అక్షితా అక్షితా.. లే.. నీకోసం వార్డెన్ ఆంటీ వచ్చింది”

అక్షిత : (కళ్ళు నలుపుకుంటూ) ఏంటి ఇంత పొద్దున్నే

“ఏమో నిన్ను కలవాలంటుంది”

అక్షిత : వస్తున్నా, అని లేచి మొహం కడుక్కుని వార్డెన్ ముందుకెళ్ళింది.

వార్డెన్ : అక్షితా నువ్వు అర్జెంటుగా హాస్టల్ కాళీ చేసేయి.

అక్షిత : ఏంటి?  ఎందుకు? ఏమైంది?

వార్డెన్ : అవన్నీ నాకు తెలీదు తొమ్మిదింటి లోపు నువ్వు కానీ నీ సామాను కానీ ఇక్కడుండానికి వీల్లేదు.

అక్షిత : కానీ ఎందుకు?

వార్డెన్ : నొ క్వశ్చన్స్ అంటూ అక్షితకి సమాధానం చెప్పకుండా వెళ్ళిపోయింది.

“ఏంటే ఇది?”

అక్షిత : నాకేం తెలుసు, దీనికే మాయరోగం పుట్టిందో (దొంగముండ, దొంగముండ)

“ఇప్పుడెలా?”

అక్షిత : నాకు మాత్రం ఏం తెలుసు, ముందు అన్ని సర్దుకోనీ.. పొద్దు పొద్దున్నె సచ్చినోడు కల్లోకి వచ్చాడు రోడ్డున పడ్డాను.. అని కోపంగా గోనుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

తొమ్మిదింటి వరకు రెండు పెద్ద బ్యాగుల నిండా సర్దుకుని అక్షిత బైటికి వచ్చింది, అక్కడే గద్దె మీద కూర్చుని వచ్చి పోయే వాళ్ళకి పాంప్లేట్స్ పంచుతున్నాడు ఒక పిల్లాడు.

అక్షిత నడుచుకుంటూ వెళుతుంటే “భూ” అని వెనక నుంచి అరిచేసరికి భయపడి తిరిగి చూసింది.

అక్షిత : ఏయ్ నువ్వా… ఇపుడు అస్సలు మూడ్ బాలేదు, చికాకు దెంగుతుంది దొబ్బెయ్ ఇక్కడనుంచి.

చిన్నా : నేనేమన్నా ఇప్పుడు, ఏటో వెళ్తున్నట్టున్నావ్ స్టేషన్ దాకా డ్రాప్ చెయ్యమంటావా?

అక్షిత : చెయ్యి రా చెయ్యి ఒక సమాధి తవ్వి అందులో నన్ను పాతేయ్యి..

చిన్నా : ఎందుకే అంత కోపం.

అక్షిత తొ మాట్లాడుతూ నడుస్తూ ఆ పిల్లాడు దెగ్గరికి రాగానే పాంప్లెట్ తీసుకుని చదివాడు..

చిన్నా : ఏంటిది, ******** ఏరియాలో ******* వీధి చివరన కాళీగా ఉన్న మా ఇంటిని కాపలా మరియు మెయింటైన్ చెయ్యడానికి ముప్పై ఏళ్ల లోపు వయసుగల వారు కావలెను, జీతం పదివేలు చుట్టు పక్క పరిసరాలు ఇల్లు శుభ్రంగా ఉంచితే చాలు. కాంటాక్ట్ : 98..48..0..32…9..19

అక్షిత : ఏంటది ఇటు చూపి

చిన్నా : ఇది నాది, నాకు కావాలి జాబ్.. అయినా నీకు కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్ ఏమాత్రం లేవు నీకు ఈ జాబ్ రాదు, వదిలేయి.

అక్షిత : నాకు కమ్యూనికేషన్స్ లేవా,  నేనెవరో తెలుసా జర్నలిస్ట్ ని

చిన్నా : ఈ ఒక్క ముక్కే వచ్చు నీకు.. ఇంకా నువ్వు జర్నలిస్ట్ అవ్వలేదు అది గుర్తేట్టుకో.

అక్షిత : మూసుకుని ఈ లగ్గేజ్ పట్టుకుని ఆ పేపర్ నాకివ్వు.. అని నా చేతుల్లో నుంచి లాక్కుంది.

చిన్నా : నీ వల్ల కాదులె కానీ ఇటివ్వు నేను వెళ్ళాలి.

