…ఓరగా దీపా మేడం వైపు చూశాను… తన మొగుడు మరోవైపు చూస్తూన్నపుడు , నా మొగుడ్నితినేసేలా చూస్తూందావిడ… అక్క చెప్పింది నిజమే!…అనుకుని , …‘…చేసిందీ, చూసిందీ చాల్లే!…ఇంక రా!…’ అంటూ నా మొగుడ్ని వెనక్కి తెచ్చుకున్నానేగానీ…గీసిన ఎద్దులా ఉన్న తనపక్కన కూర్చుంటూంటే నా రెమ్మలు తడిబారాయి…
… ఇంతలో ‘…కానీ దీపా!…’ అంటూ ఆవిడకి బ్లూ బాక్స్ అందించాడు బిమల్ బాబు… సిగ్గ్తులొలకబోస్తూ ఓ స్లిప్ తీసి, మొగుడికి అందించింది దీపా మేడం… . ‘…గుడ్!…ఏమిప్పించుకుంటావ్?…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు కొంటె నవ్వుతో…ఎఱ్ఱబడ్డ మొహం తో మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగిందావిడ…
‘…మా ఆవిడకి వెరైటీ అంటే మహా మక్కువ…’ అంటూ చెయ్యుచ్చుకుని ఆవిడని లేవదీసి , దివాన్ దగ్గరకి తీసుకొచ్చి…‘…కుమార్ బాబూ , ఇటు రండి…మా ఆవిడ పాంటీ విప్పి పుణ్యం కట్టుకోండి…’ అని గట్టిగా అన్నాడు…అందరి నవ్వుల్నీ అధిగమించే స్వరంతో ఛీ కొట్టిందావిడ…
బెరుగ్గా ఆ దంపతుల మధ్య చేరాడు కుమార్ బావ…
…గో ఎహెడ్…అన్నట్లుగా చేతుల్తో భార్యని చూపిస్తూ పక్కకి జరిగి టైమర్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రొఫెసరు…సిగ్గుపడుతూనే, రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పి, కందిపోయిన బుగ్గల్తో చూపు తిప్పుకుంది దీపా మేడం…
…‘…పాంటీయా!…అదెక్కడుంటూందీ?…’ అని గొణుక్కుంటూ మగతనాన్ని సవాల్ చెస్తూన్నట్లుగా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాలవైపు కొద్దిగా వణుకుతూన్న తన చేతుల్ని చాపుతూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ…
…వాటి డైరెక్షన్ గమనించి పక్కకి తప్పుకుని , అతగాడి ఎడం చెయ్యట్టుకుని అలవోకగా తన కుడిపిర్ర మీదికి జరుపుకుంటూ…‘…అక్కడ కాదిక్కడ…’ అంది దీపా మేడం…
‘…బ్రాసియర్ అనుకున్నాను…అయినా అది వేసుకున్నట్లు లేదే!…’ అన్నాడు కుమార్ బావ , పైట తొలగడంతో నల్లటి బ్లౌజ్ లోంచి ఊరిస్తూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని నవిలేసేలా చూస్తూ…
‘…లేనిదాని ఊసెందుకూ!…చేయవలసిన పనిని చేసుకోవచ్చుగా!…’ అందావిడ , కందిపోయిన మొహంతో పైట సర్దుకుంటూ…
‘…మరైతే దీన్ని విప్పాల్సిందే!…’ అన్నాడు ఆవిడ బొడ్డు దగ్గర అరచేతిని దూరుస్తూ…
‘…ఏమక్కర్లే!…’ అంటూ బావ భుజాల్నట్టుకుని కిందికి నొక్కింది దీపా మేడం…ఆవిడ నడుం పట్టుకుంటూ మోకాళ్లమీద ఆగిపోయి, అందుబాటులోకొచ్చిన స్థనాలకి ఆబగా మొహం రుద్దుకుని , వాటి మధ్యలో ఉన్న డైమండ్ కట్ లోపలికి నాలిక జొనిపి కెలికాడు కుమార్ బావ… దాంతో , ఆవిడ చనుమొనలు పొటకరించాయి …జాకెట్ మీదినుంచే కాసేపొకదాన్నీ , ఇంకాసేపు తరవాత మరోదాన్నీ పెదాలతో నొక్కడం మొదలెట్టాడు …
