అక్కడ్నుంచి బైల్దేరి ఆఫీస్ కి వెళ్ళాము, మీటింగ్ కి ఇంకా ఇరవై నిముషాలు టైం ఉంది.

చిన్నా : సునీల్ గారు మీటింగ్ గురించి చెప్పండి.

సునీల్ : ఇస్రో రాకెట్ మన్యుఫాక్చరింగ్ కాంట్రాక్టు మనమే టేక్ ఓవర్ చేసాము వంద శాటిలైట్స్ ని మోసుకెళ్లే అతి పెద్ద రాకెట్ దీని డిజైన్ అండ్ మోడల్, రాకెట్ ఫీచర్స్ కాల్క్యూలేషన్ కోట్ ఇవ్వడానికి AIR TITE కంపెనీ వాళ్ళు వస్తున్నారు అది చూసి ఓకే చెయ్యడానికే ఈ మీటింగ్.

చిన్నా : ఓకే

మీటింగ్ స్టార్ట్ అయింది. డిజైన్ మోడల్ ఎక్సప్లయిన్ చేస్తున్నారు, నాకు బోర్ కొట్టి పూజ వైపు చూసాను, పూజ నాకేమి అర్ధం కావడంలేదని బోర్ కొడుతుందేమో అనుకుని నన్ను చూసి నవ్వింది నేను నవ్వాను, మాకు అటువైపు టీం లో నుండి ఒకతను ఎక్సప్లయిన్ చేసేవాడు ఆ తరువాత ఒక ఆమె అతను వేరే పేపర్స్ చూసుకుంటూ నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్నారు ఆ ఇద్దరి మొహాల్లో టెన్షన్ నేను గమనించాను, పక్కనే ఒక అమ్మాయి పూజ వయసే అదే నా వయసు అంతే ఉన్న అమ్మాయి దిగులుగా కూర్చుని ఉంది.

మంచి కళ గల మోహము, తనని నేను చూసాను కానీ తను నన్ను చూడలేదు.

ఇప్పటికి 25 నిముషాలు అయింది మీటింగ్ 40నిముషాలు మాత్రమే ఇంకా ఎంత సేపు డిజైన్ అండ్ మోడల్ గురించి మాత్రమే చెప్తున్నారు కానీ కాలిక్యూలేషన్ గురించి ఎం చెప్పట్లేదు, నేను సడన్ గా “మీ డిజైన్ అండ్ మోడల్ ఫీచర్స్ చూస్తే మాకు అర్ధం అవుతున్నాయి మీ ఇంజనీరింగ్ వర్క్ గురించి చెప్పండి” అన్నాను.

అందరూ ఒక్కసారిగా నన్నే చూస్తున్నారు అంతలో ఒక అతను లేచి “హూ ఈస్ హి” అన్నాడు,

సునీల్ : వెల్ హి ఈస్ ఔర్ ఫెలో ఇంజనీర్ ఫ్రొం గ్రీన్ లోటస్.

అతను : hoo is it, so you are telling me how to give a presentation.

పూజ ఏదో మాట్లాడబోయింది, నేను సైగ చేశాను.

(పూజ : నాన్న ఆదిత్య ఎం చేస్తున్నాడు తనకి ఎం నాలెడ్జి ఉందని మాట్లాడుతున్నాడు మొత్తం నాశనం చేసేలా ఉన్నాడు నువ్వయినా ఆపు.

సునీల్ : నువ్వు సైలెంట్ గా ఉండు ఇప్పటిదాకా కామ్ గా ఉండి ఇప్పుడు ఆదిత్య ఎంటర్ అయ్యాడంటే మనం కనిపెట్టలేని విషయం ఏదో ఆదిత్య కనిపెట్టాడు.

పూజ : మీరు తన గురించి ఎక్కువగా ఉహించుకుంటున్నారు.) అని గుసగుసలాడుకోడం నాకు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయ్. ఇక……

చిన్నా : iam not talking about your presentation, what iam trying to say is to present your engineering work.

అతను : తదాబాడుతూ “ఓహ్ ఎస్ హియర్ ఇట్ ఈస్” అని చార్ట్ నాకు ఇచ్చాడు.

చిన్నా : you guys go ahead, i will take a look at it. అని దాన్ని స్టడీ చేయడం మొదలు పెట్టాను.

ఇంకో లాస్ట్ 5 mins ఉంది అనగా నా నుంచి ఇంజనీరింగ్ వర్క్ తీస్కుని టక టక ఎక్సప్లయిన్ చేసేసాడు, ఆ తర్వాత అయిపోయిందనిపించి.

అతను : ok sunil sir, when are we heading for this project, we are waiting eagerly to complete it.

నేను నవ్వుతూ who said that this deal is on అన్నాను.

