Priya Sathruvu

Priya Sathruvu – 4 | ప్రియ శత్రువు | telugu dengudu kathalu jabardast

Priya Sathruvu - 4 | ప్రియ శత్రువు | telugu dengudu kathalu jabardast

Priya Sathruvu – 4 | ప్రియ శత్రువు | telugu dengudu kathalu jabardast

Priya Sathruvu | ప్రియ శత్రువు | telugu dengudu kathalu jabardast

  Takulsajal

తన మీదకి ఎక్కాను, నా గడ్డం పట్టుకుని పక్కకి తిప్పింది…. బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది…. అక్కడ కాదు ఇక్కడ అని నా పెదాలు చూపించాను, “ఛాన్స్ అయిపోయింది బంగారం నువ్వు ముందే క్లారిటీ గా అడగాల్సింది”…… “బరువున్నావ్ లెగువు”అంది మారి నావాటా నాకు ఇస్తే ఇక ఇబ్బంది పెట్టాను…. వరసగా మూడు సార్లు నా పెదాలపై ముద్దు పీట్టి ఇక చాలు లే అని పక్కకి తోసింది…..కొంచెం సేపు మాట్లాడుకుని ఇంటికి బైలుదేరాము…….

ఈ మూడేళ్ళ డిగ్రీ లో రాజి వాళ్ళ ఇంట్లో వాళ్ళని ఒప్పించింది… నేను తనని ఇంట్లో పరిచయం చేశాను, శివ సర్ అమ్మ ముందు షాక్ అయినా, ఆ తరువాత శివ సర్ ఒప్పుకున్నారు…. అమ్మ కూడా ముందు సంకోచించిన మెల్లగా రాజి తో కలిసి పోయింది, నన్ను మాత్రం పిల్లలకి దెగ్గరికి రానిచ్చేది కాదు వాళ్ళు గోల చేస్తే తప్ప, ఇక మా ప్రేమ విషయం తెలిసిన స్కూల్ ఫ్రెండ్స్, టీచర్స్, ప్రిన్సిపాల్ మేడం అందరూ హ్యాపీ గా ఫీల్ అయ్యారు.

పిల్లలు కూడా బాగా ముదిరిపోయారు సందర్బానుసారం ఎలా ప్రవర్తించాలో వాళ్ళకి బాగా తెలుసు, స్కూల్ కి వెళ్లే టైం దెగ్గర పడింది కదా…. అమ్మ కి నాకు మధ్య గొడవ రాజికి చూచాయగా అర్ధమైనా, మరి ఇంత ఘోరంగా ఉంటుందని ఊహించలేకపోయింది. తనకి ఎన్నో సార్లు డౌట్ కూడా వచ్చేది ఇంత కఠినంగా ఉన్నా తల్లిని ఎందుకంతలా ఇష్టపడుతున్నావ్ అని, నా చిరునవ్వే తనకి సమాధానంగా ఇచ్చాను.

ఇవన్నీ హాయిగా కొంచెం సంతోషంగా జరుగుతున్న రోజులకి ఒక నెల తరువాత ఒక రోజు అందరిని అంటే మాధురి మేడం వాళ్ళని, రాజినీ వాళ్ళ పేరెంట్స్ ని అందరిని ఇంటికి ఆహ్వానించాను, అందరు నాకోసం ఎదురుచూస్తుండగా పెళ్లి బట్టల్లో, నాకు నా జీవితానికి ఎ మాత్రం సంబంధం లేని అమ్మాయి చేయి నా చేతిలో, తన పేరు లిఖిత తననే పెళ్లి చేసుకున్నాను, ఇద్దరం దండలతో ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టాము, అందరూ ఒక్కసారిగా షాక్… రాజి కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది… అందరికి నన్ను చంపేయలంతా కోపం….ఆల్రెడీ రాజి అన్నయ్య చెయ్యి నా చెంప మీద ల్యాండ్ అయిపోయింది.

వాళ్ళకి మాత్రం ఎం తెలుసు నా జీవితాన్ని సర్వ నాశనం చెయ్యడానికి వచ్చినది, ఆ దేవుళ్ళు చెప్పిన రాక్షసి నా ప్రియ శత్రువు ఈ లిఖితే అని….ఇవన్నీ వీళ్ళకి చెప్పలేను నా బాధ ఎవడికి చెప్పుకోవాలో అర్ధం కాట్లేదు, రాజి ఎక్కడ దూరం అవుద్దొ అన్న భయం తోనే ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టాను.

సరిగ్గా వారం క్రితం ఒక రోజు నేను నా గుహ నుంచి ఇంటికి వెళ్తుండగా ఒక పెద్ద ఉరుము ఆ వెంటనే ఒక అమ్మాయి గాల్లో నా ముందు ప్రత్యక్షమయింది, కొంచెం డౌట్ గానే చూసాను, హాయ్ రుద్ర అంది.

రుద్ర : ఎవరు నువ్వు?

లిఖిత : నేను ఎవరా, నీ తల్లి తండ్రులు అయిన ఆ దేవుళ్ళు చెప్పలేదా?

