నా పేరు ప్రసాద్ ఒక పేరున్న కంపెనీలో పని చేస్తున్నాను. 
నా వయసు 34 నా భార్య వయసు 30 మా ఇద్దరికీ పెళ్లయి ఈ రోజుకి సరిగ్గా ఆరు సంవత్సరాలు అయితే ఈ రోజు నా భార్య మంచి కనుక ఇవ్వాలి అనుకున్న. 

ప్రొద్దున లేచేసరికి సర్రిగా 5. 30గం అయింది నా టేబుల్  వాచ్ లో అలారం రోజులాగే నేను లేచాక మోగడంతో అది చూసి నవ్వుకుని పక్కన ఉన్న నా భార్యని చూసి ముద్దు పెట్టాలి అనిపించింది కానీ ఇపుడు అనవసరంగా disturb చేయడం ఎందుకా అనుకుని తన కొంగు సళ్ళ మీద సద్ది నా వైపు నుండి లేచి వెళ్లి బ్రష్ చేసుకుని వాకింగ్ వెళ్ళాను. 

ప్రొద్దునే లేచి వాకింగ్ వెళ్లడం నా  దినచర్యలో భాగం. రోజువారీగా అయితే గంట సమయం లేచాక వాకింగ్ తో గడిపేస్తాను ఈ రోజు సండే కావున ఇంకో గంట ఎక్కువ సేపు వాకింగ్ చేసి సూర్యుడు పూర్తిగా ఉదయించినాక కూరగాయలు కొనుక్కుని ఇంటికి రావడం తో న వాకింగ్ పూర్తి అవుతుంది. ఈ రోజు నాకు కాదు కాదు మాకు పండగ రోజు. పిల్ల జెల్ల లేరు కాబట్టి ఇద్దరమే నచింది తింటాం తోచింది చేస్తాము. మా ఆవిడకు సినిమా అంటే పిచ్చి కాకపోతే ఈ లాక్ డౌన్ వల్ల తనని బయటకు తీసుకెళ్లి దాదాపు సంవత్సరం అవుతుంది. 

ఆలా వాకింగ్ కి వెళ్లి ఆయాసపడుతూ వస్తున్న నన్ను చూసి న భార్య ఎదురొచ్చి. 

“ఎందుకండీ ఇంత బాధ ఎలాగూ కూరగాయల వాడు ఇంటి ముందుకే వస్తున్నాడు పాల వాడు కూడా ఇక్కడే ఇంటి దగ్గరే తీసుకుంటాను అంటే నా మాట వినరు కదా ” అంటూ తెచ్చిన సంచి తీసుకుని లోపలి వెళ్ళింది. 

నేను అలాగే బయట గద్దె మీద కూర్చుని ” అబ్బా అది కాదు స్నేహ మార్కెట్ కి వెళితే అక్కడ చవకగా దొరుకుతాయి పైగా ఫ్రెష్ గా కూడా ఉంటాయి ” బయట మాటకి ఆలా అన్నాను కానీ లోపల మాత్రం తెలియని ఆలోచనలు అవి మంచికా లేక చెడుకా అర్ధం కాలేదు. 

సరిగ్గా ఈ రోజుకి నెల రోజుల క్రితం మాట 

నేను అప్పటికే వాకింగ్ పూర్తి చేసుకొని ఇంటికి వచ్చాను షూ విప్పుతూ ఉండగా నా ముందు నుండే నా భార్య నడుచుకుంటూ వెళ్లి కూరగాయల బండి వాడి దగ్గెర కూరగాయలు బేరం ఆడుతుంటే చూసాను ఆ బండి వాడు తదేకం నా భార్యని కొరుక్కుతింటున్నట్లుగా చూడటం వాడి మాటల్లో కసి చూపుల్లో కామం ఇట్టే కనిపిస్తిన్నయి. 

