Sudha kataksham – 2

సుధా మనసులో సరిత చేసిన మోసం, ఆమె పేరు చెప్పి రాజు ఎంతమందితో ఏం చేశాడో అన్న ఆలోచనలు తిరిగాయి. “అలాగే రోజులు గడిచే కొద్దీ సరిత చేసిన మోసం తట్టుకోలేక ఆమెను చూడలేకపోతోంది. అనుకున్న దానికంటే తొందరగా అపార్ట్‌మెంట్ మారాలని అనుకుంది—ఎందుకంటే తన పేరు చెప్పి సరితతో ఎంతమందితో చేయించుకుందో, మళ్లీ ఎవరెవరికి తెలుసో, ‘నేను ఇలా రాజుకి నచ్చి నన్ను ఊహించుకొని అలా చేశాడని’, సరిత ఇంత మాట్లాడితే వాళ్లు ఎంత మాట్లాడి ఉంటారని పరిపరి విధాల ఆలోచనలు సుధని తొలిచి వేస్తున్నాయి.” ఆమె భర్తకు ఫోన్ చేసి, “ఇక్కడ రూమర్స్ వల్ల ఇబ్బందిగా ఉంది, కొత్త ఇంటికి వెళదాం” అని చెప్పింది. భర్త ఒప్పుకున్నాడు—వాళ్లు ఇప్పటికే కన్స్ట్రక్షన్ చేసి అమ్మే ఒక ఇంటిని చూసి కొన్నారు. ఆ ఏరియా కొత్తగా డెవలప్ అవుతోంది—చుట్టూ తక్కువ ఇళ్లు, ప్రశాంతతని కోరుకునే వాళ్లు మాత్రమే ఉన్నారు. సుధాకి కారు ఉంది కాబట్టి, రాజుని వాచ్‌మెన్ జాబ్‌తో పాటు కార్ డ్రైవర్‌గా కూడా అపాయింట్ చేసింది.

రాజు అపార్ట్‌మెంట్‌ని కాలి చేసి వాళ్ల ఇంటికి వెళ్లాడు—ఆ ఇల్లు సుధా కొత్త ఇంటికి కొంచెం దూరంలో ఉంది. సుధా అపార్ట్‌మెంట్ నుండి మొత్తం సామాన్లు తీస్కొచ్చి కొత్త ఇంట్లో సెట్ చెయ్యడానికి రాజు మూడు రోజులు యజమానిలా చూసుకున్నాడు—సామాన్లు సర్దాడు, చాకిరి చేశాడు. మూడు రోజులు అయ్యాక సుధా ఇంట్లో దిగింది. 

రాజు: “మేడమ్, అన్నీ సర్దేసాను—కార్ షెడ్‌లో కూడా కొంచెం ఫ్యాన్ పెట్టించాను, దుమ్ము రాకుండా. మొక్కలకి కొంచెం మట్టి తీస్కొచ్చి వేస్తే సరిపోతుంది. నేను వెళ్లొస్తాను మేడమ్, మూడు రోజుల నుండి ఇక్కడే ఉన్నాను. రేపు మార్నింగ్ కాలేజ్ టైంకి ఉంటాను, బాయ్ మేడమ్” అన్నాడు. 

సుధా: “సరే, వెళ్లు రాజు” అని పంపింది.

రోజులు గడుస్తున్నాయి—సుధాకి కొత్త ఇల్లు, రాజుకి కొత్త జాబ్ అలవాటు అవుతున్నాయి. రాజు చాలా హెల్ప్ చేస్తున్నాడు—సామాన్లు సర్దడం, కార్ డ్రైవ్ చెయ్యడం, ఇంటి పనుల్లో సాయం చెయ్యడం. కానీ ఇద్దరికీ కొత్త ప్లేస్ కావడంతో టైమింగ్ సెట్ అవ్వడం లేదు. రాజు బస్సులో వచ్చి కార్ తీస్కెళ్తే, ట్రాఫిక్‌లో కాలేజ్‌కి వెళ్లే సరికి లేట్ అవుతోంది—వారంలో ఒకటి రెండు రోజులు తప్ప మిగతా రోజులు లేట్ అవుతోంది. కాలేజ్ ప్రిన్సిపల్—కార్పొరేట్ కాలేజ్ కావడంతో—”సుధా, ఇలా లేట్ అవుతుంటే ఎలా? సారీ అబౌట్ దిస్” అని బండ బూతులు తిట్టాడు. సుధా చాలా పద్ధతిగల కుటుంబం నుండి వచ్చిన ఆడది—ప్రిన్సిపల్ అలా అనేసరికి ఆమెకు తల తీసేసినట్టు అనిపించింది. కొత్త ఇంటికి వచ్చాక ఒక నెల రోజుల్లో ఇది జరిగింది.

ఒక రోజు రాజు రోజులాగే, “వెళ్లొస్తా మేడమ్” అన్నాడు.

 సుధా: “లేదు రాజు నీవు ఇక్కడే ఉండు… రోజూ లేట్ అయితే ప్రిన్సిపల్ తిడుతున్నాడు… అందరి ముందు పరువు పోతోంది” అని చెప్పింది.

రాజు:”లేదు మేడమ్ వెళ్లాలి, నాకు ఇక్కడ కుదరదు” అన్నాడు—మనసులో, “మేడమ్ ఇంత హెల్ప్ చేస్తున్నారు, ఇక్కడ ఉండి ఆమెను ఇంకా ఇబ్బంది పెట్టలేను, ఇరుగు పొరుగు వాళ్లు ఏదో అనుకుంటారు” అని ఆలోచనలు.

సుధా: “కుదరదు అంటే ఎలా… నాకు లేట్ అయితోంది అది అర్థం అవడం లేదా, వినిపించుకోవా” అని కొంచెం గట్టిగానే చెప్తుంది.

రాజు: “అలకాదు మేడమ్, అక్కడ మా ఇంట్లో ఎవరూ ఉండరు గా… ఇప్పటికే నాకు చాలా సహాయం చేశారు” అని గొణిగినట్టు మాట్లాడుతున్నాడు.

రాజు అలా గొణుగుతూ ఉంటే

సుధా: “నాకు నా జాబ్ ఇంపార్టెంట్, అలాంటిది నా జాబ్‌కి టైంకి వెళ్లకుంటే ఏం లాభం… అలా లేట్ చేస్తూ నీవు వచ్చి ఏం లాభం ఉంటే ఇక్కడ ఉండు, లేదా మానెయ్” అని చెప్పింది. 

రాజు మనసులో, “ఇంత హెల్ప్ చేసిన మేడమ్ అలా అనేసరికి ఏం చెయ్యాలో తోచక, మేడమ్‌ని వేరే వాళ్లు బ్యాడ్‌గా అనుకుంటారేమో—ఒకే ఇంట్లో మొగుడు పెళ్లాలు కాక vere ఇద్దరు  ఉంటే” అని ఆలోచిస్తూ సైలెంట్‌గా ఉండి, కొంచెం ఆలస్యంగా “వద్దు మేడమ్ బాగోదు” అన్నాడు.

సుధా:”సరే నీకు ఇష్టం లేదు, వర్క్ చెయ్యడం అన్నీ అర్థం అయ్యింది, నీవు ఇంక వెళ్లిపోవచ్చు” అని కొంచెం సీరియస్‌గా అవుతుంది.

రాజు: “ఎప్పుడూ అంత సీరియస్ అవ్వని సుధని చూసి ఆయినా వినిపించుకోనట్టు లేదు, మేడమ్ కుదరదు” అని అన్నాడు—అతను సుధాకి ఎదురు చెప్పాడు, ఇన్ని రోజులు ఫీల్ అవుతూ వచ్చింది, కానీ ఈ రోజు రాజు అలా సుధాకి ఎదురు సమాధానం చెప్పుతూ ఉంటే ఆమెకు కోపం, ఒక తెలియని బాధలా అనిపించింది.

సుధా:”సరే రాజు, వీళ్లు అవుతాయని అన్నావు గా, నేను ఏమీ ఫోర్స్ చెయ్యను. నీకు అనవసరంగా కొంచెం క్లోజ్ అయ్యాను, ఇంక నీవు వెళ్లొచ్చు” అని చెప్పి డోర్ ఓపెన్ చేసింది—చాలా కోపంగా చూస్తూ నిలబడింది.