అతను : “ఇందులో ఎం ఫాల్ట్ ఉందని నో చెప్తారు అయినా మీ బాస్ ముందు మాట్లాడానికి ఎంత ధైర్యం” అని గట్టిగ అరిచాడు.

అందరూ నా రియాక్షన్ కోసం వెయిటింగ్ అని చిన్నగా లేచి, based on your calculations we cannot approve this project.

అందరు క్లియర్ గా వినండి వీళ్ళు ఇచ్చిన కోట్ మేరకు అన్ని ఓకే ఒక్క వర్క్ తప్ప అదే మెయిన్ ది దాన్ని కవర్ చేస్తున్నారు, వీళ్ళ కాల్క్యూలేషన్ ప్రకారం అయితే ఇంజిన్ ఆన్ చేసిన 3 నిమిషాలకే ఇంజిన్ లోని volatile గాసెస్ రిలీస్ అయ్యి సెన్సర్లు పని చేయడం ఆగిపోతాయి అండ్ ఇంకోటి వీళ్ళ ఎలక్ట్రో మాగ్నేటిక్ వర్క్ కూడా బాలేదు దాని వల్ల ఫ్యూయల్ బూస్టర్స్ పేలిపోయే అవకాశం ఉంది ఇన్ని తప్పులు పెట్టుకుని ఎ ధైర్యం తో వచ్చారు ప్రెసెంటేషన్ ఇవ్వడానికి.

నేను మాట్లాడిన మాటలకి రెండు వైపులనుంచి సమాధానం లేదు ఒక సైడ్ ఆశ్చర్యంతో ఇంకో సైడ్ అవమానం తో తల దించుకుని ఉన్నారు.

సునిల్ : తను చెప్పిందంతా నిజమేనా?

అంతా నిశబ్దం.

సునీల్ : say it yes or no అని గట్టిగ అరిచాడు.

మళ్ళీ సైలెన్స్.

సునీల్ : ok i will take it as a yes then.

సైలెన్స్………..

సునీల్ : ఎంత ధైర్యం ఉంటే నన్నే మోసం చెయ్యాలని వస్తారు ఇక నుంచి మీతో ఏ డీల్ ఉండదు, గార్డ్స్ వీళ్ళ కాళ్ళు చేతులు విరిచి బయటకి పంపించండి.

అక్కడ వాళ్లందిరికి కింద తడిచిపోయింది సునీల్ గారి మాటలకి కానీ ఆ అమ్మాయి మాత్రం అలానే కుర్చీ లో కూర్చుని తల దించుకుని ఉంది, తను ఏడుస్తుందని నాకు అనిపించింది అలానే తన వంక చూసాను ఆ అమ్మాయి నన్ను చూసి రెండు చేతులతో దణ్ణం పెట్టి ఐయామ్ సారీ అంది పేదాలతో.

నాకెందుకో మనసు ఒప్పుకోలేదు గార్డ్స్ వాళ్ళని లాక్కేలుతున్నారు ఆ అమ్మాయి మీద చెయ్యి వెయ్యబోయేంతలో సునీల్ గారికి సైగ చేశాను, సునీల్ ఆపేసాడు, ఆ అమ్మాయి ఎం జరుగుతున్నాదా అని అయోమయం గా చూస్తుంది, వాళ్ళని వదిలేయమన్నాను, సునీల్ నా వైపు ఒక పది సెకండ్స్ తీక్షణం గా చూసి వాళ్ళని వదిలేయమన్నాడు.

వాళ్ళు వెళ్ళిపోయిన తరువాత సునీల్ : ఆదిత్య ఎందుకు వాళ్ళని వదిలేయమన్నవ్?

చిన్నా : ఎందుకంటే ఆ రాకెట్ డిజైన్ చెయ్యడం అంత ఈజీ కాదు కాబట్టి, ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసిన ఏదో ఒక ప్రాబ్లెమ్ వస్తుంది, డిజైన్ మార్చితే తప్ప సాధ్యం కాదు. వాళ్ళు మళ్ళీ వచ్చినా అన్ని చూసుకుని ఒక వేళ అంతా ఓకే అయితే ప్రొసీడ్ అవ్వండి.

ఇంత పెద్ద కంపెనీ ఇంత ఈజీ గా మోసపోతుంది అని బయటికి తెలిస్తే పరువు పోతుంది.

సునీల్ : అది మన మెయిన్ ఇంజనీర్ ఇవ్వాళ సడన్ గా రాలేదు.

చిన్నా : ఎప్పటి నుంచి పని చేస్తున్నాడు?

సునీల్ : సుమారు పది సంవత్సరాలనుండి, చాలా మంచివాడు.