నా భార్య అని కాదు కానీ మనిషి చాలా అందంగా ఉంటుంది.10th వరకు చదువుకుంది. కాకపోతే తనకి అందంగా తయారవడం అంటే అంతగా ఇష్టం ఉండదు. ఎపుడైనా ఏదైనా పెళ్లి లేదా బాగా తెలిసిన వాళ్ళ ఫంక్షన్లు ఉంటె మట్టుకు పై పై పూతగా ఆలా రెడీ అవుతుంది . 
ఎపుడు మల్లి ఆలా అందంగా రెడీ అవుతుందో తెలియదు కాబట్టి ఒక్క ఫోటో తీసుకుని ప్రింట్ వేయించి చిన్నది న పుర్సె లో భద్రంగా దాచుకున్నాను. ఆ ఫోటో ఎపుడు నా పుర్సె లో ఉండాల్సిందే. 

వాళ్ళ నాన్న సిటీ వాళ్లకు అస్సలు ఇవ్వను మోసం చేసి నా బిడ్డను దుబాయ్ కి అమ్మేస్తాడేమో అని భయంతో నాకు కట్టబెట్టాడు.  ఒకింత ఇవాల్సినదానికంటే ఎక్కువ కట్నమే ఇచ్చారు అది వేరే విషయం లెండి.   

నిజం చెప్పాలి అంటే మా పెళ్లి అయి ఈ రోజుకి సరిగ్గా ఆరు సంవత్సరాలు కానీ ఏ రోజు కూడా నేను తనని పడక సుఖంలో జయిచింది లేదు. ఎందుకంటే దానికి అనేక కారణాలు ఉన్నాయి అవి నా ఆరోగ్య సమస్యలు కావొచ్చు లేక నా భయాలు కావొచ్చు ఆలా మొదట్లో తనకి చెప్పుకోలేక చాలా కుంగిపోయాను చివరకు తనకు సెక్స్ అంటే ఎం ఉండదు అని అది జస్ట్ సుఖం కోసమే అని ముఖ్యంగా ప్రేమ ఉంటె చాలు అన్న బ్రమలోకి తీసుకొచ్చాను. పెళ్లి అయి ఇన్ని సంవత్సరాలు గడిచిన తాను అదే భ్రమలో బ్రతుకుతుంది. కాకపోతే ఆకలి అయినపుడు అన్నం ఎలా తింటామో కోరిక కలిగినపుడు అంతే కోరిక తీర్చుకుంటాము అని చెప్పి. వంకాయలు కార్రోట్ లాంటి జీవం లేని వస్తువులను తాను వాడుకునేలా చేశాను. ఈ రోజుకి కూడా తనకి కోరిక కలిగితే మంచి వంకాయ తీసుకొని సుఖప్రాప్తి చెందుతుంది తప్ప ఇంకో ఆల్చన రాదు రానివ్వను కూడా. 

అయితే ఆ రోజు కూరగాయల వాడు న భార్యని చుస్తునంతసేపు నాలో ఒక కోరిక లేక ఒక ఆలోచన మొదలయింది నిజంగా న భార్య సరైన మగాడితో సెక్స్ లో పాల్గొంటే ఎలాంటి అనుభూతి చెందుతుంది అని. ఎందుకంటే ఒక స్త్రీ సరైన మగాడి చేతికి చిక్కి వాడికి లొంగి పడక సుఖం పొందితేనే ఆమె జన్మ సార్ధకం అవుతుంది. ఎందుకో నేను తన విషయం లో తప్పు చేస్తున్నట్లుగా అనిపించింది. కాకాపతే మగాడిగా నా ఇగో మాత్రం తగ్గలేదు. దెంగలేని మగడు మంగళవారం అన్నాడంట. ఆడదాన్ని సుఖపెట్టలేని మగాడే పై పైకి ఎగురుతాడు. అలంటి మగాడితో ఆడది సర్దుకుని అయినా ఉంటుంది లేకపోతే నచ్చిన మగాడితో లేచిపోతుంది. ఇక్కడ నా భార్య మొదటి రకం. సెక్స్ అంటే ఇంతే అనుకుని సర్దుకుపోయింది. ముద్దుపెట్టుకుంటే పిల్లలు పుడతారు అని గట్టిగ నమ్మే రకం కాబట్టి. 

