ఆచారి కోడలు సైగలు చేయడం ఆంజినేయులు పెళ్లాం చూడనే చూసింది. “ఇదిగో ఒకసారి జరిగింది పొరపాటు పదే పదే జరిగితే అలవాటయిపోతుంది. ఇంకోసారి తప్పు జరిగిందనుకో పక్కమీద కాదు కడుపు మీద కొడతాను జాగ్రత్త. ” ఈ వార్నింగ్ ఆంజనేయులుతో పాటు ఆచారి పెళ్లాం కూడా వినింది. ఇదే వార్నింగ్ కోడలికి కొడిక్కి కూడా ఇచ్చిందామె.
           
          అయినా ఒకసారి కలిసిన తొడలు ఒక్కదాన్ని విడిచి మరొకటి ఉండలేవు కదా అవకాశం చిక్కినప్పుడల్లా కలుస్తూనే ఉన్నాయి.

ఈ తంతునంతా గమనిస్తున్న రాజు టైరు బండిలో చాపను సరిగ్గా సర్దుకుని పడుకున్నాడు. రెండు వారాలయింది శాంతితో కానీ, సుకన్యతో కానీఅంతగా కలిసి తిరగలేదు కనీసం ముట్టుకోను కూడా ముట్టుకోలేదు. సుకన్య అయితే ఎగ్సామ్స్ అయ్యే దాకా ముఖం కూడా సరిగ్గా చూపీలేదు.ఎగ్సామ్స్ అయిపోయి ఇంటికొస్తుంటే మాత్రం సుకన్య దగ్గరకొచ్చి పిర్రగిల్లింది. టైం చూసుకొని ఇంటికి రమ్మంది. శాంతి అయితే ఎగ్సామ్స్ అయిపోయినమరుసటి రోజే అంటే నిన్నే వాళ్ళ అమ్మమ్మ వాళ్లింటికి వెల్లిపోయింది. 
  
         సుకన్య వాళ్లింటికి వెల్దామనిపించింది రాజుకు, వెంటనే టైరు బండి దిగి రామిరెడ్డి వాళ్ల ఇంటికి దారి తీశాడు. వీది దాటుతుంటే భాషా కూతురు నసీమా కనిపించింది. ఆ అరేబియన్ గుర్రాన్ని చూడగానే రాజు మొడ్డ మేలు జాతి గుర్రం లేచినట్టు లేచి ఆడింది. నసీమాని ఏమి చేయలేక మొడ్డనినలుపుకుంటూ ముందుకి కదిలిపోయాడు. 
    
         నసీమాను చూడగానే రాజుకి అప్సానా గుర్తొచ్చింది. మొన్న జరిగిన 10th క్లాస్ పబ్లిక్ ఎక్సామ్స్ అప్పుడు పక్కన కూర్చున్న అమ్మాయి.తెల్లగా అయిదున్నర అడుగుల ఎత్తుతో వయస్సుకు మించిన బరువులతో అదిరిపొయింది తురకలంజ. 

         కదిరిలోని ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్లో ఎక్సామినేషన్ సెంటర్ పడింది. రాజుతో పాటు సుకన్య మరో పదహైదు మంది వాళ్ల స్కూలు వాళ్లకి అదే సెంటర్ పడింది. రెండంతస్తుల ఆ పెద్ద భవన ప్రాంగణంలో రాజు తన రూం వెతుక్కుని కూర్చున్నాడు. అప్పటికే రూం ఫుల్ అయిపోయింది. సుమారు 30 మందికి పైగా స్టుడెంట్స్ పరీక్షలు రాయడానికి సిద్దంగా ఉన్నారు. రాజు, మరో ఇద్దరు వాళ్ల స్కూల్ వాళ్లున్నారు. ఒకరు రాజారెడ్డి కొడుకు విష్ణు అయితే, మరొకరు ఈరప్ప కూతురు కవిత. కవిత రాజుకి ముందర బెంచ్లోనే ఉంటే విష్ణు మాత్రం పక్క వరస బెంచులలోని చివర బెంచ్లో కూర్చున్నాడు. ఒక్కో బెంచికి ఇద్దరు చొప్పున కూర్చోబెట్టారు. ఒక చివర ఒకరు, ఇంకో చివరన ఇంకొకరు.
 
         రాజు పక్కన మాత్రం అదే స్కూలు పొల్లోడు కూర్చున్నాడు. తెలుగు పరీక్ష మొదలైన గంట నుంచే కాపీ కొట్టడం స్టార్ట్ చేశాడు. నీకూ కావాలా అని రాజుని అడిగాడు. రాజు ‘వద్దని’ సున్నితంగా తిరష్కరించాడు. ఆరోజు పరీక్ష రాజు అద్బుతంగా రాశాడు. పక్కన కాపీ కొట్టిన ఘనుడైతే ఇంకా బాగా రాశాడు. మరుసటి పరీక్షయిన అదీ 20 మార్కుల సంస్కృతంలో కాపీ కొట్టి దొరికిపోయాడు. వెనక కూర్చున్న వాడి OMR షీట్తో సహా దొరికి  పోయాడు. ఇన్విజిలేటర్ మహా టఫ్ ఇద్దరిని డీబార్ చెయ్యాలని పట్టుబడితే ప్రిన్సిపల్ స్పెషల్ రెక్వెస్ట్ తో బతికిపోయాడు. ఆ రోజు ఎక్సామ్ మద్యలోనే పంపించేశారు వాణ్ని. 

