Naa Autograph Sweet Memories – 70 | నా ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్

Naa Autograph Sweet Memories - 70 | నా ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ ఏంటి…..అడుగు,” అన్నది శ్యామల. “ఇంకా నైటీలోనే ఉన్నారా,” అని అడిగాను. “అవును…..ఎందుకు అడుగుతున్నావు?” అన్నది శ్యామల మేడం. “ఏం లేదు…ఊరకే అడిగాను….మీరు నాకు మెసేజ్ లు పంపిస్తున్నారు కదా…..సార్ ఏంచేస్తున్నారు?” అని అడిగాను. “ఆయన పడుకున్నారు,” అన్నది. “మీ ఆయనకు మీ ఫోన్ మెసేజ్ సౌండ్ వినబడుతుందేమో?” అన్నాను. “ఆ భయం ఏమీ లేదు…..ఫోన్ సైలెంట్ మోడ్ లో పెట్టి మెసేజ్ పంపిస్తున్నాను,” అన్నది. “అయితే ఫరవాలేదు,” అన్నాను. “సరె….నాకు నిద్ర వస్తున్నది….రేపు స్కూల్లో కలుద్దాం….గుడ్ నైట్,” అన్నది శ్యామల. “గుడ్ నైట్,” అని మెసేజ్ పట్టి, నా ఫోన్ ని పక్కన పెట్టి….దిండుని పట్టుకుని కావలించుకుని శ్యామల మేడం ని కావలించుకున్నట్టు ఊహించుకుంటూ బోర్లా పడుకుని ఆమెను అనుభవిస్తున్నట్టు ఊహించుకుంటూ కార్చేసుకుని…..నిద్ర పోయాను. తరువాత రోజు పొద్దున్నే రెడీ అయ్యి రోహిత్ ని తీసుకుని స్కూలుకి వెళ్ళి…..వాడిని క్లాసులో దింపి, కిందకు వచ్చి శ్యామల మేడం కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాను. అలా కొద్ది సేపు చూసిన తరువాత శ్యామల మేడం రావడం చూసి….ఆమె నా వైపు చూడగానే నవ్వుతూ చేయి ఊపాను. నన్ను చూసి శ్యామల మేడం కూడా తన చేయి ఊపింది. ఆమెను అలా చూస్తూ ఉండిపోయాను…..అంతలో శ్యామల మేడం దగ్గరకు వచ్చి, “హాయ్…..రాము,” అని పలకరించడంతో నేను ఈలోకంలోకి వచ్చాను. “హాయ్ మేడం…..నాతో మాట్లాడాలన్నారు….ఏంటి సంగతి,” అని అడిగాను. “ఏం లేదు రాము….నాకు చిన్న హెల్ప్ కావాలి,” అన్నది. “చెప్పండి మేడం,” అన్నాను. “మా అబ్బాయి బాలు ఇంగ్లీష్ లో చాలా తక్కువ మార్కులు వస్తున్నాయి…..వాడికి నువ్వు రోజు సాయత్రం ట్యూషన్ చెప్తావా?” అని అడిగింది. శ్యామల మేడం అలా అడిగేసరికి నాకు గొంతులో ఎలక్కాయ పడినట్టయింది…ఇప్పుడు కనుక నేను బాలుకి ట్యూషన్ చెప్పడానికి ఒప్పుకుంటే ప్రగతి అత్తయ్యను అనుభవించడానికి ఉన్న ఒక్క ఛాన్స్ పోతుంది….అసలే ఈమధ్య మామయ్య కూడా ఇంట్లో ఎక్కువగా ఉంటున్నాడు.....అని అనుకుని, “మేడం….నాకు ఎగ్జామ్స్ వస్తున్నాయి….నేను ప్రిపేర్ అవ్వాలి….అదీ కాక రోహిత్ ని కూడా చదివించాలి…..