వెంటనే ఆ కూరగాయలవాడిని తిట్టి ఇంకోసారి ఇటు వైపు వస్తే మక్కెలు ఇరగొడతా అని పంపించేసాను. అలాంటిదే ఇంకో సన్నివేశం జరిగింది. మా హెడ్ ఆఫీస్ హైద్రాబాద్లో ఉంటుంది నేను ఇక్కడ మా పల్లెటూర్లో రీజినల్ ఆఫీసర్ని. ఇక్కడ మా ఊర్లో ఉన్న పళ్ళ తోటల నుండి పళ్ళు సేకరించి హెడ్ బ్రాంచ్ కి రిపోర్ట్ చేసి ఫ్యాక్టరీకి పంపడం నా ఉద్యోగం. ఆఫీసుకి రెడీ అవుతూ ఉండగా అప్పుడే వచ్చిన పాల వాడు అమ్మ పాలు అని అరవడంతో నా భార్య వచ్చి తీసుకుంటూ ఉంటె ఆ పాలు వాడు పక్కకు తొలగిన నా భార్య పయిట కొంగులోంచి కనిపిస్తున్న తన ఎత్తైన సళ్ళ చూస్తూ పాలు గిన్నెలో పోయకుండా పక్కకు పోస్తున్నాడు.  వెంటనే లేచి పాల వాడితో అరగంట గొడవ పడ్డాను కానీ ఆ రోజు రాత్రి మాత్రం నిద్దుర పట్టలేదు వాడు చుసిన చూపులు గుర్తు వస్తున్నాయి. పడుకుంటే నా భార్య వాడి మీద ఎక్కి పిచ్చిగా ఎగురుతూ వాడి మొడ్డ తన లోతులకి తీసుకుంటూ వణికిపోతూ సుఖం లో తేలిపోతున్నట్లుగా ఒకటే కలలు. ఉలిక్కిపడి లేచి చూస్తే పాపం అమాయకురాలు ఏ దుర్బుద్ధి ఎలాంటి కోరికలు ఇష్టాలు లేకుండా హాయిగా పడుకుంది. తన సళ్ళు కాస్త పెద్దవి కాస్త అంటే నా అర్ధం చాలా పెద్దవి  అని అందుకని కొంగు జారడం తన తప్పు కాదు అందుకే పాల వాడిని తిట్టాను. 

ఈ రెండు సంఘటనలు నా ఇగోని ఆస్తా దెబ్బ తీసినప్పటికి నా భార్య పరాయి మోసగాడితో పడుకోవడం అన్న ఆలోచనలు మాత్రం నన్ను రోజు వెంటాడుతూనే ఉంది. ఎప్పుడైనా పెళ్ళిళ్ళకి ఫంక్షన్స్ కి వెళ్ళినపుడు సహజంగా తాను తెలిసినవాళ్లతో మాట్లాడడం వాళ్ళతో పాటుగా భోజనం చేయడం చాలా సాధారణమైన విషయం. కానీ ఈ రెండు సంఘటనలు జరిగాక చిన్నపాటి కుతూహలం అనుమానం మొదలయ్యాయి. నా భార్య ఏ మగడు అయినా చూస్తున్నాడా లేదా తాను ఏ మగాడ్ని అయినా చూస్తుందా అని నేను చాటుగా చూడడం మొదలయింది. 

