GIRLS HIGH SCHOOL – 18 | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU

GIRLS HIGH SCHOOL - 18 | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU కథ,కథనం: వి క ట క వి [caption id="attachment_5553" align="alignnone" width="1131"] GIRLS HIGH SCHOOL | గర్ల్స్ హైస్కూల్ | AMMAYI POOKU[/caption] సుజాతని ఇంట్లో దిగబెట్టాక నాస్మిన్ తన ఇంటికి వెళ్ళి సారాసరి తన అన్న గదిలోకి పోయింది. "భయ్యా, ఏమైంది నీకు..? తనని ఎంత కష్టపడి తీసుకొచ్చాను నేను... నువ్వసలు తనతో సరిగ్గా మాట్లాడనే లేదని చెప్పింది!" అంటూ తను సామిర్ ని కోప్పడింది. సామిర్ కి కూడా సుజాతతో తొలిపరిచయం ఇలా అవ్వడం చాలా బాధగా ఉంది. కానీ, తన చెల్లి ముందు బయటపడకుండా, "నన్నేం చేయమంటావ్? తను అస్సలు మాట్లాడనివ్వకుండా నన్ను ఎందుకూ పనికిరాని వాజమ్మలాగ జమకట్టి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది... నా సంగతి సరే గానీ, తనకు నేను నచ్చానో లేదో కనుక్కున్నావా?" అని అడిగాడు. "భయ్యా... తనకి నువ్వంటే మంచి అభిప్రాయం ఏర్పడినట్టేవుంది... అంటే... తన మాటలను బట్టీ నాకు అలా అనిపించింది! నువ్వు చెప్పు... తను ఎలా వుందో—" అని నాస్మిన్ అడగ్గానే తన అమ్మ తనని పిలవడం వినిపించి, "హా... అమ్మీ.. ఆయీ!" అని లేచి వెళ్ళిపోతూ, "నేను స్నానం చేసి వచ్చేస్తాను... తర్వాత మాట్లాడుకుందాం!" అనేసి వెళ్ళిపోయింది. ★★★ స్నానం ముగించుకు వచ్చాక నాస్మిన్ మేను అత్తరు సువాసనలతో ముక్కుపుటాలను అదరగొడుతున్నది... కమీజులోని తన చను గుబ్బలను బ్రాతో బంధించకుండా అలానే వదిలేయడంతో అవి స్వేచ్ఛగా అటు ఇటు ఎగురుచున్నవి... నాస్మిన్ సామిర్ దగ్గరికి వచ్చి అతని ముందు కూర్చుని, "హ్మ్... ఇప్పుడు చెప్పు భయ్యా...! సుజాత ఎలా వుంది....?" అని అడిగింది. సామిర్ ఏదో ట్రాన్స్ లో ఉన్నట్టుగా మొహం పెట్టి, "తనంత అందగత్తెని ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ చూడలేదు బెహన్, కుద్రత్ కా కమాల్ హె వో... తన గురించి ఇంతకంటే నేనేం చెప్పగలను...!" అన్నాడు. నాస్మిన్ కాస్త ఇబ్బందిగా మొహం పెట్టింది... ఒక అమ్మాయిగా తన ముందే ఇంకో అమ్మాయిని పొగిడితే తనకి సహించడం కష్టంగా వుంది. అసలే తనకి తన అందమటే కాస్త గర్వం ఎక్కువ. లత ఈ ఊర్నుండి వెళ్ళిపోయాక ఈ వూరి కుర్రాళ్లు అందరూ మొదట తన వెంటే పడ్డారు. తర్వాతనే ఈ సుజాత వచ్చి తన మాయని చూపించింది. నాస్మిన్ మూతి ముడుచుకుంటూ, "హ్మ్... తనలో అంతలా నచ్చే అందం ఏం కనబడిందో...?" అంది. సామిర్ నవ్వుతూ, "తనలో అణువణువునా అందం దాగుంది నాస్మిన్... తనని గురించిన ఏ విషయమైనా నాకు ఇష్టమైనవే...!" అన్నాడు. నాస్మిన్ కి సహనం సన్నగిల్లుతోంది... తను కూడా సుజాతకి ఏమీ తీసిపోనని సామిర్ కి తెలియజెప్పాలనుకుంది. 'ఇన్నేళ్ళుగా ఇంట్లో వున్న తన అందం కనపడలేదుగానీ కొత్తగా వచ్చిన ఆ సుజాతలో అనువణువూ అందంగా కనపడిందా... వీడికి!' అని అనుకుంది. హ్మ్... ఒకవేళ నిజంగా నాస్మిన్ సుజాత కన్నా అందగత్తె అయినప్పటికీ ఏ అన్నా తన చెల్లెలిని అలాంటి దృష్టితో చూడడు. ఆ విచక్షణని ఆ క్షణం తను మరచిపోయింది. అసూయ ముందుపుట్టి ఆడది తరవాత పుట్టిందంటారు... అలాంటి అసూయతో కూడిన ద్వేషం నాస్మిన్ లో ఇప్పుడిప్పుడే పురుడు పోసుకుంటోంది.... సుజాత మీద! ఇక ఓర్వలేక సామిర్ తో, "తను నాకన్నా అందగత్తెనా, భయ్యా..?" అని అడిగింది. సామిర్ ఒక్కసారి తన చెల్లెలి వంక చూసాడు. నాస్మిన్ కాస్త ఒంగి వుండటంతో దబ్బకాయల్లాంటి చన్నుల పై భాగం ఇంకా ఆ చీలికా అతనికి లీలగా కనపడింది. ఒక్క క్షణం తన చూపుని తిప్పకుండా అలా చూసాక తనేం చేస్తున్నాడో అర్ధమై వెంటనే తన తలను పక్కకి తిప్పేసి, "నిన్నెప్పుడూ ఆ వుద్దేశ్యంతో చూడలేదు, నాస్మిన్!" అన్నాడు. "పోనీ ఇప్పుడు చూడు... ఒక్కసారి చూసి తనకూ నాకూ ఉన్న తేడా ఏంటో చెప్పు... ఎవరు ఎక్కువ అందంగా వున్నారో...?" అంటూ ఇంకాస్త ముందుక్కి వంగింది. ఎంత చూడకూడదనుకున్నా కళ్ళముందు కనిపిస్తున్న ఆ రసాలూరే మామిడిపళ్ళు వూగుతూ అగుపించేసరికి, "నాస్మిన్.. నీకేమైనా పిచ్చెక్కిందా..?" అన్నాడు. అక్కడే వుంటే ఇంకేం చూడాల్సి వస్తుందోనని వెంటనే లేచి పక్కన టేబుల్ మీదున్న పుస్తకాలను వెదుకుతున్నట్టుగా నాటకమాడసాగాడు... కానీ, తన కళ్ళముందు మాత్రం ఇందాక చూసిన బంతులు నాట్యమాడాయి. అప్పుడే వాళ్ళ అమ్మ వచ్చి, "ఏంటి నాస్మిన్... చదువుకోకుండా భయ్యా తో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కాలక్షేపం చేస్తున్నావ్...! పోయి చదువుకో..." అంది. నాస్మిన్ వెంటనే, "అమ్మీ... నేను భయ్యా దగ్గర ఒక ప్రాబ్లం నేర్చుకుందామని వచ్చాను... నాకు కొంచెం ఆలస్యమవుతుందిలేఁ తెలుసుకోడానికి!" అని తడుముకోకుండా చెప్పింది. నాస్మిన్ అబద్ధం చెప్తోందని తన అమ్మకి చెప్దామనుకున్నాడు సామిర్. కానీ, తనకి నోరు పెగల్లేదు... ఎందుకో మరి! "సరే నాస్మిన్... మీ బాబా నిద్రపోయారు.... నేను కూడా పోయి పడుకుంటాను... నీకు, సామిర్ కి పాలు కలిపి వంటగదిలో ఉంచాను. చల్లారాక మర్చిపోకుండా తీసుకోండి...!" అనేసి వాళ్ళ అమ్మ వెళ్ళిపోయింది. నాస్మిన్ వంటగదిలోకి పోయి పాలు పట్టుకు వస్తూ తన కమీజుకి వున్న ఓ  బటన్ ని విప్పేసింది. గదిలోకి వచ్చి సామిర్ కి పాల గ్లాసిస్తూ కాస్త వంగి తన మేరూ పర్వతాలను అతనికి కనపడేట్టుగా చాపింది. "మ్... చెప్పు భయ్యా... సుజాత నాకన్నా అందగత్తెనా....?" సామిర్ నాస్మిన్ యద లోయ వంక చూసి పాలని తాగలేక ముఖం మరలా పక్కకు తిప్పేసుకుని కోపంగా, "నాస్మిన్... నువ్వా టాపిక్ ఇంక ఎత్తావంటే అమ్మీని పిలుస్తాను... వెళ్ళి చదువుకో...!" అన్నాడు. "భయ్యా... నేను నా పుస్తకాలను ఇక్కడికే తెచ్చుకుని నీ దగ్గరే చదుకోనా...?" అంది నాస్మిన్ వెంటనే. సామిర్ వద్దు వద్దనుకున్నా అతని నోటి వెంట, "సరే...!" అన్న మాట వచ్చేసింది, "కానీ, చదువుకో... అంతే, ఇంకేమీ మాట్లాడకూడదు!" అన్నాడు మళ్ళీ... నాస్మిన్ వెంటనే తన గదిలోకి పోయి పుస్తకాల బ్యాగుని తీసుకుని వస్తూ తన కమీజుకి వున్న మరో రెండు బటన్ లని కూడా తీసేసింది. తన అమ్మీ దగ్గరికి వెళ్ళి తను సామిర్ గదిలో చదువుకుంటున్నానని, ఆలస్యమైతే అక్కడే పడుకుంటానని కూడా చెప్పింది.! ఆ తర్వాత నాస్మిన్, సామిర్ గదిలోకి వచ్చి అతని ఎదురుగా నేల మీద కూర్చుని తన పుస్తకాలను తీసి శ్రద్ధగా చదువుతున్నట్టుగా నటించసాగింది. అక్కడ సామిర్ చూడకూడదు అనుకుంటూనే మాటిమాటికీ ఓరకంట నాస్మిన్ వక్ష సంపదను కన్నార్పకుండా చూడసాగాడు. 'ఆహా... ఏమున్నాయవి...! నేను ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ వీటిని ఆస్సలు గమనించనే లేదు...' ఆ క్షణంలో సామిర్ అంతకుముందు తాను ఎంతగానో పొగిడిన సుజాతని కూడా విస్మరించాడు. నాస్మిన్ శిఖర ద్వయాన్ని తొంగి తొంగి చూడసాగాడు. అతనికి వాటిని చేతుల్లోకి తీసుకుని పిసికేయాలని చేతులు దురద పెట్టసాగాయి... 'కానీ... తను నా చెల్లి... ఛ... ఇది తప్పు... త్...తప్పు... కాదు... తప్పు... కాదు... ఊహు... ఎదురుగా ఇలాంటి అందాన్ని పెట్టుకుని... ఏమీ చెయ్యకపోడం.... తప్పు.... అవును... అదే తప్పు... కానీ... ఎలా.....?' అలా మెల్లగా అతని మనఃస్థితిలో మార్పు వచ్చింది. అక్కడ నాస్మిన్ కూడా సామిర్ ని గురించి అలాగే అలోచిస్తోంది, 'ఎలా.... సొంత అన్నయ్యతో... ఎలా...?' ఎందుకైనా మంచిదని తను ఇంకాస్త వంగి తన స్తనాలను మరింతగా బహిర్గతం అయ్యేలా చేసింది. ఈ పొజిషన్ లో తన చను గుబ్బలు సిమ్లా యాపిల్ కాయలవలె కనిపించడంతో పాటుగా ఎర్రని ముచ్చికలు కూడా అతనికి దర్శనమిస్తాయి... ఆమె ప్రయత్నం వమ్ము కాలేదు. సామిర్ ఈసారి నాస్మిన్ వైపు చూసింతర్వాత అతనికి గుటకపడటం కూడా కష్టమైంది. అతని కన్నులముందు కేవలం ఆమె బంగినపళ్ళ రూపు మాత్రమేకాక గులాబీ రంగులో ఉన్న ముచ్చికలు కూడా లీలగా అగుపించాయి. సామిర్ మెల్లగా తన గొంతుని సవరించుకుని, "ఈరాత్రికి ఇక్కడే పడుకుంటావా నువ్వు...?" అని అడిగాడు. అతని మాటలోని తేడాని ఇట్టే పసిగట్టేసింది నాస్మిన్... విజయగర్వంతో తన పెదాలపై చిన్నగా నవ్వు విరిసింది. ఎలాగయితేనేం, చివరికి తన అన్నయ్యకి తన మీద కోరిక ఏర్పడేలా చేసింది నాస్మిన్. "లేదు భయ్యా... నా గదిలోనే పడుకుంటా...! ఇప్పుడే వెళ్ళిపోనా...?" అంటూ వ్యంగ్యంగా అంది. సామిర్ వెంటనే తడబడుతూ, "ఆ... వద్దు... ఆ..హా.... అది ఏంటంటే... నువ్వు... ఎంతసేపు ఇక్కడ చదువుకోవాలనుకుంటే... అంతసేపు చదువుకో... అంటే... నువ్వుంటే.... అదే... నువ్వు లేకపోతే నాకు కూడా ఒంటరిగా... అనిపించి... నిద్ర... వచ్చేయచ్చు.... మ్... నీకు గానీ, నిద్ర వస్తే... నిరభ్యంతరంగా... ఇక్కడే... పడుకో... పర్లేదు... పెద్ద మంచమే కదా... ఇంతకుముందు కూడా చాలాసార్లు పడుకున్నాం కూడా..." హ్మ్... నాస్మిన్ ని తనతో పాటు పొడుకునేలా చేయడానికి ఇంత పాఠం చదివాడు సామిర్!! ఇంతకుముందు ఎన్నిసార్లు పడుకున్నా ఇప్పుడు పడుకోమనడానికి అర్ధం వేరు కదా...! నాస్మిన్ ఏమైనా కాదంటుందా...! పైగా తనకి కూడా ఇదే కావాలి. అందుకే, "సరే... భయ్యా...!" అనేసి మళ్ళీ చదువుకుంటున్నట్టుగా నటించసాగింది. 'నాస్మిన్ ఇక్కడే చదువుకోడానికి 'సరే' అని చెప్పిందా... లేక పడుకోడానికా...!' అని సామిర్ మనసులో శంక మొదలైంది. దాన్ని తెలుసుకోడానికి మంచం మీదనుంచి లేచి అల్మరా దగ్గరికి వెళ్ళి, "నీక్కూడా దుప్పటి తీయమంటావా...? అదే... నువ్విక్కడే పడుకుంటానన్నావు కదా.. అందుకే—" "ఆ... భయ్యా... నాక్కూడా దుప్పటి తీయ్... నేనూ ఇక్కడే పడుకుంటా కదా...!" అంది నాస్మిన్ ఆనందంగా... తన ముఖం చంద్ర బింబంలా వెలిగిపోతోంది. ఇద్దరి కళ్ళలో కోరిక తాండవిస్తోంది... ఇద్దరూ వారి బంధానికున్న పవిత్రతను విశ్మరించారు... కానీ, ముందుకెళ్ళడానికి కూడా ఇద్దరికి ధైర్యం చాలడంలేదు. చాలాసేపు ఆలోచించాక ఒకటే మార్గం కనిపించింది నాస్మిన్ కి. ఇందాక తాము వదిలేసిన టాపిక్... ఎక్కడినుంచి ఆపారో అక్కడి నుండే కొనసాగించడం ఉత్తమంగా తోచింది తనకి. తలెత్తి సామిర్ వైపు చూసింది. సామిర్ కళ్ళు తన లోయని వదలటం లేదు. హ్మ్... ఇప్పుడు అడిగితే తను కూడా ఆ విషయం గురించి మాట్లాడవచ్చు..! "భయ్యా... ఓ విషయం అడిగితే ఏమీ అనుకోవుగా...!" సామిర్ నాస్మిన్ ముఖంవైపు తన దృష్టిని మరల్చి, "హ్మ్... అడుగు... నేనేమీ అనుకోనులేఁ...!" అన్నాడు. నాస్మిన్ కావాలనే ఇంకాస్త వంగి తన భారాలను తన అన్నకు చూపిస్తూ, "ఎవరు ఎక్కువ అందంగా ఉంటారు... నేనా లేక సుజాతా?" అనడిగింది. నాస్మిన్ నుంచి ఇలాంటి ప్రశ్నే వస్తుందని సామిర్ వూహించాడు... తన చూపుని మళ్ళీ నాస్మిన్ ఎత్తుల వైపు మళ్ళిస్తూ, "నేనెప్పుడూ నిన్ను ఆ దృష్టితో చూడలేదు, నాస్మిన్!" అన్నాడు. సామిర్ చూపుని గమనించి చిన్నగా నవ్వుతూ, "ఏ దృష్టితో... భయ్యా...!"  