         తరవాతి పరీక్షకు మాత్రం వాళ్లిద్దరి ప్లేస్లు మార్చేశారు. ప్లేసులేమ్ కర్మ ఏకంగా రూంలే మార్చేశారు. వాళ్లిద్దరి ప్లేసులో రూములో వచ్చిన వాళ్లలో ఒకతే ఈ తురక అప్సానా, ఇంకొకటి రాజు వాళ్లూరి సర్పంచ్ కూతురు నిహారిక. వీళ్లిద్దరు కదిరిలోనే ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్ లో చదువుతున్నారు.ఆ రోజు హింది పరీక్ష తురకది రాజు పక్కనే కూర్చుంది. కనీసం దించిన తల ఎత్తకుండా పరీక్ష రాసి వెళ్లిపోయింది. తరవాత ఇంగ్లిస్ ఎక్సాం, ప్రైవేట్ స్కూల్లో ఇంగ్లిష్ మీడియం చదివే అప్సానా, దాని వెంకాలున్న సర్పంచ్ కూతురు ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా రాసేశారు. రాజు మాత్రం ఎదో మ్యానేజ్ చేశాడు. కానీ ముందు బెంచ్ లో కూర్చున్న కవిత మాత్రం తన్లాడి పోయింది. దాని ఏడుపు ముఖం చూడలేక ఇన్విజిలేటరే అప్సానాని 
“కొంచెం హెల్ప్ చేయమ్మా” అని అడిగింది. 
“ఎగ్సాం రాయలేని వాళ్లు ఇంట్లో కూర్చోవాలి గానీ, ఈడకు వచ్చి ఏడ్వడమెందుకు.” అని విసుక్కుంది నిహారిక. 
“నిన్ను కాదమ్మా చూపించమంది ఈ అమ్మాయిని, నువ్వు చూపించమ్మా”అంది ఇన్విజిలేటర్.   
తురకది తలెత్తి చూసి”నేను చూపించను మేడం” అని తల దించుకుంది.
అమ్మ దీనమ్మ ఎంత పొగర్రా దీనికి అనుకున్నాడు రాజు. పరీక్షలు పూర్తీ అయ్యేలోపు అవసరం రాకపోతుందా అని అనుకున్నాడు.
ఇన్విజిలేటర్ చేసేదేమి లేక “ఎవరో ఒకరి దాంట్లో చూసి రాసేయమ్మా” అని రూం డోర్ దగ్గర నిలబడింది.
కవిత వెనక్కి రాజును చూసింది. OMR తన దగ్గరుంచుకుని మిగతా పేపర్లన్నీ ఇచ్చేశాడు. ఒక్క కవితే కాదు ఆ రోజు రూం 
మొత్తం కాపీరేట్లు అద్బుతంగా జరిగాయి. తలుపు దగ్గరే కాపలా కాసింది ఇన్విజిలేటర్. ఎగ్సాం అయిపోయాక మ్యాథ్స్ ఎగ్సాంకు
కూడా ఆమె ఇన్విజిలేటర్గా వస్తే బాగుండనుకున్నారు చాలామంది స్టుడెంట్స్.

        ఎగ్సాం అయిపోయిన తరవాత సర్పంచ్ కూతిరిని తిట్టడం మొదలెట్టింది కవిత.
“ఎంత పొగరు దానికి, ఎంత సర్పంచ్ కూతురయితే నేమి అంత కొవ్వా”
“నన్నే ఇంట్లో కూర్చోమంటాదా, దాని మాదిరి నేను సంవత్సరానికి ఒక స్కూలు మారలేదే”
“లంజదది హైదరాబాదుకి పంపిస్తే వాళ్ల మామని పెట్టుకుందటా” 
“పెట్టుకుందంటే ” అని సత్తి రెడ్డి కూతురు గీత అడిగింది.
“పెట్టుకుందంటే పెట్టుకుందంతే” అనింది కవిత.
“అదే ఎం పెట్టుకుందని ” మల్లా అడిగింది.
“కాళ్లు బారా చాపి లోపల పెట్టుకుంది.” అని అరిచేసింది. అందరూ పక పక నవ్వేశారు. ఊర్లోకి వెళ్లేదాకా ఎదో ఒకటి వాగుతూనే
ఉంది. నిహారిక మీద ఉన్నవి, లేనివి కల్పించి చెప్పెస్తొంది. దాని మీదున్న కసంతా ఇలా మాటల రూపమ్లో వెల్లగక్కుతొంది.
ఆ బక్క కవితకి ఇన్ని రకాల బూతులొచ్చని రాజుకు తెలీదు. ఎన్ని రకాలయిన బూతులు తిట్టిందని.

