GIRLS HIGH SCHOOL – 30 | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU

GIRLS HIGH SCHOOL - 30 | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU కథ,కథనం: వి క ట క వి [caption id="attachment_5553" align="alignnone" width="1131"] GIRLS HIGH SCHOOL | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU [/caption] మర్నాడు ఉదయం సుజాత నాస్మిన్ ఇంటికి వచ్చింది. సుజాత రావటం చూసిన నాస్మిన్ గాభరాగా ఆమెకు ఎదురువచ్చి గుమ్మం దగ్గరే— "సుజ్జీ...! నువ్వేంటీ... ఇలా వచ్చావ్?" అని అడిగింది, కంగారుగా సామిర్ గదివైపు చూస్తూ. సుజాత 'తన సామిర్' కంటపడకుండా చెయ్యాలని ఆమె తాపత్రయం. అందుకే, అతను ఊరికి వస్తున్నట్టు సుజాతకి చెప్పలేదు. "మనిద్దరికీ సేమ్ ఎగ్జామ్ సెంటర్ ఇచ్చారేఁ!" అని ఉత్సాహంగా అంటూ సుజాత తన చేతిలో వున్న పుస్తకాన్ని తెరిచి అందులోంచి రెండు హాల్ టికెట్లు తీసి చూపించింది. "అమ్మ ఇందాకే నాకు ఇచ్చింది. నీది కూడా తన దగ్గరనుంచి తీసుకున్నాను. నిన్ను తర్వాత ఆఫీస్ రూమ్ కి వచ్చి రిజిస్టరు లో సంతకం చెయ్యమని చెప్పింది... రికార్డు కోసమని!" అప్పుడే— అటుగా వచ్చిన నాస్మిన్ వాళ్ళ అమ్మ, "అలా ఆ అమ్మాయిని బయటే నిలబెట్టి మాట్లాడతున్నావేఁ? లోపలికి రమ్మను!" అని అనటంతో నాస్మిన్ అయిష్టంగా పక్కకి తొలగి, "రా...!" అంటూ సుజాతకి దారిచ్చింది. సుజాత హాల్లోకి వచ్చి కుర్చీలో కూర్చుంటుండగా సామిర్ తన గదిలోంచి బయటకొచ్చాడు. సుజాతని చూడగానే అతని కళ్ళు మరింత విశాలమయ్యాయి. రెప్పవాల్చకుండా ఆమెను ఆపాదమస్తకం పరీక్షగా చూడసాగాడు. ఇంతకుముందు కన్నా సుజాత కొద్దిగా చిక్కినట్లు అతనికి అన్పించింది. కళ్ళ క్రింద నల్లటి వలయాలు కూడ ఏర్పడ్డాయి(బహుశా పరీక్షలు కోసమని నిద్రమాని తెగ చదివేస్తుందేమో!). అయినా... 'చక్కనమ్మ చిక్కినా అందమే' అని అన్నట్టు ఆమెలోని ఆకర్షణ ఇసుమంతైనా తగ్గలేదు. అటు సుజాత కూడా అతన్ని చూసి నాస్మిన్ తో, "హేయ్! మీ అన్నయ్య ఎప్పుడు వచ్చాడు?" అని అడిగింది. "ని-న్న వచ్చాడులేఁ!" అని ముభావంగా బదులిచ్చి, "నా హాల్ టికెట్ ఇవ్వు!" అందామె. సుజాత తన పుస్తకంలోంచి హాల్ టికెట్ ని తీసి ఆమెకు ఇచ్చింది. సామిర్ వాళ్ళ దగ్గరకి వచ్చి నవ్వుతూ సుజాతని పలకరించాడు. ఆమె కూడా చిరునవ్వుతో అతన్ని విష్ చేసింది. ఆమె కళ్ళు కూడ అతన్ని స్కాన్ చేస్తున్నాయి. "ఎగ్జామ్స్ కి బాగా ప్రిపేర్ అయ్యావా?" అన్నాడు సామిర్ ఆమె ఎదురు కుర్చీలో కూర్చొంటూ. "అఁ... అ-మ్—!" అని అంటూ నిలువుగా తలూపిందామె. 