అక్షిత : నేనూ వస్తా

చిన్నా : అవసరం లేదు ఆల్రెడీ అక్కడ ఎంత కాంపిటీషన్ ఉందో ఏంటో

అక్షిత : అస్సలు నీ వల్లే నేను రోడ్డున పడ్డా తెలుసా

చిన్నా : ఏంటి నా వల్ల?

అక్షిత : అవును పొద్దున్నే ఎదవ మొహమేసుకుని కలలోకి వచ్చావ్, లేవగానే ఆ ముండ దొబ్బెయ్యమంది.

చిన్నా : నా గురించి కలలు కూడా కంటున్నావన్న మాట.. గుడ్.

అక్షిత : అదే అడిగాను.. రోజు పొద్దున్నే రాక్షసుడు కలలోకి వస్తున్నాడంటే  నా ఫ్రెండ్ అరిష్టం అని చెప్పింది.. ఇదిగొ ఇప్పుడు జరిగింది.. ఆ పూకుముండకి ఏం పుట్టిందో..

చిన్నా : ఎక్కడ నేర్చుకున్నావే ఇన్ని బూతులు

అక్షిత : ఆ ఇంటర్మీడియట్ లో సెకండ్ లాంగ్వేజ్ తీసుకున్నాలె పదా.. బండి తీ.. నీ వల్లే పోయింది నీ వల్లే నాకు ఈ జాబ్ కూడా రావాలి.

చిన్నా : (ఆమ్మో కనిపెట్టేసిందేమో అనుకున్నా, ఇది ఎర్రిపూకే)

అక్షిత : ఏంటి?

చిన్నా : ఆ వెరీ ప్రౌడ్ ఆఫ్ యూ అంటున్నా.. దా ఎక్కు అని బండి తీసాను..

అక్షిత : బాగులు..?

చిన్నా : నెత్తిన పెట్టుకో

అక్షిత : వ్వేవెవ్వే..  పట్టు అని ముందోకటి పెట్టి వెనక ఇంకోటి పట్టుకుని కూర్చుంది.

చిన్నా : లొకేషన్ ఎక్కడా?

అక్షిత : మూడు గల్లీల అవతల.. పోనీ పోనీ..

ఐదు నిమిషాల్లో పోనిచ్చాను.

అక్షిత : ఏంటిక్కడ ఎవ్వరు లేరు, నేనింకా చాలా మంది ఉంటారనుకున్నానే..

చిన్నా : లొకేషన్ కరెక్టేనా

అక్షిత : ఇదే.. అడుగుదాం పదా

చిన్నా : పదా..

అక్షిత డోర్ కొట్టింన రెండు నిమిషాలకి ఒక పెద్దాయన తలుపు తీసుకుని బైటికి వచ్చాడు.

అక్షిత : ఇక్కడ విశ్వనాధ్ అంటే..

విశ్వనాధ్ : నేనే

అక్షిత : సర్ జాబ్ కోసం ఆడ్ ఇచ్చారు కదా

విశ్వనాధ్ : అవును మీరేనా

అక్షిత : అవునండి..

విశ్వనాధ్ : ఇద్దరు భార్య భర్తలా

అక్షిత : లేదండి అమాలి పని చేసుకునేవాడు, కూలికి పెట్టుకున్నాను.

విశ్వనాధ్ : హహ.. అలాగా, ఇదే ఇల్లు. నేను నా కొడుకుల దెగ్గరికి ఈ దేశం వదిలి వెళ్ళిపోతున్నాను ఇది నాకు చాలా ఇష్టమైన ఇల్లు.. నాకు డబ్బు అస్సలు లెక్కే కాదు.. ఈ ఇంటినీ చుట్టు ఉన్న మొక్కలని జాగ్రత్తగా చూసుకుంటే అదే చాలు, అప్పుడప్పుడు నేను కొన్ని పనులు చెపుతుంటాను బ్యాంకుకి వెళ్లి రావాలి.. అంతే మీకు ఓకే అయితే ఒక ఆధార్ కార్డ్ జిరాక్స్, పాన్ కార్డ్ జిరాక్స్ ఇచ్చి వెళ్ళండి.

అక్షిత : అలాగే సర్, ఒప్పుకుంటున్నాను.. జీతం గురించి ఏం చెప్పలేదు.

విశ్వనాధ్ : ఎనిమిది వేలు ఇస్తాను.

అక్షిత : కానీ సర్ పాంప్లేట్ లో పది వేలు అని ఉంది.

