“ఏంటి వీళ్ళు ఎక్కడికి వెళ్లి ఉంటారు …..”అంటూ దెగ్గరకు వస్తున్నామహి వాళ్ళ అమ్మతో “హ ఏముంది అలా….సముద్రం దెగ్గరకు వెళ్లి ఉంటారు లే వదిన..కంగారు పడకు…వస్తారు ..వాళ్ళేమైనా చిన్న పిల్లలా…”అంది నవ్వుతు సరయు వాళ్ళ అమ్మ. “అమ్మ…అదిగో వస్తున్నారు ….” అంది సరయు. దెగ్గరకు వొస్తున్న వాళ్ళతో “ఎక్కడికి వెళ్లారు.. ఇంతసేపు ….”అంది మాహి వాళ్ళ అమ్మ. “ఎం లేదమ్మా…అక్కడ చిలక జోస్యం చెప్తుంటే చెప్పించుకున్నాము…..”అంటూ అందమైన అబద్దం ఆడింది మాహి. “అవునా…అక్క….నన్ను కూడా పిలవాల్సింది…నేను కూడా చెప్పించుకునేదాన్ని కదా….”అంది అమాయకంగా సరయు. “నీకా వయసు రాలేదు…..”అంది గుంబనం గా నవ్వుతు మహి. “దానికి వయసు తో సంబంధం ఎం ఉంది…”అంది వెంటనే సరయు. “అబ్బ..అది కాదె….చిన్న పిల్లలు ..జోస్యాలు ..జ్యోతిష్యం చెప్పించుకోవద్దు అంటారే పెద్దవాళ్ళు…”అంది నవ్వుతు మాహి. “మరి….చిన్నా..చెప్పించు కున్నాడ ….”అంది సరయు. ” చిన్నా నే….కదా చెప్పింది….” అంది ఫ్లో లో మాహి. “చిన్నా చెప్పాడా…అదేంటి….”అంది అర్ధం కాక సరయు. “అబ్బ….ఎంటె.. నీ గోల….”అంది మధ్యలో కల్పించుకుంటూ సరయు వాళ్ళ అమ్మ. “సరే గాని….పదండి….వచ్చిన పని కానివ్వండి….స్నానం చెయ్యొద్ద…”అంది మాహి వాళ్ళ అమ్మ. సరే అంటూ అందరు సముద్ర తీరానికి చేరారు. జనం చాల పలచగా ఉన్నారు. అక్కడక్కడ ఎవరి హడావిడిలో వాళ్ళు ఉన్నారు సముద్రం అలల్లో కేరింతలు కొడుతూ.
విశాలమైన సముద్రం, హోరుగాలి, అలల సవ్వడి, అవన్నీ చూసేసరికి అందరు చిన్న పిల్లల్లా మారి పోయి కాసేపు అలలతో ఆడుకున్నారు. మాహి అయితే సరయు తో సమానంగా ఎంజాయ్ చేసింది. అలసిపోయి అలాగే కుల పడ్డారు తీరంలో రొప్పుతూ. “అబ్బ…బలే ఉంది కదా వదిన…నా చిన్ననాటి రోజులు గుర్తుకు వచ్చాయి…”అంది రొప్పుతూ మాహి వాళ్ళ అమ్మ. “అవును వదిన….ఇలా ఎంజాయ్ చేయక ఎన్ని రోజులు అయ్యింది….”అలలతో వచ్చిన నీళ్ళు చీరలో కి వెళ్లి తన పూకు ని తడుపుతుంటే హాయిగా అనిపిస్తుంటే అంది సరయు వాళ్ళ అమ్మ. “అక్క…బలే ఉంది కదా “అంది సరయు వచ్చి మాహి పక్కన కూర్చొని. “అవునే….చాల బాగుంది…”అంది మాహి, సముద్రంలో కొంచెం దూరం వెళ్లి నీళ్ళతో ఆడుకుంటున్న చిన్నాని చూస్తూ. “వదినా..ఇలా అలలు చీరలోకి పోయి ఎక్కడెక్కడో తగులుతుంటే హాయిగా ఉంది…”అంది వదిన వైపు జరిగి మెల్లిగా సరయు వాళ్ళ అమ్మ. “ఛి…నీకు ఎప్పుడు ఆ ధ్యాసే….”మహి వాళ్ళ అమ్మ అంటుంటే, ఒక అలా ఉదృతంగా వచ్చి తన చీరలోకి వెళ్లి పూకు ని తడిపెసరికి “అవును…వదినా….”అంటూ మత్తుగా చూసింది సరయు వాళ్ళ అమ్మ వైపు. “ఉహ్…అందుకే అంటారు అనుబవం అయితే గాని విషయం బోద పడదు అని….”అంది నవ్వుతు వదిన వైపు చూస్తూ సరయు వాళ్ళ అమ్మ. అంతలో అక్కడికి సరయు వాళ్ళ నాన్న, మహి వాళ్ళ నాన్న వచ్చారు స్నాక్స్ తీస్కొని . “ఏంటి …ఇంకా అయిపోలేద…. మీ స్నానాలు….”అంటూ వాళ్ళు డ్రెస్సెస్ విప్పి వాళ్ళ చేతికి ఇస్తూ, సముద్రంలోకి వెళ్లారు స్నానం చేయడానికి. ఆడాళ్ళు స్నాక్స్ తింటూ, మగాళ్ళు స్నానాలు కానిస్తుంటే పిచ్చాపాటిగా మాట్లాడుకుంటూ కూర్చున్నారు. వాళ్ళు స్నానాలు ముగించి వొచ్చి “మీరు కూడా కానివ్వండి….మేము వెళ్లి…మందు పార్టీ కానిస్తము…”అన్నాడు మాహి వాళ్ళ నాన్న నవ్వుతు.

