School Days

School Days – 12 | స్కూల్ డేస్ | Jabardasth Telugu Sex Stories

School Days - 12 | స్కూల్ డేస్ | Jabardasth Telugu Sex Stories

School Days – 12 | స్కూల్ డేస్ | Jabardasth Telugu Sex Stories

mahindra

School Days | స్కూల్ డేస్ | Jabardasth Telugu Sex Stories
School Days | స్కూల్ డేస్ | Jabardasth Telugu Sex Stories

 

సొరంగ మార్గం             

               గుడిని చేరుకునే లోపే ఆ తోడేల్లు వారిని చుట్టు ముట్టాయి. అప్సానాని తన వెనక్కి లాక్కుని చేతిలో వున్న
వస్తువుతో వాటిని ఎదురించాడు. పదునైన కత్తుల్లా వున్న కోరలని బయటపెట్టి వాళ్ల మీదకి రావడానికి సిద్దంగా వున్న సమయమ్లో ఒక పెద్ద పక్షి అరుస్తూ వచ్చి తోడేల్ల మద్యన వాలింది. దాని రెక్కల సవ్వడి చేసిన గాలికి ఆ తోడేల్లు వెనక్కి జరిగాయి. 

            దాని బయంకరమైన అరుపు వినలేక రాజు, అప్సానాలు చెవులు మూసుకున్నారు. అది వచ్చి రాగానే ముక్కుతోనూ, 
కాలిగోళ్లతోనూ తోడేల్ల మీద దాడి చేసింది. దాడి క్షణాలలోనే ముగిసిపోయింది. తోక ముడిచి వచ్చిన దారినే వెనక్కి మల్లాయి. 
చివరన వురుకుతున్న తోడేలును కాళ్లకింద అణిచి పెట్టేసిందా పక్షి.

           రాజు తరవాత జరగబోయే పనిని చూడాలనుకోలేదు. అప్సానా చేయి పట్టుకుని గుడిలోపలికి లాక్కుని పోయాడు. సారాసరి వాళ్లు పైకి ఎక్కి వచ్చినా బావి దగ్గరకి వచ్చి వూడని పట్టుకుని కిందకు దిగడానికి సిద్దపడిపోయాడు. పెద్ద రెక్కలని వూపుతూ వచ్చి ఆ మర్రి చెట్టు మీదున్న పెద్ద గూడు పైన వాలింది. నోటితో చిన్న పిల్లి కూత కూసింది. వెంటనే కిస కిసమని పక్షి పిల్లల కువ కువలు.

           రాజు ముందగా మర్రి వూడ పట్టుకుని కిందికి జారాడు. సొరంగం అంచులకు రాగానే వూడను వదిలి సొరంగం లోకి దూకేశాడు. తిరిగి ఆ వూడను చేజిక్కించుకుని సంద్యకి సైగ చేశాడు. ఆమె కూడా వూడంటి సొరంగమ్లోకి జారింది. వారు సొరంగం లోకి వెళ్లే ముందుగా ఒక పక్షి పిల్ల ఆ మర్రి కొమ్మపై వాలింది. 

         రాజు అప్సానా టార్చ్ వెలుగులో ముందుకి నడవసాగారు. రాజు సొరంగం గోడల వైపు టార్చ్ ని ఫొకస్ చేస్తూ దేని కోసమో
వెతుకుతున్నాడు. “ఏమిటి వెతుకుతున్నావు ” అనింది అప్సానా. ” ఇక్కడ ఇంకో సొరంగ మార్గం వుండాలి దాని కోసమే
వెతుకుతున్నా” అన్నాడు. అప్సానాకి అతడు ఎం మాట్లాడుతున్నాడో అర్థం కాక “నీకెలా తెలుసు” అడిగింది.“ముందు ఆ మార్గం
 వెతుకు తరవాత చెబుతాను ” అని ఆ సొరంగ మార్గం వెతకడం వేగవంతం చేశాడు. పది నిమిషాల అన్వేషణ తరవాత వారికి ఆ మార్గం కనిపించింది.