అందుకని నేను మీ ఇంటికి వచ్చి చెప్పడం కుదరదు,” అన్నాను. దాంతో శ్యామల మేడం ఒక్క క్షణం ఆలోచించి, “ఒక్కసారి మా ఆయనతో మాట్లాడు,” అని తన ఫోన్ లో నుండి తన భర్తకి ఫోన్ చేసి….ఆయన ఫోన్ ఎత్తిన తరువాత నేను చెప్పిన విషయం చెప్పి…..నా వైపు తిరిగి నాకు ఫోన్ ఇస్తూ, “మా ఆయన మాట్లాడతాడు….ప్లీజ్ ఒక్కసారి మాట్లాడు,” అని నాకు ఫోన్ ఇచ్చింది. నేను ఫోన్ తీసుకున్నాను…..నాకు ఆయన ఎవరో కూడా తెలియద….ఇక తప్పదు అన్నట్టు, “హలో,” అని నేను నా ప్రాబ్లం చెప్పాను. శ్యామల వాళ్ళ ఆయన చాలా బ్రతిమిలాడుతున్నట్టు మాట్లాడుతు, “అయితే ఒక పని చేద్దాం రాము గారు…..రోజు నేను సాయత్రం బాలుని మీ ఇంటికి తీసుకొచ్చి దించి…..మళ్ళీ ట్యూషన్ అయిపోయిన తరువాత వచ్చి బాలుని తీసుకెల్తాను….ప్లీజ్ రాము గారు….మాకు హెల్ప్ చెయ్యండి….కావాలంటే ఫీజ్ కూడా ఇస్తాను,” అన్నాడు. ఆయన అంత బ్రతిమిలాడుతుండే సరికి ఇక నాకు ఒప్పుకోక తప్పలేదు, “అయ్యో….ఫీజ్ గురించి కాదండి….సరే….రోజు బాలుని తీసుకురండి,” అని ఒప్పుకున్నాను. నేను ఒప్పుకున్నందుకు శ్యామల మేడం ఆనందంగా, “అయితే బాలుకి ట్యూషన్ చెప్పడానికి నువ్వు మా ఇంటికి వస్తావా లేక బాలుని మీ ఇంటికి తీసుకురమ్మంటావా?” అని అడిగింది. “నేను కూడా ఎగ్జామ్స్ ప్రిపేర్ కావాలి, రోహిత్ కి కూడా చెప్పాలి కాబట్టి బాలుని మా ఇంటికి సార్ ని తీసుకురమ్మని చెప్పండి,” అన్నాను. ఇక ఆరోజు నుండి బాలు తన స్కూలు అయిపోయిన తరువాత సాయంత్రం రోజు ఐదు గంటలకు బాలు వాళ్ళ నాన్న తీసుకొచ్చి దింపి మళ్ళీ ఏడు గంటలకు ట్యూషన్ అయిపోయిన తరువాత తీసుకుని వెళ్ళేవారు. ఆ రోజు నుండి నాకు బాలు వాళ్ళ నాన్నతో బాగా పరిచయం ఏర్పడింది….ఆయన పేరు శేఖర్, చాలా కలుపుగోలుతనంగా ఉండేవారు….బాలుకి ట్యూషన్ చెబుతున్నందుకు నాకు చాలా సార్లు థాంక్స్ కూడా చేప్పేవాడు. ఆయన బ్యాంకులో మార్కెటింగ్ జాబ్ కావడంతో ఎక్కువగా టూర్స్ వెళ్తుండే వారు, ఆ టైంలో శ్యామల బాలుని తీసుకొచ్చి, ట్యూషన్ అయిపోగానే తీసుకెళ్ళి పోయేది. శ్యామల తన స్కూటి మీద బాలుని తీసుకొనివచ్చి, తీసుకెళ్ళిపోయేది…..అలా బాలుని తీసుకెళ్ళడానికి వచ్చేటప్పుడు చుడిదార్ వేసుకుని వచ్చేది. ఆమెని అలా స్కూల్లో చీరల్లో చూసి……బాలుని తీసుకెళ్ళడానికి వచ్చేటప్పుడు బిర్రుగా ఉండే చుడిదార్ లో, లెగ్గిన్స్ లో శ్యామల టీచర్ ని చూస్తుంటే నాకు చాలా కొత్తగా కనిపించేది. అలా రోజు శ్యామల టీచర్ గాని, ఆవిడ భర్త శేఖర్ కాని బాలుని తీసుకెళ్ళడానికి వచ్చేటప్పుడు కాఫీ కాని, టీ కాని ఇచ్చేవాడిని….