సడన్ గా ఇంతక ముందు ప్రత్యేక్షమైన దేవుళ్ళు వెలుగులా కనిపించి, “రుద్ర తానే నువ్వు పెళ్లి చేసుకోబోయే రాక్షస జాతి నాయకురాలు నీ మీద మోజు పడి పూర్వం దేవతల మరియు రాక్షసుల యుద్ధం అపుటకు ప్రతిగా వరం కోరినది నిన్ను వివాహమాడెదనని, ఇక నుంచి నీకు కష్టములు తప్పవు కుమారా జాగ్రత్త…. అని అదృశ్యమయ్యారు.

లిఖిత : ఇక నన్ను వరించుము, అదే పెళ్లి చేసుకో.

రుద్ర : కాదంటే

లిఖిత : నాకు నీ గురించి ఎం తెలీదు అనుకుంటున్నావా, నువ్వు నన్ను పెళ్లి చేసుకోకపోతే ముందు నువ్వు నీ తల్లి ప్రేమ కోసం ఎంత గానో ఎదురుచూస్తున్న నీ తల్లిని చంపేస్తా, నీకు ఏడ్చే టైం కూడా ఇవ్వను ఆ వెంటనే రాజిని చంపేస్తా.. నీకు వేరే దారి లేదు నన్ను పెళ్లి చేసుకోడం తప్ప….అది అందరికి నన్ను పరిచయం చెయ్ నీ భార్యగా….

రుద్ర : నేనే ఎందుకు?

లిఖిత : నీకింకా మాట్లాడేంత చనువు ఉందనుకుంటున్నావా, నన్ను ఆ లోకం లో కాలతన్నినందుకు ఈ లోకం లో నా కాళ్ళ కింద పడి ఉండు….. ఇదే నీకు నేను విధించే శిక్ష, దేవుడవన్న పొగరు తో నన్ను చులకనగా చూసావు కదా అని కోపం మరియు ఏదో సాధించానాన్న వెర్రితనం లో ఉంది తను, ఇలాంటి పిచ్చి వాళ్ళని చూడటం ఇదే మొదటి సారి, తను ఎంత అందంగా ఉన్న ఆ రాక్షసత్వం తన అందాన్ని కనపడనివ్వలేదు .

నాకు వేరే దారి కనిపించట్లేదు, నాతో సమానమైన పవర్స్ తనకీ ఉంటాయి అని ఇంతకముందు దేవుళ్ళు చెప్పినట్టు గుర్తు, అమ్మని రాజినీ ఇద్దరినీ కాపాడలేను నాకు ఏదో ఒక దారి దొరికేంతవరకు పరిస్థితులకు తల వంచక తప్పదు.

తనని గుళ్లో పెళ్లి చేసుకున్నాను నాకు మూడు రోజులు టైం ఇచ్చి వెళ్లిపోయింది, నాకు ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు ఎటు నుంచి చూసుకున్నా నాకు ఇంకో దారి కనిపించట్లేదు, కానీ నేను రాజినీ పెళ్లి చేసుకోవాలనుకున్నాను.

ఇప్పుడు ఇదంతా ఆలోచించడం అనవసరం అక్కడ ఆల్రెడీ నన్ను లిఖిత ని చూసి రాజి కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది, నేను వెళ్ళబోయాను నా చెయ్యి పట్టుకుని నన్ను ఆపేసింది, నన్ను ఇంకొకళ్ళు కంట్రోల్ చేస్తున్నారు అదే నేను తట్టుకోలేక పోతున్నాను అదీ నా ప్రాణమైన వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్లకుండా, భరించలేక పోతున్నాను.

శివ సర్ : రుద్ర ఏంటి ఇది, నువ్వు ఎం చేసావో నీకు అర్ధం అవుతుందా?

రాజి ని వాళ్ళ అమ్మ వాళ్ళు పట్టుకున్నారు, అమ్మ నన్ను అసహ్యంగా చూస్తుంది, మొన్నటిదాకా అమ్మ నాతో మాట్లాడేది కాదు అంతే, కానీ అసహ్యంగా చూడడం మానేసింది, ఇప్పుడు మళ్ళీ మొదటికి వచ్చింది.

అమ్మ : నువ్వు నా కడుపునా చెడ పుట్టావు నిన్ను అప్పుడే ఇంట్లో నుంచి వెళ్లిపొమ్మని చెప్పాను, మమ్మల్ని వదిలేసి వెళ్ళిపో నువ్వు లేకపోతే సంతోషంగా ఉంటాము మేము.

లిఖిత : ఏంటి అత్తయ్య అంత మాట అన్నారు నన్ను ఎవ్వరు పట్టించుకోరా, అయినా మీ అబ్బాయి నన్ను ప్రేమించేగా పెళ్లి చేసుకుంది, ఈ పిల్లలు ఎవరు మీ పిల్లలేనా ఇంత అందం గా ఉన్నారు చాలా కసిగా చేస్కుని ఉంటారు.

అమ్మ : ఛీ!

పిల్లలిద్దరు లిఖిత ని చూసి బెదిరిపోయారు అమ్మ వెనుక దాక్కుని తొంగి చూస్తున్నారు, లిఖిత కన్ను పిల్లలమీద పడటం నేను గమనించాను ఒక్క చిటికె వేసాను అందరు స్పృహ కోల్పోయారు.

రుద్ర : చూడు లిఖిత నువ్వు ఎన్ని ఆటలైన ఆడు కానీ పిల్లల జోలికి మాత్రం వెళ్లొద్దు.

లిఖిత : నేనొచ్చిందే నీకు శాంతి లేకుండా చెయ్యడానికి, ఇంకా ఒక్క రోజు కూడా గడవలేదు అప్పుడే కండిషన్స్ ఆ?

