ఇంటికి వెళ్ళాక , ముభావం గ ఉన్న లావణ్య ని, అత్త పిలిచి తన గది లోకి తీసుకొని వెళ్ళింది . “చూడు లావణ్య ..మనం చేసేది తప్పా..లేక వప్పా అనే విషయం పక్కన పెడితే..మనకి కుటుంబ విలువలు తెలుసు…ఏది ఎక్కడ ఆపేయాలి కూడా తెలుసు…కాబట్టి జరిగింది…ఆ కాసేపే …ఇంకరోజంతా అదే భావనలో ఉండకు..నువ్వు ఆలా ఉంటె..న పరిస్థితి ఏంటి…నేను కూడా ని ముందు ఫ్రీ గ ఉండలేను కదా..సరదాగా గడిపాము..ఇంక దాన్ని వదిలేయ్..మనకి అదొక్కటే జీవితం కాదు కదా..దయచేసి నార్మల్ లైఫ్ లోకి వచ్చేసేయ్ ” అని చెప్పగానే ,లావన్య కూడా నిజమే అనిపించింది .

ఇలా రోజులు గడుస్తూ ఉన్నాయి. మరల రెడ్డి వల్ల ఇంటి వైపు నిర్మలమ్మ వెళ్ళలేదు . దానికి కారణం స్కూల్ లో పని వత్తిడి పెరిగిపోవడం ఒకటైతేయ్ , రెడ్డి వల్ల పొలాలు కోతకి రావడం ఇంకొకటి. ఎవరి పనుల్లో వాళ్ళు బాగా బిజీ అయిపోవడం తో ఆ లోచనలు కూడా వల్ల మధ్య లేవు. ఇలా కాలం గడుతూ ఉండగా…

జోరుగా వర్షం పడుతూ ఉంది . సాయంత్రం 6 గంటలు దాటిపోయింది. బాగా ముసురు పట్టి ,చీకట్లు కమ్మేశాయి .దానికి తోడు లావణ్య వాళ్ళ మామయ్య,భర్త ఇద్దరు క్యాంపు కి వెళ్లి ఉన్నారు. ఇంట్లో లావణ్య ,వాళ్ళ అత్త మాత్రమే ఉన్నారు . చ్చురెంట్ కూడా పోయి ఉండడం తో , కాండిల్ వెలుతురు లో ఇల్లు అంత కొద్దీ వెలుతురు నిండి ఉంది. ఇంట్లో ఉన్న ఇన్వెర్టర్ లో పవర్ కూడా అయిపొయింది . బాగా బోర్ గ ఉంది వాతావరణం. పెందలాడే భోజనం చేశారు ఇద్దరు .

అలంటి వాతావరణం లో ,లావణ్య వంట్లో వేడి మొదలయింది. పోయినసారి రామిరెడ్డి తో ఆలా జరిగిన తరవాత నుండి తాను దాంట్లో నుండి బయటకి రాలేకపోతు ఉంది. తనని ఆలా కింద పడేసి ,వేరే మగవాడు ఆలా మొరటుగా డామినేట్ చేస్తూ అంత వేగం గ ,ఊపిరి కూడా ఆడనివ్వకుండా చేయడం ఒక కొత్త వింత అనుభూతి తనకి. కళ్ళు మూసుకున్న అదే ఆలోచన. అదే స్పర్శ . వళ్ళు పులకరించి పోతు ఉంది ఆ ఆలోచన వచ్చినప్పుడల్లా. కానీ ఆ విషయాన్నీ ఎవ్వరితోను షేర్ చేసుకోలేని పరిస్థితి. తనకి అలంటి స్నేహితులు కూడా ఎవరు లేరు . వాళ్ళ అత్తయ్య కూడా కేవలం , రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్న సమయం లో తప్ప ,మిగతా సమయం లో అలంటి మాటలు కానీ, ఆలోచనలు కానీ ఉన్నట్టు కనిపించదు . లావణ్య ఒక్క్కటే సోఫా లో కూర్చుని కిటికీ లో నుండి జోరుగా పడుతున్న వర్షాన్ని చూస్తూ ఉంది పోయింది .బాబు నిద్ర పోతు ఉన్నాడు .

సరిగ్గా ఆ సమయం లో నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ , తలుపు కొట్టిన శబ్దం . ఉలిక్కి పడింది లావణ్య ఆలోచనల లో నుండి. ఏ సమయం లో ఎవరు వచ్చి ఉంటారో అంచనా వెయ్యలేకపోతు ఉంది . తలుపు తెరవడానికి ముందు గ , ఎందుకైనా మంచిది అని వాళ్ళ అత్తయ్య ని పిలిచింది . ఆమె సరిగ్గా అదే సమయం లో స్నానము చేస్తూ ఉంది. ఏమి చేయాలో అర్ధం కాలేదు తనకి. మెల్లగా కిటికీ కొంచం తెరిచి బయటకి తొంగి చూసింది ధైర్యం చేసి . షాక్ తగిలినట్టు అయిపొయింది తాను. కారణం బయట ముద్దముద్దగా తడిచి పోయి ఉన్న బాషా ,ఆచారి నిలబడి ఉన్నారు. బాషా చేతిలో ఎదో కవర్ ఉంది.

వెంటనే తలుపు తీసి , ఆశ్చర్యం గ ” ఏంటి..ఏ టైం లో మీరు..ఇక్కడ..” అని అడిగింది. అపుడు ఆచారి ” ఏమి అనుకోకు లావణ్య …ఇద్దరం వేరే వేరే పనులమీద పట్నం వచ్చాము …తీరా లాస్ట్ బస్సు కి వెళ్లే సమయానికి బస్సు స్టాండ్ లో కలుసుకున్నాము…మా ఖర్మ..ఏ వర్షం దెబ్బ కి ఆ బస్సు కాన్సల్ చేసారు…ఇక్కడ మాకు తెలిసిన వాళ్లు ఎవరు లేరు..బు స్టాండ్ లో పండుకుందామంటే నాకు చలి పడదు…మీ ఇంట్లో రెస్ట్ తీసుకోవడానికి వేలు అవుతుందేమో అడుగుదాము అనుకోని వచ్చాము..అదీ కాకా ఈ సమయం లో మీ మామయ్య గారు కూడా ఉంటారు కాబట్టి ,మీకు ఇబ్బంది ఉండదేమో అనుకున్నాము…కానీ..మీకు ఏ మాత్రం అభ్యన్తరం ఉన్న దయచేసి నాకు చెప్పు…” అని అడుగుతున్నా అంత పెద్ద వయసు ఉన్న ఆచారి గారిని చూసి లావణ్య కి జాలి అనిపించింది . ” తెలిసిన పెద్ద వయసు వాళ్ళకి..కనీసం …ఒక్క రాస్ర్తీ పడుకోవడానికి కూడా అవకాశం లేని పేద వాళ్ళము కాదులెండి ” అన్న పిలుపు విని చటుక్కున వెనక్కి తిరిగి చూసింది.

