KALASI VACHINA ADRUSTAM – 223

KALASI VACHINA ADRUSTAM - 223 | telugu dengudu kathalu, కథ,కథనం: శివ రెడ్డి ఉండవే ,  వస్తాడులే , మేము అంకుల్  తో కంప్యూటర్ నేర్చు కొంటు ఉన్నాము, దా నువ్వు కుడా  కుచో అంటూ తన చైర్  లోనే ఓ పక్కకు జరిగింది కౌముది. “ఏంటి మీకు ఇద్దరు  ఒకరికి ఒకరు తెలుసా”  “మేము ఇద్దరం  ఒకే కాలేజీ , ఒకే గ్రూప్ , ఒకే బెంచ్, పక్క పక్కనే కుచోంటాము” “నేను కుడా మా నాన్నను  కంప్యూటర్ కొనమని చెపుతా, నాకు కుడా నేర్పిస్తారా” అంది  కస్తూరి. “సెపరేట్  గా ఎందుకె , ఇక్కడికే వచ్చేయి రొజూ సాయంత్రం అంకుల్  మన ముగ్గరికీ చెప్తాడు” అంది కౌముది “ఇంకా మూసుకుంటారా మీ  సోదే,  వెళ్ళాను వదిలేస్తే  ఇంకా అంటే అంకుల్ , మీరు చెప్పండి” అంది పెద్దది. పెద్దది రైట్  వైపు కూచుంది, చిన్నది  లెఫ్ట్ వైపు కూచుంది,  కస్తూరి రాగానే  అది  లెఫ్ట్ కి జరిగింది , కస్తూరి దాదాపు నాకు అనుకోని కుచోంది. సగం పిర్ర  కుర్చీ మీద మిగిలిన సగం బయట , ఓ చేతిని నా  కుర్చీ మీద  వేసి దాదాపు నా మీదకు  వంగి  లాప్టాప్ వైపు చూడ సాగింది.  తను జీన్స్ టీ షర్టు వేసుకొని వచ్చింది , నిన్న స్కూల్ డ్రెస్ లో  బిగించి  కట్టింది అనుకుంటా తన రొమ్ములు పెద్దగా అగుపించలేదు , ఈరోజు  టీ షర్టు మీద తన్నుకొని బయటికి రానా అన్నట్లు కనబడుతున్నాయి ,  టీ షర్టు మీద  దుప్పటా  వేసుకొని వచ్చింది కానే అది తన రొమ్ముల మీద కాకుండా తన మెడ చుట్టూ ఉంది.  తన కుడి రొమ్ము దాదాపు నా చేతికి తగిలీ తగల నట్లు తగులుతూ ఉంది. కౌముది , టీ షర్టు వేసుకొని దాని మీద,  మోకాళ్ళ కంటే  కొద్దిగా కింద ఉన్న  స్కర్ట్ వేసుకొని వచ్చింది.  పెద్దది పంజాబీ డ్రెస్ లో ఉంది. మరో పది నిమిషాలు బేసిక్స్  చెప్పాను , ఫైల్స్ ఎలా ఓపెన్ చేయాలి , ఇంటర్నెట్ ఎలా బ్రౌసె చేయాలి , ఫైల్స్  ఎలా సెర్చ్ చేయాలి , పాటలు , వీడియోస్ ఎలా  చూడాలి. “చీకటి పడుతుంది , మీరు రెడీ అయితే, వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి రావాలి” అంది స్వప్నా తను రెడీ అయ్యి వచ్చినట్లు ఉంది. గ్రీన్ శారీ మీద  అంచులు ఉన్న జాకెట్ వేసుకొని  కవ్వించేట్లుగా  రెడీ అయ్యింది. “ఈ రోజుకు  ఇక్కడికి  ఆపుదాము మిగిలింది  ఇంకో రోజు” అంటూ లాప్టాప్ మూసేసి  నేను  వెళ్లి  రెడీ  అయ్యి వచ్చాను.  “నువ్వు ఎలా వచ్చావు కస్తూరి ?” అంది స్వప్నా “నేను ఆటో లో వచ్చానక్కా, మనం ఇద్దరం ఆటోలో వెళదామా” అంది “మీ అంకుల్ బైక్ ఉందిగా ,  ఆటోలో ఎందుకు , మీ ఊర్లో సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్కు పట్టుకోంటారని  భయమా ఏంటి” “నేను బైక్ మీద ఉంటె ఎ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్  మనల్ని  అపే ధైర్యం చేస్తారా ఏంటి” అంది కొద్దిగా పొగరుగా “అలా అయితే  బైక్ మీద వెళదాం లే”  అంటూ   నా వైపు చూసింది. నేను  బుల్లెట్  స్టార్ట్ చేయగానే, “నువ్వు  ఫస్ట్ కుచో నేను శారీ లో ఉన్నాగా సైడ్ కి కుచోవాలి”  అంటూ కస్తూరిని  నా వెనుక కుచో మంది. తను జీన్స్ లో ఉండడం వల్ల  అటో కాలు ఇంటో కాలు కుచోంది. స్వప్నా  బైక్ ఎక్కుతూ , కొద్దిగా ముందుకు జరిగు , అంటూ కస్త్రురిని  ముందు కోచోమని చెప్పి , తను ఎక్కి కుచోంది.  