       మరుసటి రోజు మ్యాథ్స్ ఎగ్సాం. ఇన్విజిలేటర్ వచ్చీ రాగానే “ఎవరైనా స్లిప్స్ తెచ్చుంటేఇచ్చేయండి. స్క్వాడ్ కి చిక్కారంటే 
మాత్రం మీ కర్మ డీబార్ అయిపోతారు” అని వార్నింగ్ ఇచ్చింది. మొదటి గంటన్నర రాజు తలెత్తకుండా రాసేశాడు. ఆ గంటన్నరలో
కవిత సుమారు ఇరవై సార్లు వెనక్కి తిరిగి రాజుని పిలిచింది, రెండు సార్లు గిచ్చింది, ఒకటి రెండు సార్లు పెన్నుతో పొడిచింది. రాజు 
ఎగ్సాం అయిపోయే దాకా తలెత్తలేదు. బిట్ పేపరు ఇంకో అర్దగంటలో ఇస్తారనంగా తల పైకెత్తాడు. 
       “ఎవరికైనా రాకపోతే ఈ అర్దగంటలోనే రాసుకొండని ” ఆ ఇన్విజిలేటర్ మహాతల్లి బయట కెల్లిపోయింది. 
ఆయమ్మ ఆ మాటనగానే రాజు ఆన్సర్ షీట్లన్నీ కవిత ముందరున్నాయి. పది నిమిషాల్లో బరికేసింది.ఇంకో పది నిమిషాలుందనగా
ఎవరో పక్కనుంచి పెన్నుతో పొడుస్తున్నట్టనిపింది రాజుకు, పక్కకు తిరిగి చూస్తే తురకది. కొశ్చన్ పేపర్ చూపించి
“ఈ కొశ్చన్ రాసావా”
అవునన్నట్టు తలూపాడు. 
“నాకు చూపించవా” 
“నేను తెలుగులొ రాసినా, నీది ఇంగ్లీష్ మీడియం కదా “
“పర్లేదు నేను రాసుకుంటా”
వెంటనే కవిత యెనక్కి తిరిగి 
“రేయ్ ఇయ్యద్దు ” అనింది కోపంగా.
రాజు చిన్నగా నవ్వుకుని అప్సానా అడిగిన కొశ్చన్ తాలూకు ఆన్సర్ షీట్ ఇచ్చాడు. కావలసిన కొశ్చన్ తో పాటు ఆ ఆన్సర్ షీట్లో ఉన్న ఆన్సర్లన్నీ కాపీ చేసి పడేసింది. వాటిని వెనకాలున్న నిహారికకి పాస్ చేసింది. బిట్ పేపర్లో కూడా సింహభాగం రాజు పేపర్లోనే చూసి రాసేశారు.
పరీక్ష అయిపోయాక ఇంటికి పోయేటప్పుడు మాత్రం థాంక్స్ అని నవ్వుకుంటూ వెల్లిపోయింది. కవిత మాత్రం 
“ఆ థాంక్స్, నిన్న ఇంగ్లిష్ పేపరు చూపీమంటే మాత్రం చూపీలేదు గనీ ” అని మూతి వంకర్లు తిప్పింది.         

        ఆ రోజు ఇంటికెల్లిన తరవాత రాజుతో ఎప్పుడు మాట్లాడని సర్పంచ్ గారు బసవయ్య ఇంటికి పిలిచాడు. బసవయ్య ఇంటి చుట్టికారమూ పెద్ద కాంపౌడ్ గోడుంది. ఇంటి ముందర పెద్ద వరండా. వరండాలో కుర్చీ వేసుకుని కూర్చున్నాడు బసవయ్య. చుట్టూ ఊర్లోని పెద్దమనుషులు కూర్చున్నారు. 
“ఎరా లెక్కలంత బాగా వస్తాయారా నీకు ” 
“బాగానే వస్తాయి”
“మల్ల పద్దన నా కూతురు ఎగ్సాం లో సాయమడిగితే చెయ్యలేదంట” 
“నన్నడగలేదు  ” 
“అయితే నేనిప్పుడడుతున్నా రేప్పద్దన్నే ఎగ్సాంకి దానికి సాయం చెయ్యాల”
రాజు తలూపాడు సరేనని.
“మీ నాయన కూడా మొదట్లో ఇట్లే తలూపి తరవాత పార్టీ మార్చేసినాడు లేకపోతే ఇదిగో ఈ రామాంజి గాని ప్లేస్లో MPTC అయ్యేటోడు. యా దానికైనా రాసిపెట్టుండాల. మీ నెత్తిన దరిద్రం రాసి పెట్టుంటే ఎవురేమి చేసేది.” అని చులకనగా మాట్లాడాడు.
“ఏరా నీకంత బాగా చదువెట్లబ్బిందిరా మీ నాయన ఎప్పుడు చూసిన లంజలెనకాలే తిరుగుతాడు. పైగా మీరేమో. . . . “అని రాజు గాని కులాన్ని ఎత్తి చూపాలని ప్రయత్నించాడు రామాంజి. దానికి అక్కడున్న ఎగువపల్లి పెద్దమనిషి కల్పించుకుని
“రేయ్ ఆడు వద్దనుకుని ఇడిచేసినదే నువ్విప్పుడు అనుభవిస్తాండేది ” అని ఎగువపల్లి పెద్దమనిషి రామాంజిని ఎగతాలి చేశాడు. దానికి అక్కడున్న వాళ్లందరూ నవ్వారు.
” ఊ  సరే గనీ నువ్వు పో రేపు పాపకు సాయం చేయడం మాత్రం మర్చిపోద్దు.” అని రాజుని పంపేశాడు.
రాజు వెల్లిపోయిన చానా సేపటి వరకు రాజు గాని మీద, వాడి నాయన చేసిన యెదవ పనుల మీద చర్చ జరిగింది. అందరూ నాగప్ప మంచి తనాన్ని పొగిడితే, రామాంజి మాత్రం నాగప్పని తక్కువ చేసి మాట్లాడటానికే ప్రయత్నించాడు. వాడికి నాగప్పంటే ఎప్పటి నుంచో అసూయ. అందుకనే నాగప్ప బసవయ్య కాడ సీటు కాలి చేయగానే ఆడ దూరిపోయి నానా చాకిరి చేసి ఇంకా కరెక్ట్ గా చెప్పాలంటే వాడి చెల్లెలని, పెళ్లాన్ని బసవయ్య కింద పండబెట్టి MPTC స్థాయికి ఎదిగాడు.

