Varasa
-
Varasa
Varasa – 3 | వరస | free telugu dengudu kathalu jabbardasth
Varasa – 3 | వరస | free telugu dengudu kathalu jabbardasth mangoshilpa నా ఆవేశానికి ఆమె తమకంతో వణికిపోతూ, నాకు సహకరిస్తూ, నా చేతుల్లో ఒదిగిపొతుంది. అంతవరకూ నన్ను ఊరించిన నడుము మడత నా చేతిలో నలిగిపోతుంది. ఆ నలుపుడుకి ఆమె “మ్మ్..” అంటూ నన్ను ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుపోతుంది. ఆమె అలా హత్తుకుంటూ ఉంటే, ఆమె మెత్తటి స్థనాలు, గట్టిపడిన ముచ్చికలతో నా ఛాతీపై సంతకాలు చేస్తున్నాయ్. ఆ సంతకాలు నా గుండెకు ఆమె గుండె రాస్తున్న ప్రేమలేఖల్లా అనిపిస్తున్నాయ్. ఆ ప్రేమ మైకంలో మునిగిపోతూ, ఆమె నడుము మడతను సవరిస్తున్న చేతిని, నాకు తెలియకుండానే కిందకి దింపి, ఆమె పిరుదులను మెత్తగా నొక్కసాగాను. నేను అలా నొక్కుతుంటే, ఆమె ఏదో అస్పష్టంగా సణుగుతుంది. అలా సణుగుతుంటే, ఆమె మరింత ముద్దొస్తుంది. అలానే నలిపేస్తూ, పిర్రల మీద ఉన్న చేతితో, ఆమెని నాకు అదుముకున్నాను. అంతే,…
Read More » -
Varasa
Varasa – 2 | వరస | free telugu dengudu kathalu jabbardasth
Varasa – 2 | వరస | free telugu dengudu kathalu jabbardasth mangoshilpa అంతలో ఆమె గది తలుపు తెరుచుకుంటున్న చప్పుడు. అంతే, గబుక్కున వెనక్కి వెళ్ళి, సోఫాలో కూర్చొని, ఆమె రాక కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాను. ఆమె వస్తున్నట్టుగా, నా వెనక మెత్తటి అడుగుల చప్పుడు. అంతకు ముందు ఆ మూడ్ లో లేనో, లేక గమనించలేదో గానీ, ఆమె నడుస్తుంటే, ఆ అడుగుల చప్పుడే ఒక రకమైన మైకాన్ని కలగజేస్తున్నాయి. ఆ మైకాన్ని అణుచుకుంటూ, ఆమె రాక కోసం ఊపిరి బిగబట్టి చూస్తున్నాను. ఆమె నేను కూర్చున్న సోఫా దగ్గరకి వచ్చేసింది. మరో రెండు అడుగులు వేస్తే, నా ఎదుటకు వచ్చేస్తుందీ అనగా, నన్ను ఓ మత్తైన సుగంధం తాకింది. ఆ సువాసనను గుండెల నిండా పీల్చుకొని, తల పక్కకి తిప్పేసరికి, ఆమె నా పక్కనుండి, నా ఎదుటకు వస్తూ ఉంది. నేను తల తిప్పి…
Read More » -
Varasa
Varasa – 1 | వరస | free telugu dengudu kathalu jabbardasth
