” …….”

” మీతో మాట్లాడని ప్రతీ క్షణం, ఒక యుగంలా ఉంది…ప్లీజ్ మాట్లాడండి మాడం”
” ఎమీ అక్కర్లేదు..కొంచం మాట్లాడితే చాలు, నీ మాటలు శృతి మించుతున్నాయి..”
” అయ్యో మాలతి.నన్ను అర్థం చేసుకో….నా గురించి నీకు బాగా తెలుసు….మనసులో మాట, కుండ బ్రద్దలు కొట్టినట్టు చెప్పే డం నాకు అలవాటు”
” అందుకని….? …అందుకని అలా అంటావా…..?”
” నన్నేమి చేయమంటావు చెప్పు….? నిన్ను అలా, ఆ చీరలో చూడగానే,నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేక పోయాను…”
” వ్వాట్…ఆ చీరకేమయింది….?’
” ఆ చీరకేమి అవ్వ లేదు…. కాని నిన్ను ఆ చీరలో చూసిన వెంటనే నాకు ‘ఆ రోజూ గుర్తుకు వచ్చింది. అందుకే……..”
” మ్మ్…చాలు చాలులే,ఏదో నీకు నచ్చిన చీర కదా,అని కట్టుకున్నాను కదూ!! నన్ను నేనే అనాలి”
” ఓకే….అందుకే గా క్షమించమని కోరుకున్నాను…ఇంకా కోపం తగ్గలేదా….?”
” తగ్గడమా…ఇంకా పెరిగింది.”
” ఎందుకని….?”
” నిన్నెవరు సుధాతో మాట్లాడమన్నారు..? మాట్లాడ్డమే కాకుండా…. ఎవరు తన ఫోన్ నెంబరు తీసుకోమన్నారు…?
” మరేమి చెయ్యను మాలతి .నీకు కాల్ చేస్తేనే మో నువ్వు ఎత్తడం లేదు, ఇక నేనేమి చెయ్యను…..నువ్వే చెప్పు, అందుకే తన నెంబర్ తీసుకున్నా, లేక పోతే నాకెందుకు…? నువ్వే చెప్పు.”
“మ్మ్……..సంతోషించాములే కానీ… ఇకమీదట, నా నెంబర్ కే చెయ్యి. మర్యాదగా ,తన నెంబర్ డిలీట్ చేసెయ్యి”
“ఓకే ఓకే…ష్యూర్…. కోపం పోయిందా?”
“ఇంకా పోలేదు, నువ్వు కనబడితే నాలుగు పీకాలని వుంది”
“అహ్హా హ్హా హ్హా”
“నవ్వకు గాడి…….(మాట మధ్యలో ఆపేసి) “నవ్వకు శివా….మ్మ్…… ” అంది.
” సరే… ఇక పెట్టేయనా”
” ఆగు, సుధ వస్తోంది ఒక థాంక్స్ చెప్పేయ్… జిడ్డులా ఎక్కువసేపు మాట్లాడావో బుర్ర రామ కీర్తన పాడుద్ది.”
” అలాగె డార్లింగ్”
” ఏమన్నావ్?”
” ఓహ్ సారి, నోరుజారింది”
” నీకింకా పైత్యం తగ్గలేదు. తర్వాత చెబుతా నీ పని……ఫోన్ తనకిస్తున్నాను..మాట్లాడు ‘
” మ్మ్”
” హలో”
” హలో సుధ థాంక్స్ ఫర్ యువర్ హెల్ప్”
” ఇట్స్ ఓకే శివా, నార్మల్ అయ్యిందా”
” అయినట్లే అగుపిస్తోంది”
” మ్మ్….”
” ఓకే సుధా, నీకు తర్వాత కాల్ చేస్తాను…. బై”
” బై శివా”

ఛాల రోజుల తర్వాత మనస్సు ప్రశాంతంగా ఉంది. సరిగ్గా అరగంట లో మాలతి నుండి కాల్,

“హలో మాలతి”
“మ్మ్……..”
“ఎలా ఉన్నారు???”
” మ్మ్……”
” ఇంకా కోపం తగ్గలేదా ? “(నేను, కొంచం వెటకారంగా)
” మ్మ్… నువ్వు చేసే పనులకు కోపం రాక…??”
” అందుకే గా, దాసుడి తప్పులు దండంతో సరి అనేగా, అన్ని సార్లు క్షమాపణలు అడిగాను “
” మ్మ్…..”
” మాలతి “
” చెప్పు…..”
” ఇంటికి వచ్చావా….???”
” ఇదిగో, ఇప్పుడే వచ్చ్హా.నిన్ను తిట్టాలనిపించింది అందుకే కాల్ చేశాను”
” అవునా, అయితే కానీ మరీ…..మోకాల మీద కూర్చనున్నాను”( నాటక ఫక్కీలో అన్నాను)
” గాడిదా, అడ్డ గాడిదా…. రాస్కెల్……ఇడియట్…”
” మ్మ్…….”
” మ్మ్….ఏంటీ….?? కొవ్వా……?”
” ఎందుకని పంతులమ్మకు నామీద ఇంత కోపం….? కసీ….?”
” ఎందుకు సుధ దగ్గర అంత చొంగ కారుస్తున్నావు….??”
” నేనా…..?? ఛొంగ కారుస్తున్నానా????…హతోస్మీ… హలో…. నువ్వు మాట్లాడకపోతే తన సహాయం తీసుకున్నా అంతే”
” ఆహా… అయ్యగారి గురించి నాకు తెలియదు పాపం….జాగ్రత్త….. నేను చాల పొసెసివ్…. చంపినా చంపిస్తాను.”
“సరే.. సరే…. ఇక శాంతించండి…”
“మ్మ్…….”
” మాలతి……..!!!”
” చెప్పు…..”
“మనం మాట్లాడుకుని పది పదిహేను రోజులు పైన అయుంటుంది కదా……..?”
“అయితే…….?”
“నేను గుర్తుకు వచ్చానా….?”
“నువ్వెందుకు గుర్తుకు రావాలి….?”
“అస్సలు రాలేదా…..?”
“లేదు”
“నిజంగా…….!!”
“ఖచ్చితంగా లేదు……”
“ప్రామిస్….”
“ఇక చాలు….. ఊరుకో._”
“చెప్పు మాలతి…”
“ఏమి చెప్పను…?”
“నేను అసలు గుర్తుకే రాలేదా….?”
“చెప్పను పో…..”

