సుజాతని ఇంట్లో దిగబెట్టాక నాస్మిన్ తన ఇంటికి వెళ్ళి సారాసరి తన అన్న గదిలోకి పోయింది. “భయ్యా, ఏమైంది నీకు..? తనని ఎంత కష్టపడి తీసుకొచ్చాను నేను… నువ్వసలు తనతో సరిగ్గా మాట్లాడనే లేదని చెప్పింది!” అంటూ తను సామిర్ ని కోప్పడింది.
సామిర్ కి కూడా సుజాతతో తొలిపరిచయం ఇలా అవ్వడం చాలా బాధగా ఉంది. కానీ, తన చెల్లి ముందు బయటపడకుండా, “నన్నేం చేయమంటావ్? తను అస్సలు మాట్లాడనివ్వకుండా నన్ను ఎందుకూ పనికిరాని వాజమ్మలాగ జమకట్టి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది… నా సంగతి సరే గానీ, తనకు నేను నచ్చానో లేదో కనుక్కున్నావా?” అని అడిగాడు.
“భయ్యా… తనకి నువ్వంటే మంచి అభిప్రాయం ఏర్పడినట్టేవుంది… అంటే… తన మాటలను బట్టీ నాకు అలా అనిపించింది! నువ్వు చెప్పు… తను ఎలా వుందో—” అని నాస్మిన్ అడగ్గానే తన అమ్మ తనని పిలవడం వినిపించి, “హా… అమ్మీ.. ఆయీ!” అని లేచి వెళ్ళిపోతూ, “నేను స్నానం చేసి వచ్చేస్తాను… తర్వాత మాట్లాడుకుందాం!” అనేసి వెళ్ళిపోయింది.

★★★

స్నానం ముగించుకు వచ్చాక నాస్మిన్ మేను అత్తరు సువాసనలతో ముక్కుపుటాలను అదరగొడుతున్నది… కమీజులోని తన చను గుబ్బలను బ్రాతో బంధించకుండా అలానే వదిలేయడంతో అవి స్వేచ్ఛగా అటు ఇటు ఎగురుచున్నవి…
నాస్మిన్ సామిర్ దగ్గరికి వచ్చి అతని ముందు కూర్చుని, “హ్మ్… ఇప్పుడు చెప్పు భయ్యా…! సుజాత ఎలా వుంది….?” అని అడిగింది.
సామిర్ ఏదో ట్రాన్స్ లో ఉన్నట్టుగా మొహం పెట్టి, “తనంత అందగత్తెని ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ చూడలేదు బెహన్, కుద్రత్ కా కమాల్ హె వో… తన గురించి ఇంతకంటే నేనేం చెప్పగలను…!” అన్నాడు.
నాస్మిన్ కాస్త ఇబ్బందిగా మొహం పెట్టింది… ఒక అమ్మాయిగా తన ముందే ఇంకో అమ్మాయిని పొగిడితే తనకి సహించడం కష్టంగా వుంది. అసలే తనకి తన అందమటే కాస్త గర్వం ఎక్కువ. లత ఈ ఊర్నుండి వెళ్ళిపోయాక ఈ వూరి కుర్రాళ్లు అందరూ మొదట తన వెంటే పడ్డారు. తర్వాతనే ఈ సుజాత వచ్చి తన మాయని చూపించింది.
నాస్మిన్ మూతి ముడుచుకుంటూ, “హ్మ్… తనలో అంతలా నచ్చే అందం ఏం కనబడిందో…?” అంది.
సామిర్ నవ్వుతూ, “తనలో అణువణువునా అందం దాగుంది నాస్మిన్… తనని గురించిన ఏ విషయమైనా నాకు ఇష్టమైనవే…!” అన్నాడు.
నాస్మిన్ కి సహనం సన్నగిల్లుతోంది… తను కూడా సుజాతకి ఏమీ తీసిపోనని సామిర్ కి తెలియజెప్పాలనుకుంది. ‘ఇన్నేళ్ళుగా ఇంట్లో వున్న తన అందం కనపడలేదుగానీ కొత్తగా వచ్చిన ఆ సుజాతలో అనువణువూ అందంగా కనపడిందా… వీడికి!‘ అని అనుకుంది. హ్మ్… ఒకవేళ నిజంగా నాస్మిన్ సుజాత కన్నా అందగత్తె అయినప్పటికీ ఏ అన్నా తన చెల్లెలిని అలాంటి దృష్టితో చూడడు. ఆ విచక్షణని ఆ క్షణం తను మరచిపోయింది.
అసూయ ముందుపుట్టి ఆడది తరవాత పుట్టిందంటారు… అలాంటి అసూయతో కూడిన ద్వేషం నాస్మిన్ లో ఇప్పుడిప్పుడే పురుడు పోసుకుంటోంది…. సుజాత మీద! ఇక ఓర్వలేక సామిర్ తో, “తను నాకన్నా అందగత్తెనా, భయ్యా..?” అని అడిగింది.
సామిర్ ఒక్కసారి తన చెల్లెలి వంక చూసాడు. నాస్మిన్ కాస్త ఒంగి వుండటంతో దబ్బకాయల్లాంటి చన్నుల పై భాగం ఇంకా ఆ చీలికా అతనికి లీలగా కనపడింది. ఒక్క క్షణం తన చూపుని తిప్పకుండా అలా చూసాక తనేం చేస్తున్నాడో అర్ధమై వెంటనే తన తలను పక్కకి తిప్పేసి, “నిన్నెప్పుడూ ఆ వుద్దేశ్యంతో చూడలేదు, నాస్మిన్!” అన్నాడు.
“పోనీ ఇప్పుడు చూడు… ఒక్కసారి చూసి తనకూ నాకూ ఉన్న తేడా ఏంటో చెప్పు… ఎవరు ఎక్కువ అందంగా వున్నారో…?” అంటూ ఇంకాస్త ముందుక్కి వంగింది.
ఎంత చూడకూడదనుకున్నా కళ్ళముందు కనిపిస్తున్న ఆ రసాలూరే మామిడిపళ్ళు వూగుతూ అగుపించేసరికి, “నాస్మిన్.. నీకేమైనా పిచ్చెక్కిందా..?” అన్నాడు. అక్కడే వుంటే ఇంకేం చూడాల్సి వస్తుందోనని వెంటనే లేచి పక్కన టేబుల్ మీదున్న పుస్తకాలను వెదుకుతున్నట్టుగా నాటకమాడసాగాడు… కానీ, తన కళ్ళముందు మాత్రం ఇందాక చూసిన బంతులు నాట్యమాడాయి.
అప్పుడే వాళ్ళ అమ్మ వచ్చి, “ఏంటి నాస్మిన్… చదువుకోకుండా భయ్యా తో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కాలక్షేపం చేస్తున్నావ్…! పోయి చదువుకో…” అంది.
నాస్మిన్ వెంటనే, “అమ్మీ… నేను భయ్యా దగ్గర ఒక ప్రాబ్లం నేర్చుకుందామని వచ్చాను… నాకు కొంచెం ఆలస్యమవుతుందిలేఁ తెలుసుకోడానికి!” అని తడుముకోకుండా చెప్పింది.
నాస్మిన్ అబద్ధం చెప్తోందని తన అమ్మకి చెప్దామనుకున్నాడు సామిర్. కానీ, తనకి నోరు పెగల్లేదు… ఎందుకో మరి!
“సరే నాస్మిన్… మీ బాబా నిద్రపోయారు…. నేను కూడా పోయి పడుకుంటాను… నీకు, సామిర్ కి పాలు కలిపి వంటగదిలో ఉంచాను. చల్లారాక మర్చిపోకుండా తీసుకోండి…!” అనేసి వాళ్ళ అమ్మ వెళ్ళిపోయింది.
నాస్మిన్ వంటగదిలోకి పోయి పాలు పట్టుకు వస్తూ తన కమీజుకి వున్న ఓ  బటన్ ని విప్పేసింది.
గదిలోకి వచ్చి సామిర్ కి పాల గ్లాసిస్తూ కాస్త వంగి తన మేరూ పర్వతాలను అతనికి కనపడేట్టుగా చాపింది. “మ్… చెప్పు భయ్యా… సుజాత నాకన్నా అందగత్తెనా….?”
సామిర్ నాస్మిన్ యద లోయ వంక చూసి పాలని తాగలేక ముఖం మరలా పక్కకు తిప్పేసుకుని కోపంగా, “నాస్మిన్… నువ్వా టాపిక్ ఇంక ఎత్తావంటే అమ్మీని పిలుస్తాను… వెళ్ళి చదువుకో…!” అన్నాడు.
“భయ్యా… నేను నా పుస్తకాలను ఇక్కడికే తెచ్చుకుని నీ దగ్గరే చదుకోనా…?” అంది నాస్మిన్ వెంటనే.
సామిర్ వద్దు వద్దనుకున్నా అతని నోటి వెంట, “సరే…!” అన్న మాట వచ్చేసింది, “కానీ, చదువుకో… అంతే, ఇంకేమీ మాట్లాడకూడదు!” అన్నాడు మళ్ళీ…
నాస్మిన్ వెంటనే తన గదిలోకి పోయి పుస్తకాల బ్యాగుని తీసుకుని వస్తూ తన కమీజుకి వున్న మరో రెండు బటన్ లని కూడా తీసేసింది. తన అమ్మీ దగ్గరికి వెళ్ళి తను సామిర్ గదిలో చదువుకుంటున్నానని, ఆలస్యమైతే అక్కడే పడుకుంటానని కూడా చెప్పింది.!
ఆ తర్వాత నాస్మిన్, సామిర్ గదిలోకి వచ్చి అతని ఎదురుగా నేల మీద కూర్చుని తన పుస్తకాలను తీసి శ్రద్ధగా చదువుతున్నట్టుగా నటించసాగింది.
అక్కడ సామిర్ చూడకూడదు అనుకుంటూనే మాటిమాటికీ ఓరకంట నాస్మిన్ వక్ష సంపదను కన్నార్పకుండా చూడసాగాడు. ‘ఆహా… ఏమున్నాయవి…! నేను ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ వీటిని ఆస్సలు గమనించనే లేదు…‘ ఆ క్షణంలో సామిర్ అంతకుముందు తాను ఎంతగానో పొగిడిన సుజాతని కూడా విస్మరించాడు. నాస్మిన్ శిఖర ద్వయాన్ని తొంగి తొంగి చూడసాగాడు. అతనికి వాటిని చేతుల్లోకి తీసుకుని పిసికేయాలని చేతులు దురద పెట్టసాగాయి… ‘కానీ… తను నా చెల్లి… ఛ… ఇది తప్పు… త్…తప్పు… కాదు… తప్పు… కాదు… ఊహు… ఎదురుగా ఇలాంటి అందాన్ని పెట్టుకుని… ఏమీ చెయ్యకపోడం…. తప్పు…. అవును… అదే తప్పు… కానీ… ఎలా…..?’ అలా మెల్లగా అతని మనఃస్థితిలో మార్పు వచ్చింది.
అక్కడ నాస్మిన్ కూడా సామిర్ ని గురించి అలాగే అలోచిస్తోంది, ‘ఎలా…. సొంత అన్నయ్యతో… ఎలా…?’
ఎందుకైనా మంచిదని తను ఇంకాస్త వంగి తన స్తనాలను మరింతగా బహిర్గతం అయ్యేలా చేసింది. ఈ పొజిషన్ లో తన చను గుబ్బలు సిమ్లా యాపిల్ కాయలవలె కనిపించడంతో పాటుగా ఎర్రని ముచ్చికలు కూడా అతనికి దర్శనమిస్తాయి… ఆమె ప్రయత్నం వమ్ము కాలేదు. సామిర్ ఈసారి నాస్మిన్ వైపు చూసింతర్వాత అతనికి గుటకపడటం కూడా కష్టమైంది. అతని కన్నులముందు కేవలం ఆమె బంగినపళ్ళ రూపు మాత్రమేకాక గులాబీ రంగులో ఉన్న ముచ్చికలు కూడా లీలగా అగుపించాయి. సామిర్ మెల్లగా తన గొంతుని సవరించుకుని, “ఈరాత్రికి ఇక్కడే పడుకుంటావా నువ్వు…?” అని అడిగాడు. అతని మాటలోని తేడాని ఇట్టే పసిగట్టేసింది నాస్మిన్… విజయగర్వంతో తన పెదాలపై చిన్నగా నవ్వు విరిసింది. ఎలాగయితేనేం, చివరికి తన అన్నయ్యకి తన మీద కోరిక ఏర్పడేలా చేసింది నాస్మిన్.
“లేదు భయ్యా… నా గదిలోనే పడుకుంటా…! ఇప్పుడే వెళ్ళిపోనా…?” అంటూ వ్యంగ్యంగా అంది. సామిర్ వెంటనే తడబడుతూ, “ఆ… వద్దు… ఆ..హా…. అది ఏంటంటే… నువ్వు… ఎంతసేపు ఇక్కడ చదువుకోవాలనుకుంటే… అంతసేపు చదువుకో… అంటే… నువ్వుంటే…. అదే… నువ్వు లేకపోతే నాకు కూడా ఒంటరిగా… అనిపించి… నిద్ర… వచ్చేయచ్చు…. మ్… నీకు గానీ, నిద్ర వస్తే… నిరభ్యంతరంగా… ఇక్కడే… పడుకో… పర్లేదు… పెద్ద మంచమే కదా… ఇంతకుముందు కూడా చాలాసార్లు పడుకున్నాం కూడా…” హ్మ్… నాస్మిన్ ని తనతో పాటు పొడుకునేలా చేయడానికి ఇంత పాఠం చదివాడు సామిర్!! ఇంతకుముందు ఎన్నిసార్లు పడుకున్నా ఇప్పుడు పడుకోమనడానికి అర్ధం వేరు కదా…! నాస్మిన్ ఏమైనా కాదంటుందా…! పైగా తనకి కూడా ఇదే కావాలి. అందుకే, “సరే… భయ్యా…!” అనేసి మళ్ళీ చదువుకుంటున్నట్టుగా నటించసాగింది.
‘నాస్మిన్ ఇక్కడే చదువుకోడానికి ‘సరే‘ అని చెప్పిందా… లేక పడుకోడానికా…!‘ అని సామిర్ మనసులో శంక మొదలైంది. దాన్ని తెలుసుకోడానికి మంచం మీదనుంచి లేచి అల్మరా దగ్గరికి వెళ్ళి, “నీక్కూడా దుప్పటి తీయమంటావా…? అదే… నువ్విక్కడే పడుకుంటానన్నావు కదా.. అందుకే—”
“ఆ… భయ్యా… నాక్కూడా దుప్పటి తీయ్… నేనూ ఇక్కడే పడుకుంటా కదా…!” అంది నాస్మిన్ ఆనందంగా… తన ముఖం చంద్ర బింబంలా వెలిగిపోతోంది.
ఇద్దరి కళ్ళలో కోరిక తాండవిస్తోంది… ఇద్దరూ వారి బంధానికున్న పవిత్రతను విశ్మరించారు… కానీ, ముందుకెళ్ళడానికి కూడా ఇద్దరికి ధైర్యం చాలడంలేదు.
చాలాసేపు ఆలోచించాక ఒకటే మార్గం కనిపించింది నాస్మిన్ కి. ఇందాక తాము వదిలేసిన టాపిక్… ఎక్కడినుంచి ఆపారో అక్కడి నుండే కొనసాగించడం ఉత్తమంగా తోచింది తనకి. తలెత్తి సామిర్ వైపు చూసింది. సామిర్ కళ్ళు తన లోయని వదలటం లేదు. హ్మ్… ఇప్పుడు అడిగితే తను కూడా ఆ విషయం గురించి మాట్లాడవచ్చు..!
“భయ్యా… ఓ విషయం అడిగితే ఏమీ అనుకోవుగా…!”
సామిర్ నాస్మిన్ ముఖంవైపు తన దృష్టిని మరల్చి, “హ్మ్… అడుగు… నేనేమీ అనుకోనులేఁ…!” అన్నాడు.
నాస్మిన్ కావాలనే ఇంకాస్త వంగి తన భారాలను తన అన్నకు చూపిస్తూ, “ఎవరు ఎక్కువ అందంగా ఉంటారు… నేనా లేక సుజాతా?” అనడిగింది. నాస్మిన్ నుంచి ఇలాంటి ప్రశ్నే వస్తుందని సామిర్ వూహించాడు… తన చూపుని మళ్ళీ నాస్మిన్ ఎత్తుల వైపు మళ్ళిస్తూ, “నేనెప్పుడూ నిన్ను ఆ దృష్టితో చూడలేదు, నాస్మిన్!” అన్నాడు.
సామిర్ చూపుని గమనించి చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఏ దృష్టితో… భయ్యా…!”  అని అడిగింది. నాస్మిన్ అలా నవ్వుతూ ఊగేసరికి ఆమె యద సొత్తులు కదులుతూ కనిపించాయి. ఏదో ఆకలిగొన్న శునకం మాదిరి సామిర్ నోట్లో లాలాజలం వూరింది. “ఏ దృష్టితో… అంటే… ఆ దృష్టితో… ఆ… అదే… ఒక ప్రియురాల్ని చూసినట్టుగా… ఒక భార్యని చూసినట్టుగా… అలా అనమాట…!” అన్నాడు. తన మనసులో ‘సృష్టిలోని ప్రతీ దానిలో అందం దాగివుంది… దాన్ని చూసే మనసు వుండాలి, అంతే!‘ అనుకున్నాడు. లేకపోతే, ఇన్నాళ్ళూ తన చెల్లిలో ఇంత అందం దాగువుందని తను అస్సలు గమనించలేకపోయాడు. హ్మ్… ఒక్కసారి కామవాంఛ మొదలైతే తరతమ భేధాలు కూడా పూర్తిగా మరచిపోతారు కదా!
“నాస్మిన్… నువ్వు అడిగే అందాన్ని ఎవరైనా తన ప్రేమించిన వారిలో చూడాలనుకుంటారు… కానీ, తన సొంత చెల్లెలిలో ఎవరైనా చూడాలనుకుంటారా… చెప్పు!” అన్నాడు.
నాస్మిన్ కి ఒళ్ళు మండిపోయింది. ‘ఇందాకటినుంచి కళ్ళప్పగించి చూస్తూ ఇప్పుడు సూక్తులు చెప్తున్నాడు… సర్లే, చూద్దాం ఎంతసేపు ఆగుతాడో‘ అనుకుని, “భయ్యా… పోనీ, ఒక్కసారి నన్ను నీ ప్రేమికురాలిగా ఊహించి నేను ఎంత అందంగా వున్నానో చెప్పు…!” అంది.

సామిర్ కాసేపు ఆలోచించి, “మ్… సరే… ముందు వెళ్ళి తలుపు గడియపెట్టి రా…! ఆ తర్వాత నేను నిన్ను అలా చూడ్డానికి ప్రయత్నిస్తాను,” అని అనగానే నాస్మిన్ లేచి గబగబా పోయి తలుపు గడియపెట్టేసి తిరిగొచ్చి తిన్నగా మంచమెక్కేసింది. ఇక తన సోయగాల్ని చూపించాల్సిన అవసరమే లేదు… తను ఆల్రెడీ తన మాయను సామిర్ పైన చూపించేసింది.
సామిర్ కాసేపు నాస్మిన్ ని అలా పైనుంచి కిందకి చూసి మెల్లగా, “చూడూ…. న్..నేనిప్పుడు నీకు ఏం చెప్తే అది నువ్వు చేయాలి… అ-అలాగైతేనే… నేను చెప్పగలను… మరి…. ఎవరు ఎక్కువ అందంగా ఉన్నారో… న్-నువ్వు మాటిమాటికీ అడుగుతున్నావు గనకనే ఇదంతా… సరేనా…?” అన్నాడు.
“ఆ… సరే!” అంది నాస్మిన్. సామిర్ ఏం చేస్తాడా అని తను తహతహలాడుతోంది.
“మ్… అయితే వెళ్ళి ఆ మూల నిలబడు… పో!” అని సామిర్ అనగానే నాస్మిన్ పోయి అక్కడ నిలబడి సామిర్ వంక చూడసాగింది.
“ఆ.. గుర్తుందిగా… నేనేం చెప్పినా కాదనకూడదు.. అప్పుడే మీలో అందగత్తె ఎవరో నేఁ చెప్పగలను…!”
నాస్మిన్ ‘సరే‘ అన్నట్టుగా తలూపింది.
“మ్…. నీ రెండు చేతుల్నీ పైకెత్తు…!”
నాస్మిన్ అలానే ఎత్తింది. అసలే ముందు గుండీలను తీసేయడంతో తన యదల మధ్య చీలిక ఇప్పుడు పూర్తిగా కనిపించింది సామిర్ కి. అలానే తన కమీజు కాస్త పైకి లేవడంతో పాలమీగడ వంటి నడుము బొడ్డు కూడా కనపడసాగింది. నాస్మిన్ కి సిగ్గుగా అనిపించి బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి… అతని చూపులకి ఆమె చన్ను మొనలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి. తన వక్షోజాలు ఎప్పుడెప్పుడు కమీజునించి బయటపడదామా అన్నట్టుగా పొంగుతున్నాయ్… సామిర్ ఆమె నాభి సౌందర్యాన్ని చూస్తూ తనని తానే మరచిపోయాడు… కళ్ళప్పగించి అలా దాన్నే చూస్తూ వుండగా నాస్మిన్, “భయ్యా… చేతులు నొప్పి పెడుతున్నాయ్… దించేయనా…!” అని అడిగింది. తన అన్న వైపు చూడలేక సిగ్గుతో నేల చూపులు చూస్తోంది. సామిర్ వెంటనే, “మ్… సరే దించు.. దించేసి వెనక్కి తిరుగు…!” అన్నాడు.
నాస్మిన్ వెంటనే చేతులు దించేసి వెనక్కి తిరిగింది. ఇప్పుడైతే ఒకరి ముఖం ఒకరు చూస్కునే అవకాశం లేకపోవడంతో ఇద్దరిలో సిగ్గు బిడియం తగ్గసాగింది.
సామిర్ నాస్మిన్ గోళాల్ని కళ్ళనిండుగా చూస్తున్నాడు… స్కర్టులోంచే వాటి షేప్ చాలా బాగా కనిపిస్తూవుంది… అచ్చం పుచ్చకాయల మాదిరి గుండ్రంగా ఉన్నాయవి… సామిర్ కొంచెం తన గొంతుని సవరించుకుని, “నాస్మిన్… తప్పుగా అనుకోకు… నీకు వీలయితే… ఆ…. కమీజుని విప్పేయ్…!” అన్నాడు. ఆ మాట అంటున్నపుడు అతని గొంతు కాస్త వణికింది. నాస్మిన్ కి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయింది… కమీజు లోపల తనేమీ వేయనేలేదు… “కానీ… లోపల నేను—” అని తను అండుండగానే సామిర్, “ముందే చెప్పానుగా… నేనేం చెప్తే అది చేయాలి… కానీలు ఏమీ చెప్పొద్దని… ఒకవేళ నీకు ఇష్టం లేకపోతే… సరే… మానేద్దామ్లే..!” అన్నాడు.
‘ఇక్కడ ఇష్టం లేనిదెవరికీ? తనకు కూడా విప్పేయాలనే వుంది… కానీ, ఒక్కసారి విప్పేస్తే తన పై భాగమంతా నగ్నంగా మారిపోతుంది… తన సొంత అన్న ముందు అలా నిలబడాలి అన్న తలంపే తన శరీరంలో కంపనాలను సృష్టిస్తోంది.
మెల్లగా తన చేతులతో కిందన కమీజు అంచులని పట్టుకుని పైకి ఎత్తి తల మీదనుంచి తీసేసింది. కింద పడేయకుండా కమీజుని అలానే ఓ చేత్తో పట్టుకొంది. సామిర్ కి ఇప్పుడు నాస్మిన్ నాజూకు నడుము పాల మేను చూస్తుంటే పిచ్చెక్కినట్టయింది… ఇప్పటివరకూ అతను ఏ ఆడదాన్నీ ఇలా చూసిందే లేదు… కేవలం బ్లూ ఫిల్మ్స్ లో చూడడం తప్ప…! ఆమె ముందు భాగం ఎలా వుందో చూడాలనిపించింది అతనికి…
అక్కడ నాస్మిన్ గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది… కామీజు నుండి బయటపడ్డ తన పాలపొంగులు మెల్లగా గట్టిపడసాగాయి…. అసలు సౌందర్యం అంటే ఏంటో తెలుసుకోవడానికి ఇదంతా చెయ్యాలా…? అయినా ఆ సుజాతని సామిర్ ఎప్పుడు ఇలా చూసాడు…? మరి సామిర్ ఇదంతా ఎందుకు చేస్తున్నాడనేది తనకి బాగా తెలుసు…! సామిర్ పండుని ఒకేసారి తినేయకుండా కొరికి కొరికి తినాలనుకుంటున్నాడు… ఇలా ఎదురు చూసేలా చేసి తన రుచిని పూర్తిగా ఆస్వాదించాలనుకుంటున్నాడు. తర్వాత సామిర్ ఏం చేయమంటాడో తెలీదు… కానీ, ఈ రాత్రి వెలిసేసరికి తను తప్పకుండా గోల్ కొట్టించుకుంటుంది అని మాత్రం తనకి తెలుసు…!