అని అడిగింది. నాస్మిన్ అలా నవ్వుతూ ఊగేసరికి ఆమె యద సొత్తులు కదులుతూ కనిపించాయి. ఏదో ఆకలిగొన్న శునకం మాదిరి సామిర్ నోట్లో లాలాజలం వూరింది. "ఏ దృష్టితో... అంటే... ఆ దృష్టితో... ఆ... అదే... ఒక ప్రియురాల్ని చూసినట్టుగా... ఒక భార్యని చూసినట్టుగా... అలా అనమాట...!" అన్నాడు. తన మనసులో 'సృష్టిలోని ప్రతీ దానిలో అందం దాగివుంది... దాన్ని చూసే మనసు వుండాలి, అంతే!' అనుకున్నాడు. లేకపోతే, ఇన్నాళ్ళూ తన చెల్లిలో ఇంత అందం దాగువుందని తను అస్సలు గమనించలేకపోయాడు. హ్మ్... ఒక్కసారి కామవాంఛ మొదలైతే తరతమ భేధాలు కూడా పూర్తిగా మరచిపోతారు కదా! "నాస్మిన్... నువ్వు అడిగే అందాన్ని ఎవరైనా తన ప్రేమించిన వారిలో చూడాలనుకుంటారు... కానీ, తన సొంత చెల్లెలిలో ఎవరైనా చూడాలనుకుంటారా... చెప్పు!" అన్నాడు. నాస్మిన్ కి ఒళ్ళు మండిపోయింది. 'ఇందాకటినుంచి కళ్ళప్పగించి చూస్తూ ఇప్పుడు సూక్తులు చెప్తున్నాడు... సర్లే, చూద్దాం ఎంతసేపు ఆగుతాడో' అనుకుని, "భయ్యా... పోనీ, ఒక్కసారి నన్ను నీ ప్రేమికురాలిగా ఊహించి నేను ఎంత అందంగా వున్నానో చెప్పు...!" అంది. సామిర్ కాసేపు ఆలోచించి, "మ్... సరే... ముందు వెళ్ళి తలుపు గడియపెట్టి రా...! ఆ తర్వాత నేను నిన్ను అలా చూడ్డానికి ప్రయత్నిస్తాను," అని అనగానే నాస్మిన్ లేచి గబగబా పోయి తలుపు గడియపెట్టేసి తిరిగొచ్చి తిన్నగా మంచమెక్కేసింది. ఇక తన సోయగాల్ని చూపించాల్సిన అవసరమే లేదు... తను ఆల్రెడీ తన మాయను సామిర్ పైన చూపించేసింది. సామిర్ కాసేపు నాస్మిన్ ని అలా పైనుంచి కిందకి చూసి మెల్లగా, "చూడూ.... న్..నేనిప్పుడు నీకు ఏం చెప్తే అది నువ్వు చేయాలి... అ-అలాగైతేనే... నేను చెప్పగలను... మరి.... ఎవరు ఎక్కువ అందంగా ఉన్నారో... న్-నువ్వు మాటిమాటికీ అడుగుతున్నావు గనకనే ఇదంతా... సరేనా...?" అన్నాడు. "ఆ... సరే!" అంది నాస్మిన్. సామిర్ ఏం చేస్తాడా అని తను తహతహలాడుతోంది. "మ్... అయితే వెళ్ళి ఆ మూల నిలబడు... పో!" అని సామిర్ అనగానే నాస్మిన్ పోయి అక్కడ నిలబడి సామిర్ వంక చూడసాగింది. "ఆ.. గుర్తుందిగా... నేనేం చెప్పినా కాదనకూడదు.. అప్పుడే మీలో అందగత్తె ఎవరో నేఁ చెప్పగలను...!" నాస్మిన్ 'సరే' అన్నట్టుగా తలూపింది. "మ్.... నీ రెండు చేతుల్నీ పైకెత్తు...!" నాస్మిన్ అలానే ఎత్తింది. అసలే ముందు గుండీలను తీసేయడంతో తన యదల మధ్య చీలిక ఇప్పుడు పూర్తిగా కనిపించింది సామిర్ కి. అలానే తన కమీజు కాస్త పైకి లేవడంతో పాలమీగడ వంటి నడుము బొడ్డు కూడా కనపడసాగింది. నాస్మిన్ కి సిగ్గుగా అనిపించి బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి... అతని చూపులకి ఆమె చన్ను మొనలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి. తన వక్షోజాలు ఎప్పుడెప్పుడు కమీజునించి బయటపడదామా అన్నట్టుగా పొంగుతున్నాయ్... సామిర్ ఆమె నాభి సౌందర్యాన్ని చూస్తూ తనని తానే మరచిపోయాడు... కళ్ళప్పగించి అలా దాన్నే చూస్తూ వుండగా నాస్మిన్, "భయ్యా... చేతులు నొప్పి పెడుతున్నాయ్... దించేయనా...!" అని అడిగింది. తన అన్న వైపు చూడలేక సిగ్గుతో నేల చూపులు చూస్తోంది. సామిర్ వెంటనే, "మ్... సరే దించు.. దించేసి వెనక్కి తిరుగు...!" అన్నాడు. నాస్మిన్ వెంటనే చేతులు దించేసి వెనక్కి తిరిగింది. ఇప్పుడైతే ఒకరి ముఖం ఒకరు చూస్కునే అవకాశం లేకపోవడంతో ఇద్దరిలో సిగ్గు బిడియం తగ్గసాగింది. సామిర్ నాస్మిన్ గోళాల్ని కళ్ళనిండుగా చూస్తున్నాడు... స్కర్టులోంచే వాటి షేప్ చాలా బాగా కనిపిస్తూవుంది... అచ్చం పుచ్చకాయల మాదిరి గుండ్రంగా ఉన్నాయవి... సామిర్ కొంచెం తన గొంతుని సవరించుకుని, "నాస్మిన్... తప్పుగా అనుకోకు... నీకు వీలయితే... ఆ.... కమీజుని విప్పేయ్...!" అన్నాడు. ఆ మాట అంటున్నపుడు అతని గొంతు కాస్త వణికింది. నాస్మిన్ కి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయింది... కమీజు లోపల తనేమీ వేయనేలేదు... "కానీ... లోపల నేను—" అని తను అండుండగానే సామిర్, "ముందే చెప్పానుగా... నేనేం చెప్తే అది చేయాలి... కానీలు ఏమీ చెప్పొద్దని... ఒకవేళ నీకు ఇష్టం లేకపోతే... సరే... మానేద్దామ్లే..!" అన్నాడు. 