‘…ఇంతకీ ఎవరో ఆ పెళ్ళికూతురు!…’ అని వెక్కిరించాడు వికాస్…‘… మిళింద్ తల్లి, రాధ….’ అంది వకుళ…‘..ఛ!…’ అన్నాడు వికాస్…‘….ఎందుకో ఆ ఛీత్కారం!…’ అన్నాను…‘…అల్లుడి తల్లి, అక్క చెల్లెలి వరస!…ఆ మాత్రం తెలీదా మీకు ’ అన్నాడు తను కోపంగా…‘…చెల్లెలి వరసే గానీ, రక్తసంబంధపు చెల్లెలుకాదుగా!…’ అన్నాను…‘… అవున్లే!..సరైన జోడీయే! ఆవిడా గ్రంధసాంగురాలేగా!…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఎందుకలా అంటున్నావ్?…నిన్ను తన గుబ్బల్ని నిమరనిచ్చినందుకూ, నీ చేత ముద్దులెట్టించుకున్నందుకూనా!…అదే పని నేనూ, వకూ, ఆ మిళింద్ తోనో, వాసుతోనో చేస్తేనో!!…’ అంటూ నిలదీశాను వికాస్ ని…
…‘…ఆవిడ తన చీర కొంగుతో నా చేతుల్ని కవర్ చేసినా, నువ్వు పట్టేశావన్నమాట!…’ అని వికాస్ నవ్వుతూ అంటూంటే…‘…ఓ జాణని మరో జాణే పట్తగల్దు గురూ!…ఇంతకీ ఎంతున్నాయేంటీ ఆవిడవి?…’ అని కళ్ళెగరేశాడు మధు….‘…భలే సైజులు మధూ ఆవిడవి…రెండు చేతులూ చాల్లే దనుకో! …మరి…సుధవి ఎంతున్నాయేంటీ!…’ అంటూ మధుని అడిగాడు…‘…బింకంలో సంధ్య వాటికి మంచి పోటీనిస్తాయిలే!…పైగా ఆ నిపుల్స్ టచ్ చెయ్యాలి గురూ! …వకుళ వి పట్టుకొచ్చి, సంధ్య వాటికి అతికించినట్లు ఉన్నాయి…’ అన్నాడు మధు కన్ను గీటుతూ….మరింకేం! నీ ఐడియా బాగుంది సంధ్యా!…నాకూ, మధుకీ, అభ్యంతరాల్లేవు…వాళ్లతో మాట్లాడు…’ …అని నాతో చెప్పి ‘…నీ వాటికన్నా కూడా పెద్దవి వకూ రాధవి!…’ అన్నాడు వికాస్, దాన్ని రెచ్చగొట్టడానికి…‘…మరింకేం!…ఈ రాత్రికి…వాటి…మధ్యే తల దాచుకో!…నా ఊసెందుకు నీకూ!!…’ అని చురుగ్గా జవాబు చెప్పింది వకుళ…

….‘…ఇంతకీ ఏమడిగాడు వాసు నిన్ను?…’ అన్నాడు మధు, సంభాషణని ట్రాక్ మీదికి పట్టుకొస్తూ! …‘…మీరిద్దరూ పెళ్ళిచేసుకుంటే, మా తల్లితండ్రులు సుఖంగా ఉన్నారన్న తృప్తి మా ఇద్దరికీ ఉంటుంది…’ అని మిళింద్ సుధ లు పట్టుపడితే…ఆలోచిస్తా…అన్నానేకానీ మన చుట్టూ ఉన్న సమాజం సంగతేంటి! మా సంబంధమేమని చెప్పుకోవాలి?…సుధ, మిళింద్ మమ్మల్నేమని పిలుస్తారు?…రాబోయే మనవలచేత ఏమని పిలిపించుకోవాలి?…పిచ్చెక్కిపోతూందనుకో ఆలోచిస్తూంటే!…సైకాలజిస్టువికదా!…ఏమైనా పరిష్కారం చెప్పు వకుళా!… అన్నాడు వాసు…’ అని ఆగింది వకుళ…‘.ఇంతకీ ఏం సలహా ఇచ్చావేంటీ…’ అనడిగాడు వికాస్….‘…చెప్తా!…మిగిలిన ముగ్గురూ మీకేం చెప్పలేదా!?…అది చెప్పండి…ఆ తర్వాత…’ అంటూ దాటేసింది వకుళ…‘…నే నప్పుడే చెప్పేశాగా!…వీళ్ళిద్దరే చెప్పాలి…’ అన్నాడు మధు…నా వైపూ, వికాస్ వైపూ చూస్తూ…నేనేం మాట్లాడకుండా భోజనం చేస్తూ ఉండిపోయాను…‘…సంధ్య…ఆకలి మీదున్నట్లుంది…నే చెప్తాలే!…’ అంటూ వకుళ వైపు చూస్తూ మొదలెట్టాడు వికాస్ … (end of page 90)
‘… నీ వాసు చెప్పిందాని స్టైల్లోనే ఉంది…మిళింద్ తన ఒక్కగానొక్క కొడుకని…తనే తల్లి తండ్రి ఐ వాడిని పెంచిందట మూడేళ్ళ వయసువాడైనప్పటి నుంచీ!…ఆవిడకీ కామం పాలు ఎక్కువేట…పైగా మిలటరీ మొగుడి ప్రోత్సాహంతో ‘…స్వాప్…’ కి అలవాటు పడ్డ ప్రాణమేమో…నిద్రలో పసివాడి చేతులు …వీటి…మీద పడితే చెమ్మగిల్లి పోయేదాన్నని…’…సినిమా వాంప్ లా తన కుండల వైపు కళ్ళార్పి చెప్పింది…టేబుల్ మీద తన గుబ్బల్ని ఆనుస్తూ…అపుడే నేను వాటి కిందికి చేతులు దూర్చడం…ఆవిడ పైట కొంగుతో నా చేతుల్ని కవర్ చెయ్యడం జరుగుత…నువ్వెలా చూశావ్ సంధ్యా! ’…అని నన్నడుగుతూ ఆగాడు వికాస్… ‘…కళ్ళు మూసుకుని పాలు తాగితే లోకంకి తెలియదు…అనుకుందిట…నీలాటిదే ఓ గండు పిల్లి… కానీ!…’ అంది వకుళ నా బదులు సమాధానం చెప్తూ… ‘…సరే …’ అంటూ కంటిన్యూ చేశాడు వికాస్…