సామిర్ నాస్మిన్ ని కళ్ళు మూసుకుని ముందుకి తిరగమన్నాడు. నాస్మిన్ ఎప్పుడో తన కళ్ళను మూసేసుంచింది… ఇలా నగ్నంగా తన అన్నముందు నిలబడటమే చాలా కష్టం… ఇక కళ్ళు కలపడం అన్నది అంత సులువు కాదు… కోరికతో నిండిన తన తనువంతా వేడి సెగలు చెలరేగుచుండగా నాస్మిన్ మెల్లగా సామిర్ వైపు తిరిగింది… తన పలుచనైన పొట్టనీ, మధ్యలోని నాభిని ఆ పైన రసాలూరే ఘనమైన పళ్ళని వాటిమీద ఎర్రని ద్రాక్షపళ్ళ వలె ఉండి ఊరిస్తున్న ముచ్చికలనీ చూడగానే సామిర్ కళ్ళు కాంతులని విరజిమ్మాయి… ఇంత గొప్ప అందాన్ని తనిప్పటివరకూ ఏ బ్లూ ఫిల్ములోనా చూడలేదు… అతని పేంటులోని అంగం ఇక తన మాటని వినడం లేదు… దానికి గానీ మాటలు వచ్చివుంటే ‘ఒరేయ్… నేనింకా నీ పేంట్ లోపల ఎందుకున్నానురా…? నీ చెల్లెలి మదనమందిరంలో ఎందుకులేను…!‘ అని అడిగేది. అక్కడ నాస్మిన్ కి కూడా చాలా కష్టంగా వుంది… తన శరీరం సామిర్ చేతి స్పర్శ కోసం ఎదురుచూస్తోంది… ఇద్దరూ ఆరాటంతో తపించిపోతున్నారు. కానీ, ముందుకి అడుగేయడానికీ అంతే సందేహిస్తున్నారు… ఇద్దరూ…! ఇంకా అన్నాచెల్లెల్లం అనే చిన్న గీత తామిద్దరినీ ఆపుతోంది…
నాస్మిన్ మెల్లగా, “భయ్యా… నేను ఎలా వున్నాను… ఇప్పటివరకూ…?” అని అడిగింది… తను అస్సలు ఏమాత్రం వెనకడుగు వేయడానికి ఇష్టపడటం లేదు…
సామిర్ కి ఏం చెప్పాలో అర్ధం కావడం లేదు…. మనసులో మాత్రం ‘ఇక కంట్రోల్ చేస్కోడం నా వల్లకాదు… రా… వచ్చేయ్…‘ అని ఇప్పటికి ఓ పదిసార్లు పిలిచుంటాడు.
నాస్మిన్ ఇక ఆగలేక, “భయ్యా…! కిందంతా తడిచిపోయేలావుంది. విప్పేయనా…?” అని అడిగింది.
మళ్ళీ తను చెప్పకుండానే నాస్మిన్ తనే విప్పేయనా అని అడిగేసరికి సామిర్ ఏం చెప్పాలో తేల్చుకోలేక నాస్మిన్ ని అలా చూడసాగాడు.
ఇక నాస్మిన్ సామిర్ సమాధానం కోసం వేచిచూడకుండా చకచకా తన స్కర్ట్ ని పేంటీతో సహా కిందకి దించేసింది.
నాస్మిన్ పూర్తి నగ్న సౌందర్యాన్ని చూడగానే సామిర్ కి దిమ్మదిరిగిపోయింది… హాఁ… తన ఇంత అందంగా ఉంటుందని ఇంతకుమునుపుగానీ తెలుసుంటే… అసలు తను నాస్మిన్ ని ఇప్పటివరకూ చెల్లెలుగా భావించేవాడు కాదు కదా…! నాస్మిన్ తొడలమధ్యనున్న గుబురులో తేనెలూరుతున్న ఆమె ఆడతనాన్ని చూడగానే సామిర్ బుర్ర మొద్దుబారిపోయింది… అక్కడినుండి తన కాళ్ళపైకి కారుతున్న ఆ రసాలను చూస్తూ, “ఏంటో… కారుతున్నట్టుగా వుందే… ఏంటదీ…?” అన్నాడు సామిర్… అదేంటో తనకు తెలీక కాదు, నాస్మిన్ చెప్తే విందామని…
“ఆ… అది… ద్-దీనిలోంచి వస్తోంది…!” అంది నాస్మిన్. ‘దీనిలోంచి‘ అందిగానీ, దేనిలోంచో చూపించలేదు తను.
“ఏంటీ… దేనిలోంచి…?” అని ఏమీ తెలీనివాడల్లే అడిగాడు సామిర్.
నాస్మిన్ తన చేతిని తన ఛాతీమీద పెట్టుకుని అక్కడినుంచి మెల్లగా తన నాభి వద్దకు వచ్చి పొత్తికడుపుని ఒత్తుకుని మెల్లగా ఆ గుబురు పొద మీదకి తీసుకెళ్ళి తన యోని ద్వారం దగ్గర వుంచి, “ఇక్కడి నుంచి!” అంది గాఢంగా వూపిరి తీస్తూ…
సామిర్ తన గొంతుని పెంచి,”ఆహా… దాని పేరేమిటో…?” అన్నాడు.
నాస్మన్ కి సిగ్గుగా అనిపించింది… వణుకుతున్న పెదాలతో, “పూ…” అని మెల్లగా అంది.
“ఏంటో… వినపడి చావలా… కాస్త గట్టిగా చెప్పు మళ్ళీ…” అన్నాడు సామిర్ వేళాకోళంగా.
నాస్మిన్ తన గొంతుని సవరించుకుని, “పూ…” అంది కాస్త స్వరం పెంచి. ఎందుకో చాలా సిగ్గేసి గోడవైపు తిరిగిపోయింది. ఇంకెవరైనా అయితే చెప్పింది చాలు అనుకుని ఏం చెయ్యాలో అది చేసేస్తారు… కానీ, సామిర్ మాత్రం ఏమీ కదలకుండా నాస్మిన్ గోళాలని ఆసక్తిగా చూడసాగాడు… తన పిరుదులు కొద్దిగ అటుఇటుగా తన స్తనాల సైజులోనే వున్నాయి… కింద ఆమె యోని నుండి ఇంకా రసాలు కారుతున్నాయి…
సామిర్ మెల్లగా మంచం మీదనుండి లేచి నాస్మిన్ దగ్గరికి వచ్చి ఆమె చెవిలో, “ఈ విశ్వంలోనే నీలాంటి అందాలరాశి లేదు… ప్రియా…” అన్నాడు. తన స్వంత చెల్లెలు కాస్తా ఇప్పుడు అతని దృష్టిలో ప్రియురాలిగా మారిపోయింది.
నాస్మిన్ మొత్తానికీ తను అనుకున్నది సాధించింది… ఇక తను మరొక నిముషం కూడా ఉపేక్షించలేకపోయింది… చప్పున తన అన్న… సారీ… ప్రియుడి వైపు తిరిగి అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది. తన గుబ్బలను అతని ఛాతీకి బలంగా ఆనిస్తూ అతని ముఖమ్మీద ముద్దుల వర్షం కురిపించింది… సామిర్ నాస్మిన్ని ఏదో శోభనం పెళ్ళికూతురిమాదిరి ఎత్తుకుని మంచం దగ్గరికి తీసుకెళ్ళి మంచం మీద పడేశాడు…
“మ్మ్… తొందరగా రా… నేనాగలేకున్నాను… పెట్టేయ్… వెంటనే…” అంటూ నాస్మిన్ గింజుకుంటూ సామిర్ చెయ్యిపట్టుకుని తన మీదకు లాక్కుంది. తనలో కోరిక పడగవిప్పి బుసకొట్టసాగింది. సామిర్ చేతిని పట్డుకెళ్ళి తన తొడల మధ్యన వుంచి గట్టిగా నొక్కుకుంది… ఆమె ఆడతనపు తడిదనం తన వేళ్ళకి తగలగానే సామిర్ ఆమె ఉబ్బిన నిలువుపెదాలని కసిగా నలిపేసాడు. “స్…మ్మ్మ్…. స్…సామిర్….!” అంది నాస్మిన్ తమకంతో…
సామిర్ మంచం మీద పడుకుని నాస్మిన్ ని తన మీదకు ఎక్కించుకున్నాడు… సామిర్ వేడి కడ్డీ పేంట్లోంచి లేచి తన నిలువుబద్దలకి తగిలేసరికి నాస్మిన్ ఆగలేక గట్టిగా ఒక్కసారి అదుముకుంది… అంతే, సామిర్ మగతనం ఓడిపోయి పేంట్లోనే పిచికారి చేసేసింది… ఎంతైనా, అతనికి మొదటిసారి కదా… అందుకే, అతను ఎక్కువ ఆత్రాన్ని తట్టుకోలేకపోయాడు. నాస్మిన్ ని తన గుండెలకు హత్తుకుని “ఐ లవ్ యూ ప్రియా” అని పదే పదే అన్నాడు… కింద అతని అంగం ఆఖరి బొట్టుని వదిలేవరకూ అతను ఆమెను అలానే కరుచుకుని ఉండిపోయాడు. సామిర్ అంగం మెల్లమెల్లగా మెత్తబడిపోవడంతో నాస్మిన్ కి చిన్నగా బాధగా అనిపించింది… తన ఆడతనంలో మొదలైన ఈ అగ్నిని సామిర్ చల్లార్చకపోవడంతో నాస్మిన్ అతని ఛాతీని తన కన్నీళ్ళతో తడిపేసింది…
కానీ, సామిర్ కి తెలుసు… ఏం చెయ్యాలో…! తను వెంటనే మంచం మీదనించి లేచి తన పేంటుని అండర్వేర్ ని తీసేసి రసంతో మిలితమైన తన మగసిరిని నాస్మిన్ నోట్లోకి తోసేసాడు. నాస్మిన్ ఇక ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయక సామిర్ అంగాన్ని తన నాలుకతో శుభ్రంగా నాకేసి అతని రసాలను జుర్రుకుంది…
ఆనక అతని అంగాన్ని ఆమె చీకడం మొదలుపెట్టాక అది తన పూర్వపు స్థితికి రావడానికి అట్టే సమయం పట్టలేదు… నాస్మిన్ ఏదో లాలీపాప్ చప్పరించినట్టుగా అతని ఎర్రని గుండుని చీకుతుంటే అతనిలో మళ్ళీ రస ప్రవాహం మొదలయ్యేలా అనిపించింది. కానీ, ఈసారి అతను కంట్రోల్ చేసుకున్నాడు… వెంటనే ఆమె నోట్లోంచి తన ఆయుధాన్ని తీసేసాడు. నాస్మిన్ వెంటనే, “మ్… దించేయ్… నా పూ..లో దించేయ్…!” అంది తన తొడలను ఎడంగా చాపి… రసభరితమైన ఆమె యోని ద్వారాన్ని చూసి సామిర్ తన వేళ్ళతో ఆమె పెదాలని విడదీసి తన బాణాన్ని ఎక్కుపెట్టాడు. నాస్మిన్ గట్టిగట్టిగా వూపిరి తీయసాగింది… తనకు తెలుసు మొదటి కలయికలో నొప్పి బాగా వేస్తుందని… అందుకే తన పెదాలని బిగించి ఎదురుచూడసాగింది.
సామిర్ మెల్లగా తన అంగాన్ని ఆమె యోనిలోకి తోసాడు… నొప్పిని తట్టుకోలేక నాస్మిన్ కి కనుగుడ్లు బయటకి వచ్చేస్తాయేమో అనిపించింది… కానీ, నోటినుండి శబ్దం రాకుండా గట్టిగా మూసుకొనింది… ‘ఫచక్‘మంటూ అతని అంగం గుండు ఆమె కన్నెపొరను చీల్చుకుని లోపలికి పోయింది… నాస్మిన్ నొప్పిని భరించలేక విలవిల్లాడింది… ‘ఆపేయ్‘మన్నట్టుగా తన తలను అటు ఇటు ఊపసాగింది… కానీ, సామిర్ తన డ్రిల్లింగ్ ని ఆపకుండా కొనసాగించాడు… తనకు తెలుసు, కాసేపటికి తనే సర్దుకుంటుందని! ఒక చన్నుని తన నోట్లోకి తీసుకుని మొనదేలిన ముచ్చికని పంటిమధ్య పెట్టి రాస్తూ చిన్నగా కొరికాడు… ‘యహ్… అల్లా…‘ అన్న చిన్న మూలుగు నాస్మిన్ నోటినుండి బయటకొచ్చింది… ఒక చేతిని సామిర్ జుత్తులోనికి పోనిచ్చి తన ఛాతీకి అదుముకుంది… సామిర్ మెల్లగా నాస్మిన్ పెదాలను చేరుకుని గాఢంగా చుంబించి ఆమె ఎర్రని పెదాలనుంచి కారే మధువును ఆబగా జుర్రుకున్నాడు… వారిద్దరి నాలుకలూ పెనవేసుకుపోయి ఎన్నెన్నో ఊసులు చెప్పుకున్నాయి… నాస్మిన్ మెల్లగా తన నడుముని ఎత్తి సామిర్ అంగాన్ని తనలోతుల్లోకి దింపుకోవడానికి ప్రయత్నించడంతో సామిర్ ఒక్కసారి గట్టిగా లోపలికి ఓమారు నెట్టాడు. దాంతో, అది మొత్తానికి తన గమ్యాన్ని చేరుకుంది… తర్వాత సామిర్ తన అంగాన్ని లోపలికి బయటకి చేయడం మొదలెట్టాడు… నాస్మిన్ చిన్నగా మూల్గుతూ ఆనందంలో తేలియాడుతున్నది… అలా సామిర్ తన యోనిలోంచి తన అంగాన్ని తీసి మళ్ళీ తొయ్యగానే ఆమె ఆనందం ద్విగుణీకృతమైంది… ఆమె రసాలు అతని ప్రయాణాన్ని మరింతగా సులభతరం చేసాయి… ‘షక్-షక్‘మంటూ శబ్దంతో అతనామెను కుమ్ముతుంటే ‘అహ్… అహ్…‘మని మూల్గుతూ ప్రతిస్పందించసాగింది… ఇద్దరి శరీరాలు చెమటతో నిండిపోయింది… కానీ, అత్తరు సుగంధం ఇంకా నాస్మిన్ ని వీడకపోగా సామిర్ శరీరాన్ని కూడా తాకింది… ఇద్దరూ ఒకర్నొకరు ముద్దులుపెట్టుకుంటున్నారు… నాక్కుంటున్నారు… అలాగే ‘ఐ లవ్ యూ‘లు చెప్పుకుంటున్నారు… చివరాకరికి ఒక పెద్ద ‘ఆ…హ్‘తో నాస్మిన్ తన భారీ భావప్రాప్తిని పొందింది. ఆమె రసాల వెచ్చదనానికి మైమరచిపోయి సామిర్ కూడా తన రసాలను వదలబోతూ వెంటనే ఆమెలోంచి బయటకు తీసి ఆమె పలుచని పొట్టమీద కార్చేశాడు…
నాస్మిన్ సామిర్ ని తన పైకి లాక్కుని అతని నుదుటిమీద ముద్దుపెట్టి, “నువ్వు నా సొంతం… నేను నిన్ను ఎవరికీ ఇవ్వను… నువ్విక నా వాడివి… నా ప్రియుడివి…” అంటూ అలాగే నిద్రలోకి జారుకుంది.
సామిర్ అపూర్వ సౌందర్య రాశి అయిన తన చెల్లిని (ప్రియురాలిని) చూస్తున్నాడు… ఐతే, అతని కళ్ళముందు ఇప్పుడు  మెదులుతోంది… సుజాత!

అక్కడ శంకర్ మనసు ఉరకలేస్తుంది… ‘సుజాతలాంటి సుందరాంగి నుండి ఇటువంటి ‘బ్లాకమైల్‘ కావాలని ఏ మగాడు కోరుకోడు! తనంతట తానుగా వచ్చి అంజలితో తన రొమేన్స్ ని లైవ్ ప్రోగ్రాం లాగ చూడాలనుకుంటోంది… కేవలం చూసి వూరుకుంటుందా…? ఉండగలదా…? ఒక్కసారి తన మగసిరిని చూసిన ఏ ఆడదైనా దాని పటుత్వానికీ పనితనానికీ ముగ్ధురాలవ్వలసిందే! ఇప్పటివరకూ ఎంతమందిని చూడలేదు…! సూజాత కూడా కచ్చితంగా తనకూ చేయమని అడుగుతుంది‘ అని అనుకున్నాడు.
అంజలి మాత్రం ఈ విషయం గురించి ఎక్కువగా కలవరపడసాగింది… శంకర్ కూడా అంజలి ముందు తనకూ అలా చేయడం ఇష్టం లేదన్నట్టుగా నటించసాగాడు. సుజాత ఆ రాత్రికే ముహూర్తం ఖరారు చేసింది… శంకర్ ఆ ఘడియ కోసం ఆత్రుతగా ఎదురు చూస్తున్నాడు… అతని అంగం కూడా ఎగిరెగిరి పడుతుండటంతో మాటిమాటికీ దాన్ని సర్దుకుంటున్నాడు. సుజాతకి వారిద్దరినీ అలా చూస్తానన్న ఊహకే మనసు ఆనందంతో ఉప్పొంగసాగింది… మరికొద్ది ఘడియలలో తన కోరిక తీరబోతుంది… కుదిరితే వాళ్ళిద్దరి చేతా తనకిష్టమైన కొన్ని భంగిమల్ని వేయించాలని కూడా తను అనుకుంటోంది.
అప్పుడే కాలింగ్ బెల్ రింగైంది… సుజాత వెళ్ళి తలుపుతీసి, “నాన్నా… మీరా…!” అంది నిరాశగా.
గిరీశం లోపలికి అడుగు పెడుతూ, “ఏంటే… నన్ను చూసి ముఖాన్ని అలా వేలాడేసావు… ఏఁ నేను రావడం నీకు ఇష్టం లేదా…?” అన్నాడు.
అంజలికి మాత్రం మొట్టమొదటిసారి తన భర్త రాక సంతోషాన్నిచ్చింది. “వచ్చేశారా…!” అంటూ నవ్వుతూ స్వాగతం పలికింది. హమ్మయ్య… లైవ్ షో నుండి తను తప్పించుకుంది… ఈరోజుకి!
“ఏంటో విచిత్రం..! ఒకరి ముఖం వాడిపోతే మరొకరి ముఖం తెగ వెలిగిపోతోంది…! నాకేం అర్ధం కావడం లేదు. మరి మాస్టారుగారి ముఖం ఎలా వుందో…?” అనుకుంటూ శంకర్ ని చూసాడు.
శంకర్ వెంటనే తన ముఖానికి చిరునవ్వు పులుముకుని గిరీశాన్ని పలకరించాడు.
గిరీశం సోఫాలో కూలబడి, “హమ్మా…! ఏదమ్మా సుజీ… నీ చేత్తో ఓ స్ట్రాంగ్ కాఫీ తెచ్చి నా మొహాన తగలేయ్…! బాగా అలిసిపోయాననుకో!” అన్నాడు.
నిజంగానే తన నాన్న ముఖం మీద తగలెయ్యాలనిపించింది సుజాతకి. ‘నా ప్లాన్ అంతా పాడు చేసాడు… హుఁ…‘ అనుకుని విసవిసా నడుచుకుంటూ వంటగదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. వెనకనే, అంజలి కూడా వెళ్ళింది.
“తప్పించుకున్నానని అనుకోకు అక్కా… నేనంత ఈజీగా వదిలే రకాన్ని కాదు…!” అంటూ మెల్లగా అంజలిని హెచ్చరించింది సుజాత.

★★★

శంకర్ తన గదిలోకి పోయి మంచం మీద నడుం వాల్చి, ‘ఛ… మంచి ఛాన్స్ మిస్ అయ్యిందే…! ఇప్పుడే రావాలా ఈ ముసలి నా కొడుకు… పోనీలే ఈ పూటకి అంజలి పొందైతే దొరికిందిగా…! అంజలి… అవునూ… తను ‘శిరీష్‘ అని ఇందాక అరిచిందే…! చూస్తుంటే అన్నాయ్ కి తనకి ఏదో కనెక్షన్ ఉన్నట్టుందే…? హ్మ్… ఓసారి అన్నయ్యనే కనుక్కుంటే పోలా…!‘ అనుకుంటూ ఫోన్ తీసి శిరీష్ నెంబర్ కి డయిల్ చేసాడు.
ఆ సమయంలో శిరీష్ స్నానం చేస్తుండటంతో వాణీ ఆ ఫోన్ ని ఎత్తి మాట్లాడింది.
“హలో ఎవరూ?”
శంకర్ ఆ మధుర స్వరాన్ని విని లత అనుకుని, “ఆ లతగారు… నమస్తే!” అన్నాడు.
వాణీ కిలకిలా నవ్వుతూ, “నేను లతగారని కాను… లతగారి చెల్లెలుగారిని! మీరెవరండి?” అని అడిగింది.
“ఓహో… చెల్లెలుగారా… మీరు…! మీ మాటలు వింటుంటే చెవిలో తేనె పోసినట్టుంది సుమీ!”
“అహా… తొందరగా తుడుచుకోండి లేకపోతే చీమలు పట్టేస్తాయి…!” అని వాణీ అంటుండగా లత తన దగ్గరి నుంచి ఫోన్ తీసుకుని, “ఎవరు మాట్లాడేది?” అంది.
శంకర్ కి ఈ గొంతు ఇంకా మధురంగా అనిపించింది. కానీ, తను శిరీష్ భార్య అని గుర్తుకు రావడంతో, “ఆ… నేను శంకర్ ని మాట్లాడుతున్నానండి. అమలాపురం నుంచి… శిరీష్ అన్నాయ్ ఉన్నారా..?” అన్నాడు.
లతకి తెలుసు, శంకర్ ఎవరో…
“నమస్తే సార్! సారీ… తను మా వాణీ… పెద్ద కోతి… అందరితో ఇలాగే ఏదిబడితే అది వాగేస్తూవుంటుంది. ఏమనుకోకండి…!”
“పర్లేదు లేండి. అన్నయ్యా…—”
“ఆయన స్నానం చేస్తున్నారు… వచ్చాక మీకు ఫోన్ చేయమని చెప్తాను.”
“హ్మ్… సరే!” అని పోన్ కట్చేసి పక్కన పెట్టేశాడు.
‘హా… శిరీష్ అన్నాయ్ నిజంగా అదృష్టవంతుడు…‘ అని అనుకున్నాడు. మరికాసేపటికి అతని ఫోన్ రింగైంది. శిరీష్ ఫోన్ చేస్తున్నాడు.
“శంకర్… ఎలా వున్నావ్?”
“ఆ… నేఁ బాగున్నా…. కానీ, మీ మరదలు మాత్రం మామూలుది కాదన్నాయ్?”
శిరీష్ గట్టిగా నవ్వి పక్కనే వున్న వాణీ తలని నిమురుతూ, “హ్మ్… ఏంటీ వూర్లో సంగతులు?” అని అడిగాడు.
“అన్నాయ్… ఊర్లో అందరూ బాగానే వున్నారు. ఇక్కడ ఒకరిని మించి ఒకరున్నారు… చూడ్డానికి రెండు కళ్ళు సరిపోవట్లేదనుకో… అదంతా సరేగానీ, నీతో….. ఓ విషయం గురించి మాట్లాడాలి!” అంటూ చిన్నగా దీర్ఘం తీస్తూ గొణిగాడు.
శిరీష్ కి ఆ సిగ్నల్ అర్ధమై అక్కడి నుండి లేచి బయటకు వచ్చి, “హ్మ్మ్… చెప్పు, ఏంటీ విషయం?” అన్నాడు.
“ఆ… ఇక్కడి అంజలి మేడంతో మీకేమైనా యవ్వారం వుండేదా…?”
“మ్… అవును… అసలు కథ అక్కడేగా మొదలయింది. ఔనూ… నీకెలా తెలిసింది?”
“అదీ… ఆ అంజలి మేడంని ఇప్పుడు నేఁ తగులుకున్నానులేఁ… మాంఛి రసపట్టులో ఉన్నప్పుడు తను మైకంలో మీ పేరుని కలవరించింది!”
శిరీష్ ఆశ్చర్యపోతూ, “తను అలాంటిది కాదే..!” అన్నాడు.
“కాలం అందరినీ మార్చేస్తుంది బ్రదర్…! నీలాంటి మగాడితో సీన్ నడిపాక ఆ ముసలాడు ఏం సరిపోతాడు తనకి… అయినా మాంఛి సరుకుంది లంజకి!” అని శంకర్ అనగానే శిరీష్ కి చాలా బాధేసింది. తను కాదన్నాడన్న కోపంతోనే అంజలి గిరీశాన్ని పెళ్ళి చేసుకుంది… తన వల్లనే అంజలి బతుకు ఇలా అయ్యిందన్న గిల్టీ ఫీలింగ్ అతన్ని ఎప్పుడూ వేధిస్తూనే వుంది… ఇప్పుడు శంకర్ మాటలు వింటుంటే ఆ బాధ మరీ ఎక్కువైంది.
“వద్దు శంకర్…!” అని కాస్త స్వరం పెంచి, “ఇక ఆ మేటర్ వదిలేయ్!” అన్నాడు.
శంకర్ శిరీష్ మూడ్ పసిగట్టి, “సారీ అన్నయ్య… నువ్వింత సీరియస్ అవుతావనుకోలేదు…” అన్నాడు.
శిరీష్ మళ్ళీ నార్మలై, “హ్మ్… సర్లే! ఇంకేంటి విషయాలు?”
“విషయాలంటే… ఆ… స్కూల్లో ఓ టూర్ ప్లాన్ చేస్తున్నారు. అంజలి ఇందాకే చెప్పింది.”
“ఎప్పుడూ?”
“నాకూ తెలీదు… ఇంకా ఏమీ కన్ఫార్మ్ అవ్వలేఁ..! నువ్వూ వస్తావేంటి?”
“ఊహూ… నాకు ఇంట్రెస్టు లేదు. నువ్వు ఎంజాయ్ చెయ్!”
“సరే…అయితే, మళ్ళీ ఎప్పుడు ఊరికి మీ రాక…!”
“మేం రావడానికి కనీసం నెల పట్టొచ్చు… ఆశాలతకి ఇప్పుడు ఎగ్జామ్స్ అవుతున్నాయి… ఆ తర్వాత వాణీకి కూడా టెస్ట్స్ మొదలవుతాయి. అవి పూర్తయ్యేసరికి ఎలాగూ పుష్కరాల సెలవులు వున్నాయిగా…! ఓ ఇరవై రోజులిస్తున్నారు. అందుకే, వాళ్ళని వూర్లో దిగబెట్టి నేను మళ్ళీ వెంటనే ఇక్కడికి వచ్చేస్తాను. రాజమండ్రిలో ఉండటం కాదుగానీ, మాకు కూడా పుష్కరాల డ్యూటీ పడింది..!”
“హ్మ్… సరే, అన్నాయ్.! ఇక వుంటానేఁ!”
“ఆ… గుడ్ నైట్!”
ఫోన్ ని పక్కన పడేసిన తర్వాత శంకర్ ఆలోచన వెంటనే సుజాత వైపు పోయింది. ‘ఛ… చేతిదాక వచ్చింది నోటికి అందలేదే‘ అనుకున్నాడు. ‘ఇంతకూ తను ఏం చేస్తోంది…? నాలాగే ఆలోచిస్తోందా…? ఓసారి చూస్తే పోలా…!‘ అనుకుంటూ లేచి తలుపు దగ్గరికి వచ్చి కీ హోల్ నుండి చూసాడు. సుజాత సోఫాలో నిద్రపోతూ వుండటంతో ఉస్సూరుమంటూ వెనుదిరిగి పోయి మంచం మీద బోర్లా పడ్డాడు.

★★★

తరువాతి రోజున స్కూల్లో ప్రార్థనా గీతం చదివాక అంజలి అందరికీ ఎడ్యుకేషనల్ టూర్ గురించి చెప్పింది. మూడు రోజులు హార్స్లీ హిల్స్ టూర్ అని చెప్పింది. “టూర్ కి రావాలనుకున్న వారు శంకర్ సార్ దగ్గర పేర్లివ్వండి.” అని అంజలి చెప్పగానే అక్కడున్న అమ్మాయిల మొహాలు వెలిగిపోయాయి. కానీ, మిగతా టీచర్లు మొహాలు మాత్రం వాడిపోయాయి.
ఆ రోజు సాయంత్రానికి స్కూల్ మొత్తం మీద పేర్లిచ్చిన అమ్మాయిల సంఖ్య నలభై నాలుగుకి చేరింది. ‘ఆహా…! ఇంతమంది అమ్మాయిలని… హార్స్లీ హిల్స్ లో అంటే కంట్రోల్ చేస్కోడం కొంచెం కష్టమే!‘ అని శంకర్ అనుకుంటుండగా అప్పుడే అంజలి వచ్చి, “ఈ టూర్ ని క్యాన్సిల్ చెయ్యాలేమో, శంకర్!” అంది.
శంకర్ తన ఆశలన్నీ ఈ టూర్ మీదే పెట్టుకున్నాడు. “ఏఁ… ఏమైంది, మేడం?” అన్నాడు కంగారుగా…
అంజలి టేబుల్ మీదున్న లిస్ట్ ని చూస్తూ, “మీనాక్షీ దేవిగారు తప్ప మిగతా టీచర్లందరూ రామని చెప్పేశారు. అలాగైతే, ఇంతమందిని మనం మాత్రమే కాచుకోడం చాలా కష్టమైపోతుంది కదా!” అంది.
“మేడం… ఇంతకి రెండింతలైనా కాచుకునే సత్తా నాకుంది. మీకింకా నా గురించి పూర్తిగా తెలీదు,” అన్నాడు శంకర్ కొంటెగా నవ్వుతూ…
అంజలికి శంకర్ అన్నది అర్ధమై ముసిముసిగా నవ్వుతూ, “అది కాదు కదా ఇప్పుడు ప్రాబ్లం! ఆడవాళ్ళకి కొన్ని ఇబ్బందులు ఉంటాయి. అవి చూడటానికి మేము ఇద్దరం మాత్రమే అంటే కష్టమవుతుందనీ! అవునూ, శ్రీదేవిగారు ఎప్పుడొస్తారు..?” అని అడిగింది.
శ్రీదేవి ఉంటే తన ఆటలు సాగవని శంకర్ కి తెలుసు, అందుకే “ఒకవేళ శ్రీదేవికి వచ్చే వుద్దేశం ఉన్నా తనని తీసుకెళ్ళే వుద్దేశ్యం మాత్రం నాకు లేదు. అయినా… మీరేం కంగారు పడనక్కరలేదు. అందరూ ఆడవాళ్ళేగా… ఒకరికి ఒకరు సహాయకంగా ఉంటారు,” అని అన్నాడు. అతను ఇంకా ఏదో చెప్పబోతుండగా మీనాక్షి దేవి అక్కడికి వచ్చింది. అంతే, శంకర్ మాట్లాడటం ఆపేశాడు.
అంజలి వెంటనే, “ఆ… మీనాక్షి గారు… రండి రండి… మేము టూర్ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాం. మేడంలందరూ రావడానికి ఇష్టపడటం లేదు. నాకేం చేయాలో అస్సలు తోచడం లేదు—” అని అంటుండగా మీనాక్షి, “ఆ ముండలు రాకపోతే మనకేంటి… మనమే వెళ్దాం. ఏఁ మనం చూస్కోలేమా ఈ మందని! నేను నాతోపాటు మా బావగారి కొడుకు రాజేష్ ని కూడా తీసుకొస్తాను. వాడికి చేతనైన సహాయం వాడూ చేస్తాడు. మా సరిత కూడా చూసుకుంటుంది. ఇకపోతే, నేను ఇంకొకరిని కూడా తెద్దామనకుంటున్నాను,” అంది.
శంకర్, అంజలి ఎవరు అని అడిగేలోపల అజయ్ లోపలికి వచ్చాడు… అదే, మన టఫ్. అతనెవరో ఆ గదిలో ఉన్న వారందరికీ ముందే తెలిసుండటంతో ప్రత్యేకంగా పరిచయాలు చేసుకోడం తప్పింది.
అజయ్ డైరెక్టుగా పాయింటుకి వచ్చేస్తూ, “మీనా…క్షి మేడం మీ టూర్ గురించి నాకు చెప్పారు.. టూర్ కి కావలసిన బస్సు, అక్కడ ఎకామడేషన్ అన్నీ నేను చూసుకుంటాను… మీరేం ఫికర్ కావద్దు… అన్నట్టు నేనూ మీతో రావచ్చా…?” అని చివర్లో అడిగాడు.
అంజలి రిలీఫ్ గా మొహం పెట్టి, “థాంక్యూ ఇన్సపెక్టర్ గారు… అడగకుండానే ఇంత సహాయం చేస్తున్నందుకు. మీరు కూడా వస్తే నిజంగా బాగుంటుంది… తప్పకుండా రండి!” అంది.
అలా టూర్ ఖరారయింది… ఇక ఎప్పుడు వెళ్ళాలి అని అంజలి అడగ్గానే శంకర్, “ఎంత తొందరగా వీలయితే అంత మంచిది,” అన్నాడు. తన భార్య ఊర్నుంచి తిరిగి వచ్చేలోగా టూర్ కి వెళ్ళిపోవాలన్నది అతని ఆలోచన.
దానికి అందరూ సమ్మతించడంతో మర్నాడే టూర్ కి వెళ్ళాలని నిర్ణయించి స్కూల్లో ఎనౌన్స్ చేసింది అంజలి.
అటు పక్కన మీనాక్షి అజయ్ ని పక్కకి తీసుకెళ్ళి, “ఇదిగో… టూర్లో ఈ పిల్ల పూకుల వెంట పడమాకు… మొత్తం మూడురోజులూ నువ్వు నాతోనే గడపాలి. ఈ రాత్రికే నా పూకుని పూర్తిగా గొరిగించేసుకుని చేసుకుని రెడీగా ఉంటాను!” అంది.
“అలాగే కానీ, మీనా డార్లింగ్! ఔనూ… ఈ టూర్ కి నీ కూతురు సరిత వస్తోందా…? ఇప్పటివరకూ చూడలేదు దాన్ని!” అని టఫ్ అనగానే, మీనాక్షి కోపంగా, “నా కొడక… ఇప్పుడే ఎవరికీ చూడకు అని చెప్తే… మళ్ళా నా కూతురు గురించి అడుగుతావా…. ముడ్డి మూసుకుని రేపటికి రెడీగా ఉండు,” అంది.
అజయ్ ఒక్కసారి గట్టిగా నవ్వేసి అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు.

★★★

మర్నాడు సాయంత్రానికి పేర్లిచ్చిన అమ్మాయిలందరు స్కూల్ ముందు హాజరయ్యారు…!
మొత్తంగా నలభై నాలుగు మంది. అందులో మనకు తెలిసిన కేండిడేట్లు… సుజాత, నాస్మిన్, సరిత, కవిత ఇంకా దీప్తి ఉన్నారు. అంజలి, మీనాక్షి దేవి, శంకర్, అజయ్ ఇంకా రాజేష్ కూడా బయలుదేరడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. ఇంతమందిని తీసుకెళ్ళడానికి ఒక పెద్ద బస్సుని ఎరేంజ్ చేసాడు టఫ్. దానికి డ్రైవర్ ఇంకా హెల్పర్ గా ఇద్దరు నడి వయస్కులను ఎంచుకున్నాడు. వాళ్ళు కూడా మాంఛి దృడకాయులు!
ఇక లిస్ట్ ప్రకారం అందిరినీ టిక్ చేసుకున్నాడు శంకర్. ఇందులో కొంతమందిని మర్చిపోకుండా రౌండప్ చేసాడు… తన సొంత పని కోసం.
అక్కడ అమ్మాయిలందరికీ ఈ టూర్ చాలా ఎక్సైటింగా ఉంది. అందులోనూ శంకర్ ప్రత్యుత్పత్తి పాఠం విన్నవారైతే ఈ టూర్ ద్వారా ప్రాక్టికల్ ఎక్సపీరియన్స్ ని పొందగలమేమోనని ఉత్సుకతతో ఉన్నారు. సుజాత కూడ తన ‘లైవ్ షో‘ కోరికని తీర్చుకోవడానికి ఈ టూర్ ని వినియోగించుకోవాలనుకుంటోంది.
బస్ లో రెండు రెండు సీటింగ్ తో ఎరేంజ్మెంట్ ఉంది. అంజలి శంకర్ ని తనతో పాటుగా కూర్చోబెట్టుకోవాలనుకుంది. కానీ, మీనాక్షీ దేవి తనతో కూర్చోడంతో ఇంక ఏమీ చెయ్యలేకపోయింది. సరిత లోపలికి వచ్చి మీనాక్షి వెనుక కిటికీ ప్రక్క సీట్లో కూర్చుంది. శంకర్ ఇంకా బస్సెక్కకుండా మిగతా వాళ్ళని ముందు పంపిస్తున్నాడు. టఫ్ లోపలికి వచ్చి మీనాక్షి పక్కన ఖాళీ లేకపోవడంతో వెనక్కి పోయి సరిత పక్కన కూర్చున్నాడు. అంజలి, మీనాక్షిలకి అటుపక్క సీట్లలో సుజాత, నాస్మిన్ కూర్చున్నారు. శంకర్ ఆ తర్వాత వచ్చి సుజాత వెనక కూర్చున్నాడు. తెన్త్ క్లాస్ అమ్మాయి ఒకత్తి వచ్చి శంకర్ పక్కన కూర్చుంది. ఆమె పేరు లావణ్య.! ఇక దివ్య, కవిత టఫ్ వెనుక సీట్లలో కూర్చున్నారు. అలా మిగతా సీట్లలో అమ్మాయిలందరూ కూర్చున్నాక రాజేష్ బస్ ఎక్కి సుజాత వైపు చూసాడు. అతనకి వెనక కూర్చోడానికి ప్లేస్ లేకపోవడంతో ముందు డ్రైవర్ దగ్గరి పొడవాటి బల్లలాంటి సీట్ మీద కూర్చున్నాడు.. ఇక బస్ బయలుదేరబోతుండగా ఒకమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చింది. “ఆపండి… ఆపండి… నేను కూడా వస్తున్నాను!” అంది ఆ అమ్మాయి. తన పేరు అనూష, నైన్త్ క్లాస్ స్టూడెంట్! శంకర్ లేచి వెళ్ళి ఆమె పేరుని కూడా లిస్టులో చేర్చుకున్నాడు. బస్సు అప్పటికే నిండిపోవడంతో తనని రాజేష్ పక్కన కూర్చోమని చెప్పారు. రాజేష్ కళ్ళు మిలమిలా మెరిశాయి. తన పక్కన కూర్చున్న అనూష వైపు తినేసేలా చూడసాగాడు.
ఇక ప్రయాణం మొదలయింది… ఛలో హార్స్లీ హిల్స్!

