ఆదిత్యసింహుడు : ఏంటమ్మా అది….
కళావతి : మరి నిన్ను ఇష్టపడిన ప్రభావతి వీరసింహుడితో వివాహానికి ఎలా ఒప్పుకున్నది….
ఆదిత్యసింహుడు : అదేనమ్మా నాకూ అర్ధం కావడం లేదు….అది తెలుసుకుందామనే నేను ప్రభావతిని కలవాలనుకుంటున్నాను…..
కళావతి : సరె….నువ్వు కంగారు పడకు….నేను ప్రభావతిని ఇక్కడకు రమ్మని కబురు పంపుతాను…ఆమె ఇక్కడకు వచ్చిన తరువాత ఏం చేయాలో అప్పుడు ఆలోచిద్దాము….కాని…..
ఆదిత్యసింహుడు : మరలా ఏంటమ్మా…..
కళావతి : ఏది ఏమైనా ప్రభావతికి మీ అన్నగారు వీరసింహుడితో వివాహం జరిగిపోయింది….కాబట్టి నువ్వు ఆమెను వదిన స్థానంలోనే చూడాలి…..
అదిత్యసింహుడు : అమ్మా….అదీ…..
కళావతి : ఇక చర్చించేందుకు ఏం లేదు కుమారా…వివాహం అయిపోయింది…దాన్ని మనం ఏమీ చేయలేం… ఇప్పుడు మనం ఈ ప్రయత్నాలు అన్నీ తప్పు ఎక్కడ జరిగిందో తెలుసుకోవడమే…..
ఆదిత్యసింహుడు : మీరు అలా సమస్యకు పరిష్కారం ఇదే అని చెప్పినప్పుడు ఇక విచారణ ఎందుకు మాతా….
కళావతి : విచారణ అవసరమే కుమారా….ఇప్పుడు మన దృష్టిలో ప్రభావతి తనకు నీతో వివాహం అయినట్టుగా భావిస్తున్నదని నాకు అనిపిస్తున్నది….కాబట్టి ఆమె అభిప్రాయం తెలుసుకున్న తరువాత ప్రభావతికి తన వివాహం జరిగింది నీతో కాదు….నీ అన్న వీరసింహుడితో అని సర్ది చెప్పాలి….ఈ సమస్యను కామపుర రాజ్యంలోనే పరిష్కరించుకుని వెళితే తరువాత అక్కడ మీ అన్నగారితో ఏ సమస్యలు ఉత్పన్నం కావు…..
ఆమె అలా చెప్పడంతో ఆదిత్యసింహుడు కూడా సమస్య సున్నితత్వం తెలియడంతో మాట్లాడలేకపోయాడు.
కళావతి : మీ ఇద్దరి విషయం ప్రభావతి తండ్రి యశోవర్ధనుడికి తెలుసా….
ఆదిత్యసింహుడు : లేదమ్మా…నేను కేవలం అతిధిగా మాత్రమే పరిచయం ఉన్నది…మీ ద్వారా సంబంధం మాట్లాడించాలి అన్న ఉద్దేశ్యంతో మా ఇద్దరి విషయం ఆయనకు చెప్పలేదు…..
కళావతి : ఇది కొంచెం మనకు అనుకూలంగా ఉన్నది….ఈ విషయం ఆయనకు తెలియనివ్వకు….(అంటూ రమణయ్య వైపు చూసి) రమణయ్యా…నువ్వు వెళ్ళి యశోవర్ధన మహారాజు గారితో మేము ఆయన పుత్రిక…మా నూతల కోడలు ప్రభావతిని మా మందిరంలో కలుసుకోవాలనుకుంటున్నామని వర్తమానం అందచేసి….ప్రభావతిని వీలైనంత తొందరగా మా సమక్షానికి వచ్చేలా కబురు పంపు…..

