KALASI VACHINA ADRUSTAM

KALASI VACHINA ADRUSTAM – 140 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం

KALASI VACHINA ADRUSTAM - 140 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం

admin April 11, 2020Last Updated: February 13, 2024

0 4,459 7 minutes read

KALASI VACHINA ADRUSTAM – 140 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం | POOKU MODDA

కథ,కథనం: శివ రెడ్డి

kalasi vachina adrustam

telugu sex stories

ఏంటి చాల హుషారుగా ఉన్నట్లు ఉన్నావు ఈ రోజు “
“రేపటి నుంచి ఎలాగా వీలు కాదుగా , మనం తరువాత కలిసేంత వరకు   జ్ఞాపకం ఉండాలి గా” అంటూ నా మీద ఉగ సాగింది.

తన ఛాతి మీద పొడుచు కొచ్చిన తన ముచ్చికలు వేళ్ళతో నలుపుతూ  కింద నుంచి ఎదురోత్తులు ఈయ సాగాను.   తను కిందకు దిగినప్పుడు నేను సరిగ్గా పైకి ఎగనుకాను , నా మొడ్డ తన పుకాంతరాలల్లో   తన గర్భ సంచి మొదలు తాకుతుండగా.   నోట్లోంచి సన్నని ఛీత్కారాలు చేస్తూ పూర్తిగా నా మీద కూచుని    తిరగలిలా తన పిర్రలు తిప్పసాగింది.

నా మోడ్దేమో తిరగలి కింద నుంచున్న పిడిలా తన బొక్క నిండుగా నిండుకొంది.    ఆయాసంతో నా మీదకు ఒరిగింది

తన వీపు మీద చేతులు వేసి  కింద నుంచి కుమ్ముతూ తనను గట్టిగా నా కేసి ఒత్తుకున్నాను.    నా మొడ్డ తన గొల్లి మీద వత్తిడి తెస్తుంటే అప్పటికే ఓ మారు కార్చుకొని బాగా సెన్సిటివ్ గా తయారయిన తన పూకు పెదాలు నా మొడ్డ నూకుడికి మరో మారు దాసోహం అంటూ ఉంటే తన పిర్రలను నా మోడ్డ కేసి నొక్కి పట్టి , నన్ను గట్టిగా కరచుకొని నా మొడ్డ చుట్టూ చిప్పిల్లి పోయింది.

తను భావ ప్రాప్తి నుంచి తెరుకోగానే   తనను ముందుకు వంకో మని తన వెనుక నుంచి తన బొక్కను కమ్ము కొన్నాను.

బిర్రగా తన బొక్క లో దూరుతున్న నా మొడ్డను చూస్తూ తన పిర్రలు పట్టుకొని   దెంగ సాగాను. అప్పటికే దాదాపు  25 నిమిషాలు నుంచి సాగుతుంది మా ఇద్దరి మద్య మదన సమరం ,   తన బొక్క బిగుతనానికి తన పెదాలు కార్చిన రసాలతో తడిచిన నా మొడ్డ దాసోహం అంటూ ఉండగా   తన పిర్రలను పూర్తిగా నా మొల మీదకు లాక్కుంటు నా మొడ్డను తన బొక్క అడుక్కుంటా నొక్కి పట్టి వెచ్చగా తన పు కంతా నా రసాలతో నింపే సి సోఫా మీద తన పక్కనే పడుకోండి పోయాను.

ఓ నిమిషం కూడా కాకుండా నే   కాలింగ్ బెల్ మొగ సాగింది.    ఆ సౌండ్  కి ఉలిక్కి పడి తను విప్పిన ప్యాంటి ని తన బొక్కలోంచి కారుతున్న రసాలకు అడ్డం పెట్టుకొని మిగిలిన బట్టలు తీసుకొని బాత్రుం లోకి పరిగెత్తింది.

అక్కడున్న బట్టలు తీసుకొని బెడ్ రూమ్  కి వెళ్లి  స్టాండ్ లో ఉన్న లుంగీ మొలకు చుట్టుకొని , అక్కడున్న టవల్ వంటి మీద వేసుకొని వెళ్లి తలుపు తీశాను.