బస్ బయలుదేరింది.
సుమారు పన్నెండు గంటల ప్రయాణం… అంటే, గమ్యం చేరేసరికి తెల్లారిపోతుంది…
బస్ స్టార్ట్ చేసేముందు డ్రైవర్ అనూషని వుద్దేశించి క్లీనర్ తో, “రేయ్… పోరి మస్తుగుందిరా… సగం తోవ నువ్వు మిగతా సగం తోవ నేను కలిసి పిసికిపారేద్దాం దాన్ని…!” అన్నాడు. దానికి క్లీనర్ చిన్నగా సకిలిస్తూ పోయి అనూష పక్కన కూర్చున్నాడు. రాజేష్ కి ఇంకా ఆ క్లీనర్ కి మధ్య శాండ్ విచ్ లో బ్రెడ్ల మధ్య టొమేటో ముక్కలా ఇరుక్కుపోయింది తను. అది ఏసీ బస్ కావడంతో కిటికీ అద్దాలనుండే బయటి పరిసరాలను చూడటం సాధ్యమవుతోంది అందరికీ… పచ్చని పంట పొలాల మధ్య మట్టి రోడ్డులో బస్సు పరుగెడుతోంది. మెయిన్ రోడ్డులో అడుగిడగానే బండి నెమ్మదిగా వేగం పుంజుకుంది. పశ్చిమాన సూరీడు వారికి వీడ్కోలు పలికి మెల్లగా కిందకి దిగిపోయాడు.
ఇక బస్సు లోపలైతే, ఏసీ చల్లదనం కొంచెం కొంచెంగా పరుచుకుంటోంది… అక్కడున్న టీవీలో ‘గోవిందుడు అందరివాడేలే!‘ సినిమా వేసారు. అసలు జీవితంలో ఎప్పుడూ సినిమానే చూడని వాళ్ళలా అక్కడ అమ్మాయిలు అందరూ సినిమాని చూడ్డంలో లీనమైపోయారు. సినిమా సౌండ్స్ తప్ప మరే శబ్దమూ లేదక్కడ. కానీ, కొందరు మాత్రం సినిమాని ఏమాత్రం పట్టించుకోకుండా తమ తమ ఆలోచనల్లో తామున్నారు. అంజలి, శంకర్ ఒడిలో వెచ్చగా ఒదిగిపోతే ఎంత బాగుండేదో అని అనుకోసాగింది. అక్కడ శంకర్ తన దృష్టిని తన ముందు కూర్చున్న సుజాత మీదనే ఉంచాడు… ఈ టూర్ లో ఆమెని ఎలాగైనా పొందాలని మార్గాలను యోచిస్తున్నాడు. కేవలం శంకరే కాదు, రాజేష్ కూడా తన పక్కన కూర్చున్న అనూషని పట్టించుకోకుండా వెనక్కి తిరిగి తలుపు అద్దం గుండా సుజాతనే ఆబగా చూస్తున్నాడు. సుజాత మాత్రం తన కళ్ళను మూసుకుని అంజలి, శంకర్ల ఆటని వాళ్ళ పక్కనే కూర్చుని వీక్షిస్తున్నట్టుగా ఊహించుకుంటోంది. తన పక్కనే కూర్చున్న నాస్మిన్ అయితే, కొత్తగా తన ప్రియుడిగా మారిన తన అన్న సామిర్ కూడా ఈ టూర్ కి వచ్చుంటే ఎలా వుండేదో అనుకుంటూ తలతిప్పి ముందుకు చూసింది. తలుపు దగ్గర కిటికీ అద్దం నుంచి రాజేష్ తమ వైపు చూస్తుండటం గమనించి సుజాతని తట్టి, “అవునూ, నీ వెంట పడ్డాడన్నావ్… వాడేనా?” అని మెల్లగా అడిగింది. సుజాత తన తలంపుల నుండి బయల్పడి నాస్మిన్ చూపుని అనుసరిస్తూ రాజేష్ వంక చూసింది. సుజాత తనవైపు చూడటంతో రాజేష్ పళ్ళికిలించాడు… “హ్మ్.. వాడే! కానీ, వాడిమీద నాకు అస్సలు ఇంట్రెస్టు లేదు… నేను, మీ అన్నయ్యతో ఫ్రెండ్ షిప్ చేద్దాం అనుకుంటున్నానులేఁ,” అంది సుజాత మెల్లగా… అది వినగానే నాస్మిన్ తన మనసులో ఇలా అనుకుంది, ‘ఇప్పుడు సామిర్ నా వాడే… నేను తనని నీకు చచ్చినా దక్కనివ్వను..‘
అప్పుడే వాళ్ళ పక్కనుండి పెద్ద కేక వినిపించింది… అది మరెవరిదో కాదు, సాక్షాత్తూ మన మీనాక్షీ దేవిగారిదే.! ఒక్కసారిగా అందరి తలలూ ఠక్కున ఆమె వైపు తిరిగాయ్… కానీ, మీనాక్షి తల మాత్రం తన వెనక కూర్చున్న అజయ్ వైపు తిరిగింది. ఎందుకంటే, టఫ్ అస్సలు ఆత్రం ఆపుకోలేక తన చేతిని ముందుకి పోనిచ్చి ఆమె బలిసిన పిర్రల్ని గట్టిగా గిల్లేసాడు కనుక. మీనాక్షి ఆనక అందరూ తనవైపే చూస్తుండటంతో, “ఏదో దిక్కుమాలిన పురుగు…. గట్టిగా కుట్టేసింది!” అనేసి చప్పున ముందుకి తిరిగిపోయింది. దాంతో, అందరూ మళ్ళీ సినిమా చూడటంలో మునిగిపోయారు. అయితే… అజయ్ పక్కనే కూర్చున్న సరిత మాత్రం అంతకుముందు అతను తన చేతిని వెనక్కి తీసుకుంటుండగా చూడ్డంతో ఆమె కళ్ళు అనుమానంతో ముడిపడ్డాయి… తను అజయ్ మీద ఓ కన్నేసి వుంచింది.
ముందర క్లీనర్ అనూషని కెలకడం మొదలెట్టాడు. తన మోచేతితో మెల్లగా అనూష చంక దగ్గర నొక్కాడు. అనూష పక్కకి తిరిగి కూర్చుంది. వాడు కూడా తన పక్కకి జరిగి మళ్ళీ ఆమె చంకకి కుడి స్తనానికి తగిలేలా తన మోచేతిని తిప్పాడు. అనూషకి వాడు కావాలని చేస్తున్నాడని అర్ధమైంది. కానీ, ఎందుకో భయంగా అనిపించి వాడ్ని వారించలేకపోయింది. దాన్ని ఆసరాగా తీసుకుని వాడు తన మోచేతిని నెమ్మదిగా ఆమె కుడి స్తనం మీదకి పోనిచ్చి నొక్కాడు. అనూషకి ఒళ్లంతా జివ్వుమంది. వెంటనే, మరి కాస్త సర్దుకుని రాజేష్ దగ్గరికి జరిగి కూర్చుంది.
అటు పక్కన రాజేష్ మాత్రం తన పక్కన జరుగుతున్నది గమనించక వెనక్కి తిరిగి అల్లంత దూరాన వున్న సుజాతని తినేసేలా చూస్తున్నాడు… సుజాతకి వాడి చూపు ఎందుకో ఇబ్బందిగా అనిపించి అటుపక్క వెనకనున్న కవితతో మాట్లాడి తన ప్లేసుని మార్చుకుని అక్కడికి పోయింది. వెళ్ళిన మరుక్షణమే తన కళ్ళు మూసుకుని నిద్రలోకి జారిపోయింది.
కవిత సుజాత ప్లేస్ లోకి వస్తూ శంకర్ పక్కన కూర్చున్న లావణ్యతో, “భలే ఛాన్స్ కొట్టావేఁ… మ్మ్… ఇంకేం, సార్ తో ఇక ప్రాక్టికల్స్ మొదలెట్టేయ్!” అని అనేసి వెళ్ళిపోయింది. లావణ్య ఆ మాటలకు సిగ్గుపడి, “ఛీ… పోవే…!” అంటూ కవిత వీపుమీద చిన్నగా ఒకటిచ్చి తల దించుకుంది. శంకర్ కి కవిత మాటలు లీలగా వినిపించాయి. వాళ్ళు ఏ ప్రాక్టికల్స్ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారో అతనికి తెలీంది కాదు… తనేగా ఇంతకుముందు క్లాసులో పునరుత్పత్తి పాఠం చెప్పినప్పుడు ‘కుదిరితే ఎప్పుడైనా ప్రాక్టికల్స్ ట్రై చేద్దాం‘ అన్నాడు… ఇప్పుడు లావణ్య కవిత మాటలకి సిగ్గుపడే తీరును చూస్తే తనకు కూడా ఇష్టమున్నట్టుగానే అనిపిస్తుంది. ‘సరే, ఇప్పుడే ట్రై చేద్దాం‘ అనుకుని శంకర్ మెల్లగా తన తొడమీదున్న చేతిని లావణ్య తొడమీద వేశాడు. అందుకు తనేమీ అభ్యంతరం తెలుపకపోవడం అతనిలో ధైర్యాన్ని పెంచింది.
బయట నీలి మబ్బులు కమ్మేయడంతో ఆకాశంలో చంద్రుని జాడ కనపడటం లేదు. లోపల కూడా లైట్లు ఆపేయడంతో సినిమా వెలుతురు తప్ప ఇంకేమీ రాక అంతా మసగ్గా వుంది.
అక్కడ క్లీనర్ అనూష స్తనాలని తన మోచేత్తో పూర్తిగా కుమ్మేస్తున్నాడు. అనూష మళ్ళా కాస్త సర్దుకుని కూర్చుంది. అయినా కూడా ఆ క్లీనర్ వదలక అనూష ముచ్చిక చుట్టూ మోచేత్తో నిమిరినట్టుగా చేయడంతో అనూష బలంగా ఒక ఎగశ్వాసని వదిలింది. తనకి తెలీకుండానే తన చన్నులు బరువెక్కుతున్నాయి. మొనలు గట్టి పడుతున్నాయి. వాడిని ఎలా ఆపాలో తనకి అర్ధం కావడం లేదు. ఇటుపక్కన వున్న రాజేష్ కూడా చీకటిలో సుజాతని చూసేందుకు కుదరకపోవడంతో తన పక్కనున్న అనూష వైపు తన దృష్టిని మరల్చాడు. అనూష క్లీనర్ నుండి దూరం జరగాలని రాజేష్ కి మరీ దగ్గరగా జరిగి కూర్చోడంతో ఆమె శరీరం అతనికి అతుక్కొని వున్నట్టుగా వుంది. కాసేపు గమనించాక క్లీనర్ చేస్తున్నదేంటో రాజేష్ కి అర్ధమై తను అనూష తొడమీద చెయ్యేసి సల్వార్ పైనుంచే ఆమె పువ్వుని పామసాగాడు. ఇటు నుండి కూడా తన శరీరం పై జరుగుతోన్న రాపిడికి అనూష ఒళ్ళు జలదరించింది.
ఇకపోతే మన టఫ్ కార్య సాధకుడు… అనుకున్న పని ఎంత సవాలుతో కూడుకున్నదైనా దాన్ని ఆచరించడం అతని నైజం. అతను మళ్ళీ తన చేతిని ముందుకి తీసుకెళ్ళడం మొదలెట్టాడు, అయితే… ఈసారి చాలా నెమ్మదిగా… అన్నమాట. మీనాక్షి దేవి తొడల మధ్య ఎలాగైనా దాన్ని సెటిల్ చెయ్యాలన్నది అతని యోచన… అయితే, అజయ్ చేస్తున్న పనిని అక్కడ సరిత, శంకర్ తో పాటుగా ఇంకా కొందరు గమనిస్తున్నారు. ఆ కొందరు ఎవరెవరో, వాళ్ళసంగతి యేంటో… మనం తరవాత చూద్దాం. సరిత అజయ్ చేతి గమనాన్ని గమనించడం శంకర్ కంటపడింది… అజయ్ ఇంతలా తొందరపడటం అతనికి నవ్వు తెప్పించింది. సరితకి అజయ్ చేయి ముందుకి పోయి ఏం చేస్తుందో మాత్రం కనపడకపోవడంతో తను మీనాక్షి మొహం వంక చూసింది… టీవీ వెలుగులో ఆమె ముఖం నీడలా కనపడుతోంది. అయితే, ఆమె ముఖంలోని భావాలు మారకపోవడం సరితని అయోమయానికి గురిచేసింది… ‘ఒకవేళ ఈ వ్యక్తి తన తల్లిని ఏదైనా చేస్తూవుంటే తను ఎందుకు అడ్డు చెప్పకుండా వుంటుంది?’ అనుకుంది సరిత.
అప్పడే బయట చిన్నగా జల్లులు కురవడం మొదలైంది. అటుపక్క శంకర్ లావణ్య తొడ మీదున్న తన చేతిని మెల్లగా సుడులు తిప్పుతూ కదపసాగాడు. అతనలా చేస్తుంటే లావణ్యకి ఒంట్లో అగ్గి రాజుకుంటోంది. ఇవతల వైపు సుజాత పడుకుని వున్నా తన పక్కనే కూర్చున్న దీప్తి మాత్రం క్రీగంట శంకర్, లావణ్య లను గమనిస్తోంది. అప్పుడప్పుడు లావణ్య పక్కకి చూసి దీప్తితో కళ్ళు కలిపి ముసిముసి నవ్వులు చిందించసాగింది. శంకర్ అయితే ఇప్పుడు అవేమీ పట్టించుకునే స్థితిలో లేడు. నెమ్మదిగా తన చేతిని ఆమె తొడల మధ్యకు చేర్చే ప్రయత్నంలో అతనున్నాడు.
ఇక అజయ్ దక్షిణ హస్తం దాదాపుగా మీనాక్షి మదన ద్వారాన్ని చేరుకున్నట్లుగనే వుంది… హా… అదుగో మీనాక్షి చిన్నగా నిట్టూర్పును వదిలింది. మీనాక్షి అతని చేతిని తన పైట చెంగుతో టఫ్ చేతిని కవర్ చేసింది. అక్కడ సరిత తన తల్లి నిట్టూర్పుని చూసింది… దాంతో, ఆమె అనుమానం బలపడింది. ఇంకెవరైనా గమనిస్తున్నారా వాళ్ళు చేస్తున్న పనిని గమనిస్తున్నారా అని వెనక్కి తిరిగి చూసింది. అందరి కళ్ళూ టీవీ తెరకి అతుక్కుపోవడంతో ‘హమ్మయ్య‘ అనుకుని అజయ్ ని చూస్తూ ‘వీడెవడో అసాధ్యడులా వున్నాడు… మా అమ్మతోనే ఇలాంటి వేషాలు వేస్తున్నాడు.!‘ అని అనుకుంది. బయట వర్షం తీవ్రతరమవ్వడం వల్లనో లేక లోన ఏసీ గాలి అధికమవ్వడం చేతనో, కొంతమంది అమ్మాయిలు ఆ చలిని తాళలేక వారివారి బ్యాగుల్లోంచి దుప్పట్లను, రగ్గులను తీసుకుని కప్పుకుంటున్నారు.
అనూష కూడా తన దుప్పటిని తీసుకుని కప్పుకోవడంతో తన ఇరుపక్కల వున్న మగవారూ మరింత విచ్చలవిడిగా ఆమె దుప్పటిలోకి తమ చేతులని దూర్చి ఆమె సొత్తులని చేజిక్కించుకోసాగారు. రాజేష్ అనూష సల్వార్ బొందుని లూజ్ చేసి తన చేతిని సరాసరి ఆమె పేంటీలోనికి పోనిచ్చి ఆమె తొడల మధ్యనున్న గుబురుగా వున్న ప్రదేశానికి తీసుకుపోతుంటే ఇటు పక్కన క్లీనర్ ఆమె రొమ్ములను కమీజు మీదనించి దొరకబుచ్చుకున్నాడు. వాడి మోటు చేతులు తన స్తనాలను బలంగా మర్ధిస్తుంటే అనూష నొప్పికి తట్టుకోలేకపోయింది. తన చేతులతో వారిద్దరినీ ప్రతిఘటించడానికి ప్రయత్నించసాగింది. కానీ, వారి బలం ముందు ఆమె బలం ఏమాత్రం సరిపోలేదు. అందుకే, ఇక వారిని ఆపలేక నిస్సహాయంగా తన కళ్ళను మూసుకొని వారికి తన శరీరాన్ని అప్పగించేసింది. కానీ, తన నిస్సహాయత మాత్రం ఉప్పునీరుగా తన కళ్ళ వెంబడి కారసాగింది. గోళ్ళు తన అరచేతిని గాయం చేసేంత గట్టిగా తన పిడికిలిని మూసివుంచింది. అయితే, ఆ మృగాళ్ళు దాన్ని అస్సలు పట్టించుకోవడం లేదు. రాజేష్ ఆమె మెత్తని పొత్తి కడుపుని ఒత్తి మెల్లగా కిందికెళ్ళి ఆమె కన్నెపువ్వు దగ్గరికి తీసుకెళ్ళి ఆమె మదనకీలని తాకగానే ఆమె చిన్నగా నిట్టూరుస్తూ చిగురుటాకులా వణికిపోసాగింది. ఇక ఆమె పై ఎత్తులని ఆ క్లీనర్ నిర్ధాక్షిణ్యంగా పిసికిపారేస్తున్నాడు. అదంతా అద్దంలో చూస్తున్న డ్రైవరుకి బస్సు నడపడం కష్టంగా అనిపించింది. వాడి అంగం కూడా ఆ బస్సు గేర్ రాడ్ లాగ మాంచి దృఢంగా తయారై నిక్కబొడుచుకుని వుంది. అసలే ఓపక్క వర్షంలో డ్రైవింగ్ కి తోడు తన వెనుక వాళ్ళు చేస్తున్నది పక్కనే వున్న అద్దంలో కనపడుతోంటే తక్షణం స్టీరింగ్ ని వదిలేసి అనూష కన్నె పొంగులని పొదివి పట్టుకోవాలని తెగ కోరికగావుంది వాడికి.
లావణ్య వెనకాల కూర్చున్న ఒక అమ్మాయి సినిమా చూస్తూ యధాలాపంగా కిందకి చూసి అవాక్కై తన పక్కనున్న అమ్మాయితో, “ఏయ్… అటు చూడు, శంకర్ సార్ ఫ్రెండ్ ఏం చేస్తున్నాడో…! అతని చేతిని ముందుకి తీసుకెళ్ళి మన మీనాక్షీ మేడం చీరలోకి దోపేశాడు,” అంటూ మెల్లగా గొణిగింది. దాంతో, ఆ పక్కనున్న అమ్మాయి తొంగి చూడ్డం… అలానే, ఇటు పక్కనున్న అమ్మాయిలు కూడా వారిలాగనే ముందుకి చూసి జరిగే భాగోతాన్ని గమనించడంతో కాసేపటికి బస్సులో ఉన్న సగమ్మంది అమ్మాయిలు ఆ సినిమాని మరచి దాని గురించే గుసగుసలాడుకోసాగారు. సరిత ఓసారి వెనక్కి చూసి అక్కడ అమ్మాయిల చూపులని బట్టీ వాళ్ళకూ జరుగుతున్నది తెలిసిపోయిందని గ్రహించి ఎలాగైనా వీళ్ళని ఆపాలని నిశ్చయించుకుని వెంటనే టఫ్ ఒళ్ళో పడిపోయింది. దాంతో టఫ్ చప్పున తన చేతిని వెనక్కి తీసేసుకుని సరితని తన ఒళ్ళోంచి లేపి, “ఏం పిల్లా… నిద్రొస్తుందా… నా ఒళ్ళో పడుకుంటున్నావ్?” అని అడిగాడు. సరిత అజయ్ నోటి దగ్గర చెయ్యి పెట్టి, “ష్… మెల్లగా మాట్లాడు. లేకపోతే, అమ్మ వింటాది!” అంటూ ముందుకి చూపిస్తూ గొణిగింది. అజయ్ ముందుకి చూసి, “అమ్మ..నా…? అంటే, నువ్వు అంజలి కూతురు… సు-జా-త-వా…?” అని అడిగాడు. “ఊహూ… నా పేరు సరిత… నేనూ… మీనాక్షి దేవి కూతురిని!” అని తను చెప్పగానే అజయ్ తన మొహాన్ని చేటంత చేసుకుని, ‘వెతకబోయిన తీగ కాలికి దొరికిందే‘ అనుకుని, “హ్మ్… నిజమే! ఆ పోలికలు కనిపిస్తూనేవున్నాయ్… నీ గురించి శిరీష్ భాయ్ చెప్తే ఇనడమే గానీ ఇప్పటివరకూ చూడలేఁ… మరి అతను చెప్పిందంతా నిజమేనా…?” అంటూ సరిత రొమ్ములమీద చక్కిలిగి పెట్టినట్టుగా చేసాడు. సరిత కొంటెగా చూస్తూ కవ్వింపుగా నవ్వింది. ఇంతలో మీనాక్షి తన వెనుకన ఏం జరుగుతోందా అని తిరిగి చూసేసరికి టఫ్ కూడా ఆమె వైపు తిరిగి, “మేడం… ఇంత చలిలో మిమ్మల్ని ఇక ఏ పురుగులూ కుట్టవులేండి. మీరిక నిశ్చింతగా పడుకోండి..!” అనేయడంతో ఆమె మూతి తిప్పుకుంటూ ముందుకి తిరిగిపోయింది. మరిప్పుడు టఫ్ కి కొత్త మాల్ దొరికిందిగా.. ఇంక పాత సరుకునెందుకు పట్టించుకుంటాడు? సరిత అజయ్ చేతిని పట్టుకుని తన బంతులకి గట్టిగా ఆనించుకుంది. “అబ్బో.. మంచి కసి మీదున్నావేఁ!” అని టఫ్ అనగానే సరిత కిలకిలా నవ్వేస్తూ ఇంకా గట్టిగా తన వక్షోజాలని నొక్కుకుంది.
ఇంతలో, బస్సు విజయవాడని సమీపించగానే డ్రైవర్ హటాత్తుగా లైట్లేయడంతో అందరూ సర్దుకుని కూర్చున్నారు. వర్షం కూడా వెలిసింది. తరువాత అతను బస్సుని దగ్గర్లోని ఒక హోటల్ ముందు ఆపగానే ఒక్కొక్కరుగా అందరూ భోజనాలకని దిగారు… అందరికన్నా ముందు అనూష గబగబా బస్సు దిగిపోయింది.