అప్సానా 
         ఎగ్సాం సెంటర్ ముందున్న ఒక పెద్ద చింత చెట్టు కింద కూర్చుని మాట్లాడుకుంటున్నారు రాజు అతని తోటి విద్యార్థులు. అక్కడికి బుర్ఖాలేసుకున్న మూడు ఆకారాలొచ్చాయి. రాజు రాజుతో పాటి మిగిలిన వాళ్లు తలెత్తి ఎవరన్నట్లు చూశారు. అప్సానా మొఖం మీద ఉన్న బుర్ఖా ముసుగుని తొలగించింది. తనతో పాటు వచ్చిన ఇద్దరు స్నేహితురాల్లని రాజుకి పరిచయం చేసింది. 
ఇంతలోనే కవిత కల్పించుకుని “ఎంది విషయం?” అనింది. 
అప్సానా చిన్నబుచ్చుకుంది. 
“ఏ ఊరకుండు. . . ” అని కవితని మందలించాడు.
“వూ . . . చెప్పండి. . . . ” అన్నాడు.
అప్సానా చెప్పడానికి నసిగింది. చెప్తే ఏమనుకుంటాడో అనే భయం ఆమెది. చివరికి ధైర్యం చేసి
“నేను ఫ్లో చార్ట్స్, డ్రాయింగ్స్ అంతగా ప్రాక్టీస్ చేయలేదు. ప్లీస్ నాకు హెల్ప్ చేస్తావా” అని అడిగింది అమాయకంగా.
“అవునా. . . మొన్న ఇంగ్లిష్ ఎగ్సాంలో.  . . ” అని కవిత వెక్కిరించడానికి రెడీ అయిపోయింది.
“ఏయ్ ” అని తలమీద చిన్న మొటిక్కాయ వేశాడు. 
“అట్లనే . . నేను రాసినవన్నీ చూపిస్తాను. రాయని దాన్లకు బలవంతం చెయ్యకూడదు సరేనా ” అని అప్సానాకు సాయం చేయడానికి ఒప్పుకున్నాడు.
“థ్యాంక్స్” అని చెప్పి వెల్లిపోయారు అప్సానా, ఆమె స్నేహితురాల్లు.
అప్సానా మాట్లాడుతున్నంత సేపు ఆమె ముఖాన్నే చూస్తుండిపోయాడు. ఆమె అమాయకపు చూపులలో చిక్కి పోయాడు. బూరెల్లాంటి బుగ్గలు, లేత గులాబి రంగులోనున్న పెదాలు మరిచిపోలేక పోయాడు. ఆమెతో కలిసి సముద్రంలో ఈతలాడినట్టు, ఇసుక తిన్నెలలాంటి ఆమె ఎద పొంగుల మీద వాలి సేద తీరినట్టు ఊహించుకున్నాడు.
“మల్లీ ఆ సముద్రమేనా ” అని సూరిగాడు వెనకనుంచి అన్నాడు.
రాజు తేరుకుని సూరిగాని వైపు చూసి చిన్నగా మందహాసం చేశాడు.
“ఎంతమందయ్యారిబ్బుటికి. . . . ” బుక్ వైపు చూస్తూనే అడిగాడు.
“ఇది మూడోది. . . . . ” అన్నాడు. అప్సానా నడుస్తూ గేట్ దాటుకుని లోపలికి వెల్లిపోయింది. అంత సేపు రాజు ఆమె వెనక
సంపదనే చూస్తూ సమాదానం ఇస్తున్నాడు.
మూడు అన్న సమాదానం వినపడగానే, సూరిగాడు ‘తప్’ మని బుక్ క్లోజ్ చేశాడు. కొంచెం దగ్గరగా జరిగి
“మూడు. . . .  నాకెప్పుడు చెప్పలేదు. . . . . మిగతా ఆ రెండు ఎవరు?. . . ” అని ఆశ్చ్యర్యంగా అడిగాడు.
దానికి కూడా సమాదానంగా చిన్న స్మైలే ఇచ్చాడు. 
   
        రాజు తన సీక్రెట్లని ఎవరికైనా చెబుతాడంటే అది ఒకటి వాడి కెంతో ఇష్టమైన లక్ష్మప్ప, లేదంటే ఈ సూరిగాడు. వానికి కూడా
సుకన్య, శాంతిల విషయం చెప్పలేదు. ఎందుకంటే అనవసరంగా మన సీక్రెట్లని పక్కవాళ్లకి చెప్పడమంటే మన జుట్టు వాళ్ల చేతిలో
పెట్టడమే అనేది రాజు సిద్దాంతం.