“ఏమైంది ఇంత సేపు ” అంది అమ్మ

“నేను పడుకున్నాను , తనెమో బాత్రుం లో ఉన్నట్లు ఉంది , తను తీస్తుంది కదా అని నేను లేయలేదు “
“ఏంటి శివా , ఈ మద్య చాలా బిజీ గా ఉన్నావు , నల్ల పూస అయిపోయావే ” అంది అమ్మతో పాటు గుడికి వెళ్ళిన శర్మా గారి భార్య.
“ఆఫీస్ పని , ఎందుకో కొద్దిగా బిజీ గా ఉన్నా” అంటూ తను వాళ్ళ ఇంట్లోకి వెల్ల గానే తలుపు వేసి వచ్చా.

“ఇంటి పట్టు ఉండేది ఉందా లేక ఇక్కడి కైనా వెళుతున్నావా “
“ఒక వారం రోజులు బైట పని ఉంది   మూడు రోజుల్లో వెళ్ళాలి ” అన్నాను.
“మరి నువ్వు వేల్లెటిగాంటే ఉంటే ఆ అమ్మాయిని ఉండమని చెప్పాల్సింది , హాస్టల్ కు ఎందుకు పంపుతున్నావు”
“తనకు ఎక్కడ బా గుంటే అక్కడ ఉండనీ , ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు వస్తుంది లే”
“సరే దానికి ఎక్కడ కావాలంటే అక్కడే ఉండ మను, నువ్వు ఎలాగా ఎక్కడి కో వెళతాను అంటున్నావు రాత్రిళ్లు తోడుగా ఉంటుంది అని చెప్పా”
“సరే అలాగయితే నేను వెళ్ళే రోజు రమ్మంటా లే అప్పటి నుంచి నేను వచ్చేంత వరకు ఇక్కడే ఉంటుంది గానీ”
ఈ లోపున తన బాత్రుం లోంచి డ్రెస్ వేసుకొని బైటకు వచ్చింది.

“నేను   ఓ  వారం రోజుల కోసం బైటకి వెళుతున్నా , అప్పుడు నువ్వు ఇంటి నుంచి వెళ్ళు ఆఫీస్  కి , అమ్మ ఒక్కటే ఉంటుంది ఇంట్లో నువ్వు ఉంటే కొద్దిగా తోడుగా ఉంటుంది”
“ఎప్పుడు వెళ్తున్నావు”
“ఇంకా డిసైడ్ కాలేదు , ఓ రెండు మూడు రోజుల్లో వెళతాను”
“సరే , అలాగే ఇక్కడి నుంచి వెళతా లే ” అంటూ   తను వంటింట్లో కి వెళ్ళింది.

ఆ రోజు రాత్రి మరో మారు ఇద్దరం తృప్తిగా రమించి అలసి పడుకోండి పోయాము.

ఉదయం తను మాల్ లోని షాప్ కు వెళ్ళగా , నేను ఆఫీస్ కి వెళ్లాను.    పెండింగ్ వర్క్స్ అన్నీ కంప్లీట్ చేసి షబ్బీర్ రాగానే , ఓ వారం పర్సనల్ పని మీద బైటకు వెళుతున్నాను అని చెప్పాను.

“మొన్నే కదరా , అదేదో దేశానికి వెళ్లి వచ్చావు , ఏదైనా problem ఉందా ఏంటి”
“నాకు కాదు ప్రాబ్లమే వేరే వాళ్ళకు ” అంటూ క్లుప్తంగా    విషయం చెప్పాను.