వర్షం తగ్గిపోవడంతో నీలాకాశం తారలతో చమకులీనుతోంది… చంద్రుడు కూడా మేఘాల నడుమ తచ్చాడుతూ మధ్యమధ్యలో కిందకి తొంగి చూస్తున్నాడు.
నాలుగ్గంటలకు పైగా బస్సులోనే వుండిపోవడంతో బయట వాతావరణం చాలా ఆహ్లాదకరంగా అనిపించింది అందరికీ!
ఎవరికి ఏది ఇష్టమైతే అది తినమని చెప్పాడు శంకర్. దాంతో, అందరూ వాళ్ళకి ఇష్టమైన ఆహారాన్ని తెప్పించుకుని కబుర్లు చెప్పుకుంటూ తిన్నారు. భోంచేసిన తర్వాత కొందరు వెంటనే బస్సెక్కేసారు. కొంతమంది ఇంకా బస్సు బయలుదేరకపోవడంతో బయటే నించొని పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకోసాగారు. డ్రైవర్ ఇక ఎంతమాత్రమూ ఆగలేక క్లీనర్ ని డ్రయివ్‌ చెయ్యమని చెప్పి పోయి పక్కన బల్లమీద అనూష కోసం కాసుక్కూర్చున్నాడు. అయితే, అనూష తన స్నేహితురాళ్ళతో మాట్లాడుకుని లాస్ట్ సీటింగులోకి పోయి వాళ్ళతో పాటు సర్దుకుని కూర్చోడంతో వాడు ఉస్సూరుమంటూ  ఆ బల్లమీదే చతికిల పడ్డాడు. అది చూసి క్లీనర్ బిగ్గరగా నవ్వేస్తూ బస్ స్టార్ట్ చేసి అందరినీ బస్ ఎక్కమన్నట్టుగా హారన్ మ్రోగించాడు.
అందరూ మెల్లగా బస్సెక్కి తమతమ సీట్లని అలంకరించాక బస్సు బయలుదేరింది. శంకర్ లావణ్యని కిటికీ పక్కన సీటులో కూర్చోమని చెప్పి అతను తన పక్కన చేరి మెల్లగా చెవిలో, “చూడు మరదల్… ఈ టూర్ ని నువ్వు అస్సలు ఏమాత్రం మొహమాటపడకుండా పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేసేయ్. నీకు ఈ మూడు రోజుల్లో ఆ స్వర్గాన్ని చూపెట్టే పూచీ నాది… మరి, నీకు…. చూడటం ఇష్టమేనా..?” అని గొణిగాడు. శంకర్ పెదాలు లావణ్య చెవికి తగిలగానే ఒళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కినట్టయింది ఆమెకి. అలానే, అతని మాటలకి సిగ్గుల మొగ్గయింది తను. తనకు కూడా ఆ స్వర్గాన్ని చూడాలని మనసులో ఎంతో వాంఛగా వుంది… కానీ, ఆ మాటని చెప్పడానికి గొంతు పెగలక మెల్లగా అతని చేతిని తీసుకుని ఇందాకటి మళ్ళే తన తొడమీద వేసుకుంది. మళ్ళా ఎవరయినా చూస్తారేమోనన్నట్టుగా తన చున్నీతో అతని చేతిని కప్పేసింది. శంకర్ కి ఈమాత్రం సిగ్నల్ చాలు… ఇక విజృంభించడానికి! అతను సున్నితంగా ఆమె మెత్తని తొడ కండని నొక్కాడు. దాంతో నిలువునా కైపెక్కిపోయింది ఆమెకి…
ఇక అజయ్ అయితే తన సీట్లోకి వచ్చీరాగానే తన బ్యాగులోనుంచి దలసరి బ్లాంకెట్ని ఒకదాన్ని తీసి తన చుట్టూ కప్పుకుంటూ “చలికి తట్టుకోలేవేమో… లోపలికి రా…పిల్లా!” అంటూ సరితని ఆహ్వానించాడు. తను గువ్వలా అతని గుండెలమీద వాలిపోవడంతో టఫ్ ఆమె చుట్టూ కూడా తన బ్లాంకెట్ ని కప్పేసి ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయక ఆమె ఎడమ చన్నును తన పిడికిట బిగించాడు. “అహ్… మాంచి కాకమీదున్నట్టున్నావూ..?” అని సరిత హస్కీగా అడగ్గానే అజయ్ సరిత చెయ్యి పట్డుకుని తన జూనియర్ పైన వేసుకుని, “నువ్వే చూస్కో.. ఎంత కాక మీదుందో…!” అన్నాడు.
సరిత అతని పేంట్ జిప్ ఓపెన్ చేసి అతన్ని తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుంది… అది వేడి కడ్డీలాగ తన చేతుల్లో కాలిపోతోంది. దాన్ని స్పృశించగానే మెల్లగా తొడలమధ్య ఊట మొదలయింది సరితకి… పొడుగ్గా మందంగా వున్న ఆ మగాన్ని తన చేతులతో ఆడిస్తూ, “అమ్మో! ఇది నా పూ… బద్దలు కొట్టడం ఖాయం!” అంటూ సణిగింది టఫ్ తో… టఫ్ చిన్నగా నవ్వి సరిత సల్వార్ బొందుని లాగేసి తన చేతిని లోపలికి దూర్చి పూరీలా పొంగివున్న పొత్తి కడుపుని ఒకసారి నొక్కి వదిలి పేంటీలోనికి పోనిచ్చాడు. మరికాసేపటికే బస్సులో లైట్లని ఆపేయడంతో సరిత తన తలని వంచి దుప్పటిలోకి పూర్తిగా దూరిపోయి అజయ్ అంగం మొనని ముద్దుపెట్టుకుంది. అజయ్ ఆమె తలమీద ఒక చెయ్యేసి నిమురుతూ మరో చేత్తో పువ్వుని కెలకసాగాడు. సరిత మెల్లగా అతని దాన్ని తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలెట్టింది.
శంకర్ కూడా అజయ్ పంధాలోనే పోయి తన బ్యాగ్ లోనుండి బ్లాంకెట్ ని తీసుకుని సరాసరి తనతో పాటుగా లావణ్య చుట్టూ కూడా కప్పేశాడు. లావణ్య ఒకసారి చుట్టూ చూసి శంకర్ భుజాన్ని పట్టుకుంది. శంకర్ తన చేతిని మెల్లగా ఆమె కుడి యదమీదకి తీసుకెళ్ళి సౌమ్యంగా దాన్ని ఒడిసి పట్టాడు. లావణ్య ఆతని పట్టుకి మైమరచిపోతూ తన కళ్ళను మూసుకుంది. శంకర్ తన మరో చేత్తో లావణ్య రెండవ వెన్న ముద్దని చేజిక్కించుకుని సుకుమారంగా మర్ధిస్తుంటే తమకంతో తన మనసు తీయగా మూలుగుతోంది. ఇది తనకు తొలి అనుభవం కావడంతో మామూలుగా వుండటం తనకు క్లిష్టమవుతోంది. ఎవరైనా చూస్తారేమోనన్న భయంతో తన ముఖంలో భావాలు ప్రకటితమవకుండా జాగ్రత్త పడటానికి తను ఆపసోపాలు పడుతోంది. శంకర్ తన కమీజులోనికి ఒక చేతిని దూర్చి నున్నని పొట్టనీ నాభినీ స్పృశిస్తూ నడుముని ఓమారు నొక్కగానే లావణ్యకి ఒళ్ళంతా జివ్వుమని షాక్ కొట్డినట్టయింది. శబ్దం బయటకి రాకుండా తన పెదాలని గట్టిగా బిగించింది. ఆమె అవస్థ చూస్తూ శంకర్ చిన్నగా నవ్వి లావణ్య వైపు వాలి ఆమె చెవిలో, “జస్ట్ రిలాక్స్!” అని గొణిగి బుగ్గమీద ముద్దుపెట్టాడు. తను ఒకసారి ఎగశ్వాసని విడిచి శంకర్ వైపు చూసింది. శంకర్ ఆమె ఎర్రని పెదాలని తన పెదాలతో తాకించాడు. తొలిసారి అధర చుంబనాన్ని చవిచూసిన లావణ్య మనసు పులకెత్తిపోయింది. శంకర్ దుప్పటిలోన తన చేతిని పైకి పాకించి ఆమె మెత్తని పసిడి ముద్దలని చేరుకుని బ్రా లోనికి తన చేతిని అతి కష్టమ్మీద దూర్చి మధ్యన అప్పటికే గట్టిపడిన ముచ్చికని రెండు చేతులతో రాపిడి చేస్తూ, అదే సమయంలో మరో చేతిని మెల్లగా ఆమె తొడల మధ్యకు చేర్చి సల్వార్ పైనుంచే ఆమె కన్నె పువ్వును ప్రేరేపించసాగాడు. అప్పటికి సమయం పదిన్నరయింది… సినిమాని ఆపేయడంతో కొందరు నిద్రలోకి జోగుతున్నారు. మరికొందరు పూర్తిగా నిద్రపోకుండా కునికిపాట్లు పడుతున్నారు… లావణ్య శంకర్ చేతికి మరింత జాగా ఇవ్వడానికి తన కాళ్ళను ఎడం చేసింది. అయితే, ఆ కదిపే ప్రయత్నంలో ముందున్న సీటుకి తన మోకాలు తగిలేసరికి ముందర కూర్చున్న కవిత ఒకసారి వెనక్కి చూసి లావణ్య, శంకర్లు కూర్చున్న పద్ధతిని బట్టీ వాళ్ళు చేస్తున్నదేంటో గ్రహించేసింది. ఎవరికో ఒకరికి చెప్పుకోవాలని మనసు తెగ లాగేయడంతో తన పక్కనే దుప్పటిలో వెచ్చగా కునుకు తీస్తున్న నాస్మిన్ ని లేపి ఆ విషయాన్ని తన చెవిలో ఊదేసింది.
నాస్మిన్ కూడా తన కళ్ళను నలుపుకుంటూ వెనక్కి తిరిగిచూసి, “మ్… నిజమేనే…!” అంటూ ముసిముసిగా నవ్వింది. తనకు సామిర్ మళ్ళీ గుర్తొచ్చాడు. తొడల మధ్య నొప్పిగా అనిపించి తన పేంటీలోకి చెయ్యేసి తన పువ్వుని నలుపుకోసాగింది. అప్పుడే కవిత, “అవునూ… అనూష ఇందాకంతా ముందు కూర్చుని ఇప్పుడు వెనక్కి పోయి కూర్చుంది. తెలుసా..?” అంది. నాస్మిన్ తెలీదని తల అడ్డంగా వూపింది. అనూష అలా వెనక్కి పోయి కూర్చోడంలో ఏదో మతలబు వుందనిపించింది కవితకి. అదే మాటని నాస్మిన్ తో అంది. “నాస్మిన్… ఒకవేళ మన అనూషని ఆ రాజేష్ గాడు ఏమైనా కెలికాడేమోనని నాకనిపిస్తోందేఁ..!” అని కవిత తన సందేహాన్ని వ్యక్తం చేయడంతో నాస్మన్ వెనక్కి తిరిగి అనూషని చూసి, “వాడలాంటి వాడే… పోనీ, ఒకసారి పోయి తననే అడుగుదామా…?” అని అనగానే, “హ్మ్… సరే, పద,” అంది కవిత.
ఇద్దరూ లేవగానే లావణ్య తన ముఖాన్ని తిన్నగా పెట్టడానికి పడుతున్న ప్రయాసని చూసి ఇద్దరూ మరోసారి నవ్వుకుంటూ బస్సు చివరికంటా పోయి అనూష పక్కన కూర్చున్న ఆరు, ఏడు తరగతుల పిల్లలని నలుగురినీ ముందున్న తమ సీట్లలోకి పోయి సర్దుకుని కూర్చోమని ఆర్డర్ చేసి అనూషకి చెరోపక్కన చేరారు. ఎంతైనా సీనియర్స్ కదా… వాళ్ళను ఇట్టే డామినేట్ చేసేసారు. దాంతో, లాస్ట్ సీట్లో కేవలం ఆ ముగ్గురాడవాళ్ళే తేలారు. అయితే, సుజాత పక్కన కూర్చున్న దీప్తి… నాస్మిన్, కవిత వెనకున్న అమ్మాయిలని ముందుకి పంపి అక్కడ వాళ్ళు ఏం చేస్తున్నారనే కుతూహలంతో తన సీటుని ఆ వచ్చిన పిల్లలకి ఇచ్చేసి తను కూడా వెనక్కి వెళ్ళింది.
వెనక కవిత అనూష భుజమ్మీద చెయ్యేసి, “ఏమే అనూ… ఇలా వెనక్కి వచ్చి ఇరుక్కుని కూర్చున్నావ్… ముందర జాగా సరిపోలేదేమిటి..? లేదా అక్కడ నిన్ను ఎవరైనా ఏమయినా చేసారా..?’ అంటూ అడిగింది. అనూష, “ఏం లేదు… ఊర్కే—” అంటుండగా నాస్మిన్, “నిజం చెప్పు, అనూ… ఆ రాజేష్ గాడు… ఏమయినా చేసాడా…?” అంటూ అనూష చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని ప్రేమగా నిమురుతూ అడిగింది.
వాళ్ళు అంత ఆప్యాయంగా తనని అడిగేసరికి అనూష ఇక ఆపుకోలేక నాస్మిన్ భుజమ్మీద తల వాల్చి ఏడ్చేసింది… కవిత కంగారుపడుతూ, “ఏమైంది అనూ…?” అంటూ ఆమె తలను నిమురుతూ అడిగింది. “ఆ… క్లీనర్.. అక్… రాజేష్… నన్ను…—” ఆంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడ్వడం మొదలెట్టింది. అయితే, ఎవరైనా చూస్తారేమోనన్న భయంతో ఏడవడం ఆపేసింది… కానీ, ఆ బెక్కడం మాత్రం ఆగలేదు.
“మ్… చెప్పు… అనూ…—” అంటూ నాస్మిన్ మళ్ళా అడగడంతో జరిగింది మొత్తం అలానే బెక్కుతూ చెప్పేసింది.
అంతా విన్నాక, “పర్లేదులే… అనూ… బాధపడకూ…” అంటూ కవిత ఓదార్చింది.
అంతలో, దీప్తి తమ దగ్గరకు రావడంతో కవిత, “ఏంటే… ఇక్కడేం పని నీకు..?” అంటూ చిరాగ్గా మొహం పెట్టుకుని కసిరినట్టుగా అడిగింది.
“అదే… మీరిక్కడ ఏం మాట్లాడుకుంటున్నారా… అనీ….” అంటూ నసిగింది దీప్తి.
“అది నీలాంటి చిన్నపిల్లలు తెలుసుకునేది కాదే…!” అని కవిత అనగానే దీప్తి మొహం చిన్నబోయింది. అప్పుడే, నాస్మిన్ కవితతో, “తను నువ్వనుకున్నట్టుగా ఇప్పుడు చిన్నపిల్లేం కాదులేవేఁ…. తనకి నీకన్నా ఎక్కువగానే ఆ అనుభవం వుంది…!” అంది.
ఆ మాటకి కవిత కనుబొమ్మలు ముడిపడ్డాయి. నాస్మిన్ వైపు చూస్తూ, “ఏంటే నువ్వనేది?” అనడిగింది.
నాస్మిన్ చిన్నగా నవ్వి దీప్తిని తన పక్కన కూచోబెట్టుకుంటూ, “అది… ల్యాబ్ లో జరిగిన భాగోతంలేఁ…కవితా…. చాలా సీక్రెట్…. అస్సలు చెప్పకూడదు… అంతేనా దీపూ…!” అంది.
దానికి దీప్తి ఆశ్చర్యపోతూ, “అక్కా… అది…. నీకెలా… అ…—” అని అడిగింది.
“నాకన్నీ అలా తెలిసిపోతాయంతేఁ…!” అంది నాస్మిన్ సీతమ్మ వాకిట్లో సిరిమళ్ళె చెట్టు సినిమాలో హీరోయిన్ అంజలి లాగ తన చున్నీని జడలా తిప్పుతూ.
దీప్తి చిన్నగా ఆలోచించి, “నాతో ఎవరికీ చెప్పొద్దని చెప్పి స-రి-త-క్క నీకు మొత్తం చె-ప్పే-సిం-దా…?” అని మెల్లగా అడిగింది.
కవితకి వాళ్ళ సంభాషణ అస్సలేమీ అర్ధంకాక అయోమయంగా వారిద్దరినీ చూడసాగింది. అనూష కూడా తన దుఃఖాన్ని మరచిపోయి వాళ్ల మాటలని ఆసక్తిగా వింటోంది.
అయితే, నాస్మిన్ వాళ్ళవైపు చూడకుండా దీప్తితో, “నాకు తెలుసని ఆ సరితకే తెలీదులేగానీ… నువ్వు సరిత అంటే గుర్తొచ్చిందీ.. చూసావా అదేం చేస్తుందో… శంకర్ సార్ ఫ్రెండుతో దుప్పట్లో దూరిపోయి..—” అనగానే దీప్తి దానికి బదులుగా, “ఆ… చూసా… శంకర్ సార్ కూడా తక్కువేం కాదు. లావణ్యక్కతో ఆట మొదలెట్టేశాడు తెలుసా…! నేను మొదట్నుంచీ వాళ్లని చూస్తూనే వున్నాను. ఇకపోతే, శంకర్ సార్ ఫ్రెండూ ముందు మన…—” అనబోతుండగా మన కవిత అందుకుని, “ఆఁ… మాకు తెలుసులేఁ… ముందు మీనాక్షీ మేడం చీరలో చెయ్యెట్టాడు… అయినా, వాడు శంకర్ సార్ ఫ్రెండేం కాదు… శిరీష్ సార్ ఫ్రెండు… పేరు అజయ్; పోలీస్.! వాడే నన్ను—” అంటూ మళ్ళా తను ఏం చెప్తుందో గుర్తొచ్చి ఆ మాటని మధ్యలో ఆపేసింది.
కవిత ఆ సదరు అజయ్ గురించి పూర్తిగా తెలిసిన విధంగా మాట్లాడటం మిగతా ముగ్గురినీ విస్మయపరచింది. ఇంకా అలా సగం చెప్పి ఆపడంతో ఇంకా ఏం జరిగిందో తెలుసుకోవాలనే కుతూహలం కూడా కలిగింది వారికి.
నాస్మిన్ వెంటనే, “మ్… చెప్పు… కవితా… మధ్యలో ఆపావేఁ…?” అనడగ్గానే కవిత వాళ్ళ వంక ఇబ్బందిగా చూసి, “వదిలేయండే…!” అంది.
నాస్మిన్ వెనక్కి తగ్గలేదు… “ఊహూ… చెప్పాల్సిందే…!” అంది.
మిగతా ఇద్దరూ కూడా తనకి వంత పాడారు. కవిత అనూష ముఖంలోకి చూసింది. అంత క్రితం వరకూ కన్నీళ్ళతో వున్న తన నయనాలు ఇప్పుడు తన వైపు ఆత్రుతగా చూస్తున్నాయి. ‘అనూష ఇందాక మాతో తనకు కలిగిన బాధని పంచుకుంది… తమని నమ్మింది… ఇప్పుడు నేను చెప్పేది తను ఎవరికీ చెప్పకపోవచ్చు… కానీ, నాస్మిన్… దీపూ… ఎవరికైనా చెప్తే…!‘ అని కవిత అనుకుని వాళ్ళతో, “సరే… చెప్తాను… కానీ, ఒక కండిషన్… నాస్మిన్… నువ్వు దీపూ  ఇందాక ఏ సీక్రెట్ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారో మాకు చెప్పాలి!” అంది. దీప్తి వెంటనే, “ఊహూ… నేఁ చెప్పను,” అనేసింది. కవిత, “అయితే, నేనూ చెప్పను!” అంటూ మొండిగా అంది.
నాస్మిన్ కి కవిత మేటర్ తెలుసుకోవాలని తెగ ఉబలాటంగా వుంది. అందుకే, దీప్తిని ఒప్పించడానికి ప్రయత్నించింది. “దీపూ… పోనీ చెప్పేయరాదూ… తనెలాగూ తన సీక్రెట్ చెప్పేస్తానంటోందిగా… ఒకవేళ తను నీ సీక్రెట్ బయటపెడితే తన సీక్రెట్ మనం బయటపెట్టే ఛాన్స్ ఎలాగూ వుంటుందిగా… ఒప్పేసుకో…!” అంటూ తెగ బలవంతపెట్టేసరికి దీప్తి కూడా మెల్లగా, “సరే… చెప్తా…!” అంటూ తలూపింది.
ముందర లావణ్య పరిస్థితి మరీ ఘోరంగా తయారయింది. శంకర్ తన సల్వార్ లోనికి చేతిని తీసుకెళ్ళి తన కన్నె బంగారాన్ని కెలుకుతూ అతని వేళ్ళని లోపలికి తొయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తూవుంటే తనకి ఆ ఆనందం తట్టుకోలేక కళ్ళలో గిర్రున నీళ్ళు తిరిగాయి. ‘స్… స్…‘ అంటూ చిన్నగా మూల్గసాగింది. ఇలాగే, కొనసాగితే, తను నియంత్రణ కోల్పోయి గట్టిగా అరిచేసేలా వుంది. తన వేళ్ళు ఆమె మెత్తని తడిదనపు పూ… గోడలని తాకుతుంటే శంకర్ కి పరమానందంగా వుంది. తేనె రసాలతో తడిచివున్న లావణ్య పువ్వుని ఒక్కసారి చూడాలని అతనికి అనిపించింది. మరో చేత్తో ఆ సల్వార్ బొందుని లాగడానికి యత్నించేసరికి లావణ్య కంగారుగా అతని చేతిని పట్టుకుని, “వద్..దు స్..సర్… నాకు… భయంగా వుంది… ఎవరైనా చూస్తారు..!” అంది. శంకర్ వెంటనే, “ఏం కంగారుపడకు… నేను జస్ట్ నీ దాన్ని చూడాలనుకుంటున్నాను… అంతే… ఇంకేం చేయను!” అన్నాడు.
లావణ్య ఒకసారి చుట్టూ చూసింది. వెనకాల తన క్లాస్‌మేట్స్ నీలవేణి, కమల పడుకుని వున్నారు…! మిగిలిన వాళ్ళు కూడా మంచి నిద్రలో వున్నారు. ఇక అటు పక్కన టఫ్ కప్పుకున్న దుప్పటిలో ఏదో ఊగుతూ తనకి కనిపించింది. అది మన సరిత తల అనుకోండీ… తనింకా అతని అంగాన్ని చీకుతోంది. లావణ్య చూపు అజయ్ వైపు చిక్కుకుపోవడంతో శంకర్ కూడా అటు వైపు చూసాడు. వాళ్ళ చూపులు తనని గుచ్చుకున్నాయో ఏమోగానీ అజయ్ తల తిప్పి శంకర్ ని చూసి కొంటెగా నవ్వుతూ, “నీ సామాన్లని చూసుకో బ్రో… నా ప్రాపర్టీ మీద కన్నేయకు…!” అంటూ లావణ్య అందమైన ముఖాన్ని చూసి, “ఒకవేళ ఏమైనా ఎక్స్చేంజ్ ఆఫర్ ఉందా…?” అన్నాడు.
కింద సరిత ఆ మాటలు విని కోపంతో అజయ్ అంగాన్ని చిన్నగా కొరికింది. అజయ్ చిన్నగా వణుకుతూ సరిత యోని పెదాలని నలిపేసాడు. ఇది బస్ అయిపోయింది గానీ, లేకపోతే…. సరితని కిందపడేసి ఆమె పువ్వుని ఇరగ కుమ్మేయాలనిపించింది టఫ్ కి! 
ఒక్కసారి బస్సు హార్స్లీ హిల్స్ చేరనీ… ‘గుంట గుల తీరేవరకూ గుడుగుడుగుంచం ఆడేస్తాను‘ అనుకున్నాడు. తన చేతులని సరిత కమీజులోనికి తీసుకుపోయి ఆమె దబ్బకాయలను కసాబిసా పిసికేయసాగాడు. సరిత కూడా వేగంగా అజయ్ అంగాన్ని చీకడంతో అతని వృషణాలలోని రసం ఉప్పొంగింది. ఆమె బంతులని గట్టిగా ఒడిసిపట్టి బుస్సుమని సరిత నోట్లో తన ఆవేశాన్ని చిమ్మేసాడు అజయ్.

సమయం రాత్రి పదకొండు ముప్పావయింది… బస్సు అద్దంకి మండలంలో అడుగుపెట్టింది… ఇక్కడి నుంచి లోపలే కాక బయటకూడా ఏసీ వేసినట్టే చల్లగా వుంది. దాంతో, అందరూ తమ బ్లాంకెట్స్ లో ముడుచుకుని పడుకున్నారు.
శంకర్ పదే పదే లావణ్యను బతిమాలటంతో ఆఖరికి ఆమె తన బుజ్జి పువ్వును చూపించటానికి ఒప్పుకుంది. వణుకుతున్న తన చేతులతో తన సల్వార్ కున్న బొందుని విప్పి కొంచెం లేచి తన పేంటీతో సహా కిందకి దించేసింది. తర్వాత తను కాళ్ళని కాస్త ఎడం చేసి ఉంచింది. వెంటనే శంకర్ చెయ్యి ఆమె పూ… పెదాలని చేరిపోయింది… మెత్తగా తేమగా తగులుతున్నా ఆ ప్రదేశాన్ని తాకుతూనే తన తలని దుప్పటిలోకి తీసుకుపోయాడు. తన జేబులోంచి ఫోన్ తీసి ఫ్లాష్ లైట్ వెలుగులో ఆమె ఆడతనాన్ని చూసాడు. ‘ఆహా… ఏముందిరా బాబు! దీన్ని చూస్తుంటేనే నోట్లో నీరు ఊరిపోతోంది…! లేలేత కొబ్బరి ముక్కలాంటి ఈ పూ… పెదాలని చూస్తే అమాంతం కొరుక్కు తినేయాలనిపిస్తోంది…!‘ అనుకుంటూ ఇక ఆగలేక తన నోటిని దానికి తాకించాడు. ఆమె కొబ్బరి నీళ్ళు అతని పెదాలని తాకాయి. ఆ రసాలని జుర్రుకుంటూ తన నాలుకని లోపలికి తోసాడు… లావణ్య ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది. కానీ, అతని నాలుక లోపలికి జొరబడక గోడక్కొట్టిన బంతిలా మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చేసింది. లావణ్య అతని చర్యలని తట్టుకోలేక ఎగిరెగిరి పడుతోంది. నోటినుండి మూల్గులు రాకుండా ఉండటానికి తను ప్రయత్నించేసరికి మళ్ళీ తన కళ్ళలో నీరు కదలాడింది. సన్నగా వగరుస్తూ దుప్పటిలోకి తన చేతుల్ని తీసుకెళ్లి శంకర్ జుట్టుని పట్టుకొని తన తొడల మధ్యలో మరింతగా నొక్కుకుంది. శంకర్ రెమ్మల మధ్యనున్న మొగ్గని పెదాలతో పట్టి నాలికతో తడిమాడు. అంతే! ఆమె తన సీట్లోంచి ఒక్కసారిగా ఎగిరిపడింది. ఆమె ఎగిరినప్పుడు శంకర్ తన చేతుల్ని కిందకి తీసుకెళ్ళి ఆమె పిరుదులని పట్టుకున్నాడు. దాంతో, లావణ్య శంకర్ చేతుల మీద కూర్చున్నట్లయింది. కానీ, లావణ్య అది గమనించినట్టులేదు. అసలు తనిప్పుడు ఈ లోకంలో లేదు… ఇది ఇంత బాగుంటుందని తను కలలో కూడా ఊహించలేదు. తన కళ్ళని అరమోడ్పులుగా చేసి తన్మయత్వంతో శంకర్ చేతలని ఆస్వాదిస్తూ చిన్నగా నిట్టూర్పులను విడుస్తోంది.
అటు వైపు అజయ్ సరిత పూ.. గోడలని తన వేళ్ళతో వేగంగా కెలుకుతూ క్లిటోరిస్ ని నలిపేయడంతో కాసేపటికి సరిత కూడా తన రసాలని భళ్ళుమని కార్చేసింది….
పేరుకైతే సరిత పువ్వుని కెలుకుతున్నాడు గానీ అజయ్ చూపులు మాత్రం శంకర్ చేతుల్లో భద్రంగా వున్న లావణ్య మీదే!
ఏదయితేనేం… ఈ ఇరు జంటలూ వారి వారి పార్టనర్స్ తో సంతృప్తిగానే వున్నారు!
శంకర్ తన నాలుకతో లావణ్య పువ్వు మీద దాడిని కొనసాగించాడు… ఆమె పూ…పెదాలని చిన్నగా కొరుకుతూ క్లిటోరిస్ ని ప్రేరేపించసాగాడు. లావణ్య మసాజ్ చేస్తున్నట్టుగా శంకర్ వెంట్రుకల్ని తన వేళ్ళతో తిప్పుతూ అతను తనని కొరికినప్పుడల్లా బలంగా అతని జుట్టుని లాగేది. కాసేపటికి శంకర్ జుట్టుని తన రెండు పిడికిళ్ళలో బిగించి పట్టుకుని తన సీట్లోంచి చిన్నగా లేస్తూ తెరలుతెరలుగా తన భావప్రాప్తిని పొంది గట్టిగా నిట్టూరుస్తూ మరలా తన సీట్లో చతికిలపడింది. శంకర్ కూడా ఓమారు ఆమె పిరుదులను నొక్కి తన చేతులని అక్కడినుంచి తీసేసాడు. అలాగే, తన నోటితో ఆమె యోని రసాలని ఆబగా జుర్రేసి ఆ నిలువు పెదాలని తనివితీరా ముద్దాడి దుప్పటినుండి బయటకి వచ్చేసాడు. లావణ్య వెంటనే తన పేంటీని, సల్వార్ ని పైకి లాగేసుకుని ముడి వేసేసింది. అతని ముఖంలోకి చూడటానికి లావణ్యకి కాస్త సిగ్గుగా అనిపించింది. శంకర్ లావణ్య వైపుకి ఒరిగి ఈసారి ఆమె పై పెదాలని అందుకున్నాడు. అలాగే తన రెండు చేతులనీ ఆమె కమీజులోనికి దూర్చి మళ్ళా ఆమె వక్షోజాలని బ్రా పైనుండే పిసకసాగాడు. కాసేపటికి లావణ్యకి మళ్ళీ తొడల మధ్య మెల్లగా తీట మొదలైంది.

★★★

“దీపూ కూడా వొప్పుకుందిగా… మ్… ఇక నువ్వు చెప్పవేఁ కవితా…!” అంది నాస్మిన్.
“ఊహు.. ముందు దీప్తిని చెప్పమను… ఆ తర్వాత నేఁ చెప్తా…!” అంది కవిత.
నాస్మిన్ దీప్తి వంక చూసేసరికి, “వూహూ… కవితక్క ముందు…!” అని తను అనడంతో, “అబ్బబ్బా… ఎవరో ఒకరు చెప్పండే,” అని నాస్మిన్ విసుగ్గా అనడంతో కవిత, “సర్లే… నేనే చెప్తాలేఁ…!” అంటూ చెప్పడం మొదలెట్టింది.
“మన ఊరి చివర ఒక భూత్ బంగళా ఉందికదా… అక్కడే నేను వాడిని మొదటిసారి కలిసాను.”
“భూత్ బంగ్లానా…!” అంటూ భయపడింది దీప్తీ.
“మ్… అక్కడే.! అప్పుడు వాడు చాలా వేగంగా వచ్చి నన్ను ఓ పక్కకి ఈడ్చుకుపోయి కిందపడేసి ముందూ వెనుకా చేసేసాడు—”
“ఏంటీ.. నిన్ను బలవంతంగా చేసాడా…?” అనడిగింది అనూష వణుకుతూ…
“ఛ.ఛ.. బలవంతంగా కాదే—”
“అసలు నువ్వక్కడికెందుకెళ్ళావే…?” అని నాస్మిన్ అడిగింది.
“కావాలనే వెళ్ళాను… అసలుకైతే నేనూ అదే చేయించుకుందామని మరొకరితో వెళ్ళాను… కానీ, అక్కడ వీడు నా పూ.. బోణీ చేసాడు…!”
నాస్మిన్: నువ్వు ఎవరితో వెళ్ళావేఁ… చేయించుకోడానికి?… అక్కడికి!
కవిత చిన్నగా నవ్వుతూ, “అతనెవరో చెప్తే మీరంతా డంగైపోతారు తెలుసా…? అతనలాంటి వాడంటే మీరు అస్సలు నమ్మరు…!” అనగానే నాస్మిన్ కి అది ఎవరో కొంచెం అర్ధమైనట్లనిపించింది. కానీ, తను పైకి ఏమీ చెప్పకుండా కవిత సమాధానం కోసం చూడసాగింది.
“ఎవరేఁ…???” అని అనూష అడిగింది ఆత్రుతగా…
“ఎవరంటే… మనందరికీ చా…లా… ఇ-ష్ట-మై-న….. మన శి-రీ-ష్ సార్!” అనేసి కవిత వాళ్ళు ఎలా రియాక్టు అవుతారా అన్నట్టుగా వాళ్ళ మోహాల వంక చూసింది.
“మన శిర్రీష్ సారా…! నేన్నమ్మలేకపోతున్నానేఁ..!” అంటూ అనూష నోరెళ్ళబెట్టింది. కానీ, మిగతా ఇద్దరు మాత్రం మామూలుగానే వున్నారు. ఆ ఇద్దరిలో తను ఆశించిన స్పందన లేకపోవడంతో కవితని ఆశ్చర్యపరచింది.
అప్పుడే నాస్మిన్, “ఈ అజయ్ ఇంకా శిరీష్ సార్ కలిసి నీతో చేసారన్నమాట!?” అని అనటంతో కవిత, “లేదే… వాడొక్కడే చేసాడు… శిరీష్ సారు అప్పుడూ మన…. నేహాని చేస్తున్నారు…!” అంది.
“ఏదీ… మన నేహాతోనా…?” అన్నారు ముగ్గురూ ఆశ్చర్యపోతూ…
కవిత, “హా… మన నేహానే!” అని, నాస్మిన్, దీప్తీలతో, “అవునేఁ… ఇందాక శిరీష్ సార్ పేరు చెప్పినప్పుడు అనూష తప్ప మీ మొహాల్లో ఎలాంటి రియాక్షన్ లేదేంటే? మీకు ముందే అతని గురించి ఏమైనా తెలుసా…!” అనడిగింది.
నాస్మిన్ దీప్తిని క్రీగంట గని చిన్నగా నవ్వుతూ, “మన దీపూతో చేసింది ఎవరో కాదు… ఆ శిరీష్ సారే..!” అని చెప్పింది.
“నిజమా… దీపూ…?” అన్నాది కవిత కళ్ళెగరేస్తూ..
దీప్తి అవునన్నట్టుగా తలూపి, “కానీ, సార్ నాతో పూర్తి ఆట ఆడలేదు… సరితక్కతోనే ఆడారు…!” అన్నది.
నాస్మిన్: నీతో తర్వాత చేస్తాననడం నేఁ విన్నానే…! మరి తరవాత శిరీష్ సార్ నీతో చెయ్యలేదా…?
దీప్తి: లేదక్కా… ఇప్పటివరకూ రాజేష్ మాత్రమే నాతో పూర్తి ఆట ఆడాడు.
“రాజేష్ తో చేసావా…. నువ్వు?” అని వెంటనే అడిగింది అనూష.
దీప్తి: ఆ…. ఇప్పటికి ఓ నాలుగుసార్లు ఆడాడు… నాతో! మొదటిసారి వాడితో ఆడిన తర్వాత నేను వాణీ వాళ్ళ ఇంటికి పోయి తనకి కూడా ఆ ఆటని నేర్పిస్తుంటే శిరీష్ సార్ చూసారు… అప్పుడు నన్నేమీ అనలేదుగానీ, మర్నాడు నన్ను లాబ్ కి పిలిచి నాతో ఆ మొదటి ఆటని ఆడారు… కానీ, సరితక్కతో మాత్రం పూర్తి ఆటని ఆడారు…!
కవిత: హ్మ్… ఆ సరిత గురించి ఎవరికి తెలీదులేఁ… సందు దొరికితే చాలు సాంతం దోపేసుకోడానికే చూస్తుంది…
నాస్మిన్ ఔనన్నట్టుగా తలూపింది.
అనూష: (మెల్లగా) దీపూ… రాజేష్ నాలుగుసార్లు చేసాడా.. నిన్నూ! అంటే రాజేష్ నిన్ను బలవంతపెట్టాడా తనతో చేయమని??? వాడు అలా చేస్తుంటే నీకు అసలేమీ భయం వేయలేదా…?”
“మొదటిసారి ఆడినప్పుడైతే కొంచం భయమేసిందక్కా… కానీ, ఆ తర్వాత మాత్రం భలేగా అనిపించింది… వాడు దీన్ని (అంటూ తన పువ్వు వైపు చూపిస్తూ) నాకాడు కూడా. అలా వాడు నాకుతున్నప్పుడు గాల్లో అలా అలా తేలిపోయినట్లుందనుకో… ఎప్పుడూ అడిగి మరీ నాకించుకుంటాను…. అలాగే, వీటిని కూడా బాగా మసాజ్ చేస్తాడు, నోటితో చీకుతాడు కూడా(అంటూ తన యదని చూపించింది). వాడు అలా చేస్తే ఎందుకో భలే తిమ్మరి తిమ్మిరిగా అనిపిస్తూ వుంటుంది!” ఆ అలోచనకే దీప్తి తనువు ఒక్కసారిగా పులకరించింది. దీప్తి మాంచి తన్మయత్వము నిండిన కళ్ళతో తన శృంగార అనుభవాన్ని చెప్తుంటే అనూషకి కూడా ఏదో అలజడి చెలరేగినట్టు అనిపించింది. ఎవరూ టచ్ చేయకుండానే తన యద ఉప్పొంగసాగింది. ఇందాక ఆ క్లీనర్ తన వాటిని చాలా గట్టిగా పిసికేసాడు… చాలా నొప్పిగా అనిపించింది. బస్సాపగానే తను గబగబా వాష్ రూమ్లోకి పోయి తన ఎత్తులని, కింద పువ్వుని చూసుకొంది కూడా… పైనంతా ఎర్రగా కందిపోయి బట్ట తగిలితే సురుక్కుమనేలా తయారైంది… రాజేష్ అయితే ఇలా చేసేవాడు కాదా…? కిందయితే పూర్తిగా తడిచిపోయింది… రాజేష్ కింద నలుపుతూ వున్నప్పుడు ఎలా అనిపించిందో గుర్తు చేసుకుంది. తనక్కూడా ఒళ్ళంతా ఒక్కసారిగా తిమ్మిరెక్కినట్టయి ఊగిపోయింది.
ఈలోగా కవిత, “ఆ అజయ్ గాడయితే ఆ రోజే నాకు అయిదుసార్లు చేశాడు.. మరి! ఒళ్ళంతా హూనమైపోయింది తెలుసా…? అలాగే, ఎంతో మజాగా కూడా అనిపించింది…!” అంటూ తనేమీ తక్కువేమీ కాదని నిరూపించాలన్నట్టుగా చెప్పింది.
నాస్మిన్ తన ప్రియుడు/అన్నయ్య సామిర్ తో అయిన అనుభవాన్ని గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ అనూషతో ఇలా అంది, “మొదటిసారిగా చేసినప్పుడు కొంచెం భయంగా వుంటుంది, అనూ… విపరీతమైన నొప్పి వేస్తుంది. ఐనా, ఎక్సైటింగ్ గా కూడా వుంటుందనుకో… ‘వద్దూ.. వద్దూ‘ అనిపిస్తుంది… అదే టైంలో ‘కావాలి.. కావాలి‘ అనిపిస్తుంది!”
అనూషకి వాళ్ళ మాటలు వింటుంటే లోలోన ఏదో అయిపోతోంది… తను కూడా ఎక్సైట్మెంట్ ఫీల్ అవ్వసాగింది.
ఇంతలో కవిత, “నాస్మిన్… నీకదంతా ఎలా తెలుసే…? ఎవరితో చేసావు నువ్వు?” అని అడిగేసరికి నాస్మిన్ కి తాను అనాలోచితంగా వాగేసానని తెలిసొచ్చి బిత్తరపోయి తల దించుకుంది. ఓ రెండు మూడు క్షణాల మౌనం తర్వాత, “న్..నేనేదో జనరల్ గా విన్నదాన్ని… బట్టీ… చెప్పానేఁ… న్…నేను ఎవరితోనూ చెయ్యలేదు..!” అంటూ సణిగింది. కానీ, కవిత ఆ సమాధానం సంతృప్తికరంగా అనిపించకపోవడంతో, “నువ్వేదో దాస్తున్నావేఁ… ఏదీ ఒక్కసారి నీ పూ… చూపించు!” అంది.
నాస్మిన్ అవాక్కై, “ఛీచీ… అదెందుకు చూపించాలి?” అడిగింది.
“నేనూ.. దీపూ మా విషయాలను చెప్పాం. మరి నువ్వెందుకు చెప్పడానికి వెనుకాడుతున్నావో నాకర్ధం కావట్లేదు. ఇప్పుడు నువ్వు నీ ఎక్సపీరియన్స్ ఐనా మాతో చెప్పాలి…  లేదా నీ పూ… ఐనా మాకు చూపించాలి! అ-ప్పు-డు… నీకు ఇంకా బోణీ అయ్యిందో లేదో నేఁ చూస్తా… అంతవరకూ నిన్ను వదిలే ప్రసక్తే లేదు,” అని కవిత చెప్పేసరికి నాస్మిన్ ఆలోచనలో పడింది.
తన అన్నతో జరిగిన ఎక్సపీరియన్స్ ని తను వాళ్లతో చచ్చినా చెప్పుకోలేదు. ఇక తన పువ్వుని వాళ్ళకి చూపించడం అంటే కొంచెం భయంగా అనిపించింది నాస్మిన్ కి… ఒకవేళ కవిత తను ఇంకా కన్య కాదని కనిపెట్టేస్తే…! నిజంగా కవిత కన్నె పువ్వు ఏదో, కాని పువ్వు ఏదో కనుక్కోగలదా…? తను కనిపెట్టిందంటే మాత్రం ఇక తన పనైపోయినట్టే! ఆ ఆలోచనకే సన్నగా వణుకు మొదలైంది నాస్మిన్ కి…
“నేను చూపించనేఁ… నాకు చాలా సిగ్గుగా వుంటుంది…!” అని తప్పించుకోవాలని ట్రై చేసింది. అయితే, కవిత, తన పట్టుని అస్సలు విడువక ఇలా అంది, “సిగ్గెందుకే… ఇక్కడందరం ఆడవాళ్ళమేగా..! చూపియ్…!”
ఇక తప్పించుకునే దారి తోచక మెల్లగా తన సల్వార్ బొందుని విప్పి సల్వార్ ని లూజ్ చేసింది… లోపల క్రీం కలర్ డిజైన్డ్ పేంటీని చూడగానే కవిత, “మ్… బాగుందే…! ఎక్కడ తీసుకున్నావ్?” అనడిగింది… ‘హ్మ్… ఆడాళ్ళూ…!‘
నాస్మిన్ దానికి బదులివ్వలేదు. తన టెన్షన్ లో తానుంది. మెల్లగా కుర్చీలోంచి లేచి తన పేంటీని కిందకి దించింది. వెన్నెల వెలుగులో ఆమె ఆడతనం మెరిసిపోతూ దర్శనమిచ్చింది… తన శరీర ఛాయకు తగ్గట్టే భలే తెల్లగా, గులాబీ రంగులో వుంది అది కూడా… దాన్ని చూడగానే కవితే గుటకేసేసింది… మెల్లగా ఒక వేలిని తీసుకెళ్లి ఉబ్బుగా ఉన్న పెదాలదగ్గర నొక్కింది… అంతే, నాస్మిన్ ఉలిక్కిపడింది. రెండ్రోజుల క్రితం తన సామిర్ అంగం తనను పూర్తిగా ఛేదించిన ప్రాంతమది…!
కవిత మరోమారు తోయగానే తన వేలు మొత్తం సర్రుమని లోపలికి దూరిపోయింది.
అప్పుడే—
డ్రైవర్ సడన్ బ్రేక్ వేయడంతో తెలివేసి వున్నావాళ్ళంతా తుళ్ళిపడ్డారు. అజయ్ చప్పున లేచి తన పేంట్ సర్దుకొని ముందుకి వెళ్ళి, “ఏమయింది రా…!?” అనడిగాడు. ఈలోగా కొన్ని లైట్లు వెలగడంతో అందరూ తమని తాము సర్దుకొన్నారు.
“క్లచ్ ప్లేట్ విరిగిపోయినట్టుంది సారూ…!” అంటూ నీలిగాడు క్లీనర్.
“నా కొడకా…. దాన్ని మార్చమని చెప్పి సానా దినాలయింది కదరా… ఇప్పుడిది విరిగిపోయింది…. ఏం జేయాలిప్పుడు…?”
టఫ్ గాఢంగా ఒక నిట్టూర్పుని వదిలి తన వాచీని చూసుకొన్నాడు. టైం పన్నెండు దాటింది… చుట్టూ చూస్తే అడవిలా వుంది. ఇక రాత్రంతా ఇక్కడే వుండాలేమో… తెల్లారేదాక ఎవరూ ఏమీ చెయ్యలేరు…! (ఇంకేమైనా పనులు వుంటే అవి చేసుకోవచ్చనుకోండీ…!)
లోపలున్నవారికి జరిగింది చెప్పి టఫ్, శంకర్ బస్సు దిగారు. “హ్మ్… ఇప్పుడేం చేద్దాం!?!” అని అడిగాడు శంకర్.
“ఇప్పటికైతే, ఆ తల్లీ కూతుర్లని కలిపి దెంగాలని తప్ప మరేమీ నా దిమాగ్ లో యెలగటం లేదు.” 
తన జేబులోంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుంటూ బదులిచ్చాడు టఫ్. శంకర్ కి ఆఫర్ చేసాడుగానీ అతను వద్దన్నాడు. అతని మెదడులో ముగ్గురు మెదిలారు… అంజలి… సుజాత… లావణ్య!
కానీ, అక్కడ ప్రాక్టికల్స్ కోసం బస్సులో ఎదురుచూస్తున్న కాంతామణులు ఎందరో అతనికేం తెలుసు!?!