“జాగ్రత్తరే ఇది మాత్రం పక్కా అవసరానికి వాడుకుని వదిలేసే రకం . . . ఆ ముఖం లో అమాయకత్వ నటన చూసావా” అని భోదనలు మొదలెట్టాడు.”నాకు తెలుసు ఈ అవకాసాన్ని వాడుకుని దాన్ని పడుకోబెట్టడమే మన ధేయం” అని చిన్నగా సూరి చెవిలో చెప్పాడు.
రాజు ముఖంలో అదో రకమైన స్మైల్. 
సూరిగానికి తెలుసు రాజు ఆడపిల్లలని మోసం చేసేవాడు కాదని, అందుకనే రాజుని చూసి ఎగతాలిగా నవ్వేసి ఆ మాటలు కొట్టేశాడు. అవి మాత్రం రాజు మనస్సులోనుంచి వచ్చిన మాటలే, అయినా రాజు మాత్రం ఏమ్ చేస్తాడు. వయస్సు అట్లాంటిది. పైగా అందంగా తెల్లగా ఉన్న తురకది. శాంతిని అనుభవించినప్పటి నుంచి రాజు కోరికలు అదికమయ్యాయి.కంటికి ఇంపుగా కనిపించిన ప్రతి ఆడదాన్ని పడుకోపెట్టాలన్నంత ఆవేశంగా ఉంది మరి.          
       ఎగ్సాం టైం ఇంకో పది నిమిషాలుందనగా అందరూ స్కూల్లోకి వెల్తుండగా నిహారిక వచ్చింది. 
వెనకాలే వాళ్ల చిన్నాన్న గురవయ్య “బాగా చదివావారా . . . . . ” అంటూ.
రాజు సమాదానం ఇవ్వకుండా గురవయ్య కేసి తీక్షణంగా చూశాడు. అదేదో దీన్ని సంవత్సరమంతా ఇలా బాగా చదువుతున్నావామ్మా 
అని అడుగుంటే ఈ పొద్దు ఇట్ల వేరే వోన్ని అడుక్కునే పరిస్తితి రాదు కదా అని అనుకున్నాడు మనసులో.
బయటికి మాత్రం అవునన్నట్టు తలాడించి ముందుకు కదిలబోయాడు.
“రేయ్ . . . “అని గురవయ్య పిలిస్తే వెనక్కి తిరిగి చూశాడు.
“పాప మాత్రం పాస్ కావల్ల . . . . ఎమి తేడా రాకూడదు” వెల్లిపోయాడు.

      “నేను తెలుగులో రాస్తాను,దాన్ని నువ్వు ఇంగ్లిష్ లోకి రాసుకుంటావా. . . “అన్నాడు నిహారికతో. 
గేటు దగ్గరనుంచి రాజు వెంటే నడుస్తోన్ది నిహారిక.
“మ్యాథ్స్ కదా అంత థీరీ పార్ట్ ఏమి ఉండదంట కదా . . . . ” అని చెప్పింది.   అంట కదా అనడంలోనే తనేమి చదవలేదని
రాజు అర్థమయ్యిపోయింది.
“ఎవరు చెప్పారు నీకు. . . . “
“సుదాకర్ సార్. . . ” 
రాజు ఈసారి ఆశ్చ్యర్యపోయాడు ఎందుకంటే ఆ సుదాకర్ గారు రాజు వాళ్ల మ్యథ్స్ టీచర్ కనుక. 
“ఓ . . . . . ఆయన నీకెలా తెలుసు . . . . . ” 
“ముందు ఆయన్నే స్లిప్స్ అందీ మని మా నాన్న గారు అడిగారంట, ఆయన ఇక్కడికి రావడం కుదరదని నిన్ను హెల్ప్ అడగమని
సజస్ట్ చేసారంట” అని చెప్పింది.
    ఓహో ఈ మహానుభావుడేనా మనకీ మహాభాగ్యం దక్కడానికి కారణం అనుకున్నాడు మనసులో.
“ఒక వేళ థియరీ పార్ట్ ఎక్కువుంటే ఎం చేసేది” 
కొంచెం సేపు దీర్ఘంగా రెండు దేశాల మద్య యుద్ద సమష్యని ఎలా పరిష్కరించాలా అంత రెంజ్ లో ఆలోచించి
“నా ముందరున్న అప్సానాకి నువ్వు రాసిన పేపరీ అది ఇంగ్లిష్ లో రాసుకుని నాకిస్తాది. . . . ” అని చెప్పింది.
అబ్బా ఏమి తెలివి అనుకుని 
“దానికి తెలుగు నుంచి ఇంగ్లిష్లోకి రాయడం తెలుసా ” అని అడిగాడు.
“పరవాలేదు అది కొంచెం అర్థం చేసుకొని రాస్తుంది”అని చెప్పింది.