చిన్నా : ఇవ్వాళ ఇంత ఇంపార్టెంట్ మీటింగ్ కి రాలేదు అంటే ఏంటో కనుక్కోండి, ఒక వేళ కష్టం అయితే ఆదుకోండి.

అక్కడ నుంచి ఇంటికి వచ్చాను అను దిగులుగా కూర్చొని ఉంది.

చిన్నా : ఏమైంది?

అను : ఫండ్స్ ఎక్కడ దొరకట్లేదు, ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లే.

చిన్నా : నీకు ఫండ్స్ కావాలంటే ముందు చేతిలో ప్రాజెక్ట్ ఉండాలి కదా ముందు డని గురించి ఆలోచించు, మర్చిపోయా ఒకసారి టీవి పెట్టి చూడు మంచి క్రేజీ న్యూస్ వస్తుంది అని బాత్రూం లోకి వెళ్ళాను.

ఇంతలో అను టీవీ పెట్టింది : ఇండియాలోనే అతి పెద్ద కంపెనీ అయిన గ్రీన్ లోటస్ మొన్న ప్రాజెక్ట్ ని అతి చిన్న కంపెనీ అయిన రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ కి ఇచ్చిందని చెప్పుకున్నాము కదా కానీ ఏమైందో ఏమో ఆ డీల్ కాన్సల్ చేసినట్టు కంపెనీ సైట్లో అధికారికంగా వెల్లడించింది, ఇక పై రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ తో ఎటు వంటి సంబంధము ఉండదని కంపెనీ డైరెక్టర్ మిస్ పూజ వెల్లడించారు దీనితో రాజ్ ఇండస్ట్రీస్ పై ఇన్వెస్ట్ చేసిన ఇన్వెస్టర్లు డబ్బులు వెనక్కి ఇచ్చేయమని డిమాండ్ చేస్తునట్టు ఇన్ఫర్మేషన్.

బాత్రూం నుంచి బైటకి వస్తుంటే అను టీవీ చూస్తుంది, కళ్ళలో ఆనందం తనకి న్యాయం జరిగినట్టు నన్ను చూస్తూ కౌగిలించుకుంది.

చిన్నా : అనూ…..

అను : సాగతీయ్యకు నువ్వు.

చిన్నా : “మంచి వాసన వస్తుంది నీ దెగ్గర నుంచి” అని మెడ ని కిస్ చేశాను.

అను : “నిన్నటి నుంచి స్నానం చెయ్యలేదు నేను” అని నవ్వింది.

చిన్నా : అందుకే ఇంత ఘాటుగా ఉంది అని తన నడుముని పట్టుకుని గట్టిగా వత్తుకున్న.

అను : ముద్దు ఇస్తా రా.

చిన్నా : హ్మ్మ్ అని ముందుకు వెళ్ళా.

అను : కళ్ళు మూసుకో.

కళ్ళు మూసుకున్నాను ఎంతకీ నా పేదలకి ఏమి తగలట్లేదు ఏంటా అని కళ్ళు తెరిచ్చా, అను బాత్రూం డోర్ దెగ్గర టవల్ పట్టుకుని నుంచుని ఉంది నవ్వుతూ.

చిన్నా : మోసం! ఇది బాహుబలి లో అనుష్క “మోసం” అన్నాను.

అను గట్టిగా నవ్వుతూ డోర్ వేసుకుంది.

నా బాధ వర్ణాతీతం, టెంప్ట్ అవ్వకుండా గట్టిగ పట్టుకున్నా అయిపోయేది ఛా.

ఫోన్ తీసి సునీల్ గారికి కాల్ చేసాను.

చిన్నా : ఎక్కడున్నారు?

సునీల్ : ఇంట్లో RRR స్పెషల్ షో వేయిద్దామని అనుకుంటున్నా, నీ కాల్ వచ్చింది.

చిన్నా : ఇక్కడ నా నోటిదాకా వచ్చిన అన్నం ముద్దని లాగేసుకున్నారు చాలా బాధగా ఉందండి, ఈ తాపం మొత్తం ఆ ముగ్గురి మీద తీరుద్దాం అనుకుంటున్న వస్తారా?

సునీల్ : మీరు అడగక పోడం నేను రాకపోడమా ఎంత మాట, ఇంతకీ మీ దెగ్గర అన్నం ముద్ద లాగేసిన ధైర్యవంతులు ఎవరు?

చిన్నా : నాకే అంత ధైర్యం లేదు లే కానీ మీరు వచ్చేయండి వెళ్లి కొంచెం సేపు వాళ్ళతో ఆడుకుందాం.

సునీల్ గారు నేను కలిసి కంపెనీ ఓల్డ్ గోడౌన్స్ కి వెళ్ళాము మెయిన్ ఎంట్రన్స్ దాట్టుకుని లోపలికి వెళ్ళాం ముగ్గురు సురేష్, వాడి ఇద్దరి ఫ్రెండ్స్ ని గార్డ్స్ కట్టేసి కొడుతున్నారు.