నిజంగా నా భార్య పతివ్రతే ఇన్ని ఫంక్షన్స్ కి వెళ్ళినప్పడికి ఒక్కసారి కూడా పరాయి మగాడి వంక చూసింది లేదు పైగా తనకు తెలిసిన ఆడవాళ్ళతో మాట్లాడానికే చాలా సంకోచించేది. ఆ విషయంలో నేను చాలా అదృష్టవంతుడ్ని. కాకపోతే నా లెక్క ప్రకారం ప్రతి ఫంక్షన్లో తనని దాదాపు ఒక నలభై నుంచి యాభయ్ వరకు మగాళ్లు చూస్తుండేవారు. అందులో ఒక్కరో ఇద్దరో మాట్లాడానికి కూడా ప్రయత్నించారు . కానీ నా భార్య మాత్రం ముఖము కూడా చూసేది కాదు. కానీ నాకు ఒకటే భయం సెక్స్ అంటే ఇలా ఉంటుంది అని ఎవరైనా చెప్పిన లేక తాను ఎక్కడైనా చుసిన ఆ అనుభూతి కావాలి అనిపించినా నా బ్రతుకు బస్టాండ్ అవుతుంది. తనకి తెలియదు అని కాదు కాకపోతే ఆ అనుభూతి రుచి తెలియదు అని నా ఉద్దేశ్యం. 

ఆలా ఫంక్షన్స్ లో తనకి తెలియకుండా తనని  స్పై చేయడం.  ఆ మగ మృగాలు తనని చూసే  చూపులు పసిగట్టటం మల్లి అలంటి ఫంక్షన్స్ కి తీసుకెళ్లకుండా ఉండడం నా పని అయిపొయింది. ఈ మధ్యే కాస్త గొంతు ఎక్కువ చేసి “ఏంటండీ ఎక్కడైనా వొద్దు వొద్దు అంటారు ఆలా అయితే మన ఇంట్లో జరిగే ఫంక్షన్స్ కి ఎవ్వరు రారు” అని తేల్చేసింది. అది విని నవ్వుకున్నాను. 

ఆ రోజు ఇంటికి రాగానే హాలిడే కదా పైగా పెళ్లి రోజు ఏదైనా చేద్దాం అంటే ముఖ్యంగా lockdown పెట్టారు బయటకి వెళ్లి సినిమా చూసేలా లేదు. ఒక నాలుగు గంటలు అందరికి పర్మిషన్ ఇచ్చారు కాబట్టి వచ్చేప్పుడు కూరగాయలతో పాటు నాకు చాలా ఇష్టం అయినా చికెన్ తీసుకువచ్చాను

“ఏమోయ్” అని పిలవగానే చీర సర్దుకుంటూ వచ్చింది
“తెలుసు కాఫీ కోసమేగా ఇదిగోండి ” అని నేను అడగకముందే న చేతికి కాఫీ ఇచ్చి కూరగాయల సంచి తీస్కొని బరువు ఉండడంతో నవ్వింది  
 భర్త చెప్పకుండానే తన మనస్సు తెలుసుకొని మెదిలే భార్య దొరకడం అదృష్టం. ఏ రోజు ఇది కావాలి అని నేను అడగలేదు తాను నా మనస్సు తెలుసుకొని మెదిలింది.

వొళ్ళంతా చెమట ఉండడంతో వెళ్లి స్నానం చేసి పూజ చేసుకుని వచ్చి చూసేసరికి మొబైల్ లో అప్పటికే రెండు missed కాల్స్ ఉండడం తో ఎవరబ్బా అని అని నెంబర్ చెక్ చేశాను స్వయానా మా CEO గారి PA శ్రీనివాస్ గారు. వెంటనే తిరిగి ఫోన్ చేశాను.