అపుడే స్నానం అయిపోయి నైటీ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆలా అనడం తో ఆచార్య కి ప్రాణం లేచివచ్చినట్టు అనిపించింది . లావణ్య కూడా ,వాళ్ళ అత్తయ్య సరే అనడం తో సంతోషం గ పక్కకి జరిగి వాళ్ళని లోపలి ఆహ్వానించింది . ఇద్దరు బాగా తడిచిపోయి ఉండడం తో , ముందు స్నానం చేయమని చెప్పి ,ఇద్దరికీ రెండు టవల్స్ ఇచ్చి రెండు బాత్ రూమ్ లో వెళ్లామన్నారు. ఇద్దరు వేడి నీళ్లతో స్నానం చేసి , లావణ్య ఇచ్చిన పంచ,బనీను వేసుకొని రిలాక్స్ గ వచ్చి సోఫా లో కూర్చున్నారు. ఏ లోగ లావణ్య వెళ్లి వాళ్లు విడిచిన బట్టలు పిండేసి బయట ఆరేస్తుండగా , బాషా అది చూసి ” అయ్యో..మేడం..మీకు ఎందుకు ఏ పని…” అని నోచుకున్నాడు . కానీ ,లావణ్య పద్ధతి చూసి ఆచారి కి, బాషా కి ముచ్చట వేసింది. ఇంటికి వచ్చిన అతిథుల్ని ఎలా గౌరవించాలో వాళ్ళకి అర్ధం అయింది. ఆచారి నీళ్లు నిండిన కళ్ళతో లావణ్య వైపు చూస్తూ ఉండగా…నిర్మలమ్మ ఇద్దరికీ వేడి వేడి భోజనం వడ్డించి , తినడానికి రండి అని ప్రేమగా పిలిచింది డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకి . అప్పటికే బాగా అలసిపోయి, ఆకలి రగిలిపోతూ ఉంది ఇద్దరికీ. వేళ్ళు ఆవురావురంటూ , అన్నము, పప్పు,నెయ్యి,కారప్పొడి వేసుకొని తృప్తి గ తిన్నారు. వాళ్లు అంత వేగం గ తినడం చూసి నిర్మలమ్మ కి కూడా పాపం అనిపించింది..ఎంత ఆకలితో ఉన్నారో అని.

తింటూ మధ్యలో ఏదో గుర్తుకి వచ్చిన వాడిలా ఆచారి ” మీ సర్ కనిపించలేదు మేడం ..పడుకున్నారు..”అని అడిగాడు. అపుడు నిర్మలమ్మ ” లేదు పంతులు గారు …మా సర్ ,మా అబ్బాయి ఇద్దరి క్యాంపు కి వెళ్లారు…” అని చెప్పడం తో ఆచారి కి చాల ఇబ్బంది గ అనిపించింది. మగవాళ్ళు లేనపుడు, ఇద్దరు ఆడవాళ్ళూ వచ్చిన అతిథుల్ని లోపలి రాణించి,ఇంట ఆప్యాయం గ చూడటం నిజం గ ,వాళ్ళిద్దరికీ చేతులెత్తి దండం పెట్టాలి అనిపించింది. అలంటి సమయం లో రాత్రి కి అక్కడ ఉండటం పద్ధతి కాదు అని నిర్ణయించుకున్నారు ఆచారి ,బాషా . త్వర త్వరగా భోజనం చేసి ” మేడం…మేము బయట ఏకాదన్న లాడ్జ్ లో పడుకుతాము…మీ సహాయం మేము జన్మలో మరచిపోలేము..” అని బయట ఆరేసి ఉన్న బట్టలు తీసుకోవడానికి బయటకి వేళ్ళ బోతుండగా …నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ని ఆపి ” ఆచారి గారు…మీరు ఎక్కడికి వెళ్లనవసరం లేదు…హాయిగా ఇక్కడే పడుకొని ఉదయాన్నే టిఫన్ చేసి వెళ్ళండి..మాకు ఎలాంటి అభ్యన్తరం లేదు…ఆలా ఉంది ఉంటె..ఇందాకనే చెప్పే దాన్ని కదా…” అని చేపి , సోఫా లో కూర్చోమని చెప్పి , వాళ్ళ భర్త పడుకునే బెడ్ రూమ్ లో మంచం సర్ది , లావణ్య తో చెప్పి వాళ్ళని అక్కడ పడుకోమని , తాను తన బెడ్ రూమ్ కి వెళ్ళింది . లావణ్య వాళ్ళకి మామయ్య బెడ్ రూమ్ లో తీసుకెళ్లి, పడుకోమని చెప్పి బయటకి రాబోతుండగా…ఆచారి లావణ్య చేయి పట్టుకొని ” లావణ్య నన్ను క్షమించు ..మీ అత్తగారి గురించి చాల తక్కువ బుద్ధి తో అలోచించి ..చాల తక్కువ స్థాయి లో మాట్లాడాను…నాకు ఇపుడు బుద్ధి వచ్చింది..అన్నిటికన్నా మనిషి గుణం గొప్పది అని ” అని లావణ్య చేతులు గట్టిగ పట్టుకున్నాడు. బాషా కూడా ” మీ హెల్ప్ మర్చిపోలేను మేడం ” అనడు కృతజ్ఞతతో . అపుడు లావణ్య ” మీరు మరీ మొహమాట పడిపోతున్నారు..మిమ్మల్ని ఇలా కాదు ..కొంచం ఫ్రీ చేయకపోతే..సెంటిమెంట్ తో చంపేసేలా ఉన్నారు…అసలే ఉదయం నుండి బోర్ కొట్టి కొట్టి చచ్చేలా ఉన్నాను …మా అత్త ఏమో ఏదో ఒక పుస్తకం చదువుకుంటూ ఉంటుంది..ఎటొచ్చి బోర్ కొట్టేది నాకే…ఇపుడు మీ మాటలకి ఇంకా బోర్ కొట్టేస్తుంది …నేను మీ చేతులు పట్టుకుంటే..దయచేసి..ఈ సెంటిమెంట్ సీన్ ఇక్కడితో ఆపెయ్యండి మహాప్రభో ” అంది ఆచారి చేతులని, బాషా చేతులని కలిపి పట్టుకొని.