చిన్నా : ఎందుకు కొడుతున్నారు?

నా మాటలు వినగానే ముగ్గురు తల ఎత్తి నన్ను చూసారు అంతా షాక్.

సురేష్ : నువ్వు… నువ్వు…. విక్రమ్, ఇక్కడికి నువ్వెలా వచ్చావ్?

చిన్నా : ఎత్తుకొచ్చిందే నేను రా లఫుట్.

సురేష్ : కానీ ఎలా(ఆశ్చర్యంతో) , ఎందుకు ఎత్తుకొచ్చావ్?

చిన్నా : మరి నువ్వు నన్ను చంపాలని ప్లాన్ వేస్కున్నావ్ కదా, నా కోసం ఒక లారీ, నువ్వేమో కారులో వెయిటింగ్ వీళ్ళు లారీతో నన్ను గుద్ధి చంపేద్దామనే? నన్ను చంపేసి నా పెళ్ళాం తో ఎంజాయ్ చెయ్యాలని తెగ ప్లాన్ ఏసావ్ కదరా.

సురేష్ గాడి మైండ్ బ్లాక్ అయింది ఇదంతా విని.

సురేష్ : లేదు లేదు ఎక్కడో ఏదో మిస్ అండర్ స్టాండింగ్ జరిగింది, నన్ను వదిలేయ్ విక్రమ్ నేను వెళ్ళిపోతా.

వీళ్ళు నిజం ఇలా ఒప్పుకోరు కానీ.

చిన్నా : రషీద్ ఇంతకీ ఎందుకు కొడుతున్నారో చెప్పలేదు.

రషీద్ : బాస్ థంప్సప్ తాగమన్నారు అందుకే కొడుతున్నాం.

చిన్నా : పైనుంచి తాగకపోతే కింద నుంచి ఎక్కించండి మొత్తం అక్కడికే కదా ఎలాగో పోయేది, నాకు వీడు నచ్చాడు దిట్టంగా ఉన్నాడు ముందు వీడికి ఎక్కించండి అని ఒకడ్ని చుపించాను.

వాడ్ని పట్టుకుని రషీద్ ఒక్క తన్ను తన్నాడు ఎగిరి కింద పడ్డాడు ఇద్దరు వచ్చి వాడి కాళ్ళు పట్టుకుని లేపి ప్యాంటు తీసేసారు.

రషీద్ : రేయ్ ఈ బాటిల్ వాడి గుద్దలో పెట్టండి రా, అని ఒక రాడ్ తీసుకున్నాడు.

వాడికి ఆ రాడ్ చూసి పై ప్రాణాలు పైకే పోయాయి “రేయ్ సురేష్ ఒప్పుకో రా ప్లీజ్ రా సార్ వాడు రమ్మంటేనే వచ్చాము సార్ మాకేంతెలీదు మమ్మల్ని వదిలేయండి సార్” అని అరుస్తుండగానే రషీద్ వాడి గుద్దలో పెట్టిన బాటిల్ మీద రాడ్ తో ఒక్కటి పీకాడు.

ఆ దెబ్బకి ఆ గ్యాస్ కి వాడికి ఒక్క సారి ప్రాణం పాయిందేమో అన్న డౌట్ వచ్చినది ఆ తరువాత నెప్పి తట్టుకోలేక “రేయ్ సురేష్ లంజకొడకా ఒప్పుకోరా”.

చిన్నా : రషీద్ తరువాత సురేష్ గాడికి ఎక్కించండి.

సురేష్ : (షాక్ లో నుండి తెరుకొని) వద్దు వద్దు అంతా చెప్పేస్తా.

అది నిన్ను చంపుదామనే వచ్చాము కానీ ఇందులో నేను ఒక్కన్నె కాదు అను వాళ్ళ అమ్మ కూడా ఉంది తానే నిన్ను చంపమని నాకు సలహా ఇచ్చింది.

చిన్నా : నాకు తెలుసు.

సురేష్ మళ్ళీ షాక్ కానీ ఎలా?
“ఇదంతా నీకు ఎలా తెలుసు, ఎలా?”

చిన్నా : నువ్వు ఎప్పుడైతే సుష్మ కి కార్ గిఫ్ట్ ఇచ్చావో అప్పుడే నీ మీద కాన్సంట్రేట్ చేశాను రా, నువ్వు ఎప్పుడైతే నన్ను చంపడానికి లారీ రెంట్ కి తీకున్నావో అప్పుడే ఫిక్స్ అయ్యాను నిన్ను ఏసేయ్యాలని, ఎత్తుకొచ్చాక నీ ఫోన్ చూస్తే తెలిసింది రా నీ అస్సలు ఉద్దేశం ఏంటో.