“హలో శ్రీనివాస్ గారు క్షమించాలి ఫోన్ సైలెంట్ లో ఉండిపోయింది ఇపుడే మీ missed కాల్స్ చూసుకున్నాను చెప్పండి”
” మీరు అక్కడ నుండి transport చేసిన సరుకు చేరుకుంది” అని శ్రీనివాస్ చెప్పాడు.
” అయితే ఒక ముఖ్య విషయం ఏంటి అంటే ఎల్లుండి సాయంత్రం మన CEO గారు అక్కడున్న మన బ్రాంచ్ ఫార్మ్ హౌస్ కి చేరుకుంటారు అక్కడే వారం రోజులు ఉంటారు తరువాత అక్కడినుండి హైదరాబాద్ కి రిటర్న్ అవుతారు. మీరు వెంటనే ఆ ఫార్మ్ హౌస్ ని కాస్త క్లీన్ చేయించండి ముఖ్యంగా ఆయనకు neatness లేకుంటే చిరాకు” అని ఫోన్ పెట్టేసాడు.
నేను అలాగే అనేలోపు ఫోన్ పెట్టడంతో మల్లి ఆయన చెప్పింది నెమరువేసుకున్నాను అమ్మో CEO గారు ఇక్కడికి వస్తున్నారా అని వెంటనే అక్కడున్న తెలిసినవాళ్ళకి చెప్పి ఒక నలుగురు మనుషులని ఫార్మ్ హౌస్ కి రమ్మని చెప్పను ఒక అరగంటలో ఫార్మ్ హౌస్ని శుభ్రపరిచే కార్యక్రమం మొదలయింది.

ఫార్మ్ హౌస్ అంటే ఏదో చిన్న చితక బిల్డింగ్ అయితే కాదు ఒకఆఫీస్ రూమ్, నాలుగు పడక గదులు , పెద్ద హాల్, కిచెన్, బయట స్విమ్మింగ్ పూల్, మొత్తంగా ఒక ఎకరంలో సరదాగా గడపడానికి విలాసవంతంగా కట్టుకున్నారు మా CEO గారు.  మరీ ముఖ్యంగా స్విమ్మింగ్ పూల్ అంటే ఇష్టం అయ్యగారికి.  ఎకరం జాగాలో మొత్తంగా మామిడి చెట్లు మధ్యలో ఫార్మ్ హౌస్. చుట్టూతా ప్రహరీ గోడ పెద్ద గేట్. గేట్ నుంచి ఫార్మ్ హౌస్ కి చేరుకోవడానికి రోడ్ కూడా వేశారు. మొత్తానికి తిండి తిప్పలు మానేసి ఫార్మ్ హౌస్ ని మొత్తంగా దగ్గెర ఉంది మరి శుభ్రం చేయించాను.  అయన వారం పాటు ఉండడానికి కావలసినవన్నీ సమకూర్చను ఇంకా ఒక వంట ఆవిడను కూడా మాట్లాడాను. అయన వచ్చిన దగ్గెరినుండి వెళ్లెవరకూ ఎం వండుతుంది వండుతుంది. మా ఇంటికి ఫార్మ్ హౌస్ చాలా దగ్గెర అందులో ఈ లాక్ డౌన్ ఇలాంటి ఫార్మ్ హౌస్ లో సేదతీరడం మంచి ఆలోచనే అనుకున్నాను.

ఇల్లు చేరేవరకు రాత్రి తొమ్మిది అవడంతో స్నానం చేసి  కాస్త భోజనం చేసి ఒక సిగరెట్ వెలింగించి గుప్పుమని ఊదాను. ఇది కదా స్వర్గం అనుకుని గట్టిగ నాలుగంటే నాలుగు పొగలు పీల్చి. సిగరెట్ పీకను కాలితో నలిపి అలాగే ఇంట్లో వచ్చాను. అప్పటికే గాఢంగా పడుకున్న నా భార్య ఫోన్ మెల్లగా తీసుకొని రోజులగే అంత చెక్ చేసి హమ్మయ్య ఎవరితో చాటింగ్ ఫోన్ మాట్లాడ్డం గట్రా చేయలేదు అని ఎక్కడ నుండి తీసానో మల్లి అక్కడ పెట్టేసి. హాయిగా పడుకున్నాను.