'ఇక్కడ ఇష్టం లేనిదెవరికీ? తనకు కూడా విప్పేయాలనే వుంది... కానీ, ఒక్కసారి విప్పేస్తే తన పై భాగమంతా నగ్నంగా మారిపోతుంది... తన సొంత అన్న ముందు అలా నిలబడాలి అన్న తలంపే తన శరీరంలో కంపనాలను సృష్టిస్తోంది. మెల్లగా తన చేతులతో కిందన కమీజు అంచులని పట్టుకుని పైకి ఎత్తి తల మీదనుంచి తీసేసింది. కింద పడేయకుండా కమీజుని అలానే ఓ చేత్తో పట్టుకొంది. సామిర్ కి ఇప్పుడు నాస్మిన్ నాజూకు నడుము పాల మేను చూస్తుంటే పిచ్చెక్కినట్టయింది... ఇప్పటివరకూ అతను ఏ ఆడదాన్నీ ఇలా చూసిందే లేదు... కేవలం బ్లూ ఫిల్మ్స్ లో చూడడం తప్ప...! ఆమె ముందు భాగం ఎలా వుందో చూడాలనిపించింది అతనికి... అక్కడ నాస్మిన్ గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది... కామీజు నుండి బయటపడ్డ తన పాలపొంగులు మెల్లగా గట్టిపడసాగాయి.... అసలు సౌందర్యం అంటే ఏంటో తెలుసుకోవడానికి ఇదంతా చెయ్యాలా...? అయినా ఆ సుజాతని సామిర్ ఎప్పుడు ఇలా చూసాడు...? మరి సామిర్ ఇదంతా ఎందుకు చేస్తున్నాడనేది తనకి బాగా తెలుసు...! సామిర్ పండుని ఒకేసారి తినేయకుండా కొరికి కొరికి తినాలనుకుంటున్నాడు... ఇలా ఎదురు చూసేలా చేసి తన రుచిని పూర్తిగా ఆస్వాదించాలనుకుంటున్నాడు. తర్వాత సామిర్ ఏం చేయమంటాడో తెలీదు... కానీ, ఈ రాత్రి వెలిసేసరికి తను తప్పకుండా గోల్ కొట్టించుకుంటుంది అని మాత్రం తనకి తెలుసు...! సామిర్ నాస్మిన్ ని కళ్ళు మూసుకుని ముందుకి తిరగమన్నాడు. నాస్మిన్ ఎప్పుడో తన కళ్ళను మూసేసుంచింది... ఇలా నగ్నంగా తన అన్నముందు నిలబడటమే చాలా కష్టం... ఇక కళ్ళు కలపడం అన్నది అంత సులువు కాదు... కోరికతో నిండిన తన తనువంతా వేడి సెగలు చెలరేగుచుండగా నాస్మిన్ మెల్లగా సామిర్ వైపు తిరిగింది... తన పలుచనైన పొట్టనీ, మధ్యలోని నాభిని ఆ పైన రసాలూరే ఘనమైన పళ్ళని వాటిమీద ఎర్రని ద్రాక్షపళ్ళ వలె ఉండి ఊరిస్తున్న ముచ్చికలనీ చూడగానే సామిర్ కళ్ళు కాంతులని విరజిమ్మాయి... ఇంత గొప్ప అందాన్ని తనిప్పటివరకూ ఏ బ్లూ ఫిల్ములోనా చూడలేదు... అతని పేంటులోని అంగం ఇక తన మాటని వినడం లేదు... దానికి గానీ మాటలు వచ్చివుంటే 'ఒరేయ్... నేనింకా నీ పేంట్ లోపల ఎందుకున్నానురా...? నీ చెల్లెలి మదనమందిరంలో ఎందుకులేను...!' అని అడిగేది. అక్కడ నాస్మిన్ కి కూడా చాలా కష్టంగా వుంది... తన శరీరం సామిర్ చేతి స్పర్శ కోసం ఎదురుచూస్తోంది... ఇద్దరూ ఆరాటంతో తపించిపోతున్నారు. కానీ, ముందుకి అడుగేయడానికీ అంతే సందేహిస్తున్నారు... ఇద్దరూ...! ఇంకా అన్నాచెల్లెల్లం అనే చిన్న గీత తామిద్దరినీ ఆపుతోంది... నాస్మిన్ మెల్లగా, "భయ్యా... నేను ఎలా వున్నాను... ఇప్పటివరకూ...?" అని అడిగింది... తను అస్సలు ఏమాత్రం వెనకడుగు వేయడానికి ఇష్టపడటం లేదు... సామిర్ కి ఏం చెప్పాలో అర్ధం కావడం లేదు.... మనసులో మాత్రం 'ఇక కంట్రోల్ చేస్కోడం నా వల్లకాదు... రా... వచ్చేయ్...' అని ఇప్పటికి ఓ పదిసార్లు పిలిచుంటాడు. నాస్మిన్ ఇక ఆగలేక, "భయ్యా...! కిందంతా తడిచిపోయేలావుంది. విప్పేయనా...?" అని అడిగింది. మళ్ళీ తను చెప్పకుండానే నాస్మిన్ తనే విప్పేయనా అని అడిగేసరికి సామిర్ ఏం చెప్పాలో తేల్చుకోలేక నాస్మిన్ ని అలా చూడసాగాడు. ఇక నాస్మిన్ సామిర్ సమాధానం కోసం వేచిచూడకుండా చకచకా తన స్కర్ట్ ని పేంటీతో సహా కిందకి దించేసింది. నాస్మిన్ పూర్తి నగ్న సౌందర్యాన్ని చూడగానే సామిర్ కి దిమ్మదిరిగిపోయింది... హాఁ... తన ఇంత అందంగా ఉంటుందని ఇంతకుమునుపుగానీ తెలుసుంటే... అసలు తను నాస్మిన్ ని ఇప్పటివరకూ చెల్లెలుగా భావించేవాడు కాదు కదా...! నాస్మిన్ తొడలమధ్యనున్న గుబురులో తేనెలూరుతున్న ఆమె ఆడతనాన్ని చూడగానే సామిర్ బుర్ర మొద్దుబారిపోయింది... అక్కడినుండి తన కాళ్ళపైకి కారుతున్న ఆ రసాలను చూస్తూ, "ఏంటో... కారుతున్నట్టుగా వుందే... ఏంటదీ...?" అన్నాడు సామిర్... అదేంటో తనకు తెలీక కాదు, నాస్మిన్ చెప్తే విందామని... "ఆ... అది... ద్-దీనిలోంచి వస్తోంది...!" అంది నాస్మిన్. 'దీనిలోంచి' అందిగానీ, దేనిలోంచో చూపించలేదు తను. "ఏంటీ... దేనిలోంచి...?" అని ఏమీ తెలీనివాడల్లే అడిగాడు సామిర్. నాస్మిన్ తన చేతిని తన ఛాతీమీద పెట్టుకుని అక్కడినుంచి మెల్లగా తన నాభి వద్దకు వచ్చి పొత్తికడుపుని ఒత్తుకుని మెల్లగా ఆ గుబురు పొద మీదకి తీసుకెళ్ళి తన యోని ద్వారం దగ్గర వుంచి, "ఇక్కడి నుంచి!" అంది గాఢంగా వూపిరి తీస్తూ... సామిర్ తన గొంతుని పెంచి,"ఆహా... దాని పేరేమిటో...?" అన్నాడు. నాస్మన్ కి సిగ్గుగా అనిపించింది... వణుకుతున్న పెదాలతో, "పూ..." అని మెల్లగా అంది. "ఏంటో... వినపడి చావలా... కాస్త గట్టిగా చెప్పు మళ్ళీ..." అన్నాడు సామిర్ వేళాకోళంగా. నాస్మిన్ తన గొంతుని సవరించుకుని, "పూ..." అంది కాస్త స్వరం పెంచి. ఎందుకో చాలా సిగ్గేసి గోడవైపు తిరిగిపోయింది. ఇంకెవరైనా అయితే చెప్పింది చాలు అనుకుని ఏం చెయ్యాలో అది చేసేస్తారు... కానీ, సామిర్ మాత్రం ఏమీ కదలకుండా నాస్మిన్ గోళాలని ఆసక్తిగా చూడసాగాడు... తన పిరుదులు కొద్దిగ అటుఇటుగా తన స్తనాల సైజులోనే వున్నాయి... కింద ఆమె యోని నుండి ఇంకా రసాలు కారుతున్నాయి... సామిర్ మెల్లగా మంచం మీదనుండి లేచి నాస్మిన్ దగ్గరికి వచ్చి ఆమె చెవిలో, "ఈ విశ్వంలోనే నీలాంటి అందాలరాశి లేదు... ప్రియా..." అన్నాడు. తన స్వంత చెల్లెలు కాస్తా ఇప్పుడు అతని దృష్టిలో ప్రియురాలిగా మారిపోయింది. నాస్మిన్ మొత్తానికీ తను అనుకున్నది సాధించింది... ఇక తను మరొక నిముషం కూడా ఉపేక్షించలేకపోయింది... చప్పున తన అన్న... సారీ... ప్రియుడి వైపు తిరిగి అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది. తన గుబ్బలను అతని ఛాతీకి బలంగా ఆనిస్తూ అతని ముఖమ్మీద ముద్దుల వర్షం కురిపించింది... సామిర్ నాస్మిన్ని ఏదో శోభనం పెళ్ళికూతురిమాదిరి ఎత్తుకుని మంచం దగ్గరికి తీసుకెళ్ళి మంచం మీద పడేశాడు... "మ్మ్... తొందరగా రా... నేనాగలేకున్నాను... పెట్టేయ్... వెంటనే..." అంటూ నాస్మిన్ గింజుకుంటూ సామిర్ చెయ్యిపట్టుకుని తన మీదకు లాక్కుంది. తనలో కోరిక పడగవిప్పి బుసకొట్టసాగింది. సామిర్ చేతిని పట్డుకెళ్ళి తన తొడల మధ్యన వుంచి గట్టిగా నొక్కుకుంది... ఆమె ఆడతనపు తడిదనం తన వేళ్ళకి తగలగానే సామిర్ ఆమె ఉబ్బిన నిలువుపెదాలని కసిగా నలిపేసాడు. "స్...