మెల్లగా బస్సులోంచి కొందరు అమ్మాయిలు కిందకు దిగారు… బయట చల్ల గాలి జోరుగా వీస్తోంది… వారివారి దుప్పట్లతో, చున్నీలతో చెవులని కప్పుకుని బస్సు ముందర చిన్న చిన్న గుంపులుగా నిల్చుని కబుర్లు చెప్పుకోసాగారు. శంకర్, అజయ్ కూడా బస్సు నుండి కాస్త దూరంగా వెళ్ళి మాట్లాడుకోసాగారు. అంజలి, మీనాక్షీ మాత్రం వారి సీట్లను వీడలేదు.
వెనుక సీట్లో అప్పటి వరకూ కూర్చున్న నాస్మిన్ ఇంకా మిగతా ముగ్గురూ కూడా ముందుకి వచ్చి బస్సు ఆగిన విషయం కూడా గమనించక గాఢంగా నిద్రపోతున్న సుజాతని లేపారు.
“పదవేఁ… మనమూ కిందకి వెళ్దాం… లోపలేం వుంటాం!” అంది కవిత.
అక్కడే వున్న సరిత, కమల, లావణ్య, నీలవేణి కూడా వాళ్ళతో పాటుగా బస్సు దిగారు.
కిందకి దిగుతున్న అనూష కళ్ళు రాజేష్ కోసం వెదకసాగాయి… రోడ్డుకి అటుపక్కన రాజేష్ ని చూడగానే అనూష కళ్ళు నక్షత్రాల్లా మెరిసాయి. అంతవరకూ తను విన్న శృంగార విశేషాలు తన మనసుని శరీరాన్నీ వుద్రేకపరచసాగాయి. రాజేష్ గురించి దీప్తి చెప్తుంటే తనకి కూడా ఆ ఆనందాన్ని చవిచూడాలని కోరిక పురుడుపోసుకుంది. అంతకుముందు రాజేష్ తనతో అలా చేసినందుకే తను బాధపడిందన్న విషయాన్ని మరిచిన అనూష ఈసారి అదే పనిని అతనితో చేయించుకోవాలని తహతహలాడుతోంది. రాజేష్ బస్సు దిగుతున్న ఆ అమ్మాయిల గుంపుని చూసాడు. అలవాటుగా అతని చూపు సుజాత వైపే పోయింది. సుజాత వెనుకే అనూష బస్ దిగడం చూసాడు. ఇందాక తన నాజూకైన పువ్వుని తడిమినప్పటినుంచీ దానికి తన గునపం పోటుని రుచి చూపించాలని అతని మగతనం ఉవ్విళ్ళూరుతోంది. అప్పుడే, అనూష రాజేష్ ని చూసి పలకరింపుగా చిన్నగా నవ్వింది. దాంతో రాజేష్ అనూష వైపుకి తన దృష్డిని మరల్చి తనుకూడ చిరునవ్వుతో ఆమెను పలకరించాడు. అటుపక్కన సుజాత యధాలాపంగా రాజేష్ వంక చూసింది. అతను తమ గుంపు వైపు చూసి నవ్వడం గమనించింది. ‘ఎవర్ని చూసి నవ్వుతున్నాడబ్బా?’ అనుకుంటూ తల పక్కకి తిప్పింది. అక్కడ అందరూ కబుర్లలో మునిగిపోయారు గానీ అనూష మాత్రం వాడి వైపు చూసి సిగ్గుపడుతూ నవ్వడం సుజాత కంటపడింది… వాళ్ళిద్దరి మధ్యన ఇప్పుడు మౌన సంభాషణ జరుగుతోంది. రాజేష్ అనూషని బస్సు వెనక్కి రమ్మని సైగ చేసాడు. అనూష ఒకసారి తన చుట్టూ వున్నవారిని చూసింది. సుజాత వెంటనే తన తల తిప్పేసుకుని మరోవంక చూస్తున్నట్టుగా నటించింది. వాళ్ల గుంపులో కొంతమంది మరో గుంపు దగ్గరికి పోయారు. మిగతావాళ్ళు అక్కడే కబుర్లాడుకుంటున్నారు. ఎవరూ తమని గమనించడం లేదని నిశ్చయానికి వచ్చాక అనూష రాజేష్ తో ‘సరే‘ అన్నట్లుగా తన తలని పంకించింది. ఆమె యద వుద్రేకముతో ఎగసిపడుతోంది.
రాజేష్ తన వంక చూస్తూ మళ్లా ఓసారి నవ్వి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు. అనూష కూడా నిద్రొస్తిన్నట్టుగా మొహం పెట్టి ఆవులిస్తూ, “నాకు నిద్రొస్తుంది… నేను బస్సులోకి పోయి పడుకుంటాను.!” అని అక్కడున్నవాళ్ళతో చెప్పి బస్సు డోరు దగ్గరికి వచ్చి ఒకసారి మళ్ళా చుట్టూ పరికించి బస్సెక్కకుండా అలానే మెల్లగా అడుగులు వేసుకుంటూ బస్సు వెనక్కి వెళ్ళిపోయింది.
సుజాతకి వాళ్ళిద్దరిని వెంబడించాలని కోరిక కలిగింది. వాళ్ళిద్దరూ ఏం చేయడానికి వెళ్తున్నారో తనకు తెలుసు. ఎలాగూ అంజలి – శంకర్ ల లైవ్ మ్యాచ్ ని చూసే అవకాశం తనకి దొరకలేదు. కనీసం వీళ్ళ వెంటపోతేనైనా తన కోరిక తీర్చుకునే ఛాన్స్ వుంటుందిగా…! అందుకే, “నేను ఇప్పుడే వస్తాను…” అని అక్కడున్నవాళ్లతో చెప్పి తను కూడా వడివడిగా వారిని అనుసరించింది.
బస్సు వెనక్కి పోయిన అనూషకి రాజేష్ ఆ పక్కన పొదల్లోకి వెళ్తూ కనిపించాడు. అక్కడ అంతా చీకటిగా వుండటంతో అనూష లోనికి పోవడానికి ముందు సందేహించింది. కానీ, మనసులో కోరిక తనని పదపదమని ఉసిగొలుపుతుంటే అడుగులో అడుగేసుకుంటూ ఆ చీకటిలోకి ప్రవేశించింది. సుజాత కూడా జాగ్రత్తగా అనూషని అనుసరించింది.
అయితే, లోపలికెళ్ళిన అనూషకి రాజేష్ ఎక్కడ వున్నాడో తెలీలేదు… ‘ఎక్కడున్నావురా..?’ అనుకుంటూ బిక్కుబిక్కుమంటూ లోపలికి నడవసాగింది. కొంచెం దూరం అలాగే ముందుకి నడిచాక ఒక చోట వెన్నెల వెలుగులో ఒక ఆకారం కనిపించింది తనకి!
‘హా… రాజేష్!‘ అనుకుంటూ దాన్ని సమీపించింది. కానీ, అది రాజేష్ కాదు, ఆ బస్సు డ్రయివరు. అనూష అలా పొదల్లోకి వెళ్ళడం చూసి తనని ఎలాగైనా పొందాలనే వుద్దేశంతో వాడు మరో దారిలో అక్కడికి గబగబా వచ్చాడు. అనూష వాడి దగ్గరికి రాగానే ఆమెను లాఘవంగా తన కౌగిలిలో బిగించి, “పిట్టా… దొరికావుగా…!” అన్నాడు. అనూష ఒక్కసారిగా బెంబేలెత్తిపోయింది. నిలువెల్లా వణికిపోతూ, “ప్లీజ్… న-న్ను వదిలేయండి… ప్లీజ్…!” అంటూ వాడిని ప్రాధేయపడింది. కానీ, వాడు తన పట్టు విడువక, “నిన్ను జూసినప్పట్నుండీ నా దుండుకి కసెక్కిపోతోండ్లే.. ఎల్లా వదిలేస్తాననుకుంటవే ఛకోరీ!” అంటూ ఆమె రెండు చన్నులను మొరటుగా పిసకడం మొదలెట్టాడు. “ఆహా… ఏమున్నయే నీ సల్లు…మెత్తగా మెత్తగా…” అంటుంటే అనూష నొప్పితో… బాధతో కళ్ళలో నీళ్ళు నింపుకుని గింజుకుంటూ, “ప్లీజ్… నన్నొదిలేయ్.. ప్లీజ్… నేను అలాంటిదాన్ని కాదు… ప్లీజ్… నన్నొదిపెట్టు—” అనగానే డ్రయివరు ఫెళ్ళుమని నవ్వేస్తూ, “ఛస్…. పోరీ….యిందాక మా పోరగాడు నిన్ను గిట్లనే పిస్కుతుంటే సమ్మగా పిస్కించుకున్నవ్ గదే….. నేఁ జూడనేదనుకున్నావ్…. నీకది నచ్చకుంటే నువ్ గట్ల చుప్పయి వుంటవా… నీ నఖరాలు నాకాడ గాదు…!” అంటూ అనూషని తన దగ్గరికి లాక్కొని ఆమె వెనక ఎత్తులని బలంగా నొక్కుతూ గట్టిగా ఒకసారి గిల్లాడు. ‘అమ్మా…..హ్..‘ అంటూ అనూష చిన్నగా కేకపెట్టింది. అతని మగసిరి భారీగా ఉబ్బి తన బొడ్డు వరకూ మందంగా తాకింది. అనూషకి ఒక్కసారిగా వెన్నులో వణుకుపుట్టింది. వాడిని తన బలం కొద్దీ తోసేయడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ, వాడి బలం ముందు తన బలం చిన్నబోయింది. అప్పుడే డ్రయివర్, “హమ్మా…!” అని గావుకేక పెడుతూ అనూషని వదిలేసి నేలమీద పడిపోయి తన తలని రెండు చేతులతో పట్టుకున్నాడు. వెనకనుంచి ఎవరో వాడి తలమీద గట్టిగా మోదారు. కాసేపు కళ్ళముందు ప్రపంచం గిర్రున తిరిగినట్లవడంతో అక్కడే ఉన్న చెట్టుని ఆనుకుని కళ్ళు మూసుకుని కూచున్నాడు. దెబ్బ మరీ గట్టిగా తగలకపోవడంతో వెంటనే తేరుకుని లేచి చుట్టూచూసాడు. అక్కడ అనూష మాయమైంది, కొట్టినవాడెవడో తెలీదు… “ఎవడ్రా… నన్నుగొట్టిన దొంగలంజాకొడుకు… దొంగలా కొట్టడం కాదు… గుద్దల్లో దమ్ముంటే నా ముందుకి రండ్రిబేఁ!” అని అరుస్తూ కోపంగా వాళ్ళకోసం ఆ అడవిలోకి అడ్డదిడ్డంగా ఉరికాడు. ఎవరూ వాడికి కనిపించలేఁ… అలా కొంత దూరం పోయాక చెట్లు పల్చగా వున్న ప్రదేశంలో వెన్నెలలో ఒక అమ్మాయి ఆకారం వాడికి అభిముఖంగా వెళ్తూ కనపడటంతో గబగబా అక్కడికి పోయి, “నీ యమ్మ… దొరకినావే ఛకోరీ…. తప్పించుకు పారిపోదామనుకున్నావేఁ…. నిన్నిడిసేదిలేఁ!” అంటూ ఆమె జుట్టు పట్టుకొని తన వైపుకి తిప్పుకున్నాడు. కానీ, అది అనూష కాదు… అలాగని సుజాత అనుకునేరు… ఊహూ…! తను మన కవిత.
ఎలాగైతే అనూషకి తెలీకుండా సుజాత తన వెనకే బయల్దేరిందో కవిత కూడా అలానే సుజాత వెళ్ళటం గమనించి ఇలా వచ్చింది. అయితే, ఆ ప్రదేశంలో దట్టంగా చెట్లు వుండి చుట్టూతా చీకటి ఆవరించడంతో దారి కానరాక వారందరూ తలో దిక్కుకి మారిపోయారు…
ఇక డ్రైవర్ తన జుత్తుని గట్టిగా పట్టుకొని లాగడంతో కవిత నొప్పితో అరవబోయింది. కానీ, అంతలో డ్రయివర్ అప్రమత్తుడై ఆమె నోరుని మరో చేత్తో మూసేసాడు. కవిత వాడేం చేస్తాడోనని గజగజ వణికిపోయింది. కవిత ముఖం చూసాక తను ఇందాకటి పోరి కాదని వాడికి అర్ధమయింది. ‘యెవురైతే ఏంది… పూకు పగల దెంగనీకి!‘ అనుకుని కవితతో, “గమ్మునుండు… చెయ్యి దీస్తన్నా…!” అని ఆమెతో మెల్లగా అని తన చేతిని ఆమె నోటిమీంచి తీసి, “ఏయ్ ఛకోరీ… ఎవర్నువ్వూ… గీడేం జేస్తన్నావ్?” అని అడిగాడు కవితని.
“వూర్-ర-కే… న్..నా ఫ్రెండ్ ఇలా వచ్చింది… ద్…దానికోసమనీ… వ్…వచ్చాను…!” అంది తను బెదిరిపోతూ… “ప్లీజ్… ఏం చెయ్యకూ..!” అంది మళ్లా.
“ఏం జేయకూడదా.. అంటే ఏం జేత్తాననీ?” అంటూ ఆమె ముందరి బంతులని దొరకబూచ్చుకుని తన మొరటు చేతులతో గట్టిగా వత్తాడు. “యిట్లా పిసకతాననా..ల్లేక గిట్ల గుంజతాననా…?” అంటూ ఆమె స్తనాలని పట్టి లాగాడు. “ఆహ్… వద్దు… వదులు… దాన్ని..” అంటూ వాడిని ఆపడానికి ప్రయత్నించింది కవిత. కానీ, చాలాకాలం తర్వాత తన వంటిమీద ఒక మగాడి చేతులు పడటంతో తనకి ఒళ్ళంతా జివ్వుమని షాక్ కొట్టినట్లయింది… అలాగే తన బంతుల మీద రాపిడి అవుతూవుంటే చాలా హాయిగా అనిపించింది. మెల్లగా ఆమె స్తనాలు గాలిపోసుకున్న బెలూన్లకి మళ్ళే నిటారుగా నిలబడ్డాయి…
వాడు కవితని దగ్గరికి లాక్కుని తనని మొత్తంగా తడమడం మొదలెట్టాడు. “ఆహా… ఏం పెద్దగున్నాయే నీ సల్లు… నీ గుద్ద కూడా భలే మస్తుగుందే… ఛకోరీ…” అంటూ ఆమె తొడల మధ్యకి తన చేతిని తీసుకెళ్తూ, “నీ పూకు కూడా…” అన్నాడు. కవితకి ఇదేమీ మొదటిసారి కాదుగా… తను ఇంతకుముందు కూడా ఒక అపరిచితుడితో సెక్స్ చేసింది… అయితే, ఒక లో క్లాస్ వాడైన ఈ డ్రయివర్ తో అలా చేయాలంటే తన మనసు ఒప్పుకోవడం లేదు. ఎందుకో కాస్త భయంగా కూడా అనిపించింది. అందుకే, “వద్దు… ప్లీ…జ్… న్..నన్నొదులు…నేఁ… వెళ్ళిపోతా..ను…” అంటూ చిన్నగా ప్రాధేయపడుతూ తన చేతులతో వాడిని వెనక్కి తోసేయడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ, కవిత ప్రతిఘటన కొంచెం కొంచెంగా క్షీణిస్తూ వచ్చింది. ఆ డ్రయివర్ ‘ఇంక దీన్తో ఇలా కాదు‘ అనుకుని ఒక చేత్తో కవిత గుబ్బలని మర్దనా చేస్తూనే మరో చేత్తో తన పేంట్ జిప్ తీసి తన భారీ ఆయుధాన్ని బయటకి తీసాడు. దాన్ని చూసి కవిత ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది. చంద్రుని వెలుగులో నల్లగా రూళ్ళ కర్రలా మెరిసిపోతున్న వాడి అంగం పొడవునూ మందాన్ని కళ్ళతోనే కొలవసాగింది. అది అజయ్ అంగం అంతే వున్నాది. కానీ దాని కంటే కాస్త బలుపుగా వుంది. డ్రయివర్ కవిత చూపుని గమనించి, “ఏందే… నచ్చిందా… పెట్టుకుంటవా…?” అంటూ ఆమె చేతుల్ని పట్టుకెళ్ళి తన దానిమీద వేసుకున్నాడు. కవిత దాన్ని తన గుప్పిట బిగించి నొక్కింది. ఆమె చల్లని చేతులు తన వేడి కడ్డి చుట్టూ బిగుసుకునేసరికి డ్రయివర్ చిన్నగా జర్క్ ఇచ్చాడు. వాడి అంగాన్ని చూడంగానే తనలో భయాలన్నీ ఎగిరిపోయాయి… ఏదో ట్రాన్స్‌ లో వున్నట్టుగా తన మోకాళ్ళపై కూర్చుని వాడి అంగం మీదున్న తోలుని వెనక్కి నెట్టి గుండుని తన నాలుకతో తాకింది. వాడి శరీరం నుండి ఒక రకమైన దుర్గంధం వస్తున్నా దాన్ని ఏమీ లెక్కజేయక వాడి అంగాన్ని నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలుపెట్టింది… ఆ డ్రయివర్ కి నరాల్లో కరెంటు పాసైనట్టుగా జివ్వుమంది. వాడు ఇప్పటివరకూ ఎంతోమంది ఆడాళ్ళతో సెక్స్ చేసాడు… కానీ, ఎవరూ తన అంగాన్ని ఇలా నోట్లో పెట్టుకోలేదు. వాడికి తెలిసిందల్లా వాడి గునపాన్ని ఆడాళ్ల గుహలోకి పొడవడమే… కవిత వాడి కడ్డీన్ని అలా చాకోబార్ ని నాకినట్టుగా నాకుతుంటే వాడు గాడిదలాగ ఓండ్ర పెట్టాడు. “హ్రా… పోరీ… ఏం జేత్తునవేఁ… నీయమ్మ… సీకు… నువ్ గట్లా సీకుతుంటే నా ప్రాణం మొత్తం దాన్లోంచి గుంజేసినట్లున్నదే… హ..హ..హ.. అహ్… గిలిగా వుందే!” అంటూ వణికిపోసాగాడు.
కవిత వాడి పిర్రలని పట్టుకుని వాడి అంగాన్ని వేగంగా కుడవడం మొదలెట్టింది. వాడి అంగాన్ని మొత్తం తన నోటిలోకి కుక్కుకోడానికి ప్రయత్నించింది. అయితే, అది చాలా మందంగా వుండటంతో అది సాధ్యపడలేదు. ఆ డ్రయివర్ తన కళ్ళని మూసుకొని ఆ అపూర్వమైన చీకుడుకి ఫిదా అయిపోయి ఆమె తలని పట్టుకుని అలాగే నిలబడిపోయాడు. కవిత తన నాలికతో వాడి గోళీలను నాకుతూ నోటిలోకి తీసుకొని చప్పరిస్తుంటే వాడిని ప్రాణం జిల్లార్చుకుపోయింది. నెత్తురు తెల్లగా వట్టల్లో తెట్టగా మారసాగింది.
ఆఖరి నిముషంలో తన అంగాన్ని ఆమె నోట్లోంచి తీయడం కూడా మరచిపోయి వాడు అలానే వుండిపోవడంతో ఆమె నోట్లోకి వాడి వెచ్చని వీర్యం పూర్తిగా కారిపోయింది. ఒక్కసారిగా కాళ్ళలో పట్టు లేనట్టుగా అవడంతో పక్కనేవున్న చెట్టు కొమ్మని పట్టుకుని అలా నిలబడ్డాడు.
“హా… నన్ను జంపేసినవే ఛకోరీ… నీ పూకుని నా మొడ్డ పోటునుండి కాపాడినావ్లే…! చల్ ఇక బస్ కాడికి పోదం…” అంటూ తన అంగాన్ని పేంట్లోకి నెట్టేసి జిప్ వేసేసి రోడ్డు వైపు కదిలాడు. కవిత వాడి రసాలను మొత్తంగా మ్రింగేసి లేచి వాడి చేతిని పట్టుకుని ఆపి, “ఓయ్… అలా వెళ్ళిపోతావేంటీ….! నీ తీట తీరితే చాలా… నాది ఎవరు తీరుస్తారు…?” అంటూ తన సల్వార్ కి వున్న బొందుని తీస్తూ అడిగింది. మరుక్షణంలో ఆ సల్వార్ ఆమె కాళ్ళ దగ్గర కుప్పలా పడింది. తన పేంటీ కూడా వెంటనే కిందకి వెళ్ళిపోయింది.
తను తెచ్చుకున్న దుప్పటిని అక్కడే నేలమీద పరచి దానిమీద పడుకుని కాళ్ళని ఎడంగా చేసి వాడిని ఆహ్వానిస్తున్నట్టుగా వుంచింది. పద్ధెనిమిదేళ్ళ పిటపిటలాడే పరువంతో చంద్రుని కాంతి ఆమె తడి చేరిన పూ… పెదాలపై ప్రసరించుచుండగా డ్రయివర్ అబ్బురంగా దాని వంక చూడసాగాడు. మెల్లగా ఆమె కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుని ఆ వుబ్బిన నిలువు బద్దలను చూస్తూ, “దీనమ్మా… ఏముందే… నీ పూకు…!” అంటూ ఒక చేతిని దాని మీద పెట్టి ఆ ప్రదేశాన్ని ఒకసారి వత్తాడు. ‘అహ్…‘ అంటూ మత్తుగా మూల్గింది తను. అంత చక్కని పువ్వుని వాడింతవరకూ చూసిందే లేదు… ఇప్పటివరకూ చాలామంది వేశ్యలతో చేసాడు… కానీ, వాళ్ళెవరివీ ఇంత బాగా లేవు… ఆఖరికి తన మేనకోడలి పూకుని కూడా దెంగాడు… దీని ముందు అవన్నీ దిగదుడుపే అని అనిపించింది వాడికి. మెల్లగా పేంట్లోని వాడి ఆయుధం గట్టిపడసాగింది. కవిత వాడి ఒత్తుడులకి మైమరచిపోతూ ఇక ఎక్కువసేపు ఆగలేక లేచి వాడి తలని పట్టుకుని తన తొడల మధ్యకి నొక్కుకుంటూ, “మ్… నాకరా… నా పూకుని నాకు…!” అని మూలుగుతూ గింజుకోసాగింది.
వాడుకూడా ఎంతో బుద్ధిమంతుడికి మళ్ళే దాని పూ… పెదాలని శ్రధ్ధగా నాకడం మొదలెట్టాడు. వాడి నాలుక ఆకురాయిలా తన తన పువ్వుని రాపిడి చేస్తుంటే తనకు ఒళ్ళు పులకరించిపోతోంది… ‘మ్…. అహ్.. అహ్.. అలాగే… న్..నాకరా… మ్మా…హా…‘ అంటూ కైపుగా మూల్గసాగింది.
డ్రైవర్ గాడికి పేంట్లోని అంగం బయటకొస్తానంటూ తెగ గోలపెట్టేయడంతో వాడు వెంటనే తన పేంటుని విప్పేసి కవిత మీదకి ఎక్కేసాడు. పడగవిప్పిన పాముకు మళ్ళే వాడి గూటం బుసలు కొడుతూ కవిత పొత్తి కడుపుకి వేడిగా తగిలింది. తను వాడి దాన్ని తన చేత్తో పట్టుకుని తన పూ… పెదాల మీద రాసుకుంది… వాడి అంగం మొన అలా తగులుతుంటే చక్కిలిగిలిగా అనిపించి పూ..లోతుల్లో ఎందుకో దురదగా అనిపించింది తనకి… కానీ, దాన్ని లోపలికి పెట్టద్దు అని వాడికి హెచ్చరించి తన తొడల మధ్యన తన పువ్వుకు రాపిడయ్యేలా పెట్టుకుంది. వాడు కూడా దాని మాటకి కట్టుబడినట్టుగా అలానే చేయసాగాడు. వాడి అంగం తన పూ… పెదాలనీ అలానే బుడిపెనీ రాపాడిస్తుంటే తను తీయగా మూల్గుతూ వాడి తలను పట్టుకుని తన పెదాలని వాడి పెదాలకు అద్దుకుంది… ఆ డ్రైవర్ కి ఇలాంటి పారవశ్యపు ముద్దుల గురించి తెలీదు… వాడి జీవితంలో మొదటిసారి పూకుని దెంగడం తప్ప మిగతావన్నీ చేయసాగాడు.
కాసేపటికి కవిత వాడి మొహాన్ని తన ఛాతీకి అదుముకుంటూ గట్టిగా అరుస్తూ తన రసాలను తెరలుగా కార్చుకుంది. గట్టిగా వూపిరి తీసుకుంటూ వాడి పెదాలని మరలా అందుకుని చప్పరించసాగింది. తన తొడల మధ్య వాడి అంగం ఇంకా గట్టిగా రాడ్డులా వుంది… తను వెంటనే వాడిని తన మీదనుంచి లేమ్మని చెప్పి తను బోర్లా పడుకుని తన పిరుదుల వంక చూపిస్తూ “వెనక చెయ్..!” మంటూ తన కమీజుని, బ్రాలని విప్పేసి ఆ దుప్పటిమీద నగ్నంగా పడుకుంది… వాడింక ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయక తన అంగాన్ని సరాసరి తన పూకులోకి సర్రున దూర్చేసాడు. అసలే రసాలతో నిండిపోయివుండటంతో సమ్మగా దిగిపోయింది. “అహ్…—” నొప్పితో ఒక్కసారి మొత్తని లేపుతూ, “రేయ్… నేఁ చెప్పింది నా పూకులో దూర్చమని కాదురా…!” అని కవిత కంగారుగా అరిచింది. “నాకు దెల్సునే పోరీ… నీ గుద్ధలోకి దూర్సనీకి నా మొడ్డకి ఆయిలింగ్ యేస్తన్నా…!” అంటూ ఓ అయిదు నిముషాలు అలానే తన పూకుని కుమ్మి తన అంగాన్ని బయటకి తీసి కవిత భారీ పిరుదులని ఒడుపుగా పట్టుకుని ఆ బొక్కలోకి గురి చూసి దించడం షురూ చేసాడు. కవిత ఊపిరి బిగపట్టి ఎదురుచూడసాగింది. కాసేపు మెల్లగా లోపలికి తోసాక ఒకేసారి కస్సుమని లోపలికి దించేసాడు డ్రయివర్. కవితకి ఒక్కసారిగా ఊపిరాగినట్లయింది… “ఆ…హ్… చంపేశావ్…రా… !” అని కాస్త గట్టిగా మూల్గింది… గొంతుకార్చుకు పోయినట్లయింది తనకి… “మ్మ్…. తీసేయ్… ద్..దాన్నీ… తీ-సే-య్…!” అంటూ వాన్ని వేడింది. కానీ, వాడు తన దాన్ని అలాగే కాసేపు వుంచి మెల్లగా బయటకి తీసి మళ్లీ అలానే వేగంగా లోపలికి తోసాడు. కాస్త బాగున్నట్లనిపించి, “ఉమ్మా… హ్..హా…మెల్లగా చెయ్యరా…” అంది కవిత గొణికినట్టుగా… వాడు మళ్ళా తన అంగాన్ని బయటకు తీసి లోపలికి తోసాడు… అలా వాడు ఓ నాలుగైదు సార్లు చేసాడు. కవిత తన నడుమును ఎత్తి ‘మ్..‘ అంటూ డాగీ పొజిషన్‌లో మారి మత్తుగా మూల్గింది. ఇక డ్రయివర్ తన వేగాన్ని పెంచి కవితని పోటువేయసాగాడు. తను క్రింద నుండి ఊగసాగింది. ఓ పది నిముషాలు అలానే వేగంగా కుమ్మాక డ్రయివర్ మరోసారి ఓండ్రపెట్టి తన వీర్యాన్ని ఆమె పిరుదుల్లోని బొక్కలో కార్చేశాడు… మరికాసేపటికే వాడి అంగం మెత్తబడి ఆ బొక్కలోంచి బయటకివచ్చేసింది… డ్రయివర్ కవితని ముందుకి తిప్పి మిసమిలాడే తన భారీ చన్నులని తన చేతులతో ఒకసారి తనివితీరా నొక్కాడు. కవిత లేచి తనకింత మజానిచ్చిన వాడి అంగాన్ని తన చేతులతో తడిమి దాన్ని ముద్దు పెట్టుకుని దానికి ‘థాంక్స్‘ చెప్పి లేచింది. వాడిదైతే అప్పుడు పడుకుని వుంది.
ఇద్దరూ తమ బట్టల్ని వేసుకుని అక్కడి నుండి నిష్క్రమించారు.

