మరోవైపు జుహీ

                పెద్దాయన ఇంట్లో అంత  పెద్ద ప్రమాదం జరిగింది… ఇన్ని రోజులైనా భాను ఇంకా రాలేదు…  ఇంకా రాదా??? ఒక వేళా నేను వెళ్తే …. ??
నేనే వెళ్తాను… ఇంకా తట్టుకోవడం నా వల్ల  కాదు…  నేను వెళ్లి భానుని కలసి…. తనని చూపించ మని చెప్తాను.  
 
అన్న తడువుగా రెడీ అయ్యి భాను ఇంటికి వెళ్ళింది… 
           భాను ఇంట్లో అందరు పనులకి వెళ్ళారు … ఒక్క భాను తప్ప తాను ఇంటి పనులు చేసుకుంటూ ఉంది..  జుహీ వెళ్లగా నే  భాను చూసింది.. 
జుహీ-భాను గారు బాగున్నారా?
భాను-చెప్పు జుహీ…  ఏంటి ఎలా వచ్చావు.. కొద్దిగా చిరాకుగా.. 
జుహీ-అది…. అది…. ఆయన్ని చూపిస్తాను అన్నారు… అందుకే….. 
భాను రాజా చనిపోయిన దెగ్గర నుండి ఒక రకంగా షాక్ లో ఉంది… అలాగే తాను వెళ్తూ చెప్పిన మాట గుర్తుకు అచ్చి ఇంటిని జాగరత్తగా చూసుకుంటుంది…  అప్పటి  నుండి… కోపం, చిరాకు, తెలియాని భాద బయటకి చెప్పుకోలేక సతమతమవుతూ ఉంటె జుహీ మాటలు ఇంకా కోపం తీసుకుని వచ్చాయి… 
భాను కోపంతో లేచి జుహీ చేయి పట్టుకుని లాక్కుంటా వెళ్లి రాజా ఇంటిలోకి తీసుకుని వెళ్ళింది…  
అక్కడ  భారతి,కరుణ,మానస ఫొటో ల మధ్య ఉన్న రాజా ఫోటో ని చూపిస్తూ….  “ఇతనే….” అని చెప్పింది…  వెంటనే తనని తీసుకుని తన ఇంటిలోకి వెళ్ళింది..  
రాజా ఇంట్లో  ఎవరి లేరు కాబట్టి వాళ్ళని చూడలేదు.. 
భాను ఇంటికి   వచ్చిన తరువాత జూహీ ఏమి విన్నదో …. ఏమి చూసిందో తనకి అర్ధం కాలేదు… 
జుహీ-భాను???? ఏంటి???? ఏమైంది?? నాకు అర్ధం కాలేదు… ఎదో ట్రాన్స్ లో 
నువ్వు విన్నది ,చూసింది మొత్తం నిజం  అంది భాను.. కన్నీళ్లు పెట్టుకుంట
జుహీ-అంటే ??
భాను-సరళ,జెన్నీ ల బిడ్డకి తండ్రి  ఇతనే …. రాజానే … అదే కాదు.. నా బిడ్డకి తండ్రి కూడా అతనే …. అంది ఏడుస్తూ… 
జుహీ కాళ్ళలో  సత్తువ లేని  దానిలా కింద కూలబడిపోయింది… ఒక్కసారిగా తన ప్రపంచం కూలిపోయి నట్టు ఉంది… తన కోసం, అలీ కోసం కట్టుకున్న కలల  మేడ  ఒక్కసారిగా కూలిపోయింది… 
భాను- తన పరిస్థితిని అర్ధం చేసుకుని తనకి నీళ్లు తాగిచ్చి “ఇంతకీ మించి నేను ఏమి చేయలేను జుహీ అర్ధం చేసుకో… కొన్ని మనచేతుల్లో ఉండవు… నువ్వు వేరే వాళ్ళని చూసుకో…”
జుహీ-కన్నీళ్లు తుడుచుకుని భాను గారు… ఒకసారి బాబు ని ఇవ్వవా…. 
బాబు ని  ఇచ్చింది భాను.. 
బాబుని ఎత్తకుని ముద్దులు పెడుతూ ప్రేమని కురిపిస్తుంది…  కొద్దీ సేపు తరువాత బాబుని తిరిగి భానుకి ఇచ్చేసింది.. 
జుహీ ఆలా నడుచుకుంటూ వెళ్తుంటే 
భాను ఆపి “ఎం చేద్దావు అనుకుంటున్నావు??”
 జుహీ-గొంతులో నుండి మాట రావడం కష్టం గా ఉంది ఐన కస్టపడి.. “ఏమో తెలియదు”” అని ముందుకు వెళ్ళసాగింది.. 
భాను-పిచ్చి పనులు ఏమి చేయామకు …  దేవుడు ఒక తలుపు మూసాడు అంటే ఇంకో తలుపు తెరిసాడు అని అర్ధం… అది ఎక్కడఉంది,,ఎలావుందీ  మనమే తెలుసుకోవాలి… 
జుహీ ఏమి మాట్లాడుకుండా వెళ్ళిపోయింది.. 