          ఆ సొరంగాన్ని ఏటవాలుగా పైకి తవ్వారు.ఎక్కడానికి వీలుగా కిందనున్న మట్టినే మెట్లు మాదిరిగా చేశారు. అక్కడక్కడ ఆ మట్టి వూడిపోయి కాలు పెట్టగానే జారిపోతొంది. ఎక్కడానికి బహు దుర్బరంగా అనిపిస్తొంది.ఎలాగో కష్టం పడి ఎక్కుతున్నారు.
ఒకటి రెండు సార్లు ఆమె జారి కింద పడబోతే పట్టుకున్నాడు.
        “మనం వచ్చినప్పుడే ఈ మార్గం కనిపించింది కానీ ఆ సొరంగంలో కనిపించిన వెలుగు మీది ఆసక్తితో దీన్నంతగా 
పట్టించుకోలేదు.”అని ఆమె అంతకు ముందు వ్యక్తపరిచిన అనుమానానికి జవాబు చెప్పాడు. “నాకు తెలిసి ఈ సొరంగం ఆ ముగ్గురు వెల్లిన చోటుకి తీసుకెళ్లాలి. తీసుకెల్తుందని ఆశ పడదాం ” అన్నాడు నడుస్తూనే. అప్సానా అతని ముందు నడుస్తూ “అదెంటి ” అతని చేతిలో వున్న వస్తువుని గురించి అడిగింది. “ఓ ఇదా . . . .” అని తరవాత చెప్తాను.
        అరగంట పైగా పట్టింది ఆ సొరంగం చివరకు చేరుకోవడానికి చివరికి ఆ సొరంగం ఇంకో సొరంగంతో కలిసింది. ఆ కొత్తమార్గం 
గుండా ముందుకి కదిలారు. కొంచెం ముందుకి వెళ్లగానే అది మూడు పాయలుగా విడిపోయింది. ఎడమ వైపునున్న మార్గాన్ని
ఎంచుకుని సాగిపోయారు. ఆ మర్గం కూడా రెండుగా విడిపోయింది. ఒకటి పెద్దది ఇంకొకటి చిన్నది.

        చిన్న మార్గాన్ని ఎంచుకున్నాడు. రాజు ఎంపిక ఎప్పుడు ఇలానే వుంటుంది. అతనెప్పుడు ఇరుకైన దారుల గుండా 
పయనించడానికి ఇష్టపడతాడు. కన్య పిల్లల దారులు కూడా ఇరుకుగానే వుంటాయి కదా. 

          ఆ చిన్న మార్గ మద్యలో మెట్లు ఎదురొచ్చాయి. వాటిని అదిగమించి ముందుకి సాగారు. పోను పోను మార్గం మరింత ఇరుకుగా మారింది. అక్కడక్కడ వ్యర్థ పదార్థాలు ఎదురయ్యాయి. 
         వాటిని చూడగానే “ఇంతకు ముందు ఇక్కడికి ఎవరో వచ్చినట్టున్నారు” అనింది. రాజు మూతి మీద వేలు వేసుకుని “ష్. . .”అని సైగ చేశాడు. కొంచెం ముందుకు వెల్లిన తరవాత కుడి వైపుకు చూడమని సైగ చేశాడు. అక్కడ ఒక పెద్ద  మంటపం కనిపించింది.ఆ మంటపంలో అక్కడక్క కాగడాలను వెలిగించారు. ఆ మంటపం మద్యలో పెద్ద వేదిక. ఆ వేదికపై ఒక సింహసనం వుంది. రాతి సింహాసం.  

          అలాంటి గదులు ముందుకి వెళ్లే కొద్ది వారికి ఎదురుపడ్డాయి. అప్సానా నోరు తెరుచుకుని వాటిని చూస్తొంది. ఏమిటీ సొరంగం మార్గం ఇక్కడికి ఈ గదులు ఎలా వచ్చాయి. అక్కడికి గాలి ఎలా వస్తొందో ఆమెకు ఎంత ఆలోచించినా అర్థం కాలేదు. ఒక మంటపం దగ్గర రాజు ఆగిపోయాడు. అది గమనించని అప్సానా రాజుని గుద్దుకుంది. “ఎందుకు ఆగిపోయావ్” అడిగింది. గదిలోకి
చూడమన్నట్టు  సైగ చేశాడు.