వెనుక కస్తూరికి ప్లేస్ ఇస్తూ తన ముందుకు జరగడం వళ్ళ  తన  రొమ్ములు నా వీపుకు  గుచ్చుకోసాగాయి.  తన తొడలు నా వెనుక పట్టి ఉంచి తన రెండు చేతులతో నా నడుం పట్టుకొని కుచోంది.  తను దారి చెపుతూ ఉండగా  తన ఇంటివైపు బైక్ తిప్పాను.  దారిలో వాళ్ళ కాలేజీ గురించి  లోడ లోడా  వాగుతూనే ఉంది. మద్యలో  “అంకుల్ నాకు కుడా మీలా బైక్ నడపాలని ఉంది , నేర్పిస్తారా ప్లీజ్”.  “నీకు సైకిల్  తొక్కడం వస్తే బైక్ నేచుకోవడం చాల ఈజీ”, “ఓ నాకు  సైకిల్  బాగా వచ్చు , స్చూక్ కి సైకిల్ లోనే వెళ్ళే దాన్ని”. ఓ  15 నిమిషాలు పట్టింది  వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళే సరికి. అదో ఇండిపెండెంట్  హౌస్, చాలా పెద్దగా ఉంది బైక్ ను  ఇంటి ముందు  ఆపగానే వాళ్ళు ఇద్దరు దిగగా నేను బైక్ పార్క్ చేసి వాళ్ళ వెనుక వెళ్లాను. ముందుగా వసుమతి వచ్చింది మాకు ఎదురుగా, “ఏంటి ఇంత లేట్ అయ్యింది , నువ్వు వెళ్లి చాల సేపు అయ్యిందిగా” అంది కూతురు వైపు తిరిగి. “నాన్నా, నాకు లాప్టాప్ కావాలి , అంకుల్ నాకు లాప్టాప్ నేర్పుతాను అన్నాడు ,  కౌముది  వాళ్లతో పాటు నేను కుడా నేర్చుకుంటా,  వాళ్లతో పాటు నేను కుడా కూచొని నేర్చుకొంటూ ఉన్నా అందుకే లేట్ అయ్యింది. అంకుల్ నాకు బైక్ కుడా నేర్పుతా అన్నాడు , నాకు బైక్ కుడా కొనిపెడతావా నాన్నా” అంటూ వెళ్లి  శర్మ పక్కన కుచోంది   వాళ్ళ నాన్న తల మీద బుజం ఆనించి ,   తన చేత్తో కస్తూరి తల మీద  తడుతూ, “అలాగే తల్లీ , అంకుల్ కే చెప్తాం  కొనమని ,  ఎంత అవుతుందో డబ్బులు ఇచ్చేద్దాం” సరేనా. “సరే , నాన్నా అంకుల్ వెళ్ళేప్పుడు  డబ్బులు ఇచ్చేయి మర్చి పోకు, నాకు కొద్దిగా హోం వర్క్ ఉంది చేసుకొని వస్తా ” అంటూ వాళ్ళ నాన్న  దగ్గర నుంచి లేచి తన బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. “ఇదిగో ఇలా ఎం అడిగినా కొనిచ్చి దాన్ని గారం చేస్తున్నాడు , మొగ రాయుడిలా తయారు అవుతుంది ,  మీరన్నా చెప్పండి”  అంది వసుమతి తండ్రీ కూతుళ్ళ మీద కంప్లైంట్ చేస్తూ. “మీకు ఎలా ఉంది ఇప్పుడు” అన్నను  శర్మ  కూచొన్న చోటుకు వెళుతూ. “నిన్ననే చెప్పాగా ,  తలకి  ఈ చిన్న గాయం తప్ప  ఇంక  ఎం ఇబ్బంది లేదు , అది కుడా  ఓ 10  రోజుల్లో తగ్గిపోతుంది అన్నాడు డాక్టర్” అంటూ తన పక్కన ప్లేస్ ఇచ్చాడు కుచో అన్నట్లు. శర్మ గారి భార్య స్వప్నా ను లోపలి కి  తీసుకొని వెళ్ళింది  కిచెన్ లోకి  వాళ్ళ లోకాభి రామాయణం మాట్లాడుతూ. “ఇప్పుడు చెప్పండి , మీ గురించి  హాస్పిటల్  లో  టైం లేదు మీతో తీరికగా మాట్లాడ డానికి” “ఏముంది సర్,  సింపుల్   నాది హైదరాబాదు , అక్కడ స్కూల్ లో టీచర్ గా చేసే వాడిని , తను కుడా మా స్కూల్ లో టీచర్ గా చేరింది. ఇద్దరికీ  ఎలానో కుదిరింది , పెళ్లి చేసుకోన్నాము. నాకు మా అమ్మ ఒక్కటే ఉంటుంది.  తనకు వాళ్ళ అమ్మా నాన్నా  ఉన్నారు, కానీ వాళ్ళు మార్వాడీస్ ముంబై లో ఉంటారు, ఇక్కడికి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యింది, నేను హైదరాబాదు తప్ప ఎక్కడికీ వెళ్ళలేదు , ఈ కొత్త ప్లేస్ ఎలా ఉంటుందో అనుకొంటూ వచ్చాను” “మీరు ఎం వర్రీ కాకండి శివా,  ఈ చుట్టూ పక్కల అంతా నాకు బాగా తెలుసు , సెక్యూరిటీ అధికారి, పొలిటికల్ గా ,  MRO  ఎక్కడ ఎం పని కావాలన్నా  క్షణాల్లో జరిగి పోతాయి. మీరు ఇక్కడ ఉన్నన్నాళ్ళు...