ఇక అనూష విషయానికొస్తే…
ఆ డ్రయివర్ , “హమ్మా…” అని బిగ్గరగా అరుస్తూ తనని ఒక్కసారిగా వదిలేసి తన తలని పట్టుకొని
నేలమీద పడిపోవడం చూసి ఆమె ఒక్కసారిగా షాకయ్యింది. ఇంతలో ఎవరో ముందుకి వచ్చి తన చేతిని పట్టుకుని, “రా… అనూషా…!” అని గుసగుసగా అంటూ తనని లాగారు. అదెవరో తనకి అర్ధం కాలేదు. తనకి బుర్రంతా మొద్దుబారిపోయినట్టుగా అనిపించింది. చలి జ్వరం వచ్చినట్లుగా ఒళ్ళంతా గజగజా వణికిపోతోంది… అలానే కన్నీళ్లు ఒక పొరలాగ మారి అంతా మసకబారినట్టుగా ఉంది. మళ్ళీ ఆ మనిషి తన చేతిని లాగడంతో తను కూడా ఏమీ ఆలోచించక వారి వెంట నడిచింది. ఓ నాలుగైదడుగులు నడిచేసరికి వెనక చప్పుడయితే మళ్ళి వెనక్కి తిరిగి చూసారు అప్పుడే, డ్రయివర్ ఆకారం పైకి లేవడం అనూషకీ కనిపించింది.
“అనూ… ఈ పొదల్లో దాక్కుంద్దాం పదా… లేకపోతే వాడు మనల్ని చూసేస్తాడు…” అని ఆ మనిషి అనటంతో ఇద్దరూ ఆ గుబురు పొదల్లోకి దూరి దాక్కున్నారు. ఆ వ్యక్తి చాలా మెల్లగా మాట్లాడటం వల్ల గొంతు కాస్త హస్కీగా అనిపించి అది ఎవరో అర్ధంకాలేదు అనూషకి. తన చేయి ఇంకా ఆ మనిషి చేతుల్లోనే వుంది. అప్పుడే వాళ్ళకి డ్రయివర్ అరుస్తూ మాట్లాడిన మాటలు వినిపించాయి.
“ఎవడ్రా… నన్ను గొట్టిన దొంగలంజా కొడుకు… దొంగలా కొట్టడం కాదు… గుద్దల్లో దమ్ముంటే నా ముందుకి రండ్రిబేఁ!” అంటూ వాడు గట్టి గట్టిగా అడుగులేసుకుంటూ తామున్న వైపుకే రావడం చూసి మరింత కంగారు పడిపోయింది అనూష. తన పక్కనున్న వ్యక్తి చేయి తన భుజం చుట్టూ పడింది. ఇద్దరూ చూస్తుండగానే ఆ డ్రయివర్ వాళ్ళని దాటిపోయాడు. అనూష పక్కనున్న వ్యక్తి ఆమె చేతిని వదిలేసి మెల్లగా అనూష వీపుని నిమురుతూ, “హా… ఇంకేం పర్లేదు, అనూ…. వాడెళ్ళిపోయాడు…” అని అన్నాడు. అనూష వెంటనే తన రెండు చేతులతో తన తడి కళ్ళని తుడుచుకుని తలని ఒకసారి విదిలించి తన పక్కనున్న వ్యక్తిని చూసింది; చీకట్లో మనిషి కనపడలేదు గానీ, ఆకారం లీలగా కనపడింది; “రాజేష్…!” అంది అనూష మెల్లగా…
“ఏం పర్లేదు, అనూ…” అని రాజేష్ మళ్ళీ అంటూ అనూష వైపు తిరిగి ఆమె దగ్గరికి జరిగి ఆమె చెంపలను తన వేళ్ళతో నిమురుతూ మెల్లగా ఆమె దగ్గరికి ఆమె పెదాలను చుంబించడానకి ప్రయత్నించాడు. అప్పుడే అనూష వాడ్ని పక్కకి తోసేసి, “వద్దు, రాజేష్… నాకు ఇష్టం లేదు…” అంటూ లేచి వెళ్ళబోయింది. రాజేష్ అనూష వంక చిత్రంగా చూస్తూ ఆమె చేతిని పట్టుకుని ఆపి, “హేయ్… ఏమైంది నీకు…? ఇష్టం లేకుండానే వచ్చావా ఇక్కడికి…!” అని అడిగాడు.
“లేదు.. హ్… నాకు.. ఇప్పుడు నచ్చడం లేదు… చాల భయంగా వుంది… నేనెళ్ళిపోతాను… నన్నొదిలేయ్… ప్లీజ్..!” అంది తన చేతిని విడిపించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ.
అనూషకి ఇంతకుముందు కలిగిన కామోద్రేకము కాస్తా ఆ డ్రయివర్ రాకతో చల్లబడిపోయి ఒళ్లంతా భయం ఆవరించింది.
రాజేష్ అనూష చేతిని వదిలేస్తూ, “సరే, అనూ…. నీ ఇష్టం లేకుండా నేనేమీ చెయ్యను. కానీ, ఇప్పుడే వెళ్తే మనం మళ్ళీ వాడి కంటపడే అవకాశం వుంది… కాసేపు ఇక్కడే వుండి ఎవరూ రావడం లేదని నిశ్చయించుకున్నాక అప్పుడు పోదాం.!” అని అన్నాడు. అనూషకి కూడా అది నిజమే అనిపించింది. వెనక్కి పోయి అక్కడే చాటుగున్న బండమీద కూర్చుంది. రాజేష్ కూడా వెళ్లి తన పక్కనే కూర్చున్నాడు.
కాసేపటికి చల్లగాలి బలంగా వీస్తుండటంతో రాజేష్ చొరవగా అనూష కప్పుకున్న దుప్పటిని లాక్కొని తను కూడా అందులో దూరిపోయాడు. అనూష కూడా అందుకు ఏమీ అభ్యంతరం తెలుపక అలానే మౌనంగా కూర్చుని వుంది. కానీ, తన గుండె లయలో చిన్నగా మార్పు వచ్చింది. ఇప్పుడు ఒకర్నొకరు తగులుకుని కూర్చోవడంతో ఇద్దరి శరీరాల్లో సహజంగానే వేడి ఉత్పన్నమయింది… రాజేష్ నెమ్మదిగా తన చేతిని అనూష భుజం చుట్టూ వేసి మెల్లిగా ఓసారి నిమిరాడు. అనూష చప్పున తల తిప్పి వాడి వైపు చూసింది. రాజేష్ ముఖం నేలని చూస్తూంది. కానీ, అతని చెయ్యి అనూష భుజాన్ని నిమురుతూనే వుంది. ఎందుకో, అనూష వాడ్ని ఆపే ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. మెల్లగా ఆమెలోని కలవరం తగ్గి దాని స్థానే కోరిక రాజుకోసాగింది. తనకు తెలీకుండానే తన వూపిరి వేగవంతమైంది… తన యద ఉప్పెనలా ఎగిసిపడుతోంది. రాజేష్ అనూషలో మార్పుని గమనించి మెల్లగా ఆమె వైపు చూసాడు. అనూష ఇంకా రాజేష్ వైపే చూస్తోంది. ఆ చిమ్మచీకట్లో వారి కళ్లలోని భావాలు కనపడట్లేదుగానీ, ఒక శరీరం భాష మరో శరీరానికి అర్ధమవుతూనే వుంది.
రాజేష్ ఈసారి మరలా తన ముఖాన్ని అనూష దగ్గరికి తీసుకొచ్చి ఆమె పెదవులని చేరువవుతుంటే, అనూష అదురుతున్న పెదాలతో అప్రయత్నంగా, “వ్..వద్దు.. ర్..రాజ్—” అంటూ అనబోయింది… కానీ, రాజేష్ ఆ మాటలు పూర్తి కానివ్వలేదు. తన నోటితో ఆమె నోటిని బంధించి ఆమె అధరామృతాన్ని రుచి చూడసాగాడు… అనూష కూడా తన జీవితంలో మొట్టమొదటి ముద్దుకి మైమరచిపోయి ఎటువంటి ప్రతిఘటన చేయక అతని కౌగిలిలో వెచ్చగా ఒదిగిపోయింది. రాజేష్ అనూష వెన్నుని నిమురుతూ ఒక చేతితో నడుముని ఒడిసిపట్టి చిన్నగా అదిమాడు. అనూషకి జివ్వుమనిపించి అతన్ని ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుపోయింది. ‘స్…అహ్…‘ చిన్నగా మూల్గింది. రాజేష్ ఆబగా ఆమె ఎర్రని పెదాలని చప్పరించసాగాడు. అనూష కూడ తమకంతో అతని ముద్దుకి ప్రతిస్పందిస్తూ తన వేళ్ళని అతని వుంగరాల జుత్తులోనికి జొప్పించింది… మరికాసేపటికే ఇద్దరి నాలుకలూ ఒకదాన్నొకటి పెనవేసుకుపోయాయి. నెమ్మదిగా అతని చేతులు అనూష చనుగుబ్బలను చేరుకున్నాయి. రాజేష్ వాటిని కసిగా ఓసారి నొక్కేసరికి అనూషకి సురుక్కుమని నొప్పి వచ్చి తను వెంటనే ఈ లోకంలోకి వచ్చి రాజేష్ ముద్దు నుండి విడువడి తన యద మీదున్న అతని చేతులని తోసేస్తూ, “వ-ద్దు… రా-జే-ష్… చా-ల నొ-ప్పి-గా వుం-ది…వ-ద్దు…” అంది వూపిరిని వేగంగా తీసుకుంటూ. రాజేష్ వెంటనే తనతో, “సారీ… నీకు అక్కడ నొప్పిగా వుందా…? చూడు, అనూ… నిన్ను బాధపెట్టడం నాకూ ఇష్టం లేదు. నీకు కూడా ఇష్టం కాబట్టే చేసాను. నీకిష్టం లేనిదీ, నీకు బాధ కలిగించేది ఏదీ నేను చేయను… ప్రామిస్… సరేనా…! కానీ, నాకొక్క అవకాశం ఇచ్చావంటే నీ నొప్పిని నేను కచ్చితంగా పోగొడతాను…!” అంటూ అనూష చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని నిమురుతూ నమ్మకంగా చెప్పాడు. అనూష ఏం చెప్పాలో తెలియలేదు. నాస్మిన్ చెప్పినట్లు తనకు ఆ క్షణమే కావాలనిపిస్తోంది, మరుక్షణం వద్దనిపిస్తోంది. ఎటూ తేల్చుకోలేక అలా మౌనంగా తన తలని దించుకుని వుండిపోయింది. అనూష తన చేతిని ఇంకా వెనక్కి తీసుకోకపోవడంతో రాజేష్ ఆమె తన మాటని మన్నించిందని భావించి సంశయిస్తూనే తాము కప్పుకున్న దుప్పటిని తీసి అక్కడే నేల మీద పూర్తిగా పరిచాడు. అందుకు తనేమీ అడ్డు చెప్పకపోవడంతో కాస్త ధైర్యంగా ఆమె భుజాలను తడుముతూ అక్కడ కమీజుకి మెడ దగ్గర వున్న ముడిని పట్టుకులాగాడు. అది కాస్త వదులుగా అవ్వడంతో నడుం దగ్గరకి వచ్చి కమీజు అంచుని పట్టుకుని మెల్లగా పైకెత్తుతూ ఆమె తలమీద నుంచి పూర్తిగా తీసేసాడు. అనూష భారంగా ఓ నిట్టూర్పుని వదిలింది. ఆ చీకట్లో పెద్దగా ఏమీ కనపడదని తెలిసినా రాజేష్ తన కమీజుని తీసేయగానే అనూష కాస్త సిగ్గుపడి వెంటనే తన చేతులతో ముందుభాగాన్ని కప్పుకోడానికి ప్రయత్నించింది. రాజేష్ చిన్నగా నవ్వుతూ అనూష చేతులని పట్టుకుని తన భుజాలమీద పెట్టుకుని ముందుకి వంగి మరలా తన పెదాల మీద తన పెదవులతో దస్ఖతు చేసాడు. అనూష అతని మెడ చుట్టూ తన చేతులని బిగించేసింది. రాజేష్ తన పెదాలతో అనూష మెడమీద గిలిగింతలు పెడ్తూ అలానే బ్రా స్ట్రాప్ ని తొలగించాడు. దాంతో ఆ అడ్డంకి తొలగి ఆమె పాలపొంగులు స్వేచ్ఛగా ఆ అడవిగాలిని పీల్చుకుని నిటారుగా నిలబడ్డాయి…. ఆ చల్లని గాలి ఏ అచ్చాదనా లేని తన లేలేత వక్షోజాలను తాకుతుంటే సన్నగా వణికింది అనూష. రాజేష్ ఆమె బ్రాని తీసి పక్కన పెట్టి మెల్లగా తన నోటిని ఆమె కుడి చన్ను దగ్గరకు తెచ్చి మెల్లగా గాలి వూదాడు. అనూష ‘ఊ..‘ అంటూ వణికిపోయింది. తర్వాత మెల్లగా ముచ్చికని తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు. అనూషకి ఒకరకమైన తిమ్మిరి ఒళ్లంతా పాకింది. తన చేతుల్ని రాజేష్ మెడ చుట్టూ వేసి, “మ్… రాజేష్…” అంటూ మత్తుగా మూల్గింది. వాడలా చీకుతూనే ఒక చేతిని ఆమె సన్నని నడుము దగ్గరకు తెచ్చి సుతారంగా ఓమారు నొక్కాడు. తిన్నగా కూర్చుండిపోయింది తను. వాడి మరో చేయి ఆమె సల్వార్ లోనికి చొచ్చుకుపోయి పేంటీ మీదనించే ఆమె ఆడతనాన్ని తడమసాగింది. అనూషకి ఒళ్ళంతా తీయని సలపరం మొదలవుతోంది. రాజేష్ అనూష చన్నుని సాంతం తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు. “మ్మ్మ్… నాకేదో..హ్ అయిపోతోంది… రా-జే-ష్…” అంటూ మూలిగింది తను. వాడి అంగం పేంట్లో మెల్లగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటోంది. అనూష కుడి స్తనాన్ని వదిలి దాని మీద మరొక్కసారి ఊదాడు. అక్కడంతా జిల్లుమని అనిపించింది తనకి. నొప్పి కూడా చాలావరకు పోయినట్టయింది. రాజేష్ ఆనక ఆమె ఎడమ స్తనాన్ని కూడా నోట్లోకి తీసుకొని అలానే చీకసాగాడు. అనూషకి కుదురుగా వుండటం కష్టమయింది. వాడు ఆమె కన్నెపువ్వుపై రాపిడిని కొనసాగిస్తూ ఆమె మదనకీలని పట్టుకొని మెల్లగా నలిపాడు. అంతే, ఆమె పువ్వునుండి స్రావాలు వెలువడి పేంటీ పైనుండి ప్రేరేపిస్తున్న రాజేష్ వేళ్ళకి ఆ వెచ్చాని చెమ్మ తగిలింది. తర్వాత వాడు తన రెండు చేతులతో అనూష నడుముని ఒడిసిపట్టి ఆమెను లేపి కింద పరిచిన దుప్పటి మీద జాగ్రత్తగా పడుకోబెట్టాడు. అనూష ఇంకా తన చేతులని రాజేష్ చూట్టు వుంచడంతో వాడు కూడా పట్టు తప్పి తన మీద అలానే పడిపోయాడు. అనూషకి ఒళ్ళంతా తాపం పెరిగిపోవడంతో రాజేష్ ని తన మీద గట్టిగా నొక్కుకుంది. అప్పుడే, తన తొడల మధ్య రాజేష్ ఆయుధం గట్టిగా తగిలింది. ఇందాకటినుంచి తన పువ్వులో సలుపుగా వుండటంతో అప్రయత్నంగా తన నడుముని పైకెత్తి రాజేష్ అంగాన్ని తనకి మరింతగా అదుముకుంది. స్త్రీ పురుషుల సంభోగం గురించి నేర్పించడానికి ప్రత్యేకంగా ఎవరూ పేజీలు పేజీలు పుస్తకాలు వ్రాయనక్కరలేదు… అది సహజంగానే వాళ్ళకి సంప్రాప్తించే ప్రక్రియ. అనూష చర్యని గమనించిన రాజేష్ తన చేతులని కిందకి తీసుకెళ్ళి అనూష సల్వార్ బొందుని లాగి మెల్లగా దాన్ని మొత్తంగా కిందకి దించేసాడు… పేంటీతో సహా…!
తర్వాత రాజేష్ కూడా అనూష బిగి కౌగిలి నుండి బయటపడి తన పేంటుని కూడ విప్పేసాడు. ఇప్పుడు వాడి ఆరంగుళాల అంగం పదునెక్కి తన తొడలని వెచ్చగా తగులుతుంటే ఆమెకి తనువంతా ఆరాటంతో ప్రకంపనలు చెలరేగాయి. రాజేష్ తన వేళ్ళతో ఆమె పాలపొంగులను నిమురుతూ వాటి నడుమనున్న లోయలో ఒక వేడి ముద్దుని పెట్టి అలానే మెల్లగా కిందకి దిగుతూ ఆమె శరీరం పై ముద్దుల వర్షం కురిపించసాగాడు. ఆమె బొడ్డుని చేరి దానికి ఓ పీల్చుడు ముద్దుని ఇచ్చి కాసేపు తన నాలుకతో దాన్ని కెలికాడు. అనూషకి చక్కిలిగిలిగా అనిపించి సన్నగా మూల్గుతూ గింజుకోసాగింది. తర్వాత రాజేష్ కిందకి దిగుతూ ఆమె మెత్తని పొత్తికడుపుని గాఢంగా చుంబించి చివరికి ఆమె మదనమందిరాన్ని చేరాడు. చుట్టూ చల్లని గాలి వీస్తున్నా వారిద్దరి శరీరాలు మాత్రం వేడెక్కుతూ వున్నాయి. అతని వెచ్చని ఊపిరి తన ఆడతనానికి తగులుతూ వుంటే అనూష ఆగలేక తన మొత్తని కాస్త ఎత్తింది. ఆ ఎత్తడంలో రాజేష్ మేకపోతులాంటి గెడ్డం ఆమె పువ్వుకి తగిలి అక్కడ ఏదో నెమలిపింఛంతో రాసిన అనుభూతి కలిగిందామెకు. వెంటనే కాస్త సిగ్గుగా కూడా అనిపించి తన కళ్లని మూసుకుంది. రాజేష్ ఆమె మెత్తని పిరుదులని ఒడిసి పట్టుకుని తన పెదాలతో ఆమె పలుచని నిలువుపెదాలని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. అనూషకి ఒళ్ళంతా పులకరించింది… తమకంతో ఆమె పై పెదాలు అదురుతున్నవి. రాజేష్ అలా తన చెమ్మగిల్లిన పూరెమ్మలని ముద్దాడుతుంటే తను అల్లాడిపోతూ, “స్…హా…హమ్మా…. రాజేష్… మ్మ్…” అని మూల్గసాగింది. ఆమె పువ్వులోంచి రసాలు వూరి ఆ ప్రదేశమంతా తడిగా అయిపోయింది… రాజేష్ ఆగకుండా తన పూరెమ్మలని కెలుకుతూ తన నాలుకని ఆ చీలికలోకి నెట్టాడు. సర్రున ఒళ్ళంతా కరెంటు పాసయినట్టనిపించింది అనూషకి. తను తమకంతో మూల్గుతూ కింద పరచిన దుప్పటిని తన గుప్పిట బిగించింది… తన కళ్ళు మెల్లగా అరమోడ్పులయ్యాయి… ఊపిరి ఆగిపోతున్నట్లుగా అనిపించడంతో గట్టి గట్టిగా వూపిరి తీసుకోసాగింది. “రాజ్..జేష్… హ్… న్…నాక్…కేదోలా..హ్ వుందీ… స్… ఏదో… అయిపోతోందీ… ర్..రా-జే-ష్…” అంటూ సన్నగా మూల్గులు తన నోటివెంట వస్తున్నాయి… రాజేష్ తన నాలుకతో ఆమె కామనాడులని మీటుతుంటే ఆమెకి రసప్రవాహం మరింతగా పెరిగింది. కన్ను పొడుచుకున్నా కానరాని ఆ కటిక చీకట్లో కూడా తన కనులముందు తారాలోకం మొత్తం ప్రత్యక్షమైంది. తన చన్నులు కూడా చాలా భారంగా అగుపించాయి. దాంతో, అనూష, “రాజేష్… ఏదో ఒకటి చెయ్… ప్లీజ్….” అంటూ గింజుకోవడం మొదలెట్టింది. రాజేష్ తన రెండు చేతులతో అనూష నడుముని పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కాడు. తను ఒక్కసారిగా ఎగిరిపడింది. ఆ ఎగిరిపడటంలో రాజేష్ నాలుక ఆమె పువ్వులోనికి మరింతగా చొచ్చుకుపోయింది. అనూష రాజేష్ చేతులని పట్టుకొని తన యదభారాలపై వేసుకుంది. అవి రబ్బరు బెలూన్లకు మళ్ళే పూర్తిగా నిలబడి ఆకాశం వైపు చూస్తున్నాయి… రాజేష్ అనూషకి నొప్పి కలగకుండా వాటిని మెల్లగా పిసకసాగాడు. అయినా, అనూషకి ఎందుకో కాస్త ఇబ్బందిగా అనిపించింది… “మ్…ర్..రాజేష్… గట్టిగా… స్… ఇంకా… గట్టిగా చెయ్యు వాటిని…..నొప్పొచ్చినా పర్లేదు” అంటూ తన చేతులని వాడి చేతులమీద వేసి నొక్కింది. తనే అనుమతినిచ్చాక ఇంక వాడికిక యెదురేముంది. దాంతో, తన ప్రతాపమంతా వాటిమీద చూపెట్టాడు… అతని పిసుకుడికి అనూషకి ప్రాణం గాల్లో తేలిపోతున్నట్లుగా అనిపించింది… “హ్… హ్..” అంటూ నిట్టూర్పులు వదలసాగింది. కింద ఆమె కాలి వేళ్ళు తగిలి తన ఆయుధం పేలిపోయేలాగ తయారై నరాల్లో నొప్పి లేవడంతో రాజేష్ వెంటనే అనూష మీదకెక్కేసాడు. అతని అంగం మరలా తన తొడలని తాకుతూ తన పొత్తి కడుపుని గుచ్చుకునేసరికి అనూష చేతులు అప్రయత్నంగా కిందకి వెళ్ళి అతని అంగం దగ్గరికి చేరాయి గానీ, తను దాన్ని తాకడానికి తను సంశయించి అంగుళం దూరంలో ఆగిపోయింది. రాజేష్ కి ఆమె పరిస్థితి అర్ధమై వెంటనే తన అంగాన్ని కాస్త పైకి తెచ్చి ఆమె చేతికి తగిలించాడు. అది వేడిగా కాలిపోతోంది. అనూష తటపటాయిస్తుండగా రాజేష్, “మ్… దాన్ని పట్టుకో…!” అన్నాడు. అనూష దాన్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని మెల్లిగా పామింది. గట్టిగా వున్నా మఖమల్ లా వుందది. రాజేష్, “మ్… అనూ…” అని చిన్నగా మూల్గుతూ ఆమె పెదవులను అందుకున్నాడు. ఆమె వాడి అంగాన్ని నొక్కసాగింది… రాజేష్ అనూష ముఖాన్ని తన రెండు చేతులతో పట్టుకుని పెదవులని గట్టిగా ముద్దాడుతూ హస్కీ వాయిస్ లో ఇలా అడిగాడు.
“ఆహ్… అనూ… చెయ్యనా…. నాదాన్ని పెట్టనా…?”
“మ్…”
“ముందు కొంచెం నొప్పిగా వుంటుంది మరి… పర్లేదా…”
“మ్…”
“అలాక్కాదుగానీ, సరిగ్గా చెప్పు… పెట్టనా..?”
“ప్చ్…మ్… పెట్టు… రాజేష్… ఇంక ఆగటం నావల్ల కాదు…” అంటూ జీర నిండిన గొంతుతో రాజేష్ అంగాన్ని గట్టిగా నొక్కి చెప్పింది.
తన నొక్కుడుకీ, మాటలకీ రాజేష్ వెర్రెక్కిపోతూ అనూష పెదవులని గాఢంగా చుంబించాడు… తను వాడి అంగాన్ని ఇంకా గట్టిగా పట్టుకొంది. రాజేష్ కింద తన కాళ్ళతో ఆమె తొడలని బాగా ఎడం చేసాడు. అనూష ఒకరకమైన ఉద్రేకంతో తన ఊపిరి బిగపెట్టి తన కాళ్ళను మడిచి ఎదురుచూడసాగింది. రాజేష్ ఒక చేత్తో తన స్తనాలని ఒత్తుతూ మరో చేత్తో తన అంగాన్ని ఆమె చేతుల్లోంచి విడిపించుకుని ఆమె తొడల మధ్యకి తెచ్చి తన వేళ్ళతో ఆమె యోనిని తడుముతూ గురి చూసి మెల్లగా లోనకు తోసాడు. ఎంతైనా కన్నెపువ్వు కదా… చాలా టైట్ గా వుండి లోనకి పోలేదు. అనూషకి వాడి దాని మొన గుచ్చుకోగానే ఒక్కసారిగా నొప్పిగా అనిపించి “ఆహ్…” అంటూ గట్టిగా అరవబోయింది. రాజేష్ వెంటనే అనూష పెదాలని మూసేయడంతో ‘మ్..మ్…‘ అన్న శబ్దం మాత్రమే తన నోటిని దాటుకుని రాసాగింది. రాజేష్ మళ్ళా ఇంకోసారి తన అంగాన్ని కాస్త బలంగా ముందుకి తోసాడు. అంతే, ఆమె కన్నెపొర తొలగిపోయింది. ఆ నొప్పిని తట్టుకోలేక అనూష కనుగుడ్లు బయటకొచ్చేసాయా అన్నట్టుగా పెద్దవయ్యాయి. తనలోకి ఒక పదునైన కత్తిని దింపినట్టుగా అనిపించింది. గట్టిగట్టిగా మూల్గులు ఆమె నోటినుండి వెలువడుతున్నాయి. రాజేష్ భుజాలని బలంగా పట్టుకొని తనకేసి అదుముకుంది. ఆమె కళ్ళ కొసనుండి నీరు సన్నని ధారగా కారుతోంది (లిటరల్లీ తనది అరణ్య రోదన అయింది). రాజేష్ తన చేతులతో ఆమె స్తనాలను నొక్కుతూ తనని శాంతపరిచేందుకు ప్రయత్నిస్తూనే కిందనుండి తన అంగాన్ని ఆమెలోనికి పూర్తిగా నెట్టేసాడు. అనూషకి ఒక్కసారిగా కళ్ళు తిరిగినట్లయింది… తన తలని నేలకి పూర్తిగా ఆన్చేసి అలానే తన కళ్ళు తేలేసింది. కానీ, తన చేతులు ఇంకా అతని భుజాలని పట్టుకునే వున్నాయి. రాజేష్ కూడా కాసేపు ఆగాడు. తన పెదాలను ఆమె పెదాలనుండి తీసి మెల్లగా తన కుడి స్తనాన్ని నోట్లో పెట్టుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు. ఒక చేత్తో అనూష భుజాన్ని పట్టుకుని మరో చేత్తో ఆమె రెండో స్తనాన్ని పిసకసాగాడు. రాజేష్ తన చన్నుమొనని మెల్లగా లాగినట్టుగా కొరకడంతో అనూష కాస్త కదిలి వాణ్ణి చూసింది. రాజేష్ ‘చెయ్యనా‘ అని కళ్ళతో అడిగాడు. ఆమె వెంటనే చిన్నగా, “చ్-చేయ్…..” అంటూ మూలిగింది. దాంతో, రాజేష్ తన అంగాన్ని నెమ్మదిగా బయటకితీసి మళ్ళీ కసుక్కున లోపలికి తోసాడు. ‘అక్…ఆ..హ్..” అని మత్తుగా మూల్గుతూ అనూష రాజేష్ ని కౌగిలించుకుంది. నొప్పి కాస్త తగ్గిందీసారి. రాజేష్ మళ్లా అలానే తన అంగాన్ని బయటకి తీయడం లోపల పెట్టడం చేస్తుంటే తనకి పూ..గోడల్లో ఏదో జిలజిలగా అనిపించి వెంటనే మాయమవసాగింది. వాడి ప్రతీ పోటుకి వాడి బాల్స్ తన పూరెమ్మలని తాకుతుంటే తన ఆనందం ద్విగుణీకృతమవుతోంది… ఆమె యోని నుండి రసాలు కారుతూ అతని అంగాన్ని మాలిష్ చేస్తుంటే అతని వేగం అంతకంతకూ పెరిగిపోసాగింది. అనూష కూడా కాసేపటికి అతనికి సమానంగా ఎదురొత్తులివ్వడంతో ఆమె చన్నులు బంతుల వలే పైకి కిందకీ వూగసాగాయి. అలా ఓ పావుగంటసేపు కుమ్మాక అనూష తన చేతులని రాజేష్ మెడ చుట్టూ వేసి గట్టిగా మూల్గుతూ తన భావప్రాప్తిని చేరుకుంది. రాజేష్ కి ఇంకా అవ్వకపోవడంతో తను మరికాసేపు అలానే కుమ్మి సడెన్ గా తన అంగాన్ని ఆమెలోంచి తీసేసి లేచి తన వెచ్చని మన్మధరసమును ఆమె పలుచని పొట్టమీద కార్చేసి ఆమె స్తనాల మధ్యలో తల ముంచి పడుకుండిపోయాడు.
ఓ పది-పదిహేను నిముషాలు సేదతీరాక ఇద్దరూ నెమ్మదిగా లేచారు. రాజేష్ తన పేంటు వేసుకున్నాడు. అనూష తన దుప్పటితో తన వంటిని శుభ్రంగా తుడుచుకుని తన బట్టల్ని వేసుకుంది. తొడల మధ్య కొంచెం నొప్పిగా అన్పించిందామెకు.
ఇద్దరూ కలిసి చేతిలో చెయ్యేసుకుని బస్సు దగ్గరికి నడిచారు. అనూష మధ్యలో రాజేష్ వైపు తిరిగి ముఖాన్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని అతని పెదాలని ముద్దాడి, “ఐ లవ్ యూ… రాజేష్!” అంది. రాజేష్ కూడా తన పెదాలని జుర్రుకుంటూ, “ఐ టూ లవ్ యూ… అనూ!” అని, ‘బోరుకొట్టేదాక‘ అని లోపల అనుకున్నాడు.