విశ్వనాధ్ : అది ప్రింటింగ్ మిస్టేక్ పడింది, మీరే చెప్పండి ఇంట్లో ఉండమంటున్నాను కొంచెం జాగ్రత్తగా చూసుకోమంటున్నాను రెంటుకిస్తే నాకే ఎనిమిది వేలు మిగులుతాయి కానీ నేనే ఎదురు ఇస్తున్నాను.. నెలలో ఒక రెండు మూడు సార్లు బ్యాంకుకి వెళ్లి రావాలి అంతే.. మీకు ఇష్టమైతేనే చెయ్యండి బలవంతం లేదు.

అక్షిత : అలాగే సర్.. కానీ నేను జాబ్ చేసుకోవచ్చు కదా

విశ్వనాధ్ : మరి అలా నాకు చెపితే వద్దు అంటాను కదా, ఇంత తింగరి అమ్మాయివి నిన్ను నమ్మొచ్చా?

అక్షిత : బేషుగ్గా.. చూస్తావేంటి చెప్పు..

చిన్నా : అవును సర్ నమ్మొచ్చు. ఒక నెల చూడండి వీడియో కాల్ చేసి చూపించమనండి నచ్చకపోతే తీసేద్దాము ఈ జాబ్ లో నేను జాయిన్ అయిపోతా.

విశ్వనాధ్ : అమాలి అన్నావ్

అక్షిత : హహ.. నా ఫ్రెండ్ సర్.. నాకు మాత్రమే అమాలి, పనోడు.

విశ్వనాధ్ : సరే నేను అలా బైటికి వెళ్ళొస్తా, మీరు లగ్గేజ్ తెచ్చుకున్నట్టు ఉన్నారు చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా ఉన్నారు.. ఈరోజే సర్దుకునే పని అయితే ఆ స్టోర్ రూం పక్కన ఉన్న బెడ్ రూం కాళిగా ఉంది అందులో సర్దుకో.. అని బైటికి నడిచాడు.

అక్షిత బ్యాగ్ వదిలేసి లోపలికి వెళ్లి ఇల్లు చూస్తుంది.. ఫోన్ తీసి మెసేజ్ పెట్టాను.

చిన్నా : గురువుగారికి ధన్యవాదాలు

విశ్వనాధ్ : సుఖపడు

నవ్వుకుని బ్యాగ్స్ తీసుకుని లోపలికి వెళ్లాను చుట్టు చూస్తుంది.. వెంటనే ఎత్తుకుని రూంలోకి తీసుకెళ్లి మంచం మీద పండేసి మీదకి ఎక్కాను.

అక్షిత : మీద లేవరా కూలోడా

చిన్నా : కులోడంటే అంత చులకనా

అక్షిత : నువ్వంటే చులకన.. లెగు.. దున్నా

చిన్నా : అమాలి అన్నావ్ అందుకే ఎత్తుకొచ్చా..

అక్షిత : అయితే మిగతా బ్యాగులు కూడా తీసుకు రాపో.. లే.. అని గిచ్చింది.

చిన్నా :  అబ్బా.. వెనక్కి తిప్పి మీద కూర్చొని పిర్ర మీద ఒక్కటి చరిచి రెండు చేతులు వెనక్కి లాగి పట్టుకుని… పూకు ముండా ఎందుకే అంత పొగరు.. ఇంకోసారి కసిరావంటే రేప్ చేసి పడేస్తా.

అక్షిత : దొంగ నా కొడకా.. లే.. అబ్బా.. నా నడుము..

చిన్నా : మూవ్ రాయనా బంగారం..

అక్షిత : లేవరా..

చిన్నా : అమాలి మోసుకొచ్చినందుకు డబ్బులు ఇవ్వలేదు మేడం.

అక్షిత : లెగు ఇస్తా

చిన్నా : ఆహా.. మీ లాంటి హై క్లాస్ వాళ్ళు మాకు డబ్బులు ఎగ్గొడతారు, నాకు రావాల్సిన డబ్బు నేనే తీసుకుంటా ఎక్కడున్నాయి.. అని మొత్తం అక్షిత మీద పడుకుని టీ షర్ట్ లో చెయ్యి పెట్టాను..

అక్షిత : నాకు తెలుసు.. నీ వెధవ వేషాలు..

