Naa Autograph Sweet Memories – 282 | ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ | jabbardasth.in

Naa Autograph Sweet Memories - 282 | ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ | jabbardasth.in prasad_rao16 అనిత : లేదు రామూ…..ఫోన్ లోనే విషయం చెబుతాను…..నీ ఎదురుగా….కూర్చుని నేను ఈ విషయం మాట్లాడటం నా వల్ల కాదు….. రాము : ఏంటి అనితా….విషయం చెప్పకుండా ఏదేదో మాట్లాడుతున్నావు……. అనిత : ఫోన్ లోనే ఇలా ఉంటే…..నీ ఎదురుగా కూర్చుని ఎలా చెప్పగలను….అందుకే ఫోన్ లోనే విషయం చెబుదామని డిసైడ్ అయ్యాను…… రాము : సరె….టెన్షన్ పెట్టక విషయం చెప్పు….. అనిత : ఏం లేదు రామూ…..భాస్కర్ మామూలు మనిషి అవాలంటే…..నేను…..నేను….. రాము : హా….నువ్వు….చెప్పు…..ఏం చేయాలి…… అనిత : నేను…..నీకు….దూరంగా ఉండాలంట…..   రాము : దానికి….దీనికి సంబంధం ఏంటి…… అనిత : నేను నీతో పడుకోవడం తెలిసిన దగ్గర నుండీ భాస్కర్ కి తన మీద తనకు నమ్మకం పోయింది…..ఇక తన వల్ల కాదని మానసికంగా డిసైడ్ అయిపోయాడంటా…..ఇంట్లో పరిస్థితులను చూసి…..నేను నీతో పడుకోవడం చూసి అతని మనసులో నేను నీతో సుఖపడుతుంటే చూసినప్పుడు మాత్రమే అతనికి మడ్డ లెగుస్తుందంట…..అందుకని భాస్కర్ ఇలాంటి పరిస్థితి నుండి బయట పడాలంటే నువ్వు మాకు దూరంగా ఉండాలని చెప్పింది….. రాము : సరె…..ఇంతకు నువ్వు ఏమి నిర్ణయించుకున్నావు…… అనిత : నాక్కూడా అదే అర్ధం కావడం లేదు రాము…..నిన్ను వదిలి వెళ్ళాలంటే నాకు ఏదోలా ఉన్నది రామూ….. నావల్ల కావడం లేదు…… రాము : చాలా థాంక్స్ అనితా……నా మీద అంత ప్రేమ ఉన్నందుకు……కాని మనిద్దరికీ భాస్కర్ బాగుపడటమే కావాలి…..నేను కేవలం నీ పరిస్థితిని ఆసరాగా తీసుకుని నిన్ను లొంగదీసుకున్నాను…..నేను మధ్యలో వచ్చిన వాడిని….మధ్యలోనే వెళ్ళిపోతాను…..కాని భాస్కర్ అలా కాదు…..నీ మొగుడు…..జరిగిందేదో జరిగిపోయింది….నేను మీకు మంచి ఇల్లు ఒకటి చూస్తాను…..ఇకనుండైనా ప్రశాంతంగా ఉండండి…… అనిత : కాని నాకు భయమేస్తుంది రామూ…… రాము : ఇందులో భయపడాల్సింది ఏమీ లేదు అనితా…..నీకు ఏ కష్టం రాకుండా చూసుకునే భాధ్యత నాది…. అనిత : నేనంట ఎందుకంత ఇష్టం రాము….. రాము : ఏమో తెలియదు అనిత…..నిన్ను మొదటి సారి చూసినప్పుడే నాకు బాగా నచ్చావు……అందుకే నేను ఏ ఆడదాని విషయంలో చేయని పని నీ విషయంలో చేసాను…..అది సరిదిద్దుకోవడానికి నీకు ఏం చెయ్యడానికైనా నేను రెడీగా ఉన్నాను……విషయం చెప్పావు కదా…..ఇంటికి వచ్చేయ్…..ప్రశాంతంగా మాట్లాడుకుందాం…… అనిత : నా మీద కోపంగా లేదా రామూ….. రాము : నీ మీద కోపం ఎందుకుంటుంది అనితా…..నీ ప్రాబ్లమ్స్ తీరిపోతే నువ్వు హ్యాపిగా ఉంటావు కదా…..నువ్వు సంతోషంగా ఉండటమే నాకు కావాలి……సరె….ఇంటికి వచ్చేయ్…..మాట్లాడుకుందాం…సరేనా….. అనిత : సరె….రామూ….ఉంటాను….బై…..(అంటూ ఫోన్ కాల్ కట్ చేసి క్యాబ్ లో భాస్కర్ ని తీసుకుని ఇంటికి వచ్చింది.) రాము కూడా కాల్ కట్ చేసి క్లాసులోకి వెళ్ళి క్లాసు వింటున్నాడు. కాని రాము మనసు మనసులో లేదు…..అనిత ఫోన్ లో చెప్పిన విషయం గురించి అతని మైండ్ లో నుండి బయటకు వెళ్ళడం లేదు. ఎంతలా మైండ్ డైవర్ట్ చేద్దామన్నా కూడా డైవర్ట్ కాకపోవడంతో క్లాసు అయిపోయిన తరువాత రవి వాళ్ళు క్యాంటిన్ కి వెళ్ళి లంచ్ చేద్దామన్నా కూడా ఇంటికి వెళ్ళ చేస్తానని చెప్పి బయటకు వచ్చి బైక్ తీసాడు. బైక్ ఇంటి వైపు నడుపుతూ అనిత తన ఇంటి నుండి వెళ్ళే సమయం వచ్చిందన్న ఆలోచన రాగానే రాముకి తన గుండెను పట్టి పిసికేసినట్టు బాధతో మూలిగింది. కాని వెంటనే రాము తనను తాను సర్దిచెప్పుకుంటూ మనసులో, “కాని ఆమె జీవితం బాగు పడటం కూడా కావాలి ….