స్నానాలు అయ్యాక అందరు షెడ్ దెగ్గరకు వొచ్చారు. పెద్దవాళ్ళ మందు పార్టీ కూడా కంప్లీట్ అయ్యింది. “సరే ..ఇపుడు ఏంటి ఇంకా…”అంది మాహి వాళ్ళ అమ్మ, మొగుడితో. “ఇంకేముంది ఇంటికి వెళ్ళడమే..”అన్నాడు. “అబ్బ..అప్పుడేనా నాన్న….సాయంత్రం వెల్దాములే….ఇక్కడ క్లైమేట్ చాల బాగుంది….”అంది హోరుగా వీస్తున్న గాలికి పైటని నిండుగా కప్పుకొని. “సరే మీ ఇష్టం….మీరు ఎప్పుడంటే అప్పుడే….కాసేపు మేము పడుకుంటాము…”అన్నాడు మాహి వాళ్ళ నాన్న. “మేము కూడా అలసిపోయము..కాసేపు రెస్త్ తీస్కుంటే బెటర్….”అంది సరయు వాళ్ళ అమ్మ. “అయితే మీరు పడుకోండి….మేము అలా అలా బయటకు వేల్లోస్తము…..”అంది మాహి. “అక్క నేను కూడా వొస్తాను….”అంది మహి పక్కన వొచ్చి కూర్చుంటూ సరయు. “సరే ..పద…”అంటూ లేచి చిన్నా వైపు చూసింది మాహి. వాడు ఏమి మాట్లాడకుండా వదినను, సరయు ని అనుసరించాడు. “అక్క…నువ్వు ఎక్కడ చెప్పించుకున్నావు చిలక జోస్యం..”అంది మహి పక్కన నడుస్తూ. “ఎందుకె…”అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ మాహి. “నాకు కూడా చెప్పించుకోవాలి అని ఉంది…”అంది ఆశగా మాహి వైపు చూస్తూ. నవ్వుతు మాహి శరత్ వైపు చూసింది. వాడు ఇబ్బందిగా చిన్న స్మైల్ ఇచ్చాడు. “ఎం చిన్నా…తిస్కేల్లి దీని కంట జోస్యం చెప్తావా….అదే చెప్పిస్తావా…” అంది మాహి చిలిపిగా నవ్వుతు శరత్ వైపు చూసి. “నువ్వు చెప్పమంటే ..అదే చెప్పించమంటే చెప్పిస్తాను….”అన్నాడు చిలిపిగా వదినను చూస్తూ. “హ్మ్మ్..నీకు ఇష్టం ఐతే తిస్కేల్లి చెప్పు…అదే చెప్పించు..”అంది నవ్వుతు. “నీ ఇష్టం వదిన…నువ్వు ఎలా చెప్తే నేను అలా వింటాను అని తెలుసు కదా..” అన్నాడు చిలిపిగా వదినను చూస్తూ. “నా అంత deep గా కాదు….ఏదో కొంచెం కొంచెం చెప్పు..అదే చెప్పించు….” అంది అంతే చిలిపిగా మరిదిని చూస్తూ మాహి. “ఏంటి అక్క ….ఎం మాట్లాడుతున్నారు నాకేమి అర్ధం కావడంలేదు…” అంది సరయు ఇద్దర్ని ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ. “కాసేపు ఆగవే…. అంతా అర్ధం అవుతుంది….”అంది సరయు వైపు చూస్తూ మాహి.
చిన్నా వైపు తిరిగి “మరి వెతుక్కో…మంచి అనువైన ప్లేస్…” అంది నవ్వుతు మాహి. వాడు అటు ఇటు చూసాడు. పెద్దగ జన సంచారం కూడా లేదు. “వదిన ..అక్కడ చూడు …అన్ని చెట్లు ఉన్నట్టున్నాయి…”అన్నాడు దూరంగా కనిపిస్తున్న ప్లేస్ ని చూపిస్తూ. “హా…ప్లేస్ కూడా బాగున్నట్టుంది…పద వెళ్దాము…”అంది మాహి. “అక్క…అక్కడికి ఎందుకు…చిలక జోస్యం చెప్పేవాడు అక్కడ ఉన్నాడా…”అంది అమాయకంగా సరయు. “అవుననుకుంటా…..వెళ్లి చూద్దాము…”అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ మాహి. సరదాగా మాట్లాడుకుంటూ అక్కడివరకు వెళ్లారు. చెట్ల నుండి వస్తున్నా చల్లని గాలిని గట్టిగ పిల్చి “బాగుంది కదా చిన్నా..ప్లేస్…”అంది మాహి.