చిన్నా : ఏదో దొరికింది మేడం కానీ ఇది మెత్తగా ఉంది, పక్కన ఇంకోటి కూడా డబ్బులు లేవు కానీ ఏదో దొరికింది.. ఏంటి మేడం బటాని గింజలు దాచుకున్నారా.. ఒక్కటివ్వరూ చాలా ఆకలిగా ఉంది.. అంటూనే జీన్స్ పాకెట్స్ లో చేతులు పోనించి లోపల చించేసి చెయ్యి మొత్తం లోపలికి దూర్చి తొడని పామాను.

అక్షిత : నా జీన్స్.. నిన్నేరా కొన్నది.. పంది.

చిన్నా : నాసిరకం జీన్స్ కొనడం ఎందుకు, మంచివి కొనచ్చుగా..

అక్షిత : తీసుకెళ్లి కోనీ..

చిన్నా : ఏం చెడ్డీ వేసుకున్నావే.. మెత్తగా తగులుతుంది.. పూల చెడ్డీనా

అక్షిత : ఆయన వస్తాడు లెగు..

చిన్నా : రోడ్డు మీదకి వెళ్ళాడులే.. ఇప్పుడప్పుడే రాడు.. నువ్వు చెప్పు. అని చెయ్యి పైకని డ్రాయర్ లోకి తోసాను.. అప్పటి వరకు వాగుతున్న అక్షిత సైలెంట్ గా ఉండిపోయింది.. నా కాలర్ పట్టుకున్న తన చెయ్యి లూస్ అవ్వడం గమనిస్తూనే ఉన్నాను.

అక్షిత : వదులు..

చిన్నా : వినిపించట్లా, ములుగుతున్నావ్..

అక్షిత : వది..లేయి..

చిన్నా : ఇంత నున్నగా ఉంచావ్, నా కోసమేనా?

అక్షిత : ప్లీస్..

చిన్నా : ఒక ముద్దు పెట్టు వదిలేస్తా అనగానే మూతబడుతున్న కళ్ళు తెరిచి చిన్నగా నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నా కాలర్ పట్టుకు లాగింది.. కోర పెదాలు ఒక్క సారి ముద్దు పెట్టుకుని నాలిక తొ రెండు పెదాల మధ్యలో ఆ చివరి నుంచి ఈ చివరిదాకా రాసాను.. అక్షితే నా కింద పెదాన్ని అందుకుని చీకుతూ మధ్య మధ్యలో తన పెదాలని నాకు అందిస్తూ ఇద్దరం చుప్పు చుప్పుమని ముద్దులు పెట్టుకుంటూ పక్కకి దొల్లి అక్షితని  నా మీద పడుకోబెట్టుకున్నాను.. మా ముద్దలాట చివరికి వచ్చి చిన్నగా తన పెదాలని నా నుంచి దూరం చేస్తూ నన్ను చూసి కళ్ళతోనే నవ్వుతూ ఇంకో ముద్దు పెట్టి నన్ను వాటేసుకుని పడుకుంది.

చిన్నా : తల మీద చెయ్యి వేసి అందిన చోటే జుట్టు మీదే ముద్దు పెట్టుకున్నాను.. అక్కీ..

అక్షిత  : హ్మ్..

చిన్నా : నీకు చలిపుట్టి నట్టు, ఏదో బాధగా ఇంకేదో ప్రేమగా ఏడుపు వచ్చినట్టు కానీ అది బాధ కాదు ఇలాంటివి ఏమైనా అనిపించిందా..

అక్షిత : మళ్ళీ మొదలెట్టావా.. ఛీ.. లే అమాలోడా.. నువ్వు వచ్చిన పని అయ్యిందిగా ఇక దెంగేయి.

చిన్నా : ఎక్కడే.. పట్టుకుంటేనే కార్చేసావ్.. అని తన ముందే వేలు నోట్లో పెట్టుకుని నాకాను.

అక్షిత : (నవ్వితూ) సిగ్గు లేనోడా.. పో.. నేను సర్దుకోవాలి..

చిన్నా : మళ్ళీ పని ఉంటే పిలవండి మేడం.. ఈ సారి కూలి పని బాగా చేస్తాను.. మధ్యలో ఆపను.

అక్షిత : ఎహె.. దెంగేయి..

చిన్నా : ఇవ్వాళ డ్యూటీకి వేళ్ళకు, నీకు మా అమ్మని పరిచయం చేస్తా

అక్షిత : నాకు నువ్వే ఎవడివో తెలీదు.. నీ పేరెంట్రా అస్సలు?

చిన్నా : చెప్పనా?

అక్షిత : వద్దులే.. మీ అమ్మనడిగి తెలుసుకుంటా.. కానీ చాలా ఎక్సయిటింగా ఉందిరా.. ఇలా.. నీతో.. ఇక పో..

