Naa Autograph Sweet Memories – 337 | ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ | telugu dengudu kathalu
రచన – prasad_rao16
ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టడంతో ప్రసాద్ పక్కనే ఉన్న వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని వాటర్ తాగుతూ ఒక్కసారి తల తిప్పి పక్కకు చూసాడు.
బెడ్ మీద తులసి గాఢనిద్రలో ఉండటం చూసి….అమాయకమైన తులసి మొహం లోకి చూస్తూ అప్పటిదాకా తనకు వచ్చింది కల అని తెలుసుకున్న ప్రసాద్ ఒక్కసారి తల విదిలించి…ముందుకు ఒంగి తులసి నుదురు మీద ముద్దు పెట్టుకుని, “సారీ…తులసి….నాకు ఇలాంటి కల వచ్చిందేంటి….నిన్ను అనుమానించడం అంటే….నన్ను నేను తక్కువ చేసుకున్నట్టే….” అని అంటూ తులసిని పక్కనే పడుకుని గట్టిగా కౌగిలించుకుని పడుకున్నాడు.
*******
బెడ్ మీద తులసి గాఢనిద్రలో ఉండటం చూసి….అమాయకమైన తులసి మొహం లోకి చూస్తూ అప్పటిదాకా తనకు వచ్చింది కల అని తెలుసుకున్న ప్రసాద్ ఒక్కసారి తల విదిలించి…ముందుకు ఒంగి తులసి నుదురు మీద ముద్దు పెట్టుకుని, “సారీ…తులసి….నాకు ఇలాంటి కల వచ్చిందేంటి….నిన్ను అనుమానించడం అంటే….నన్ను నేను తక్కువ చేసుకున్నట్టే….” అని అంటూ తులసిని పక్కనే పడుకుని గట్టిగా కౌగిలించుకుని పడుకున్నాడు.
*******
తరువాత రోజు ప్రసాద్, వందన కలిసి లోకల్‍గా గన్ అమ్మే వాళ్ళ దగ్గరకు వెళ్ళీ రీసెంట్‍గా గన్ ఎవరెరికి అమ్మారో డీటైల్స్ తీసుకున్నారు.
తరువత మహేంద్ర షోరూమ్‍కి వెళ్ళి అక్కడ కార్ టైర్ల ఫోటోలు తీసుకుని వచ్చారు.
ఆఫీస్‍కి వచ్చిన తరువాత ప్రసాద్ డైరెక్ట్ గా రాము కేబిన్ లోకి వెళ్ళాడు.
రాము కేస్ ఫైల్ చూస్తూ లోపలికి వచ్చిన ప్రసాద్ వైపు చూస్తూ కూర్చోమన్నట్టు తన ఎదురుగా ఉన్న చైర్ వైపు చూపిస్తూ, “వెళ్ళిన పని ఏమయింది ప్రసాద్,” అన్నాడు.
ప్రసాద్ : సార్….గన్ సెల్లర్స్ దగ్గర డీటైల్స్ తీసుకున్నాను….(అంటూ తన దగ్గర ఉన్న ఫైల్ రాముకి ఇచ్చాడు.)
రాము : (ఆ ఫైల్ తీసుకుని చూస్తూ) హా….వీటిని సార్ట్ ఔట్ చేసి అనుమానం వచ్చిన వాళ్ళ పేర్లను డివైడ్ చెయ్యి…..
ప్రసాద్ : అలాగే సార్….ఇంకో విషయం….
రాము : ఏంటి….
ప్రసాద్ : అదే….ఇంతకు ముందు అర్దరాత్రి వందనకు కాల్ వచ్చినట్టే….రాతి నాక్కూడా బ్లాంక్ కాల్ వచ్చింది….
రాము : (తల ఎత్తి ప్రసాద్ వైపు చూస్త్) ఫోన్ చేసి ఎవరూ ఏమీ మాట్లాడలేదా…..
ప్రసాద్ : లేదు సార్…హలో…అన్నా ఎవరూ మాట్లాడలేదు…ఏదో భారంగా ఊపిరి పీలుస్తున్నట్టు…చిన్నగా నవ్వుతున్న శబ్దం మాత్రం వినిపించింది…
రాము : మరి కాల్ ఎక్కడ నుండి వచ్చిందో చెక్ చేసావా….
ప్రసాద్ : ట్రూకాలర్‍లో చెక్ చేస్తే రమ్య అనే పేరు వచ్చింది…మొత్తం సిమ్ డీటైల్స్ కనుక్కోమని మన కానిస్టేబుల్‍ని పంపించాను….
రాము : డాక్టర్స్ డీటైల్స్ అడిగా కదా…ఏమైనా షార్ట్ అవుట్ చేసారా….
ప్రసాద్ : చేసాను సార్….డాక్టర్ షణ్ముఖం…ఆయన జుపిటర్ హాస్పిటల్‍లో స్కామ్‍లో ఇరుక్కున్నాప్పుడు ఆయన అక్కడే వర్క్ చేసారు…ఆ తరువాత ఆయన అప్రూవర్‍గా మారి శివానంద్‍తో కలిసి హాస్పిటల్ మేనేజ్‍మెంట్‍కి వ్యతిరేకంగా కేసు ఫైల్ చేసారు…
రాము : అయితే ఆయన్ని ఫాలో చేయండి….
ప్రసాద్ : ఇప్పుడు ఆయన ఊర్లో లేరు సార్….కాన్ఫరెన్స్ ఉన్నదని అమెరికా వెళ్లారు…
రాము : మరి ఆయన ఎప్పుడొస్తారు….
ప్రసాద్ : ఒక వారం పట్టొచ్చు….
రాము : అయితే ఆయనకు ఫోన్ చేసి అలెర్ట్ చెయ్యి…ఒకవేళ ఆయనకు ఏమైనా అయిందంటే మన మీద ప్రెజర్ బాగా పెరిగిపోతుంది….
అలా వాళ్ళిద్దరూ మాట్లడుకుంటూ ఉండగా వందన లోపలికి వచ్చి రాముకి సెల్యూట్ చేసి ప్రసాద్ పక్కనే ఉన్న చైర్ లో కూర్చున్నది.
రాము : ఆయనకు ఏమైనా డేంజర్ ఉన్నదని తెలిస్తే ఆయన రిటన్ ట్రావెల్‍ని పోస్ట్‍పోన్ చేయమను…లేదా…అక్కడే అతనికి సెక్యూరిటీ ఏర్పాటు చేయమని అడుగుదాం….
వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటుండగా అతని టేబుల్ మీద ల్యాండ్ లైన్ ఫోన్ మోగుతున్నది.
రాము వెంటనే వందన వైపు చూసి, “వందన….ముందు ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి విషయం కనుక్కో…” అన్నాడు.
వందన వెంటనే, “అలాగే సార్…” అంటూ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి మాట్లాడి రాము వైపు చూసి, “సార్…డింబీవలీ CI…మీతో మాట్లాడాలంట,” అన్నది.
కాని రాము మాత్రం, “ఇప్పుడు కుదరదు…తరువాత మాట్లాడతానని చెప్పు,” అన్నాడు.
రాము మాటలు ఫోన్‍లో విన్న CI, “ఇది చాలా సీరియస్ అని సార్‍కి చెప్పండి….తప్పకుండా మాట్లాడాలి,” అన్నాడు.
వందన : తప్పదు సార్….చాలా సీరియస్ అంట…(అంటూ రాముకి ఫోన్ ఇచ్చింది.)
దాంతో రాము ఫోన్ తీసుకుని అవతల CI చెప్పింది విని, “సరె…వస్తున్నా,” అని ఫోన్ పెట్టేసి వాళ్ళిద్దరి వైపు చూస్తూ, “వెళ్దాం….పదండి,” అన్నాడు.
ముగ్గురూ కారులో CI చెప్పిన చోటకు వచ్చారు.
అప్పటికే జనాలు చాలా మంది రావడంతో సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు వాళ్ళను కంట్రోల్ చేస్తున్నారు.
ప్రసాద్ : ఏంటి…ఇక్కడ ఇంత కంపు కొడుతుంది….
ఇన్స్‍పెక్టర్ : సార్….ఈ గోడౌన్ వెనకాల మెడికల్ వేస్టేజ్ ప్రాసెసింగ్ యూనిట్ ఉన్నది సార్….అందుకే ఇంత కంపు కొడుతుంది….
అలా మాట్లాడుతూ వాళ్ళు ఆ గోడోన్ లోకి వెళ్ళారు.
అక్కడ లొపల పైన వేలాడుతున్న బాడీని చూసి రాము వాళ్ళు ఆశ్చర్యపోయారు.
ఇంతకు ముందు శివానంద్‍ని కూడా అలాగే చంపేసి వేలాడదీయడం ముగ్గురికీ గుర్తుకొచ్చింది.
ఆ శవాన్ని చూడగానే రాము తన కళ్ళకు ఉన్న గాగుల్స్ తీసి ఎలా జరిగిఉంటుంది అని అనుకుంటూ లోపలికి వచ్చాడు.
క్లూస్ టీం వాళ్ళు అక్కడ ఆధారాలు ఏమైనా దొరుకుతాయేమో అని చూస్తున్నారు.
ఇంతలో ప్రసాద్, వందన కూడా చుట్టుపక్కల పరిసరాలను వెదుకుతున్నారు.
రాము : ఏమైనా ఎవిడెన్స్ దొరికాయా…
ఇన్స్‍పెక్టర్ : ఇంకా ఏమీ దొరకలేదు సార్….డ్రస్, బాడీ వీపు మీద ఉన్న నాలుగు అంకెల నెంబర్, తలకు మాస్క్….మీ శివానంద్ కేసులాంటిదే సార్…..
రాము : అవును….అలాగే కనిపిస్తున్నది…
ఇన్స్‍పెక్టర్ : తరువాత ఇంకో విషయం సార్….(అంటూ తన జేబులో నుండి ఒక కాగితం మీద ఉన్న ఫోన్ నెంబర్ రాముకి ఇస్తూ) చివరగా ఈ చనిపోయిన డాక్టర్ గారి సెల్ నుండి ఈ నెంబర్‍కి కాల్ వెళ్ళింది సార్….
