ఆదిత్యసింహుడు : కనీసం ఈ రహస్యం ప్రభావతికి, నాకూ తప్ప ఆమె తండ్రికి కూడా తెలియదు…అయినా ప్రభావతి మా అన్న గారితో వివాహానికి ఎలా అంగీకరించినది…..
రమణయ్య : ఏం జరిగిందో తెలియకుండా మన నిర్ణయానికి రావడం మంచిది కాదు ప్రభూ….(అంటూ ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూస్తూ) అయినా కామపుర రాజ్య యువరాణి సబంధం మహారాణీ కళావతి గారికి ఎలా తెలిసింది….
రమణయ్య అలా అనగానే ఆదిత్యసింహుడికి తను విరించి చేత రాయించిన లేఖ గుర్తుకొచ్చింది.
దాంతో ఆదిత్యసింహుడు వెంటనే విరించిని పిలిపించాడు.
ఆదిత్యసింహుడు : విరించీ…నేను మహారాణి గారికి రాయించిన లేఖ ఎక్కడున్నది….
విరించి : అది ఆరోజే మన దూత ద్వారా మహారాణి గారికి పంపించాను ప్రభూ….
ఆదిత్యసింహుడు : మరి నేను నా వ్యక్తిగత అధికార ముద్ర వేయకుండా ఎలా పంపించారు….
విరించి : వేయలేదా….నేను చూసుకోలేదు ప్రభూ…మీరు ముద్ర వేసారు అనుకున్నాను…అదీ కాక మీరు అత్యవసరం అనే సరికి నేను దాన్ని వెంటనే పంపించాను….
ఆదిత్యసింహుడు : నువ్వు చేసిన పని వలన ఎన్ని విపరీతాలు జరగబోతున్నవో చూడు….(అంటూ రమణయ్య చేతిలోని లేఖను విరించికి ఇచ్చాడు.)
ఆ లేఖ చదివిన విరించికి వెన్నులో నుండి వణుకు పుట్టుకొచ్చింది.
అతనికి ఏం చేయాలో తోచలేదు.
దాంతో అతను వెంటనే ఆదిత్యసింహుడి కాళ్ళ మీద పడిపోయి, “ప్రభూ నన్ను క్షమించండి….ఈ పొరపాటు నేను కావాలని చేసినది కాదు….” అన్నాడు.
రమణయ్య : కాని నీ పొరపాటు ఎన్ని అనర్ధాలకు దారి తీసిందో చూసావు కదా….(అంటూ సైనికులను పిలిచి విరించిని చూపిస్తూ) ఇతన్ని చెరసాలలో వేయండి…..
సైనికులు వెంటనే విరించిని బంధించి యుధ్ధఖైదీలను ఉంచిన గుడారంలో ఉంచారు.
ఆదిత్యసింహుడు : ఇపుడు ఏం చేద్దాం రమణయ్య గారు….కామపుర రాజ్యానికి వెళ్ళేసరికి వివాహం అయిపోతుంది…

రమణయ్య : ఒక ఉపాయం ఉన్నది ప్రభూ…..
ఆదిత్యసింహుడు : ఏంటది…చెప్పండి….
రమణయ్య : మనం ఎలాగూ వివాహం జరిగే రాజ్యానికి సమయానికి వెళ్లలేం….మీ వంశాచారం ప్రకారం వరుడి కత్తికి బాసికం కట్టి వివాహం జరుపుతారు….కాబట్టి మనం ఇక్కడ నుండి హుటాహుటిన మన అవంతీపుర రాజ్యానికి వెళ్ళి మీ అన్నగారితో జరిగింది మొత్తం చెబుదాము….
ఆదిత్యసింహుడు : లేదు రమణయ్య గారు….అన్నగారి ఆవేశం మనకు తెలియనిది కాదు….అందుకని అవంతీపురానికి వెళ్ళేకన్నా….కామపుర రాజ్యానికి వెళ్ళి మా తల్లిగారితో విషయం తెలుసుకోవాలి….అంతకంటే ముందుగా ప్రభావతిని కలుసుకుని అసలు ఏం జరిగిందో తెలుసుకుని అప్పుడు ఒక నిర్ణయానికి వస్తే మంచిది….