దాంతో రమణయ్య అలాగే అని తల ఊపుతూ మహారాణీ కళావతికి అభివాదం చేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
ఇక ఆ మందిరంలో వాళ్ళ ముగ్గురూ మిగిలిపోవడంతో ఎవరికీ ఏం మాట్లాడాలో తెలియక మెదలకుండా ఆసనాల్లో కూర్చుండిపోయారు.
కొద్దిసేపటికి రాకుమారి ప్రభావతి వస్తున్నట్టు సమాచారం అందడంతో కళావతి అప్రమత్తమయింది.
కళావతి : (ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసి) కుమారా….నువ్వు మెదలకుండా ఉండు…
ఆదిత్యసింహుడు అలాగే అన్నట్టు తల ఊపాడు.
అంతలో ప్రభావతి మందిరం లోకి వచ్చి కళావతికి, రత్నసింహుడి పాదాలకు అభివాదం చేసి నిల్చున్నది.
పక్కనే ఆదిత్యసింహుడు కూడా ఉండే సరికి ప్రభావతి మొహం ఆనందంతో వికసించింది.
అదిత్యసింహుడిని చూసిన తరువాత ప్రభావతి వదనంలో తాండవిస్తున్న సంతోషాన్ని చూసి మహారాణీ కళావతికి తన కుమారుడు చెప్పింది సత్యమేనన్న నిర్ధారణకు వచ్చింది.
రత్నసింహుడికి కూడా పరిస్థితి అర్ధమై తన భార్య కళావతి వైపు ఏం చేద్దాం అన్నట్టుగా చూసాడు.
కళావతి తన తొందరపాటుకు చింతిస్తూనే తన భర్త వైపు ఆందోళనగా చూసింది.
ఇంతలో ప్రభావతి ఆనందంతో ఆదిత్యసింహుడి దగ్గరకు వెళ్లబోయింది.
ఆ విషయాన్ని పసికట్టిన మహారాణీ కళావతి వెంటనే అప్రమత్తమై, “ప్రభావతీ….ఆగు,” అన్నది.
దాంతో ప్రభావతి ఒక్కసారిగా ఉలికిపాటుకు గురై ఆమె ఎందుకు ఆగమన్నదో అర్ధం కాక కళావతి వైపు చూసింది.
కళావతి : ప్రభావతీ….నీ వివాహం మా ఆచారం ప్రకారం రాజఖడ్గంతో జరిగింది….అది ఎవరి రాజఖడ్గమో నీకు తెలుసా…
ప్రభావతి : ఇందులో సందేహమేమున్నది అత్తగారూ….అది ఆదిత్యసింహుడిదే కదా…..

ప్రభావతి అలా అనగానే కళావతికి ఒక్క క్షణం ఏం చేయాలో తెలియలేదు.
ఆదిత్యసింహుడు కోపంతో ఎందుకున్నాడో….మహారాణి కళావతి తనను తన భర్త దగ్గరకు వెళ్ళకుండా ఎందుకు ఆపుతున్నదో అర్ధంకాక…అసలు అక్కడ ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కాక ప్రభావతికి అయోమయంగా ఉన్నది.
కళావతి : ప్రభావతి…నేను నీకు ఇప్పుడు ఒక ముఖ్యమైన విషయం…అది నీ జీవితానికి సంబంధినది చెబుతున్నాను …జాగ్రత్తగా విను….
ప్రభావతి : చెప్పండి అత్తగారూ….
కళావతి : (ఒక్కసారి గట్టిగా గాలి పీల్చుకుని ఒక్కసారి ఆదిత్యసింహుడి వైపు….ప్రభావతి వైపు చూసి) నీకు వివాహం జరిగింది ఆదిత్యసింహుడితో కాదు….నా రెండవ పుత్రుడు వీరసింహుడితో…..

ప్రభావతి అలా పడిపోగానే ఆదిత్యసింహుడు కంగారుగా ఆమె దగ్గరకు వెళ్ళబోయాడు.