అంతలో ప్రసాద్ రాము పక్కకు వచ్చి అతని చేతిలొ ఉన్న నెంబర్ చూసి, “ఉదయం చెప్పాను కదా సార్….ప్రాంక్ కాల్ గురించి….ఇదే అయ్యుంటుంది,” అన్నాడు.
ఇన్స్‍పెక్టర్ : ఈ నెంబర్ మీకు తెలుసా సార్….
రాము : అవును….ఈ నెంబర్ ప్రసాద్ దే…నిన్న హత్య చేసిన తరువాత ప్రసాద్‍కి ఫోన్ చేసాడు…ఇదే విధంగా ఇంతకు ముందు శివానంద్ హత్య జరిగినప్పుడు కూడా మా వందనికి ఇలాగే ప్రాంక్ కాల్ వచ్చింది…దమ్ముంటే పట్టుకో అని మమ్మల్ని రెచ్చగొడుతున్నాడు.
అంతలొ వందన కూడా వాళ్ళ దగ్గరకు వచ్చి తన చేతిలో ఉన్న సెల్‍లో ఫోటో చూపిస్తూ….
వందన : సార్…కార్ టైర్ గుర్తులు కూడా ఇంతకు ముందు శివానంద్ హత్య జరిగిన కార్ టైర్ గుర్తులకు మ్యాచ్ అవుతున్నాయి…
రాము సెల్‍ని వందన్ చేతిలో నుండి తీసుకుని అందులో ఉన్న ఫోటో చూస్తున్నాడు.
ఇన్స్‍పెక్టర్ : (పైన వేలాడుతున్న బాడీని చూపిస్తూ…) సార్….ఈ లాయర్ డ్రస్….ఎందుకు వేసాడు….
రాము : ఇంకా అర్ధం కాలేదా….తరువాత ఎవరిని చంపబోతున్నాడో చెబుతున్నాడు….(అంటూ ప్రసాద్ వైపు తిరిగి) వీడు ఖచ్చితంగా ఒక సైకో అయి ఉంటాడు…
అంటూ అక్కడ ఫార్మాలిటీస్ మొత్తం పూర్తి చేసుకుని బయటకు వచ్చారు.
రాము : (తన పక్కనే ఉన్న ci తో) ఈ కేసు నేను డీల్ చేస్తాను…శివానంద్‍ని, ఇప్పుడు లోపల డాక్టర్ రమ్యని చంపింది ఒకే హంతకుడు…
ఇన్స్‍పెక్టర్ : అలాగే సార్….ఈ కేస్ విషయంలో మీరు ఎప్పుడు రమ్మంటే అప్పుడు వస్తాను సార్….(అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.)
రాము వెనక్కు తిరిగి ప్రసాద్ వైపు చూస్తూ, “ప్రసాద్…నువ్వు….” అంటూ ఉండగా ఒక కానిస్టేబుల్ ఒకతన్ని తీసుకొచ్చి, “సార్….ఇతను రాత్రి ఎవరినో చూసినట్టు చెబుతున్నాడు,” అన్నాడు.
రాము : ఎవరిని చూసావు….
అతను : సార్….నిన్న రాత్రి దాదాపు రెండు గంటలు అవుతుంది…ఆ గోడౌన్ నుండి ఒకతను బయటకు వెళ్ళడం నేను చూసాను సార్….
ప్రసాద్ : అతని మొహం చూసావా….
అతను : లేదు సార్….చూడ్డానికి పొడుగ్గా ఉన్నాడు….చీకట్లో మొహం చూడలేకపోయాను…మొహం కనిపించకుండా ముసుగు వేసుకుని ఉన్నాడు సార్….
వందన : షర్ట్‍కి ఎటాచ్‍అయి ఉండే క్యాప్ సార్….ఈ మధ్య చాలా సినిమాల్లో చూస్తున్నాం కదా…..అదేనా…
అతను : అవును మేడమ్….
ప్రసాద్ : ఏయ్…మేము కూడా సినిమాలు చాలా చూసాంలే కాని….ముందు నువ్వేం చూసావో అది చెప్పు చాలు….
అతను : వాడు బయటకు వచ్చి పెద్ద జీపు లాంటి బండిలో వెళ్ళాడు సార్….
ప్రసాద్ : కార్ కలర్ ఏంటి….
అతను : స్ట్రీట్ లైట్ల వెలుగులో చూసాను సార్….బ్లాక్ కలర్…జీప్….
ప్రసాద్ : జీపు కంపెనీ ఏంటో చూసావా….ఫోర్డ్, మహేంద్రా, మారుతీ….అలా….
అతను : (ఆలొచిస్తున్నట్టుగా) లేదు సార్…కంపెనీ ఏదో నాకు తెలియదు లేదు సార్….
అంతలో వందన మహేద్ర బ్లాక్ కలర్ స్కార్పియో బొమ్మ చూపించి, “ఇదిగో ఇలాంటి జీపేనా,” అనడిగింది.
అతను : (ఆ బొమ్మను చూస్తూ) అవును మేడమ్…ఇలాంటి జీపే….
వందన : సరె….నువ్వు వెళ్ళు….
దాంతో అతను వెళ్ళిపోబోతుండగా ప్రసాద్ మళ్ళీ అతన్ని వెనక్కు పిలిచాడు.
ప్రసాద్ : రాత్రి రెండు గంటలప్పుడు నువ్వు ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నావు….
అతను : నేను గార్మెంట్ కంపెనీలో నైట్ షిఫ్ట్ పని చేస్తాను సార్…కంపెనీ బస్ కూడా అక్కడే ఆగుతుంది…బస్ దిగి వచ్చేప్పుడు చూసాను సార్….
ప్రసాద్ : సరె…వెళ్ళు…ఏదైనా అవసరం అయితే పిలుస్తాను…
అతను సరె అని అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
వాళ్ళు ముగ్గురూ అక్కడ నుండి బయలుదేరి ఆమె హాస్పిటల్‍కి వెళ్ళి ఎంక్వైరీ చేసారు.
ఆ ఎంక్వైరీలో రమ్య చాలా మంచిదని….ఆమెను ఎందుకు హత్య చేసారో అర్ధం కావడం లేదు అని హాస్పిటల్‍లో ఉన్న వాళ్ళు చెప్పారు.
రాము : ఇంతకు ముందు శివానంద్‍ని చిత్రహింసలు పెట్టి ఉరి తీసి చంపినట్టే….రమ్యని కూడా టార్చర్ పెట్టి ఉరి తీసి చంపేసాడు…హత్య చేయడంలో బాగా కొపం కనపడుతున్నది…రాత్రి రెండు గంటల దాకా ఆమెను అనుభవించి చిత్రహింసలు పెట్టి చంపేసాడు…ఉరి తీసి వేలాడదీసిన తరువాత మూడు సార్లు కాల్చాడు…తరువాత లాయర్ కోట్ రమ్య బాడీకి తొడిగాడు….తలకు సింహం మాస్క్ వేసాడు…వెనకాల వీపు మీద లాయర్ కోట్ మీద 3660 అని రక్తంతో రాసాడు…ఈ నెంబర్ పజిల్ ఏంటి….(అంటూ తన చేతిలో ఉన్న సెల్‍తో నుదురు మీద మెల్లగా కొట్టుకుంటూ ఆలోచిస్తున్నాడు.)
అలా ఆలోచిస్తూ వాళ్ళు స్టేషన్‍కి వచ్చేసారు.
ఇన్స్‍పెక్టర్ : ఇంకా ఏమీ దొరకలేదు సార్….డ్రస్, బాడీ వీపు మీద ఉన్న నాలుగు అంకెల నెంబర్, తలకు మాస్క్….మీ శివానంద్ కేసులాంటిదే సార్…..
రాము : అవును….అలాగే కనిపిస్తున్నది…
ఇన్స్‍పెక్టర్ : తరువాత ఇంకో విషయం సార్….(అంటూ తన జేబులో నుండి ఒక కాగితం మీద ఉన్న ఫోన్ నెంబర్ రాముకి ఇస్తూ) చివరగా ఈ చనిపోయిన డాక్టర్ గారి సెల్ నుండి ఈ నెంబర్‍కి కాల్ వెళ్ళింది సార్….
అంతలో ప్రసాద్ రాము పక్కకు వచ్చి అతని చేతిలొ ఉన్న నెంబర్ చూసి, “ఉదయం చెప్పాను కదా సార్….ప్రాంక్ కాల్ గురించి….ఇదే అయ్యుంటుంది,” అన్నాడు.
ఇన్స్‍పెక్టర్ : ఈ నెంబర్ మీకు తెలుసా సార్….
రాము : అవును….ఈ నెంబర్ ప్రసాద్ దే…నిన్న హత్య చేసిన తరువాత ప్రసాద్‍కి ఫోన్ చేసాడు…ఇదే విధంగా ఇంతకు ముందు శివానంద్ హత్య జరిగినప్పుడు కూడా మా వందనికి ఇలాగే ప్రాంక్ కాల్ వచ్చింది…దమ్ముంటే పట్టుకో అని మమ్మల్ని రెచ్చగొడుతున్నాడు.
అంతలొ వందన కూడా వాళ్ళ దగ్గరకు వచ్చి తన చేతిలో ఉన్న సెల్‍లో ఫోటో చూపిస్తూ….
వందన : సార్…కార్ టైర్ గుర్తులు కూడా ఇంతకు ముందు శివానంద్ హత్య జరిగిన కార్ టైర్ గుర్తులకు మ్యాచ్ అవుతున్నాయి…
రాము సెల్‍ని వందన్ చేతిలో నుండి తీసుకుని అందులో ఉన్న ఫోటో చూస్తున్నాడు.
ఇన్స్‍పెక్టర్ : (పైన వేలాడుతున్న బాడీని చూపిస్తూ…) సార్….ఈ లాయర్ డ్రస్….ఎందుకు వేసాడు….
రాము : ఇంకా అర్ధం కాలేదా….తరువాత ఎవరిని చంపబోతున్నాడో చెబుతున్నాడు….(అంటూ ప్రసాద్ వైపు తిరిగి) వీడు ఖచ్చితంగా ఒక సైకో అయి ఉంటాడు…
అంటూ అక్కడ ఫార్మాలిటీస్ మొత్తం పూర్తి చేసుకుని బయటకు వచ్చారు.