రుద్ర : అవన్నీ నాకు అనవసరం కానీ పిల్లల జోలీకి మాత్రం వెళ్ళకు, ఒక వేళ నువ్వు నా మాటని కాదంటే ఆ తరువాత ఎం జరుగుతుందో నీకు చెప్పనవసరం లేదు, నాకు శాంతి లేకుండ చేస్తా అన్నావ్ కదా అదే జరుగుద్ది, నీకు ఆపలేని యుద్ధాన్ని ఇస్తాను, నీకు నన్ను ఆపడం తప్ప వేరే పని ఉండదు, నీ రాక్షస జాతి మొత్తం వచ్చిన నా నుంచి నిన్ను ఎవ్వరు కాపాడలేరు ఇది గుర్తుపెట్టుకుని మసలుకో.

బైటికి అన్నాను కానీ తన వల్ల ఎన్ని ఇబ్బందులోస్తాయో తలుచుకుంటేనే భయం గా ఉంది.

లిఖిత ఇక నన్ను మాట్లాడనివ్వకుండా చిటికె వేసింది అందరూ స్పృహ లోకి వచ్చారు రాజితో సహా.

రాజి నన్ను చూడగానే అందరిని తోసుకుంటూ ఏడుస్తూ నన్ను కౌగిలించుకుంది, తనని గట్టిగా పట్టుకుని ఏడవాలని ఉంది కానీ ఈ లోపే లిఖిత నన్ను పక్కకి లాగింది నా చెయ్యి పట్టుకుని నేను తన హక్కు అన్నట్టు నా బెడ్ రూమ్ లోకి లాక్కెలింది నిస్సహాయంగా తనని చూస్తూ రూమ్ లోకి వెళ్ళాను.

బైట చిన్న గొడవ, రాజి రోధన ఆ తరువాత అంత నిశ్శబ్దం లిఖిత ని కోపంగా చూసాను, నన్నే నవ్వుతు చూస్తుంది.

సడన్ గా తన బట్టలు విప్పేసింది, చీర జాకెట్ చించి అవతల పారేసి నా మీదకి దూకింది నా బట్టలు లాగేసింది, బలవంతంగా నా మీద పడి ముద్దులు పెడుతుంది తన చేష్టలు నాకు తన మీద అసహ్యం పెంచుతున్నాయి.

నేను రెస్పాండ్ కాకపోవడం చూసి నా మీదకి వస్తూ నన్ను రెచ్చగొడుతుంది, నువ్వు మగాడివి కాదా అని, మగతనం లేదా అని అన్ని విధాలుగా నన్ను రెచ్చగొట్టింది చివరికి నీ వల్ల కాకపోతే చెప్పు బైట మీ నాన్న కానీ నాన్న ఉన్నాడు కదా ఎపించుకుంటా అని బైటికి వెళ్ళాపోయింది, తన చెయ్యి పట్టుకుని ఆపేసాను.

అదీ ఇప్పుడు దారిలోకి వస్తున్నావ్ అని నా మీద కూర్చుని తన సండ్ల ని నా చేతులకి అప్పగించింది, నా కోపాన్ని అంతా వాటి మీద చూపించాను, గట్టిగా ములిగింది బైట అందరూ వినే ఉంటారు…. నా మీదకి ఎక్కి ఉగడం మొదలు పెట్టింది అది చిన్నగా యుద్ధం లా మొదలయింది నా కోపం మొత్తం చూపించాను ఆ రూమ్ అంత రాక్షసి రోధన ములుగులు అరుపులతో నిండిపోయింది, బైట వాళ్ళు కత్చితంగా భయపడే ఉంటారు… ఆ రాత్రంతా అలానే గడిచిపోయింది…

నా పక్కన స్పృహ లేకుండా నిద్రపోతుంది రాక్షసి దాని గొంతు పట్టుకున్నాను, విదిలించుకుని మళ్ళీ నా మీదకి ఎక్కి లోపలికాంతా దూర్చుకుని ఊగుతూ పడుకుంది, నా కోపం అంత ఆ రూమ్ లోని వేడి శ్వాసల్లో కలిసిపోయింది.

పొద్దున్నే లేవడం కాదు అస్సలు పడుకోలేదు నేను, పక్కన ఇది మాత్రం గురక పెట్టి మరి నిద్ర పోతుంది కాలితో ఒక తన్ను తన్నాను, అయినా లేవలేదు డోర్ దెగ్గర పిల్లలిద్దరి అడుగులు వినిపించాయి, వెంటనే వెళ్లి డోర్ తీస్కోని వెళ్లి వాళ్ళని ఎత్తుకుందామని దెగ్గరికి వెళ్ళాను కానీ నన్ను ఒక రాక్షసుడిలా చూసి భయపడి లోపలికి వెళ్లి తొంగి చూస్తున్నారు, నేను వెంటనే వెళ్లి అద్దంలో నా మొహం చూసుకున్నాను కానీ నాకు తేడా ఎం కనిపించలేదు.

మళ్ళీ పిల్లల దెగ్గరికి వెళ్లి నా రెండూ చేతులు చాపాను కానీ ఈలోగా శివ సర్ మరియు అమ్మ నన్ను భయపడుతు చూస్తూ పిల్లల్ని తీస్కుని తలుపు వేసుకున్నారు, మొదటి కన్నీటి చుక్క నా కళ్ళలో నుంచి కారడం ఇదంతా వెనక లిఖిత నవ్వుతూ చూస్తుంది….