 మరో వైపు 
గుర్మీత్,సుర్జీత్ ఇద్దరు వెళ్లిపోయిన ఒక రోజు తరువాతా … కొండయ్య తన లారీ వేసుకుని  నేను వెళ్తున్నాను… ఎన్ని రోజులు ఉంటావో ఉండమని రమణకి చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు…. 
ఎప్పుడైతే కొండయ్య వెళ్ళాడో అప్పటి నుండి రమణ,అజీజ్ ఇద్దరు కలసి కామినిని దెంగడం మొదలుపెట్టారు… 
అజీజ్ ఐతే వయాగ్రా వేసుకుని మరి కామినితో సెక్స్ చేసెవాడు.. 
ఇద్దరు ఎంత చేసిన కామినికి  కొండయ్య గుర్తుకు వచ్చేవాడు… 
ఆలా 9రోజులు పగలు రాత్రి అని తేడా లేకుండా కుమ్ముకున్న 10 రోజు వాళ్ళ ఇళ్ళకి వెళ్లే ముందు ఇద్దరు DP చేయడంతో అప్పటికి కామిని కామం అణిగింది… 
వెళ్తూ వెళ్తూ మళ్ళి ఇంకెప్పుడైనా  అని ఇద్దరు చెప్పగానే కామిని ఒప్పుకుంది.. 
వాళ్ళు వెళ్ళగానే కామిని mr x  తో పాటు  వేరే country trip కి చెక్కేసింది… ఎంజాయ్ చేయ దానికీ …