'అంతకుముందులా తనతో ఒక్క మాట మాట్లాడటానికి బిగుసుకుపోయిన సామిర్ ఇతనేనా?' ఇప్పుడిలా తన కళ్ళలో కళ్ళుపెట్టి సూటిగా చూస్తూ, చక్కగా మాట్లాడుతుంటే తడబడటం ఈసారి సుజాత వంతయింది. పైగా కళ్ళు చెదిరేలాటి దుస్తులు ధరించి స్మార్టుగా... ఊఁహూ... సెక్సీగా తన ముందు నిలబడి వుంటే చూస్తూ కుదురుగా వుండటం తనకు కష్టమైందేమో, కుర్చీలోనే ఒకసారి అటుఇటు కదిలింది. అటుప్రక్క నాస్మిన్ వాళ్ళిద్దరినీ చురచుర చూస్తూ గట్టిగా ఓమారు తన గొంతుని సవరించుకుంది. సామిర్ వెంటనే సర్దుకుని ఆమె వైపుకి చూసి, "అఁ... స్-సెంటర్... ఎగ్జామ్ సెంటర్ ఎక్కడ ఇచ్చారు?!" అని అడిగాడు. నాస్మిన్ సమాధానం చెప్పేలోగా సుజాత, "బండారులంక జెడ్ పి హైస్కూల్... ఇద్దరికీ," అని చెప్పింది. "ఓహో... అంత దూరం ఇచ్చారా మీకు!?" అంది నాస్మిన్ వాళ్ళ అమ్మీ వాళ్ళ మాటలు విని. ఆమె వంటగదిలో వుంది. "అదంత పెద్ద దూరమేం కాదు అమ్మీ... బైక్ మీద వెళ్తే జస్ట్ ఇరవై-ఇరవై ఐదు నిమిషాల్లో వెళ్ళిపోవచ్చు," అన్నాడు సామిర్ సుజాతని ఓరగా చూస్తూ. నాస్మిన్ అతని చూపుని గమనిస్తూ — "ఐతే, మనం బైక్ మీద వెళ్దాం భయ్యా... సుజీ, నువ్వు— శంకర్ సార్ ని అడిగి అతని బండి మీద వచ్చేయ్!" శంకర్ తో కళ్ళు కలపటం కూడా సుజాతకి ఇష్టం లేదు. అతని మీద, శ్రీదేవి మీద తనకున్న కోపం ఇంకా పూర్తిగా చల్లారలేదు. ఇంక అతన్నేం అడుగుతుంది.!? "ఊహూ... న్-నాకు... మ్-నేను వేరే ఎలాగో వస్తాన్లేఁ—" అని ఆమె అంటుండగా సామిర్, "ఒక్కర్తివేఁ.. ఏం వెళ్తావ్? కావాలంటే నువ్వూ మాతో రా... బైక్ మీద," అన్నాడు వెంటనే. నాస్మిన్ సామిర్ ని గుడ్లురిమి చూసింది. సామిర్ మాత్రం సుజాతనే చూస్తున్నాడు. సుజాత తన తల దించుకుని అలోచిస్తూ మెల్లిగా, "రావొచ్చు.! కానీ... బైక్ పైన ముగ్గురు అంటే... పర్లేదా-?" అని అడిగింది. నాస్మిన్ 'అదేమీ కుదరదులేవేఁ' అని అందామని నోరు తెరిచేలోగా సామిర్, "ఏం పర్లేదు. త్రిబుల్స్ నాకు అలవాటే... నేను జాగ్రత్తగానే తీసుకెళ్తాను...! అమ్మీని, నాస్మిన్ ని ఎక్కించుకుని ఎన్నోసార్లు తీసుకెళ్ళాను కూడా. కదా అమ్మీ!" అన్నాడు. "హా... ఔను బేటా!" అంది వాళ్ళ అమ్మ వంటింట్లోంచే. నాస్మిన్ మధ్యలో అడ్డు తగలకుండా వుండటానికి వాళ్ళ అమ్మని కూడా డిస్కషన్ లో ఇన్వాల్వ్ చేశాడు సామిర్! సుజాత చిన్నగా నవ్వుతూ తలెత్తి సామిర్ మొహంలోకి చూసి— "ఐతే... నేనూ ఎంచక్కా మీతో కలిసి బండి మీద వచ్చేస్తాను!" అంది సంతోషంగా. సామిర్ కూడ 'ఓకే' అన్నట్టుగా తలూపుతూ నవ్వాడు. నాస్మిన్ మొహం మాత్రం కందగడ్డలా మారిపోయింది.★★★ రాజమండ్రి...