రోజులు గడుస్తున్నాయ్ నాకు రోజు రోజు కి మనశాంతి లేకుండా పోతుంది, లిఖిత నన్ను డామినేట్ చెయ్యడం నాకు నచ్చట్లేదు, నన్ను తోలు బొమ్మలా ఆడిస్తున్నట్టు ఉంది…. అమ్మ బైటికి రావట్లేదు.. ఇంతకముందు తనని దొంగ చాటుగా చూసుకునే వాడ్ని కానీ ఇప్పుడు అది కూడా కుదరట్లేదు…. రోజు రోజు కి బాధ ఎక్కువవుతుంది….

ఇంతక ముందు అమ్మే నన్ను అసహ్యించుకునేది అనుకునే వాడిని కానీ ఈ మధ్య నన్ను అమ్మని దూరం చెయ్యడానికే వీళ్లంతా ఉన్నారని అందరి మీద కోపంగా ఉంది. శివ సర్ మీద, ఆఖరికి పిల్లల మీద కూడా కోపం గా ఉంది అమ్మ ని పూర్తిగా వాళ్ళ వైపు లాగేసుకున్నట్టు ఉంది, కానీ అందరు నా వాళ్లే ఇది మర్చిపోలేదు….

అమ్మ నన్ను చీదారించినా నన్ను వెలివేసిన కూడా నేను బాధ పడలేదు, కానీ ఇప్పుడు నన్ను చూసి భయపడుతుంది అది తట్టుకోలేక పోతున్నాను…

లిఖిత దెబ్బకి మా ఇంటికి అందరు రావడమే మానేశారు, నా కాలేజీ ఫ్రెండ్స్ తో కూడా సంబంధాలు తెగిపోతున్నాయి, నాకు ఉన్న ఒకే ఒక ఫ్రెండ్ ప్రసాద్ వాడి కాంటాక్ట్ కూడా లిఖిత నా ఫోన్ లో నుంచి తీసేసింది…..దీన్నీ ఎలా వదిలించుకోవాలో అర్ధం కావట్లేదు నన్ను ఎక్కడికి పోనివ్వదు, నన్ను వదిలి ఇది పోదు, ఎప్పుడు నా చుట్టు ఈగలా తిరుగుతుంది, నా వొళ్ళో కూర్చోడం నాకు ముద్దులు పెట్టడం వొళ్ళంతా కంపరంగా ఉంది…

లిఖిత మాత్రం ఆనందంగానే ఉంది…. నా డిగ్రీ అయిపోయింది, రాజీని కలుద్దామంటే లిఖిత నన్ను క్షణం కూడా వదలట్లేదు…

ఇంకా నాకున్న శాపం పోవాలంటే రెండేళ్లు పడుతుంది, నేను రాజినీ కలవాలన్నా దానికంటే ముందు దీనికి కొంచెం సేపైనా దూరంగా ఉండాలన్నా నాకున్న ఒకే ఒక మార్గం పీజీ…. అదొక్కటే కనిపించింది…. ఇంతకముందు రాజి తో “నువ్వు జాబ్ చెయ్ నేను ఇల్లు చూసుకుంటాను అన్నట్టు గుర్తు” ఆఖరికి ప్రకృతి కూడా నన్ను బలవంతంగా చదివిస్తుంది.

రాత్రి పడుకునే ముందు లిఖిత లైట్ పింక్ రంగు చీర తిక్ పింక్ జాకెట్ వేసుకుని నా ముందు నిల్చుంది, కళ్ళు ఎత్తి చూసాను ఏంటా దీని ఉద్దేశం అని…. తల సాననం చేసినట్టుంది జుట్టు పొడిగా అంచులు తడిగా ఫ్యాన్ గాలికి ఎగురుతున్నాయి, బొడ్డు కిందకి అస్సలు గ్యాప్ రాకుండా నడుము చుట్టు కట్టింది చీరని…..దాని కళ్ళు కామం తో ఎరుపేక్కి పోయి ఉన్నాయి….. ఛీ దీనమ్మ జీవితం ఆఖరికి సుఖం లో కూడా సుఖం లేదు……

లిఖిత నా మీదకి దూకింది, దీని చీర కట్టుకి దీని అందానికి ఇది చేసే పనులకి అస్సలు పొంతనే లేదు, దాని జుట్టుని మొత్తం నా మెడ కేసి గట్టిగా చుట్టేసింది ఇద్దరి శ్వాసలు ఒకరివి ఇంకొకరికి వినిపిస్తున్నాయి….

చిన్నగా నా పెదాలని అందుకుంది కానీ ఏమైందో ఏమో నా గుండెల పై పడుకుని కళ్ళు మూసుకుంది…. “ఏమైంది” అన్నాను…..

“ఏం లేదు”

మరి…..

“నాకు ఇవ్వాళ సుఖం వద్దు ఇలా నీ మీద పడుకుంటే చాలు ఇంకేం మాట్లాడకు అని మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకుంది”….

ఇదేదో మంచి మూడ్ లో ఉంది ఇప్పుడే మాయ చెయ్యాలి దీన్నీ అనుకుని…

లిఖిత నీకొక విషయం చెప్పాలి….