కాని కళావతి అతన్ని తన కళ్ళతోనే వారిస్తూ ప్రభావతి దగ్గరకు వెళ్ళి అనునయంగా ఆమె భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
దాంతో ప్రభావతి తల ఎత్తి ఆదిత్యసింహుడి వైపు దీనంగా చూసింది.
ఆమె కళ్లల్లో ఆదిత్యసింహుడితో తాను కలలు కన్న వైవాహిక జీవిత సుందర స్వప్న సౌధం కూలిపోయిందన్న భావం కనపడుతున్నది.
పెళ్ళి అయిన తరువాత రోజే ఇంత తీవ్రమైన ఆఘాతం తగులుతుందని ఊహించకపోవడంతో ప్రభావతికి ఏం చేయాలో అర్ధం కావడం లేదు.
ఒకరితో వివాహానికి పూర్వమే పడక సుఖాన్ని పంచుకుని….ఇప్పుడు అతని అన్నకే అనుకోకుందా భార్యగా వెళ్తున్నందుకు ప్రభావతి తనను తానే నిందించుకుంటున్నది.
ప్రభావతి పరిస్థితి అర్ధం చేసుకున్నదానిలా కళావతి, “ఇప్పుడు మనం చేసేదేం లేదు ప్రభావతీ….నీకు శాస్త్రోక్తకంగా నా రెండవ కుమారుడితో వివాహం జరిగిపోయింది….కాబట్టి వివాహానికి ముందు నా చిన్న కొడుకుతో నీ ప్రేమ వ్యవహారం మన నలుగురి మధ్యలో ఉండిపోవడమే ఉత్తమం,” అన్నది.
ప్రభావతి : ఒక్కసారి నాకు చివరిసారిగా ఆదిత్యసింహుడితో ఏకాంతంగా మాట్లాడే అవకాశం ఇస్తారా మహారాణీ….
కళావతి : ప్రభావతీ…ఇది నీ హద్దులకు మించిన కోరిక….
ప్రభావతి : మరి నా వివాహ విషయంలో మీరు హద్దులు మీరడం తప్పుకాదా….

ప్రభావతి అలా అనే సరికి కళావతికి విపరీతమైన కోపం వచ్చింది.
కళావతి : ప్రభావతీ…నీవు నీ అత్తగారితో మాట్లాడుతున్నావన్న విషయం గుర్తు ఉంచుకో…నేను ఏ తప్పు చేయలేదు… ఇక్కడ పొరపాటు జరిగింది….దానికి నేను కూడా చాలా బాధ పడుతున్నాను….
ప్రభావతి :  కాని ఈ పొరపాటు వలన ముగ్గురి జీవితాలు అంధకారం లోకి వెళ్ళాయి మహారాణీ….అయినా నేను ఏమీ కోరరాని కోరిక ఏమీ కోరలేదే…..
రత్నసింహుడు : కళావతీ…జరిగింది దిద్దుకోరాని తప్పు….కాబట్టి ఇంత జరిగిన తరువాత ఒక్కసారి మన కోడలి మాట మన్నిస్తే ఏమయింది….
తన భర్త కూడా అలా అనే సరికి కళావతి ఇక మారు మాట్లాడకుండా అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
రత్నసింహుడు కూడా ఒకసారి ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసి రమణయ్యతో పాటు అక్కడ నుండి వెళ్ళీపోయాడు.
ఇక ఆ మందిరంలో ఆదిత్యసింహుడు, ప్రభావతి మాత్రమే మిగిలారు.
ఏకాంతంలో ఉన్న వాళ్ళిద్దరికీ కొద్దిసేపు ఎవరు ఏం మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు.
వాళ్ళిద్దరూ తమ జీవితం గురించి అనుకున్న మాటలు, పొందుదామనుకున్న ఆనందం అంతా ఆవిరి అయ్యేసరికి ఏ ఒక్కరి నోట్లో నుండి కూడా మాట రావడం లేదు.