రాము : (తన పక్కనే ఉన్న ci తో) ఈ కేసు నేను డీల్ చేస్తాను…శివానంద్‍ని, ఇప్పుడు లోపల డాక్టర్ రమ్యని చంపింది ఒకే హంతకుడు…
ఇన్స్‍పెక్టర్ : అలాగే సార్….ఈ కేస్ విషయంలో మీరు ఎప్పుడు రమ్మంటే అప్పుడు వస్తాను సార్….(అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.)
రాము వెనక్కు తిరిగి ప్రసాద్ వైపు చూస్తూ, “ప్రసాద్…నువ్వు….” అంటూ ఉండగా ఒక కానిస్టేబుల్ ఒకతన్ని తీసుకొచ్చి, “సార్….ఇతను రాత్రి ఎవరినో చూసినట్టు చెబుతున్నాడు,” అన్నాడు.
రాము : ఎవరిని చూసావు….
అతను : సార్….నిన్న రాత్రి దాదాపు రెండు గంటలు అవుతుంది…ఆ గోడౌన్ నుండి ఒకతను బయటకు వెళ్ళడం నేను చూసాను సార్….
ప్రసాద్ : అతని మొహం చూసావా….
అతను : లేదు సార్….చూడ్డానికి పొడుగ్గా ఉన్నాడు….చీకట్లో మొహం చూడలేకపోయాను…మొహం కనిపించకుండా ముసుగు వేసుకుని ఉన్నాడు సార్….
వందన : షర్ట్‍కి ఎటాచ్‍అయి ఉండే క్యాప్ సార్….ఈ మధ్య చాలా సినిమాల్లో చూస్తున్నాం కదా…..అదేనా…
అతను : అవును మేడమ్….
ప్రసాద్ : ఏయ్…మేము కూడా సినిమాలు చాలా చూసాంలే కాని….ముందు నువ్వేం చూసావో అది చెప్పు చాలు….
అతను : వాడు బయటకు వచ్చి పెద్ద జీపు లాంటి బండిలో వెళ్ళాడు సార్….
ప్రసాద్ : కార్ కలర్ ఏంటి….
అతను : స్ట్రీట్ లైట్ల వెలుగులో చూసాను సార్….బ్లాక్ కలర్…జీప్….
ప్రసాద్ : జీపు కంపెనీ ఏంటో చూసావా….ఫోర్డ్, మహేంద్రా, మారుతీ….అలా….
అతను : (ఆలొచిస్తున్నట్టుగా) లేదు సార్…కంపెనీ ఏదో నాకు తెలియదు లేదు సార్….
అంతలో వందన మహేద్ర బ్లాక్ కలర్ స్కార్పియో బొమ్మ చూపించి, “ఇదిగో ఇలాంటి జీపేనా,” అనడిగింది.
అతను : (ఆ బొమ్మను చూస్తూ) అవును మేడమ్…ఇలాంటి జీపే….
వందన : సరె….నువ్వు వెళ్ళు….
దాంతో అతను వెళ్ళిపోబోతుండగా ప్రసాద్ మళ్ళీ అతన్ని వెనక్కు పిలిచాడు.
ప్రసాద్ : రాత్రి రెండు గంటలప్పుడు నువ్వు ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నావు….
అతను : నేను గార్మెంట్ కంపెనీలో నైట్ షిఫ్ట్ పని చేస్తాను సార్…కంపెనీ బస్ కూడా అక్కడే ఆగుతుంది…బస్ దిగి వచ్చేప్పుడు చూసాను సార్….
ప్రసాద్ : సరె…వెళ్ళు…ఏదైనా అవసరం అయితే పిలుస్తాను…
అతను సరె అని అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
వాళ్ళు ముగ్గురూ అక్కడ నుండి బయలుదేరి ఆమె హాస్పిటల్‍కి వెళ్ళి ఎంక్వైరీ చేసారు.
ఆ ఎంక్వైరీలో రమ్య చాలా మంచిదని….ఆమెను ఎందుకు హత్య చేసారో అర్ధం కావడం లేదు అని హాస్పిటల్‍లో ఉన్న వాళ్ళు చెప్పారు.
రాము : ఇంతకు ముందు శివానంద్‍ని చిత్రహింసలు పెట్టి ఉరి తీసి చంపినట్టే….రమ్యని కూడా టార్చర్ పెట్టి ఉరి తీసి చంపేసాడు…హత్య చేయడంలో బాగా కొపం కనపడుతున్నది…రాత్రి రెండు గంటల దాకా ఆమెను అనుభవించి చిత్రహింసలు పెట్టి చంపేసాడు…ఉరి తీసి వేలాడదీసిన తరువాత మూడు సార్లు కాల్చాడు…తరువాత లాయర్ కోట్ రమ్య బాడీకి తొడిగాడు….తలకు సింహం మాస్క్ వేసాడు…వెనకాల వీపు మీద లాయర్ కోట్ మీద 3660 అని రక్తంతో రాసాడు…ఈ నెంబర్ పజిల్ ఏంటి….(అంటూ తన చేతిలో ఉన్న సెల్‍తో నుదురు మీద మెల్లగా కొట్టుకుంటూ ఆలోచిస్తున్నాడు.)
అలా ఆలోచిస్తూ వాళ్ళు స్టేషన్‍కి వచ్చేసారు.
తరువాత రాము కొన్ని పేర్లు సార్టౌట్ చేసి ఆ లిస్ట్ తీసుకుని కమీషనర్ దగ్గరకు వెళ్ళి కేసు గురించి మొత్తం వివరంగా చెప్పాడు.
లోపల కమీషనర్‍తో పాటు హోమ్ సెక్రటరీ కూడా కూర్చుని ఉన్నాడు.
అంతా విన్న తరువాత కమీషనర్ ఒక్కసారి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ….
కమీషనర్ : తరువాత హత్య చేయబడే వాడు లాయర్….ఇది ఒక్కటే తెలిసిందా….
రాము : కాదు సార్…నేను ఇక్కడకు వచ్చే ముందు రమ్య, శివానంద్ వీళ్ళిద్దరితో కనెక్ట్ అయ్యే లాయర్స్ కొంతమందిని షార్ట్ లిస్ట్ చేసాను…పది మంది దాకా లిస్ట్‍లోకి వచ్చారు….వాళ్ళందరి మీద నిఘా పెట్టాను సార్….
హోమ్ సెక్రటరీ : అయితే వాళ్ళందరిని పనులు మానుకుని ఇంట్లో కూర్చోమని చెబుతారా…
రాము : అలాంటిదేం లేదు సార్…
హోమ్ సెక్రటరీ : వాళ్ళను సస్పెక్ట్ లిస్ట్ లోకి ఎలా చేరుస్తారు…ఒక వైపు టీవి చానల్స్ ఏకి పారేస్తున్నాయో మీకు తెలుసు కదా….పైగా తరువాత హత్య జరిగేది లాయర్ని అని అప్పుడే మీడియాకి తెలిసిపోయింది….మన డిపార్ట్ మెంట్ లోనే మీడియాకి న్యూస్ చేరవేస్తున్నారు…ఎవరు పెట్టి ఉంటారు….ఉన్న తలనొప్పులకు కొత్తగా ఈ తలనొప్పొకటి…
కమీషనర్ : ఒక్కొక్క మర్డర్ జరిగిన తరువాత విక్టిమ్ ఫోన్ నుండి రాము టీమ్‍లో ఉన్న ప్రసాద్, వందనలకు ప్రాంక్ కాల్స్ వచ్చాయి…
హోమ్ సెక్రటరీ : హంతకుడు హత్యలు చేసుకుంటూ పోతున్నాడు…చేసినట్టు మీ టీమ్‍కి ఫోన్లు చేస్తున్నాడు…మాక్స్ లు వేస్తున్నాడు…కోడ్స్ ఇస్తున్నాడు….చాలా హారిబుల్‍గా ఉన్నది….(అంటూ రాము వైపు చూసి) మీకు ఎవరి మీదైనా అనుమానం ఉండి అరెస్ట్ చేయాలంటే చెప్పండి….కావలసిన అరేంజ్‍మెంట్ చేస్తాను….మీ ఎలా చేస్తారో….ఏం చేస్తారో తెలియదు…ఈ కేసు మాత్రం తొందరగా పూర్తి చేయాలి….
రాము : అలాగే సార్….(అని అక్కడ నుండి తన కేబిన్‍లోకి వచ్చాడు.)
అప్పటికే ప్రసాద్, వందన కేసు ఫైల్స్ చూస్తూ ఆధారాలను పరిశీలిస్తూ ఉన్నారు.
రాము తన చైర్‍లో కూర్చుంటూ వాళ్ళకు కమీషర్‍తో జరిగిన మీటింగ్ మొత్తం చెప్పి, “మనం ఎంత తొందరగా వీలైతే అంత తొందరగా హంతకుడిని పట్టుకోవాలి,” అన్నాడు.
దాంతో వాళ్ళు మొత్తం ఎంక్వైరీ చేస్తూ….ఒకరోజు రాముకి ఇష్టమైన కాఫీషాప్‍లో కూర్చుని ముగ్గురూ కేసు డిస్కస్ చేస్తున్నారు.
అంతలో ప్రసాద్ ఏదో గుర్తుకొచ్చిన వాడిలా రాము వైపు చూస్తూ….
ప్రసాద్ : సార్…ఒక్క విషయం గమనించారా….
రాము : ఏంటి ప్రసాద్….కొత్తగా నువ్వేం కనిపెట్టావు….
ప్రసాద్ : ఈ డెడ్ బాడీస్ ఉన్న ప్లేస్ లు చూస్తుంటే….నాకు ఒక్క విషయం అర్ధమవుతుంది సార్….(అంటూ రాము ఎదురుగా తన చేతిలో ఉన్న ఫోటోలు ఒక్కొక్కటి….ఒకదాని పక్కన మరొకటి పెట్టాడు.)
రాము : (ఫోటోస్ వైపు చూస్తూ) వీటిల్లో నీకు కామన్ పాయింట్ అనిపించింది ఏంటి….