          గదిలోకి చూసిన అప్సానా నోరెల్ల బెట్టింది. ఆ గదిలోకి కొందరు యువతీ యువకులు నగ్నంగా వున్నారు. పెద్ద పానుపు 
పైన వారందరూ రతి క్రీడ సాగిస్తున్నారు. ఆ పాన్పు అంచుపైన ఒక యువతిని కుర్చో బెట్టి ఆమె రెండు కాళ్ల మద్యన నిల్చుని 
ముందుకి వెనక్కి వూగుతున్నాడు. ఇంకో యువతి ఒక యువకుని పురుషాంగాన్ని నోట కరుచుకుని తలని ముందుకి వెనక్కి 
ఆడిస్తున్నాది. ఆమె వెనక భాగాన వేరొక యువకుడు పురుషాంగాన్ని ఆమె లోనికి దూర్చి ముందుకి వెనక్కి కదులుతున్నాడు.
ఇద్దరితో రమిస్తొందా యువతి. మరొక పానుపుపై ఇంకో జోడి రమిస్తొంది. వారి తియ్యటి మూలుగులతో ఆ గది ద్వనిస్తొంది.
వారినలా చూసి అప్సానా సిగ్గుపడింది.

        “వాళ్లలో మీయక్కుందా ” అడిగాడు రాజు.
        “లేదు. అయినా మాయక్కిలాంటి పనులు చేయదు. దానికసలు తెలీదు” అనింది.
        “అంటే ఇంతకు ముందు నీకు తెలుసా” 
        “నాకూ తెలీదు”
        “మరన్నీ తెలిసినట్లు చేశావ్”        
        “నేనేమి చేశానో నాకైతె గుర్తు లేదు నీ వల్లే నేను అలా చేశాను” అని రాజు కళ్లలోకి చూసింది. ఆ కళ్లలో అమాయకత్వం 
కనిపించింది. “నీతో గడపాలని వుండేది అది ఈ రాత్రితో తీరిపోయింది. ఇలాంటి రాత్రులు మరెన్నో గడవాలని కోరుకుంటున్నాను”
కళ్లలోకి సూటిగా చూస్తూ చెప్పింది. ఆమె మరింత దగ్గరకు జరిగి రాజుని ఆనుకుంది. ఆమె వక్షాలు రాజు ఛాతి కింద తగులు 
తున్నాయి. వారి శరీరాలు వశం తప్పుతున్నాయి. అక్కడి వాతావరణం కూడా అలాగే వుంది. ఆ నగ్న జంటల రతి క్రీడ చూసిన
కొద్దీ అప్సానాలో కోరికలు పెరుగుతున్నాయి. చను కొనలు వాడిగా రాజు శరీరాన్ని తగులుతున్నాయి. ఆమె పెదాలు అతని 
పెదాలను సమీపించాయి. 

           వెంటనే రాజు తన తలను పక్కకు తిప్పాడు. “ఇది సమయం కాదు. ముందు మీ అక్కను వెతకాలి. సమయం వృధా 
అయ్యేకొద్ది ఆమె మరింత ప్రమాదంలో చిక్కుకుంటుంది” అని ముందుకి కదిలిపోయాడు. ఆమె నిరాశ చెందింది. 

            వారా సొరంగంలో చానాసేపు వెతికారు. ఆ గదిలో తప్ప ఇంకే గదిలోనూ మానవ సంచారం లేదు. సమయం గడిచే కొద్ది 
రాజులో అసహనం పెరిగిపోతొంది. చివరగా చిన్న గదిలో మాటలు విని ఆగిపోయారు.

           “రేయ్ జాగ్రత్త. ఏమన్నా తిక్క తిక్క వేషాలు వేస్తే తలలెగిరిపొతాయి. వీరందరూ గురువు గారి సొత్తు. నేనలా పోయి వస్తాను” అనే మాటలు వినిపించాయి. రాజు ఆ గదిలోకి తొంగిచూశాడు. ఆ గదిలో ముగ్గురు కన్యలు కూర్చుని వున్నారు. వారు దేవ కన్యల్లా తెల్లటి వస్త్రాలు దరించి, వొంటి నిండుగా బంగారు ఆభరణాలు దరించి దగ దగా మెరిసిపోతున్నారు. వారు ముగ్గురు మూడు సుఖాసనాలపై ఆసీనులై వున్నారు. వారిని ఇద్దరు వ్యక్తులు కాపలా కాస్తున్నారు. వారికి కొంచెం దూరంగా ఒక పెద్ద పానుపు వుంది. దానిని మల్లేపూలతో అలంకరించి సుగంధ ద్రవ్యాల సువాసనలను జల్లారు. ఆ వాసనకు ముక్కుపుటాలు అదిరిపోతున్నాయి. ఆ వాసనే మనసులోని కోరికల తేనె తుట్టెను కదిపేలా వుంది.

