నా అనుమానం ఒక అరగంట తర్వాత తీరింది…మురళి తిరిగి వచ్చేసాడు అరగంట లో…మాములుగా మా ఆఫీస్ నుండి ఇంటికి నాకైతే 20 నిమిషాలు…30 నిమిషాలు పడుతుంది…కానీ మురళి చాలా ఫాస్ట్…పైగా సిగ్నల్స్ లో ఆగే రకం కాదు…కాబట్టి అరగంటలో వెళ్లి వచ్చేసాడు కూడా…మనసులో హమ్మా అనుకున్న…సాయంత్రం 4 గంటలకి రమ్య మళ్ళీ డైరెక్ట్ గా మురళి కి కాల్ చేసింది…కార్ వేసుకురమ్మని…మురళి వచ్చి నా దగ్గెరే కార్ కీస్ అడిగితే డ్రైవర్ ని పంపమని చెప్ప…నీరసం గా మొహం పెట్టి “సరే సర్ “అని వెళ్ళిపోయాడు…ఒక గంట తర్వాత రమ్య హ్యాపీ గా నా కేబిన్ లో కి వచ్చింది…పక్కనే మురళి వాళ్ళ పాపా కూడా ఉంది…వస్తూనే పాప ని మురళి రూమ్ లో వదిలేసి నా దగ్గరకి వచ్చి నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది…”ఏంటి సంగతి….చాలా సంతోషం గా ఉన్నావ్….”అని అడిగితే…”అజయ్ స్ఫర్మ్ రిపోర్ట్ వచ్చింది…ఎం డిసెస్ లెవ్…పైగా స్ఫర్మ్ కౌంట్ మాములుగా ఉండవలసిన దానికన్నా 12 టైమ్స్ ఎక్కువ ఉంది అంత…ఒక్క సారి కార్చిన కూడా 99 పర్సెంట్ ఛాన్స్ ఉన్నాయి అంట”అంటూ నా భుజం చుట్టూ చేతులు వేసి వెనక నుండి వాటేసుకుని చెప్పింది…నా దరిద్రానికి దేవుడు నాది కూడా కలిపి వాడికి ఇచినట్లున్నాడు…అదే చెప్ప రమ్య తో….తాను నవ్వింది..ఇంతలో పాప పరుగెత్తుకుంటూ నా దగ్గరకి వచ్చి “అంకల్”అంటూ రాగానే నేను వెనక్కి జరిగే పాపని ఎత్తుకుని వొళ్ళో కూర్చోపెట్టుకున్న…ఎందుకో తెలియదు…ఈ పాప నాకు చాలా నచ్చింది…పైగా చాలా క్యూట్ గా మాట్లాడుతుంది…ఆఫీస్ బాయ్ ని పిలిచి బిస్కెట్లు తెమ్మని చెప్పగానే ఒక ప్లేట్ లో చాలా రకాల బిస్కట్ లు తెచ్చి నా టేబుల్ మీద పెట్టాడు…పాపకి రమ్య కి కలిపి తినిపిస్తూ ఉంటే రమ్య కొన్ని బిస్కట్ లు తీసుకుని లేచి మురళి రూమ్ కి వెల్లింది…పాప నా టేబుల్ మీద కూర్చుని నా ఫోన్ తీసుకుని ఆడుకుంటుంది… నేను నా లాప్టాప్ లో వర్క్ చేసుకుంటుండగా ఎందుకో నాకు అనుమానం వచ్చి పక్కనే ఉన్న సిస్టం వైపు తిరిగి మురళి రూమ్ లో ఉన్న సీసీ కేం ఓపెన్ చేసి చూసి నేను షాక్ అయ్యా…అక్కడ రమ్య మురళి వొళ్ళో కూర్చుని పెదాలతో బిస్కట్ తీసుకుని వాడి పెదాలకి అందిస్తుంది…మురళి ఏమో కుర్చీలో కూర్చుని రెండు చేతులతో రమ్య నడుం చుట్టేసి బిస్కట్ తీసుకుని అలానే దానిని కొంచం నమిలి మళ్ళీ రమ్య నోట్లో కి వదులుతుంటే రమ్య ఇష్టం గా దానిని తినేస్తూ మురళి పెదాలని చీకుతుంది..