లావణ్య ఆలా అనడం తో ఇద్దరికీ ఒక్క్కసారిగా సెగ మొదలయింది మెల్లగా . హాయిగా కడుపు నిండింది . చలి తగ్గి వంటికి నులి వెచ్చగా ఉంది . ఎదురుగా లావణ్య , వాళ్ళ అత్తయ్య . కొవ్వొత్తి వెలుతురూ . ఇంతకన్నా రొమాంటిక్ సీన్ వాళ్ళకి మల్లి జీవితం లో రాదు అని వాళ్ళకి కూడా బాగా తెలుసు . ఒక్కసారిగా ఫుల్ రిలాక్స్ అయిపోయారు .

ఇంతలో “లావణ్యా…” అన్న అత్తయ్య కేక విన్న లావణ్య వాళ్ళ చేతులు వదిలి పరిగెత్తుకుంటూ అత్తయ్య గది లోకి వేలింది. కొంచం భయపడుతూ..ఆమె ఏమంటుందో అని . “ఇప్పటికే బాగా లేట్ అయింది..పడుకో” అని చెప్పి ఆమెకూడా పడుకుంది. లావణ్య ప్రాణం వుసూరుమంది .

ఉదయం నుండి బోర్ కొట్టి కొట్టీ , ఆ తరవాత బాగా ఎక్ససిట్మెంట్ కి లోనయ్యి,చివరగా నిరాశ చెందడం వాళ్ళ బాగా అలసిపోయి , పడుకున్న 15 నిమిషాలకే బాగా నిద్రలోకి జారుకుంది లావణ్య .

గిన్నెలు చప్పుడు కావడం తో మెలుకువ వచ్చింది తనకి. సడన్ గ ఇంట్లో ఆచారి,బాషా ఉన్న సంగతి గుర్తొచ్చి ,ఒక్క ఉదుటున లేచి , చీర సరిచేసుకొని ,బయటకి వచ్చింది . అప్పటికే ఆచారి,బాషా ఇద్దరు సోఫా లో కూర్చుని కాఫీ తాగుతూ ఉన్నారు. అత్తయ్య ఎపుడు లేచిందో గని, అప్పటికే స్నానం చేసి , లేత ఆకుపచ్చ రంగు కాటన్ చీర కట్టుకొని, ఎర్రటి మాచింగ్ జాకెట్ వేసుకొని ఉంది. తలా స్నానం చేసి ఉండటం వాళ్ళ లూస్ హెయిర్ లో చాల హాట్ గ అనిఇంచింది తనకే . ఇంకా ఆచారి,బాషల పరిస్థితి ఏంటో అని మనసులో నవ్వుకొని, నేరుగా బాత్ రూమ్ కి వెళ్లి స్నానము చేసి ,చక్కగా రెడీ అయ్యి ,బయటకి వచ్చి ,ఆచారి కి నమస్కారం చేసి , అత్తయ్య దగ్గరకి వేలింది వంట గది లోకి. ఆలా వెళ్తూ ,ఓరగా బాషా వైపు చూసి చిలిపిగా కన్ను గీటివెళ్ళింది. బాషా కి ఒక్కసారిగా జివ్వుమంది ఆ ఎక్స్ప్రెషన్ కి . బయట వర్షం తగ్గిపోయి, ఎర్రటి ఎండ కాస్తూ ఉంది . ఆచారి,బాషా ఇద్దరు నిన్న విప్పిన బట్టలు వేసుకొని బయలుదేరడానికి సిద్ధం గ ఉన్నారు.

అత్తయ్య టిఫన్ సిద్ధం చేసి ,వాళ్ళని పిలవమని చేపి లావణ్య ని వాళ్ళ దగ్గరకి పంపింది . ఆమె , ఆచారి దగ్గరకి వెళ్లి మెల్లగా చెవిలో ” ఏంటి పంతులు గారు..ఎలా ఉన్నది మా అత్త..” అంది కవ్విస్తూ. ఆచారి మాట్లాడకుండా ఆమె వైపు చూసి అద్భుతం అన్నటుగా మూతి విరిచి చూపించాడు. అపుడు బాషా, “మేడం..రాత్రి నుండి ఆపుకోలేక చేస్తున్నాము..మీరు మల్ల ఇలా రెచ్చగొట్టడం దారుణం …మా పరిస్థితి కూడా కొంచం ఆలోచించండి ” అన్నాడు జాలిగా . లావణ్య కి కూడా నిజమే అనిపించింది. మగవాడికి ఆడది చేతిదాకా అంది జేరిపోతే ఆ బాధ తాను అర్ధం చేసుకోగలదు. కానీ ఏమి చేయాలో అర్ధం కావడం లేదు. వాళ్ళ అత్త అసలు ఆ ఊసే లేనట్టు ,తన పని తాను చేసుకుంటూ ఉంది. కానీ, ఎలా అయినా ,ఏదో ఒకటి చేసి, ఒక చిన్న శారద పొందాలని లావణ్య కి బలం గ ఉంది మనసులో.

ఏ లోగ , ” లావణ్య ..ఒకసారి ..బాషాని లోపలి రమ్మను ” అని అత్త గొంతు ,బెడ్ రూమ్ లో నుండి వినిపించింది . లావణ్య గుండె లబ లబ కొట్టుకోవడం మొదలయింది. ఏదో జరగబోతుంది అని తనకి చూచాయగా అర్ధం అవసాగింది. బాషా కి కూడా అర్ధం కాలేదు. గొంతు తడి ఆరిపోయింది. ఆచారి కూడా అర్ధం కానట్టు లావణ్య వైపు చూసి ఎందుకు అన్నట్టు సైగ చేసాడు. లావణ్య ఏమో అన్నట్టు చూసి, బాషా ని తీసుకొని అత్త రూమ్ లోకి వేలింది . అప్పటికే మంచం మీద కొన్ని జాకెట్ గుడ్డలు పెట్టి ఉన్నాయి. అపుడు అర్ధం అయింది బాషా కి ఎందుకు పిలిచిందో.