           ఆ ఇద్దరి వ్యక్తుల పరిస్తితి కూడా అలాగే వుంది. తట్ట నిండుకు పరమాన్నం పెట్టి తినద్దంటే ఎలా. వారు ఆ కన్యలను చూస్తూ పెదాలు తడుముకుంటున్నారు. ఆ కన్యలు మాత్రం ప్రాణం లేని గాజు బొమ్మల్లా కొయ్యబారిపోయి వున్నారు. 

          రాజు అప్సానాని పిలిచి రుక్సానా వుందో లేదో చూడమన్నాడు. అప్సానా తన సోదరిని గుర్తు పట్టింది.
“ఆ చివరనున్నది మా అక్కే” అనింది. “చూడు ఎలా చలనం లేకుండా వుందో, ఇంటి నుండి వచ్చేటప్పుడు కూడా ఇలాగే వుంది.
మాట్లాడించపోతే కొట్టింది” గద్గద స్వరంతో చెప్పింది. కళ్లనిండా నీళ్లు పెట్టుకుంది రుక్సానాని చూసి.

           “పద పోయి పిలుచుకొని ఇంటికి పోదాం” ముందుకి కదలబోయింది. చేయి పట్టుకుని ఆపేశాడు రాజు. కాపలా వాళ్లని 
చూపించాడు. చెవిలో ఎదో చెప్పి ముందుకి కదిలిపోయాడు. మెల్లిగా శబ్దం చేయకుండా కాపలా వారి వెనకకు చేరుకుని చేతిలోని 
వస్తువుతో మెడమిద బలంగా కొట్టాడు. వాళ్లు విరుచుకు పడిపోయారు. అప్సానా తన అక్క దగ్గరికి పరిగెత్తింది.
 
            “రుక్కు . . .రుక్కు ” అని పలకరించింది. ఆమెలో ఎటువంటి చలనమూ లేదు. నాడి ఆడుతొంది కానీ ఆమె పలకడం లేదు. రాజు పడిపోయిన ఒకన్ని వాళ్లొచ్చిన ఇరుకు సొరంగం లోకి లాగేశాడు. ఇంకొకన్ని ఆ ఆసనాల వెనక దాచేశాడు.

           “తొందరగా” అప్సానాని తొందరపెట్టాడు. 
           “తను కదలడం లేదు ” అనింది అప్సానా.

            సొరంగంలో అలికిడి వినపడింది. ఆలస్యం చేస్తే మొదటికే మోసం వస్తుందని, తానూ అప్సానా కూడా వాళ్లకి దొరికి
పోతామనిపించింది. వెంటనే ఆమెను భుజాన ఎత్తుకుని వచ్చిన దారి కాకుండా వేరే దారిన వేగంగా నడవడం మొదలెట్టారు.

భుజం మీదున్న రుక్సానా ఎంత బరువుగా వున్నా లెక్కచేయకుండా పరుగెత్తుతున్నాడు. ఆ సొరంగ మార్గం పూర్తీగా తెలిసిన వాడిలా తిరుగుతున్నాడు. అప్సానా మారు మాట్లాడకుండా అనుసరించింది. పది నిమిషాల తరవాత రుక్సానాని మోయడం కష్టమనిపించింది. ఆమెని కిందకి దింపి “చూస్తూవుండు ఇప్పుడే వస్తాను” అని చెప్పిముందుకు కదిలాడు. 
“ఎక్కడికి? ” అడిగింది. “దాహం వేస్తొంది నీళ్లు దొరుకుతాయేమో చూస్తాను” అన్నాడు.
“ఈ సొరంగంలో నీళ్లెక్కడ దొరుకుతాయి” 
“వస్తున్నప్పుడు చూడలేదా ఒక రూమ్లో మనుషులున్నారు. వాళ్ల కాడ నీళ్లున్నాయోమో అడిగి తీసుకొస్తాను ” అన్నాడు.
“”ఎంది అడుగుతావా? . . ” 
“వొరికే ఇస్తారా . . . ఎలాగోలా తీసుకొస్తాను ” ముందుకు వెళ్లబోయాడు.
“ఎవరైనా వస్తే నేనేమ్ చేయాలి ” 
“ఇదిగో దీన్ని నీకాడుంచు ఎవరైనా వస్తే ” అని దాని పిడి పట్టుకుని లాగాడు. పెద్ద కత్తొకటి బయటికి వచ్చింది. “దీనిని చూపించి బెదిరించు వినకపోతే ఏసెయ్. పది నిమిషాలలో వస్తాను ” అని వెళ్లాడు.