రాజు: “మేడమ్ అది కాదు” అని అన్నాడు—కోపంలో చెదిరిన సుధా కళ్లని చూసి, అక్కడ ఎరుపెక్కిన సుధా బుగ్గలు చూసి తట్టుకోలేక, “ఇంతకు ముందు nenu ఉన్నప్పుడు మీరు ఇక్కడ లేరు, ఉన్న ఇల్లు సర్దుతున్నాం, పనివాడు అనుకుంటారు కానీ ఇప్పుడు… ఇప్పుడు… ఇప్పుడు” అని సుధని చూస్తూ, ఆమె కిందకు చూస్తూ ఆమె ఎక్స్‌ప్రెషన్ హావభావాలు ఎలా ఉన్నాయో అని ఆమెను చూస్తున్నాడు.

సుధా:”అదే అర్థం అయ్యింది, పనివాడిలా చూసి ఉంటే బెటర్, కొంచెం ఎక్కువ స్టేటస్ ఇచ్చిన గా అందుకే ఇలా బిహేవ్ చేస్తున్నావు, ఏదో నీకు ఇవ్వాల్సిన మనీ అని నీ ముందు నిలబడి ఇస్తున్నా, తీస్కొని ఇంక వెళ్లొచ్చు” అని చాలా సీరియస్‌గా antundi, ఇంక లాభం లేదు మేడమ్‌కి అర్థం అయ్యేలా చెప్పాలని రాజు అనుకున్నాడు. అంత కోపంలో ఉన్నా అప్పుడప్పుడు ఊగుతున్న సుధా ఎద పొంగులు దగ్గరగా వస్తున్న రాజుని మత్తెక్కించే ఆమె స్మెల్‌ని ఆస్వాదిస్తున్నాడు.

రాజు: “మేడమ్ అది నలుగురు నానా రకాలు అనుకుంటారు కదా” అని మెల్లగా అన్నాను. రాజు అలా దగ్గరకి వస్తూ ఉంటే సుధా చమట స్మెల్ రాజుకి ఒక రకమైన మత్తు ఎక్కిస్తుంది—కార్ డ్రైవింగ్ చేస్తూ ఉంటే చాలా ఇష్టంtho ఆ స్మెల్‌ని ఆస్వాదించే వాడు. సుధా, “ఎంటి ఏమి అనుకుంటారు ఆ నలుగురు?? ఆహ్… ఏం” అని రాజు కళ్లలోకి చూస్తూ సీరియస్‌గా అడుగుతుంది, “అసలు నీ ప్రాబ్లెమ్ ఏంటి అన్నీ” అని మళ్లీ అడిగింది. రాజు మళ్లీ కిందకు తల వేసి, ఒక మత్తుగా పీల్చి, “అదే ఒక ఒంటరి మహిళ… అని నన్నుస్తూ… ఏదో అనుకుంటారు ఈ రోజుల్లో లోకులు కాకులు మేడమ్, అంత ఎందుకు ఓల్డ్ అపార్ట్‌మెంట్‌లో నేనే మీ ఇంటికి ట్యూషన్ పిల్లలు వస్తే రూమర్స్ నిందలు వేస్తే ఎంత గొడవ అయింది చెప్పండి… మిమ్మల్ని అలా అందరూ అనుకోవడం నాకు నచ్చదు” అని గొణుగుతున్నాడు.

సుధా: “నీకు అదే ప్రాబ్లెమ్ అయితే లీవ్ ఇట్… ఎవరు ఏమి అనుకున్నా నాకు ఇబ్బంది లేదు… వాళ్లకి పని పాట లేదు, వాళ్ల ఇష్టం వచ్చినట్టు గా మాట్లాడతారు… ఒక మాట చెప్తున్నా నీవు ఏమి నేను పనివాడిలా చూడటం లేదు” అని చెప్పింది. 

రాజు: “లేదు మేడమ్ నాకు మీరంటే చాలా రెస్పెక్ట్… మీరు ఏదైనా చిన్నగా తీస్కుంటారు కావొచ్చు, నేను మిమ్మల్ని అలా అంటే తట్టుకోలేను” అని సుధా పై రెస్పెక్ట్ గుండెల్లోంచి తీసి చూపిస్తున్నాడు.