అనిత ఎక్కడ ఉన్నా కూడా హ్యాపీగా ఉండాలి…..కాని అనిత మీద నాకు ఇంతలా మనసు ఎందుకు లాగుతున్నది. శ్యామల వదిన మీద, ప్రగతి అత్త మీద కన్నా ఎక్కువ ప్రేమ అనిత మీద కలుగుతున్నది. ఎందుకిలా జరుగుతున్నది,” అని ఆలోచిస్తూ ఒక్కసారిగా తల గట్టిగా విదిల్చి ఇంటికి చేరుకున్న తరువాత బైక్ పార్క్ చేసి ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు. అనిత అప్పుడే భాస్కర్ కి భోజనం పెట్టి కిందకు వచ్చింది. శ్యామల కూడా మధ్యాహ్నం క్లాసులు లేకపోవడంతో ఇంటికి వచ్చి చాలా సేపయింది. రాము ఇంట్లోకి రాగానే శ్యామల అతన్ని చూసి నవ్వుతూ, “ఏంటి రామూ…..ఇవ్వాళ తొందరగా వచ్చేసావు,” అన్నది. రాము కూడా నవ్వుతూ శ్యామల వైపు చుస్తూ, “ఏం లేదు వదినా…..మళ్ళీ కాలేజీకి వెళ్ళాలి,” అని అంతలో అనిత కిచెన్ నుండి బయటకు రావడం చూసి, “అనితా…..భోజనం పెట్టు…..ఆకలేస్తుంది,” అంటూ ఫ్రెష్ అవడానికి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు. అనిత హాస్పిటల్ నుండి వచ్చిన దగ్గర నుండీ ముభావంగా ఉండటం మాత్రం శ్యామల బాగా గమనించింది. విషయం ఏంటో అడుగుదామని అనుకునేలోపు రాము రావడంతో మెదలకుండా ఉన్నది. అనిత డైనింగ్ టేబుల్ మీద రాముకి భోజనం వడ్డించింది. భోనజం చేస్తున్నంతసేపు అనిత, రాము…..ఇద్దరిలో ఎవరూ ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడుకోలేదు. భోజనం చేయడం పూర్తి అయిన తరువాత హాల్లోకి వచ్చి కూర్చున్న తరువాత రాము, “అనితా…..మరి ఇల్లు చూడమంటావా,” అనడిగాడు. అనిత మాట మాట్లాడేలోపు శ్యామల అయోమయంగా రాము చూస్తూ, “కొత్తగా ఇల్లు చూడటం ఏంటి….” అంటూ అనిత వైపు చూస్తూ, “ఏంటి…అనితా….రాము ఏం మాట్లాడుతున్నాడు…..మీ ఇద్దరికీ గొడవ ఏమైనా అయిందా,” అనడిగింది. శ్యామల ఆత్రం చూసి రాము వెంటనే ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని ఆపుతూ, “వదినా…..కంగారు పడకు….మా ఇద్దరికీ గొడవ ఏమీ కాలేదు…..ఇవ్వాళ ఉదయం అనిత భాస్కర్ ని తీసుకుని హాస్పిటల్ కి వెళ్ళింది కదా,” అంటూ జరిగింది మొత్తం వివరంగా శ్యామలకు చెప్పాడు. దాంతో అనిత ఇంటికి వచ్చిన దగ్గర నుండీ ముభావంగా ఎందుకు ఉన్నదో శ్యామలకు పూర్తిగా అర్ధమయింది. విషయం అర్ధం అయిన వెంటనే శ్యామల, “మరి నువ్వు ఏమనుకుంటున్నావు అనితా,” అంటూ అనిత వైపు చూసింది. అనిత : నాకు ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావడం లేదు రామూ….. రాము : అర్ధం కాకపోవడం ఏంటి…..(అంటూ అనిత దగ్గరకు వెళ్ళి ఆమె చేతులను పట్టుకుని ఆమె కళ్ళల్లోకి చూస్తూ) అసలు నువ్వు ఏమి ఆలోచిస్తున్నావో ఏమాత్రం సంకోచం లేకుండా చెప్పు…..నీ మనసులో ఉన్నది చెప్పావంటే…. మేము దానికి తగ్గట్టు సొల్యూషన్ వెదుకుదాం…… శ్యామల : అవును అనితా…..నీ మనసులో ఉన్నది చెప్పు…..నువ్వు ఏ నిర్ణయం తీసుకున్నా మేము ఇద్దరం నీకు తోడుగా ఉంటాం….మాకు చేతనైనంత సహాయం చేస్తాం…… శ్యామల చెప్పింది విన్న తరువాత అనిత రాము కళ్ళల్లోకి చూసింది. రాము కూడా అవునన్నట్టు తల ఊపడంతో ఇక తనను తాను ఆపుకోలేక గట్టిగా ఏడుస్తూ రాముని గట్టిగా కౌగిలించుకున్నది. అనిత బాగా డిస్ట్రబ్ అయిందని రాముకి అర్ధం అవడంతో అనిత వీపు మీద మెల్లగా నిమురుతూ ఆమె మనసులో భారం దిగేవరకు ఆమెను కదిలించలేదు. ఐదు నిముషాల తరువాత అనితను మెల్లగా సోఫాలో కూర్చోబెడుతూ శ్యామల వైపు చూస్తూ, “వదినా….కొంచెం వాటర్ తీసుకురావా,” అనడిగాడు. శ్యామల అలాగే అంటూ గ్లాసులో వాటర్...