మ్మ్మ్.... స్...సామిర్....!" అంది నాస్మిన్ తమకంతో... సామిర్ మంచం మీద పడుకుని నాస్మిన్ ని తన మీదకు ఎక్కించుకున్నాడు... సామిర్ వేడి కడ్డీ పేంట్లోంచి లేచి తన నిలువుబద్దలకి తగిలేసరికి నాస్మిన్ ఆగలేక గట్టిగా ఒక్కసారి అదుముకుంది... అంతే, సామిర్ మగతనం ఓడిపోయి పేంట్లోనే పిచికారి చేసేసింది... ఎంతైనా, అతనికి మొదటిసారి కదా... అందుకే, అతను ఎక్కువ ఆత్రాన్ని తట్టుకోలేకపోయాడు. నాస్మిన్ ని తన గుండెలకు హత్తుకుని "ఐ లవ్ యూ ప్రియా" అని పదే పదే అన్నాడు... కింద అతని అంగం ఆఖరి బొట్టుని వదిలేవరకూ అతను ఆమెను అలానే కరుచుకుని ఉండిపోయాడు. సామిర్ అంగం మెల్లమెల్లగా మెత్తబడిపోవడంతో నాస్మిన్ కి చిన్నగా బాధగా అనిపించింది... తన ఆడతనంలో మొదలైన ఈ అగ్నిని సామిర్ చల్లార్చకపోవడంతో నాస్మిన్ అతని ఛాతీని తన కన్నీళ్ళతో తడిపేసింది... కానీ, సామిర్ కి తెలుసు... ఏం చెయ్యాలో...! తను వెంటనే మంచం మీదనించి లేచి తన పేంటుని అండర్వేర్ ని తీసేసి రసంతో మిలితమైన తన మగసిరిని నాస్మిన్ నోట్లోకి తోసేసాడు. నాస్మిన్ ఇక ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయక సామిర్ అంగాన్ని తన నాలుకతో శుభ్రంగా నాకేసి అతని రసాలను జుర్రుకుంది... ఆనక అతని అంగాన్ని ఆమె చీకడం మొదలుపెట్టాక అది తన పూర్వపు స్థితికి రావడానికి అట్టే సమయం పట్టలేదు... నాస్మిన్ ఏదో లాలీపాప్ చప్పరించినట్టుగా అతని ఎర్రని గుండుని చీకుతుంటే అతనిలో మళ్ళీ రస ప్రవాహం మొదలయ్యేలా అనిపించింది. కానీ, ఈసారి అతను కంట్రోల్ చేసుకున్నాడు... వెంటనే ఆమె నోట్లోంచి తన ఆయుధాన్ని తీసేసాడు. నాస్మిన్ వెంటనే, "మ్... దించేయ్... నా పూ..లో దించేయ్...!" అంది తన తొడలను ఎడంగా చాపి... రసభరితమైన ఆమె యోని ద్వారాన్ని చూసి సామిర్ తన వేళ్ళతో ఆమె పెదాలని విడదీసి తన బాణాన్ని ఎక్కుపెట్టాడు. నాస్మిన్ గట్టిగట్టిగా వూపిరి తీయసాగింది... తనకు తెలుసు మొదటి కలయికలో నొప్పి బాగా వేస్తుందని... అందుకే తన పెదాలని బిగించి ఎదురుచూడసాగింది. సామిర్ మెల్లగా తన అంగాన్ని ఆమె యోనిలోకి తోసాడు... నొప్పిని తట్టుకోలేక నాస్మిన్ కి కనుగుడ్లు బయటకి వచ్చేస్తాయేమో అనిపించింది... కానీ, నోటినుండి శబ్దం రాకుండా గట్టిగా మూసుకొనింది... 'ఫచక్'మంటూ అతని అంగం గుండు ఆమె కన్నెపొరను చీల్చుకుని లోపలికి పోయింది... నాస్మిన్ నొప్పిని భరించలేక విలవిల్లాడింది... 'ఆపేయ్'మన్నట్టుగా తన తలను అటు ఇటు ఊపసాగింది... కానీ, సామిర్ తన డ్రిల్లింగ్ ని ఆపకుండా కొనసాగించాడు... తనకు తెలుసు, కాసేపటికి తనే సర్దుకుంటుందని! ఒక చన్నుని తన నోట్లోకి తీసుకుని మొనదేలిన ముచ్చికని పంటిమధ్య పెట్టి రాస్తూ చిన్నగా కొరికాడు... 'యహ్... అల్లా...' అన్న చిన్న మూలుగు నాస్మిన్ నోటినుండి బయటకొచ్చింది... ఒక చేతిని సామిర్ జుత్తులోనికి పోనిచ్చి తన ఛాతీకి అదుముకుంది... సామిర్ మెల్లగా నాస్మిన్ పెదాలను చేరుకుని గాఢంగా చుంబించి ఆమె ఎర్రని పెదాలనుంచి కారే మధువును ఆబగా జుర్రుకున్నాడు... వారిద్దరి నాలుకలూ పెనవేసుకుపోయి ఎన్నెన్నో ఊసులు చెప్పుకున్నాయి... నాస్మిన్ మెల్లగా తన నడుముని ఎత్తి సామిర్ అంగాన్ని తనలోతుల్లోకి దింపుకోవడానికి ప్రయత్నించడంతో సామిర్ ఒక్కసారి గట్టిగా లోపలికి ఓమారు నెట్టాడు. దాంతో, అది మొత్తానికి తన గమ్యాన్ని చేరుకుంది... తర్వాత సామిర్ తన అంగాన్ని లోపలికి బయటకి చేయడం మొదలెట్టాడు... నాస్మిన్ చిన్నగా మూల్గుతూ ఆనందంలో తేలియాడుతున్నది... అలా సామిర్ తన యోనిలోంచి తన అంగాన్ని తీసి మళ్ళీ తొయ్యగానే ఆమె ఆనందం ద్విగుణీకృతమైంది... ఆమె రసాలు అతని ప్రయాణాన్ని మరింతగా సులభతరం చేసాయి... 'షక్-షక్'మంటూ శబ్దంతో అతనామెను కుమ్ముతుంటే 'అహ్... అహ్...'మని మూల్గుతూ ప్రతిస్పందించసాగింది... ఇద్దరి శరీరాలు చెమటతో నిండిపోయింది... కానీ, అత్తరు సుగంధం ఇంకా నాస్మిన్ ని వీడకపోగా సామిర్ శరీరాన్ని కూడా తాకింది... ఇద్దరూ ఒకర్నొకరు ముద్దులుపెట్టుకుంటున్నారు... నాక్కుంటున్నారు... అలాగే 'ఐ లవ్ యూ'లు చెప్పుకుంటున్నారు... చివరాకరికి ఒక పెద్ద 'ఆ...హ్'తో నాస్మిన్ తన భారీ భావప్రాప్తిని పొందింది. ఆమె రసాల వెచ్చదనానికి మైమరచిపోయి సామిర్ కూడా తన రసాలను వదలబోతూ వెంటనే ఆమెలోంచి బయటకు తీసి ఆమె పలుచని పొట్టమీద కార్చేశాడు... నాస్మిన్ సామిర్ ని తన పైకి లాక్కుని అతని నుదుటిమీద ముద్దుపెట్టి, "నువ్వు నా సొంతం... నేను నిన్ను ఎవరికీ ఇవ్వను... నువ్విక నా వాడివి... నా ప్రియుడివి..." అంటూ అలాగే నిద్రలోకి జారుకుంది. సామిర్ అపూర్వ సౌందర్య రాశి అయిన తన చెల్లిని (ప్రియురాలిని) చూస్తున్నాడు... ఐతే, అతని కళ్ళముందు ఇప్పుడు  మెదులుతోంది... సుజాత! అక్కడ శంకర్ మనసు ఉరకలేస్తుంది... 