మరుసటి రోజు యధావిధిగా గడిచింది అదే వాకింగ్ కి వెళ్లడం రావడం మల్లి ఫార్మ్ హౌస్ కి ఒకసారి వెళ్లడం అంత ఒకమారు చూసుకోవడం జరిగింది. అలాగే రాత్రి పెందలాడే పడుకున్నాను ఎందుకంటే మరుసటి ఉదయం నుంచి CEO ఏ టైం లో అయినా రావొచ్చు. అందుకని ముందే లేచి అలెర్ట్ గా ఉండడం మంచిది అనుకుని రోజుకంటే ఒక గంట ముందరే పక్క ఎక్కాను.

ఉదయం ఆరు గంటలకు లేచి వాకింగ్ గట్రా పూర్తి చేసుకుని వెంట వెంటనే టిఫిన్ కానించి ఎనిమిది గంటలకల్లా ఫార్మ్ హౌస్ మెయిన్ డోర్ దగ్గెర నుంచుని వెయిట్ చేయడం ప్రారంభించాను. 11గం కావొస్తుంది ఒక్క ఫోన్ లేదు మెసేజ్ లేదు. ఇంకా ఉండబట్టలేక ఎందుకైనా మంచిది ఒకసారి కాల్ చేశాను.

“హలో శ్రీనివాస్ గారు నేను ప్రసాద్ ని మాట్లాడుతున్నావు. అదీ ఈ రోజు CEO గారు వస్తాను అని చెప్పారు కదా ఎక్కడిదాకా వచ్చారు ” ఐ అంటూ ఉండగానే ఒక పెద్ద పడవలాంటి కారు గేట్ దాటి గుమ్మం ముందుకు వచ్చి ఆగింది. 

వెంటనే ఫోన్ కట్ చేసి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళాను. అప్పడికే అయన డోర్ ఓపెన్ చేసి కారులో నుంచి కిందకి దిగి సిగరెట్ వెలిగించుకుని నన్ను చూసారు. నేను వెంటనే

” సర్ నేను ఇక్కడ రీజినల్ ఆఫీసర్ని పేరు ప్రసాద రావు అందరు ప్రసాద్ అంటారు” అని నన్ను నేను ఆయనకు పరిచయం చేసుకున్నాను. 

” ఓహ్ ప్రసాద్ రావు గారు అంటే మీరేనా కొంచం చిన్న వయసు వాడు అనుకున్నాను నాకన్నా పెద్ద వారే ” అని సిగరెట్ పొగ ఊదుతూ అన్నారు. 

మా CEO గారి పేరు కార్తీక్, ఆయన్ని నేను చూడ్డం ఇది మూడవ సారి. మొట్టమొదట మా కంపెనీ రెండవ అన్నివెర్సరీ  ఫంక్షన్లో చూసాను తరువాత విదేశాలకు మా ఆర్గానిక్ fruits export చేస్తుంటే అపుడు పోర్టులో కలిసాను. ఇలా ఇపుడు మూడవ సారి. 

అయన మంచితనం ఏంటి అంటే ఆయనకున్న హోదా దర్పం పక్కన పెట్టి మనిషికి మనిషికున్న వయస్సుకి విలువనిస్తారు. అది నేను బాగా గమనించాను. 

“ప్రసాద్ గారు స్విమ్మింగ్ పూల్ లో వాటర్ నింపండి.  ఇంకా నేను ఇక్కడ వారం పది రోజులు ఉంటాను ఆఫీస్ నుంచి ఫోన్స్ వస్తే మీరే అటెండ్ చేయండి చాలా అత్యవసరం అనుకుంటే తప్ప నాకు చెప్పకండి” అంటూ ఇంట్లోకి నడుస్తుంటే అయన వెనకాల ఒంగొని అన్ని శ్రద్దగా వింటూ హాల్లో సోఫాలో ఆయన కూర్చునే వరకు నడిచాను. 