     ఎగ్సాం స్టార్ట్ అయ్యింది. మొదటి పది నిమిషాలనుంచే రాజు దగ్గర వాడు రాస్తున్న పేపర్ తప్పితే ఓ.యం.ర్ షీట్ కూడా లేదు.
ఆ పేపర్లు మొదట కవితకి ఆ తరువాత అప్సానాకి అక్కడ నుంచి నిహారికకి ఆమె దగ్గర నుంచి అవసరమున్న తెలుగు మీడియం వాళ్లకి పాస్ అయినాయి. అలవాటు ప్రకారం బిట్ పేపర్ ఇవ్వడానికి ఇంకో పది నిమిషాలుందనగా అతని ఎగ్సాం అయిపోయింది.అప్పటి నుంచి అప్సానాని చూడ్డమే పనిగా పెట్టుకున్నాడు. ఆపాదమస్తకం గమనించాడు. ఉన్నట్టుండి రాజు వైపు చూసి నవ్వింది. ఆమె పెదాలు అందంగా విచ్చుకున్నాయి. ఆమె పెదాలు కూడా ఆమె స్కిన్ కలర్ లోనే ఉన్నా కొంచెం థిక్ గా ఉన్నాయి. ఆ నవ్వు రాజు మనస్సులో అలజడి రేపింది.రాజు తిరిగి నవ్వాడు. నల్లటి ఆమె కళ్లు, ఎర్రటి బుగ్గలు నవ్వి నప్పుడు ఆమెని ఇంకా అందంగా కనిపించేలా చేశాయి.ఆమె స్తనాలు ఎంత లావు ఉన్నాయో అని బట్టల మీదే అంచనా వేయడానికి ప్రయత్నించాడు. అంతలోనే ఆమె చున్నీని సరి చేసుకుంది. అబ్బో అని అనుకున్నాడు.

      వెనక బెంచి నుంచి నిహారిక పిలిచింది. “నాకీ డయాగ్రం గీసీ” అని ఆర్డర్ చేసినట్టడిగింది. రాజు ఆమెని షార్ప్ గా చూశాడు. ఆమె అతని మీద అధికారం చెలాయించేలా మాట్లాడటం అతనికి నచ్చడం లేదు. “ఫాస్ట్ గా “అని ఒక అడిషినల్ షీటుతో పాటు కంబాక్స్ కూడా ఇచ్చింది.“అనుకున్న దానికంటే దీనికి గుద్ద కొవ్వు జాస్తీనే ఉంది” అని తిట్టుకున్నాడు. “లంబకోణ త్రిభుజం గీయడం కూడా రాలేదు దీనికి ” అని మల్లా ఇంకోసారి తిట్టుకున్నాడు. దాని కంబాక్స్ లో ఉన్న ఎక్విప్ మెంట్ అంతా కొత్తది. చానా స్మూత్ గా వర్క్ చేస్తున్నాయ్. వాడి దగ్గరున్న వన్నీ పాతవి.సరిగా పని కూడా చేయవు. తాను బాగా చదువుకుంటున్నాడు, అన్నీ కొనిపెట్టే తండ్రి ఉండీ దీనికెందుకంత గుద్దకొవ్వు. అదీ అతని డౌట్.గీయడం అయిపోగానే పేపర్ ఇచ్చేశాడు. 
      
          ఇంకో పది నిమిషాలలో బిట్ పేపర్ వస్తుందనగా ఫ్లయింగ్ స్క్వాడ్ అనౌన్సుమెంట్ వచ్చింది.  రాజు గుండే గుద్దలోకి వచ్చేసింది. ఒల్లంతా చెమటలు పట్టేసినాయ్. తన టేబుల్ పైన ఒకే ఒక్క అడిషినల్ షీట్ ఉంది. మిగతా పేపర్లన్నీ రూంలో ఎక్కడో షికార్లు కొడుతున్నాయ్. ఇంతలోనే స్క్వాడ్ వచ్చేసింది. కిటికీలోనించి గాలి వస్తున్న రాజు చమటలు పట్టేసి బాడీ తడిసిపోయింది. స్క్వాడ్ రూంలోకి వచ్చీ రాగానే రాజు ముందరి బెంచ్లోని పర్సన్ లేపాడు.
“ఏమైనా స్లిప్స్ పెట్టావా . . . . . ఇతన్ని చెక్ చెయ్యండని ” అతని వెనక వచ్చిన వాళ్ళకి చెప్పాడు. స్క్వాడ్ రూం మొత్తం ఒకసారి చూశాడు. కంగారు 
పడుతున్న రాజుని చూడగానే “నువ్వెందుకంత టెంక్షన్ పడుతున్నావ్ ఏమన్నా స్లిప్స్ పెట్టావా . . . . రండి ఇతన్ని చెక్ చేయండి. . ” అని తనే 
వచ్చి రాజు ముందరున్న ఎగ్సాం షీట్స్ అందుకున్నాడు. రాజుకి వళ్లంతా చమటలు పట్టేశాయి. అరచేతులు కూడా తడిగా అయిపోయాయి. 
ఈ రోజు తన పని అయిపోయిందనుకున్నాడు. ఒకతను వచ్చి రాజుని కిందనుంచి పైదాక వెతికాడు.
“ఏమి లేవు సార్. . . .” అని అన్నాడు.
అడిషనల్స్ ఎన్ని తీసుకున్నాడోనని ఇన్విజిలేటర్ దగ్గర రికార్డ్ తీసుకుని చూశాడు.
“అన్నీ ఉన్నాయి కదా ఎందుకంత బయపడుతున్నావ్ . . . . . కిటికీ లోనించి కిందకి పడేశావా ” అని కిటికి లోనుంచి తొంగిచూశాడు.
“బయపడకు బాగా రాయి” అని పేపర్స్ ఇచ్చేసి వెళ్లిపోయాడు. స్క్వాడ్ వెళ్లిపోయినా పదినిమిషాలకి కానీ రాజుకి వెన్నులో వనుకు తగ్గలేదు.అసలు బిట్ పేపర్ ఎప్పుడు పంచారో కూడా తెలీలేదు. బిట్ పేపర్ వచ్చిన కొంత సేపటికి తేరుకున్నాడు. బెంచ్ మీద చేయి పెట్టిన చోట ముద్రలు స్పష్టంగా పడ్డాయి. తేరుకుని బిట్ పేపర్ కంప్లీట్ చేశాడు. నిహారికకి హెల్ప్ చేసి పది నిమిషాల ముందే ఎగ్సాం హాల్ లోనుంచి బయటకి వచ్చేశాడు. 