చిన్నా : ఇంకొక చిన్న ముద్దు, చిన్నది ప్లీజ్.. ఇక అస్సలు విసిగించను, వెళ్ళిపోతా.

అక్షిత : కళ్ళు మూసుకో..

చిన్నా : హా…

అక్షిత నవ్వుతూ వచ్చి వాటేసుకుని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది..

చిన్నా : ఏమైంది ఇంకెంత సేపు..

అక్షిత : బుగ్గ మీద పెట్టాను.. నీకిదే ఎక్కువా ఇక పో..

చిన్నా : అబ్బా..

అక్షిత : వెళతావా, అంకుల్ కి ఫోన్ చెయ్యనా

చిన్నా : బై..

అక్షిత : పో పో..

చిన్నా నవ్వుకుంటూ వెళ్లిపోయాక.. అక్షిత మంచం మీద అడ్డం పడి జరిగింది తలుచుకుని సిగ్గుతొ నవ్వుకుంది.. చిన్నా పేరు ఏమైయ్యుంటుందా అని ఆలోచిస్తుంటే థ్రిల్లింగ్గా అనిపించింది.. ఇందాక చిన్నా చెప్పినట్టు గానే తన కళ్ళు కొంచెం తడి అవ్వడం గమనించి.. ఆ ప్రేమ అనుభూతి చెందుతూనే ఆశ్చర్యపోయింది.

చిన్నా :  హలో ఎక్కడున్నావే

అక్షిత : ఇంట్లోనే

చిన్నా : ఎందుకే అబద్దాలు ఆడుతున్నావ్

అక్షిత : చెప్పు ఏంటి సంగతి

చిన్నా : ఎక్కడున్నావు

అక్షిత : నాకంటూ కొన్ని సీక్రెట్స్ ఏడ్చాయి, నీకు తెలుసుగా ఏ పని మీద ఉంటానో

చిన్నా : లేదే నా దెగ్గర ఏదో దాస్తున్నావ్, నీ గురించి మొత్తం తెలుసనుకున్నాను ఇంకా ఏదో ఉంది.. సరే నీకు నువ్వుగా చెప్పే వరకు నేను తెలుసుకోను కానీ ఏదైనా డేంజర్ అనిపిస్తే మాత్రం నన్ను తోడు తీసుకెళ్లకుండా వెళ్లొద్దు సరేనా

అక్షిత : (నవ్వుతూ) సరే సరే.. ఇవ్వాళ మీ అమ్మని పరిచయం చేస్తా అన్నావ్.

చిన్నా : అందుకే ఫోన్ చేశా, తమరు బిజీ కదా

అక్షిత : కేఫ్ కొచ్చేయ్యండి కలుద్దాం.

చిన్నా : సరే.. అని ఫోన్ పెట్టేసి అక్షిత ఫోన్ ట్రాక్ చేసాను.. ట్రేస్ అవ్వట్లేదు అంటే తనకి ఇంతకముందు నేను ట్రేస్ చేసినప్పుడు తెలిసి ఉండాలి, నేనని తెలియక పోవచ్చు కానీ జాగ్రత్త పడుతుంది అయితే ఇది తక్కువదేమి కాదు ఎర్రిపూకు అనుకున్నా మంచిపూకే.. అస్సలు ఎవరు ఈ విక్రమాదిత్య.. జగన్ గాడికి మెసేజ్ పెట్టాను.. పది నిమిషాలకి డీటెయిల్స్ పంపించాడు.. చిన్నప్పుడే అమ్మ పోయింది ముంబైలో ఒక ఫ్యామిలీతో ఉన్నాడు వాళ్ల అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకున్నాడు. అక్కడే  ఉన్నట్టు ఉండి ఒక్కసారిగా కంపెనీలు, లక్షల కోట్లు వచ్చి పడ్డాయి అక్కడ నుంచి బెంగుళూర్ అడవిలో చిన్న ఇష్యూ, చాలా మంది చావులు తరువాత చివరికి భార్య చనిపోవడం వల్ల ఒంటరితనం భరించలేక ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు ఫైల్ క్లోస్డ్. అక్షితది కూడా బెంగుళూరే.. తెలియాల్సిన విషయాలు చాలా ఉన్నాయ్ ముందు మొన్న తెచ్చిన డైరీలో ఏముందో తెలుసుకోవాలి… మొత్తానికి మనకి పని దొరికింది.