“ఏమీ లేదు….ఉదయం ఆయనకు, నాకూ మధ్య చిన్న గొడవ..”

” ఓహ్…..అవునా…..ఏమయ్యింది…….!!!”
“గృహ ప్రవేశానికి లీవు పెడతానన్న పెద్దమనిషి ఆఖరి సమయంలో లీవు దొరకలేదంటే ఎలా ఉంటుంది, నువ్వే చెప్పు…..? నిన్నటి నుండి మా మధ్య మాటలు లేవు…లీవు లేకపోతే పోయింది పర్మిషన్ అయినా తీసుకోండి అన్నాను అంతే….అదీ కుదరదని, ముఖం మీద కొట్టినట్టు మాట్లాడి విసురుగా వెళ్ళిపోయారు”(కంటి నిండా నీరు ఉబికింది.)
” పిచ్చి మాలతీ…..ఒక వేళ ఆయన ఆఫీసులో పని ఎక్కువ ఉందేమో….?దీనికి పోయి, చిన్న పిల్లలా….?”
” మ్మ్…..”( వంగి నాకు కనబడకుండా కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంది.)
(నేను సందిగ్ధంగా)”మాలతి….కూల్ డౌన్……ఆయన సిట్యుయేషన్ అక్కడ ఎలా ఉందో….? ఏమో…? నువ్వు కాక పోతే ఎవరు అర్థం చేసుకుంటారు చెప్పు…..ఏడవకండీ……ప్లీజ్ ?”
( తను చివాలున తల పైకెత్తి గుడ్ల నిండా నీరుతో ,నన్ను కోపంగా చూస్తూ)”అవును…..నేనే అందరిని అర్థం చేసుకోవాలి..నన్ను ఎవరూ అర్థం చేసుకోకండి….”
నాకు నోరు పెగలలేదు.తను పవిట చెంగుతో కళ్ళొత్తుకుంటోంది.దుఃఖంతో వస్తున్న వెక్కిళ్ళకు ,పవిట చాటున ఎగిసెగిసిపడుతున్న తన వక్ష ద్వయం నా చూపుల నుండి తప్పించుకోలేక పోయింది.
తన దగ్గరకంటూ జరిగి కూర్చుని ఓదార్పుతో తన ఎడమ చేయి పట్టుకున్నాను. తను నా వైపు తిరగకుండా భారంగా ఎటో చూస్తోంది. నా చేతి వేళ్ళు తన వ్రేళ్ళ మధ్యలోకి చొనిపి వ్రేళ్ళను మెత్తగా నొక్కుతున్నాను.
” మాలతి…ప్లీజ్…టేక్ ఇట్ ఈజీ….అదేమంత పెద్ద ప్రాబ్లం కాదు. నువ్వు చూస్తూ ఉండు, సాయంత్రం ఆయన ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత అన్నీ సర్దుకుంటాయి…ప్లీజ్ రి లాక్స్ డియర్.”
నా ఓదార్పుతో తను తేలికైనట్టు,తన తలను మెల్లిగా నా భుజం మీదకు వాల్చింది. నా కుడి చేత్తో తన తల వెంట్రుకలను రువ్వుతూ,ఎడమచేతిని తన భుజం మీద వేసి దగ్గరకు లాక్కుని, నుదట గాఢంగా ముద్దు పెట్టాను. ఆ ముద్దు వెచ్చదనంలో ఓదార్పు చెందుతూ,తను గువ్వలా ఇంకా దగ్గరగా నా మీదకు ఒరిగిపోయింది. భర్త పరుషంగా అన్న మాటలు తన సున్నిత హృదయాన్ని గాయపరచినట్టు నాకు అర్థమయ్యింది.నీ బాధను నేను పంచుకుంటానన్నట్టుగా తన భుజాన్ని సున్నితంగా నొక్కాను. ఈ హడావుడిలో పైట ఒంటిపొరకు మారి, పలుచటి పవిట క్రింద ఉన్న లోనెక్ రవిక లోంచి ఉబ్బిన ఎత్తుల మధ్య పాపిట గీత స్పష్టంగా కనబడుతోంది. నా కట్ డ్రాయర్ లో జరుగుతున్న రసాయనిక చర్య వల్ల, నా ఊపిరి వేడెక్కింది. నాకు తెలియకుండానే,నా చేయి తన భుజం మీద నుంచి నడుము మీదకు జారింది. తనలో చలం లేదు. మెల్లిగా తల పైకెత్తి,నా చొక్కాతో తన కళ్ళు ఒత్తుకుని నిఠారుగా కూర్చుంది.నడుము మీది నా చెయ్యి తీసేయబోయాను.తను తడి కళ్ళతోనే నా చర్య ఆపి,
” వద్దు శివా…..”
నేనేమి మాటాడకుండా తననే తదేకంగా చూస్తున్నాను.తన చూపులు తడబడ్డాయి.వెంటనే తలదించుకుని,
” ఏంటి….శివా….?? అలా చూస్తున్నావు..?”
” ఏమీలేదు.. చూడాలనిపించింది…అంతే…”
” మ్మ్…..