ఇక బస్సు ముందు చిన్నచిన్న గుంపులుగా నిల్చున్న అమ్మాయిల్లో కొంతమంది అమ్మాయిలు హార్స్లీ హిల్స్ లో ఏమేమి విశేషాలు వుంటాయో, అక్కడి వెళ్ళాక ఏమేమి చూస్తామో అని ఊహిస్తూ కబుర్లు చెప్పుకోసాగారు. మరికొంతమంది అమ్మాయిలు ఇందాక బస్సులో నడిచిన భాగోతాల గురించి చర్చించుకోసాగారు. ఇంచుమించుగా అక్కడ అడవిలో అనూష ఆ డ్రయివర్ కి తారసపడిన సమయానికి ఇక్కడ లావణ్య తన స్నేహితురాళ్ళతో కబుర్లు చెప్తూ వుంది. తను వాళ్లతో మాట్లాడుతోందన్న మాటేగానీ తన మనసు మాత్రం శంకర్ చుట్టూ తిరుగుతోంది. ఇందాక శంకర్ తన రసాలను జుర్రుకున్నప్పటినుంచీ తనకు ఆ ప్రదేశంలో ఏదో తీయని నొప్పి ఉత్పన్నమయ్యింది. పైగా ఆ తర్వాత తన స్తనాలను మళ్ళా పిసకడంతో తనలో అగ్గి రాజుకుంది. అయితే, సరిగ్గా అప్పుడే బస్సు ఆగిపోవడంతో శంకర్ తన పరిస్థితిని పట్టించుకోకుండా అక్కణ్ణించి వెళ్ళిపోయాడు. ఇలా సగం కెలికి వదిలితే ఆ బాధని తట్టుకోడం చాలా కష్టం. చాలాసేపు తనలోతాను మధనపడ్డాక ఈ రాత్రికే ఎలాగోలా శంకర్ చేత ఆ ప్రాక్టికల్ ని చేయించుకోవాలని ధృడ నిశ్చయానికి వచ్చిందామె. అందుకే, తన గుంపు నుండి బయటపడి శంకర్, అజయ్ మాట్లాడుకుంటున్న చోటికి వెళ్ళింది.
వాళ్ళు ఆమె రాకని గమనించి తమ మాటలని ఆపి ఆమెనే ఆసక్తిగా చూడసాగారు. లావణ్య తమ దగ్గరికి రాగానే శంకర్ ఏంటన్నట్టుగా కళ్ళెగరేసాడు.
“సార్… మీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి…” అని తల దించుకుని అంది.
శంకర్ మరలా తన కళ్ళని ఎగరేస్తూ, “ఏం మాట్లాడాలి?” అన్నాడు.
“సార్… నేను… ఒ-ఒంటరిగా మాట్లాడాలి.. మీతో!” అంది పక్కనున్న అజయ్ వంక ఇబ్బందిగా చూస్తూ.
ఇందాక బస్ లో శంకర్ తన తొడల మధ్య తన నాలుకతో దాడి చేస్తున్నప్పుడు అజయ్ తననే చూస్తుండడం తను గమనించింది. అందుకే, తను మన టఫ్ ని చూసి సిగ్గుతో తన తల దించుకుంది.
ఆమె బుగ్గలు ఎర్ర బడ్డాయి. అఫ్కోర్స్… ఆ చీకట్లో అది పెద్దగా ఎవరికి కనపడదు అనుకోండి.
శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ అజయ్ తో, “ఒక్క నిముషం,” అంటూ లావణ్యతో పాటూ అలా ముందుకి నడిచాడు. అజయ్ కొంటెగా నవ్వుతూ, “ఏం పర్లే… టేక్ యువర్ ఓన్ టైం…” అని శంకర్ తో అని ‘ఈలోగా నేను నా డార్లింగ్ మీనా ఏం చేస్తుందో చూసొస్తా…‘ అని అనుకుంటూ బస్సు వైపు కదిలాడు.
లావణ్య, శంకర్ అలా రోడ్డు పక్కన వున్న మట్టి దారిలో నడవసాగారు.
“హ్మ్… చెప్పు… ఎంటీ మాట్లాడాలన్నావ్…?” అంటూ లావణ్య భుజం చుట్టూ చెయ్యేసి ఓసారి నొక్కాడు.
లావణ్య ‘స్‘ అంటూ సన్నగా మూల్గి, “ఎ-ఎ-ఏం ల్-లేదు… స్..సార్… అ-అదీ…—” అంటూ తడబడుతూ చెప్పసాగింది. అయితే, ఇందాక లావణ్య వెనుక సీట్లో కూర్చున్న కమల, నీలవేణి ఇంకా అటు పక్కన కూర్చున్న దీప్తీ వాళ్ళని రహస్యంగా వెంబడిస్తున్నారు. లావణ్య ప్రాక్టికల్ ఎక్సపీరియన్స్ పొందటానికే శంకర్ సార్ తో వెళ్తోందని వాళ్ళకు తెలుసు. వాళ్ళ వెనకే వెళ్తే అది చూసే భాగ్యం కలుగుతుందని వాళ్ళ ఆశ.
శంకర్ తన చేతిని అలా కాస్త కిందకి జరిపి ఆమె కుడి స్తనాన్ని నొక్కాడు. లావణ్య గాఢంగా వూపిరి తీసుకుంది. తన యద మళ్ళీ బరువెక్కుతోంది.
శంకర్ మెల్లగా ఆ ప్రదేశాన్ని నిమురుతూ, “ఇందాక అడగడం మర్చిపోయాను… నేను చేసింది నీకు నచ్చిందా…?” అని అడగ్గానే లావణ్య అతని చర్యలకి పులకరించిపోతూ శంకర్ ని గట్టిగా వాటేసుకుని, “చెయ్యండి… సార్… పూర్తిగా కావాలి… నాకు…. ఇప్పుడే… ప్లీజ్…” వణుకుతున్న పెదాలతో వేడింది.
శంకర్ కి తను బాగా వేడిమీదుందని అర్ధమయింది. ఆ సెగ తనకి బాగా తగులుతోంది. తనింక పోటు పడేవరకూ వదిలేలా లేదు…!
శంకర్ లావణ్య చుబుకాన్ని పట్టుకుని పైకెత్తి ఆమె అదురుతున్న పెదాలకు తన పెదాలని చిన్నగా తాకించి తనని శాంతపరిచేందుకు ప్రయత్నించాడు. లావణ్య మెల్లగా, “ఐ లవ్ యూ సార్!” అంటూ గొణిగింది. తనని తాను ఇక కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతోంది.
శంకర్ ఓసారి వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. వెంటనే, వెనక వస్తున్న అమ్మాయిలు గబుక్కున పక్కనున్న చెట్ల వెనుక దాక్కున్నారు. తాము పెద్ద దూరం ఏమీ రాలేదనిపించింది శంకర్ కి. దాంతో, లావణ్య నడుమ్మీద చెయ్యేసి తనని అలా అడవిలోనికి తీసుకుపోయాడు… వాళ్ళ వెనకాలే ఆ ముగ్గురూ…!

★★★

అజయ్ మీనాక్షి కోసం బస్సు దగ్గరికి వెళ్ళాడు. సరిత అతను బస్సెక్కడం చూసి వెనకే పోయి చాటుగా వారి మాటలని వినసాగింది.అజయ్ బస్సెక్కి లోపలికి వెళ్ళాడు. మీనాక్షి, అంజలీలు ఏమాత్రం కదలకుండా అలానే వాళ్ళ కుర్చీలకి అతుక్కుపోయినట్టుగా కూర్చున్నారు. మీనాక్షి అజయ్ ని చూడగానే కాస్త కదిలింది. కానీ, పక్కన అంజలిని చూసి మళ్ళీ మామూలుగా కూర్చుంది. అజయ్ కి కూడా వెంటనే ఏం మాట్లాడాలో అర్ధం కాక అలా నిలబడి వారి వంక చూడసాగాడు. ఇంతలో అంజలి, “శంకర్ గారు ఎక్కడున్నారు అజయ్ గారు…?” అని అడిగింది. తను కూడా ఇందాకటినుంచి శంకర్ కౌగిలిలో వాలిపోవాలని ఎంతగానో కోరుకుంటోంది.
అజయ్ వెంటనే, “ఆ… బయటే… అక్కడెక్కడో దూరంగా ఒక్కడే వున్నట్టున్నాడు మేడం… ఏఁ… వెళ్తారేంటీ….?” అన్నాడు. తన మనసులో మాత్రం ‘వెళ్ళవమ్మా తల్లీ!‘ అనుకున్నాడు.
శంకర్ ఒంటరిగా వున్నాడన్న మాట విని అంజలి సంతోషంతో, “అలాగా… సరే, నేను వెళ్ళి చూసి వస్తాను. అతనితో టూర్ గురించి ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి!” అంటూ తన సీట్లోంచి లేచి గబగబా బస్సు దిగిపోయింది.
“హుఫ్…” అంటూ ఆ సీట్లో కూచుండిపోయాడు అజయ్.
“హమ్మయ్య… ఈ రాకాసి పీడ వదిలింది… ఇందాకటినుంచి ఇది నన్ను వదలదేఁ…” అంది మీనాక్షి మెటికలు విరుస్తూ.
అజయ్ వెంటనే మీనాక్షి పాల బిందెలని తన చేతులతో పట్టుకుని గట్టిగా పిసుకుతూ, “మళ్ళీ ఆమె వచ్చే అవకాశం లేకపోలేదు మీనా డార్లింగ్… అందుకే, నువ్వు అలా బస్సుకి అటుపక్కనున్న కిలోమీటరు రాయి కనపడుతూ వుందిగా…. అక్కడికి వెళ్ళావనుకో… నేను అన్నీ సరి చూసుకుని నిన్నొచ్చి కలుస్తాను,” అన్నాడు.
మీనాక్షి ‘సరే‘నంటూ తలూపి ముసిముసిగా నవ్వుతూ తన సీట్లోంచి లేచింది. అజయ్ కి ఆమె బలిసిన పిరుదులు కనపడగానే ఆపుకోలేక గట్టిగా చరిచాడు. తను వెనక్కి తిరిగి అజయ్ వైపు కైపుగా చూసి తన పెదవి కొరుక్కుంటూ, “నువ్వు కూడా త్వరగా వచ్చేయ్…!” అనేసి కన్నెపిల్లలాగ చెంగుచెంగున గెంతుకుంటూ బస్సు దిగి ఆ చీకటి దారిలోకి పోయింది.
అజయ్ కూడా నవ్వుకుంటూ బస్సు దిగబోతుండగా సరిత లోపలికొచ్చి, “నువ్వు నిజంగా దేవాంతకుడిలా వున్నావ్… మా అమ్మ గురించి నాకు తెలుసు… కానీ, నాలాగ మరీ అంత తొందరగా ఎవరికీ పంగ చాపే రకం కూడా కాదు. అలాంటిది, ఈ మొదటి పరిచయంలోనే తనని నువ్వెలా నీవైపుకి తిప్పుకోగలిగావ్… ఇందాక, చెయ్యి ముందుకి పెట్టి తనని నువ్వు కెలుకుతున్నప్పుడే నాకు చాలా ఆశ్చర్యమేసింది. మా అమ్మ నిన్నేమీ అనకుండా అంత సైలెంటుగా ఎలా వుందో ఎంత ఆలోచించినా నా బుర్రకి తట్టడం లేదు… అందుకే, నీ వొళ్ళో పడుకుని—” అంటూ లొడలొడా వాగేయడం మొదలెట్టింది. అజయ్ వెంటనే సరిత పెదాలని తన పెదాలతో మూసి ఆ మాటల ప్రవాహానికి అడ్డుకట్ట వేసాడు. ఆనక తనని ఇప్పుడే ఖాళీ అయిన సీట్లో కూర్చోబెట్టి ఆమె ఎత్తులని మర్ధిస్తూ మెల్లగా ఇలా అన్నాడు.
“మీ అమ్మ కూడా లంజే… నీకన్నా పెద్ద లంజ. తనకీ నాకు చాలా దినాల నుంచే ఎఫైర్ నడుస్తోంది..! మొదటి పరిచయంలోనే దాని పూకు, గుద్ద రెండూ పగల దెంగాను… అంతేగాదు, ఈ టూర్ కి నన్ను రమ్మని పిలిచింది కూడా మీయమ్మే…!”
“అవునా…!” అంటూ నోరెళ్ళబెట్టింది సరిత.
“ఆ… అన్నట్టు ఈరాత్రికి నీకోసం ఓ ఫ్రీ షో వేస్తున్నా…?”
“నాకోసం ఫ్రీ షోనా… ఏంటదీ..?”
“నీ ముందే నీ అమ్మని దెంగుతానే… నువ్వు సైలెంటుగా మా వెనకే ఫాలో అయిపో… అంతే!” అంటూ కన్ను కొట్టాడు.
సరితకి కూడా ఈ ఆలోచన బాగుందనిపించి దానికి ‘సరే‘ చెప్పడంతో అజయ్ బస్సు దిగి మీనాక్షి తన కోసం ఎదురుచూస్తున్న ప్లేస్ కి వెళ్ళిపోయాడు. అతని వెనకే సరిత కూడా వెళ్ళిందనుకోండి!
అజయ్ ఆ చీకట్లో కొంచెం దూరం వెళ్ళగానే మీనాక్షి టఫ్ చెయ్యి పట్టుకొని, “ఏంటి… ఇంత జాగయిందేఁ…?” అంటూ అతన్ని కౌగిలించుకొంది. ఆమె బిగుతైన పాలిండ్లు అతని దృఢమైన ఛాతీని రబ్బరు బంతుల్లా తాకాయి. ఆమెలో కోరిక పడగవిప్పి బుసకొట్టింది… అజయ్ ఆమె వెనక ఎత్తులను గట్టిగా పిసుకుతూ ఆమెను అలానే అడవిలోనికి తీసుకుపోయాడు. వారి యెనకెనకే మన సరిత కూడా అలా దాక్కొని వెళ్ళసాగింది.
ఆ… అన్నట్టు చెప్పడం మరిచితిని…. వాళ్ళిప్పుడు వెళ్తున్న దారిలోనే ఇంతకుముందు మన సుజాత కూడా పోయింది!!

★★★
ఇక శంకర్ దగ్గర—
సరిగ్గా ఓ పది నిముషాలు అలాగే నడిచాక నీటి ప్రవాహం తాలూకు శబ్దం శంకర్ చెవిన పడింది.
“ఇక్కడేదో వాగున్నట్టుంది…” అంటూ కాస్త ముందుకి నడిచాడు. లావణ్య శంకర్ ఛాతీకి ఆనుకుని అతనితో పాటు నడవసాగింది. కొంచెం దూరం పోగానే వారికి నిజంగానే వెన్నెల వెలుగులో పరవళ్ళు తొక్కుతున్న ఒక వాగు కనిపించింది. పెన్నా నదికి సంబంధించిన ఒక పాయ అది. దాని ఒడ్డు దగ్గర సన్నని పొడవాటి చెట్లు వుండి నేలంతా గడ్డితో, రాలిపోయిన ఆకులతో నిండిపోయి మెత్తని తివాచీ పరిచినట్టుగా అనిపించింది వాళ్ళకి.
శంకర్ లావణ్య ఆ నది ఒడ్డుని చేరుతుండగా వాళ్ళకి ‘అమ్మా…‘ అని చిన్న అరుపు వినపడింది. వెంటనేఇద్దరూ వెనక్కి తిరిగి చూసారు. అక్కడ కమల కాళ్ళోకి ఒక అడవి ముళ్ళు గుచ్చుకోడంతో తను బాధతో చిన్నగా అరిచింది. శంకర్ లావణ్యని వదిలిపెట్టి వెనక్కి పరిగెత్తుకు వచ్చి, “కమలా… నీల…వేణీ… దీప్తీ… మీరంతా ఇక్కడేం చేస్తున్నారు???”
ఆ ముగ్గురూ ఇబ్బందిగా ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూస్కున్నారు… కమల నెమ్మదిగా, “అదీ… చూద్దామనీ…” అంటూ నసిగింది. మీకు గుర్తుందో లేదో… ఆనాడు థీయరీ క్లాస్ లో ఓ భారీ చన్నులున్న అమ్మాయిని లేపి ‘నీకెవరు ఇష్టం?’ అని శంకర్ అడిగాడేఁ… అది మరెవర్నో కాదు…. ఈ కమలనే…! బ్రా వేసుకునే అలవాటు లేకపోవడంతో ఆమె స్తనాలు బాగా పొంగి నిటారుగా నిలబడి వున్నాయి.
శంకర్ తనని ‘ఏం చూద్దామని వచ్చారూ..?’ అని అడగలేదు. వాళ్ళేం చూడ్డానికి వచ్చారో తనకు బాగా తెలుసు. అందుకే—
“హ్మ్… చూద్దామని వచ్చారా… లేక, ఏమయినా చేద్దామని వచ్చారా…?” అని అడిగాడు.
కమల ముఖంలో చిన్నగా మెరుపు అతనికి కనపడింది. నీలవేణి కూడా దించిన తన తలని ఎత్తి శంకర్ తడబడుతూ, “స్…సార్…!” అంది. శంకర్ కి వాళ్ళిద్దరి ముఖాల్లో తనక్కావలసిన సమాధానం దొరికింది. చిన్నగా నవ్వి కమల, నీలవేణి భుజాలని పట్టుకుని నొక్కాడు. వాళ్ళేం విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించలేదు. ఎందుకు విడిపించుకుంటారూ….? ఆ ప్రాక్టికల్ ని కనులారా వీక్షిద్దాం అనుకున్న వాళ్ళకి తాము కూడా అందులో పాల్గొనే భాగ్యం కలిగిందాయె…! అప్పుడే శంకర్ దీప్తిని వైపు చూసి, “మరి ఈ పిల్ల…?” అన్నాడు.
శంకర్ కేం తెలుసు…? ఆ పిల్లకున్నంత అనుభవం అక్కడున్న మిగతా ముగ్గురికీ పిసరంత కూడా లేదనీ…!
“నేను కూడా ఆడతాను సార్…!” అంది దీప్తి ఉత్సాహంగా. తనకసలే పోటుపడి చాలాకాలం అయ్యింది. సుజాత ఈ వూర్లోకి వచ్చాక రాజేష్ తన వెంటపడటంలో మునిగిపోయి దీప్తి దగ్గరికి వెళ్ళడమే మానేసాడు.
శంకర్ దీప్తితో, “ఇదేమీ చిన్న పిల్లల ఆట కాదు, వెళ్ళు… పో…” అన్నాడు. దీప్తి ముఖం చిన్నదయిపోయింది. తను నిరాశగా వెనుదిరగబోయింది. అయితే, శంకర్ వెళ్ళమని అనడమైతే అనేసాడుగానీ అతని మనసులో ఒక చిన్న గుబులు మొదలయింది. ‘ఒకవేళ దీప్తి పోయి అక్కడున్న వాళ్ళకి ఇక్కడి సంగతి చెప్పేస్తే…!‘ అలా అతనికి అనిపించగానే వెంటనే దీప్తి చేతిని పట్టుకుని ఆపాడు. “సరే… ఇక్కడే ఉండులేఁ…!” అన్నాడు మళ్ళా. దీప్తీ సంతోషంగా తలూపింది. అప్పటికే లావణ్య కూడ వాళ్ళ దగ్గరికి వచ్చింది. మిగతా ముగ్గురినీ అక్కడ చూసి తను కొంచెం కంగారు పడింది.
“స్…సార్….—” అని తను శంకర్ ని ‘ఏం చేద్దామని‘ అడిగేలోపల అతను ఇలా అన్నాడు.
“హ్మ్… ఒక పని చేద్దాం… ముందు అలా వాగు దగ్గరకు పదండి… ఈ రోజు మీ అందరితో ఒక కొత్త ప్రాక్టికల్ చేస్తాను… నేను కూడా ఇలాంటి ప్రాక్టికల్ ని ఇంతకు ముందెప్పుడూ ట్రై చెయ్యలేదు…!”