…కాసేపు మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని అతగాడి పెదాల దాడిని అనుభవించి , ఆ పైన గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూన్న మొగుడి చూపుల్ని గమనించి , ‘…ఆపు కుమార్!…అందరూ చూస్తున్నారు బాబూ!…’ అని గునుస్తూ , పైట కొంగుని బావ తలచుట్టూ కప్పి , భుజాల్ని అటూ,ఇటూ తిప్పుతూ చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకందిస్తూనే ‘…ఏయ్ పిచ్చీ!… వీ..టి …మీ…ద …ఎందుకంత యావ? సుజాతవేం తక్కువనీ!…’ అని గోమూగా గొణిగింది, దీపా మేడం…
‘…పొరుగింటి పుల్లకూర!…’ కసిగా అంది సుజాతక్క…
…భార్య మాటల్నీ, దీపా మేడం అభ్యంతరాల్ని పట్టించుకోకుండా, కొండల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకునే పనిలో ములిగిపోయాడు కుమార్ బావ… మరుక్షణం …టప…టపా…చప్పుడ్లతో నిశ్శబ్దంగా ఉన్న హాలు ప్రతిధ్వనించింది…
…‘…అబ్బ్…బ్బ…పెద్దపట్టే!…’ అని గొణుక్కుంది దీపా మేడం , కందిపోయిన బుగ్గల్తో… ‘…కుమార్ బాబూ!…నువ్విప్పాల్సింది మా ఆవిడ పాంటీ…బ్లౌజ్ కాదు…’ … అన్నాడు ప్రొఫెసరు , కంగారుగా…
‘…బిమల్ భయ్యా! , కుమార్ సర్ మేడం …వా…టి…ని…ఒత్తారేమోగానీ, బ్లౌజ్ విప్పలే!…అంతేకదా సర్…’ అంటూ తన బాస్ కి ఒత్తాసు పలికాడు మధు… జరిగిందేంటో తెలీక మాట్లాడలేదు కుమార్ బావ…
‘…మరి ఆ…ఫట…ఫట…చప్పుడ్లేమిటో!?…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు …ఈర్ష్య తొంగిచూస్తూన్న గొంతుతో …
‘…అవా!…ప్రెస్ బటన్స్ చప్పుళ్ళు…బ్లౌజ్ హుక్స్ కి అదనపు సపోర్టులు…అవి విడిపోయినా బ్లౌజ్ ఏమీ ఊడిపోదు…నన్నలాగే ఫూల్ చేసింది మేడమ్ …’ అన్నాడు మధు …
‘…నాకెందుకు చెప్పలేదు దీపా!?…’ అన్నాడతగాడు, , విదలకుండా …
‘…టైమెక్కడుందీ…మధు ఫోన్ చేసిన తరవాత ఐడియా తడితే అప్పటికప్పుడు షీలా…అదే, మన కొత్త హెల్ప్…దాని చేత కుట్టించానూ…’ అని సాగదీసింది దీపామేడం…
‘…ఇప్పుడాగోలెందుకు?…పని కానీండి!…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ పెద్దరికంగా… ‘…ఇంకా ఎవరూ , ఏదీ విప్పందే!?…’ అన్నాడు బావ…
‘…ఇందాకా అడగడం మర్చిపోయాను కుమార్ బాబూ…నువ్వేం విప్పించుకుంటావ్!?…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు…
‘…ట్రౌజర్…’ అని, చేతులు పైకెత్తుతూ …రమ్మన్నట్లుగా దీపా మేడం వైపు చూశాడు కుమార్ బావ…
‘…బెరుకు, బెరుకుగా మొగుడివైపు చూస్తూ , కుమార్ బావవైపోఅడుగేసి , బెల్ట్ బకల్ విప్పి , చివాల్న బెల్ట్ ఊడలాగేసి …నడుం మీదినుంచి జారి, మొల దగ్గిర ఆగిపోయిన ట్రౌజర్ ని చూస్తూ ఉండిపోయింది దీపా మేడం…

అతడి నడుం మీద చేతులేసి, ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అది రాలేదు…
…ట్రౌజర్ లోపలికి చేతులు దూరుద్దామా ఒద్దా…అని మేడం పడే గుంజాటన ఆవిడ మొహం లో కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంటే , అందరూ ఊపిరి ఉగ్గబట్టి ఉండిపోయారు….