పనిమనిషి ట్రే లో కప్ తో రావడం చూసాను అందులో చిక్కటి పళ్లలో సరిపడా చెక్కెర వేసి మంచి కాఫీ కలుపుకుని వేడిగా తీసుకొచ్చింది. ఆ కప్ అయన తీస్కొని చూసి “ఇంకసారి నాకు కాఫీ,టీ ఇలాంటివి తీసుకురాకు పాలు లేదా లెమన్ వాటర్ మాత్రమే.  మొదటిసారి కాబట్టి చెప్పి వదిలేస్తున్న” అని చాలా సున్నితంగా పనిమనిషికి వార్నింగ్ ఇచ్చి పంపించారు.  అయన చెప్పిన విధానం నాకు నచ్చింది కానీ చివర్లో మాటలు వినగానే నా వెన్నులో వణుకు పుట్టింది. 

” సరే ప్రసాద్ గారు ఇంకా మీరు వెళ్లి రండి నాకేమన్నా అవసరం ఉంటె నేనే ఫోన్ చేస్తాను మీ నెంబర్ నా ఫోన్ లో ఫీడ్ చేయండి” అని చెప్పగానే అయన ఫోన్ తీస్కొని నా నెంబర్ సేవ్ చేసి నా ఫోన్ కి missed కాల్ ఇచ్చుకుని చప్పుడు చేయకుండా బయటికి వచ్చి వెంటనే శ్రీనివాస్ కి కాల్ చేసి ముందుగా అయన ఎం తింటారు ఎలా మసలుకోవాలి అన్నది కనుక్కుని పని మనిషికి అంత వివరించి ఇంటికి బయలుదేరాను. 

డబ్బున్నవాళ్ళు ఇంత కరకుగా ఉంటారు అనుకోలేదు. ఎందుకంటే శ్రీనివాస్ చేపినదాన్ని బట్టి నాకు మా CEO గారి మీద ఒక అభిప్రాయం ఏర్పడింది. ఏమనగా అయన చెప్పిందే జరగాలి.  నచ్చిందే అందరు చేయాలి.  కోట్ల రూపాయలకు అధిపతి ఎం కావాలన్నా కాళీ దగ్గెరికి వచ్చే పరిస్థితి. ఒకవేళా రాకపోయినా పట్టుపట్టి రాబట్టుకునే తత్వం ఈ మనిషిది. ఈ పది రోజులు జాగ్రత్తగా ఉండి  మంచి పేరు తెచ్చుకుంటే సరిపోయే అనుకున్న.  మా ఇల్లు రెండు కిలోమీటర్ దూరంలో ఉండడంతో ఇదంతా ఆలోచించుకుంటూ నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయాను. 

వెళ్లిన గంటకి ఫోన్ వచ్చింది తొందరగా ఫార్మ్ హౌసుకి రమ్మని వెంటనే చొక్కా ప్యాంటు వేసుకుని పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చాను పని మనిషి ఏడుస్తుంది అయన స్మోక్ చేస్తూ కోపంగా నేను రాగానే. 

“what is this nonsense ప్రసాద్ గారు”

“నా గురించి PA మీకు అన్ని చెప్పాడు అని చెప్పారు. దీనికి నేను ఎపుడు ఎం తింటానో ఎలా తింటానో కూడా తెలియదు.” అన్నాడు 
” క్షమించాలి సర్” ముందు క్షమాపణ అడగడం మంచిది అనుకున్నాను

” ఈ lockdown టైం చాలా కష్టం మీద వంట మరియు ఇంట్లో పని రెండు తెలిసిన మనిషి దొరకడం కాస్త కష్టం అయింది” అని అయనకు అర్ధం అయ్యే విధంగా చెప్పను. 

“అలాగే కానీ తనకు సరిగ్గా వంట చేయడం కూడా చాతనవడం లేదు ముందు పంపించేయండి ఎమన్నా హోటల్స్ ఉంటె చుడండి” అని చిరాగ్గా అన్నాడు. 