ప్రసాద్ : శివానంద్ కార్ ఫ్యాక్టరీ రాకూడదని బాగా ధర్నాలు, కేసులు పెట్టాడు… అందుకని అతని పాత కార్ల గోడౌన్‍లో చంపేసాడు….ఇక రెండో విక్టిమ్ రమ్య డాక్టర్ అవడం వలన…ఆమెను హాస్పిటల్ గోడౌన్‍లో చంపేసాడు…
రాము : అవును ప్రసాద్….నువ్వు చెప్పింది కరెక్టే….తరువాత చంపేది లాయర్ని కాబట్టి….
వందన : ఏదైనా కోర్ట్ అయి ఉండొచ్చు….లేదా కోర్ట్ కి సంబంధించిన ఏదైనా బిల్డింగ్ కూడా అయిఉండొచ్చు….
రాము : మనం జాగ్రత్తగా ఉండాలి…ఇక వెళ్దాం పదండి….
తరువాత రోజు సాయంత్రం అందరూ జిమ్‍లో కలుసుకున్నారు.
జిమ్ లో వర్కౌట్లు చేస్తున్నారు….కాని వాళ్ళ ముగ్గురి మనసుల్లో కేసు గురించిన ఆలోచనలే తిరుగుతున్నాయి.
కేసులో ఎంతసేపటికి క్లూలు ఉన్నాయి కాని వాటి మధ్య ఉన్న లింక్ ఏంటో అర్ధం కాకపోయే సరికి ముగ్గురికి చాలా అసహనంగా ఉన్నది.
దాంతో ప్రసాద్ తన కోపాన్ని మొత్తం బాక్సింగ్ బ్యాగ్ మీద చూపిస్తూ పంచ్‍లతో దాన్ని మోత మోగిస్తున్నాడు.
వందన కూడా చేతికి బాక్సింగ్ గ్లౌస్ తొడుక్కుని ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నది.
వాళ్ళిద్దరిని అంత కసిగా చూసిన రాము చిన్నగా నవ్వుకుంటూ బాక్సింగ్ రింగ్ లోకి వచ్చి, “ఏంటి….ఇద్దరూ మంచి కసి మీద ఉన్నారు….” అన్నాడు.
ప్రసాద్ కూడా నవ్వుతూ వందన వైపు చూస్తూ, “అవును సార్…రాత్రి కసి దిగిపోయింది…ఇక డ్యూటీలో కసి మాత్రం ఇంకా పెరిగిపోతుంది…కాని దిగడం లేదు,” అన్నాడు.
రాము కూడా ప్రసాద్ చెప్పిన దానికి తలాడిస్తూ, “అవును ప్రసాద్…అసలు కేసు విషయం గుర్తుకొస్తే చాలు… హంతకుడు ఎదురుపడితే చాలు ఒక్క కోటింగ్ ఇచ్చిన తరువాత కోర్ట్‍కి అప్పగిస్తాను,” అన్నాడు.
వందన బాక్సంగ్ బ్యాగ్‍తో కుస్తీ పడుతున్నది.
అది చూసిన ప్రసాద్, “దీనికి కొంచెం కూడా కళాపోషణ లేదేంటి సార్…మన బ్యాచ్‍లో ఇది ఒక్కతే కొంచెం ఆడ్‍గా ఉన్నది…ఒక్కోసారి ఇది అసలు ఆడదేనా…కోరికలు ఉండవా అన్న డౌట్ వస్తుంది,” అంటూ వందన వైపు చూస్తున్నాడు.
ప్రసాద్ ఆ మాట అనగానే రాము చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఇప్పటి దాకా వందన ఇంట్లో చాలా సార్లు….దాని బెడ్ మీద పడుకున్నావు కదా….అప్పుడు రాని డౌట్ ఇప్పుడెందుకు వచ్చింది,” అన్నాడు.
కాని వందన మాత్రం ప్రసాద్ మాటలు పట్టించుకోకుండా, “నాక్కూడా ఒక్క చాన్స్ ఇవ్వండి సార్….మీరు కోటింగ్ ఇచ్చిన తరువాత నేను కూడా ఒక కోటింగ్ ఇస్తాను,” అన్నది.
ప్రసాద్ : చూసారా సార్….దీనికి నిజంగానే కళాపోషణ లేదు….
రాము : వందనకి కళాపోషణ లేదా…ఇంట్లో బెడ్ మీద చూడు ఎంత కసిగా దెంగించుకుంటుందో…డ్యూటీలో ఉన్నంతసేపు చాలా సీరియస్‍గా ఉంటుంది…డ్యూటి దిగితే చాలు తన కళాపోషణ మొత్తం బయట పెట్టుద్ది…..
ప్రసాద్ : అవును సార్….ఎప్పుడైనా స్ట్రెస్ అనిపిస్తే….దాని దగ్గరకే వెళ్తా….చిటికెలో టెన్షన్ మొత్తం దింపేసుద్ది…కాని మీరు మాత్రం అమ్మాయిలను భలే పడేస్తారు సార్….మీరు మరీ ప్లేబోయ్ అయిపోతున్నారు సార్….
లోపల కమీషనర్‍తో పాటు హోమ్ సెక్రటరీ కూడా కూర్చుని ఉన్నాడు.
అంతా విన్న తరువాత కమీషనర్ ఒక్కసారి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ….
కమీషనర్ : తరువాత హత్య చేయబడే వాడు లాయర్….ఇది ఒక్కటే తెలిసిందా….
రాము : కాదు సార్…నేను ఇక్కడకు వచ్చే ముందు రమ్య, శివానంద్ వీళ్ళిద్దరితో కనెక్ట్ అయ్యే లాయర్స్ కొంతమందిని షార్ట్ లిస్ట్ చేసాను…పది మంది దాకా లిస్ట్‍లోకి వచ్చారు….వాళ్ళందరి మీద నిఘా పెట్టాను సార్….
హోమ్ సెక్రటరీ : అయితే వాళ్ళందరిని పనులు మానుకుని ఇంట్లో కూర్చోమని చెబుతారా…
రాము : అలాంటిదేం లేదు సార్…
హోమ్ సెక్రటరీ : వాళ్ళను సస్పెక్ట్ లిస్ట్ లోకి ఎలా చేరుస్తారు…ఒక వైపు టీవి చానల్స్ ఏకి పారేస్తున్నాయో మీకు తెలుసు కదా….పైగా తరువాత హత్య జరిగేది లాయర్ని అని అప్పుడే మీడియాకి తెలిసిపోయింది….మన డిపార్ట్ మెంట్ లోనే మీడియాకి న్యూస్ చేరవేస్తున్నారు…ఎవరు పెట్టి ఉంటారు….ఉన్న తలనొప్పులకు కొత్తగా ఈ తలనొప్పొకటి…
కమీషనర్ : ఒక్కొక్క మర్డర్ జరిగిన తరువాత విక్టిమ్ ఫోన్ నుండి రాము టీమ్‍లో ఉన్న ప్రసాద్, వందనలకు ప్రాంక్ కాల్స్ వచ్చాయి…
హోమ్ సెక్రటరీ : హంతకుడు హత్యలు చేసుకుంటూ పోతున్నాడు…చేసినట్టు మీ టీమ్‍కి ఫోన్లు చేస్తున్నాడు…మాక్స్ లు వేస్తున్నాడు…కోడ్స్ ఇస్తున్నాడు….చాలా హారిబుల్‍గా ఉన్నది….(అంటూ రాము వైపు చూసి) మీకు ఎవరి మీదైనా అనుమానం ఉండి అరెస్ట్ చేయాలంటే చెప్పండి….కావలసిన అరేంజ్‍మెంట్ చేస్తాను….మీ ఎలా చేస్తారో….ఏం చేస్తారో తెలియదు…ఈ కేసు మాత్రం తొందరగా పూర్తి చేయాలి….
రాము : అలాగే సార్….(అని అక్కడ నుండి తన కేబిన్‍లోకి వచ్చాడు.)
అప్పటికే ప్రసాద్, వందన కేసు ఫైల్స్ చూస్తూ ఆధారాలను పరిశీలిస్తూ ఉన్నారు.
రాము తన చైర్‍లో కూర్చుంటూ వాళ్ళకు కమీషర్‍తో జరిగిన మీటింగ్ మొత్తం చెప్పి, “మనం ఎంత తొందరగా వీలైతే అంత తొందరగా హంతకుడిని పట్టుకోవాలి,” అన్నాడు.
దాంతో వాళ్ళు మొత్తం ఎంక్వైరీ చేస్తూ….ఒకరోజు రాముకి ఇష్టమైన కాఫీషాప్‍లో కూర్చుని ముగ్గురూ కేసు డిస్కస్ చేస్తున్నారు.
అంతలో ప్రసాద్ ఏదో గుర్తుకొచ్చిన వాడిలా రాము వైపు చూస్తూ….
ప్రసాద్ : సార్…ఒక్క విషయం గమనించారా….
రాము : ఏంటి ప్రసాద్….కొత్తగా నువ్వేం కనిపెట్టావు….
ప్రసాద్ : ఈ డెడ్ బాడీస్ ఉన్న ప్లేస్ లు చూస్తుంటే….నాకు ఒక్క విషయం అర్ధమవుతుంది సార్….(అంటూ రాము ఎదురుగా తన చేతిలో ఉన్న ఫోటోలు ఒక్కొక్కటి….ఒకదాని పక్కన మరొకటి పెట్టాడు.)
రాము : (ఫోటోస్ వైపు చూస్తూ) వీటిల్లో నీకు కామన్ పాయింట్ అనిపించింది ఏంటి….
ప్రసాద్ : శివానంద్ కార్ ఫ్యాక్టరీ రాకూడదని బాగా ధర్నాలు, కేసులు పెట్టాడు… అందుకని అతని పాత కార్ల గోడౌన్‍లో చంపేసాడు….ఇక రెండో విక్టిమ్ రమ్య డాక్టర్ అవడం వలన…ఆమెను హాస్పిటల్ గోడౌన్‍లో చంపేసాడు…
రాము : అవును ప్రసాద్….నువ్వు చెప్పింది కరెక్టే….తరువాత చంపేది లాయర్ని కాబట్టి….
వందన : ఏదైనా కోర్ట్ అయి ఉండొచ్చు….లేదా కోర్ట్ కి సంబంధించిన ఏదైనా బిల్డింగ్ కూడా అయిఉండొచ్చు….
రాము : మనం జాగ్రత్తగా ఉండాలి…ఇక వెళ్దాం పదండి….