“గట్టిగా కరుచుకుని చెప్పవా”

తనని గట్టిగా కౌగిలించుకుని “నేను పీజీ లో జాయిన్ అవుతాను, నాకెన్ని పవర్స్ ఉన్నా ఈ సమాజం లో బతకాలంటే జాబ్ కావాల్సిందే కదా” అన్నాను.

లిఖిత కళ్ళు మూసుకునే “నీతో పాటు నేను కూడా జాయిన్ అవుతాను” అంది.

నీ డిగ్రీ అయిపోయిందా?

“అవన్నీ నాకు తెలీదు నేను నీతో పాటు వస్తాను అంతే”……

పొద్దున్న లేచేసరికి లిఖిత ఇంకా నా మీదే ఉంది రోజు బర్రె లాగా పడుకునే లిఖిత ఇవ్వాళ చిన్న పిల్లలా ముడుచుకుని పడుకుంది తను కళ్ళు మూసుకునే ఉంది కానీ తన కళ్ళ కింద కన్నీటి చారాలు చూసాను….

అబ్బో అందరిని బాధ పెట్టె దీనికి బాధలు కూడా ఉన్నాయా అనుకున్నాను…

లేచి బైటికి వచ్చాను పిల్లలు చప్పుడు చేయకుండా ఆడుకుంటున్నారు వాళ్ళని దొంగ చాటుగా చూస్తున్నాను, నన్ను చూసి అమ్ములు భయపడుతూ కన్నాగాడి వెనక దాక్కుంది, కన్నా నన్ను చూసి వాడి చేతిలో ఉన్న కార్ బొమ్మ నా మీదకి విసిరాడు….. ఎందుకు నన్ను చూసి భయపడుతున్నారో అర్ధం కాలేదు కానీ ఇంతటి బాధ అనుభవించడం కష్టం గా ఉంది….

వెనక్కి తిరిగాను లిఖిత లోపలికి వెళ్తూ కనిపించింది… నేను లిఖిత కి చెప్పి సర్టిఫికెట్స్ కోసం కాలేజీ కి బైల్దేరాను…. అరగంట టైమర్ పట్టుకుని కూర్చుంది లిఖిత….

ఈ టైం లో రాజిని కలవడం కుదరదు, కాలేజీ కి వెళ్లి అన్ని పనులు కంప్లీట్ చేసేసరికి నలభై నిముషాలు పట్టింది…. త్వరగా ఇంటికి బైలుదేరాను….

ఇంటికి వచ్చేసరికి అమ్మ ఇద్దరు పిల్లలని భయంగా ఒళ్ళో దాచుకుని లిఖితని బతిమిలాడుతుంది…. నేను ఇంట్లోకి పరిగెత్తాను….

అమ్మ నన్ను చూస్తూనే నా కాళ్ళ మీద పడి ఏడుస్తూ “ఎందుకు మమ్మల్ని చంపుకుతింటున్నావ్ నేను నీకు ఏం ద్రోహం చేశాను పసి పిల్లాడి మీద చెయ్యేత్తడానికి మనసెలా వచ్చింది నీ భార్యకి ” అని కన్నాగాడి చెంప చూపించింది, ఎర్రగా కమిలింది నాకు విపరీతమైన కోపం వచ్చింది….

అమ్మ : మా జీవితాలలో నుంచి వెళ్ళిపో నీకు దండం పెడతాను అని నా కాళ్ళు పట్టుకుంది….

నా చేతిలో ఉన్న పేపర్స్ మొత్తం విసిరేసాను….గట్టిగా అరిచేసాను

“ఎందుకు నేనంటే అంత కోపం నీకు, ఏమన్నావ్ నేను నీకు ఏం ద్రోహం చేసాను అన్నావ్ కనీసం ద్రోహం కూడ చెయ్యలేదు నాకు, వీళ్లంటే ప్రాణం కదా నీకు, నేనేం చేశాను నేనంటే ఎందుకంత అసహ్యం, నీ కష్టాలకి నేను కారణమా నేను నీతో పాటే అనుభవించాను కదా…. ఎందుకు నేనంటే అంత చిరాకు, కోపం నీకు…

ఒక్కసారిగా ఏడుపు తన్నుకొచ్చింది నాకు అమ్మ కాళ్ళ మీద పడిపోయాను తన కాళ్ళు వెనక్కి లాగేసుకుంది “అమ్మా నేను నీకు పుట్టిన వాడినే కదా నన్నెందుకమ్మా దూరం పెట్టావ్, నువ్వు ఉన్నా లేనట్టే అనిపించేలా చేసావ్ నరకం అనుభవిస్తున్నానమ్మా అన్ని దూరం చేసావ్ నాకు నీ ప్రేమని దూరం చేసావ్ దానితో పాటే నా సంతోషం కూడా నన్ను ఒక పశువుని చేసావ్….. నేనేం ద్రోహం చేశాను అమ్మా నీకు”… అని అలా ఏడుస్తూనే ఉన్నాను…

దూరం నుంచి ఇంట్లోకి వస్తూనే శివ జరిగింది చూస్తూ డోర్ దెగ్గరే ఆగిపోయాడు తన కళ్ళలో కూడా నీళ్లు….

లిఖిత : డ్రామా అయిపోతే అన్నం పెట్టుకొస్తా పొద్దున్న నుంచి ఏం తినలేదు….