సుధా: “నా మీద నీకు అంత రెస్పెక్ట్ ఉంది కాబట్టి నేను ఏ రోజు పనివాడు లాగా వాచ్‌మెన్ లాగా డ్రైవర్ లాగా చూడలేదు, అది నీకు కూడా తెలుసు. ఐ డోన్ట్ కేర్ వాళ్లు ఏమి అంటున్నారు అన్నీ, అసలు ఏమి అనుకుంటున్నారు వాళ్లు????” అని అడుగుతుంది.

రాజు: “చా అలాంటి మాటలు వింటే మీరు బాధపడతారు మేడమ్… అలా వద్దు మేడమ్ నేను చెప్పేది వినండి” అని కూల్ అవుతున్నా sudha ni కన్విన్స్ చెయ్యడానికి చూస్తున్నాdu. 

సుధా:”ఏమి అంటున్నారు, ఫస్ట్ చెప్పు??” అని కూల్ చేస్తున్నా కొంచెం సీరియస్‌గా అడుగుతుంది.

రాజు: “అది అది… అని నన్నుస్తూ sudha చాలా సార్లు అడిగే సరికి… ఏం అంటారు మేడమ్ మీకు తెలియందా… మనకు ఏదో ఉంది అనుకుంటారు… మళ్లీ అది పెద్ద బూతు అవుతుందేమో అనుకొని, ఒక ఆడమగ మధ్యలో జరిగేది అదే అనుకుంటారు మేడమ్ పక్కల జీవితాల పై పడి ఏడ్చే జనం” అన్నాడు. సుధా చిన్నగా ఆలోచిస్తూ, “అనుకునే… వాళ్ల ఇష్టం వచ్చినట్టు వాళ్లు అనుకుంటారు, వాళ్ల అనుకుంటున్నారు మన లైఫ్ మనం లీడ్ చెస్కోకుండా ఉండలేము గా, నాకైతే అలాంటి ఇబ్బంది లేదు” అని చాలా కూల్‌గా రిప్లై ఎస్తుంది, “మరి ఆ తర్వాత నీ ఇష్టం, నీవు వెళ్లాలి అన్నీ వెళ్లొచ్చు” అని అంటుంది.

సుధా పిలిస్తే రాజుకి ఇంకా సంతోషం పెరిగింది—ఇన్ని రోజులు లేని మొడ్డ లేచి లేచి ఆడుతుంది. “సరే మేడమ్ ఈ రోజు వెళ్లి రేపు లగేజ్‌తో వస్తాను” అని చెప్పి వెళ్లాడు. సుధా, “ఈ రోజు వద్దు, సండే వెళ్లు… వెళ్లి లగేజ్ అంత తీస్కున్ని రా, కావాలి అన్నీ అంటే ఈ మనీ కావాల్సిన బట్టలు కొనుక్కో ఈ 3 రోజులు” అని అంటూ 5000 ఎస్తుంది, కావాలి అన్నీ రాజు హ్యాండ్ పట్టుకున్ని చేతిలో పెడుతున్నా—రాజు ఉంటాడు అన్నీ అర్థం అయ్యే చాలా హ్యాపీగా ఉంది సుధా మనసులో.

రాజు, “సరే” అని కావాల్సినవై తెచ్చుకున్ని నైట్ వచ్చి సోఫాని హాల్‌లో ఒక మూలకి లాక్కొని అక్కడ పడుకోడానికి ట్రై చేస్తున్నాdu—లోపలకి వెళ్లి కావాల్సిన బెడ్‌షీట్ అన్నీ తీస్కున్ని వచ్చి ఎస్తుంది సుధా. హ్యాపీగా రాజుని చూస్తూ, “హమ్మయ్య ఉన్నావు థాంక్స్ రాజు… వెళ్లిపోతావు ఏమో అనుకున్నా, నా మాట విన్ని ఉన్నావు థాంక్స్” అన్నా అంటున్నా. రాజు, “సరే మేడమ్ మీరు పడుకోండి, ఏమైనా ఉంటే చెప్పండి… ఆ కిచెన్ సింక్… వాటర్ ట్యాప్… కార్ షెడ్ మెయిన్ గేట్ లాక్ వేసి వచ్చి సోఫాలో ఒరిగాడు” అని చెప్పాడు.

—————————————————————————————————————–