అక్షిత చెప్పిన టైంకి అమ్మని తీసుకుని బైలుదేరాను ఇద్దరం వెళ్లి కేఫ్ లో కూర్చున్నాం అమ్మా నేను గంట మాట్లాడుకున్నాం ఇంకా అక్షిత రాలేదు, ఫోన్ చేసాను రింగ్ అవుతుంది కానీ లిఫ్ట్ చెయ్యలేదు లొకేషన్ ట్రేస్ చేద్దామని ఓపెన్ చేసి చూస్తే అస్సలు డివైస్ చూపించట్లేదు అంటే ఫోన్ మార్చేసింది.. దీనికిన్ని తెలివితేటలు ఏడ్చాయా.. ఇంకో గంట కూర్చుని ఇక వచ్చేసాం. అమ్మతో ఇంటికి వచ్చాక అక్షిత ఉన్న ఇంటి దెగ్గర చెట్టుకి నేను పెట్టిన సీక్రెట్ కెమెరా ఓపెన్ చేసి చూసాను, ఇల్లు లాక్ చేసి ఉంది. ఎందుకో రాత్రి ఫుటేజ్ ఓపెన్ చేసాను సరిగ్గా నేను ఫోన్ చేసిన గంట తరువాత ఇంటికి ఎవరో బ్లాక్ నింజా డ్రెస్ వేసుకుని నలుగురు వచ్చారు వాళ్ళతో ఐదు నిమిషాలు మాట్లాడి పంపించేసింది. మొత్తానికి ఏదో జరుగుతుంది కనిపెట్టాలి.

పొద్దున్నే లేచి కొన్ని కురగాయలు కొని అక్షిత ఇంటి తలుపు కొట్టాను, తలుపు తీసింది స్నానం చేసి టవల్ కట్టుకుని అలానే వచ్చి నన్ను నా చేతిలో ఉన్న కవర్ చూసి నవ్వింది.

అక్షిత : కూరగాయలు ఉన్నాయి బాబు,  ఇప్పుడేం వద్దు రేపు రా అని తలుపు వేసుకోబోతుంటే ఆపాను.

చిన్నా : మంచి మంచివి తెచ్చాను మేడం తీసుకోండి అన్ని మీకు సరిపడే సైజులే ఉన్నాయి

అక్షిత : ఏంటో అవి అని తల తుడుచుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళింది.

చిన్నా : కారట్ ఉంది, గాజర్ ఉంది ఆకలి ఎక్కువైతే కాకరకాయ ఉంది ఇంకా మంటగా కావాలంటే బీరకాయ కూడా ఉంది వీటన్నిటికీ తల్లి సొరకాయ కూడా ఉంది ఏది కావాలో తీసుకోండి.

అక్షిత : నాక్కావలిసింది కీరదోసకాయ ఉందా 

చిన్నా : ఉంది మేడం మీకోసం నా జోబులో దాచాను కడుపు నిండా సరిపోతుంది పెట్టుకుంటారా అదే తీసుకుంటారా

అక్షిత : దేంట్లోకి

చిన్నా : ముందు నోట్లోకి తీసుకోండి అదే తినాలి కదా.. ఆ తరువాత ఎలాగో కింద తప్పదు కదా అదే అరగడం గురించి మాట్లాడుతున్నాను.

అక్షిత : కానీ నా దెగ్గర డబ్బులు లేవే 

చిన్నా : పర్లేదు మేడం ఇచ్చి పుచ్చుకుందాం 

అక్షిత : నా దెగ్గర ఏమున్నాయి ఇచ్చి పుచ్చుకోడానికి

చిన్నా : అదేంటి మేడం అలా అంటారు.. పైన రెండు దోసకాయలు కింద పనస తొన బాగా పండినట్టుంది వాసన ఇక్కడి వరకు వస్తుంది మత్తుగా 

అక్షిత : ఛీ.. పోరా మరి అంత పచ్చిగానా మాట్లాడేది 

చిన్నా : ఇలారా 

ఏంటి అంటూ ముడ్డి ఊపుతూ వచ్చి నిలబడింది.. నా ఒళ్ళోకి లాక్కున్నాను, రెండు చేతులతో టవల్ అంచులని పట్టుకుని లాగబోతే ఆపింది… ప్లీజ్ బంగారం కింద దాని జోలికి పోనిలే పైపైనే.. సరే కానీ అనగానే టవల్ ఊడదీసి రెండు సళ్ళు అందుకుని పిండుతుంటే కింద పెదం కొరుకుతూ నన్ను కైపుగా చూసి నవ్వుతుంది. అక్షితనీ సోఫాలోకి తోసి మీద ఎక్కుతూ సళ్ళని నోట్లోకి దొరకబుచ్చుకుని ఆడుకుంటూ చెయ్యి కిందకి తీసుకెళుతుంటే చేతిమీద కొట్టింది.