“వేరే వాళ్ళకు ఏదైనా ఇబ్బంది వచ్చింది అంటే ముందే ఉంటావు ? అందులోనా నువ్వు వెళ్ళే ది సిటీ కాదు , అడవి అంత అవసరమా”
“అవసరమో లేదో నేను ఆలోచించ లేదు , కానీ లోపల నాకు కూడా ఎక్కడో  ఓ  చిన్న క్యురియాసిటీ ఉంది   ఆ పిల్ల చెప్పే ది నిజమా కాదా అని”
“అది తీర్చు కోవడానికి అంత దూరం వెళ్ళాలా ఏంటి”
“అది కాదు రా , ఆ పిల్ల ఫోటో లు చూడక ముందు తన కలలో ఆ కోట ఎలా ఉందొ చెప్పింది , ఫొటోలో సరిగ్గా తను చెప్పిన విధంగానే ఉంది ఆ కోట , అంటే తను చెప్పే ది నిజమే కావచ్చు కదా “
“ఒక వేల నిజమే అయ్యింది అనుకోందాము , నీకు వచ్చే లాభం ఏంటి ? “
“అన్నీ లాభం కోసం చేస్తామా ఏంటి , వదిలేయి మామ నాకు ఎం కాదులే , ఓ  వారం రోజులే కదా , ఇలా వెళ్లి  అలా వచ్చేస్తా , అప్పుడప్పుడూ ఇంటికి ఫోన్ చేసి అమ్మ ఎలా ఉందొ కనుక్కుంటూ ఉండు , హరిణి ఉంటుంది ఇంట్లో , ఏమైనా అవసరం అయితే హెల్ప్ చెయ్యి “
“అబ్బో , నువ్వు చెప్పాలా అవన్నీ , నువ్వు బేఫికర్ వెళ్లి రా , ఇక్కడ నువ్వేం దిగులు పెట్టు కోకు” అంటూ వాడి పనిలో బిజీ అయిపోయాడు

శ్రీలతకు ఫోన్ చేసి, ఎల్లుండి ట్రైన్ కు విశాఖపట్నం వెళుతున్నాం అక్కడ కొన్ని డీటైల్ కనుక్కొని అప్పుడు ఎలా వెళ్ళాలి అనేది అక్కడికి వెళ్ళాకా ప్లాన్ చేద్దాం , వీలయితే ఈ రోజు సాయంత్రం కలుద్దాం ఎం తెచ్చుకోవాలో చెప్తా అంటూ ఇద్దరం ఇక్కడ కలవాలో చెప్పా.

శాంతా కు ఓ మారు ఫోన్ చేసి   నా ప్రయాణం గురించి చెప్పా.    తొందరగా వచ్చేయి మనం పల్లెకు వెళ్ళాలి అక్కడ పెళ్లి ఉంది అని చెప్పింది. ఎవరి పెండ్లో   చెప్పలేదు.    వచ్చాక డీటెయిల్స్ చెప్తా అంది.

సాయంత్రం వరకు   ఆఫీస్ లో కూచుని నెక్స్ట్ వీక్ ప్లాన్ అంతా ప్రిపేర్ చేసి ఇచ్చి  5 గంటలకు బయట పడ్డా, నేను ఇంటికి చేరుకోగానే   హరిణి రెడీ అయ్యి ఉంది హాస్టల్ కు వెల్ల దానికి.
“నేను వచ్చాక వెల్ల వచ్చు కదా , ఈరోజు వెళ్లి  ఎల్లుండి మల్లీ రావాలి   , ఇక్కడికి అక్కడికి నీ luggage తిప్పడమే సరిపోతుంది”

కొద్ది సేపు ఆలోచించి   “అయితే వాళ్ళకు ఫోన్ చేసి చెప్తా నెక్స్ట్ వీక్ వస్తా అని , నువ్వు కూడా ఓ మారు ఫోన్ చేసి మాట్లాడు అంటూ” సర్దిన luggage లోపల పెట్టేసింది.

“సరే అంటూ PG ఫోన్ చేసి తను నెక్స్ట్ వీక్ వస్తుంది అని చెప్పి నేను బయటకి వచ్చే సా”

నేను చెప్పిన ప్లేస్ కి   వర్షా , శ్రీలత ఇద్దరు వచ్చారు.
“మనం ఎల్లుండి ఇక్కడ నుంచి బయలు దేరుతున్నాము, మీరు ఇంట్లో ఎం చెప్తారో నాకు తెలియదు బట్ నాకు చెడ్డ పేరు రాకుండా చూసుకోండి”
“ఎన్ని రోజులు ఉంటున్నాము మనం” అంది వర్షా
“కచ్చితంగా ఇన్ని రోజులు అని చెప్పలేము , వారం రోజులు అనుకున్నాము , కానీ 10 రోజులు కూడా పట్టవచ్చు”
“10 రోజులు మేనేజ్ చెయ్య వచ్చు ఆ పైన   అయితే బరువే మో”
“సరే అయితే మనం 10 రోజులు అని మన టార్గెట్ పెట్టుకొని వెళదాము , ఈ లోపుల అయిపోతే వచ్చేస్తా ము , లేకున్నా వచ్చేద్దాము , కావాలంటే మరో సారి మీరు వెళ్ళవచ్చు , ఎందుకంటే మీకు అప్పటికి బాగా తెలుసు ఉంటుంది అక్కడికి ఎలా వేల్లాలో “
“ఇంతకీ మన ఎం ఎం తీసుకొని వెళ్ళాలి”