లేచి చాచి పెట్టి ఒక్కటి పీకాను…. నన్ను నవ్వుతూ చూస్తూ “నీ చెయ్యి నా చెంపకి తగిలితే మత్తు వస్తుంది మొగుడా అన్నం తిందువు లోపలికి రా” అని వెళ్ళిపోయింది..

శివ సర్ లోపలికి వచ్చి భయం తో వణుకుతున్న కన్నా గాడిని అమ్మని లోపలికి తీసుకెళ్లాడు…..

వేగంగా లోపలికి వెళ్లాను లిఖిత గోడకి అనుకుని నిల్చుంది నేరుగా తన ముందుకెళ్లి తన గొంతు పట్టుకున్నాను…..

శివ : నాన్న కన్నయ్య భయపడకు నాన్నని నేను వచ్చాను కదా (అయినా కన్నగాడు వణుకుతుండడం చూసి ) రాధా అక్కడ కన్నయ్య బొమ్మ ఉంది చూడు….

రాధా : నేను తీసుకొస్తాను…. అని బైటికి వచ్చింది, చుట్టు చూస్తే రుద్ర రూమ్ దెగ్గర పడి ఉంది బొమ్మ.

డోర్ దాకా వెళ్ళింది లోపల మాటలు వింటూ అక్కడే నిలబడిపోయింది….

రుద్ర : ఎందుకు నేనంటే అంత పగ నీకు….అప్పుడు నేనేమైనా తప్పు చేసి ఉంటే నీ కాళ్ళ మీద పడి క్షమాపణలు చెప్తా…. ఎప్పుడో ఏదో జన్మలో జరిగిందానికి నన్ను కాల్చుకు తింటున్నావ్…… మీరెంత ప్రయత్నించినా నా అమ్మని నాకు కాకుండా ఎవ్వరు దూరం చెయ్యలేరు…

లిఖిత : నేనేం మీ అమ్మా కొడుకుల మధ్యలోకి రాలేదు నాకు వాడు నచ్చలేదు అందుకే కొట్టాను…..

రుద్ర : నిన్ను పిల్లల జోలికి రావొద్దని ఈ ఇంటికి వచ్చిన మొదటి రోజే చెప్పాను…..

లిఖిత :….వాడు …నిన్ను …మ్……

రుద్ర : మాట్లాడకు…..నిన్ను చూస్తుంటే అసహ్యం వేస్తుంది నాకు…. అని స్పీడ్ గా బయటకి వచ్చాను….

ఎదురుగా అమ్మ చూసుకోకుండా గుద్దేసాను అమ్మ ముందుకి పడబోతే తన నడుము పట్టుకుని నా వైపు లాగాను నా కౌగిలిలోకి వచ్చింది…. ఎందుకో తెలీదు నాకు తెలీకుండానే అమ్మని కరుచుకున్నాను…..

అమ్మలో ఏ చలనం లేదు తన నడుముని వదిలేసి, వెనక్కి జరిగి తన మొహం చూసాను అమ్మ కళ్ళు మూసుకుని ఉంది….

సడన్ గా కళ్ళు తెరిచి నన్ను చూడకుండా లోపలికి పారిపోయింది…..

సాయంత్రం వరకు నేను బైటికి రాలేదు పడుకున్నాను అమ్మని చాలా రోజుల తరువాత అదీ తను స్పృహ లో ఉండగా నాకు అంటుకుపోయేంత దెగ్గరగా….. ఆలోచించుకుంటూనే పడుకున్నాను…

లేచేసరికి రాత్రి అయ్యింది, పక్కన లిఖిత ఇంకా పడుకునే ఉంది…..

ఫ్రెష్ అయ్యి మొహం తుడుచుకుని ఒక సారి అద్దం లో చూసుకున్నాను, చాలా రోజుల తరువాత ఏడ్చాను కదా, అమ్మతో మాట్లాడిన మాటలతో కొంచెం మనసులో భారం దిగినట్టుంది మొహం లో కొంచెం తేడా తెలుస్తుంది….

దాన్ని కోపంగా చూస్తూనే బైటికి వస్తుంటే మాటలు వినబడుతున్నాయ్, డోర్ దెగ్గరే ఆగిపోయి చిన్నగా డోర్ తెరిచాను….

అమ్మ శివ గారి ఒళ్ళో పడుకుని ఏడుస్తుంది…..

శివ : రాధా పాపం మధ్యాహ్నం రుద్ర బాధ చూసి కూడా నీలో చలనం కలగలేదా, నాకే మనసుకి ఏదోలా అనిపించింది మా అమ్మ చనిపోయినప్పుడు కూడా అంత బాధ కలగలేదు నాకు…… అమ్మ ప్రేమ కోసం వాడు పడే తపన…. నువ్వు లేకపోతె అనుకోవచ్చు ఎదురుగా ఉండి కూడా అమ్మ ప్రేమ లేకపోతే పాపం ఆ బిడ్డ ఎంత నరకం అనుభవిస్తాడో తెలుసా……

రాధ ఇంకా ఏడుస్తూనే ఉంది….. రాధ ఏడవడం చూసి శివ కి కోపం వచ్చి….