సురేష్ : కానీ నా ఆపిల్ ఫోన్ లో కీ కొడితే కానీ ఫైల్స్ ఓపెన్ అవ్వవు ఎలా?

చిన్నా : నీకింకో విషయం చెప్పాలి రోయ్ నాకొక ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు రాజు వాడి పని ఏంటో తెలుసా వాడొక హాకర్, నీ జీవితానికి ఇంకో ఆఖరి ట్విస్ట్ ఇవ్వనా, గ్రీన్ లోటస్ కంపెనీ సీఈఓ విక్రమాదిత్య ఎవరో కాదు నేనే.

సురేష్ కి ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు మైండ్ అస్సలు పని చెయ్యట్లేదు వాళ్ళ నాన్న మాటలు గుర్తొచ్చాయి “ఎవడితో పెట్టకున్నావ్ రా? ” అని.

చిన్నా : “నీ రికార్డింగ్ వింటే కానీ అర్ధం కాలేదు రా నాకు”, అని రషీద్ చేతిలో రాడ్ తీస్కుని తల మీద ఒక్కటి పీకాను, “నన్ను చంపేసి నా పెళ్ళాంతో….. ఆ! వర్జిన్ అని తెలియగానే నీ గొంతు లో టోన్ మారింది కదరా అని మళ్ళీ కొట్టబోతుంటే నా ఫోన్ మోగింది. చూస్తే మానస. కట్ చేశాను మళ్ళీ చేసింది. కాల్ లిఫ్ట్ చేశాను.

చిన్నా : చెప్పు మానస.

మనసా ఫోన్ లో : విక్రమ్ నేను రాజు ని మానస కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది. మూడు రోజుల నుంచి డల్ గా ఉంది కానీ నీకు ఫోన్ చేసింది నీకు ఏదో చెప్పాలని కానీ నువ్వు ఎత్తలేదు, ఇప్పుడు ఇదిగో ఇలాగా…..

చిన్నా : తనని తీస్కుని ఇంటికి వచ్చేయ్ నేను ఏర్పాట్లు చేస్తాను.

ఈలోగా ఇంకొక ఫోన్ అను నుంచి, “రాజు నేను మళ్ళీ చేస్తాను” అని కాల్ కట్ చేసి వెంటనే అనుకి కాల్ చేశాను.

చిన్నా : అను చెప్పు.

అను ఫోన్ లో వాళ్ళ నాన్న : విక్రమ్ అను కి ఒంట్లో జ్వరం గా ఉంది ఒళ్ళంతా కాలిపోతుంది పడుకోబెట్టాను త్వరగా వచ్చేయ్.

చిన్నా : “వచ్చేస్తున్నా”, అని కాల్ కట్ చేసి “రషీద్ నేను వెళ్ళాలి ఈ ముగ్గుర్ని చంపెయ్”, అని సురేష్ గాడి ఫ్రెండ్స్ ని చూసాను, “సారీ బాయ్స్ మిమ్మల్ని వదిలేద్దాం అనుకున్నా కానీ మీకు నా గురించి తెలిసిపోయింది, మీ చెడు సావాసాలె మిమ్మల్ని ఈ పరిస్థితికి తీసుకొచ్చింది” అని రషీద్ వైపు తిరిగి “రషీద్ కానిచ్చేయ్” అని అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చేసాను.

హాస్పిటల్ కి వెళ్లే సరికి ఎంట్రన్స్ దెగ్గర అనుని పట్టుకుని వాళ్ళ అమ్మా నాన్న రిసెప్షన్ లో మాట్లాడుతున్నారు నేరుగా అక్కడికే వెళ్ళాను.

అను ని వాళ్ళ అమ్మ పట్టుకుని ఉంది సుష్మ మొహం లో ఇర్రిటేషన్ కనిపించింది , వెళ్లి సుష్మ ని కనీసం చూడకుండా తన చెయ్యి విడిపించి నా దెగ్గరికి తీసుకున్నాను ఒళ్ళంతా చెమటలు, చెయ్యి పట్టుకున్నా ఒళ్ళు చాలా వెచ్చగా ఉంది 104 పైనే ఉండొచ్చు, కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు ఉంది మొహం , “అను ఎలా ఉంది?”

అను : విక్రమ్? కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి, ఒళ్ళంతా నెప్పులు, వామిటింగ్ వచ్చేలా ఉంది.

చిన్నా : (సింటమ్స్ అన్ని టైఫాయిడ్ లాగా ఉన్నాయ్) తనని తీస్కుని డాక్టర్ దెగ్గరికి వెళ్ళాము.