…ఏమనుకుందో, ఓ క్షణం తరవాత ఆవిడ కుమార్ బావ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి , అతగాడి పిర్రలమీంచి ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది…
…నిగిడిపోయిన అతగాడి …దా…ని…కి తట్టుకునుండడంతో ట్రౌజర్ రాలేదు…ఎలాగైనా దాన్ని కిందికి లాగేయాలనే పట్టుదలతో, పైట జారిపోతున్నా పట్టించుకోకుండా, బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని , కుమార్ బావతో సహా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు కళ్లప్పగించి చూస్తున్నా సోయిలేకుండా , ముందుకొంగి బలమంతా ఉపయోగించి , ట్రౌజర్ పైభాగాన్నికవ్వం తాడు తిప్పినట్లు తిప్పింది…
…దాంతో మూడొంతులు జారినా, ..బావ ….దా…ని… కొనకి … మేకుకి తగిలించినట్టుగా ఉండిపోయింది …అతగాడేసుకున్న ట్రౌజర్…
…ఒళ్ళుమండడంతో ఆవిడ , చటుక్కున బావ ట్రౌజర్ లోకి వేళ్లు దూర్చి…అతగాడి …మ…డ్డ… కొనమీంచి దాన్ని తప్పించి , పూర్తిగా కిందికి లాగేసింది…
… కుమార్ బావ చటుక్కున ఆవిడమీదికొంగి , చెవిలో ఏదో చెప్పాడు… దాంతో జారిన పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుని చలిజ్వరమొచ్చినదాన్లా వణికిపోతూ నిలబడిపోయింది దీపా మేడం…
…అతగాడి పెదాల కదలికని చదివిన సుజాతక్క మొహం కోపంతో జేవురించింది …‘…ఏమంటున్నాడు వదినా అన్నయ్య!?…’ అని అడిగాడు వికాస్…
‘…చెప్పడం నా వల్ల కాదు బాబూ!…’ అంది సుజాతక్క జీరగా…
‘…ఆ గుండ్రాళ్ళమధ్య …దీ…ని…కి… కాస్త చోటివ్వరూ!.. అని కదా వదినా అన్నయ్య అంట!…’ …అన్నాడు వికాస్ , తన మ…డ్డ… వైపూ , ఆవిడ స్థనాల వైపూ కొంటెగా మార్చి , మార్చి చూస్తూ…
… కందగడ్డలా అయిపోయిన మొహంతో తనగుబ్బల్ని తడుముకుంటూ …ఛీ… కొట్టింది సుజాతక్క … ‘…ఛీ !… ఊరుకో వికాస్ ’ అని కూకలేశాను , అక్కకి మద్దత్తుగా… అందరి దృష్టీ మా వైపు తిరగడంతో చటుక్కున వెనక్కి తిరిగింది దీపా మేడం …
‘…ఏయ్ దీపా!…పాంటీ విప్పించుకోకుండా వెళ్ళిపోతే ఎలా!?…’ అంటూ మోకాళ్లమీద నిలబడి ,ఆవిడ చెయ్యిపట్టుకుని వెనక్కి లాగాడు కుమార్ బావ…
…ఎదురుచూడని ఆపనితో అతగాడి మీద తూలిపడి , ‘…చేసేపనేదో గుంభనగా చెయ్యచ్చుగా!…అరవాలేంటీ!…’ అని గొణుగుతూ , తన మొత్త అతడి మొహం ముందుకొచ్చేలా నిలబడింది…