రమణయ్య : అవును ప్రభూ….మీరు అన్నది కూడా నిజమే…విషయం తెలుసుకోకుండా మీ అన్నగారితో చెప్పడం మంచిది కాదు….
ఆదిత్యసింహుడు : మీరు వెళ్ళి సైన్యాన్ని బయలుదేరడానికి సన్నాహాలు చేయండి…సైన్యాన్ని మొత్తం అవంతీపురానికి వెళ్ళమని మన దళనాయకులతో చెప్పండి…యుధ్ధఖైదీలను కూడా తీసుకెళ్ళమని చెప్పండి…మనం కామపుర రాజ్యానికి బయలుదేరుదాం….
రమణయ్య సరె అని బయటకు వెళ్ళి దళనాయకులను పిలిచి ఆదిత్యసింహుడి ఆదేశాలను వివరంగా చెప్పాడు.
దాంతో సైన్యంలోని మూడు భాగాలు యుధ్ధఖైదీలను తీసుకుని అవంతీపురానికి బయలుదేరింది.
మిగిలిన సైన్యంతో ఆదిత్యసింహుడు రమణయ్యతో కామపురరాజ్యానికి బయలుదేరాడు.
ఆదిత్యసింహుడు వెళ్ళేసరికి ప్రభావతికి వీరసింహుడి రాజఖడ్గంతో పెళ్ళి అయిపోయింది.
పెళ్ళి హడావిడీ మొత్తం అయిపోవడంతో ఆదిత్యసింహుడు తరువాత రోజు కామపుర రాజ్యానికి చేరుకున్నాడు.
కోలాహలంగా ఉండాల్సిన రాజప్రసాదం మొత్తం నిశబ్దంగా ఉండటంతో పెళ్ళి అయిపోయిందని అర్ధం అవడానికి ఆదిత్యసింహుడికి ఎంతో సేపు పట్టలేదు.
తనకు భార్య కావాల్సిన ప్రభావతి తన అన్నకు భార్య ఎలా అయింది….ఏం జరిగిందో తెలియక అలాగే బాధ పడుతూ అంతఃపురానికి వెళ్ళాడు.
ఆదిత్యసింహుడు వచ్చిన వార్త విన్న కళావతి ఆనందంతో అతన్ని పక్కన కూర్చోబెట్టుకుని, “చూసావా కుమారా….నీ మాటలు నిజమయ్యాయి….నువ్వు దేశపర్యటనకు వెళ్ళేముందు అన్న మాటలు అనుకోకుండా నిజమయ్యాయి,” అన్నది.

కాని ఆదిత్యసింహుడు ముభావంగా మాట్లాడకుండా ఉండేసరికి కళావతి మనసు ఏదో కీడు శంకించింది.
దాంతో కళావతి, “ఏం జరిగింది కుమారా…ఎందుకలా ఉన్నావు…అంతా బాగానే ఉన్నది కదా,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడి వైపు అనుమానంగా చూసింది.
ఆదిత్యసింహుడు తన తల్లి అడిగిన దానికి సమాధానం చెప్పకుండా అలాగే తల వంచుకుని కూర్చున్నాడు.
అది చూసిన కళావతికి ఏదో జరిగింది అన్న విషయం మాత్రం అర్ధం అయింది.
ఆదిత్యసింహుడు మాట్లాడకపోయే సరికి కళావతి అక్కడే నిల్చున్న రమణయ్య వైపు చూసి, “ఏం రమణయ్యా…ఏం జరిగింది,” అంటూ గట్టిగా అడిగింది. అంతలో చక్రవర్తి రత్నసింహుడు కూడా ఆదిత్యసింహుడు వచ్చాడన్న ఆనందంతో అతన్ని కలవడానికి అక్కడకు వచ్చాడు.

కాని ఆ మందిరంలో వాతావరణం చాలా గంభీరంగా ఉండటం చూసి ఆయనకు కూడా ఏదో జరిగింది అన్న విషయం అర్ధమయ్యి మెదలకుండా వింటున్నాడు.