డాక్టర్ డీటెయిల్స్ అన్ని తీస్కుని అనుని ఎక్సామిన్ చేసి టైఫాయిడ్ అని కంఫర్మ్ చేసింది, ప్రెస్క్రిప్షన్ రాసిచ్చి, ఇక్కడ అడ్మిట్ అవుతారా?

చిన్నా : లేదు డాక్టర్ ఇంటికి తీసుకెళ్తాను అసిస్టె చెయ్యడానికి ఒక నర్స్ ని అప్పోయింట్ చేయండి చాలు అప్పుడప్పుడు మీరు వస్తుండండి మిగతాది నేను చూసుకుంటున్నాను.

డాక్టర్ : మీరు పేషెంట్ కి ఏమవుతారు?

చిన్నా : తను నా భార్య డాక్టర్.

డాక్టర్ : (హో ఒక హస్బెండ్ వైఫ్ ని నేను చూసుకుంటాను మీరు అవసరం లేదు అనేవాడ్ని మొదటి సారి చూస్తున్నాను) ఒహ్హ్ ఓకే అలా అయితే సరే, బై ద వే నన్ను డాక్టర్ అని కాకుండా ఇందు అని పిలవండి.

చిన్నా : అలాగే డాక్ట్…. సారీ ఇందు గారు, ఐయామ్ విక్రమ్ నైస్ టు మీట్ యూ.

అక్కడ్నుంచి అనుని ఇంటికి తీసుకెళదామని బైటకి వస్తుంటే రాజు అంబులెన్సు లో మానస ని స్ట్రెచెర్ మీద లోపలికి తీస్కుకొస్తున్నారు, నేను మానస ని బాధగా చూస్తూ (సుష్మ గమనించింది) అను ని కార్ లో కూర్చోపెట్టి గిరి రాజ్ ని చూస్తూ “మెడిసిన్ తీసుకొస్తాను మీరు ఇక్కడే ఉండండి” అని లోపలికి పరిగెత్తాను.

సుష్మ : మీరు ఇక్కడే ఉండండి నాకు తలనెప్పి గా ఉంది నేను కూడా చూపించుకొస్తాను.

నేను లోపలికి వెళ్లి మనసని చూసాను ఇందు గారు మానస చెయ్ పట్టుకుని చెక్ చేస్తుంది.

చిన్నా : ఇందుగారు తను ఎలా ఉంది, ఏమైంది?

ఇందు : విక్రమ్? అదేంటి…. తను ఎవరు?

చిన్నా : నా ఫ్రెండ్ డాక్టర్.

ఇందు : (వీడు ఎవడో డిఫరెంట్ అనుకున్నాను కుక్కలన్నిటికీ తోక వంకర గానే ఉంటుందని నిరూపించాడు అయినా మనకెందుకులే) కొంచెం అసహనంగా ” చూడు విక్రమ్ తన కండిషన్ బానే ఉంది కానీ ఎందుకో బాధ పడుతుంది, బీపీ చాలా హై గా ఉంది, ఇంజక్షన్ వేస్తాను గంట లో కోలుకుంటుంది”.

చిన్నా : మానస చెయ్యి పట్టుకుని చాలా థాంక్స్ ఇందు గారు.

ఇందు : డాక్టర్ అని పిలవండి నా ప్రొఫెషన్ అదే కదా.

చిన్నా : అయోమయంలో అలాగే డాక్టర్.

రాజు ని చూసి ” రాజు అమ్మని రమ్మని చెప్పు నేను వచ్చేంతవరకు ఇక్కడే ఉండండి”. అని ఇందు ముందే మానస నుదిటి పై ముద్దు పెట్టుకుని అక్కడ్నుంచి బైటికి వచ్చేసాను.

అను మెడిసిన్ కొని నేను కార్ దెగ్గరికి వెళ్తుంటే సుష్మ హడావిడిగా కార్ ఎక్కడం చూసాను, వెళ్లి కార్ స్టార్ట్ చేస్తుంటే,

గిరి రాజ్ : సుష్మ నువ్వు మందులు తెచ్చుకోలేదా హెడ్ ఏక్ అని వెళ్ళావ్?

నేను సుష్మని చూసాను అద్దం లో నుంచి.

సుష్మ :అవసరం లేదు డాక్టర్ ఇంటి చిట్కా చెప్పింది.

నేను కార్ స్టార్ట్ చేసి ఇంటికి పోనించాను.

కార్ దిగి అను డోర్ తీసాను తను ఇంకా వీక్ గా కనబడింది, తనని అలానే ఎత్తుకుని ఇంట్లోకి వెళ్లి బెడ్ మీద పడుకోబెట్టాను, అను పడుకుండి పోయింది.