      ఎగ్సామ్స్ అయిపోయేలోగా నాలుగైదు సార్లు అప్సానాతో వంటరిగా మాట్లాడే అవకాశం దొరికింది. తనది సొంతూరు కదిరి అని, వాళ్ల నాన్న ఇన్ కం ట్యాక్స్ ఆఫిసర్ అని చెప్పింది. తన ఎప్పుడు ఒంటరిగా మాట్లాడే అవకాశం చిక్కినా రాజు ఆమె శరీర భాగాలని అబ్సర్వ్ చేసేవాడు. ఆమె పెదవులు, బుగ్గలే అతన్ని పిచ్చివాణ్ణి చేసేవి. ఆమె పెదవులు థిన్ గా గులాబీ రంగులో ముద్దు పెట్టుకోవాలని పించేవి. తన బుగ్గలు బూరెల్లా ఉబ్బి కొరికి తినాలనిపించేది రాజుకి. 
     
      చివరి ఎగ్సాం రోజున రాజు అర్దగంట ముందే ఎగ్సాం సెంటర్ ని చేరుకున్నాడు. అప్సానా అప్పటికే తన కోసం ఎదురు చూస్తొంది. స్కూలికి దూరంగా ఉన్న ఒక చెట్టు కింద కూర్చుని చదువుతున్నట్టు నటిస్తు రాజు కోసమే ఎదురు చూస్తొంది. ఈ నాలుగైదు రోజులలోనే రాజు మీద ఒక అభిప్రాయం ఏర్పడింది ఆమెకు. అందుకనే మూడు రోజులగా అతనితో మాట్లాడే అవకాశం దొరుకుతుందని ఎగ్సాం సెంటర్ కి ముందుగానే వచ్చేస్తొంది. టీనేజ్ లవ్ కి కారణం అవసరం లేదు. [b]అవతలి వాళ్లలో ఆకర్షించే అంశం ఒకటి ఉంటే చాలు. అప్సానాలోని అందం రాజుని ఆకర్షిస్తే, రాజులోని గర్వం లేని గుణం ఆమెని [/b]ఆకర్షించింది. 
       రాజు చదువులోనే కాదు, ఆటల్లోనూ ముందే ఉంటాడు. స్కూల్లో అతనికి చానా మంచి పేరుంది. పేరుతో పాటే అసూయతో రగిలిపోయే చిన్నపాటి శత్రు వర్గం కూడా ఉంది. అయినా అందరితో కలిసిపోయే గుణం రాజుది. ఇవన్నీ అప్సానా తన ఫ్రెండ్స్ తో రాజు ఫ్రెండ్స్ దగ్గర తెలుసుకుంది. మొదట తాను ఎందుకు ఇవన్నీ తెలుసుకోవాలనిపించిందో తనకే తెలీదు. తెలుసుకున్న తరవాత అతనంటే ఇష్టపడుతున్నానన్న అభిప్రాయానికి వచ్చేసింది.
      రాజు ఆ చెట్టుకిందకు చేరుకునే పాటికి, ఆమె కూర్చున్న రాతి మీద అతనికి కొంత జాగా ఇచ్చింది. ఆ రాయి మీడియం సైజులో ఉంది. ఇద్దరు సర్దుకుని కూర్చోవచ్చు.మామూలుగా అయితే రాజు వేరే రాతి మీద కూర్చునే వాడు.ఆమె తాను కూర్చునే రాతిలో తనకి కొంత ప్లేస్ ఇచ్చే పాటికి రాజుకి కొంత ధ్యైర్యం వచ్చింది.
“ఎలా చదివావు ఫైనల్ ఎగ్సాం కి” మామూలుగానే పలకరించాడు. 
“బాగానే చదివాను” అని కొంచెం అన్ కంఫర్టబుల్ గా ఉండే పాటికి జరిగి కూర్చుంది.  
రాజు అది గమనించి “నీకు కంఫర్టబుల్ గా లేకపోతే నేను . . . . ” అని పైకి లేయబోయాడు.
ఆమె రాజు చేతిమీద చేయి వేసి ఆపేసింది. “ఇక్కడే కూర్చో ” అని చేతిని కొంచెం గట్టిగా పట్టుకుంది. 
కొద్ది క్షణాల పాటు రాజు గుండే వేగం పెరిగింది. ఆమె మాత్రం తల దించుకుని బుక్ వైపే చూస్తొంది. ఆమె బుగ్గల్లో చిన్న పాటి ఎరుపు దనాన్ని రాజు గమనించాడు. ఆమె జబ్బలకి తన జబ్బలు తగిలేలా కొంచెం జరిగి కూర్చున్నాడు. అప్సానా కూడా ఇంకొంచెం దగ్గరికి జరిగి కూర్చుంది.ఇద్దరు ఏమి మాట్లాడుకోవడం లేదు కానీ ఒకరి శరీర స్పర్సని ఒకరు అనుభవిస్తున్నారు. రాజు వాతావరణ మార్పుని ముందుగానే గమనించి
“ఇంగ్లిష్ లో ఇంత పెద్ద పెద్ద ఎస్సేలు ఎలా రాయగలుగు తారు మీరు ” అని అడిగాడు.
అప్సానా చిన్నగ నవ్వుకుని సమాదానం చెప్పబోయింది. ఆమె నవ్వినప్పుడు ఎరుపెక్కిన ఆమె బుగ్గలు చూసి
“ఇ లైక్ యుర్ స్మైల్ ” అని అన్నాడు. ఆ పొగడ్తకి అప్సానా పొంగిపోయింది సమాదానంగా మల్లీ నవ్వింది.
“నిజంగా . . . . నువ్వు నవ్వితే చానా అందంగా ఉంటావు. ముఖ్యంగా ఈ బుగ్గలు . . . . ” అని ఆమె బుగ్గ నిమిరాడు.

