GIRLS HIGH SCHOOL – 36 | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU

GIRLS HIGH SCHOOL - 36 | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU కథ,కథనం: వి క ట క వి [caption id="attachment_5553" align="aligncenter" width="1131"] GIRLS HIGH SCHOOL | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU [/caption] వాణీ, తన స్నేహితురాలు రమ ఇద్దరూ స్కూల్ నుంచి బయల్దేరి తమ ఇళ్ళకి తిరిగొస్తున్నారు. "వాణీ, నీ దగ్గర లాగు (logarithms) పుస్తకం ఉంది కదా?ఒక్కసారి నాకు ఇస్తావా? రేపు మళ్ళా ఇచ్చేత్తాను. నా 'లాగు' మా అన్నయ్య తీస్కున్నాడు—"రమ అన్న మాటలో మరో అర్ధాన్ని తీసుకున్న వాణీ ముసిముసిగా నవ్వుతూ, "అదేమిటే! మీ అన్నయ్యా నువ్వూ ఒకే 'లా...గు' వాడుతున్నారా!?"అంది వెటకారంగా. వాణీ లాగి వదిలిన విధానానికి రమకి ఆ 'లాగు'డులోని మతలబు బోధపడి తను పలికిన మాటలోని తప్పిదానికి నాలిక్కరుచుకొని తన స్నేహితురాలి వంక గుడ్లురిమి చూసింది. అయితే, వాణీకి రమని అలా చూసేసరికి నవ్వాగలేదు. పకపకా నవ్వేసింది. వాణీ నవ్వు ఒక భయంకరమైన వైరస్ లాంటిది. ఎదుటివాళ్ళకి ఇట్టే వ్యాపించేస్తుంది. రమ పెదాలపై కూడా నవ్వులు విరిశాయి. అయినా, కళ్ళతో మింగేసేలా చూస్తూ — "ఒసేవ్... వెధవ మాటలు ఆడావంటే సంపేహెత్తాను. నాదగ్గర మా అన్నయ్య పుస్తకం వుండేదే. మనకి చాప్టర్ పడింది కదాని అప్పుడు వాడి దగ్గర తీస్కున్నాను. యిప్పుడు వాడు ఐఐటీ-జేఈఈ ఎగ్జామ్స్ కి ప్రిపర్ అవుతున్నాడూ, అందుకని మళ్ళా నాదగ్గర నుంచి తీఁహేసుకున్నాడు," అని చెప్పింది. "ఓహో—" అని పైకి అని, "ఐనా నేను అన్నదాంట్లో తప్పేముందే!" అన్నది వాణీ కాస్త గ్రొంతు తగ్గించి. ఐతే, రమకి ఆ మాట వినబడి వెంటనే వాణీ వీపు మీద సరదాగా ఒక్కటిచ్చుకుంది.ఈలోగా వాళ్లు వాణీ ఇంటి దగ్గరగా వచ్చేయడంతో ఆమె తన సైకిల్ దిగి స్టాండ్ వేసి, బ్యాగ్ లోంచి లాగార్ధమ్ బుక్ ని తీసి రమకి ఇస్తూ, "మ్... ఇదుగోనే; నా బుజ్జి 'లాగు'ని నీ చేతిలో పెడ్తున్నాను. భద్రంగా దాచుకో!" అంది చిలిపిగా కళ్ళని కదుపుతూ. రమ 'హేఁ!' అని ఓసారి వాణీని కసిరి, "చాలా టాంక్సే, రేపు ఇచ్చేత్తానూ!" అనేసి అక్కణ్ణుంచి బయల్దేరి తన యింటికి వెళ్ళిపోయింది.వాణి ఇంకా నవ్వుతూనే తన ఇంటివైపు తిరిగి గేట్ ని తెరిచి లోపలికి వెళ్తుండగా అప్పుడే ఒక పో'లీ'సు జీప్ వచ్చి ఇంటి ముందు ఆగింది. "అన్నయ్యా! ఇదేనా రావడం?" అజయ్ జీప్ లోంచి బైటకి దిగడం చూసి అతన్ని అడిగింది వాణి‌. అజయ్ ఆమెను చూసి తలూపుతూ పలకరింపుగా నవ్వాడు. "ఇదేమైనా బాగుందా అసలు? ఎప్పుడూ ఒక్కడివే ఇలా ఊపుకుంటూ రాప్పోతే, మా వదినను కూడా నీతో తీసుకు రావచ్చుగా!" అందామె పెళుసుగా.అజయ్, వస్తున్నవాడు కాస్తా అగిపోయి ఒక్కమాటు వాణీని తేరిపార చూసి, "నీ...కెందుకే, కొత్తెం!" అని ఆమె తల వెనుక భాగంలో ఒక్కటిచ్చి ఆమెను దాటుకుని ఇంటివైపు నడిచాడు. వాణీ వెంటనే పరుగులాంటి నడకతో అతన్ని ప్రక్కకి నెట్టేసి కిలకిలా నవ్వుతూ ఇంట్లో అడుగుపెట్టింది.  లోపల హాల్లో శిరీష్ నేల మీద చాప పరుచుకుని కూర్చున్నాడు. అతని ముందర ఆన్సర్ పేపర్లు గుట్టల్లా పేర్చి ఉన్నాయి.గుమ్మం దగ్గర సందడి విన్పించి తలెత్తి వాళ్ళని చూసాడు శిరీష్. "మ్... అజయ్, నీకే ఇప్పుడు కాల్ చేద్దాం అనుకున్నాన్రా! నీకు నూరేళ్ళు ఆయుష్షు," "ఏమైంది గురూ?!"  "చెప్తాన్లే, దా... ఇలా కూర్చో!" అంటూ సోఫాని చూపిస్తూ తనూ క్రింద నుంచి లేచి వొళ్లు విరుచుకుంటూ వాణీతో — "కాఫీ పెట్టమని చెప్పు మీ అక్కని!" అంటూ సోఫాలో కూర్చున్నాడు. "ఏంటి గురూ... రాతలు పూర్తయ్యి అప్పుడే కోతలు కూడా మొదలయ్యాయా?" క్రింద చాప మీదు గుట్టలుగా పేర్చి వున్న పేపర్ల కట్టల్ని చూస్తూ. "ఇది ఇంకా కొసరేలేరా, ముందున్నాయి అసలు పరీక్షలు. అప్పుడుంటాది మాకు జాతర!" మెటికలు విరుస్తూ నవ్వాడు శిరీష్. "సౌమ్యని కలిసి వస్తున్నావా?"  ఔనని తలూపాడు అజయ్. "తనని ఒకసారి సరదాగా ఇంటికి తీసుకురావచ్చు కదరా... బావుండేది!" శిరీష్ కూడా వాణీకి మళ్ళే అడిగాడు. ఐతే, అజయ్ వాణీతో చెప్పినట్లు కాకుండా— "ఆఁ... మ్... నిజానికీ నేనూ తీసుకొద్దామనే అనుకున్నాను గురూ. ఐతే, తనే ఎందుకో... మ్... కుదరలేదు!" అని అంటూ సౌమ్య...