సుష్మ నన్ను వెకిలి నవ్వుతో చూస్తుంది, “అను ఏమైనా తినిందా?” అని అడిగాను.

లేదు అన్నాడు అను వాళ్ళ నాన్న.

అను ని ఒక గంట అలానే పడుకొనిచ్చి ఈలోగా ఫ్రూట్ జ్యూస్ చేసుకొచ్చి తనని లేపాను, “అనూ కొంచెం లేచి ఈ జ్యూస్ తాగు”.

అను ని చిన్నగా లేపి నాకు అనించుకుని జ్యూస్ తన నోటికి అందించాను, సగం తాగి నాకొద్దని మొండికేసింది ఎక్కువ బలవంత పెట్టలేదు, నా కాళ్ళ మీద దిండు వేసుకొని తనని పడుకోబెట్టుకున్నాను.

రాజు ఫోన్ చేసాడు : విక్రమ్ మానస కళ్ళు తెరిచింది నిన్నే కలవరిస్తుంది.

చిన్నా : వస్తున్నాను.

ఇంకో గంటన్నర కి నర్స్ వచ్చింది, అను ని నమ్మదిగా పక్కకి జరిపి నర్స్ కి అప్ప చెప్పి హాస్పిటల్ దెగ్గరికి వెళ్ళాను.

వెళ్లి మానస పక్కన కూర్చున్నాను తల మీద చెయ్యి వేసి “ఇప్పుడెలా ఉంది”.

మానస : బానే ఉంది, ఇంటికి వెళదాం.

ఈలోగా ఇందు డాక్టర్ రౌండ్స్ వేస్తూ నన్ను మానస ని చూసి చిరాకుగా వెళ్లిపోయింది.

చిన్నా : ఎక్కడికి రాజు వాళ్ళ ఇంటికి వెళదామా, మన ఇంటికి వెళదామా?

మానస : అక్కడికి వద్దు, రాజు వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తాను.

చిన్నా : నీ ఇష్టం, ముందు ఏమైనా తిను ఆ తరువాత వెళదాం.

మానస తిన్న తరువాత రాజు ఇంటికి వెళ్ళాం, మానస బెడ్ మీద కూర్చుని ఏదో చెప్పబోయింది, “ఇప్పుడు కాదు ముందు రెస్ట్ తీస్కో తరువాత మాట్లాడదాం, అను కి టైఫాయిడ్ నేను వెళ్ళాలి”.

మానస : అలాగే, అను జాగ్రత్త.

చిన్నా : “నువ్వు కూడా”, అని నుదిటి మీద ముద్దు ఇచ్చి తన రెండు చెంపలు పట్టుకుని “ఆల్రెడీ ఒక అమ్మని పోగొట్టుకున్నాను, ఈ తల్లి కి ఏమైనా జరిగితే తట్టుకోలేను, జాగ్రత్త” అని బైటికి వచ్చి రాజు కి జాగ్రత్తలు చెప్పి “రాజు నీకు సుష్మ నెంబర్ పంపించాను ఎలా అయినా తన కాల్స్, మెసెజస్ అండ్ లొకేషన్స్ అన్ని నీకు ఎంత ఇన్ఫర్మేషన్ దొరికితే అంతా గాథెర్ చెయ్యి అని ఇంటికి బైల్దేరాను.

ఇంటికి వెళ్ళాను, అను ఇంకా పడుకునే ఉంది.

నర్స్ : సార్ ఇందాకే మెడిసిన్స్ వేస్కుని పడుకుంది.

చిన్నా : అలాగే మేడం మీరు వెళ్ళండి, నేను తన దెగ్గరే ఉంటాను ఏమైనా హెల్ప్ కావాలంటే మీకు కాల్ చేస్తాను.

నర్స్ వెళ్లిపోయింది.

సాయంత్రం అవుతుంది అను ని లేపాను అను ఇది తిను అని ఉడకబెట్టిన కార్రోట్ బీన్స్ ఆలు మిక్స్ తినిపించాను, ఐదు స్పూన్లు తినింది అంతే.

ఈలోగా సుష్మ వచ్చి “బేబీ నేను క్లబ్ కి వెళ్తున్న జాగ్రత్త అని వెళ్ళిపోయింది”.

అస్సలు ఇది అమ్మేనా కనీసం దెగ్గరికొచ్చి ముట్టుకోను కూడా ముట్టుకోలేదు, ఎంత చెడ్డదైన కూతురంటే కొంచెం ప్రేమ చూపిస్తారు, ఇదేంటి ఇలా ఉంది అయినా అది ఎలా ఉంటే ఏమిలే అను కి నేను ఉన్నాను కదా అనుకున్నాను.