“మిమ్మల్ని పిలిచింది అందుకే, మనం వెళ్ళే ది టౌన్ కాదు పక్కా అడివి అక్కడ ఎమీ ఉండవు , దానికి తోడూ మనం చాలా దూరం నడవాల్సి ఉంటుంది, ఏమీ లేవుగా అని లగేజి మోసుకొని వెళితే అక్కడ వాటితో నడవడానికి దూల తీ రుద్ది , కాబట్టి అవసరం ఉన్నంత వరకు మాత్రమే luggage తీసుకొని వెళ్ళాలి”
“క్లాసు వద్దు మహానుభావా అవేంటో చెప్పు అన్నట్లు పెట్టారు వాళ్ళ మొహాలు.”
ముందే రాసి పెట్టుకున్న ఓ చిన్న లిస్టు వాళ్ళ చేతిలో పెట్టాను.     ఆ లిస్టు ఓపెన్ చేసి వాళ్ళకు ఉన్న డౌట్స్ క్లియర్ చేసుకొని   ఎల్లుండి ఎక్కడ కలవాలో కనుక్కొని వెళ్ళారు.

వాళ్ళకు ఇచ్చిన లిస్టు నా దగ్గర ఉండడం తో , అది పట్టుకొని నేను కూడా షాపింగ్  కి వెళ్లాను   వీలున్నంత వరకు కావలసిన వన్నీ తీసుకొని ఇంటికి వచ్చాను.

కొద్ది సేపు టీవీ చూసి  10 గంటల కు హరిణి తో కలిసి బెడ్ ఎక్కాను.   తనకు పొద్దునకి ఆఫీస్ అంది అని చెప్తున్నా   రాత్రి 12 వరకు మేల్కొని తన రెండు కన్నాలు   నింపి పడుకోండి పోయాను .

మరుసటి రోజు మిగిలిన సామానులకు షాపింగ్ చేసి  , రాత్రి మరో మారు హరిణి బొక్కలు పావనం చేసి పడుకోండి పోయాను.

మేము బయలు దేరాల్సిన రోజు వచ్చింది  , నా లగేజి తో   10.30  కి స్టేషన్ కు వెళ్లాను , నేను వెళ్ళిన 15 నిమిషాలకు ఇద్దరు ఓ రెండు బ్యాగులతో వచ్చారు. ముందే రిజర్వుడు టికెట్స్ ఉండడం వలన   ఇబ్బంది లేకుండా ట్రైన్ ఎక్కి కుచోన్నాము. దాదాపు 20 గంటలు ప్రయాణం ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుంటే.

పై రెండు బెర్తులు నాకు   శ్రీలతకు రాగా వర్షా కి నా కింద బెర్త్ వచ్చింది.    ఎటువంటి adventures లేకుండా మరుసటి రోజు ఉదయానికి వైజాగ్ చేరుకున్నాము.

ముందే హోటల్ కూడా బుక్ చేసుకోవడం వలన స్టేషన్ నుంచి డైరెక్ట్ గా హోటల్ కు వచ్చాము   వాళ్ళను రెస్ట్ తీసుకోమని   తెలిసిన కొన్ని కాంటాక్ట్స్ ను వెతుక్కుంటూ వెళ్ళాను.

మా బ్యాచ్ లో చదివిన ఓ ఫ్రెండ్ ఫాదర్   ఆ అరువుల్లో రెంజర్ గా చేసి రిటైర్ అయ్యాడు ,   వాళ్ళ ఫాదర్ తో మాట్లాడిస్తాను రమ్మని చెప్పగా వాడు చెప్పిన అడ్రస్ వెతుక్కుంటూ వెళ్లాను.