'సుజాతలాంటి సుందరాంగి నుండి ఇటువంటి 'బ్లాకమైల్' కావాలని ఏ మగాడు కోరుకోడు! తనంతట తానుగా వచ్చి అంజలితో తన రొమేన్స్ ని లైవ్ ప్రోగ్రాం లాగ చూడాలనుకుంటోంది... కేవలం చూసి వూరుకుంటుందా...? ఉండగలదా...? ఒక్కసారి తన మగసిరిని చూసిన ఏ ఆడదైనా దాని పటుత్వానికీ పనితనానికీ ముగ్ధురాలవ్వలసిందే! ఇప్పటివరకూ ఎంతమందిని చూడలేదు...! సూజాత కూడా కచ్చితంగా తనకూ చేయమని అడుగుతుంది' అని అనుకున్నాడు. అంజలి మాత్రం ఈ విషయం గురించి ఎక్కువగా కలవరపడసాగింది... శంకర్ కూడా అంజలి ముందు తనకూ అలా చేయడం ఇష్టం లేదన్నట్టుగా నటించసాగాడు. సుజాత ఆ రాత్రికే ముహూర్తం ఖరారు చేసింది... శంకర్ ఆ ఘడియ కోసం ఆత్రుతగా ఎదురు చూస్తున్నాడు... అతని అంగం కూడా ఎగిరెగిరి పడుతుండటంతో మాటిమాటికీ దాన్ని సర్దుకుంటున్నాడు. సుజాతకి వారిద్దరినీ అలా చూస్తానన్న ఊహకే మనసు ఆనందంతో ఉప్పొంగసాగింది... మరికొద్ది ఘడియలలో తన కోరిక తీరబోతుంది... కుదిరితే వాళ్ళిద్దరి చేతా తనకిష్టమైన కొన్ని భంగిమల్ని వేయించాలని కూడా తను అనుకుంటోంది. అప్పుడే కాలింగ్ బెల్ రింగైంది... సుజాత వెళ్ళి తలుపుతీసి, "నాన్నా... మీరా...!" అంది నిరాశగా. గిరీశం లోపలికి అడుగు పెడుతూ, "ఏంటే... నన్ను చూసి ముఖాన్ని అలా వేలాడేసావు... ఏఁ నేను రావడం నీకు ఇష్టం లేదా...?" అన్నాడు. అంజలికి మాత్రం మొట్టమొదటిసారి తన భర్త రాక సంతోషాన్నిచ్చింది. "వచ్చేశారా...!" అంటూ నవ్వుతూ స్వాగతం పలికింది. హమ్మయ్య... లైవ్ షో నుండి తను తప్పించుకుంది... ఈరోజుకి! "ఏంటో విచిత్రం..! ఒకరి ముఖం వాడిపోతే మరొకరి ముఖం తెగ వెలిగిపోతోంది...! నాకేం అర్ధం కావడం లేదు. మరి మాస్టారుగారి ముఖం ఎలా వుందో...?" అనుకుంటూ శంకర్ ని చూసాడు. శంకర్ వెంటనే తన ముఖానికి చిరునవ్వు పులుముకుని గిరీశాన్ని పలకరించాడు. గిరీశం సోఫాలో కూలబడి, "హమ్మా...! ఏదమ్మా సుజీ... నీ చేత్తో ఓ స్ట్రాంగ్ కాఫీ తెచ్చి నా మొహాన తగలేయ్...! బాగా అలిసిపోయాననుకో!" అన్నాడు. నిజంగానే తన నాన్న ముఖం మీద తగలెయ్యాలనిపించింది సుజాతకి. 'నా ప్లాన్ అంతా పాడు చేసాడు... హుఁ...' అనుకుని విసవిసా నడుచుకుంటూ వంటగదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. వెనకనే, అంజలి కూడా వెళ్ళింది. "తప్పించుకున్నానని అనుకోకు అక్కా... నేనంత ఈజీగా వదిలే రకాన్ని కాదు...!" అంటూ మెల్లగా అంజలిని హెచ్చరించింది సుజాత. ★★★ శంకర్ తన గదిలోకి పోయి మంచం మీద నడుం వాల్చి, 'ఛ... మంచి ఛాన్స్ మిస్ అయ్యిందే...! ఇప్పుడే రావాలా ఈ ముసలి నా కొడుకు... పోనీలే ఈ పూటకి అంజలి పొందైతే దొరికిందిగా...! అంజలి... అవునూ... తను 'శిరీష్' అని ఇందాక అరిచిందే...! చూస్తుంటే అన్నాయ్ కి తనకి ఏదో కనెక్షన్ ఉన్నట్టుందే...? హ్మ్... ఓసారి అన్నయ్యనే కనుక్కుంటే పోలా...!' అనుకుంటూ ఫోన్ తీసి శిరీష్ నెంబర్ కి డయిల్ చేసాడు. ఆ సమయంలో శిరీష్ స్నానం చేస్తుండటంతో వాణీ ఆ ఫోన్ ని ఎత్తి మాట్లాడింది. "హలో ఎవరూ?" శంకర్ ఆ మధుర స్వరాన్ని విని లత అనుకుని, "ఆ లతగారు... నమస్తే!" అన్నాడు. వాణీ కిలకిలా నవ్వుతూ, "నేను లతగారని కాను... లతగారి చెల్లెలుగారిని! మీరెవరండి?" అని అడిగింది. "ఓహో... చెల్లెలుగారా... మీరు...! మీ మాటలు వింటుంటే చెవిలో తేనె పోసినట్టుంది సుమీ!" "అహా... తొందరగా తుడుచుకోండి లేకపోతే చీమలు పట్టేస్తాయి...!" అని వాణీ అంటుండగా లత తన దగ్గరి నుంచి ఫోన్ తీసుకుని, "ఎవరు మాట్లాడేది?" అంది. శంకర్ కి ఈ గొంతు ఇంకా మధురంగా అనిపించింది. కానీ, తను శిరీష్ భార్య అని గుర్తుకు రావడంతో, "ఆ... నేను శంకర్ ని మాట్లాడుతున్నానండి. అమలాపురం నుంచి... శిరీష్ అన్నాయ్ ఉన్నారా..?" అన్నాడు. లతకి తెలుసు, శంకర్ ఎవరో... "నమస్తే సార్! సారీ... తను మా వాణీ... పెద్ద కోతి... అందరితో ఇలాగే ఏదిబడితే అది వాగేస్తూవుంటుంది. ఏమనుకోకండి...!" "పర్లేదు లేండి. అన్నయ్యా...—" "ఆయన స్నానం చేస్తున్నారు... వచ్చాక మీకు ఫోన్ చేయమని చెప్తాను." "హ్మ్... సరే!" అని పోన్ కట్చేసి పక్కన పెట్టేశాడు. 'హా... శిరీష్ అన్నాయ్ నిజంగా అదృష్టవంతుడు...' అని అనుకున్నాడు. మరికాసేపటికి అతని ఫోన్ రింగైంది. శిరీష్ ఫోన్ చేస్తున్నాడు. "శంకర్... ఎలా వున్నావ్?" "ఆ... నేఁ బాగున్నా.... కానీ, మీ మరదలు మాత్రం మామూలుది కాదన్నాయ్?" శిరీష్ గట్టిగా నవ్వి పక్కనే వున్న వాణీ తలని నిమురుతూ, "హ్మ్... ఏంటీ వూర్లో సంగతులు?" అని అడిగాడు. "అన్నాయ్... ఊర్లో అందరూ బాగానే వున్నారు. ఇక్కడ ఒకరిని మించి ఒకరున్నారు... చూడ్డానికి రెండు కళ్ళు సరిపోవట్లేదనుకో... అదంతా సరేగానీ, నీతో..... ఓ విషయం గురించి మాట్లాడాలి!" అంటూ చిన్నగా దీర్ఘం తీస్తూ గొణిగాడు. శిరీష్ కి ఆ సిగ్నల్ అర్ధమై అక్కడి నుండి లేచి బయటకు వచ్చి, "హ్మ్మ్... చెప్పు, ఏంటీ విషయం?" అన్నాడు. "ఆ... ఇక్కడి అంజలి మేడంతో మీకేమైనా యవ్వారం వుండేదా...?" "మ్... అవును... అసలు కథ అక్కడేగా మొదలయింది. ఔనూ... నీకెలా తెలిసింది?" "అదీ... ఆ అంజలి మేడంని ఇప్పుడు నేఁ తగులుకున్నానులేఁ... మాంఛి రసపట్టులో ఉన్నప్పుడు తను మైకంలో మీ పేరుని కలవరించింది!" శిరీష్ ఆశ్చర్యపోతూ, "తను అలాంటిది కాదే..!" అన్నాడు. "కాలం అందరినీ మార్చేస్తుంది బ్రదర్...! నీలాంటి మగాడితో సీన్ నడిపాక ఆ ముసలాడు ఏం సరిపోతాడు తనకి... అయినా మాంఛి సరుకుంది లంజకి!" అని శంకర్ అనగానే శిరీష్ కి చాలా బాధేసింది. తను కాదన్నాడన్న కోపంతోనే అంజలి గిరీశాన్ని పెళ్ళి చేసుకుంది... తన వల్లనే అంజలి బతుకు ఇలా అయ్యిందన్న గిల్టీ ఫీలింగ్ అతన్ని ఎప్పుడూ వేధిస్తూనే వుంది... ఇప్పుడు శంకర్ మాటలు వింటుంటే ఆ బాధ మరీ ఎక్కువైంది. "వద్దు శంకర్...!" అని కాస్త స్వరం పెంచి, "ఇక ఆ మేటర్ వదిలేయ్!" అన్నాడు. శంకర్ శిరీష్ మూడ్ పసిగట్టి, "సారీ అన్నయ్య... నువ్వింత సీరియస్ అవుతావనుకోలేదు..." అన్నాడు. శిరీష్ మళ్ళీ నార్మలై, "హ్మ్... సర్లే! ఇంకేంటి విషయాలు?" "విషయాలంటే... ఆ... స్కూల్లో ఓ టూర్ ప్లాన్ చేస్తున్నారు. అంజలి ఇందాకే చెప్పింది." "ఎప్పుడూ?" "నాకూ తెలీదు... ఇంకా ఏమీ కన్ఫార్మ్ అవ్వలేఁ..! నువ్వూ వస్తావేంటి?" "ఊహూ... నాకు ఇంట్రెస్టు లేదు. నువ్వు ఎంజాయ్ చెయ్!" "సరే...అయితే, మళ్ళీ ఎప్పుడు ఊరికి మీ రాక...!" "మేం రావడానికి కనీసం నెల పట్టొచ్చు... ఆశాలతకి ఇప్పుడు ఎగ్జామ్స్ అవుతున్నాయి... ఆ తర్వాత వాణీకి కూడా టెస్ట్స్ మొదలవుతాయి. అవి పూర్తయ్యేసరికి ఎలాగూ పుష్కరాల సెలవులు వున్నాయిగా...! ఓ ఇరవై రోజులిస్తున్నారు. అందుకే, వాళ్ళని వూర్లో దిగబెట్టి నేను మళ్ళీ వెంటనే ఇక్కడికి వచ్చేస్తాను. రాజమండ్రిలో ఉండటం కాదుగానీ, మాకు కూడా పుష్కరాల డ్యూటీ పడింది..!" "హ్మ్... సరే, అన్నాయ్.! ఇక వుంటానేఁ!" "ఆ... గుడ్ నైట్!" ఫోన్ ని పక్కన పడేసిన తర్వాత శంకర్ ఆలోచన వెంటనే సుజాత వైపు పోయింది. 'ఛ... చేతిదాక వచ్చింది నోటికి అందలేదే' అనుకున్నాడు. 'ఇంతకూ తను ఏం చేస్తోంది...? నాలాగే ఆలోచిస్తోందా...? ఓసారి చూస్తే పోలా...!' అనుకుంటూ లేచి తలుపు దగ్గరికి వచ్చి కీ హోల్ నుండి చూసాడు. సుజాత సోఫాలో నిద్రపోతూ వుండటంతో ఉస్సూరుమంటూ వెనుదిరిగి పోయి మంచం మీద బోర్లా పడ్డాడు. ★★★ తరువాతి రోజున స్కూల్లో ప్రార్థనా గీతం చదివాక అంజలి అందరికీ ఎడ్యుకేషనల్ టూర్ గురించి చెప్పింది. మూడు రోజులు హార్స్లీ హిల్స్ టూర్ అని చెప్పింది. "టూర్ కి రావాలనుకున్న వారు శంకర్ సార్ దగ్గర పేర్లివ్వండి." అని అంజలి చెప్పగానే అక్కడున్న అమ్మాయిల మొహాలు వెలిగిపోయాయి. కానీ, మిగతా టీచర్లు మొహాలు మాత్రం వాడిపోయాయి. ఆ రోజు సాయంత్రానికి స్కూల్ మొత్తం మీద పేర్లిచ్చిన అమ్మాయిల సంఖ్య నలభై నాలుగుకి చేరింది. 'ఆహా...! ఇంతమంది అమ్మాయిలని... హార్స్లీ హిల్స్ లో అంటే కంట్రోల్ చేస్కోడం కొంచెం కష్టమే!' అని శంకర్ అనుకుంటుండగా అప్పుడే అంజలి వచ్చి, "ఈ టూర్ ని క్యాన్సిల్ చెయ్యాలేమో, శంకర్!" అంది. శంకర్ తన ఆశలన్నీ ఈ టూర్ మీదే పెట్టుకున్నాడు. "ఏఁ... ఏమైంది, మేడం?" అన్నాడు కంగారుగా... అంజలి టేబుల్ మీదున్న లిస్ట్ ని చూస్తూ, "మీనాక్షీ దేవిగారు తప్ప మిగతా టీచర్లందరూ రామని చెప్పేశారు. అలాగైతే, ఇంతమందిని మనం మాత్రమే కాచుకోడం చాలా కష్టమైపోతుంది కదా!" అంది. "మేడం... ఇంతకి రెండింతలైనా కాచుకునే సత్తా నాకుంది. మీకింకా నా గురించి పూర్తిగా తెలీదు," అన్నాడు శంకర్ కొంటెగా నవ్వుతూ... అంజలికి శంకర్ అన్నది అర్ధమై ముసిముసిగా నవ్వుతూ, "అది కాదు కదా ఇప్పుడు ప్రాబ్లం! ఆడవాళ్ళకి కొన్ని ఇబ్బందులు ఉంటాయి. అవి చూడటానికి మేము ఇద్దరం మాత్రమే అంటే కష్టమవుతుందనీ! అవునూ, శ్రీదేవిగారు ఎప్పుడొస్తారు..?" అని అడిగింది. శ్రీదేవి ఉంటే తన ఆటలు సాగవని శంకర్ కి తెలుసు, అందుకే "ఒకవేళ శ్రీదేవికి వచ్చే వుద్దేశం ఉన్నా తనని తీసుకెళ్ళే వుద్దేశ్యం మాత్రం నాకు లేదు. అయినా... మీరేం కంగారు పడనక్కరలేదు. అందరూ ఆడవాళ్ళేగా... ఒకరికి ఒకరు సహాయకంగా ఉంటారు," అని అన్నాడు. అతను ఇంకా ఏదో చెప్పబోతుండగా మీనాక్షి దేవి అక్కడికి వచ్చింది. అంతే, శంకర్ మాట్లాడటం ఆపేశాడు. అంజలి వెంటనే, "ఆ... మీనాక్షి గారు... రండి రండి... మేము టూర్ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాం. మేడంలందరూ రావడానికి ఇష్టపడటం లేదు. నాకేం చేయాలో అస్సలు తోచడం లేదు—" అని అంటుండగా మీనాక్షి, "ఆ ముండలు రాకపోతే మనకేంటి... మనమే వెళ్దాం. ఏఁ మనం చూస్కోలేమా ఈ మందని! నేను నాతోపాటు మా బావగారి కొడుకు రాజేష్ ని కూడా తీసుకొస్తాను. వాడికి చేతనైన సహాయం వాడూ చేస్తాడు. మా సరిత కూడా చూసుకుంటుంది. ఇకపోతే, నేను ఇంకొకరిని కూడా తెద్దామనకుంటున్నాను," అంది. శంకర్, అంజలి ఎవరు అని అడిగేలోపల అజయ్ లోపలికి వచ్చాడు... అదే, మన టఫ్. అతనెవరో ఆ గదిలో ఉన్న వారందరికీ ముందే తెలిసుండటంతో ప్రత్యేకంగా పరిచయాలు చేసుకోడం తప్పింది. అజయ్ డైరెక్టుగా పాయింటుకి వచ్చేస్తూ, "మీనా...