                అప్సానా ఆ కత్తిని తిప్పి తిప్పి చూసింది. చానా పదునుగా వుందా కత్తి. అరచేయంత వెడల్పుతో పొడవుగా వేటకత్తిలా వుంది. ఆ కత్తి నది దగ్గరే చిక్కి వుండాలి రాజుకి అని అనుకుంది. రాజు వచ్చేదాక రుక్సానా చూస్తూ కూర్చుంది. 

                సరిగ్గా పది నిమిషాల తరవాత రాజు చేతిలోని టార్చ్ వెల్లుగు గజిబిజిగా వెలుగుతూ వచ్చింది. పరుగెత్తుకుని ఆయాసంతో రొప్పుతూ వచ్చాడు. వచ్చీ రాగానే చేతిలో నీళ్ల బాటిల్, టార్చ్ ని అప్సానా చేతికిచ్చి రుక్సానాని భుజం మిదకేసుకుని వేగంగా నడవడం మొదలెట్టాడు. కళ్లు మూసి తెరిచేలోగా ఆ సందు నిండి ఇంకో సందులోకి జారుకున్నారు.
                నిమిషం తరవాత వాళ్లున్న ప్రదేశానికి నలుగురు మనుషులు వచ్చారు. వాళ్లలో ఇద్దరికి తలలకి దెబ్బలు తగులున్నాయి. “ఎక్కడ్రా వా నాకొడుకు ” అని బొప్పి కట్టిన తల మీద చేయి పట్టుకుని అరిచాడు. 
“యా పక్కకి పోయింటాడు” అక్కడున్న రెండు సొరంగ మార్గాలలో ఏదాని వైపు పోవాలో తెలీక అడిగాడు రెండో వాడు.
“రేయ్ మీరిద్దురూ అట్ల పోయి యెతకండి, మేమిట్ల పోతాం ” రెండు జట్లుగా చీలిపోయారు.

              ఎంత వేగంగా పరిగెత్తుదామనుకున్నా భుజం మీదున్న బరువు కారణంగా వేగాన్ని అందుకోలేక పోయాడు రాజు. వారు వెళ్తున్న ఇరుకైన మార్గం అంతమైపోయి వెడెల్పయిన మార్గం లోకి అడుగు పెట్టారు. ఆ మార్గంలో కొద్ది దూరం నడిచాక ఒక రాళ్ల కుప్పలాంటిది కనిపించింది. దాని వెనక రుక్సానాని దింపి వాళ్లిద్దరు కూడా అనుక్కున్నారు.

                రెండు జట్లుగా వీడిపోయిన వాళ్లు రెండు ఇరుకైన మార్గాల గుండా పయనించి ఆ రాళ్ల కుప్పదగ్గరే కలుసుకున్నారు. 
“ఏరా కనిపించినా రా వాడు” అని అరిచారు తల బొప్పికట్టిన వాడు. 
“లేదన్నా” అన్నారు ఇద్దురూ ఒకేసారి.
“యాడికి పాయరా నాకొడుకు” అని అసహనంగా అడిగాడు.
“అన్నా వాడాటికి పోయినా బయటకు పోయేకి ఒకే దావ కదన్నా. మన రవన్నకి చెప్పి పట్టుకుందాం లే అన్నా ” అన్నాడు ఒకడు.“వాడు నాకిప్పుడే కావల్ల రా” అని ఇంకోసారి తల నిమురుకున్నాడు. “ఎన్ని గుండెకాయలుంటే నన్నే కొడతాడ్రా వాడు” కోపంగా అన్నాడు. పైకి కోపం నటించినా అవమానంతో గుండె రగిలిపోతాంది వాడికి. తన దగ్గర పని చేసే వాళ్ల ముందర దెబ్బ తిన్నడం వల్ల అహం దెబ్బతినింది వానికి. 
“అన్నా మన వాళ్లలోనే ఎవరో ఒకరు చేసుంటారన్నా. నీకు తెలీనిదేముంది మన పనితనం చూసి కుళ్లుకునే నాకొడుకులు ఎంత మంది లేరు ” అన్నాడొకడు.
“అవునన్నా, నాకిప్పుడనిపిస్తాంది మనందరం ఈడకొచ్చేసినాం ఇప్పుడానా కొడుకుని తప్పించేస్తే కొంప మునుగుతుంది” అని వచ్చిన దారినే పరిగెత్తాడు ఇంకోడు. వాడు చెప్పింది నిజమే అనిపించి వాళ్ల నాయకునికి. వాడు కూడా వాళ్లెనకే పరిగెత్తాడు.