ట్రైన్ దిగగానే మా వాడికి ఫోన్ చేసి   చెప్పడం వలన వాడు నా కోసం వెయిట్ చేస్తూ ఉన్నాడు.    నేను వెళ్ళగానే కుశల ప్రశ్నల తరువాత నేను వెళ్ళాల్సిన ప్రదేశం గురించి వాళ్ళ నాన్నకు చెప్పాను .

అయన ఓ  20 నిమిషాలు   పొలిసు ప్రశ్నలు వేసాడు , ఎందుకు అక్కడికి వెళ్తున్నావు , నిధులు తవ్వడానికా , లేక పురాతన విగ్రహాలు   దొంగలించడానికా   , ఎంత మంది వెళుతున్నారు   అంటూ

నేను ఒక హిస్టరీ  PHD స్టూడెంట్ ని   పురాతన కట్టడాల మీద రీసెర్చ్ చేస్తున్నా,   కొంత సర్వే చేసి అప్పుడు థీసిస్‌ సబ్‌మిట్ చెయ్యాలి అందుకే కొద్దిగా కష్టం అయినా సరే ఈ ప్లేస్ ను ఎన్నుకున్నా అని చెప్పాగా కొద్దిగా కన్విన్సు అయినట్లు అనిపించింది.

“కొద్దిగా కష్టం కాదు , చాలా కష్టం ఆ ప్లేస్ కి వెళ్ళాలంటే.   జీపు మాత్రం  ఓ  50 కిమీ దూరం వరకు వెల్ల గలదు ఈ ఆ తరువాత అంతా దట్టమైన అడవి నువ్వు కాలి నడకనే వెళ్ళాలి ఆ అడవిలో ఒకటో రెండో తేగల ఆటవికులు ఉన్నట్లు గుర్తు   వాళ్లకు పెద్దగా నాగరికులతో పని ఉండదు వాళ్ళ జోలికి పోనంత వరకు ok , కానీ వాళ్ళ కు కాని పని ఏదన్నా జరిగితే వాళ్ళు ఏమైనా చేయడానికి వెనకాడరు , ఆ అడవిలో ఎటువంటి రూల్స్ పని చేయవు.
ఎందుకైనా మంచిది వాళ్ళు నీకు కనబడితే వాళ్ళను మచ్చిక చేసుకోవడానికి కొన్ని గడియారాలు ,రంగు రంగుల ఐటెమ్స్ ( వంటి మీద వేసుకొనేవి ) తీసుకెళ్లు. వీలయితే ఓ రెండు బాటిల్స్ తీసుకెళ్లు అక్కడ గూడెం పెద్దలకు అవి ఇచ్చి వాళ్ళను మచ్చిక చేసుకోవచ్చు అన్నాడు.

కొన్ని మెడిసిన్స్ , అడివి దోమల భారిన పడకుండా ఉండడానికి పూత మందులు, చేతి లైటు , అగ్గిపెట్టె లేదా లైటర్ అంటూ ఓ లిస్టు చెప్పాడు.   ఓ  రెండు గంటలు ఓపికగా అయిన చెప్పిన మాటలు విని, అవసరం అయిన చోట పాయింట్స్ నోట్ చేసుకుంటూ వచ్చాను. చివరగా ఆయనకు వీడ్కోలు చెప్పి ఫ్రెండ్ తో పాటు బయటకు వచ్చాను.