…‘…అలాగే!…’ అంటూ కిందినుంచి ఆవిడ చీరలోకి చేతులు దూర్చేసి …బిజీ… ఐపోయాడు కుమార్ బావ… కాసేపు తరవాత ‘…ఏ…ఏయ్! …ఛీ!! …దేని …కో…సం…ఆ …వె… తు…కు…లా…ట!…’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది దీపా మేడం…
‘… ఇందాకా పబ్లిగ్గా పైఅందాల్ని సవిరించాడు…ఇప్పుడు అడుగు అందాల్ని చాటు మాటుగా తడుముతున్నాడేమో!…’ అని కొంటెగా అన్నాడు మదన్ జీజూ… ‘…ఊరుకో!…నీకవకాశం దొరికితే నువ్వంతకన్నా ఎక్కువే చేస్తావు…’ అంటూ మొగుడ్ని గదిమింది మాధురీ దీదీ…
‘…బొందైనా , జిప్ ఐనా ఉంటుందని వెతుకుతున్నాను దీపా!…దొరకటం లేదు…తల లోపలికి దూర్చేదా!?…’ అన్నాడు కుమార్ బావ, తెచ్చిపెట్టుకున్న అమాయకత్వంతో…
‘…ఛీ!…సిగ్గులేకపోతేసరి!!…అవసరం లేదు!!!…’ అని బావని గదుముతూ…తన తెల్లటి తొడలు బహిర్గతమౌతున్నా లెక్క చేయకుండా అతగాడి చేతివేళ్ళని పట్టుకుని, వాటిని… సర్దవలసిన …చో…ట… సర్ది ‘…పెట్టీ కోటుకీ , పాంటీకీ తేడాతెలీనీకుండా కాపురం చేయిస్తున్నావా తల్లీ!…’ అంది దీపా మేడం…సుజాతక్కని చూస్తూ…
‘…. పెట్టీకోట్ల , పావడాల , పైజామాల బొందులే తప్ప పాంటీలూ , స్విమ్మింగ్ డ్రెస్సులూ తెలీవులేమ్మా, నా మొగుడికి!…’ అని కాస్త కోపంగా అంది సుజాతక్క…
‘…ఒహ్!…భలే ఉన్నాయి బిమల్ భయ్యా , దీపా భాభీ తొడలు…సుపర్బ్…’ అని కైపుగా అన్నాడు, …వాటి మీంచి కిందికి జారుతూన్న ఆవిడ పాంటీని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న వికాస్…
‘…థాంక్స్ …’ అంటూ వికాస్ వైపోఅరక్షణం చూసి , ‘…నీ మాట నిజం సంధ్యా!…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నాకు కన్ను గీటుతూ…
‘…ఏంటన్నావ్ అతగాడితో!?…’ అంటూ నన్ను నిలదీశాడు వికాస్…నే మాట్లాడలేదు … ‘…చెప్పూ!!…’ అంటూ రెట్టించాడు తను… …ఏం చెప్పనా!…అని ఆలోచిస్తూంటే , హాలు మధ్యలోంచి … థప…థప…చప్పుడ్లు వినిపించడంతో అందరి దృష్టీ అటువైపు తిరిగింది…
‘… ఏయ్…ఛీ!…తీసీ వేళ్ళక్కడ్నుంచి!…’ అని గిజగిజలాడుతూ, తొడల్ని విదిలిస్తూ, మడమల దగ్గరున్న తన పాంటీని తన్నేసిందేతప్ప …కుమార్ బావని దూరం తోసేయలేదు దీపామేడం… అది గమనించి… ‘…సందిచ్చిందికదా!… అని , ఏ …కా…ని… వేళ్ళు దోపేస్తు న్నాడో! …వెళ్ళి బావని తీసుకురా!…’ అంటూ సుజాతక్కని తరిమాను…