మహారాణీ కళావతీ అంత గట్టిగా అడిగేసరికి అప్పటిదాకా తల వంచుకుని నిలబడ్డ రమణయ్య ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూస్తూ, “మహారాణీ గారూ….అదీ….” అంటూ చెప్పబోయాడు.
కాని అప్పటికే ఆదిత్యసింహుడి మనసు కకావికలమై పోయి ఉండటంతో ఆలోచనా జ్ఞానం మందగించింది.

ఆదిత్యసింహుడు వెంటనే, “మీరు ఆగండి రమణయ్య గారు….” అంటూ అతన్ని ఆపి తన తల్లి కళావతి వైపు చూసి, “అమ్మా….నేను ఒక్కసారి ప్రభావతిని కలవాలనుకుంటున్నా,” అన్నాడు.
తన అన్న భార్యని వదిన గారు అని పిలవకుండా పేరు పెట్టి పిలిచేసరికి కళావతికి ఆదిత్యసింహుడి మీద విపరీతమైన కోపం వచ్చింది.
కళావతి : ఆదిత్యా….నువ్వు హద్దులు మీరుతున్నావు….మీ అన్న భార్యని పేరు పెట్టి పిలిచేంత సాహసం చేస్తావా….(అంటూ ఆదిత్యసింహుడి వైపు కోపంగా చూసింది.)
ఆదిత్యసింహుడు : ఇప్పుడు నేను రాచమర్యాదలు పాటించే పరిస్థితిలో లేను మాతా….ముందు నేను అత్యవసరంగా ప్రభావతిని కలవాలి అంతే….
కళావతి : నేను అనుమతించను కుమారా…నీ ఆవేశం చూస్తుంటే ఏదో అనర్ధం జరిగిందని అవగతమవుతున్నది….అది ఏంటో తెలియకుండా…ప్రభావతిని కలవడానికి అనుమతించను….(అంటూ తనను తాను సంభాళించుకుంటూ ఆదిత్యసింహుడి దగ్గరకు వచ్చి అతని భుజం మీద చెయ్యి అనునయంగా నిమురుతూ) అసలు ఏం జరిగింది చెప్పు కుమారా…నిన్ను ఇప్పుడు ఇంత క్రోధావస్తలో చూడలేదు…ఇంత విచిలితుడవైతున్నావెందుకు….(అంటూ అతని పక్కన కూర్చుని ఆదిత్యసింహుడి తల మీద చెయ్యి పెట్టి నిమురుతూ అతని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ) చెప్పు తండ్రీ…ఏమయింది…ఈ అమ్మకు చెప్పవా…..

కళావతి అంత ప్రేమగా అడిగేసరికి ఆదిత్యసింహుడు ఇక ఆగలేక ఆమె భుజ మీద తల పెట్టి కళ్ళు మూసుకున్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడి కళ్ళల్లో నుండి నీరు కారి ఆమె రవికను తడపడంతో కళావతి ఇంకా కంగారు పడిపోయింది.
ఆదిత్యసింహుడిని అలా చూసిన రత్నసింహుడు కూడా కంగారుగా అతని దగ్గరకు వచ్చి ఇంకో వైపు కూర్చుని, “కుమారా….ఏంటి…ఏమయింది….జరిగింది చెబితే సమస్య నివారణా చర్యలు తీసుకుందాం,” అన్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడు : అంతా అయిపోయిన తరువాత ఇక సమస్య నివారణ ఏం చేయమంటారు నాన్నగారూ….
రత్నసింహుడు : అసలు ఏం జరిగిందో వివరంగా చెబితే కదా మాకూ బోధపడేది…..
ఆదిత్యసింహుడు తన వదిన ప్రభావతిని పేరు పెట్టి పిలవడం….తనకు వచ్చిన లేఖలో రాజముద్ర లేకపోవడం అన్నీ ఒక్కొక్కటిగా గుర్తుకొస్తుండటంతో కళావతికి విషయం దాదాపుగా అర్ధం అయింది.