తరువాత రోజు సాయంత్రం అందరూ జిమ్‍లో కలుసుకున్నారు.
జిమ్ లో వర్కౌట్లు చేస్తున్నారు….కాని వాళ్ళ ముగ్గురి మనసుల్లో కేసు గురించిన ఆలోచనలే తిరుగుతున్నాయి.
కేసులో ఎంతసేపటికి క్లూలు ఉన్నాయి కాని వాటి మధ్య ఉన్న లింక్ ఏంటో అర్ధం కాకపోయే సరికి ముగ్గురికి చాలా అసహనంగా ఉన్నది.
దాంతో ప్రసాద్ తన కోపాన్ని మొత్తం బాక్సింగ్ బ్యాగ్ మీద చూపిస్తూ పంచ్‍లతో దాన్ని మోత మోగిస్తున్నాడు.
వందన కూడా చేతికి బాక్సింగ్ గ్లౌస్ తొడుక్కుని ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నది.
వాళ్ళిద్దరిని అంత కసిగా చూసిన రాము చిన్నగా నవ్వుకుంటూ బాక్సింగ్ రింగ్ లోకి వచ్చి, “ఏంటి….ఇద్దరూ మంచి కసి మీద ఉన్నారు….” అన్నాడు.
ప్రసాద్ కూడా నవ్వుతూ వందన వైపు చూస్తూ, “అవును సార్…రాత్రి కసి దిగిపోయింది…ఇక డ్యూటీలో కసి మాత్రం ఇంకా పెరిగిపోతుంది…కాని దిగడం లేదు,” అన్నాడు.
రాము కూడా ప్రసాద్ చెప్పిన దానికి తలాడిస్తూ, “అవును ప్రసాద్…అసలు కేసు విషయం గుర్తుకొస్తే చాలు… హంతకుడు ఎదురుపడితే చాలు ఒక్క కోటింగ్ ఇచ్చిన తరువాత కోర్ట్‍కి అప్పగిస్తాను,” అన్నాడు.
వందన బాక్సంగ్ బ్యాగ్‍తో కుస్తీ పడుతున్నది.
అది చూసిన ప్రసాద్, “దీనికి కొంచెం కూడా కళాపోషణ లేదేంటి సార్…మన బ్యాచ్‍లో ఇది ఒక్కతే కొంచెం ఆడ్‍గా ఉన్నది…ఒక్కోసారి ఇది అసలు ఆడదేనా…కోరికలు ఉండవా అన్న డౌట్ వస్తుంది,” అంటూ వందన వైపు చూస్తున్నాడు.
ప్రసాద్ ఆ మాట అనగానే రాము చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఇప్పటి దాకా వందన ఇంట్లో చాలా సార్లు….దాని బెడ్ మీద పడుకున్నావు కదా….అప్పుడు రాని డౌట్ ఇప్పుడెందుకు వచ్చింది,” అన్నాడు.
కాని వందన మాత్రం ప్రసాద్ మాటలు పట్టించుకోకుండా, “నాక్కూడా ఒక్క చాన్స్ ఇవ్వండి సార్….మీరు కోటింగ్ ఇచ్చిన తరువాత నేను కూడా ఒక కోటింగ్ ఇస్తాను,” అన్నది.
ప్రసాద్ : చూసారా సార్….దీనికి నిజంగానే కళాపోషణ లేదు….
రాము : వందనకి కళాపోషణ లేదా…ఇంట్లో బెడ్ మీద చూడు ఎంత కసిగా దెంగించుకుంటుందో…డ్యూటీలో ఉన్నంతసేపు చాలా సీరియస్‍గా ఉంటుంది…డ్యూటి దిగితే చాలు తన కళాపోషణ మొత్తం బయట పెట్టుద్ది…..
ప్రసాద్ : అవును సార్….ఎప్పుడైనా స్ట్రెస్ అనిపిస్తే….దాని దగ్గరకే వెళ్తా….చిటికెలో టెన్షన్ మొత్తం దింపేసుద్ది…కాని మీరు మాత్రం అమ్మాయిలను భలే పడేస్తారు సార్….మీరు మరీ ప్లేబోయ్ అయిపోతున్నారు సార్….
రాము : మనం కేసు సాల్వ్ చేయకపోతే కమీషనర్ మనతో ఆడుకుంటాడు….అసలే నిన్న కమీషనర్, హోమ్ సెక్రటరీ ఇద్దరూ మంచి వేడి మీద ఉన్నారు…ఒక వారం టైం అడిగాను….అలోపు ఎలాగైనా కేస్ క్లోజ్ చేయాలి…
ప్రసాద్ : (తన చేతులకు బాక్సింగ్ బ్యాగ్స్ తగిలించుకుంటూ) హంతకుడు ఒక్క స్కార్పియో వాడుతున్నాడు….మన దగ్గర ఆ ఆధారం తప్పితే ఏమీ లేదు….
రాము : ఇంకా…..(అంటూ తన చేతులకు బాక్సింగ్ గ్లౌస్ తగిలించుకుని ప్రసాద్ చేతులకు ఉన్న బ్యాగ్స్ మీద కొడుతూ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నాడు.)
ప్రసాద్ : (తన చేతులను పైకి ఎత్తి రాము చేతి పంచ్‍లను ఆపుతూ) శివానంద్, రమ్య లాంటి మంచి వ్యక్తులను హత్య చేసున్నాడని అనుకున్నా కూడా…తరువాత వాడు లాయర్ని టార్గెట్ చేసుకున్నాడు….(అంటూ రాము వైపు చూసి నవ్వుతూ) సార్….కొద్దిసేపు నేను weights చేస్తాను….
రాము : అలాగే….(అంటూ వందన వైపు చూసి) నువ్వు వచ్చేయ్…బాక్సింగ్ చేద్దాం….
దాంతో వందన బాక్సింగ్ బ్యాగ్‍ని వదిలి రాముతో బాక్సింగ్ చేయడం మొదలుపెట్టింది.
రాము పంచ్‍ల నుండి తప్పించుకుంటూ వందన అతని చేతుల మీద కొడుతున్నది.
రాము : ఏంటి…నువ్వు చాలా స్ట్రాంగ్ అనుకున్నాను….పంచ్ పవర్ సరిగా లేదు….ఇంత వీక్‍గా ఉన్నావేంటి….(అంటూ వందన మీద పంచ్‍లు విసురుతున్నాడు.)
ప్రసాద్ : ముందు మనకు కొరియర్‍లో మనకు పంపించిన బొమ్మకు మేక మాస్క్….తరువావ శివానంద్‍కి దున్నపోతు ముసుగు….డాక్టర్ రమ్యకు సింహం ముసుగు….వాడి ఉద్దేశ్యం ఏంటో అర్ధం కావడం లేదు….
అంతలో రాము చూపు వందన భుజం మీద ఉన్న టాట్టూ మీద పడింది.
రాము : అదేంటి…కొత్తగా టాటూ కనిపిస్తుంది….ఎప్పుడు వేయించుకున్నావు…..(ప్రసాద్ వైపు చూసి) ఏంటి ప్రసాద్… నువ్వు ఏమీ అడగవా…..
వాళ్ళీద్దరూ మాట్లాడుతున్నా వందన మాత్రం ఏమీ మాట్లాడకుండా రాముతో బాక్సింగ్ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నది.
ప్రసాద్ : అది ఎప్పుడు ఇంగ్లీష్ సినిమాలు చూస్తుంటది సార్….ఎప్పుడూ ఏదో ఒక పిచ్చి పని చేస్తుంటుంది….
వందన : రేయ్ నా జోడియాక్ సైన్‍రా అది…ఊరకే వాగమాకు….
వందన అలా అనగానే రాముకి ఏదో గుర్తుకొచ్చినట్టు ఒక్క క్షణం ఆలోచనలో పడిపోయాడు.
అది గమనించని వందన తన పంచ్ విసిరేసరికి ఆమె చెయ్యి సరిగ్గా రాము మొహం మీద పడింది.
దాంతో రాము ఒక్కసారిగా తూలి వెనక్కు పడ్డాడు.
ఇక ప్రసాద్, వందన కంగారుగా రాము దగ్గరకు వచ్చి, “సార్….సార్….దెబ్బ తగిలిందా…సారీ సార్ చూసుకోలేదు,” అంటూ వందన సర్దిచెప్పడానికి ట్రై చేస్తున్నది.
“అదేంటి అలా చూసుకోకుండా కొట్టడమేనా…” అంటూ ప్రసాద్ కోపంగా వందనని ఇంకా ఏదో అనబోతుండగా రాము వెంటనే అతన్ని ఆపుతూ, “ఒక్క నిముషం….ఒక్క నిముషం ఆగండి,” అంటూ ఇద్దరికి సర్దిచెప్పాడు.
రాము : (వాళ్ళిద్దరి వైపు చూస్తూ) శివానంద్ మర్డర్‍కి ముందు మనకు పంపించిన బొమ్మకు మేక మాస్కే కదా వేసింది…..శివానంద్ డేట్ ఆఫ్ బర్త్ ఏంటి….
ప్రసాద్ : 26 మార్చ్…..
వందన : (ఆలోచిస్తూ) అంటే సన్ సైన్ ఏరిస్….మేక ముసుగు….
రాము : డాక్టర్ రమ్య డేట్ ఆఫ్ బర్త్…..
ప్రసాద్ : ఆ….18 may….
వందన : అంటే….టారస్….దున్నపోతు ముసుగు….
వందల అలా చెప్పగానే రాముకి ఒక క్లూకి అర్ధం దొరికినందుకు చాలా సంతోషపడిపోయాడు.
రాము : యస్….మార్చ్ నెలలో పుట్టిన కమ్యూనిస్ట్‍ని….మే నెలలో పుట్టిన డాక్టర్‍ని చంపబోతున్నట్టుగా వాడు మనకు క్లూ ఇచ్చాడు….
వందన : అప్పుడు సింహం అంటే లియో….పుట్టిన నెల జులై లేకపోతే ఆగస్ట్…..