చీకటి పడింది, అను చిన్నగా లేచి నన్ను అనుకుని, “విక్రమ్ కళ్ళు నొప్పిగా ఉన్నాయ్” అంది.

వెనక మూడు పిల్లోస్ వేసి తనని అనించి కాళ్ళు ఒళ్ళో పెట్టుకుని వత్తాను, అను కళ్ళు మూసుకుంటుంటే “అను కొంచెం సేపు లేచ్చు ఉండు రా బంగారం” అన్నాను, అలానే నేను కాళ్ళు పడుతుంటే నన్ను చూస్తూ కూర్చుంది, “ఏమైనా తింటావా అను”, ఉహు అంది చిన్నగా పైకి వచ్చి తన పక్కన కూర్చున్నాను తల నా భుజం పై వేసి నాకు ఒరిగిపోయి కళ్ళు మూసుకుంది.

చిన్నగా కిందకి జరిపి నేను అలానే జరిగి అనుని పడుకో బెట్టాను, ఫోన్ తీసి మానస కి కాల్ చేశాను.

చిన్నా : మానస ఎలా ఉందే ఇప్పుడు? ఏమైనా తిన్నావా?

మానస : ఇప్పుడే తిన్నారా, నేను బానే ఉన్నాను అను ఎలా ఉంది?

చిన్నా : పడుకుంది ఎం పెట్టినా ఎక్కువ తినట్లేదు మందుల ప్రభావమేమో కళ్ళు మూసుకుపోతున్నాయి తనకి.

మానస : హ్మ్మ్ నువ్వు భోజనం చేసావా?

చిన్నా : హ చేశాను.

మానస : నిజం చెప్పు.

చిన్నా : ఇప్పుడు చేస్తాను.

మానస : అను ని చూసుకోవాలన్నా నువ్వు స్ట్రాంగ్ గా ఉండాలి కదా ఇద్దరు నీరసంగా ఉంటే మిమ్మల్ని చూసుకోడానికి మళ్ళీ నేను రావాలి.

చిన్నా : నవ్వుతూ లేదులే ఇప్పుడు తినేస్తా.

అలా మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా అను ఒళ్ళు వేడెక్కడం గమనించాను.

చిన్నా : మానస నేను మళ్ళీ చేస్తాను అను ఒళ్ళు వేడెక్కుతుంది రేపు మాట్లాడుకుందాం గుడ్ నైట్.

“అను.. అనూ… అంతే వాంతు చేస్కుంటుందనిపించి రెండు చేతులు పట్టాను, ఇందాక తిన్న వెజిటల్స్ మిక్స్ మొత్తం కక్కేసింది, చేతులు అలానే పట్టి అదంతా పారేసి చేతులు కడుక్కుని నీళ్ల తో అను దెగ్గరికి వెళ్లి తన నోట్లో పోసి నోరు కడిగాననిపించి తన మొహం కడిగి నా గుండెల మీద పడుకోబెట్టుకుని ఇందు గారికి కాల్ చేశాను.

ఇందు : హలో ఇందు హియర్.

చిన్నా : మేడం నేను విక్రమ్ అను ఒళ్ళు వేడెక్కి పోతుంది, ఇందాక తిన్నది వామిట్ చేసుకుంది మీరు ఒకసారి వస్తారా, జస్ట్ మీ లొకేషన్ పంపించండి చాలు మా వాళ్ళని పంపిస్తాను మిమ్మల్ని మళ్ళీ ఇంట్లో దింపే వరకు మీ సేఫ్టీ నాది.

ఇందు : అలాగే.

అరగంట లో ఇందుగారు వచ్చారు.

ఇందు : అను ని చెక్ చేసి, మీరు చాలా బాగా కేర్ తీస్కుంటున్నారు చూస్తుంటే తెలుస్తుంది, తనకి వామిటింగ్ అయినా సరే తినిపించడం అపోద్దు, ఎవరీ ఫోర్ హౌర్స్ కి ఒకసారి ఏదో ఒక సాఫ్ట్ ఫుడ్ పెట్టండి, ఇప్పటికి గ్లూకోస్ ఎక్కిస్తున్నాను, రేపటి వరకు కండిషన్ లోకి వస్తుంది ఎప్పుడు పక్కనే ఉండండి.

చిన్నా : అలాగే డాక్టర్ థాంక్ యూ అని తన రెండు చేతులు పట్టుకున్నాను.

ఇందు : నా పనే ఇది, కంగారుపడొద్దు షీ విల్ బి ఆల్ రైట్.

ఇందుగారు వెళ్లిపోయారు.

అను ని చూస్తూ తనని నా గుండెల పై వేసుకుని అలానే జో కొడుతూ ఉన్న నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుంది నేను కూడా అలానే తనని చుట్టేసి పడుకున్నాను.

33c