వెంటనే పనిమనిషికి కొంత డబ్బు ఇచ్చి పంపించేసాను. 

” సర్ lockdown వల్ల హోటళ్ళు,రెస్టుపైరెంట్లు ఏవో ఓపెన్ చేయడం లేదు మీకు తెలిసిందే అయితే పని చేయడానికి ఒక మనిషిని పెడతాను భోజనం మా ఇంట్లో నుండి… ” అని ఏమంటాడో అని కాస్త బెరుకుగా చూసాను. 

” నైస్ బయట బియరాణిలు తినే బదులు ఇంట్లో భోజనం మంచిదే కదా” అని వెంటనే తన రూముకు వెళ్లి వచ్చి టేబుల్ మీద ఇరవై వేళ్ళ రూపాయిల కట్ట పెట్టి. 

” తీస్కోండి ప్రసాద్ గారు కానీ భోజనం విషయంలో నేను చాలా స్ట్రిక్టుగా ఉంటాను సుమా” అని అన్నాడు 

” లేదండి మా ఆవిడా చాలా బాగా వండుతుంది మాట రాకుండా చూసుకుంటాను. ” అని నవ్వుతు చెప్పను ఎందుకంటే నాకు తెలుసు 
నా  భార్య నా మాట నిలబెడుతుంది అని అక్కడి నుండి బయలుదేరాను. 

ఇంటికి వచ్చి.. 

“ఏమోయ్ అర్జెంటుగా నీ వంట నైపుణ్యత చూపించాల్సిన టైం వచ్చింది వింటున్నావా” అని హాల్ లో కూర్చుని అన్నాను. 

” అంటే రోజు నా వంట నచ్చడం లేదా అయ్యగారికి ” అంటూ సన్నటి గొంతు వినిపించింది. 

తాను మాట్లాడడం చాలా తక్కువ అందులోనూ కోపంగా మాట్లాడడం అంటే ఇంకా తక్కువ. 

” అది కాదె మొద్దు.. మా CEO గారు వస్తున్నారు అని చెప్పను కదా అయన రావడము జరిగింది అక్కడ అప్పోయింట్ చేరిన వంట మనిషిని తిట్టి పంపించడమూ జరిగింది” ఇది వింటుందా నా మాటలు అన్న అపోహ కలిగింది 

” వింటున్నావా ముందు ఇక్కడకి రావోయి ” అంటూ పురమాయించాను:

తాను రాగానే పక్కన కూర్చోబెట్టుకుని.

” ఈ రోజునుంచి నీకు చాలా పని ఉంటుంది సరేనా. ఒక రెండు ప్యాకెట్లు పాలు ఎక్కువ తీసుకొస్తాను ప్రొద్దున మరియు రాత్రి ఒక్కో గ్లాస్ చొప్పున ఇలాచీ వేసి మరిగించిన పాలు ఫార్మ్ హౌసుకి పంపించాలి” తాను శ్రద్దగా వింటూనే ముచ్చటేస్తుంది. 

” ఆ తరువాత వేడి వేడి ఇడ్లీలు మాత్రమే ఒక ఆరు మంచి కొబ్బరి పచ్చడి చేసి పెరట్లో ఉన్న అరటి ఆకులో సద్ది పంపాలి. మధ్యాహ్నం ఒంటి గంటకు  మాంసం కూర చారు పెరుగు వేడి వేడి అన్నం రాత్రికి చపాతీ, కూర పడుకునే ముందు పాలు” అని ముగించి తాను ఏమంటుంది అని చూస్తున్న. 

” మీకు తెలుసు కాదండి నాకు వండిపెట్టడం ఎంత ఇష్టమో మీకు కావలసిన వాళ్ళకి వండడం అందులో మీకు ఆనందం ఉంది అంటే ఎందుకు చేయను చెప్పండి చిటికెలో వండి వార్చనూ” అని తన సమాధానం విని ఎంత ఆనందపడ్డానో.