ప్రసాద్ : అంటే…వాడు తరువాత హత్య చేయబోయేది ఆ మంత్‍లో పుట్టిన ఒక లాయర్ని…కాని ఇక్కడ ఇంకో పాయింట్ ఉన్నది సార్…వాడు హత్య చేసిన వాళ్ళను ఉరేసే చంపాడు…ఆ తరువాత షూట్ చేసాడు కూడా… శివానంద్‍ని షూట్ చేసింది నాలుగు సార్లు….డాక్టర్ రమ్యని మూడు సార్లు షూట్ చేసాడు….సో….నాకు తెలిసినంత వరకు వాడు నలుగురుని హత్య చేయడానికి డిసైడ్ అయ్యాడు….తరువాత హత్య చేయబోయే వాడిని రెండు సార్లు షూట్ చేస్తాడు…
వందన : కాని ఆ ఫోర్ డిజిట్ కోడ్ తెలియడం లేదు సార్….అది ఏమయి ఉంటుంది….
రాము : మనం ఎలా ఆలోచిస్తామో అని వాడు కూడా ఆలోచిస్తున్నాడు….కాని మనం వాడి కంటే ఒక అడుగు ముందే ఉండాలి….
అంటూ అక్కడ నుండి బయలుదేరి వెళ్ళిపోయారు.
ఆ రోజు రాత్రి రాము తన బెడ్‍రూమ్‍లో నిద్ర పోతుండగా బయట వర్షం బాగా పడుతున్నది.
రాము నిద్రపోతున్నా కళ్ళ ముందు శివానంద్, డాక్టర్ రమ్యల డెడ్ బాడీస్, వాళ్ళ వీపు మీద అంకెలు గుర్తుకురావడంతో ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి నిద్ర లేచాడు.
ఏదో ఆలోచిస్తున్నట్టు రాము బెడ్ మీద నుండి లేచి హాల్లోకి వచ్చి ఫ్రిజ్‍లో ఉన్న వాటర్‍బాటిల్ తీసుకుని సోఫాలో కూర్చుని వాటర్ తాగుతున్నాడు.
అలా కూర్చున్న రాముకి ఏదో గుర్తుకొచ్చినట్టు వెంటనే ఫోన్ తీసుకుని మానసకు ఫోన్ చేసాడు.
అప్పటికే గాఢనిద్రలో ఉన్న మానస ఫోన్ తీసుకుని నెంబర్ కూడా చూడకుండా లిఫ్ట్ చేసి చెవి దగ్గర పెట్టుకుని, “హలో …ఇంత రాత్రి ఎవర్రా ఫోన్ చేసేది,” నిద్రమత్తులో అడిగింది.
రాము చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఒసేయ్…నేను రాముని….అంతలా నిద్ర ఎలా పడుతుందే….” అన్నాడు.
రాము మాట వినగానే మానస నిద్ర మత్తు మొత్తం వదిలిపోయింది.
ప్రసాద్ : (తన చేతులకు బాక్సింగ్ బ్యాగ్స్ తగిలించుకుంటూ) హంతకుడు ఒక్క స్కార్పియో వాడుతున్నాడు….మన దగ్గర ఆ ఆధారం తప్పితే ఏమీ లేదు….
రాము : ఇంకా…..(అంటూ తన చేతులకు బాక్సింగ్ గ్లౌస్ తగిలించుకుని ప్రసాద్ చేతులకు ఉన్న బ్యాగ్స్ మీద కొడుతూ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నాడు.)
ప్రసాద్ : (తన చేతులను పైకి ఎత్తి రాము చేతి పంచ్‍లను ఆపుతూ) శివానంద్, రమ్య లాంటి మంచి వ్యక్తులను హత్య చేసున్నాడని అనుకున్నా కూడా…తరువాత వాడు లాయర్ని టార్గెట్ చేసుకున్నాడు….(అంటూ రాము వైపు చూసి నవ్వుతూ) సార్….కొద్దిసేపు నేను weights చేస్తాను….
రాము : అలాగే….(అంటూ వందన వైపు చూసి) నువ్వు వచ్చేయ్…బాక్సింగ్ చేద్దాం….
దాంతో వందన బాక్సింగ్ బ్యాగ్‍ని వదిలి రాముతో బాక్సింగ్ చేయడం మొదలుపెట్టింది.
రాము పంచ్‍ల నుండి తప్పించుకుంటూ వందన అతని చేతుల మీద కొడుతున్నది.
రాము : ఏంటి…నువ్వు చాలా స్ట్రాంగ్ అనుకున్నాను….పంచ్ పవర్ సరిగా లేదు….ఇంత వీక్‍గా ఉన్నావేంటి….(అంటూ వందన మీద పంచ్‍లు విసురుతున్నాడు.)
ప్రసాద్ : ముందు మనకు కొరియర్‍లో మనకు పంపించిన బొమ్మకు మేక మాస్క్….తరువావ శివానంద్‍కి దున్నపోతు ముసుగు….డాక్టర్ రమ్యకు సింహం ముసుగు….వాడి ఉద్దేశ్యం ఏంటో అర్ధం కావడం లేదు….
అంతలో రాము చూపు వందన భుజం మీద ఉన్న టాట్టూ మీద పడింది.
రాము : అదేంటి…కొత్తగా టాటూ కనిపిస్తుంది….ఎప్పుడు వేయించుకున్నావు…..(ప్రసాద్ వైపు చూసి) ఏంటి ప్రసాద్… నువ్వు ఏమీ అడగవా…..
వాళ్ళీద్దరూ మాట్లాడుతున్నా వందన మాత్రం ఏమీ మాట్లాడకుండా రాముతో బాక్సింగ్ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నది.
ప్రసాద్ : అది ఎప్పుడు ఇంగ్లీష్ సినిమాలు చూస్తుంటది సార్….ఎప్పుడూ ఏదో ఒక పిచ్చి పని చేస్తుంటుంది….
వందన : రేయ్ నా జోడియాక్ సైన్‍రా అది…ఊరకే వాగమాకు….
వందన అలా అనగానే రాముకి ఏదో గుర్తుకొచ్చినట్టు ఒక్క క్షణం ఆలోచనలో పడిపోయాడు.
అది గమనించని వందన తన పంచ్ విసిరేసరికి ఆమె చెయ్యి సరిగ్గా రాము మొహం మీద పడింది.
దాంతో రాము ఒక్కసారిగా తూలి వెనక్కు పడ్డాడు.
ఇక ప్రసాద్, వందన కంగారుగా రాము దగ్గరకు వచ్చి, “సార్….సార్….దెబ్బ తగిలిందా…సారీ సార్ చూసుకోలేదు,” అంటూ వందన సర్దిచెప్పడానికి ట్రై చేస్తున్నది.
“అదేంటి అలా చూసుకోకుండా కొట్టడమేనా…” అంటూ ప్రసాద్ కోపంగా వందనని ఇంకా ఏదో అనబోతుండగా రాము వెంటనే అతన్ని ఆపుతూ, “ఒక్క నిముషం….ఒక్క నిముషం ఆగండి,” అంటూ ఇద్దరికి సర్దిచెప్పాడు.
రాము : (వాళ్ళిద్దరి వైపు చూస్తూ) శివానంద్ మర్డర్‍కి ముందు మనకు పంపించిన బొమ్మకు మేక మాస్కే కదా వేసింది…..శివానంద్ డేట్ ఆఫ్ బర్త్ ఏంటి….
ప్రసాద్ : 26 మార్చ్…..
వందన : (ఆలోచిస్తూ) అంటే సన్ సైన్ ఏరిస్….మేక ముసుగు….
రాము : డాక్టర్ రమ్య డేట్ ఆఫ్ బర్త్…..
ప్రసాద్ : ఆ….18 may….
వందన : అంటే….టారస్….దున్నపోతు ముసుగు….
వందల అలా చెప్పగానే రాముకి ఒక క్లూకి అర్ధం దొరికినందుకు చాలా సంతోషపడిపోయాడు.
రాము : యస్….మార్చ్ నెలలో పుట్టిన కమ్యూనిస్ట్‍ని….మే నెలలో పుట్టిన డాక్టర్‍ని చంపబోతున్నట్టుగా వాడు మనకు క్లూ ఇచ్చాడు….
వందన : అప్పుడు సింహం అంటే లియో….పుట్టిన నెల జులై లేకపోతే ఆగస్ట్…..
ప్రసాద్ : అంటే…వాడు తరువాత హత్య చేయబోయేది ఆ మంత్‍లో పుట్టిన ఒక లాయర్ని…కాని ఇక్కడ ఇంకో పాయింట్ ఉన్నది సార్…వాడు హత్య చేసిన వాళ్ళను ఉరేసే చంపాడు…ఆ తరువాత షూట్ చేసాడు కూడా… శివానంద్‍ని షూట్ చేసింది నాలుగు సార్లు….డాక్టర్ రమ్యని మూడు సార్లు షూట్ చేసాడు….సో….నాకు తెలిసినంత వరకు వాడు నలుగురుని హత్య చేయడానికి డిసైడ్ అయ్యాడు….తరువాత హత్య చేయబోయే వాడిని రెండు సార్లు షూట్ చేస్తాడు…
వందన : కాని ఆ ఫోర్ డిజిట్ కోడ్ తెలియడం లేదు సార్….అది ఏమయి ఉంటుంది….
రాము : మనం ఎలా ఆలోచిస్తామో అని వాడు కూడా ఆలోచిస్తున్నాడు….కాని మనం వాడి కంటే ఒక అడుగు ముందే ఉండాలి….
అంటూ అక్కడ నుండి బయలుదేరి వెళ్ళిపోయారు.
ఆ రోజు రాత్రి రాము తన బెడ్‍రూమ్‍లో నిద్ర పోతుండగా బయట వర్షం బాగా పడుతున్నది.
రాము నిద్రపోతున్నా కళ్ళ ముందు శివానంద్, డాక్టర్ రమ్యల డెడ్ బాడీస్, వాళ్ళ వీపు మీద అంకెలు గుర్తుకురావడంతో ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి నిద్ర లేచాడు.
ఏదో ఆలోచిస్తున్నట్టు రాము బెడ్ మీద నుండి లేచి హాల్లోకి వచ్చి ఫ్రిజ్‍లో ఉన్న వాటర్‍బాటిల్ తీసుకుని సోఫాలో కూర్చుని వాటర్ తాగుతున్నాడు.