Varasa – 1 | వరస | free telugu dengudu kathalu jabbardasth mangoshilpa బాగా బలిసిన వాళ్ళ పెళ్ళి అది. దాదాపు ఐదువందలమంది పైగానే ఉన్నారు ఆ ఫంక్షన్ హాల్ లో. అంత పెద్ద ఫంక్షన్ కు నన్ను వంటరిగా పంపిన మా అమ్మని తిట్టుకుంటూ అటూఇటూ చూస్తున్నాను, నాకు తెలిసిన మొహాలేమైనా కనిపిస్తాయేమోనని.చుట్టుపక్కల ఎవరూ కనిపించకపోవడంతో చిరాకుగా ఒక మూల ఉన్న కుర్చీలో చతికిలపడ్డాను. దాదాపు అరగంట గడిచింది. విపరీతంగా బోర్ కొట్టడంతో, లేచి నెమ్మదిగా బయటకి వెళ్ళబోతుండగా, “నువ్వు వెంకట్రావ్ అబ్బాయివేనా!?” అన్న పలకరింపుకి వెనక్కి తిరిగి చూసాను. అక్కడ ఒక నలభై ఐదేళ్ళ ఆంటీ నిలబడి ఉంది. పేరుకే నలభై ఐదేళ్ళు గానీ, అలంకారం మాత్రం పాతికేళ్ళ కుర్రపిల్లకి ఏం తగ్గలేదు. బొడ్డుకి నాలుగు అంగుళాల కిందకి బిగుతుగా కట్టిన చీర, అంతకంటే బిగుతుగా ఉన్న బ్లౌజ్, ఆమె వంపుల్ని నిర్మొహమాటంగా చూపిస్తున్నాయి. ఈ వయసులో కూడా, కాస్త కొవ్వు పట్టినా ఎక్కడ ఉండాల్సిన సామానులు అక్కడ ఉన్నాయి. ఎక్కడ చెయ్యి పెట్టినా, మస్తుగా చేతికి నిండుగా దొరుకుతాయి. ఆమె వంపులను చూస్తూ కసిగా, “దీనమ్మా! ఇప్పుడే ఇలా రెచ్చగొడుతుందంటే, వయసులో ఉన్నప్పుడు మగాళ్ళను నిద్ర పోనిచ్చి ఉండదు.” అని అనుకుంటూ ఉండగా, “ఏంటబ్బాయ్! వెంకట్రావ్ కొడుకువేనా నువ్వూ?” అని మళ్ళీ అడిగింది ఆమె. “అవునాంటీ! నేను తెలుసా మీకు?” అడిగాను. ఆమె నవ్వి, “నువ్వు కాదులే, మీ నాన్న బాగా తెలుసు. నీది అచ్చం మీ నాన్న పోలికే. అందుకే గుర్తుపట్టా.” అంటూ, “భోజనం చేసావా?” అని పరామర్శించింది. నేను మొహమాటంగా తల అడ్డంగా ఊపేసరికి, “అయ్యో పిల్లాడా! నీకు కూడా మీ నాన్నలాగే మొహమాటం ఎక్కువనుకుంటా. రా..” అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకొని భోజనాల దగ్గరకి తీసుకుపోయింది. భోజనాల దగ్గర నేను మొహమాటపడుతూ ఉంటే, తనే అన్నీ దగ్గరుండి వడ్డించసాగింది. అంతలో ఆమె వయసులోనే ఉన్న మరో ఆంటీ వచ్చింది “కావేరీ, ఇక్కడున్నావా? నీకోసం అంతా వెతుకుతున్నా.” అంటూ. “ఓహో! ఈ ఆంటీ పేరు కావేరి అన్నమాట. బావుంది.” అనుకున్నా. అంతలో ఆ ఆంటీ నన్ను చూసి, కావేరితో గుసగుసలాడుతూ “ఏంటి కావేరీ! మీ వెంకట్రావ్ వాళ్ళ అబ్బాయి అనుకుంటా.” అంది కొంటెగా నవ్వుతూ. ఆమె అలా అనగానే కావేరి నవ్వుతూ, “బాగానే గుర్తుపట్టావే.” అంది. “ఎందుకు గుర్తు పట్టనూ!? అచ్చం అతని నోటిలోంచి ఊడి పడ్డట్టు ఉంటేనూ..” అంది ఆమె. వాళ్ళు అలా మాట్లాడుకుంటుంటే నాకు ఒకటే ఆశ్చర్యంగా ఉంది. ఎందుకంటే, నేను అమ్మ కడుపులో ఉండగానే మా నాన్న ఏక్సిడెంట్ లో చనిపోయాడు. ఆయన పోయిన ఐదు నెలలకి నేను పుట్టాను. పాతిక సంవత్సరాల క్రితం పోయిన వ్యక్తిని ఇంత ఇదిగా గుర్తు పెట్టుకున్నారంటే, సంథింగ్ ఏదో విశేషం ఉంది. అదేంటో