ఏ అవకాశాన్ని బాగా వాడుకోవాలి అనిఇంచింది లావణ్య కి. ఎందుకంటే ఇది మిస్ అయితే ఇంకా వేరే ఛాన్స్ లేదు అక్కడ. వెంటనే బాషా తో ” బాషా..ఏ మధ్య ..ఎదో ఒకటి చెడగొడుతున్నావ్…నాకు,,మా అత్తయ్య కి …” అని చిన్నగా విసుక్కుంది ప్లాన్ లో భాగం గ . బాషా కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాక “మేడం ..మీరు ఆది ఇచ్చిన జాకెట్ ని బట్టే కొడుతున్న..” అన్నాడు కొంచం భయం గ . అపుడు లావణ్య ” ఇలా కాదు బాషా..ఏది అడిగిన ఎదో ఒకటి చెప్పి..తప్పు మా జాకెట్లదే అన్నారు చెప్తావ్..ఇలా కాదు కానీ..ఈ సారి మెస్సుర్మెంట్స్ తీసుకొని కుట్టు..అపుడు ఇలా చెప్పే చినన్ నీకు ఉండదు ” అంది ఆర్డర్ వేస్తున్నట్టు.

అత్తయ్య కి కూడా ఇది బాగానే ఉన్నట్టు అనిపించింది .”నిజమే లావణ్య ..మంచి సలహా ఇచ్చావు…ఆ బీరువా లో ఉన్న టేప్ ఇవ్వు బాషా కి …” అని చెప్పి , పవిట సరిచేసుకుంది . బాషా కి ఒక్కసారిగా లుంగీ లో మగతనం బిగిసింది . చేతులు మెల్లగా వెనక సాగాయి . ముందు, కుడి చేతి పొడవు తీసుకున్నాడు టేప్ పెట్టి. బాషా వేళ్ళు వణకడం గమనించిన లావణ్య , “ఏమి బాషా…కొలతలు తీసేటపుడు చేతులు వణుకుతున్నాయి..రేపు మల్లి…మా వంటి తప్పు అనేలా ఉన్నావ్…సరిగా తియ్ బాబు ….” అంది ఉడికిస్తూ.

బాషా కి కొంచం ధైర్యం వచ్చింది . వేళ్ళు కొంచం గట్టిగ ఆనించాడు నిర్మలమ్మ బాడీ కి చేతుల దగ్గర . గట్టిగ ఉంది ఆమె వళ్ళు . కొంచం వేడిగా కూడా . ఈ సమయం లో ఆచారి బయట వంటరిగా ఉండటం లావణ్య కి నచ్చలేదు. ఆయనని కూడా ఎలా అయినా ఇక్కడికి తీసుకొచ్చి..సంతోషపెట్టాలని మనసులో ఉంది. ఈలోగా తనకి ఒక ఆలోచన వచ్చింది .

“బాబు బాషా…నేను పట్టించుకోకపోతే…నువ్వు ఇలా వణుకుతూ …తప్పుడు కొలతలు…తీసి…ఆ జాకెట్లు మాకు పట్టక…అవసరమా..మాకు ఇదంతా…నేను నీకు హెల్ప్ చేస్తా ఉంది…ఆచారి గారు పేపర్ మీద రాస్తారు ..ఈ కొలతలు ” అని , వాళ్ళ అత్త కి మాట్లాడే ఛాన్స్ ఇవ్వకుండా , ఆచారి గారు..ఒకసారి వస్తారా అని పిలిచింది . అపుడు వాలా అత్తయ్య ” పెద్ద వాళ్ళకి ఆలా పని చెప్తే బాగుండదు లావణ్య..వద్దు..”అంది . అపుడు లావణ్య ” మీరు ఉరుకోండి అత్తయ్య..అయన అంట పెద్ద మనిషి ఏమి కాదులే..అవకాశం వచ్చినపుడు ఇలాంటి వాళ్ళ వాడాలి …లేకపోతె..వాళ్ళు చాల గొప్పవాళ్ళు అనుకుంటూ ఉంటారు ” అంది ఎదో పెద్ద సమాజ శ్రేయస్సు కోరే దానిలాగా. కోడలు చెపింది బాగానే అనిపించింది ఆమెకి. ఎందుకంటె ఆచారి కి వేరే కాస్ట్ వళ్ళు అంటే చాల తక్కువ భావన అని ఆమెకి తెలుసు. ఆలా ఆలోచిస్తూ ఉండగానే , ఆచారి లోపలి వచేసాడు . అపుడు లావణ్య , ఆ బుక్ ఇచ్చి…” పంతులు గారు..ఏమి అనుకోకుండా..కొంచం రాసి పెడతారా..నేను బాషా కి హెల్ప్ చేస్తా ” అంది మెల్లగా ఆచారి కి కన్నుకొట్టి.

అవహరి కి విషయం అర్ధం అయి ” అలాగే అమ్మ..దానికేం భాగ్యం ..కానివ్వండి ” అని పెన్ తీసుకున్నాడు . అత్త వెనక వీపు కొలత తీసుకునే టైం లో,బాషా కళ్ళలోకి చూస్తూ,కన్ను కొట్టీ, అతని పొట్టలో మెల్లగా గిచ్చింది లావణ్య . అల్లాడిపోయాడు బాషా . బిగుతైన వీపు ,విశాలం గ ఉంది . ఎర్రటి జాకెట్ ,పెయింట్ వేసినట్టు వంటికి అతుక్కుపోసి, కండరాలు కూడా పైకి తేలి కన్పిస్తున్నాయి . అంతటితో ఆగకుండా అత్త వీపు నాకి నట్టు నాలుక బయటకి తెచ్చి..బాషా కి ఆలా కావాలా అని కవ్వించింది . ఇవన్నీ , అత్తయ్య కి కనిపించడం లేదు..ఎందుకంటే వళ్ళు ఆమె వీపు కొలతలు తీస్తున్నారు.

వీపు అయ్యాక, అసలు పని లోకి వచ్చారు . బాషా ” మేడం ..మీరు కొంచం పవిట తీస్తే…” అని నీళ్లు నములుతుండగా..లావణ్య చొరవగా , పవిట కొంచం కిందకి దించి ” కానియ్ బాబు…నీకు సిగ్గు ఎక్కువ అవుతోంది..ఇలా అయితే..నువ్వు జాకెట్లు ఎలా కుడతావ్…నాయన..” అంది పెద్దగా నవ్వుతు. నిర్మలమ్మ కి,ఆచారి కి కూడా నవ్వు ఆగలేదు ఆ మాటలకి .