శివ : ఏం అడిగినా ఇలా మూగ మొద్దు ల ఏడుస్తావే…. ఏమైనా అంటే ఏడుస్తావ్…. వీళ్ళని కంటికి రెప్పలా చూసుకుంటున్నావ్ కదా మరి వాడికి ఎందుకు నరకం చూపిస్తున్నావ్….. వాడు అంతలా ఏడుస్తున్నా నీకు ఇంత కూడా చలనం కలగాలేదా?

రాధా శివని గట్టిగా కౌగిలించుకుని “నన్నేం అనకండి నేను తట్టుకోలేను అని ఇంకా ఏడ్చింది”

శివకి ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కాక తనని ఒడిసి పట్టుకుని అలా రాధ ఏడుస్తూ ఉండటం చూస్తూ ఉండిపోయాడు….

వాళ్ళు ఇంకేం మాట్లాడుకోలేదు నాకు బైటికి వెళ్లి వాళ్ళని డిస్టర్బ్ చెయ్యడం ఇష్టం లేక రూమ్ లోనే కూర్చున్నాను…. లిఖిత మొహాన్ని కోపం గా చూసాను…. కానీ వెంటనే నాకు కోపం పోయింది….

లిఖిత ఒళ్ళు ముడుచుకుని ఏదో కలవరిస్తుంది, తన కళ్ళ నిండా నీళ్లు, ఎవ్వరినో బతిమిలాడుతున్నట్టు పేస్ పెట్టి ఏదో గొణుగుతుంది దెగ్గరికి వెళ్ళాను… ఏమి వినపడట్లేదు కానీ లిఖిత ఎందుకో భయపడుతుంది….. అలా చూస్తూ కూర్చున్నా తన మొహం నిండా చెమటలు….

……………………………………………………….

రాధ శివ ఒళ్ళో పడుకుండి పోయింది, శివ ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు….

శివ : నాకు ఇదేం కొత్త కాదు మా పెళ్లి అయినప్పటి నుండి చూస్తున్నాను… అవును నాకు రాధా ముందే చెప్పింది తనకీ తన కొడుకు రుద్రకి పడదు అని నేను సర్లే ఏదో అయి ఉంటుంది ఇంట్లో ఇద్దరే ఉన్నప్పుడు ఇలాంటివి జరుగుతూనే ఉంటాయి అని లైట్ తీసుకున్నాను……

కానీ పెళ్ళై ఇక్కడికి వచ్చాక తెలిసింది వాళ్ళిద్దరి మధ్య ఎంత దూరం ఉందొ, నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది ఒక అమ్మ తన కొడుకుని కలలో కూడా ఊహించలేనంత దూరం పెట్టింది రాధ…. మొదట రాధ మీద కోపం వచ్చింది వదిలేద్దాం అనుకున్నాను కానీ నాతో ఉన్నప్పుడు తన ప్రవర్తన ఎప్పుడు విచిత్రంగా అనిపించలేదు….. తన సున్నితత్వాన్ని చూసే తన ప్రేమ లో పడ్డాను కానీ కన్న కొడుకుతో ఇంత కఠినంగా ఉంటుందని నేను కలలో కూడా అనుకోలేదు……

ఓపిక పట్టాను…. ఇది కొన్ని రోజులుగానో, నెలలు గానో, సంవత్సరాలు గా కూడా కాదు రుద్ర పుట్టినప్పటి నుండి అంతే అని రాధా మాటల ద్వారా తెలుసుకున్నాను, కనీసం పాలు కూడా పట్టలేదు అని తెలుసుకున్నాను…. రేపు నాకు పిల్లలు పుడితే వాళ్ళ గతి కూడా ఇంతేనా అనుకున్నాను….

అనుకోకుండానే రాధ ప్రేగ్నన్ట్ అయ్యింది వద్దు అని చెపుదాం అనుకున్నాను, గొడవ అయినా పర్లేదు అనుకుని రాధా దెగ్గరికి వెళ్లాను నేను రాధ లో మరో కొత్త కొణాన్ని చూసింది అప్పుడే, సంతోషంగా ఉంది తనకేం కావాలో తనని ఎలా చూసుకోవాలో బిడ్డలు బలం గా పుట్టాలంటే ఏం ఏం చెయ్యాలో అన్ని నాకే చెప్తుండడం చూసి ఆశ్చర్యపోయాను….

ఇక కాన్పు అయినా తరువాత రాధ లో అమ్మతత్వాన్ని చూసాను ఎంతో పవిత్రంగా ఉంది…. ఒక్కోసారి నాకు ఆశ్చర్యమెసేది, రుద్ర ని దూరం పెట్టిన రాధా ఏనా అని డౌట్ వచ్చేది, పిల్లల్ని ప్రాణంగా చూసుకుంటుంది కానీ రుద్ర దెగ్గరికి వచ్చేటప్పటికి మాత్రం తన మొహం లో సంతోషం మాయం అయ్యేది…..

పెళ్ళైన దెగ్గరనుంచి చూస్తూనే ఉన్నాను రుద్ర టాపిక్ వస్తే చాలు దూరంగా వెళ్లిపోయేది, రుద్ర గురించి మాట్లాడినా, తన గురించి ఏదైనా విషయం చెప్పినా రాధ మొహం తిప్పుకుని వెళ్లిపోయేది.