కొన్ని నెలల తరువాత 
 రాత్రి 9 ఆయా టైం లో dr హర్షిని ఇంటి బెల్ మోగింది…. 
రాజా చనిపోవడం తనకి కూడా షాక్ గా, భాదగా ఉంది.   తనకి పాప పుట్టడం (డాక్టర్ హర్షినికీ  పాప పుట్టడం ) జరిగింది.. పాపా పుట్టిన దెగ్గర నుండి ఉద్యోగం చేయడం ఇష్టం లేక పాపని  చూసుకుంటూ ఉంది.. 
కాళిగా ఉన్న ప్రతి సారి తన ఆలోచలనలు  అన్ని రాజా గురించే .. 
అలా ఆలోచనల్లో ఉన్న  తనని అదేపనిగా కాలింగ్ బెల్ మోగటం  బయటకి వచ్చింది ఆలోచనల్లో నుండి… 
కోపం బాగా వచ్చి ఎవడు ఈ టైములో అదే పనిగా మోగిస్తున్నాడు… చచ్చాడు నా చేతిలో… అనుకుని వెళ్లి తలుపు తీసింది…. 
ఎదురుగా ఉన్న మనిషిని ఎగాదిగా చూసి “నువ్వా????? ” అని మొహం మీద తలుపు వేసి లోపలి వచ్చేసింది… 
మల్లి ఒకసారి బెల్ మోగింది… కొద్దిగా స్థిమిత పడి “ఎదో తేడాగా ఉంది…. ” అని వెళ్లి తలుపు తీసింది… 
ఎదురుగా ఉన్న తనని మాట్లాడనివ్వకుండా “ఎందుకు వచ్చావు?” తనని తేరగా చూస్తూ… 
“నీ కోపం సరిఐనదే అక్క… అప్పుడు జరిగినదానిలో నా తప్పు లేదు అని నేను చెప్పను… దానికి శిక్ష కూడా అనుభవిస్తున్నాను… మనం సొంత అక్క చెల్లెలం కాకా పోయిన సొంత అన్నదమ్ముల భార్యాలం… ”  (వచ్చింది డాక్టర్ హర్షిణి మరదలు మీకు తెలిసే ఉంటది… మరది… అతని భార్య కలసి డాక్టర్ ని లొంగదీసుకోవడానికి వేసిన పన్నాగాలు…  రాజా వల్ల నాశనం అవ్వడం… )
అయినా సరే నాకు నీతో మాట్లాడటం ఇష్టం లేదు… 
plz అక్క నేను చెప్పేది విను…. ఇది చాలా ముఖ్యమైనది…. నాకు టైం కూడా లేదు… plz …. (చేతి రుమాలు ని అడ్డుపెట్టుకుని దగ్గుతూ)… 
తనని చూసి కంగారు పడుతూ…. “ఎంత imp ఐన నేను వినను…” మల్లి ఏదైనా ప్లానా???? అని అనుమానపడుతూ… 
తాను దగ్గుతూ మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని నోటి మీద ఉన్నా రుమాలుని తీసి (తీయగానే భళ్ళున రక్తం నోటి నుండి కింద పడింది…)”ఇది నీ బిడ్డ తండ్రి గురించి ……”అని తూలుతూ కింద పడిపోయింది… 
బిడ్డ తండ్రి  …….  అన్న మాటలను వినగానే తన పంచేంద్రియాలు వేగంగా పనిచేసాయి..  వెంటనే తనని లోపలి లాగి సోఫాలో పడుకోబెట్టి డాక్టర్ కి ఫోన్ చేసింది… తాను వచ్చేలోపు ఫస్ట్ ఎయిడ్ చేసింది… కొద్దిసేపు తరువాత డాక్టర్ వచ్చి ట్రీట్మెంట్ చేసి  కొన్ని విషయాలు డాక్టర్ వర్షిణికి చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు… 
కొద్దీ సేపు తరువాత తనకి మెలుకువ వచ్చింది….  మెల్లగా లేచి కూర్చుంది… 
వర్షిణికి తను ఎవరి గురించి  చెప్పిండో అది తెలుకోవాలి అని ఉంది… కానీ అంతకు ముందు.కొద్దిగా స్థిమిత పడి.. “ఇప్పుడు ఎలా ఉంది??”
తాను ఒక నవ్వు నవ్వి “”బాగానే ఉంది… “” తనని చూసి …. పాప? బాబా?
వర్షిణి-పాప… నువ్వు ఎవరిగురించొ  చెప్తున్నావు??……..సరిగ్గా పాయింట్ కి వచ్చేసి 
తను …తన ఫోన్ లో ఒక పిక్ తీసి తన ముందు పెట్టింది…. 