నిర్మలమ్మ చేతులు ముందు కి వంచగా, పవిట వాటి మీద ఉంది. ఆచారి చూపు నిర్మలమ్మ గుండెల మీద ఇరుక్కుపోయింది . బిర్రుగా, నిగడ దాన్ని , నిండుగా ఉన్నాయి ఎర్రటి జాకెట్ లో నిర్మలమ్మ బాయలు . బాషా కొలత చూసి , 36 అన్నాడు . ఆచారి కి పంచ లో అంగం ఇనప కడ్డీ ల మారిపోయింది . ఆ వేడి అతని తొడలకి తగులుతూ ఉంది .

కానీ నిర్మలమ్మ ఇవేమి గమనించే స్థితి లో లేదు . బాషా సరిగ్గా కొలతలు తీసుకుంటున్నాడా ,లేదా అనేదానిమీదనే ఉంది ఆమె ద్యాస అంతా. బాషా వాటిలో వేడి పెరగడం నిర్మలమ్మ గమనించలేదు . మరో వైపు ఆచారి పరిస్థితి మరీ దారుణం గ తయారయింది . దానికి తోడు, అత్త వెనక నిలబడ్డ లావణ్య , ఆచారి వైపు చూస్తూ, అత్త బాయల వైపు పైనుండి వేలు చూపిస్తూ…కొంటెగా నవ్వుతు రెచ్చగొట్టసాగింది.

బాషా గొంతు లో తడి ఆరిపోసాగింది . కొలతలు తీసుకోగానే నిర్మలమ్మ పవిట సరిచేసుకుంది. అప్పుడు గమనించింది ఆచారి నోరు వెళ్ళబెట్టుకొని చూడటం. ఆచారి స్పృహ లో లేదు . నిర్మలమ్మ చూస్తుంది అన్న స్పృహ కూడా లేదు. అలాగే కళ్ళు అప్పగించి ఆమె రొమ్ముల వైపు గుటకలు వేస్తూ చూస్తున్నాడు. నిర్మలమ్మ కి చాలా సిగ్గు అనిపించింది. తన తండ్రి వయసు ఉన్న పెద్ద మనిషి తన గుండెల వైపు, అది కూడా తన కోడలు ముందు చూడటం చాల ఇబ్బందిగా, సిగ్గు గ కూడా అనిపించి మరల పవిట సరి చేసుకొని గొంతు సవరించుకుంది . ఉలిక్కిపడ్డాడు ఆచారి ఆ శబ్దం తో. ఒక్కసారి ఉపిరి తీసుకోవడం ఆగిపోయి ,మల్లి మొదలయింది ఆచారి కి. ఏ లోకం లోకి వచ్చిన ఆచారి కూడా తాను చేసిన పనికి కొంచం చిన్నపుచుకున్నాడు .

లావణ్య కి నవ్వు ఆగలేదు అది చూసి . ఆపుకోలేకపోయింది. పగలబడి నవ్వసాగింది. అది గమనించిన నిర్మలమ్మ, ” ఏంటి..అంతలా నవ్వుతున్నావు..” అంది కొంచం సిగ్గు పడ్డ మొహం తో. ఎందుకంటే లావణ్య ఎందుకు నవ్వుతుందో తనకి తెలుసు . అపుడు లావణ్య “పంతులు గారి బాధ మీరు చూడలేదు అత్తయ్య…పాల పీక నోటి డాగరనుంది లాగేసి పసి పిల్లాడిలా …” అంటూ మల్లి పెద్దగా నవ్వసాగింది .

అపుడు ఆచారి ఇంకా అక్కడ ఉండలేకపోయాడు. లేచి ” అమ్మ,,..న వల్లకాదు తల్లి ..నేను బయటే కూర్చుంటా…నన్ను పిలవమాక…” అని లావణ్య వైపు ఒక్క చూపు చూసి..మళ్ళా తనకి కూడా వస్తున్న నవ్వు ఆపుకోలేక సిగ్గు తో అక్కడ నుండి బయటకి రావడానికి ప్రయతించాడు. అపుడు లావణ్య ” అత్తయ్య …పంతులు గారు వేద పండితులు …శాస్త్రం తెలిసిన అంతటి మహానుభావుడిని మనం ఇబ్బంది పెట్టకూడదు..అది మన ఇంటికి మంచిది కాదు ” అంది నవ్వు ఆపుకుంటూ.

అపుడు నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వైపు చూస్తూ ” మరి ఇపుడు ఏమి చేయమంటావ్ ” అనేది అర్ధం కానట్టు. అపుడు లావణ్య ” అది నేను చెప్పడం కన్నా, పంతులు గారు చెప్తేనే బాగుంటుంది ” అని ” ఏమండోయ్ …పంతులు గారు…మీ కోరిక ఏంటో చెప్పండి…నాకు వీలు అయితే…ప్రయత్నిస్తా ” అంది పెద్ద ఆరిందాలా పెద్దరికం తీసుకుంటు .

అపుడు ఆచారి ఏమి చెప్పలేక గొనగ సాగాడు లోలోపల . అపుడు నిర్మలమ్మ చొరవ చేసి ” చుడండి పంతులు గారు..మీరు అంటే నాకు కూడా గౌరవమే..ఇంతకుముందు మీ మీద నాకు మంచి అభిప్రాయం లేదు కానీ…మీ గురించి తెలుసుకున్నాక..నాకు మీ మీద గౌరవం పెరిగింది..మీరు అన్యధా భావించకపోతే..మీ బాధ చెప్పుకోవచ్చు..” అంది మృదువు గ.

ఆలా అడగడం తో ఏమి చెప్పాలో, ఎలా చెప్పాలో ఆచారి కి తెలియడం లేదు. మరల ఏదన్న మాటాడితే తన పెద్దరికం పోతుందన్న భయం ఆచారి మొహం లో స్పష్టం గ కనిపించసాగింది. అది గమనించైనా లావణ్య ” సరే పంతులు గారు …ఒక పని చేద్దాము..మీరు ఎలా చెప్పలేక పోతున్నారు…ఆలా అని నార్మల్ గ కూడా అనిపించడం లేదు..ఎదో మనసులో దాచుకున్నారు..అది మాకు అర్ధం కావడం లేదు..కానీ..మీరు ఇందాక అత్త పవిట తెసినపుడు అలాగే కళ్లప్పగించడం మేము చూసాము..మీకు ఆలా కావాలా ” అంది సూటిగా. లావణ్య ఆలా సూటిగా అడగడం అత్త కి కూడా నచ్చింది .