క్షి మేడం మీ టూర్ గురించి నాకు చెప్పారు.. టూర్ కి కావలసిన బస్సు, అక్కడ ఎకామడేషన్ అన్నీ నేను చూసుకుంటాను... మీరేం ఫికర్ కావద్దు... అన్నట్టు నేనూ మీతో రావచ్చా...?" అని చివర్లో అడిగాడు. అంజలి రిలీఫ్ గా మొహం పెట్టి, "థాంక్యూ ఇన్సపెక్టర్ గారు... అడగకుండానే ఇంత సహాయం చేస్తున్నందుకు. మీరు కూడా వస్తే నిజంగా బాగుంటుంది... తప్పకుండా రండి!" అంది. అలా టూర్ ఖరారయింది... ఇక ఎప్పుడు వెళ్ళాలి అని అంజలి అడగ్గానే శంకర్, "ఎంత తొందరగా వీలయితే అంత మంచిది," అన్నాడు. తన భార్య ఊర్నుంచి తిరిగి వచ్చేలోగా టూర్ కి వెళ్ళిపోవాలన్నది అతని ఆలోచన. దానికి అందరూ సమ్మతించడంతో మర్నాడే టూర్ కి వెళ్ళాలని నిర్ణయించి స్కూల్లో ఎనౌన్స్ చేసింది అంజలి. అటు పక్కన మీనాక్షి అజయ్ ని పక్కకి తీసుకెళ్ళి, "ఇదిగో... టూర్లో ఈ పిల్ల పూకుల వెంట పడమాకు... మొత్తం మూడురోజులూ నువ్వు నాతోనే గడపాలి. ఈ రాత్రికే నా పూకుని పూర్తిగా గొరిగించేసుకుని చేసుకుని రెడీగా ఉంటాను!" అంది. "అలాగే కానీ, మీనా డార్లింగ్! ఔనూ... ఈ టూర్ కి నీ కూతురు సరిత వస్తోందా...? ఇప్పటివరకూ చూడలేదు దాన్ని!" అని టఫ్ అనగానే, మీనాక్షి కోపంగా, "నా కొడక... ఇప్పుడే ఎవరికీ చూడకు అని చెప్తే... మళ్ళా నా కూతురు గురించి అడుగుతావా.... ముడ్డి మూసుకుని రేపటికి రెడీగా ఉండు," అంది. అజయ్ ఒక్కసారి గట్టిగా నవ్వేసి అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు. ★★★ మర్నాడు సాయంత్రానికి పేర్లిచ్చిన అమ్మాయిలందరు స్కూల్ ముందు హాజరయ్యారు...! మొత్తంగా నలభై నాలుగు మంది. అందులో మనకు తెలిసిన కేండిడేట్లు... సుజాత, నాస్మిన్, సరిత, కవిత ఇంకా దీప్తి ఉన్నారు. అంజలి, మీనాక్షి దేవి, శంకర్, అజయ్ ఇంకా రాజేష్ కూడా బయలుదేరడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. ఇంతమందిని తీసుకెళ్ళడానికి ఒక పెద్ద బస్సుని ఎరేంజ్ చేసాడు టఫ్. దానికి డ్రైవర్ ఇంకా హెల్పర్ గా ఇద్దరు నడి వయస్కులను ఎంచుకున్నాడు. వాళ్ళు కూడా మాంఛి దృడకాయులు! ఇక లిస్ట్ ప్రకారం అందిరినీ టిక్ చేసుకున్నాడు శంకర్. ఇందులో కొంతమందిని మర్చిపోకుండా రౌండప్ చేసాడు... తన సొంత పని కోసం. అక్కడ అమ్మాయిలందరికీ ఈ టూర్ చాలా ఎక్సైటింగా ఉంది. అందులోనూ శంకర్ ప్రత్యుత్పత్తి పాఠం విన్నవారైతే ఈ టూర్ ద్వారా ప్రాక్టికల్ ఎక్సపీరియన్స్ ని పొందగలమేమోనని ఉత్సుకతతో ఉన్నారు. సుజాత కూడ తన 'లైవ్ షో' కోరికని తీర్చుకోవడానికి ఈ టూర్ ని వినియోగించుకోవాలనుకుంటోంది. బస్ లో రెండు రెండు సీటింగ్ తో ఎరేంజ్మెంట్ ఉంది. అంజలి శంకర్ ని తనతో పాటుగా కూర్చోబెట్టుకోవాలనుకుంది. కానీ, మీనాక్షీ దేవి తనతో కూర్చోడంతో ఇంక ఏమీ చెయ్యలేకపోయింది. సరిత లోపలికి వచ్చి మీనాక్షి వెనుక కిటికీ ప్రక్క సీట్లో కూర్చుంది. శంకర్ ఇంకా బస్సెక్కకుండా మిగతా వాళ్ళని ముందు పంపిస్తున్నాడు. టఫ్ లోపలికి వచ్చి మీనాక్షి పక్కన ఖాళీ లేకపోవడంతో వెనక్కి పోయి సరిత పక్కన కూర్చున్నాడు. అంజలి, మీనాక్షిలకి అటుపక్క సీట్లలో సుజాత, నాస్మిన్ కూర్చున్నారు. శంకర్ ఆ తర్వాత వచ్చి సుజాత వెనక కూర్చున్నాడు. తెన్త్ క్లాస్ అమ్మాయి ఒకత్తి వచ్చి శంకర్ పక్కన కూర్చుంది. ఆమె పేరు లావణ్య.! ఇక దివ్య, కవిత టఫ్ వెనుక సీట్లలో కూర్చున్నారు. అలా మిగతా సీట్లలో అమ్మాయిలందరూ కూర్చున్నాక రాజేష్ బస్ ఎక్కి సుజాత వైపు చూసాడు. అతనకి వెనక కూర్చోడానికి ప్లేస్ లేకపోవడంతో ముందు డ్రైవర్ దగ్గరి పొడవాటి బల్లలాంటి సీట్ మీద కూర్చున్నాడు.. ఇక బస్ బయలుదేరబోతుండగా ఒకమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చింది. "ఆపండి... ఆపండి... నేను కూడా వస్తున్నాను!" అంది ఆ అమ్మాయి. తన పేరు అనూష, నైన్త్ క్లాస్ స్టూడెంట్! శంకర్ లేచి వెళ్ళి ఆమె పేరుని కూడా లిస్టులో చేర్చుకున్నాడు. బస్సు అప్పటికే నిండిపోవడంతో తనని రాజేష్ పక్కన కూర్చోమని చెప్పారు. రాజేష్ కళ్ళు మిలమిలా మెరిశాయి. తన పక్కన కూర్చున్న అనూష వైపు తినేసేలా చూడసాగాడు. ఇక ప్రయాణం మొదలయింది... ఛలో హార్స్లీ హిల్స్! బస్ బయలుదేరింది. సుమారు పన్నెండు గంటల ప్రయాణం... అంటే, గమ్యం చేరేసరికి తెల్లారిపోతుంది... బస్ స్టార్ట్ చేసేముందు డ్రైవర్ అనూషని వుద్దేశించి క్లీనర్ తో, "రేయ్... పోరి మస్తుగుందిరా... సగం తోవ నువ్వు మిగతా సగం తోవ నేను కలిసి పిసికిపారేద్దాం దాన్ని...!" అన్నాడు. దానికి క్లీనర్ చిన్నగా సకిలిస్తూ పోయి అనూష పక్కన కూర్చున్నాడు. రాజేష్ కి ఇంకా ఆ క్లీనర్ కి మధ్య శాండ్ విచ్ లో బ్రెడ్ల మధ్య టొమేటో ముక్కలా ఇరుక్కుపోయింది తను. అది ఏసీ బస్ కావడంతో కిటికీ అద్దాలనుండే బయటి పరిసరాలను చూడటం సాధ్యమవుతోంది అందరికీ... పచ్చని పంట పొలాల మధ్య మట్టి రోడ్డులో బస్సు పరుగెడుతోంది. మెయిన్ రోడ్డులో అడుగిడగానే బండి నెమ్మదిగా వేగం పుంజుకుంది. పశ్చిమాన సూరీడు వారికి వీడ్కోలు పలికి మెల్లగా కిందకి దిగిపోయాడు. ఇక బస్సు లోపలైతే, ఏసీ చల్లదనం కొంచెం కొంచెంగా పరుచుకుంటోంది... అక్కడున్న టీవీలో 'గోవిందుడు అందరివాడేలే!' సినిమా వేసారు. అసలు జీవితంలో ఎప్పుడూ సినిమానే చూడని వాళ్ళలా అక్కడ...