             వాళ్లు వెళ్లిపోయారా లేదా అని తల పైకెత్తి చూశాడు రాజు. వెళ్లిపోయారని నిర్దారించుకున్నాక అప్సానా వైపు చూసి “దీనితోనే కొట్నా”  టార్చ్ ని చూపించి చెప్పాడు.
“దోనికో కొట్నారనుకుంటున్నాడు నీళ్ల కోసమని తెలిస్తే గుండు పగిలి చస్తాడు నా కొడుకు “అని వెనకాలున్న ఒక రాతిని బలవంతంగా పక్కకి జరిపాలని ప్రయత్నించాడు.
“అదెందుకు ఇప్పుడు జరపడం” అడిగింది అప్సానా.
“ఒక చేయి పట్టు . . . హుమ్మ్” అని మూలిగాడు. అప్సానా కూడా సాయం చేసింది.
ఇద్దరూ పది నిమిషాల పాటు కష్టపడగానే ఆ బండ కొంచెం కదిలింది. మరికొంత సేపటికి దాన్ని పూర్తీగా పెకలించి పారేశారు. ఒక పెద్ద బొక్క బయట పడింది.లోనకి తల పెట్టి టార్చ్ లైటుని వేశాడు. 

                అది మరో సొరంగం.అప్సానాకి మతి పోయింది.ఎన్ని సొరంగాలున్నా యిక్కడ అవి రాజుకెలా తెలుసని అనుకుంది. ఆ విషయం రాజుని అడగాలనుకుంది. “ముందు నేను దిగుతా తరవాత మీయక్క చివరగా నువ్వు” రాజు ఆ బొక్కలోకి జారుకున్నాడు.   
 
                   మరో పావుగంట ఆ సొరంగంలో ప్రయాణం చేశాక వాళ్ల ముందు మెట్లు ప్రత్యక్షమయ్యాయి. చివరి మెట్టు ఎక్కి రుక్సానాని కిందికి దించాడు.ఎదురుగా నున్న రాతి తలుపును బలవంతంగా లాగాడు. కిర్రుమని శబ్దం చేస్తూ పక్కకి జరిగి తోవనిచ్చింది.

                 వేణు గోపాల స్వామి గుడది. రాజు తెరిచిన తలుపు ఆ గుడిలోని నేలమాళిగలోకి దారి. పూర్వకాలం గుడిలోనించి తప్పించుకుని బయటికి పారిపోవడానికి తవ్వించిన సొరంగపు దారి. నేలమాళిగ దాటుకుని బయటకు రాగానే ఎదురుగా ఆ గుడి పూజారి.ఆయనని చూడగానే రాజు ఒక్క క్షణకాలం వూపిరాగినంత పనయ్యింది. 
 
                ఆ సమయంలో రాజు ఆయనను అక్కడ వుంటాడని రాజు వూహించలేదు. ఆయన ఇళ్లు వూళ్లో కదా వుండేది ఈ టైంలో . . . . పైగా గుడి వూరికి దూరంగా వుంటాది. కొంపదీసి దొంగ నాకొడుకు గుడి దొంగతనానికి వచ్చాడని వూళ్లో చెప్పడు కదా. తనతో పాటు ఇద్దరమ్మాయిలు వున్నారు. అమ్మాయిలను ఎత్తుకు పోయే వాడని చెబితే వూళ్లో వాళ్లు ఇరగొట్టేత్తారు. ఇవన్నీ వాని కళ్లల్లో కనిపించాయి.
 