అలా కూర్చున్న రాముకి ఏదో గుర్తుకొచ్చినట్టు వెంటనే ఫోన్ తీసుకుని మానసకు ఫోన్ చేసాడు.
అప్పటికే గాఢనిద్రలో ఉన్న మానస ఫోన్ తీసుకుని నెంబర్ కూడా చూడకుండా లిఫ్ట్ చేసి చెవి దగ్గర పెట్టుకుని, “హలో …ఇంత రాత్రి ఎవర్రా ఫోన్ చేసేది,” నిద్రమత్తులో అడిగింది.
రాము చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఒసేయ్…నేను రాముని….అంతలా నిద్ర ఎలా పడుతుందే….” అన్నాడు.
రాము మాట వినగానే మానస నిద్ర మత్తు మొత్తం వదిలిపోయింది.
మానస : (వెంటనే బెడ్ మీద లేచి కూర్చుని) ఏంటిరా….ఇప్పుడు ఫోన్ చేసావు…మళ్ళీ ఏమైనా హెల్త్ ప్రాబ్లం వచ్చిందా….(అంటూ కంగారుగా అడిగింది.)
రాము : అదేం లేదు…నువ్వు గుర్తుకొచ్చావు….అందుకే ఒకసారి మాట్లాడదామని ఫోన్ చేసాను….
మానస : అబ్బా…ఛా….రాత్రంతా నాతోనే ఉన్నావు….ఉదయం కూడా నన్ను క్లినిక్ దగ్గర నువ్వే దించావు….అప్పుడే నీకు గుర్తుకొచ్చానా…ఐస్ పెట్టడం ఆపి…ముందు విషయానికి రా….ఫోన్ ఎందుకు చేసావు….
రాము : ఫోన్‍లో చెప్పే విషయం కాదు….రేపు నువ్వు ఊర్లోనే ఉంటావు కదా….
మానస : నాకు తెలుసురా…నువ్వు ఇంత రాత్రి వేళ ఫోన్ చేసినప్పుడే నాకు డౌట్ వచ్చింది…ఊర్లోనే ఉంటాను….
రాము : సరె…నేను రేపు హాస్పిటల్‍కి వస్తాను…
మానస : సరె….
రాము : ఏం చేస్తున్నావు….నిద్ర పోతున్నావా…..
మానస : నిద్ర పోతున్నదాన్ని నిద్ర లేపి….నిద్రపోతున్నావా అడిగేవాడ్ని నిన్నే చూస్తున్నారా…
రాము : కాని నాకు నిద్ర రావడం లేదే….
మానస : కొంపతీసి ఇక్కడకు వస్తావా ఏంటి…వద్దురా బాబు…చాలా దూరం…
రాము : మరి ఏం చేయమంటావు….నీతో మాట్లాడుతుంటే బాగా లెగిసింది….
మానస : లెగుస్తది….దానికి వేరే పనేం ఉన్నది…ఎప్పుడు చూసినా ఎవరో ఒకరి పూకులోకి దూరదామని చూస్తుంటుంది….
రాము : సరె…నువ్వు ఎక్కువసేపు మాట్లాడావంటే నాకు నీ దగ్గరకు రావాలనిపిస్తాది…ఉంటా…బై….
మానస : సరె…రేపు హాస్పిటల్‍కి వచ్చేయ్….(అంటూ ఫోన్ కట్ చేసి పడుకున్నది.)
ఫోన్ కాల్ కట్ చేసిన తరువాత రాముకి వెంటనే తన మడ్డని ఏదో ఒక పూకులో దూర్చకపోతే శాంతించదు అన్నట్టు ఆలోచిస్తూ….ఈ టైం లో ఎవరు అందుబాటులో ఉంటారు అని ఆలోచిస్తున్నాడు.
అలా ఆలోచిస్తున్న రాముకి రమ్య గురించి ఆలోచన వచ్చింది….ఇంతకు ముందు రమ్యతో తాను బెడ్ మీద ఆమె అందాలను ఎలా కొల్లగొట్టింది తలుచుకుంటూ మనసులో, “అసలు రమ్యని చంపాల్సిన అవసరం ఎవరికి….ఎందుకు వచ్చింది…చాలా మంచిది,” అంటూ చేతిలో ఉన్న గ్లాసులో ఉన్న మందుని ఖాళీ చేసి పక్కన పెట్టాడు.
ఇక ఇలా కాదు అని డ్రస్ మార్చుకుని కారు డ్రైవ్ చేసుకుంటూ పబ్ కి వెళ్ళాడు.
పబ్ ముందు కార్ పార్క్ చేసి వెళ్తుండగా, “ఆ పబ్ ఓన్లీ కపుల్ ఎంట్రీ మాత్రమే,” సడన్ గా గుర్తుకొచ్చి మనసులో, “అమ్మాయి ఉంటే పబ్ దాకా ఎందుకు వస్తానురా….హాయిగా బెడ్ మీద దాన్ని దున్నుతూ ఉండేవాడిని,” అని అనుకుంటూ కారుని ఆనుకుని మనసులో, “ఏం చేద్దామా,” అని ఆలోచిస్తున్నాడు.
అంతలో పక్కనే ఒకావిడ అసహనంగా ఫోన్ లో మాట్లాడటం విన్నాడు.
దాంతో రాము అక్కడే నిల్చుని ఆమె మాటలు వింటున్నాడు.
ఆమె : ఏయ్….ఏంటి నువ్వు చెప్పేది….
ఫోన్ లో అవతల వైపు ఏదో చెప్పారు….
ఆమె : నువ్వు వస్తావని చెప్తేనే కదా…నేను ఇక్కడకు వచ్చింది….ఇప్పుడు నీకు రావడం కుదరదంటే ఎలా….
అవతల వైపు : ……..
ఆమె : నువ్వు ఎప్పుడు ఇంతే….నన్ను పూర్తిగా పట్టించుకోవడం మానేసావు…..
అవతల వైపు : ……
ఆమె : నువ్వు వర్క్ చూసుకో….నేను ఇంటికి వెళ్తున్నా…..ఇంతకు ఇంటికి అయినా వస్తావా….లేక ఆఫీసు లోనే తగలడతావా…..
అవతల వైపు : ……
ఆమె : నాకు ఇది మామూలే కదా…పెళ్ళి అయ్యి రెండేళ్ళు కూడా కాలేదు…అంతలోనే నేను బోర్ కొట్టాను నీకు…ఏం చేస్తాం…..(అంటూ ఫోన్ కాల్ కట్ చేసి బ్యాగ్ లో వేసుకుని అసహనంగా చుట్టూ చూసింది.)
రాము తన వైపు చూస్తుండటం చూసి కొంచెం విసుగ్గా రాము వైపు చూస్తూ, “ఒంటరిగా ఆడది దొరికితే చాలు….ప్రతి వెధవ కళ్ళప్పగించి చూస్తుంటారు,” అంటూ కొంచెం పెద్దగానే అన్నది.
ఆమె విసుక్కుంటూ అంటున్న మాటలు రాముకి కూడా లైట్ గా వినిపించాయి.
దాంతో రాము మెల్లగా ఆమె దగ్గరకు వచ్చి ఎదురుగా నిల్చున్నాడు.
రాము అలా తన ఎదురుగా నిల్చుంటాడని ఆమె అసలు ఊహించిఉండకపోవడంతో ఆమె కొద్దిగా భయపడుతూ రాము వైపు ఏంటి అన్నట్టు చూసింది.
ఆమె భయపడుతున్నట్టు రాముకి వెంటనే అర్ధం అవడంతో, “కూల్ మేడమ్…నేను మిమ్మల్ని భయపెట్టడానికి రాలేదు …మీరు ఏదో ప్రాబ్లం లో ఉన్నారని అనిపిస్తుంది…ఏదైనా హెల్ప్ కావాలేమో అని వచ్చాను…అంతే…” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే ఆమె మెహంలో కొంచెం రిలీఫ్ కనిపించింది.
ఆమె : థాంక్స్….కాని నాకు మీ హెల్ప్ ఏమీ అక్కర్లేదు….(అంటూ వాచ్ చూసుకుంటూ) ఈ టైంలో మా ఇంటికి ఆటోలు కూడా ఉండవు….ఇప్పుడు ఎలా…..(అని చిన్నగా గొణుక్కుంటున్నది.)
రాము : చెప్పడం ఇష్టం లేకపోతే వదిలేయండి….నన్ను ఫ్రండ్ గా అనుకోండి….పోని మిమ్మల్ని ఎక్కడైనా డ్రాప్ చేయమంటారా…..
రాము తనని అలా వదలకుండా అడుగుతుండే సరికి ఆమె కొంచెం విసుగ్గా రాము వైపు చూసింది.
కాని రాము మొహంలో తనకు హెల్ప్ చేద్దామన్న భావన నిజాయితీగా అనిపించేసరికి ఆమె కొంచెం అసహనంగా….
ఆమె : ఏం లేదండీ….మా ఆయన ఆఫీస్ నుండి డైరెక్ట్ గా ఇక్కడకు వస్తానని చెప్పాడు….ఇప్పుడేమో ఫోన్ చేసి కుదరదు…నైట్ డ్యూటి ఉన్నదని అంటున్నాడు….ఇంత దూరం వచ్చిన తరువాత ఒంటరిగా ఎలా వెళ్ళాలో అర్ధం కావడం లేదు….
రాము : మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నన్ను మీ ఇంటి దగ్గర డ్రాప్ చేయమంటారా…..
రాము అలా అనగానే ఆమె తల ఎత్తి రాము వైపు తీక్షణంగా చూసింది.
రాము : ఒక ఫ్రండ్ గా అడుగుతున్నా…అంతే….తరువాత మీ ఇష్టం…(అంటూ అక్కడ కూల్ డ్రింక్స్ తీసుకుని ఒకటి ఆమెకు ఇస్తూ) ముందు ఇది తాగండి…టెన్షన్ తగ్గుతుంది…(అంటూ ఆమె చేతికి ఇచ్చి అక్కడే ఉన్న చైర్ లో కూర్చుని డ్రింక్ తాగుతున్నాడు.)