నాకు ఒక్కసారిగా కోపం వచ్చి వెంటనే ల్యాండ్ లైన్ తీసుకుని మురళి కి కాల్ చేసి స్క్రీన్ వైపు చూస్తూ ఉన్న…ఫోన్ మీద నా నెంబర్ చూసి కంగారుగా రమ్య ని వదిలేసి వెనక్కి నెట్టేస్తే రమ్య మళ్ళీ ముందుకు జరిగి మురళి ని వాటేసుకుని ఫోన్ తీసి చేతికి ఇచ్చింది…ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయగానే కోపం గా “మురళి…బుద్దున్ధా నీకు….రూమ్ లో సీసీ కామ్ ఉందని తెలియదా…అంతలా ఆగలేకపోతే ఇంటికి వెళ్ళండి….”అని అనగానే కంగారుగా “సారి సర్…సారి…. మర్చిపోయా….”అని అన్నాడు…వాడు చెప్పేది కూడా వినకుండా ఫోన్ పెట్టేసా…స్క్రీన్ వైపు చూస్తే రమ్య మురళి వొళ్ళో నుండి దిగి సారి సరిచేసుకుంటు బయటకి వస్తుంది…నా రూమ్ కి రావటం తో నే నా వైపు నవ్వుతూ చూసి “ఎందుకు అంత కోపం మీకు…ఇంట్లో ఇలా వుండరు కదా…”అని అంటూ నా వెనక్కి వచ్చి నా భుజం చుట్టూ చేతులు వేసి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది…

దాదాపు 9 అవుతుండగా రమ్య స్నానం కి వెల్లింది…అదే టైం లో రమ్య ఫోన్ రింగ్ అవగానే చూస్తే అజయ్ చేస్తున్నాడు…నేను ఆన్సర్ చేస్తే ఏమైనా అలుగుతాదేమో అని అనుమానం వచింది నాకు..పైగా రమ్య కూడా చెప్పింది కదా నాకు మరీ మరీ…అందుకే ఆన్సర్ చేయలేదు…రమ్య వచ్చిన వెంటనే విషయం.చెప్పగానే అలానే టవల్ చుట్టుకుని ఉన్నది విప్పతీసి తలా తుడుచుకుంటూ ఫోన్ చేసి మాట్లాడుతుంది…
“ఆ..అజయ్…వచ్చావా….
సరే…సరే….పైనే ఉన్నావా…
.ఒక్కసారి కిందకి ర….బయట నుండి లాక్ వేసి ఉంది…లోపల నుండి పైకి దారి తెరిచే ఉంది…
ఆ…అవును…వున్నారు..నీకేం కనపడర్ లే…బెడ్ రూమ్ లో వున్నారు…
అన్నే కదా….ఏంటి అంత పంతం….
.”సరే సరే….ని ఇష్టం…”
“సరే అన్నాను కధ…ఒక్కసారి లోపలకి ర కిందకి దిగి…ఈరోజుకి లోపల నుండి వేళ్ళు…నీకు ఒక కీ ఇస్తా రేపు వెళ్ళేప్పుడు…ఇక ఈ ఇబ్బంది ఉండదు…”
“సరే…లైన్ లో నే ఉన్న…ర కిందకి …డోర్ ఓపెన్ చేస్తా..ఒక్క నిమిషం” అంటూ అలానే టవల్ తో తలా తుడుచుకుంటూ నగ్నం గా నడుచుకుంటూ బయటకు వెల్లింది…ఇదేంటి ఇంత బరితెగించింది అనుకుంటూ ఉన్న మనసులో…ఏమైనా అంటే ఇప్పుడు నా మీద ఒంటికాలు మీద లేస్తుంది అని నేనే ఏమి మాట్లాడ లేదు…
బయట డోర్ తెయ్యగానే రమ్య మాటలు నాకు వినపడుతున్నాయి..ఒక్క నిమిషం తర్వతః రమ్య అజయ్ ని వాదిస్తూ “ఈ…ఒక్క 10 నిమిషాలు ఆగు….బట్టలు వేసుకుని వస్తా…ఇలా ఎలా”అంటూ ఉండగా అజయ్…”ఎం.వద్దు లే…వాటితో పనేంటి పద”అని అంటుంది…ఎం జరుగుతుందో చూద్దాం అని నేను తలుపు మెల్లగా తీసి చూసా…అక్కడ అజయ్ చాలా మురికి బట్టలు తో ఒళ్ళంతా దుమ్ము పెట్టి కాళ్ళ నిండా మట్టి తో మున్సిపాలిటీ వర్కర్ లా వున్నాడు…