              రాజు వూహలకు విరుద్దంగా ఆయన “ఎమైందా పాపకి ” అని అడిగాడు.

             “ఎమో తెలీదు సామీ, ఎందుకో తెలివి తప్పి పడిపోయింది” చెప్పాడు. భుజాల మీదున్న రుక్సానాని కిందకి దింపబోయాడు.

             “ఈడొద్దు, ఆ పక్కన పాకుంది ఆడికి తీసుకపదా” దారి తీశాడు పాక లోకి. ఆ పాకలో ఒక మంచం వుంది. చిన్న కిరసనాయలు బుడ్డీ వెలుగుతావుంది. మంచం మీద రుక్సానాని పడుకోబెట్టాడు. పూజారి రుక్సానా నాడి పట్టుకున్నాడు. కొద్ది క్షణాల పాటు నాడి పరిశీలించగానే ఆయన కళ్లు మెరిశాయి. తరవాత చేయాల్సిన పనులతో ఆయన బిజీ అయిపోయాడు.

              రెండు నిమిషాల తరవాత ఒక గ్లాసు నీళ్లు రుక్సానా గొంతులో పోశాడు. ఒక గిన్నేలో నిప్పులు పోసి సామ్రాని పొగవేశాడు. ఆమ్మవారి కుంకుమని నుదుటన పెట్టాడు.

            “ఎవురీ పాప” అని అడిగాడు.

             “మా అక్క” అనింది అప్సానా.

            “చూడ్డానికి మన మతం వాళ్లలా లేరే ” అన్నాడు రాజుతో. అవునన్నట్టు తలూపాడు రాజు.

            “ఎవురైనా కానీయండి రేపు మూడుపూటలా ఈ నిమ్మకాయలని రసం చేసి ఆ పాపకి ఇవ్వాలి. జాగ్రత్త అమ్మవారి దగ్గరుంచి మంత్రించిన నిమ్మకాయలు అంటు ముట్టు తగల కూడదు” అన్నాడు అప్సానా చేతికి ఇస్తూ.

             “ఎమైంది మా యక్కకు” అడింది బయంగా ఆయన చెప్పిన మాటలు విని.

             “ఏమి లేదమ్మా చిన్న మంత్రకట్టు మామూలుగా ఒక్క రోజు పాటు వుంటాది. మంత్రించిన కుంకమ,నిమ్మకాయ నీళ్లు తాపానుగా గంటలో కట్టు విడిపోతుంది ” చెప్పాడు సమాదానంగా. అయినా అప్సానా భయమింకా పోలేదు. రాజు వైపు చూసింది భయం నిండిన కళ్లతో. 

            “ఏమి కాదులే, ఎందుకు భయపడతావు. ధైర్యంగా వుండు ” అని చెప్పాడు.

            “ఇదిగో తల్లీ, ఆ పాప కట్టుకున్న బట్టలు విప్పి ఇవి కట్టు ” ఒక జత బట్టలు అప్సానా చేతిలో పెట్టాడు. 
 
            “అవును ఈ బట్టలతో ఇంటికి పోతే అంతే” అన్నాడు. రాజు పూజారి బయటికి పోతూ “తెల్లారడానికి ఇంకా గంటకు పైగా సమయముంది కాసేపు కునుకు తీయమ్మా ” అని చెప్పి బయటకి పోయారు.
        
            “నాయనా నీ కొద్ది సేపు ఏకాంతంగా మాట్లాడాలి” అని పాక బయటికి వచ్చిన తరవాత రాజుతో అన్నాడు పూజారి.
“నేను కూడా మీతో వొంటరిగా మాట్లాడాలను కుంటున్నాను. సమయం వచ్చినప్పుడు కచ్చితంగా మాట్లాడుకుందాం. కానీ ఇప్పుడు కాదు.” అన్నాడు. 
“ఆ పిల్లోల్లు జాగ్రత్త” అని చెప్పి నేలమాళిగకు దారి తీసే రహస్య సొరంగంలోకి వెళ్లిపోయాడు.

             నాలుగు గంటలు అవుతుండగా రాజు ఈ సారి భుజం మీద ఒక మగ మనిషిని ఎత్తుకుని సొరంగం లోనుంచి బయటకొచ్చాడు.