అపుడు నిర్మలమ్మ కలగచేసుకొని ” ముందు భోజనం టైం అయింది..తినండి ..తరవాత మాట్లాడుకుందాము…” అని భోజనాలు సిద్ధం చేయడానికి వంటగదిలోకి వెళ్ళగానే, ఆచారి ,లావణ్య దగ్గరకు వేగం గ వచ్చి…వంట గది వైపు ఓరగా చూస్తూ…లావణ్య చెవి దగ్గర మెల్లగా ” నాకు మీ అత్త పవిట లేకుండా భోజనం వడ్డిస్తే తినాలని ఉంది…వీలు అవుతుందా.” అని అడిగాడు ఆశగా. ఆచారి చిన్న పిల్లవాడిలా ఆలా అడగడం తో , ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు లావణ్య కి. ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి వంట గది లోకి వీలుంది లావణ్య .

అపుడు నిర్మలమ్మ , లావణ్య తో ” ఏమంటున్నాడు ఆచారి గారు..ఎమన్నా చెప్పాడా…నేను రాగానే..నీ దగ్గరకు వచ్చాడే ” అంది. అపుడు లావణ్య ఇంకా దాచడం వద్దు అనుకోని ” ఏమి లేదు అత్తయ్య..ఆచారిగారు పెద్ద మనిషే కదా..బాషా ఎలాగూ మనకి కొలతలు తీసుకున్నాడు…ఇపుడు కొత్తగా చూసేది ఏమి లేదు..భోజనం వడ్డించే సమయం లో మీరు పవిట లేకుండా వడ్డిస్తే తినాలని ఆశ పడుతుంది ముసలి ప్రాణం ” అంది మెల్లగా నవ్వుతు.

అపుడు నిర్మలమ్మ సంశయిస్తూ.” కానీ..అది ఎలా..బాగుండదు కదా…” అని నీళ్లు నమల సాగింది ఏమి చేయాలో అర్ధం కాక. అపుడు లావణ్య ” ఒక పని చేద్దాము..మీకు ఏమి తెలియనట్టు …భోజనం వడ్డిస్తూ ఉండండి …నేను ..కొంచం సాంబారు మీ పవిట మీద వేష్ట..అపుడు ..నేనే తీస్తా..మీరు నార్మల్ గ ఉండేది ..ఏమి తెలియనట్టు ” అని చెప్పింది. నిర్మలమ్మ కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాకుండా లావణ్య వైపే ఆలాజె చూస్తూండసాగింది . వెంటనే లావణ్య, అత్త చేతి లో నుండి భోజన పాత్రలు అందుకొని డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర తెచ్చేసి ” పంతులు గారు..బాషా..భోజనానికి రండి ” అని పిలిచింది.

ఏంటో ఆశగా పంతులు భోజనానికి వచ్చాడు. బాషా అప్పటికే చాల సార్లు కొలతలు తీసి ఉన్నాడు కాబట్టి పెద్ద ఎక్ససిట్మెంట్ తో లేదు . లావణ్య భోజనం వడ్డిస్తూ ఉంది…కానీ ఆచారి చూపు వంట గది వైపే ఉంది . ఒక రెండు నిమిషాలకి నిర్మలమ్మ ఏమి తెలియనట్టు చీర చెంగు తో మోహము ,చేతులు తుడుచుకుంటూ బయటకు వచ్చింది . వచ్చి నేరుగా సాంబారు తీసుకొని బాషా కి వేయబోతుండగా , ముందుగా అనుకున్న ప్లాన్ ప్రకారం లావణ్య లెమ్మగా అత్త చెయ్యి కదిపింది . సాంబారు కొంచం వణికి పవిట మీద పడింది . నిర్మలమ్మ గుండె వేగం పెరగసాగింది . లావణ్య ఒక్క క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా ” అయ్యో అత్తయ్య…సారీ …చూసుకోలేదు..మీ మంచి చీర పాడయినట్టుందే ” అని అత్త భుజం మీద నుండి మెల్లగా పవిట తప్పించింది. నిర్మలమ్మ లో ఒక్కసారిగా ఆడతనం నిగారించింది. తన మనసు పవిట తీయడాన్ని అంగీకరించలేకపోయింది. వెంటనే పవిట ని మళ్ళా పైకి వేసుకుంది నేల చూపులు చూస్తూ సిగ్గు తో .

అపుడు లావణ్య , అత్త చెవి దగ్గరకు వచ్చి…”ముందే అనుకున్నాము కదా..ఇపుడు ఇలా చేస్తారేంటి …ప్లీజ్ …” అని మెల్లగా అత్తయ్య కి మాత్రమే వినపడేలా చెప్పి..మళ్ళా బలవంతం గ పవిట తీసేసి కుచ్చిళ్ళ దగ్గర దోపేసింది లోపలి. నిండి కుండల్లా ఉన్న తన రొమ్ములు, ఆచారి ముందు ఆలా జాకెట్ తో ఉండటం నిర్మలమ్మ కి ప్రాణం పోతున్నంత పని అయింది . కానీ లావణ్య ఆగేలా లేదు . అప్పటికే నిర్మలమ్మ చంకల్లో నుండి చెమట బయటకి వచ్చి…ఒక పావు వంతు రొమ్ము మీదకి కూడా పాకింది . అసలే ఎర్రగా,బిర్రుగా ఉన్న రవిక అది . దానికి తోడు చెమట . రవిక పిగిలేలా ఉంది తనకి. తన గొంతు దగ్గర కూడా చెమటలు పట్టడం మొదలయ్యాయి. చాల టెన్షన్ లో ఉంది తాను . తన చెమట వాసన తనకే అర్ధం అవుతూ ఉంది . ఇంతలో ఆచారి కి పొలమారింది . దగ్గడం తో ,లావణ్య అక్కడ ఉన్న గ్లాస్ అత్త కి ఇచ్చింది ఆచారికి ఇవ్వమన్నారు. నిర్మలమ్మ అప్రయత్నం గ ఆచారి తలమీద మెల్లగా తట్టి నీటికి గ్లాస్ అందించింది. ఎవరన్నా పొలమారితే ఆలా చేయడం తనకి అలవాటు. నిర్మలమ్మ తన దగ్గరగా వచ్చి తలా మీద మెల్లగా తట్టడం తో, ఆమె ఎర్రటి జాకెట్ లో ఉన్న బాయలు , తన మొహానికి కొంచం దగ్గరగా వచ్చారు. ఆడదాని దేహ సుగంధం తన ముక్కు పుటాలకి సోక సాగింది .