…అక్క రాకని గమనించి ‘…ఇక చాల్లే!…’ అని గోమూ అంటూ కుమార్ బావని మెత్తగా వెనక్కి తోసి , దాని చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీపా మేడం… …అవునన్నట్లుగా తల ఊపి , మొగుడి కుడి చేయి మణికట్టట్టుకుని ,… అప్పటిదాకా అతగాడు మైమరచి చీకుతూన్న రెండు వేళ్ళూ బైటికొచ్చేలా ఒక్క గుంజుతో లేవదీసి , వాటిని పైట కొంగుతో తుడుస్తూ చెవిలో ఏదో గొణుగుతూ గబగబా సోఫా వైపు లాక్కొస్తూంటే … ‘…వదినేమంటూందో నే చెప్తానంటే నేచెప్తా… ,నని బెట్లు కట్టుకున్నారు మధు, వికాస్…ఇంతలో వాళ్లు దగ్గరకొచ్చారు…
‘…కళ్లకి కనిపిస్తూన్న దానికి బెట్లుకూడానూ!…’ అంటూ మగాళ్లనందరినీ దూరంగా తోసి , ‘…ఏమంటూందే మా మేడం!?…’ అంటూ దానికి చెరో వైపూ చేరాం , నేనూ, వకుళా…
‘… తొడలమీంచి ధారలు కట్టేలా కార్పించాడమ్మా నీ మొగుడు…సిల్కు చీరకి తడి ఇంకక ఛస్తున్నాననుకో! …అంటుందే సిగ్గు, బిడియాలు విదిలేసి!…అంది సుజాతక్క కోపంగా…
…‘…బావ ప్రతాపానికి గర్వ పడాలిగానీ కోపం ఎందుకక్కా!…అంది వకుళ…దాన్ని చురచురా చూసి ఏదో అనబోతూంటే …‘…ఏమోయ్ , మాటలు చాలుగానీ ఒక స్లిప్ తియ్యి…ఇప్పుడు నీ టర్న్ ’ అంటూ బ్లూబాక్స్ అందించాడు కుమార్ బావ…
…దాంతో కోపం స్థానాన్ని బెరుకు ఆక్రమించుకుంటూంటే , నెమ్మదిగా ఓ స్లిప్ తీసి , పేరు చదివి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో మొగుడికి అందించింది సుజాతక్క…
…అది చదివి , ‘…ఒహ్!…రావయ్యా!…’ అంటూ ఓ చేత్తో మధునీ , మరో చేత్తో సుజాతక్కనీ మధ్యలోకి తీసుకెళ్ళి…‘…మా ఆవిడదేదో విప్పాలట!…ఆ పని చూడు…’ఆని మధుకీ, ‘…ఏదో చెప్పు సుజా!…’ అంటూ దానికీ చెప్పి నవ్వుతూ ఓ అడుగు పక్కకి తప్పుకున్నాడు కుమార్ బావ…
‘…అలాగే సర్!…’ అంటూ మధు తనవైపొస్తూంటే , అది పైట కొంగుని చేత్తో పట్టుకుని …చీర… అంది, దానివైపు కళ్ళార్పుతూ , కదిలీ కదలనట్లుగా పెదాలు కదిపి, …
…కాకపోతే అక్క అరచెయ్యి దాని నడుం ముందుండటంతో ‘…అహ!…ఏమి నా అదృష్టం…’ అంటూ , మధు చటుక్కున చేతులు ముందుకి జాచి , అక్క …కొబ్బరి బోండాల్ని… కుదుళ్ల దగ్గరట్టుకుని మెత్తగా ఒత్తాడు…
…వెయ్యి వోల్టుల షాక్ కొట్టిన దానిలా వణికి మొగుడి చాటున దాక్కుంది సుజాతక్క..