కాని ఆ లేఖకు, ప్రభావతికి, ఆదిత్యసింహుడికి ఉన్న సంబంధం ఏంటో అర్ధం కాక కళావతి ఇక చివరి అస్త్రంగా, “కుమారా….ప్రభావతితో నీకు ఇంతకు ముందే పరిచయం ఉన్నదా,” అనడిగింది.
కళావతి అలా అనగానే ఆదిత్యసింహుడి ఆశ్చర్యంతో ఆమె కళ్ళల్లోకి చూసాడు.
రత్నసింహుడు : కళా….ఏం మాట్లాడుతున్నావు….మన కొత్త కోడలు ప్రభావతి మన ఆదిత్యసింహుడికి తెలియడం ఏంటి….నాకు ఏమీ అవగతం కావడం లేదు…..
కళావతి : మహారాజా…మీరు ఆగండి…నేను విచారిస్తున్నాను కదా…..(అంటూ చుట్టూ చూసింది.)
అక్కడ పనిచేసే దాసీలు, అంతఃపుర పరివారం మొత్తం నిల్చుని ఏం జరుగుతందా అని ఆసక్తిగా చూస్తున్నారు.
కుటుంబ సమస్య బయటకు పొక్కడం ఇష్టం లేక కళావతి వాళ్ళందరి వైపు చూస్తూ, “ఏకాంతం…..” అంటూ గట్టిగా అన్నది.

దాంతో అక్కడ పని చేస్తున్న పరివారం అంతా ఒక్కక్కరుగా ఆమెకు నమస్కరించి ఆ మందిరం నుండి వెళ్ళిపోయారు.
రత్నసింహుడు కూడా ఇప్పుడు వచ్చిన సమస్య చాలా గంభీరమైనదని అర్ధమయ్యి మెదలకుండా ఉండిపోయాడు.
రమణయ్య కూడా అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోతుండటం చూసి కళావతి, “రమణయ్యా….నువ్వు ఎక్కడకు వెళ్తున్నావు… నువ్వు ఇక్కడే ఉండు….ఈ సమస్య ఏంటో ఆదిత్యసింహుడి తరువాత నీకే పూర్తిగా తెలుసు…” అన్నది.
దాంతో రమణయ్య కూడా అక్కడే ఉండిపోయాడు.
అందరూ పూర్తిగా వెళ్ళిపోయిన తరువాత రమణయ్య ఆ మందిరం ద్వారాలు మూసేసాడు.
కళావతి మెల్లగా ఆదిత్యసింహుడి తలను నిమురుతూ, “ఇప్పుడు చెప్పు కుమారా…ఏం జరిగింది…వివరంగా చెప్పు,” అన్నది.
ఇక ఆదిత్యసింహుడు తను రాజ్య పర్యటనకు వచ్చిన తరువాత ప్రభావతితో తనకు జరిగిన పరిచయాన్ని, పెళ్ళి చేసుకుందామన్న విషయాన్ని మొత్తం కళావతికి చెప్పాడు.
మొత్తం జరిగింది చెప్పాడు….కాని తాను, ప్రభావతి ఏకశయ్యాగతులు అయినట్టు మాత్రం కళావతికి తెలుపలేదు.
దాంతో కళావతికి మొత్తం విషయం అర్ధమయింది.
కాని ఆమె తనకు వచ్చిన లేఖ విషయం మాత్రం అర్ధం కాలేదు.
కళావతి : మరి కుమారా….నీవు, ప్రభావతి వివాహం చేసుకుందామనుకున్నప్పుడు ఆ లేక నా దగ్గరకు వీరసింహుడి దగ్గర నుండి ఎలా వచ్చింది….
ఆదిత్యసింహుడు : నేను కామపురరాజ్యం నుండి అన్నగారిని కలవడానికి వెళ్ళినప్పుడు అక్కడ నుండి మీకు విషయం తెలియచేయాలని నేనే లేఖ పంపించాను…
కళావతి : కుమారా….ఎంత పని జరిగింది…..
ఆదిత్యసింహుడు : ఆ లేఖ పంపించింది ఎవరో కూడా తెలుసుకోకుండా అలా వివాహం చేసెయ్యడమేనా అమ్మా