అలా ఆ నలుగురితో పాటు శంకర్ మళ్ళీ ఆ వాగు దగ్గరకి బయలుదేరాడు.
“ఆ… కమలా… అడగడం మర్చిపోయాను… ఇందాక ఏమైందీ…? అలా అరిచావ్!”
“ఏఁ… కాలేద్సార్… ఏదో ముల్లు గుచ్చుకుంది.. అంతే! ఇప్పుడు ఏం పర్లేదు…!”
“ఏదీ చూడనీ—!” అంటూ ముందుకొచ్చి ఆమె కాలి దగ్గరకొచ్చి చూశాడు. చిన్నగా ముల్లు గుచ్చుకొన్న దగ్గర రక్తం మరక కన్పించింది. మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని ఆమె కాలుని తన చేతుల్లోకి తీసుకొని పరీక్షగా చూసి చటుక్కున అక్కడ తన పెదాలను ఆన్చి నాలికతో రాసాడు. ‘స్..‘ కమల సన్నగా వణికింది.
అక్కడి రక్తాన్నంతా నాకుతూ శుభ్రం చేసి ఆమె కాలుని వదిలి లేచాడు.
కమల శంకర్ కి థాంక్స్ చెప్పింది.
శంకర్ నవ్వుతూ— “మరికాసేపట్లో మరో ముల్లు గుచ్చుకుంటుంది. దానికి సిద్దంగా వుండు!” అన్నాడు.
కమల అతన్ని ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది.
శంకర్ బదులివ్వకుండా వాగు దగ్గరకి నడిచాడు. వెనకే వారు కూడా…
ఆ వాగు దగ్గరకి చేరగానే చెట్ల నుంచి వీస్తున్న చల్లగాలి వారందరినీ చుట్టేసింది. అప్పుడే శంకర్ తను కప్పుకున్న బ్లాంకెట్ ని తీసి దాన్ని నేలమీద పరిచి అది ఎగిరిపోకుండా రాళ్ళను తీసి పెడుతూ, “ఏదీ… మీ దుప్పట్లు కూడా నేల మీద ఇలాగే పరిచేయండి…!” అన్నాడు. కమల, నీలవేణి ఇంకా దీప్తి ఒకమారు ఒకరి ముఖాలను ఒకరు చూసుకొని మెల్లగా తమతమ దుప్పట్లను తీసి కింద పరిచారు. ఆ శీతల పవనాలకు వారి నాజూకు దేహాలు సన్నగా కంపించసాగాయి. తమ చేతులతో తమ యదలను గట్టిగా చుట్టుకొని అలా వణుకుతూ నిల్చున్నారు.
శంకర్ వారిని చూసి నవ్వుతూ, “హ్మ్… ఇప్పుడు మీ దుస్తులను కూడా విప్పేయండి,” అన్నాడు. అప్పటివరకూ చలికి వణికిన వారి మేను శంకర్ అన్న ఆ ఒక్కమాటకి వారి నరాల్లో వెచ్చని ద్రవమేదో పరుగిడినట్టుగా మెల్లగా వొళ్ళంతా వేడెక్కటం మొదలెట్టింది. తాము చేయబోయే ప్రాక్టికల్ ఏంటో గుర్తొచ్చి వాళ్ళలో ఉద్రేకం ఉప్పొంగింది. దీప్తి కూడా ఆటాడటానికి సిద్దమయింది.
లావణ్య తప్ప మిగతా ముగ్గురూ చకచకా తమతమ దుస్తులని విప్పసాగారు. లావణ్య మాత్రం కోపంగా శంకర్ వంక చూసింది… ‘ముందు శంకర్ దగ్గరికి తనే వచ్చింది. రూల్ ప్రకారం ముందు తనకే చెయ్యాలి… వీళ్ళందరితో కలిసి తనకీ చేస్తానంటే ఎలా…?’ అని మనసులో అనుకుని చేతులు ముడుచుకొని అలానే నిలబడింది. అయితే, లావణ్య తన మనసులో ఏమనుకుంటుందో శంకర్ ఒక్క చూపుతో చదివేసినట్టున్నాడు. అతను అలాగే నవ్వుతూ లావణ్యను సమీపించి ఆమెను గట్టిగా హత్తుకున్నాడు. అంతే, చప్పున ఆమె కోపమంతా మైనంలా కరిగిపోయి అతని కౌగిలిలో వెచ్చగా ఒదిగిపోయింది. శంకర్ ఆమె మెత్తని కుచద్వయాన్ని తన ఛాతీకి అదుముతూ మెల్లగా చేతులని వెనక్కి తీసుకెళ్ళి ఆమె పిరుదులని ఒక్కసారి వత్తాడు. లావణ్యకి ఒక్కసారిగా వళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కినట్టయి కాళ్ళ మధ్యన తడి మొదలయింది. ఆమె కూడా తన చేతుల్ని అతని చుట్టూ వేసి గట్టిగా హత్తుకుంది. శంకర్ కడు శ్రధ్ధగా ఆమె పిరుదులని వత్తుతూ మెడవంపులో చిన్నగా ముద్దుపెట్టాడు. తను అప్పటికే మంచి కాక మీదుంది. ఇక ఇప్పుడు శంకర్ చర్యలకి తనలోని తాపం తారాస్థాయికి చేరుకుంది. నోటినుండి వేడి ఆవిర్లు వస్తున్నట్టుగా ఊపిరిని వదులుతూ క్రింద తన పొత్తికడుపుకి గట్టిగా తగులుతున్న అతని దండాన్ని పేంట్ మీదనించే తన చేత్తో తాకింది. జివ్వుమని నరాలు ఉప్పొంగి ఆతని అంగం పేంటులో ఇమడలేక ఇబ్బంది పడసాగింది. శంకర్ లావణ్య చనుగుబ్బలపైకి తన ముఖాన్ని తెచ్చి ఆమె మేను నుండి వచ్చే యవ్వన సౌరభాలను ఆఘ్రాణిస్తూ ఒక్క క్షణం తనని తానే మరచిపోయాడు. ఆ క్షణం తమ పక్కనే ముగ్గురు ఆడవాళ్ళు నగ్నంగా మారి వెన్నెల వెలుగుతో లాలపోసుకుంటూ తన కోసం ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తూ ఉన్నారన్న సంగతి కూడా శంకర్ మరిచిపోయాడు. అయితే, అక్కడ కమలకి శంకర్ తమనలా మర్చిపోవడం ఇష్టం లేనట్టుంది. అందుకే, పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి శంకర్ ని వెనుక నుండి వాటేసుకుని తన భారీ వక్ష సంపదని అతని వీపుకి బలంగా ఆనించింది. లావణ్య అప్రయత్నంగా తన చేతి వ్రేళ్ళును అతని వీపుమీద పైకి జరిపి కమల జంట శిఖరాలనీ తాకింది. చల్లని ఆ వ్రేళ్ళు తగలగానే ‘మ్…‘ అని సన్నగా మూల్గుతూ కమల తన చేతులని కిందకి జేర్చి శంకర్ మొల దగ్గరకు తెచ్చింది.
అప్పుడే శంకర్ కాస్త వెనక్కి వంగడంతో ముగ్గురూ పట్టుతప్పి ఒకరి మీద ఒకరు పడిపోయారు. ముందుగా కమల… తన మీద శంకర్…. అతని మీద లావణ్య… ఇలా అన్నమాట!
మెత్తటి కుషన్ లాగ క్రింద గడ్డి వుండటంతో కమలకేమీ దెబ్బ తగలలేదుగానీ తన మీద ఇద్దరు పడటంతో వారి బరువుని మోయడం కష్టమై వారిని తనమీదనించి నెట్టసాగింది. ఆ దృశ్యం కామెడీగా అనిపించింది కాబోలు, మిగతా ఇద్దరమ్మాయిలూ కిలకిలా నవ్వేరు. అప్పుడే శంకర్ లావణ్యని తన కౌగిలినుండి వదలడంతో ఆమె లేచి వేగంగా తన బట్టలని విప్పుకోసాగింది. శంకర్ లేచి కమల వైపు తిరిగి ఆమె పెదాలని అందుకుని చీకనారంభించాడు. కమల తన కళ్ళని మూసుకొని ఆ ముద్దుని ఆస్వాదిస్తూ తన చేతులని కిందకి తీసుకెళ్ళి శంకర్ పిరుదులపైకి పాకించింది.
తను మాత్రమే బట్టలు వేసుకొని వుండటం తప్పని అనిపించిందేమో… చప్పున లేచి తన బట్టలనీ విప్పేసి మళ్ళా కమల మీద పడ్డాడు శంకర్. ఆమె రొమ్ములు నిక్కబొడుచుకుని మెత్తగా అతన్ని గుచ్చుకున్నాయి. అతని మగసిరి బాగా నిగిడి ఆమె బొడ్డుని గుచ్చుకుంది. శంకర్ ఆమె తలని రెండు చేతులతో పట్టుకుని అదురుతున్న ఆమె పెదాలని మరోసారి అందుకున్నాడు. కాసేపు అలా వాటిని చప్పరించాక మెల్లగా కిందకి జారి స్తనాగ్రాలని ఒకమారు చుంబించి వాటి మధ్యనున్న లోయలో తన తలని ముంచాడు. కమల చేతులు మరలా అతన్ని చుట్టేసాయి. తన వేళ్ళతో అతని వీపుని నిమరడం మొదలెట్టింది. ఇక అటుప్రక్కన నీలవేణి అక్కడ జరిగేదంతా కన్నార్పకుండా చూస్తోంది. తన పక్కనున్న దీప్తికి ఈ ఆట పూర్తిగా వచ్చుగా… తనకు తెలుసు, ఇందులో మొదటి ఆటని ఎవరు ఎవరితోనయినా ఆడవచ్చు… అది ఆడటానికి మగాడే అవ్వనవసరం లేదు…. ఆడదానితో కూడా చేయొచ్చు! అందుకే, చటుక్కున నీలవేణి వెనక్కిపోయి ఆమె బాయిలని తన రెండు చేతులతో ఒడుపుగా పట్టుకొంది. నీలవేణి ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి దీప్తి వైపు తిరిగింది. “మ్… నేను నీకెలా చేస్తానో నువ్వు అలాగే నాకూ చెయ్, నీలక్కా…” అంటూ దీప్తి ఆమె స్తనాలని నొక్కుతూ చెప్పింది. నీలవేణికి నరాల్లో జివ్వుమని అనిపించింది. ‘స్… మ్..లాగే…‘ అని మూల్గుతూ తను కూడా దీప్తి ఎత్తులని పట్టుకొని పిసకడం మొదలెట్టింది. దీప్తి ముందుకి వంగి విచ్చుకుని బుసలు కొడుతున్న నీలవేణి నోటిని తన నోటితో మూసేసింది.
అక్కడ శంకర్ కి కమల రెండు స్తనాలనూ అస్సలు వదలబుద్ధి కావడంలేదు. బాగా పెరిగి మెత్తగా, దూది కూరిన దిండుల్లా వున్నాయవి. వాటిని అలానే తన అరచేతుల్లోకి తీసుకుని బలంగా మర్ధిస్తూ కాస్త కిందకి దిగి ఆమె లోతయిన నాభిని ముద్దాడుతూ తన సూదిలాంటి నాలుకను తిన్నగా అందులోనికి జొప్పించాడు. అలానే మరి కాస్త కిందకి వెళ్తుండగా కమల తమకంతో వూగిపోతూ శంకర్ తలని పట్టుకొని మళ్ళా తన స్తనాల మీదకు లాక్కుంది. ఈలోగా లావణ్య కూడ తన బట్టలు పూర్తిగా విప్పేసి వారిద్దరి మీద పడిపోయింది. ఈసారి కమలకి అస్సలు బరువుగా అనిపించలేదెందుకనో మరి! పైగా తన శరీరమంతా గాల్లో తేలిపోతున్నట్టు హాయిగా అనిపించి ‘మ్…‘ అంటూ మత్తుగా మూల్గింది. శంకర్ కడ్డీ వేడిగా తన పొత్తి కడుపుని తగులుతుంటే తనకు కాళ్ళ మధ్యన ఏదో అలజడి మొదలవసాగింది. తాపంతో రేగిపోతూ అతని ముఖాన్ని మరింతగా తన గుండెలకు హత్తుకుంది. అతని సూది ముక్కు, కోర మీసము తన యద పొంగులని తాకుతుంటే ఆ గిలిగింతలు గుండెలకు చేరినట్టయింది కమలకు. శంకర్ కి కూడా ముందు వెనక రెండు రెండు ఉన్ని వుండల్లా వారి స్తనాలు తగులుతుంటే స్వర్గంలో వున్నట్టనిపించింది. అయితే, ఇలా ఇద్దరు నారీమణుల మధ్యలో శాండవిచ్ లాగ ఇరుక్కుపోవడంతో తనకు కాస్త ఊపిరాడనట్టయ్యి ఠక్కున కమల మీదనుంచి లేచిపోయాడు. దాంతో, లావణ్య పట్టు తప్పి పక్కకు తూలి పడింది. కానీ, కమల మాత్రం అతన్ని బల్లిలా అతుక్కుపోయి అతనితో పాటూ పైకి లేచింది. శంకర్ వేగంగా వూపిరి తీస్తూ కమలని విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించాడు. అప్పడే లావణ్య లేచి కూర్చుంది. తన కళ్ళముందు శంకర్ అంగం నిటారుగా నిలబడి కమల త్రికోణాన్ని తాకుతూ కనిపించింది. అతను ముందురాత్రే దాన్ని శుభ్రంగా వెంట్రుకలన్నీ తొలగించడంతో లేతగోధుమవర్ణంలో నరాలు బిగుసుకొని చంద్రుని వెలుగు దానిమీద ప్రసరించి చాలా అందంగా ఉందనిపించింది తనకి. తన జీవితంలో మొట్టమొదటిసారి ఒక మగాడి అంగాన్ని లైవ్ గా చూస్తోంది(ఇంతకుముందోసారి తను ఒక నీలిచిత్రంలో చూసిందిలే!). మరింకేం ఆలస్యం చేయక అతని దుడ్డుని తన రెండు చేతులలోకి తీసుకొని బిగించి పట్టుకుంది. ఆమె అలా పట్టుకోగానే అతని అంగం మరికాస్త పెరిగింది. ఇక కమల శంకర్ ని వదలకుండా అతని తలని గట్టిగా పట్టుకుని ముఖమ్మీద ముద్దుల వర్షం కురిపించసాగింది. మరి లావణ్య తను చూసిన నీలి చిత్ర ప్రభావం చేతనో ఏమోగానీ అతని అంగాన్ని తన రెండు చేతులతో ఆడిస్తూ దాని చర్మాన్ని వెనక్కిలాగింది. ఎర్రని గుండు బయల్పడింది. ఆమె చేతులు వణికాయ్. మెల్లగా ముందుకి వంగి ఆ మొనకి తన నాలుకను తగిలించింది. కాస్త ఉప్పగా అన్పించిందామెకు. కొన్ని వేలవోల్టుల కరెంట్ నరాల్లో ప్రవహించినట్టయింది శంకర్ కి. తట్టుకోవడం చాలా కష్టంగా వుంది. ఇటువంటి అనుభవం తనకెప్పుడూ ఎదురవ్వనేలేదు. సెక్స్ లో తనే ఎప్పుడయినా డామినేట్ చేసేవాడు. కానీ, ఇక్కడ ఈ కన్నెపిల్లల డామినేషన్ లో తను పూర్తిగా మునిగిపోతున్నాడు. మెల్లగా లావణ్య శంకర్ అంగాన్ని తన ఎర్రని పెదాలతో కప్పేసి నాలుకతో గుండు దగ్గర సున్నాలు చుట్టసాగింది. ఝుమ్మని లాగినట్టనిపించింది శంకర్ కి. కాళ్ళు కాస్త వణకడంతో కిందకి పడిపోకుండా ఆసరాగా కమల నడుముని గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. ఆమె కూడా శంకర్ భుజాలని గట్టిగా పట్టుకుని అతని పెదాలని ఇంకా వదలకుండా కసిగా చప్పరిస్తోంది.
ఇంక నీలవేణి, దీప్తిలు అక్కడ నేలమీద చేరబడి 69 పొజిషన్‌లోకి మారి ఒకరి పువ్వుల్ని మరొకరు కెలుక్కుంటూ కామరసాలను జుర్రుకోసాగారు… కాసేపటికి నీలవేణి దీప్తి కెలుకుడికి ధన్యమైపోయి తన కళ్ళని మూసుకొని అలానే నేలమీద వాలిపోయింది. దీప్తి తనకున్న అనుభవాన్ని మొత్తంగా రంగరించి నీలవేణి నిలువు పెదాలని చిన్నగా కొరుకుతూ బొడిపెను తన నాలుకతో ప్రేరేపిస్తుంటే నీలవేణి చిగురుటాకులా వణికిపోసాగింది.
కాసేపటికి శంకర్ అతికష్టమ్మీద కమల ఉడుంపట్టుని విడిపించుకొని లావణ్య నోట్లోంచి తన ఆయుధాన్ని బయటకి తీసేసాడు. అది ఐరన్ రాడ్డులాగ గట్టిగా బలంగా తయారయింది. ఇద్దరూ విపరీతమైన కోరికతో మరలా అతనితో కలబడేలా అగుపించటంతో ఇద్దరినీ ఆగమన్నట్లుగా సైగ చేసి తన మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని లావణ్య భుజాలు పట్టుకుని అలానే నేలమీద పడుకోబెట్టాడు. లావణ్య చాలాసేపటినుంచీ ఈ క్షణం కోసమే ఎదురుచూస్తోంది. తన కాళ్ళని పుస్తకంలా తెరిచి మరికాస్త ఎడంగా చాపి తొలిపోటును పొడిపించుకోడానికి అతన్ని ఆహ్వానించింది. అంతకుముందు శంకర్ అంగాన్ని చీకుతూ చేతి వేళ్ళతో తన ఆడతనాన్ని గెలుక్కోవడంతో చెలమలోంచి నీళ్ళు వూరినట్టుగా ఆమె పూ..లోతుల్లో రసాలు బాగా వూరాయి. శంకర్ మెల్లగా లావణ్య తొడలమధ్యన చేరి తన అంగం మొనని ఆమె పూ..రేమ్మలకి తాకించాడు. ఆమె చిన్నగా వణికింది. అతనిది వేడిగా కాలిపోతున్నది. శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ లావణ్య కళ్ళలోకి చూసాడు. తనకి కాస్త బెరుకుగా అనిపించి తన కళ్ళని మూసుకుంది. అదే క్షణంలో ఆమె పెదాలపై చిన్నగా చిరునవ్వు విరిసి బుగ్గన సొట్టపడింది. శంకర్ ఆమె ఆ సొట్టని నాలికతో రాసి ఓసారి ముద్దాడాడు. కమల వారి పక్కనే కూర్చొని వారి కలయికని చాలా శ్రద్ధగా చూడసాగింది. తన చేయి మెల్లగా తన పూ..రెమ్మలని చేరుకుని ఆమె మదనకీలని ప్రేరేపించసాగింది. ఆమె నోటినుండి వేడి నిట్టూర్పులు రాసాగాయి. శంకర్ తన రెండు చేతులతో లావణ్య చేతులనీ బలంగా పట్టుకున్నాడు. ఆనక శంకర్ లావణ్య పువ్వు చుట్టూ తన నిగిడిన అంగంతో రాస్తూ ఆమెను టీజ్ చేయసాగాడు. ఆమె నిలువెల్లా వణికిపోతూ శంకర్ తో, “స్…స్….సార్… ప్లీజ్… చ్..చేయండి…స్సార్…” అంటూ వేడింది. దీప్తి, నీలవేణి కూడా వాళ్ళ ఆటని ఆపి వీరి వంక చూస్తున్నారు. శంకర్ లావణ్యతో, “చూడూ… ముందు కొంచెం నొప్పిగా వుంటుంది… కానీ, తర్వాత భలే బాగుంటుంది… సరేనా..!” అనగానే లావణ్య ‘సరే‘నన్నట్టుగా తన తలని వూపింది. ఆమె ఊపిరి వేగవంతమైంది. శంకర్ ఆమె పెదాలని తన పెదాలతో బంధించి కిందనుంచి గురిచూసి మెల్లగా ఒక తోపు తోసాడు. ఆమెలోని రసాలు బాగా వూరినా అతని అంగం మాత్రం కొంచెమే లోనికి ప్రవేశించింది. లావణ్య చేతులు అతని భుజం చుట్టూ బిగుసుకున్నాయి. నొప్పిని తాళలేక తన కళ్ళను గట్టిగా మూసుకొంది. శంకర్ వెనువెంటనే మరో రెండు తోపులు త్రోసాడు. అంతే, అతని గూటం ఆమె కన్నెపొరని చీల్చుకుంటూ ఆమె పూ..లోతుల్లోకి దిగబడిపోయింది. అప్పటికే ఆమె నోరు మూసివుండటంతో ఆమె నోటినుండి పెద్దగా అరుపులు రాలేదు. ‘మ్… ఉహ్…ఉహ్… ఊహ్…హు…‘ అంటూ మూల్గులు మాత్రం ఆమె నోటినుండి రాసాగాయి. ఆమె యోని చాలా టైట్ గా వుండి చాలా వెచ్చగా అనిపించింది శంకర్ కి. ఆమె పెదాలనుండి విడువడి ఆమె ముఖంలోకి తొంగిచూసాడు. లావణ్య తన కళ్ళను ఇంకా మూసుకొనే ఉంది. ఉమ్ము గొంతులోకి దిగబడి కాస్త పొలమారినట్టయి చిన్నగా కంపిస్తూ ఒకట్రెండుసార్లు దగ్గింది. తర్వాత మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి రెప్పలు ఆడిస్తూ శంకర్ ని చూసింది. ఆమె కళ్ళలో నీలాలు చేరాయి. అదురుతున్న పెదాలపై చిన్న చిరునవ్వు విరిసింది.. శంకర్ వెంటనే తన తలని పట్టుకొని ఆమె కన్నులని ముద్దాడాడు. తర్వాత నెమ్మదిగా తన అంగాన్ని బయటకుతీసాడు. ‘హా…‘ మళ్ళి కసుక్కున ఆమెలోకి త్రోసాడు. ‘అమ్…మ్మా..హ్…‘ అంటూ సన్నగా మూల్గింది తను. శంకర్ అలానే మళ్ళా చేయడంతో అతని అంగం ఆమె పూ..రెమ్మలని, క్లిటోరిస్ ను రాపాడిస్తూ సర్రున లోనికి దూసుకుపోయింది. ఆమెకు క్రమంగా నొప్పి తగ్గి చాలా ఆనందం రాసాగింది. శంకర్ ఆమె చేతులని వదిలేసి ఆమె స్తనాలను పట్టుకొన్నాడు. తను శంకర్ ని వాటేసుకుని ‘ఐ లవ్ యూ సార్‘ అంటూ మూలగసాగింది. లావణ్యకి గృహ(గుహ)ప్రవేశం అయినాక ఇంకా చూసేదేముందనుకున్నారో ఏమో అక్కడ నీలవేణి దీప్తీ మళ్ళా తమ ఆటని కొనసాగించారు. వారిద్దరూ నాగుపాముల్లా ఒకరినొకరు పెనవేసుకుపోయారు. వాళ్ళు అలా ఒకరి మదనరసాలతో మరొకరు ఫేషియల్ చేసుకోడం చూసిన కమల మరింతగా కసెక్కిపోయి లేచి లావణ్య దగ్గరకి పోయి తన యోనిని ఆమె మొహం దగ్గర పెట్టి, “నువ్వూ చీకవేఁ… నా పూ…ని” అంది. లావణ్య కూడా ఏమాత్రం అభ్యంతరం తెలుపకుండా కమల నడుముని పట్టుకొని ఆమె నిలువు బద్దలని నాకడం మొదలుపెట్టింది. ఈ యాంగిల్ లో కమల పిర్రలు ఊగుతూ శంకర్ కంటికి ఎదురుగా కన్పించేసరికి అతని చేతులు వాటి మీద పడ్డాయి. కమల పిరుదులు ఆమె రొమ్ములకు మళ్ళే అంత మెత్తగా వుండక కూసింత గట్టిగా వున్నాయి. శంకర్ లావణ్యని ఓపక్క కుమ్ముతూనే మరోపక్క కమల పిరుదులను బలంగా పిసకసాగాడు. అటు లావణ్య అతని పోటులకి మైమర్చిపోతూ కమల పూ…పొదలోనికి తన నాలుకని జొనిపి మధ్యలోనున్న క్లిటారిస్ ను చిన్నగా కొరుకుతోంది. కమల తమకంతో మూల్గుతూ ఎగశ్వాసని విడుస్తోంది… కాసేపటికి లావణ్య ఊపరాగినట్టయింది. కమల నడుముని సొట్టపడిపోతుందా అన్నంత గట్టిగా నొక్కుతూ తన భావప్రాప్తిని పొందింది. కమల కూడా ‘ఆ…హ్…‘ అంటూ గట్టిగా ఓసారి మూల్గి తన రసాలతో లావణ్య ముఖాన్ని మొత్తంగా తడిపేసి లేచి ఆమె తల పక్కనే పడుకుంది. ఆమె ఉచ్వాస నిశ్వాసలకి ఆమె యద ఉప్పెనలా ఎగిసిపడుతోంది. శంకర్ కంటికి అవి ఏపుగా కాసిన బంగినపల్లి మామిడిపళ్ళలా అగుపించాయి. అతను వెంటనే లావణ్య రతి రసాలతో తడిచిపోయిన తన తొండాన్ని బయటకు తీసి లావణ్య పెదాలని ఓమారు గాఢంగా చుంబించి కమల మీదకి ఎగబ్రాకాడు. లావణ్య లేవడానికి సత్తువలేక అలానే నేలనంటుకుపోయి తన కళ్ళను మూసుకొంది.
కమల ముందుగానే తన కాళ్ళని బాగా ఎడంగా చాపివుంచింది. అతని మెడచుట్టూ చేతులువేసి తనకేసి అద్దుకుంటూ అతని గునపం పోటుకై ఎదురుచూడసాగింది. కానీ, శంకర్ మరలా ఆమె వక్షోజాలను చేత్తో పట్టుకొని వాటిమీద నిక్కివున్న రేగిపళ్ళనూ తన నోటితో స్పృశించసాగాడు. కమల ఇక ఆగలేక, “స్సార్…. నాకూ… పెట్టేయండి… స్…హ్…సార్…. న్..నా.. వల్ల.. కావడం లేదూ…” అంటూ సన్నగా మూల్గింది.
శంకర్ వెంటనే కమల మీంచి లేచి ఆమెను బోర్లా పడుకోబెట్టాడు. లావణ్య వైపు ఓసారి చూసాడు. తను అప్పడే మెల్లగా లేచి కూర్చుంది.
శంకర్ ఆమెను చూసి ఓసారి నవ్వి, “లావణ్యా… నువ్వొచ్చి కమల నోటిని మూసేయ్… తను ఏమీ సౌండు చేయకుండా…” అన్నాడు. లావణ్య వెళ్ళి కమల మఖంలోకి చూసి ఓసారి నవ్వింది. కమల కూడా చిన్నగా నవ్వింది. లావణ్య ముందుకి వంగి తన పెదాలతో ఆమె పెదాలను గట్టిగా మూసేసింది. శంకర్ కమలని డాగీ స్టైల్లోకి తెచ్చి తన తొడలతో ఆమె పిరుదులను ఒడుపుగా పట్టుకొన్నాడు. తనదానికింకా ఇందాకటి బలుపు తగ్గకపోవడంతో వెనకనుంచి ఆమె పువ్వులోనికి ఒకేసారి బలంగా త్రోస్తూ ఆమెతో ఇలా అన్నాడు, “పెద్ద ముల్లు గుచ్చుకుంటోంది కాచుకో కమలా…!”.
కమలకి అతని మాటలు తలకెక్కేలోగా ఆమెలోకి అతని రూళ్ళకర్ర దిగబడిపోయింది. ఒక్కసారిగా కళ్ళు బయర్లు కమ్మినట్టయిందామెకు… ముల్లు కాదు గునపంతో పొడిచినట్లు అన్పించింది. చిన్నగా పొలికేక ఆమె నోటిని దాటి బయటకు వచ్చి ఆ నిశి రాతిరిలో కలిసిపోయింది. అక్కడ నీలవేణి కమల అరుపుకు ఉలిక్కిపడి దీప్తిని ఆగమని చెప్పి వాళ్ళ వైపు చూడసాగింది. లావణ్య తన పెదాలను కమల పెదాలకు గట్టిగా అదుముకొని వుంచటంతో పెద్దగా ఆ కేక బయటకి రాలేదు. శంకర్ తన చేతులని చాపి కమల స్తనాలను పట్టుకొని మైదా ముద్దలను పిసికినట్టుగా పిసుకుతూ తన అవయవాన్ని మెల్లగా బయటకు తీసి మరలా సర్రుమని ఆమెలోకి దిగేసాడు… ‘అహ్…‘ అంటూ చిన్న నిట్టూర్పు ఆమె నోటినుండి వెలువడింది. ఈ యాంగిల్ లో అతని గూటం ఆమె పూ..గోడలను బాగా ఒరుసుకుంటూ ఆమెలోకి దూసుకుపోతోంది. అక్కడంతా నొప్పిగా వుండి అదే సమయంలో ఒళ్ళంతా జామ్ జామ్మని తీపులు మొదలయ్యాయి కమలకి. అతని పోటు తన కడుపుకి తగులుతున్నట్టుగా అనిపిస్తోందామెకు. శంకర్ అలా మళ్ళా ముందుకీ వెనక్కీ చేస్తూ వుంటే కొంచెంసేపటికి ఆమెకు నొప్పి పూర్తిగా ఎగిరిపోయి కొత్త సుఖం ఒంటికి చేరుతూవుంది. క్రమంగా ఆమెలో రసాలు ఊరడంతో శంకర్ తన పోటుని వేగాన్ని అమాంతం పెంచేసాడు. శంకర్ వేగానికి కమల ఒళ్ళంతా పిండిమరలా ఊగుతోంది. ఇక లావణ్యకి ఆ పొజిషన్ లో కమలని చాలాసేపు ముద్దాడుతూ వుండిపోవటం వలన మెడనొప్పి పెట్టి కమల నుండి వేరయింది. దాంతో కమల మూల్గులు కాస్తా బహిర్గతమయ్యాయి…
“అహ్… ఎయ్… సార్…  ఎయ్యండి… అలాగే… పొడండీ…మ్… హా.. స్…. ఆ… ఇం..కా… స్పీడుగా… ఉమ్… యస్… హా…”
ఓ పది నిముషాల తర్వాత కమల తన రెండు చేతులతో కింద పరిచున్న దుప్పటిని పట్టుకుని లాగుతూ గట్టిగా ఓసారి మూల్గి ‘హ్మ్…మ్మా…‘ అంటూ తన రసాలను కార్చేసింది. శంకర్ కూడా ఇక ఆపుకోలేక చటుక్కున ఆమెలోంచి తన దాన్ని తీసి బ్లాంకెట్ మీద కార్చేసాడు. తనకు కూడా కొంచెం అలసటగా అనిపించడంతో అలాగే దుప్పటి మీద సేదదీరుతూ మిగతా ఇద్దరినీ తన దగ్గరకు రమ్మని సైగ చేసాడు. ఇందాక శంకర్ కమలని పోటు వేస్తున్నప్పుడు తను వేసిన కేక విని నీలవేణికి వెన్నులో వణుకుపుట్టింది. అందుకే, తను శంకర్ ని సమీపించడానికి కొంచెం సంశయించింది. కానీ, దీప్తి ఎలాంటి భయం లేకుండా శంకర్ దగ్గరికి వెళ్ళి ఏమాత్రం మొహమాటపడకుండా అతని అంగాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని ఆడిస్తూ తన నోట్లోకి తీసుకుని కసిగా చీకసాగింది. ఇందాక లావణ్య చీకుడుకి దీనికీ చాలా తేడా వుందనిపించింది శంకర్ కి. ఈ చీకుడులో ఒక కసి కనపడుతోంది. నరాలపై తన నాలుక ఆడుతున్న తీరు సత్వరమే అతన్ని నిక్కేలా చేస్తోంది. ఈ పిల్లకి ఇంత బాగా చీకడం ఎలా వచ్చిందా… అనే అనుమానం కలిగిందతనికి. అంతలోనే అతని ఆయుధం మళ్ళీ గృహ ప్రవేశానికి సిధ్ధమయిపోయింది. శంకర్ వెంటనే లేచి దీప్తిని కింద పడుకోబెట్టి ఆమె మీదకెక్కి తన బిగిసిన రొమ్ములను పట్టుకొని నొక్కాడు. అవి మిగతా ఇద్దరికీ వున్నట్టు మెత్తగా లేవుగానీ రబ్బరు బంతుల్లగా భలేగా ఎదురుతిరుగుతున్నాయివి. ఇక దీప్తికి ఇంతసేపూ నీలవేణి నొక్కినా కూడా కలగని ఆనందం శంకర్ అలా నొక్కగానే కలిగింది. ‘మ్..‘ అంటూ కైపుగా తన పై పెదవిని కొరుక్కుంటూ తన చేతులు కిందకి తీసుకెళ్ళి అతని వేడి కడ్డీని పట్టుకుంది. శంకర్ దీప్తి పెదాలను ముద్దాడుతూ, “ఒక్కసారి నొప్పిగా వుంటుంది… కొంచెం ఓర్చుకో…” అనగానే దీప్తి, “పర్లేదు సార్… తొరగా పెట్టేయండీ… నేనింక ఆగలేను…” అంది. శంకర్ ఆమె నోటిని తన నోటితో గట్టిగా మూసి తన అంగాన్ని గురిచూసి మెల్లగా లోపలికి త్రోసాడు. అయితే, అతని అంగం చాలా ఈజీగా ఆమెలోనికి దూసుకుపోయింది… దీప్తి తన కళ్ళను ఒక్కసారి పెద్దవి చేసిందంతే… ఇంకేం రియాక్షనూ లేదు. శంకర్ మాత్రం బాగా షాకయ్యాడు. ‘అమ్మదీనమ్మా… దీనికిదేం ఫస్టు టైం కాదు… దీని నోరు మూయడం కూడా దండగే..!” అనుకుని వెంటనే దాని నోటిని వదిలేసి దీప్తి మొహం వంక చూసాడు. తను ‘మ్…‘ అంటూ చిన్నగా మూల్గి తన కాళ్ళని శంకర్ పిరుదుల చుట్టూ వేసి కిందనుండి ఒక తోపు తోసింది. శంకర్ కాస్త కుదురుకొని తన చేతులతో దీప్తి స్తనాలను పట్టుకొని గట్టిగా నలిపేస్తూ ఆమెను వేగంగా కుమ్మటం మొదలెట్టాడు. దీప్తి కూడా శంకర్ కి ఎదురొత్తులివ్వడంతో ఇంతకుముందు ఇద్దరితో చేసిందానికన్నా ఎక్కువ మజా శంకర్ కి లభించసాగింది. అరగంట వ్యవధిలో ముగ్గురిని చేయడంతో అతని అంగానికి ఆయిలింగ్ బాగా జరిగి దానికి పట్టిన తుప్పు మొత్తం వదిలినట్టయింది. చివరికి దీప్తి దెబ్బకి శంకర్ తన ఓటమిని అంగీకరించక తప్పలేదు… ఇందాక ఇద్దరిని చేసాకగానీ పిచకారీ చెయ్యని తన అంగం ఇప్పుడు దీప్తిని చేస్తుండగానే ఇక ఆగలేక తన లావాని ఎగజిమ్మేయడంతో అతను వెంటనే తన అంగాన్ని బయటకి లాగేసి దీప్తి పొట్టమీద ఆ వెచ్చని ద్రవాన్ని కార్చేసాడు. తర్వాత దీప్తిని అంటుకుపోయి మెల్లగా ఆమె చెవిలో ‘థాంక్స్‘ అని చెప్పి ఆమె ఎర్రని పెదాలపై తన పెదాలను ఆన్చి గాఢంగా ఆమెను చుంబించాడు. దీప్తి అంతకు నిముషం ముందే శంకర్ ని గట్టిగా పట్టుకొని తన రతిరసాలని అతని లింగానికి అభిషేకిస్తూ తెరలు తెరలుగా కార్చేసింది.
శంకర్ కాసేపు చేరగిలబడి మెల్లగా నీలవేణి వంక చూసాడు. ఆమె ఇంకా భయ పడుతోందని అతనికి అర్ధమయ్యింది. ముందు ఆ భయాన్ని తొలగించాలని అనుకుంటూ నెమ్మిదిగా లేచి ఆమె దగ్గరకు వెళ్ళాడు. ఆమె ముందర నిల్చొని భుజమ్మీద చెయ్యేసి కాస్త ముందుకి వంగి ఆమె చెవులని ముద్దాడుతూ ‘రిలాక్స్‘ అని హస్కీగా అంటూ ఆమె చెవిలో వూదాడు. ఆమె తమకంగా కళ్ళని మూసుకొని తన వెచ్చని శ్వాసని బయటకి వదిలింది. ఆమె చెవిని నాకుతూ మెల్లగా బుగ్గలను చేరి మూసివున్న ఆమె కళ్ళను ముద్దాడాడు. ‘మ్…‘ అంటూ మూల్గిందామె. తన చేతులతో ఆమె భుజాలపై ప్రెషర్ పెంచుతూ బొటనవేళ్ళతో మెడని రెండువైపులా చిన్నగా నిమురసాగాడు. అలానే మెల్లగా ఆమె ముక్కుని ముద్దాడి అలా కిందకొచ్చి తన పెదాలని ఆమె పె దా ల కు సుతారంగా తాకించి తన నాలుకతో వాటిమీద రాశాడు. నీలవేణికి తనువంతా పులకరించినట్లయి శంకర్ చేతులని గట్టిగా పట్టుకొంది. ఇక తను దారికొచ్చిందని శంకర్ కి అర్ధమైంది. తన రెండు చేతులతో ఆమె ముఖాన్ని దగ్గరకు తీసుకొని ఆమె అధర సుధారసములను ఆబగా గ్రోలసాగాడు….
సరిగ్గా అప్పుడే అతని పేంటులోనున్న ఫోన్ మ్రోగింది. శంకర్ ఉలిక్కిపడి వెంటనే నీలవేణి నుండి విడువడి తన పేంటు దగ్గరకు పోయి ఫోన్ తీసి చూసాడు.