చిన్నా : ఫోన్ ఎందుకే మార్చావ్

అక్షిత : ఆదా చిన్న ప్రాబ్లెమ్.. అయినా నీకెలా తెలుసు 

చిన్నా : దాన్ని ట్రాక్ చేసేది నేనే కాబట్టి 

అక్షిత : (నన్ను పక్కకి తోసి లేచి) అంటే నా ఫోన్ ట్రాక్ చేసేది నువ్వేనా 

చిన్నా : నేనే 

అక్షిత : బార్ లో పనిచేసే వెయిటర్ వి, నీకెలా ఫోన్ ట్రాకింగ్ వచ్చు 

చిన్నా : బార్ ల్లో పనిచేస్తా అని నేను నీకు చెప్పలేదే నీకెలా తెలిసింది అంటే నువ్వు నా మీద ఎంక్వయిరీలు కూడా చేస్తున్నావన్నమాట 

అక్షిత : ఆ రేపో మాపో బొక్కలో కూడా తోయిస్తాను నిన్ను, నువ్వు ఇల్లీగల్ గా డ్రగ్స్ అమ్ముతున్నావ్ మా వదిన ఈ జిల్లా కలెక్టర్ తెలుసా 

చిన్నా : ఎవరు శ్రుతినా 

అక్షిత : నీకు తెలుసా 

చిన్నా : తెలుసు, కలెక్టర్ అన్నాక తెలీకుండా ఉంటుందా 

అక్షిత : అన్ని వదిలేయి, నీ మంచికే చెపుతున్నా 

చిన్నా : నా గురించి మొత్తం తెలిసినా కూడా ఎందుకు మరి నాతో ఉంటున్నావ్

అక్షిత : నాకు నువ్వు నచ్చావ్, కానీ నువ్వు ఇలానే ఉంటానంటే మాత్రం కష్టం.

చిన్నా : సరే మానేస్తాను 

అక్షిత : మానేసి 

చిన్నా : ఇంకో జాబ్ చూసుకుంటా 

అక్షిత : నాకు డ్రైవర్ కావాలి, ఆ పని చెయి జీతం ఇస్తాను 

చిన్నా : నీకు కార్ ఉందా 

అక్షిత : కార్ వస్తుంది, కార్ స్పీడ్ గా నడపడం వచ్చా

చిన్నా : నేను నీ కింద పని చేస్తా అని చెప్పానా 

అక్షిత : నా మాట వింటావా వినవా 

చిన్నా : వినను ఎం చేస్తావ్ 

అక్షిత : నేను తలుచుకుంటే గంటలో నిన్ను నా ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చోబెట్టగలను తెలుసా

చిన్నా : ఎవరు ఆ రాత్రి వచ్చిన నింజా బ్యాచ్ తోనా 

అక్షిత : తెలుసా.. నా గురించి అన్ని తెలుస్తున్నాయి ఎవడ్రా నువ్వు 

చిన్నా : అవన్నీ ఎందుకు ఇప్పుడు.. ఇంతకీ నీ బాదేంతే.. నేను నాకు నచ్చిందే చేస్తాను ఎవరికోసం మారను.. అన్ని వదిలేసి నీ కింద ఉండాలా

అక్షిత : ఏ పెళ్ళాం కింద ఉంటే తక్కువా, స్టేటస్ విషయానికి వస్తే నువ్వు నాకు ఎందులోనూ సరిపోవు.. నా మాట విన్నంటే ఇక్కడనుంచి వెళ్ళిపో

చిన్నా : కుదరదు.. అయినా గంటలో ఏదో పీకుతా అన్నావ్.. అదేదో పీకి చూపించు.. నన్ను నీ ముందు మోకాళ్ళ మీద కుర్చోపెడితే నిజంగానే నువ్వు చెప్పింది చేస్తా.. నీ కిందే ఉంటా సరేనా

అక్షిత : ఆ మాటమీద అయితే ఇక్కడే ఉండు..

చిన్నా : నీ పూకు వదిలేసి నేనక్కడికి పోతా మీ వాళ్ళు వచ్చాక లేపు, అంతవరకు పడుకుంటా.