ఆ ఫోటో చూడగానే 1000 వోల్టుల కాంతి తో  వెలిగిపోయింది… ఎందుకంటే అందులో ఉంది “”””””రాజా…….. రాజా రుద్రా…. “”””

ఆ ఫోటో చూడగానే 1000 వోల్టుల కాంతి తో  వెలిగిపోయింది… ఎందుకంటే అందులో ఉంది “”””””రాజా…….. రాజా రుద్రా…. “””””””

ఫోన్ అందుకుని ఇంకా దెగ్గరగా చూస్తుంది… కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటుంది…. ఫోటో ని తడుముతూ… 
సోఫాలు పడుకుని ఉన్న తన మరదలు లేచి తన కన్నీళ్లు తుడుస్తూ… “ఊరుకో అక్క అంతా  మంచి జరిగిద్ది….”
వర్షిణి-నీకు ఎలా థాంక్స్ చెప్పాలో అర్ధం కావడం లేదు…. (ఒక్కసారి తన మొహాన్ని తీక్షణంగా చూస్తూ) ఇది కొత్త కుట్ర ఏమి కాదుగా ?? (అనుమానం గా )
మరదలు-లేదు అక్క…. నన్ను పూర్తిగా నమ్ము… ఇందులో కుట్ర ఉంటె నీకు నచ్చిన వాడిని  మళ్ళి  నీకు ఎందుకు అప్పగిస్తాను… (నవ్వుతు)
నీకు ముందే చెప్పాగా  అక్క నాకు టైం లేదు అని… 
వర్షిణి-ఏమైంది నీకు… ? ఈ పరిస్థితి ??
మరదలు-చేసిన పాపం అలాంటిది… దానికి తగ్గ శిక్ష… ఇది… 
వర్షిణి-అంటే?
మరదలు- చెప్తాను …. అన్ని,, అంత  చెప్తాను… ఒక సరి నీ పాపని చూపించు…. అప్పుడు చెప్తాను… 
వర్షిణి-చేసిది లేక గదిలోకి వెళ్లి పడుకున్న తన పాపని ఎత్తుకుని  వచ్చి తన చేతుల్లో పెట్టింది. 
తను పాపని అదేపనిగా చూసి నవ్వుకుని… మళ్ళి  వర్షిణికి ఇచ్చేసింది… వర్షిణి వెళ్లి గదిలో పడుకో బెట్టి వచ్చేసింది… 
వర్షిణి-ఇప్పుడు చెప్పు…. నీకు ఏమైంది??…. రాజా నీ దెగ్గరికి ఎలా వచ్చాడు??

మరదలు- నీ ఇన్సిడెంట్ తరువాత మా అయన బాగా డిస్టర్బ్ అయ్యాడు… అందుకే మేము వేరే ఊరికి మకాం మార్చాము…  మా ఆయనకి  నువ్వు తనకి లొంగలేదు అని భాద ఒకవైపు ఐతే నేను మీ కాంపౌండర్ కి లొంగిపోవడం తనకి ఇంకా బాగా భాదగా ఉండేది… నన్ను దూరంగా పెట్టాలి అని అనుకునే వాడు… కానీ తప్పు తన వైపు ఉండటం వల్ల  అది చేయలేక పోయాడు… 
                కానీ కొంత సమయం తరువాత నేను ఆసుపత్రి పలు అయ్యాను… డాక్టర్స్ నాకు కాన్సర్ అని, అది కూడా ఎక్కువ టైం లేదు అని చెప్పారు… 
               అప్పటి దాక నన్ను ఎలా వదిలించు కోవాలా  అని ఆలోచిస్తున్న  మా ఆయనకి ఈ కారణం దొరికింది… “రోగిష్టి దాని దెగ్గర నేను ఉండను” అని చెప్పి నన్ను ఒంటరి చేసి ఇంటి నుండి వెళ్ళి పోయాడు… 
               నేను అక్కడ ఉండటం ఇష్టంలేక  నాకు ఆసరా ఉంటుంది అని మా అమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను… అక్కడ కూడా నా దురదృష్టం నా కంటే ముందు అక్కడకి వెళ్ళింది… దాని ఫలితం మా నాన్న ఎప్పుడో చనిపోయాడు.. మా అమ్మ మంచం పట్టింది… నేను వెళ్లడం తో చివరి రోజుల్లో తనని చూడటానికి వచ్చాను అని సంతోష పడింది..  చివరి రోజుల్లో తనకి నా గురించి చెప్పి భధపెట్టడం ఇష్టం లేక నా రోగం గురించి దాచాను…  ఆలా కొంత కాలం  తరువాత అమ్మ సంతోషంగా కన్ను మూసింది… 