రుద్ర రాధ ఇద్దరు ఎదురు పడ్డా, గొడవ పడ్డా ఆరోజు రుద్రని చూసినా రాత్రి నిద్ర పోయేది కాదు కానీ తనని కదిపితే మాత్రం ఏడ్చేది తప్ప ఇంకేమి చెప్పేది కాదు…

సడన్ గా అమ్ములు కేకలు విని శివ రాధా ఇద్దరు ఉలిక్కిపడ్డారు…. లోపలికి వెళ్లి చూస్తే కన్నా భయం తో ఫీడ్స్ వచ్చినట్టు గిల గీలా కొట్టుకుంటున్నాడు వెంటనే రాధా కన్నా ని ఎత్తుకుని బైటికి వచ్చింది శివ హాస్పిటల్ కి వెళ్ళడానికి కార్ తీస్తున్నాడు…..

లోపల రూంలో కూర్చుని లిఖిత భయపడటం చూస్తూ కూర్చున్నా, నాకు తన మీద జాలి కలగడం లేదు…. సుమారు గంట వరకు తన మొహాన్నే చూస్తూ కూర్చున్నాను…. ఒక అమ్మాయి ని రాజి తర్వాత ఇంత సేపు చూడటం మళ్ళీ లిఖిత నే…

చెమట తో ఉన్న మోహము, మూసుకుని ఉన్న తన కను రెప్పలు, తన తడి పెదవులు చాలా చిన్న పెదవులు, కింద గడ్డము ఈ లోగ అమ్ములు కేక వినిపించింది వెంటనే బైటికి పరిగెత్తాను…..

అమ్మ కన్నా గాడిని ఎత్తుకుని బైటకి వస్తుంది వాడు గిల గీలా కొట్టుకోడం చూసి వెంటనే అమ్మ చేతుల్లో నుంచి లాక్కుని అమ్మకి కనిపించకుండా వాడి నోట్లో నోరు పెట్టి ఊదాను…. బాడీ లో ఓణుకు తగ్గింది కానీ ఇంకా లేవలేదు అక్కడే హాల్లో కింద పడుకుని నా గుండెల పై పండేసుకున్నాను అమ్మ చూస్తూనే ఉండిపోయింది, బైటికి వెళ్లిన శివ గారు ఎవ్వరు బైటికి రాకపోయేసరికి లోపలికి వచ్చి రుద్ర పైన పడుకున్న కన్నాని చూస్తూ ఉండిపోయాడు…..

నా గుండె చప్పుడు వాడికి తెలిసిందేమో ఒళ్ళు వేడి తగ్గింది, చిన్నగా శ్వాస తీసుకోడం మొదలు పెట్టాడు వాడి తల నిమురుతూ వాడి నుదిటి మీద చెమట ని నా నోటితో ఊదుతు ఉన్నాను పక్కనే నా చెయ్యి పై ఇంకో తల చూస్తే అమ్ములు గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని నన్ను వాటేసుకుంది…..

అమ్మ శివ గారూ నన్ను చూస్తూ ఉండిపోయారు, శివ గారిని చూస్తూ అంతా ఓకే నేను చూసుకుంటాను అన్నట్టు సైగ చేశాను, శివ గారు అమ్మని తీసుకుని బైటికి వెళ్ళాడు….

కన్నాని గుండెల మీద అమ్ములు ని చేయి మీద వేసుకుని పడుకోబెట్టుకున్నాను…. రాత్రి పదకొండు అవుతుంది అనగా నా రూమ్ డోర్ తెరుచుకుని లిఖిత బైటికి వచ్చింది…. నన్ను చూస్తూ మూతి మూడు వంకర్లు తిప్పి ముడ్డి ఊపుకుంటూ కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది…. ఇందాకటి దాకా ఇది నిద్ర లో గజ గజ వణికినదానికి ఇప్పుడు దీని మొహం లో రాక్షస ప్రవర్తన కి అస్సలు సంబంధం లేదు….

11ic

మంచి ప్రశాంతమైన నిద్ర కోసం ఈ మ్యూజిక్ ఒకసారి వినండి : https://youtu.be/XHNkTGDQyE0

https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
Watch My full Mms Video 👇👇 by clicking on image
https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
Watch HER leaked Mms Video 👇👇

NOte: – హలో ఫ్రెండ్స్ నా పేస్ బుక్ పేజి  delete అయింది నా కొత్త facebook లింక్ ఇక్కడ పెడుతున్నాను దయచేసి join అవ్వండి 

https://www.facebook.com/jabbardasth1

 

https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
cute school girl leaked MMs
https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
click on the image for desi aunty hot affair

 

https://youtu.be/TSwl3R72-Fo
https://youtu.be/TSwl3R72-Fo

twitter link

Telegram

https://t.me/joinchat/MR1ZWxHunDaVSO5pipsXtg

Priya Sathruvu – 4, ప్రియ శత్రువు , telugu dengudu kathalu jabardast,jabbardasth.in,www.jabbardasth.in,dengulata telugu stories episodes ,jabardast telugu sex stories,jabbardasth telugu boothu kathalu,telugu sex kadalu jabardasth,jabbardasth sex stories,telugu sex stories in jabardasth,telugu boothu kathalu,xossipy, Priya Sathruvu

 

Also Read :

కలసి వచ్చిన అదృష్టం

ఒక కుటుంబం

నా మాలతీ 

ఉన్నది ఒక్కటే జిందగీ 

 

నా facebook గ్రూప్ మరియు పేజి ని కింది లింక్స్ ద్వార చూడొచ్చు

 

https://s.magsrv.com/splash.php?idzone=5160226

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button