గంటన్నరకి మళ్ళీ పడుకున్న చిన్నాని లేపింది అక్షిత

అక్షిత : రేయి లెగు.

చిన్నా : వచ్చారా

అక్షిత : హా నీ బెండు తీయడానికి వచ్చారు లెగు

చిన్నా : ఒక్క రెండు నిమిషాలు లేస్తా ఈ లోపు కాఫీ పెట్టివ్వుపో

అక్షిత : ఎహె లెగు.. నిన్ను తన్నాక కట్లు కట్టాలిగా నేను వెళ్లి బాండేజ్ తయారు చేస్తా

చిన్నా లేచి హాల్లోకి వెళ్ళగానే అక్కడ నలుగురు కుర్రోళ్ళు కూర్చుని ఉన్నారు అందరూ చిన్న వయసు వాళ్ళు, అక్షిత వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్లి రేయి చిన్నగా కొట్టండి గట్టిగా కొడితే ఒక్క దెబ్బకే చస్తాడు అస్సలే మీకు కాబోయే బావ, జాగ్రత్త. సర్లే అక్కా ఇంకెన్ని సార్లు చెప్తావ్ నువ్వు అటు పక్కకి పో అని ఎదురుగా ఉన్న చిన్నాని చూసాడు.

చిన్నా : వీళ్ళు నిజంగా ఫైటర్లేనా, షో ఆఫ్ ఆ..

ఒకడు ముందుకు వస్తూనే చెయ్యి ఎత్తి దవడ మీద గుద్దబోతే చిన్నా ఒక అడుగు వెనక్కి వేసి కాలు ఎత్తి గుండె మీద తన్నాడు అంతే ఎగిరి ఎదురుగా ఉన్న గోడకి గుద్దుకుని అలానే చతికిల పడ్డాడు.. మిగతా ముగ్గురు ఆశ్చర్యపోయి చూస్తుంటే సోఫాలో కూర్చున్న అక్షిత ఆశ్చర్యంగా లేచి నిలబడింది.

చిన్నా : నింజా అన్నావ్, వీడేమో పత్తి గింజలా పడిపోయాడు.. మళ్ళీ అక్కా అన్నాడు మీ ఊరోడా

అక్షిత వాడి దెగ్గరికి వెళ్ళింది, మిగతా ముగ్గురు మీదకి వస్తుంటే చిన్నా స్టెడీగా నిలబడ్డాడు ఒకడు కిందకి వంగి కాలుతో కొట్టడం ఇంకొకడు తల మీద ఇంకొకడు గాల్లోకి ఎగిరితే మిస్ అవ్వకుండా కడుపులో కొట్టడానికి  చేతులు ఎత్తారు ఒకేసారి, అదే స్పీడ్ లో చిన్నా ఇంకో అడుగు వెనక్కి వేసి ముందు కాలు తో కింద పడేద్దాము అనుకున్న వాడి నుంచి తప్పించుకుంటూనే తల మీద కొట్టె వాడి చెయ్యి పట్టుకుని పక్కకి విసిరేస్తూ మధ్యలో ఉన్న వాడిని ఇంకో చేత్తో చెంప మీద గట్టిగా చరిచి కింద వంగి ఉన్న వాడిని వెనక్కి వేసిన కాలు ఎత్తి ఒక్క తన్ను తన్నాడు.. అంతే ఒకే సెకండ్ లో ముగ్గురు అవతల పడ్డారు.

చిన్నా : గింజలేమో అనుకున్నా, నింజాలే టెక్నిక్స్ బాగున్నాయి, చాలా స్పీడ్ గా ఉన్నారు అని అక్షితని చూసాడు.

అక్షిత చేతిలో ఉన్న బాండేజ్ కింద పడిపోయింది, కింద పడ్డ ముగ్గురు లేచి నిలబడ్డారు కోపంగా

చిన్నా : ఇంక సాల్లేరా బాబు పొయ్యి కూర్చోండి నాకు బోర్ కొడుతుంది.

ముగ్గురు అటు ఇటు జిగ్ జాగ్ పాటర్న్ లో చిన్నాని చుట్టు ముట్టారు, చిన్నా షర్ట్ బటన్స్ విప్పేసి షర్ట్ తీసి అక్షిత మీదకి విసిరాడు, అప్పుడు చూసింది అక్షిత చిన్నాని టీ షర్ట్ లో మెలితిరిగిన కండలతో ఫైటింగ్ పోసిషన్ లో…

14c