ఆమె కూడా రాము పక్కనే కూర్చుని కూల్ డ్రింక్ తాగుతూ మనసులో రాము మీద ఒక సాఫ్ట్ కార్నర్ ఏర్పడే సరికి రాము వైపు చూస్తూ…
ఆమె : అది సరె…నేనంటే మా ఆయన రాలేదని ఇరిటేషన్ గా ఉన్నాను….మీరు ఎందుకు పబ్ లోకి వెళ్ళలేదు…
రాము : (ఒక్కసారి పబ్ వైపు చూస్తూ) ఈ పబ్ కి కపుల్స్ ఎంట్రీ మాత్రమే ఉన్నది….నేను ఒంటరిగా వచ్చాను…
రాము : అదేం లేదు…నువ్వు గుర్తుకొచ్చావు….అందుకే ఒకసారి మాట్లాడదామని ఫోన్ చేసాను….
మానస : అబ్బా…ఛా….రాత్రంతా నాతోనే ఉన్నావు….ఉదయం కూడా నన్ను క్లినిక్ దగ్గర నువ్వే దించావు….అప్పుడే నీకు గుర్తుకొచ్చానా…ఐస్ పెట్టడం ఆపి…ముందు విషయానికి రా….ఫోన్ ఎందుకు చేసావు….
రాము : ఫోన్‍లో చెప్పే విషయం కాదు….రేపు నువ్వు ఊర్లోనే ఉంటావు కదా….
మానస : నాకు తెలుసురా…నువ్వు ఇంత రాత్రి వేళ ఫోన్ చేసినప్పుడే నాకు డౌట్ వచ్చింది…ఊర్లోనే ఉంటాను….
రాము : సరె…నేను రేపు హాస్పిటల్‍కి వస్తాను…
మానస : సరె….
రాము : ఏం చేస్తున్నావు….నిద్ర పోతున్నావా…..
మానస : నిద్ర పోతున్నదాన్ని నిద్ర లేపి….నిద్రపోతున్నావా అడిగేవాడ్ని నిన్నే చూస్తున్నారా…
రాము : కాని నాకు నిద్ర రావడం లేదే….
మానస : కొంపతీసి ఇక్కడకు వస్తావా ఏంటి…వద్దురా బాబు…చాలా దూరం…
రాము : మరి ఏం చేయమంటావు….నీతో మాట్లాడుతుంటే బాగా లెగిసింది….
మానస : లెగుస్తది….దానికి వేరే పనేం ఉన్నది…ఎప్పుడు చూసినా ఎవరో ఒకరి పూకులోకి దూరదామని చూస్తుంటుంది….
రాము : సరె…నువ్వు ఎక్కువసేపు మాట్లాడావంటే నాకు నీ దగ్గరకు రావాలనిపిస్తాది…ఉంటా…బై….
మానస : సరె…రేపు హాస్పిటల్‍కి వచ్చేయ్….(అంటూ ఫోన్ కట్ చేసి పడుకున్నది.)
ఫోన్ కాల్ కట్ చేసిన తరువాత రాముకి వెంటనే తన మడ్డని ఏదో ఒక పూకులో దూర్చకపోతే శాంతించదు అన్నట్టు ఆలోచిస్తూ….ఈ టైం లో ఎవరు అందుబాటులో ఉంటారు అని ఆలోచిస్తున్నాడు.
అలా ఆలోచిస్తున్న రాముకి రమ్య గురించి ఆలోచన వచ్చింది….ఇంతకు ముందు రమ్యతో తాను బెడ్ మీద ఆమె అందాలను ఎలా కొల్లగొట్టింది తలుచుకుంటూ మనసులో, “అసలు రమ్యని చంపాల్సిన అవసరం ఎవరికి….ఎందుకు వచ్చింది…చాలా మంచిది,” అంటూ చేతిలో ఉన్న గ్లాసులో ఉన్న మందుని ఖాళీ చేసి పక్కన పెట్టాడు.
ఇక ఇలా కాదు అని డ్రస్ మార్చుకుని కారు డ్రైవ్ చేసుకుంటూ పబ్ కి వెళ్ళాడు.
పబ్ ముందు కార్ పార్క్ చేసి వెళ్తుండగా, “ఆ పబ్ ఓన్లీ కపుల్ ఎంట్రీ మాత్రమే,” సడన్ గా గుర్తుకొచ్చి మనసులో, “అమ్మాయి ఉంటే పబ్ దాకా ఎందుకు వస్తానురా….హాయిగా బెడ్ మీద దాన్ని దున్నుతూ ఉండేవాడిని,” అని అనుకుంటూ కారుని ఆనుకుని మనసులో, “ఏం చేద్దామా,” అని ఆలోచిస్తున్నాడు.
అంతలో పక్కనే ఒకావిడ అసహనంగా ఫోన్ లో మాట్లాడటం విన్నాడు.
దాంతో రాము అక్కడే నిల్చుని ఆమె మాటలు వింటున్నాడు.
ఆమె : ఏయ్….ఏంటి నువ్వు చెప్పేది….
ఫోన్ లో అవతల వైపు ఏదో చెప్పారు….
ఆమె : నువ్వు వస్తావని చెప్తేనే కదా…నేను ఇక్కడకు వచ్చింది….ఇప్పుడు నీకు రావడం కుదరదంటే ఎలా….
అవతల వైపు : ……..
ఆమె : నువ్వు ఎప్పుడు ఇంతే….నన్ను పూర్తిగా పట్టించుకోవడం మానేసావు…..
అవతల వైపు : ……
ఆమె : నువ్వు వర్క్ చూసుకో….నేను ఇంటికి వెళ్తున్నా…..ఇంతకు ఇంటికి అయినా వస్తావా….లేక ఆఫీసు లోనే తగలడతావా…..
అవతల వైపు : ……
ఆమె : నాకు ఇది మామూలే కదా…పెళ్ళి అయ్యి రెండేళ్ళు కూడా కాలేదు…అంతలోనే నేను బోర్ కొట్టాను నీకు…ఏం చేస్తాం…..(అంటూ ఫోన్ కాల్ కట్ చేసి బ్యాగ్ లో వేసుకుని అసహనంగా చుట్టూ చూసింది.)
రాము తన వైపు చూస్తుండటం చూసి కొంచెం విసుగ్గా రాము వైపు చూస్తూ, “ఒంటరిగా ఆడది దొరికితే చాలు….ప్రతి వెధవ కళ్ళప్పగించి చూస్తుంటారు,” అంటూ కొంచెం పెద్దగానే అన్నది.
ఆమె విసుక్కుంటూ అంటున్న మాటలు రాముకి కూడా లైట్ గా వినిపించాయి.
దాంతో రాము మెల్లగా ఆమె దగ్గరకు వచ్చి ఎదురుగా నిల్చున్నాడు.
రాము అలా తన ఎదురుగా నిల్చుంటాడని ఆమె అసలు ఊహించిఉండకపోవడంతో ఆమె కొద్దిగా భయపడుతూ రాము వైపు ఏంటి అన్నట్టు చూసింది.
ఆమె భయపడుతున్నట్టు రాముకి వెంటనే అర్ధం అవడంతో, “కూల్ మేడమ్…నేను మిమ్మల్ని భయపెట్టడానికి రాలేదు …మీరు ఏదో ప్రాబ్లం లో ఉన్నారని అనిపిస్తుంది…ఏదైనా హెల్ప్ కావాలేమో అని వచ్చాను…అంతే…” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే ఆమె మెహంలో కొంచెం రిలీఫ్ కనిపించింది.
ఆమె : థాంక్స్….కాని నాకు మీ హెల్ప్ ఏమీ అక్కర్లేదు….(అంటూ వాచ్ చూసుకుంటూ) ఈ టైంలో మా ఇంటికి ఆటోలు కూడా ఉండవు….ఇప్పుడు ఎలా…..(అని చిన్నగా గొణుక్కుంటున్నది.)
రాము : చెప్పడం ఇష్టం లేకపోతే వదిలేయండి….నన్ను ఫ్రండ్ గా అనుకోండి….పోని మిమ్మల్ని ఎక్కడైనా డ్రాప్ చేయమంటారా…..
రాము తనని అలా వదలకుండా అడుగుతుండే సరికి ఆమె కొంచెం విసుగ్గా రాము వైపు చూసింది.
కాని రాము మొహంలో తనకు హెల్ప్ చేద్దామన్న భావన నిజాయితీగా అనిపించేసరికి ఆమె కొంచెం అసహనంగా….
ఆమె : ఏం లేదండీ….మా ఆయన ఆఫీస్ నుండి డైరెక్ట్ గా ఇక్కడకు వస్తానని చెప్పాడు….ఇప్పుడేమో ఫోన్ చేసి కుదరదు…నైట్ డ్యూటి ఉన్నదని అంటున్నాడు….ఇంత దూరం వచ్చిన తరువాత ఒంటరిగా ఎలా వెళ్ళాలో అర్ధం కావడం లేదు….
రాము : మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నన్ను మీ ఇంటి దగ్గర డ్రాప్ చేయమంటారా…..
రాము అలా అనగానే ఆమె తల ఎత్తి రాము వైపు తీక్షణంగా చూసింది.
రాము : ఒక ఫ్రండ్ గా అడుగుతున్నా…అంతే….తరువాత మీ ఇష్టం…(అంటూ అక్కడ కూల్ డ్రింక్స్ తీసుకుని ఒకటి ఆమెకు ఇస్తూ) ముందు ఇది తాగండి…టెన్షన్ తగ్గుతుంది…(అంటూ ఆమె చేతికి ఇచ్చి అక్కడే ఉన్న చైర్ లో కూర్చుని డ్రింక్ తాగుతున్నాడు.)
ఆమె కూడా రాము పక్కనే కూర్చుని కూల్ డ్రింక్ తాగుతూ మనసులో రాము మీద ఒక సాఫ్ట్ కార్నర్ ఏర్పడే సరికి రాము వైపు చూస్తూ…
ఆమె : అది సరె…నేనంటే మా ఆయన రాలేదని ఇరిటేషన్ గా ఉన్నాను….మీరు ఎందుకు పబ్ లోకి వెళ్ళలేదు…
రాము : (ఒక్కసారి పబ్ వైపు చూస్తూ) ఈ పబ్ కి కపుల్స్ ఎంట్రీ మాత్రమే ఉన్నది….నేను ఒంటరిగా వచ్చాను…
730c
Donate ===>>UPI ID :pdfs@ybl