            “ఈ యప్ప ఎవురప్పా” ఆశ్యర్యంతో నోరెల్ల బెడుతూ అన్నాడు పూజారి.

            “తెలిసి నోడే సామీ, సంపెత్తారేమోనని బయపడి ఎత్తుకొచ్చినా”

            “ఎందుకు సంపాలను కున్నరో, వాళ్లలో ఒకడేమో” అన్నాడు పూజారి. నాడి చూసి నుదురు రుద్దుకున్నాడు పూజారి.
         
            “బతికుతాడా సామీ” అని అడిగాడు రాజు. 

            “అన్నీ మూగి దెబ్బలు రా అప్పయ్యా, నాకు పసురు వైద్యం కూడా తెలుసు పసురేసి కట్టు కడితే ఎట్లాంటి దెబ్బలయినా మాయమై పోతాయి”అని ఆన్నాడు. “కాకపోతే ఆ పసురుకు కావల్సిన ఆకులు ఇప్పుడు నా కాడ లేవు  నువ్వో పని చెయ్యి ఆ పిల్లోల్లని ఇంటికాడ ఇడిసి మాఇంటి కాడికిపో మాయాడదాన్ని లేపి పసురాకులు తీసుకురా ” ఆ పసురుకు కావలసిన ఆకు పేర్లు చెప్పాడు.

                నాలుగున్నర అవుతుండగా అప్సానా రుక్సానాలను ఇంటికాడ దిగబెట్టాడు. అక్కకు జరిగిందంతా దారిలో వివరిస్తా వచ్చింది అప్సానా.అందుకనే రాజు వాళ్లకు వీడ్కోలు చెప్పి వెళ్లిపోతావుంటే గట్టిగా వాటేసుకుంది రుక్సానా. థ్యాంక్స్ అని బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టింది. అప్సానా పెదాల మీద ముద్దు పెట్టింది.
 
               అరగంటలో పూజారికి కావల్సిన పసురాకులు ఆయనకిచ్చి “ఈ మనిషి జాగ్రత్త” అని చెప్పి బంగళాకి వచ్చాడు.            

              బంగళా అడుగు పెట్టగానే సంద్య ఆనందంతో గంతులేసింది. “బావిలోనించి ఎటువంటి అరుపు ఇనపడక పోతే చచ్చిపోయినావే అనుకున్నా”అనింది. “అవును నీతో పాటు వున్న ఆ పిల్లెక్కడ” అని అడింది సంద్య. 

             “ఇంటికాడ ఇడిసేసి వచ్చినా” అన్నాడు.

             “అవును బావిలోనించి ఎలా బయట పడ్డావ్ ” అని అడిగింది ఆశ్చ్యర్యంగా.

              “అవన్నీ మళ్లా మాట్లాడుకుందాం రెయ్యంతా నిద్ర లేదు ” అని గదిలోకి వెళ్లి గడి పెట్టుకున్నాడు.

              పోయే ముందు మాత్రం రుక్సానా వంటి మీది నగలు వున్న మూటను ఆమె చేతి కందించాడు. వాటిని చూసిన సంద్య కళ్లు పెద్దవి చేసింది. వాటిని చూసినప్పుడే ఏమి జరిగిందో కొంతవరకు వూహించింది. ఎందుకంటే కేశి రెడ్డి కూడా అప్పుడప్పుడు ఇలాంటి నగలే తీసుకొచ్చే వాడు. అంటే వీడు కేశి రెడ్డి కోటలోనించి బయట పడ్డాడు. మొదటి సారి తన నిర్ణయం సరైనదే ననిపించింది.

10ic

twitter link

 

Also Read

కలసి వచ్చిన అదృష్టం

నా మాలతీ 

ఉన్నది ఒక్కటే జిందగీ 

School Days – 12, స్కూల్ డేస్,jabardasth telugu sex stories,telugu boothu kathalu,telugu hot stories,boothu kathalu,telugu sex stories,jabbardast sex stories,telugu rasika kathalu,telugu srungara kathalu,dengudukadalu,telugu buthu kathalu,telugu heroines sex stories,telugu actress sex stories,telugu romantic stories,jabbardasth.in,poku modda kathalu in telugu

7days

https://s.magsrv.com/splash.php?idzone=5160226

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button