ఏ సందర్భాన్ని ఎలా యినా వదులుకోకూడదు అని గట్టి పట్టుదలగా ఉన్న లావణ్య , వెంటనే అత్తయ్య వెనకనుండి వంటగది లోకి వెళ్తూ, అత్త ని తాగింది కొంచం గట్టిగ కావాలనే . ఆ ఊపుకి నిర్మలమ్మ కొంచం ముందుకి తూలింది . సరిగా అదే సమయం లో కారబూంది పొట్లం లాగా నిక్కపొడుచుకొని ఉన్న ఎడమ బాయి కొన, ఆచారి బుగ్గ కి మెత్తగా గుచ్చుకుంది . కరెంటు షాక్ కొట్టిన కాకి లాగా అయింది ఆచారి పరిస్థితి . అన్ని రోజులు సమాజం లో పెద్దరికం,పరువు కోసం తనలో అణిగి ఉన్న మగతనం ఒక్కసారిగా ఆ స్పర్శ తో మృగం ల లేచింది. ఒక్క క్షణం లో తాను ఎవరో కూడా మర్చిపోయి తల కొంచం పక్క కి తిప్పి అపుడే తన బుగ్గకి తగిలి వెనక్కి వెళ్లపోబుతున్న ఎడమ బాయ కొన ని పళ్లతో పట్టేసాడు వాడుపుగా. కానీ ఎంత అయినా వయసు అయిపోయిన వాడు కావడం తో అంతా లాఘవం గ పట్టలేకపోయాడు . కేవలం కొన దగ్గర ఉన్న జాకెట్ ఉబ్బు మాత్రమే తన పెదాలకి చిక్కింది . ఊహించని విధం గ ఆచారి పెదాలు తన బాయ మీద కి రావడం తో నిర్మలమ్మ కూడా అదే వేగం తో వెనక్కి వెళ్ళబొయింది. కానీ ఆచారి జాక్స్ట్ కొనని పళ్లతో గట్టిగ పట్టేసాడు. నిర్మలమ్మ వెనక్కి వెల్లబోవడం తో ఎడమ వైపు జాకెట్ ఆచారి పళ్ళ లో చిక్కుకొని ,జాకెట్ బాగా ముందుకి సాగింది . అదే సమయం లో లావణ్య వచ్చి చుస్తే, ఆచారి పళ్ళ మధ్యలో అత్త జాకెట్ కొన,,సాగదీస్తున్నటు…ఆచారి కూడా వదలడానికి సిద్ధం గ లేడు. ఇంకా ఒక్క ఇంచ్ వెనక్కి వెళ్లిన జాకెట్ చినిగేలా ఉంది .ఏమి చేయాలో తోచడం లేడు నిర్మలమ్మ కి . బాషా కూడా ఆచారి ధైర్యం చూసి షాక్ అయి నోరెళ్ళబెట్టుకొని చూస్తున్నాడు.

అపుడు లావణ్య వచ్చి , ఆచారి పళ్ళ లో నుండి జాకెట్ ని మెల్లగా విడిపించింది .ప్రాణం లేచి వాచినట్టు అనిపించింది నిర్మలమ్మ కి ఒక్క క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా పవిట వేసుకొని బెడ్ రూమ్ లోకి వడి వడి గ వెళ్లిపోయింది.

బాషా కూడా ఆచారి చేసిన పనికి కోపం గ చూసాడు . ఆచారి చిన్న బుచ్చుకుంటూ , తల దించుకున్నాడు . ఇది అంతాచుసిన లావణ్య ఆచారి వీపు మీద పర్వాలేదు అన్నట్టుగా మెల్లగా తట్టి , అత్తయ్య ఉన్న బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది . అత్తయ్య మంచం మీద ఒక పక్కకి తిరిగి కూర్చుని కిటికీ లో నుండి బయటకి చూస్తూ కనిపించింది ఎదో ఆలోచిస్తున్నట్టు గ. ఆమె మొహం లో ఎలాంటి భావన లేదు . లావణ్య వెళ్లి మెల్లగా పక్కన కూర్చుంది . అప్పటికి అత్తయ్య తన వైపు చూడలేదు . తానే ధైర్యం చేసి మెల్లగా అత్తయ్య చెయ్యి పట్టుకుంది . అపుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య వైపు తిరిగింది మెల్లగా . సారీ అత్తయ్య అన్నట్టు కళ్ళ తోనే చెపింది లావణ్య . దానికి అత్తయ్య కూడా సర్లే అన్నట్టు చూసి మరల తల దించుకుంది. అత్తయ్య ని ఆలా ఎపుడు ఇలా చూడలేదు తాను . రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్నపుడు చాల హుషారుగా ఉండే ఆమె ఇపుడు ఇలా ఎందుకుందో అర్ధం కాలేదు తనకి.

మెల్లగా గొంతు సవరించుకొని , ” అత్తయ్య ..నేనే అనవసరం గ ఏదో చేయబోయి..ఇంకేదో చేసినట్టు ఉన్నా…కానీ..మీరు రత్నం ఆంటీ వాళ్ళ దగ్గర ఉండటం చూసి…మీరు కూడా సరదాగా ఎంజాయ్ చేస్తారనుకొని ఇలా చేశా ” అంది .
అపుడు నిర్మలమ్మ ” లావణ్య…నాకు ఇలాంటి అనుభవాలు ఎపుడు లేదు…చిన్నప్పటి నుండి ..ఇంట్లో నుండి బయటకి కూడా పోనిచ్చేవాళ్ళు కాదు నన్ను …కానీ..రత్నం నన్ను ఎదో మాయ చేసింది…నాకు కూడా తెలియకుండా నే ..నేను వాళ్ళకి లొంగి పోయా…కానీ…ఇక్కడ …నా తండ్రి వయసులో …పెద్ద మనిషి లాగా ఉండే ఆచారి గారు…ఇలా చేస్తారని అసలు వుహించలేకపోయా..” అంది చాల గుండె లోతుల నుండి మాట్లాడుతూ.

అపుడు లావణ్య “..నిజమే అత్తయ్య..నేను కూడా వుహించలేకపోయా…అయన కూడా చాలా …కుమిలిపోతున్నారు..అయన చేసిన పని కి ” అంది బయటకి చూసి. ఆ మాట విని నిర్మలమ్మ కూడా అర్ధం చేసుకుంది . ఎందుకంటె తాను కూడా రెడ్డి వాళ్ళ దగ్గర ఎంతగా కంట్రోల్ లేకుండా ప్రవర్థించిందో తనకి తెలుసు. ఎంత వారికైనా జీవితం లో కొన్ని బలహీనమైన సందర్భాలు ఉంటాయని ఆమెకి తెలుసు. వాటిని బట్టి ఒక మనిషి మంచివాడా..చెడ్డవాడా..అనేది నిర్ణయించడం తప్పు అని తానే చాలా మంది కి చెప్తూ ఉంటుంది.