వాడికి   తెలిసిన ట్రావెల్స్ లో  ఓ  జీప్ అద్దెకు తీసుకొని   అదే జీప్ లో హోటల్ కి వచ్చాను.
కింద నుంచి వాళ్ళ రూమ్స్ కాల్ చేసి భోజనానికి కిందకు రమ్మని చెప్పి వాళ్ళు రాగానే భోజనానికి కూచుని మా ఫ్రెండ్ వాల్ నాన్న దగ్గర సేకరించిన సమాచారాలని వాళ్ళకు వినిపించాను.
తను చెప్పిన లిస్టు లో చాల బాగం ఇంతకూ ముందు నేను ప్రిపేర్ చేసిన లిస్టు లో ఉన్నవే   ఓ  6 , 7 వస్తువులు మిస్ అయ్యాయి అవి తీసుకోవాలి.
“ఈరోజు బయలుదేరుదామా , లేక ఈరోజు రెస్ట్ తీసుకొని బయలు దేరుదాము ” అంది వర్షా
“మల్లీ రేపటి వరకు ఉండడం ఎందుకు ఇప్పుడే బయలు దేరుదాము ఎంత దూరం వెళ్లగలిగితే అంత వెళ్దాం, చీకటి పడగానే ఏదైనా ఉరిలో ఆగి తరువాత వెలుగు రాగానే తిరిగి బయలు దేరుదాము అప్పుడు టైం కలిసి వస్తుంది”
ఇద్దరు నా మాటకు ok చెప్పి తిని వెళ్లి వాళ్ళ luggage తెచ్చి జీప్ లో పెట్టి హోటల్ వెకేట్ చేశాము.

మేము ఉన్నది  4 గంటలు కూడా కాలేదు అందుకని మేనేజర్ నన్ను పిలిచి , “మీరు 4 గంటలు కూడా లేరు మీకు ఫుల్ చార్జ్ చేయడం బాగుండదు” అన్నాడు.
ఓ పని మీద వెళుతున్నాము తిరిగి వచ్చేటప్పుడు ఇక్కడే దిగుతాము అప్పుడు చార్జ్ చేయకండి అంటూ. జీపును ముందుకు నడిపించాను.
దారిలో కనబడ్డ సూపర్ మార్కెట్ లోకి  వెళ్లి  మిస్ అయిన సామాన్లు తీసుకొని దారి పట్టాము.
సిటి కి దగ్గర దగ్గర  500  కి మీ దూరం ఉంది వెళ్ళాల్సిన అడివి.
7 గంటలకు అడివి ఇంకా 10 కిమీ దూరం ఉందనగా ఓ చిన్న పల్లెకు చేరుకున్నాము.
ఆ రాత్రి ఆ పల్లెలో ఉండడానికి ఓ రైతును రిక్వెస్ట్ చేసి వాళ్ళు ఇద్దరు ఆ రైతు ఇంట్లో పడుకోగా నేను జీప్ లోనే పడుకున్నాను.
ఉదయం లేచి రెడీ అయ్యి  , ఆ రైతుకు వీడ్కోలు చెప్పి అడివి దారి మళ్లించాను జీపును.
10 కిమీ వరకు దారి బాగానే ఉంది ఆ తరువాత ఎద్దుల బండ్ల కోసం వేసిన దారి , ఆ దారిలో జీప్ చిన్నగా పోనిస్తూ దాదాపు మద్యానం కల్లా జీపుని అడవి లోనికి తీసుకెళ్లాను.
మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ నాన్న కొన్ని గుర్తులు చెప్పాడు. అయన చెప్పిన గుర్తుల ప్రకారం జీపుని అక్కడ ఆపి అటు వైపు నుంచి లోనకు  ఓ  50 , నుంచి 60 కిమీ లోపలి వెళితే నేను వెతుకుతున్న కోట వస్తుంది అని చెప్పాడు.
సరిగ్గా అయన చెప్పిన ప్లేస్ వచ్చాము జీప్ ను కొద్దిగా లోపలి తీసుకొని వెళ్లి  ఓ పెద్ద పొదలో కి నెట్టి చుట్టూ చెట్ల కొమ్మలతో కప్పి  , జీప్ లోని బ్యాగ్ లు తీసుకొని అడవి లోకి బయలు దేరాము.
“రాత్రికి ఎక్కడ ఉంటాము శివా” అంది వర్షా
“లోపల మన కోసం AC రూమ్ ఉంది లేవే అక్కడ హాల్ట్ చేద్దాం” అంది శ్రీ
“మల్లీ ఈ ప్లేస్ కు వచ్చేంత వరకు మనకు అడవే అంతా కాబట్టి ఉన్న 4 రోజులు ఇక్కడ ఉండడం నేర్చుకోవాలి” అంటూ నేను ముందు వాళ్ళు వెనుకగా సాగిపోసాగాము.