మొదట్లో వాళ్ళు వద్దని మొహమాటపడేవారు…..తరువాత చిన్నగా వద్దనకుండా తీసుకొని తాగడం మొదలుపెట్టారు. అలా వాళ్ళీద్దరికి మా అత్తయ్య ప్రగతి బాగా పరిచయం అయింది. బాలు వర్క్ ఎప్పుడయినా లే అయితే శ్యామల మా అత్తయ్యతో కూర్చుని మాట్లాడుతూ ఉండేది…..అలా వాళ్ళిద్దరి మధ్య పరిచయం బాగా పెరిగింది. శేఖర్ మాత్రం అప్పుడప్పుడు ప్రగతి అత్తయ్య పెట్టిన కాఫీని తాగుతూ, “మీరు మా ఆవిడ కంటే చాలా బాగా కాఫీ పెడతారు,” అని పొగిడేవాడు. దానికి ప్రగతి అత్తయ్య నవ్వి ఊరుకునేది.  అలా కొద్దిరోజులు గడిచాయి…..బాలు చదువులో బాగా ఇంప్రూవ్ అయ్యాడు, ఎగ్జామ్స్ లో బాగా మార్కులు పెరిగాయి….అలా డిసెంబర్ నెల రావడంతో చలి కూడా బాగా ఎక్కువయ్యింది. శ్యామలకు నాకు మధ్య స్నేహం బాగా పెరిగింది…..మా ఇద్దరి మధ్య మీరు అనే పిలుపు నుండి నువ్వు అనేంతవరకు చనువు పెరిగింది. నేను అప్పుడప్పుడు శ్యామల మేడం వైపు చూసి, “నువ్వు, మీ ఆయన ఇద్దరు మేడ్ ఫర్ ఈచ్ అదర్ లాగా చాలా బాగుంటారు,” అని పొగిడే వాడిని. అప్పుడప్పుడు బాలు చదువు అయిపోయిన తరువాత నేను, ప్రగతి అత్తయ్య, శ్యామల ముగ్గురం కూర్చుని మాట్లాడుకునేవాళ్ళం. ఆ సమయంలో రోహిత్, బాలు ఇద్దరు టీవీలో కార్టూన్ చూడటమో, ఆడుకోవడమో చేసేవారు. ప్రగతి అత్తయ్యతో, “ఇంకే ముంది అక్కా…..రాము చదువు కొద్ది రోజుల్లో అయిపోతుంది…..జాబ్ వచ్చిన వెంటనే పెళ్ళి చేసేయండి,” అని శ్యామల నవ్వుతూ నన్ను ఆట పట్టిస్తుండేది. శ్యామల, ప్రగతి అత్తయ్యను చనువు పెరిగిన తరువాత అక్కా అని పిలవడం మొదలుపెట్టింది. నేను శ్యామల టీచర్ మాటలు విని చిన్నగా నవ్వి అత్తయ్య వైపు చూసేవాడిని. నేను అలా నవ్వుతుంటే ఆమె ఇంకా నన్ను ఆట పట్టిస్తుండేది. కాని నా మనసులో మాత్రం ఏ మాత్రం ఛాన్స్ దొరికినా శ్యామల మేడంని అనుభవించాలని ట్రై చేసేవాడిని. అలా కొద్దిరోజులు గడిచాయి….బాలులో చదువులో చాలా ఇంప్రూవ్ అయ్యాడు……అలాగే నాకు శ్యామల మధ్య కూడా చనువు పెరుగుతూ వచ్చింది. నేను బాలుకి గ్రామర్ వర్క్ ఇచ్చి చేయమని, శ్యామలతో మాట్లాడుతుండేవాడిని…..అప్పుడప్పుడు ప్రగతి అత్తయ్య కూడా మాతో పాటు కూర్చుని మాటలు కలిపేది. “నేను చాలా తక్కువ మాట్లాడతాను…..ఎవ్వరితోను తొందరగా కలవను అని ఎప్పుడు అంటుంటాడు….కాని నీతో మాట్లాడుతుంటే నాకు అసలు టైం తెలియడం లేదు,” అని శ్యామల టీచర్ నాతో,...