కొంచం సేపు అలాగే కూర్చున్న తరవాత ఎదో నిర్ణయించుకున్న దానిలాగా సడన్ గ లేచి బయటకి వెళ్ళింది. లావణ్య కి కూడా అర్ధం కాక, అత్తయ్య వెంట వెళ్ళింది. అప్పటికే బాషా బయటకి ఎదో పని మీద వెళ్లి ఉండడం తో ఆచారిగారు ఒక్కరే సోఫా లో తల దించుకొని కూర్చుని ఉన్నారు..బాగ్ సర్దుకొని..వెళ్ళడానికి సిద్ధం గ ఉన్నది. నిర్మలమ్మ నేరుగా వెళ్లి ఆచారి గారి ముందు నిలబడింది వేగం గ . ఆచారి కి తల ఎత్తి చూసే అర్హత కూడా లేని వాడిలాగా ,అలాగే ఆమె కాళ్ళ వైపు చూస్తూ అలాగే ఉంది పోయాడు . ఒక్క క్షణం అలాగే నిలబడ్డ నిర్మలమ్మ , వెంటనే ఆచారి పక్కన సోఫా లో కూర్చుంది. ఆచారి కి గుండె దడ పెరగసాగింది తనని ఏమి అంటుందో అని . ఇక ఒక్క క్షణం కూడా లేటు చేయకుండా నిర్మలమ్మ చేతులు పట్టుకొని ” నన్ను క్షమించు నిర్మల ….మనిషి అన్న విషయం మర్చిపోయా…ఇది మన మద్యే ఉండనివ్వు…నన్ను క్షమించు ” అన్నాడు అలాగే తల దించుకొని.

ఆలా చెప్పి ఆమె చేతులు వదలబోగా, నిర్మలమ్మ ఆచారి చేతులను గట్టిగ పట్టేసుకుంది వదలకుండా. ఆచారి కి ఏమి అర్ధం కాలేదు . మెల్లగా తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూసాడు . అపుడు ఆమె కోపం గ ఆచారి వైపు చూస్తూ ” చేసేది అంతా చేసి …క్షమించు అంటే సరిపోతుందా…మీ దెబ్బకి..ఏ జాకెట్ కి దారాలు కూడా ఎలా బయటకి వచ్చాయో చుడండి…ఇంకా ఇది నేను బయటకి వేసుకోగలన…” అంది సీరియస్ గ చూస్తూ ఆచారి వైపు.
లావణ్య కి,ఆచారి కి ఫీజులు యెగిరి పోయాయి. ఇలా జరుగుతుందని వాళ్లకు కొంచం కూడా వుహించలేకపోయారు. అపుడు నిర్మలమ్మ ,ఇంకా అలాగే చూస్తూ ” ఏమి మాట్లాడరేంటి.. మర్యాదగా జాకెట్ కూడా సారీ చెప్పండి …”అంది ఆచారి కళ్ల లోకి సూటిగా తీక్షణం గ చూస్తూ .

ఆచారి కి ఏమి చేయాలో అర్ధం కాలేదు ..ఎదో గొణుగుతూ ఉండగా .నిర్మలమ్మ పవిట జార్చి …”సారీ చెప్తారా..లేక ….” అని ఎదో అనబోగా , లావణ్య కలగా చేసుకొని “ఆచారి గారు..మీరు పెద్ద మనుషులు…చేసిన తప్పు కి పరిష్కారం ఉండాలి..లేకేపోతే శాస్త్రాలు వప్పుకోవు…త్వరగా మా అత్త జాకెట్ కి సారీ చెప్తారా లేదా…” అంటూ వాళ్ళ దగ్గరకి వచ్చి నిలబడింది .

ఆచారి లో భయం వాళ్ళ ఎలాంటి స్పందన లేకపోవడం తో , లావణ్య అత్తయ్య వెనక్కి వెళ్లి, అత్తయ్య రెండు చేతులు వెనక నుండి పట్టుకొని పైకి లేపి పట్టుకుంది. ఎందుకంటే ఆచారి కి వాళ్ళ అత్త జాకెట్ చెమట తడి చుస్తే రెచ్చిపోతాడని ఆమెకి తెలుసు . అప్పటికే జాకెట్ కి చెమట పట్టి ఆరిపోయి..మరల మెల్లగా పడుతూ ఉంది. ఆరెండు మరకలు చాలా అందం గ కనిపిస్తూ ఆ ఎర్ర జాకెట్ అందాన్ని ఇంకా రెండింతలు పెంచేసాయి. దానికి తోడు చేతులు పైకి ఎత్తి పట్టుకోవడం వల్ల బాయలు కొంచం పైకి లేచి ముందుకి పొడుచుకొచ్చాయి.

ఆచారి ఆమెని ఆలా చూసి ఇంకా ఆపుకోలేకపోయారు . వెంటనే ఆమె పొత్తి కడుపు మీద చెయ్యి వేసి పిసుకుతూ, మొహాన్ని నిర్మలమ్మ బాయల మీదకి తెచ్చి…లేగ దూడ …పాలు తాగేటపుడు కుమ్మినట్టు ఆమె రొమ్ములను మొహం తో ఆవేశంగా రుద్దుతూ..మధ్య మధ్యలో కుమ్ముతూ…చంక లో చెమట సుగంధాన్ని గుండె నిండా పీల్చుకుంటూ….ఇందాక సరిగ్గా పట్టుకోలేకపోయిన ఎడమ బాబు కొన ని ఏ సరి జాకెట్ పైనుండే వాడుపుగా పట్టేసాడు . అప్పటికే నిర్మలమ్మ బుడిపెలు నిక్కపొడుచుకొని ఉండటం వల్ల కూడా ఆచారి కి పట్టు లో కలిసి వచ్చింది. సీడ్ లెస్ నల్ల ద్రాక్ష లాగా, పెద్ద సైజు లో కొంచం గట్టిగ, ఛుబాకడానికి అనువుగా నోటి కి బాగా దొరికింది నిపుల్ . ఎన్నో సంవత్సరా ల తరవాత, అది కూడా తాను బాగా ఇష్టపడే నిర్మలమ్మ లావు బుడిపె తన నోటిలో నానుతూ ఉండటం ఆచారి కలలో కూడా ఉహించని అరుదైన సందర్భం.