      మెత్తనైన ఆమె బుగ్గ నిమిరుతుంటే రాజు అంతులేని ఆనందానికి లోనయ్యాడు. అప్సానా మాత్రం రాజు చెయ్యి బుగ్గ మీద పడగానే విస్తుపోయింది.ఆ తరవాత సిగ్గు పడిపోయింది. ఆమె సిగ్గు పడగానే రాజు గుండే వేగం పెరిగింది. ఆమె బుగ్గను తాకకుండా ఉండే అందుకు చానా ప్రయత్నించాడు.ఎందుకంటే వాళ్లు మెయిన్ రోడ్డుకు సుమారు 50 మీటర్ల దూరంలో ఉన్నారంతే. ఒక్కోక్కరే స్టుడెంట్స్ సెంటర్ కి చేరుకుంటున్నారు. ధైర్యం చేసితానేమైనా చేసి అదెవరైనా చూస్తే ఆ అమ్మాయి పరువు పోతుంది. అందుకనే ధైర్యం చేయలేక పోయాడు కానీ మనస్సులోని కోరికని బయటపెట్టేశాడు.
“ఎగ్సాం అయిపోతానే యాడికి పోతావ్. .  . . . “
“ఇంకెక్కడికి పోతాను . . .ఇంటికి. . . “
“నాకు నీతో ఒంటరిగా మాట్లాడాలనుంది”
“ఎగ్సాం అయిపోగానే ఇంటికి వెల్లిపోతాను. . . . “
“నాకోసం ఒక పది నిమిషాలు కూడా. . . . ఉండలేవా. . . . ” బ్రతిమలాడినట్టు మాట్లాడాడు.
రాజు అలా అనగానే అప్సానా కొంచెపు ఆలోచించింది. తరవాత తల అడ్డంగా ఆడిస్తూ
“ఎగ్సాం అయిపోగానే నూర్జహాన్ తో కలిసి ఇంటికి వెళ్లిపోవాలి. లేకపోతే మా అమ్మీ చంపేస్తుంది. ఇలా ముందు రావడానికే చానా 
కష్టమయ్యింది. ఇంక లేటుగా ఇంటికి పోతే ఇంకంతే” అని చెప్పింది.
“నూర్జహాన్ తో పాటు వాళ్ల అన్న వస్తాడు. . . . అస్సలు కుదరదు. . . . అయినా ఎందుకు పది నిమిషాలు”అని అడిగింది.
రాజు కొంచెం తడబడ్డాడు. అయినా ధైర్యం చేసి
“నీ బుగ్గలు ముద్దు పెట్టుకోవాలనుంది. ” అని ఆమె బుగ్గల వైపు ఆశగా చూశాడు. 
అప్సానా గట్టిగా నవ్వేసింది.
“ఒక్కసారి . . . . ” అని మీదకు వంగ బోయాడు. ఆమె అతని మూతిని పక్కకు జరిపేసింది.
అంతలోనే రాజు ఫ్రెండ్స్, అప్సానా ఫ్రెండ్స్ ఆ చెట్టుకిందకు చేరిపోయారు. ఆ తరవాత టాపిక్ ఎగ్సాం వైపు మారిపోయింది.
ఎగ్సాం హాల్ లో కూర్చోగానే “ఎగ్సాం అయిపోయిన తరువాత కదిరిలోనే ఉంటావా “అని అడిగాడు రాజు.
“లేదు మా అన్న దగ్గరికి హైదరాబాదు పోతాను” అని చెప్పింది.
“ఎప్పుడు పోతావ్ “
“రేపే. . . .”
“ఒక్క రోజు కూడా ఉండవా . . . . ఇక్కడ”
“లేదు. . . . . “
“మల్లీ ఎప్పుడొస్తావ్ . . . . “
“తెలీదు. . . . “
“మల్లా ఎప్పుడైనా మాట్లాడాలంటే. . . . “

ఆ సమాదానం వచ్చే లోగా క్వశ్చన్ పేపర్ వచ్చింది. ఎగ్సాం అయిపోయెంత వరకు తను మాట్లాడింటే ఒట్టు.
నవ్వుతూ రాజుని ఉడికిస్తూనే ఉంది.