తెలియాలంటే, కావేరీ ఆంటీ ఒకటే దారి. ఎలాగైనా కనుక్కోవాలి. భోజనం అయిన తరవాత కూడా, ఆమె నన్ను వదలలేదు. నా చెయ్యి పట్టుకునే తిరిగింది. అలా తిరగడంలో వాళ్ళ వీళ్ళ మాటలు బట్టి నాకు అర్ధమయ్యింది ఏంటంటే, కావేరీ ఆంటీ, నాన్న ఒకప్పుడు బాగా తిరిగారనీ, వీళ్ళిద్దరికీ పెళ్ళి అవుతుందని అందరూ అనుకుంటుంటే, కావేరీ వాళ్ళ నాన్న ఆమెకి వేరే వ్యక్తితో బలవంతంగా పెళ్ళి చేసేసారని. అయినా ఇంతకాలం తరవాత కూడా ఆమె నాన్నని మరచిపోలేదంటే, ఆమెది చాలా ఘాటు లవ్వు అన్నమాట. విషయం తెలియగానే, ఆమెతో చనువుగా మసలుకోసాగాను. పెళ్ళి అయిన తరవాత, ఆమె “మా ఇంటికి వెళ్దాం, రా బాబూ..” అంటూ ఆహ్వానించింది. ఆమె ఆహ్వానాన్ని అందుకునే స్థితిలో లేను నేను. ఎందుకంటే, రాత్రి రెండు పెగ్గులు పడాల్సిందే. ఆ విషయాన్ని దాచిపెట్టి, “సారీ ఆంటీ! నేను లాడ్జ్ లో రూం తీసుకున్నా. రేపు ఊరు వెళ్ళేముందు వస్తాలెండి.” అన్నాను. “అదేంటయ్యా! రూములో ఒక్కడివే ఏం చేస్తావ్. బోర్ కదా. సరదాగా రా.” అంది ఆమె. “లేదులే ఆంటీ, ఏవో పెర్సనల్ విషయాలు ఉంటాయి కదా.” “ఏంటయ్యా పెర్సనల్? కొంపతీసి దేన్నయినా తెచ్చుకున్నావా ఏంటీ?” “ఛిఛీ.. అలాంటిదేం లేదు.” “మరీ? మందు కొట్టాలా??” ఇక దాచడం ఎందుకని, అవునన్నట్టు తల ఊపాను. ఆమె నవ్వేస్తూ, “ఆ కొట్టేదేదో మా ఇంట్లోనే కొడువు గాని, పద.” అంది. ఆమె అలా అనగానే నాకు దిమ్మతిరిగినట్టు అయ్యి, “వద్దులే ఆంటీ..” అని మొహమాట పడుతుంటే, “రావయ్యా..” అంటూ జబర్దస్త్ గా తన కార్ దగ్గరకి లాక్కెళ్ళింది. ఆమెకే ఏ అభ్యంతరం లేనప్పుడు, మనకెందుకులే అనుకుంటూ, ఆమెతో బయలుదేరాను. దారిలో ఒక వైన్ షాప్ కి కాస్త దూరంలో కార్ ఆపి, “పోయి తెచ్చుకో.” అంది. నేను వెళ్ళి సరుకు తెచ్చుకోగానే, ఆమె తన ఇంటికి పోనిచ్చింది. ఆ ఇంటిని చూడగానే అర్ధమయింది, వాళ్ళ నాన్న ఆమెని మా నాన్నకి ఎందుకు ఇవ్వలేదో. మాది మిడిల్ క్లాస్ ఫేమిలీ. వీళ్ళది విపరీతంగా బలిసిన పార్టీ. “హుమ్.. తప్పులేదులే..” అనుకుంటూ ఆమెతో పాటు లోపలకి అడుగుపెట్టాను. ఆమె మెయిన్ డోర్ లాక్ తీస్తుంటే, ఆశ్చర్యంగా అడిగాను, “ఇంట్లో ఎవరూ లేరా ఆంటీ!?” అని. ఆమె ఒక్కక్షణం నన్ను చూసి, “నాకూ మీ నాన్నకూ ఉన్న సంబంధం తెలిసిన తరవాత కూడా ఇంకా అంటీ ఏంటీ ఏంటీ! పిన్ని అని పిలువు. అన్నీ కుదిరితే నాకు పుట్టాల్సిన వాడివి.” అంది. నేను నవ్వేసి, “సరే పిన్నీ! ఇంట్లో ఎవరూ లేరా?” అన్నాను. “లేరు. నేనొక్కదాన్నే..”…
Read More »