ప్రభావతి అక్కడే కూర్చుని ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసింది.
తల్పం మీద కూర్చుని ఉన్న ఆదిత్యసింహుడు ప్రభావతి వైపు చూడలేక తల దించుకుని ఉన్నాడు.
ప్రభావతి మెల్లగా ఆసనంలో నుండి లేచి తడబడుతున్న అడుగులతో ఆదిత్యసింహుడి దగ్గరకు వచ్చి ఎదురుగా నిల్చున్నది.
ఆదిత్యసింహుడు తల ఎత్తి ప్రభావతి కళ్ళల్లోకి చూసాడు.
ఇద్దరి కళ్ళు కన్నీళ్ళతో నిండిపోయి ఉన్నాయి.
ప్రభావతి వణుకుతున్న తన చేతులతో ఆదిత్యసింహుడి మొహాన్ని పట్టుకుని, “ఏంటి ఆదిత్య….ఇలా జరిగింది…ఇంత జరుగుతున్నా నువ్వు మౌనంగా ఎలా ఉన్నావు,” అనడిగింది.
ఆదిత్యసింహుడు : లేదు ప్రభావతి….నాకు ఈ వివాహానికి సంబంధించిన లేఖ కూడా చాలా ఆలస్యంగా అందింది… దాంతో నాకు ఇక్కడకు వివాహానికి పూర్వమే చేరుకోవాల్సిన సమయం కూడా లేదు….వివాహ లేఖ అందిన వెంటనే బయలుదేరాను….
ప్రభావతి : ఇప్పుడు ఏం చేద్దాము…..

ఆదిత్యసింహుడు : నీకు మా అన్నగారితో వివాహం అయిపోయినది ప్రభా…ఇప్పుడు మనం చేయగలిగిందేమీ లేదు….
ప్రభావతి : మరి మనం వివాహానికి పూర్వమే పడక మీద ఒకటయ్యాం….ఆ విషయం ఎలా మరిచిపోవాలి….నీతో పడక సుఖం అనుభవించి….ఇప్పుడు నీ అన్నతో సంసారం ఎలా చేయమంటావు….
ఆదిత్యసింహుడు : తప్పకు ప్రభావతీ…పరిస్థితులు అనుకూలించనప్పుడు….పరిస్థితులకు తగ్గట్టు వెళ్ళడమే….
ప్రభావతి : అలా అంత కఠినంగా ఎలా మాట్లాడగలుగుతున్నావు….
ఆదిత్యసింహుడు : మరి ఏం చెయమంటావు…ఇపుడు నీ కోసం మా తల్లితండ్రుల మీద తిరుగుబాటు చేయమంటావా… దీనివలన మీ రాజ్యానికి, మా రాజ్యానికి ఎంత అప్రతిష్టో తెలుస్తుందా…..
ప్రభావతి : మీ మగవాళ్ళు మార్చుకున్నంత తొందరగా మా ఆడవాళ్ళు మనసులు మార్చుకోలేరు రాకుమారా… ఇంతకు ముందు దాకా ఒకరిని భర్తగా ఊహించుకుని సర్వస్వం అర్పించుకున్న తరువాత….ఇప్పుడు ఇంకొకరిని వివాహం చేసుకోవండం….నిజాన్ని దాచిపెట్టి అతనితో కాపురం చేయడం ఎంత కష్టమో మీకు తెలియదు…..
ఆదిత్యసింహుడు : నీ బాధ నాకు అర్ధమవుతున్నది ప్రభావతి….కాని పరిస్థితి చేయి దాటి పోయింది….
దాంతో ఇద్దరూ కొద్దిసేపు మెదలకుండా ఉన్నారు.
తరువాత ప్రభావతి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చినట్టుగా తల ఊపుతూ ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసి….
ప్రభావతి : సరె…నువ్వు చెప్పినట్టే చేస్తాను….కాని ఒక్క షరతు…