ఇంట్లో కార్యక్రమాలు అన్ని పూర్తి చేసి , అమ్మ అస్తికలు కలపడానికి పంతులుగారితో పటు దెగ్గర ఉన్న కాలువ దెగ్గరికి వెళ్ళాము… అంతకు ముందు వానల  వల్ల  కాలువ ఉదృతంగా ప్రవహిస్తుంది… అక్కడ నేను ,పంతులుగారు, కొంత మంది కుర్రవాళ్ళు అవతల ఒద్దు మీద స్నానం చేస్తూ  కనిపించారు ..  నేను అస్తికలు కలపడానికి కొన్ని మెట్లు దిగి లోపలకి వెళ్ళాను… కాలుజారి  పడిపోయాను..కొంత దూరం కొట్టుకుపోయాను.. . వెంటనే పక్కన ఉన్న కుర్రవాళ్లు కొంతమంది  నన్ను కాపాడి ఇవతల ఒడ్డుకు తీసుకుని వచ్చారు… నేను ఒడ్డుకి    వచ్చి ఊపిరి తీసుకుంటుండంగా నా పక్కన ఇంకో బాడీ తీసుకుని వచ్చి పెట్టారు.. 
వాళ్లలో ఒక కుర్రవాడు. “అక్క ఇతను కూడా నీ వెనకే ఉన్నాడు… మీ వాళ్ళు అనుకుంట….?”
నా వెనకే శవం అనగానే భయం వేసింది… పైగా ఇది ఎవరో ఏంటో…. నాకెందుకు వచ్చింది.. లేనిపోయిని తల నొప్పి… నాకు తెలియదు అని చెపుదాం … అతని సంగతి వాళ్ళే చూసుకుంటుంటారు … 
నాకు…… తెలియ…….. దు ….. (అంటూనే ఆ…. మొహం చూసాను… అంతే నా గుండె ఆగిపోయింది… ఎవర్ని అయితే నేను జీవితం మొత్తం గుర్తుపెట్టుకుంటానో అతనే …. అతను….
  రాజా……… 
వచ్చిన కుర్రాళ్ళు నా వినకుండా అవతల ఒడ్డుకు ఈదుకుంటూ వెళ్లిపోయారు… 
ఇంతలో పంతులు గారు నాదెగరకి వచ్చి హమ్మయ్య నువ్వు  క్షేమంగా ఉన్నావు అంతా దేవుడి దయ… అవును ఇతను ఎవరు… ??
“ఇతను మా బావగారు. నేనే పిలిచాను… నాకు సాయంగా ఉంటాడు అని… కానీ రాలేదు… కానీ ఇప్పుడు ఇలా… “భాదపడుతూ…. 
పంతులు… నా శ్వాస ఆడుతుందో లేదో చూసాడు… “అమ్మ… ఇతనికి  తొందరగా వైద్యం చేయాలి… నాడి చాలా మెల్లగా ఉంది… సాయం పట్టు ఇతన్ని లోపలికి తీసుకుని వెళదాం… “
“పంతులు గారు మా ఇంటికి వెళ్దాం… అక్కడ కొద్దిగా విశాలంగా ఉంటుంది… కొన్ని మందులు కూడా ఉన్నాయ్… అవి వాడదాం..” ఎదో ఆలోచిస్తూ… 
ఇద్దరు కలసి రాజాని తన ఇంటికి తీసుకుని వెళ్లారు…
పంతులు గారు తనకి తెలిసిన కొంత నాటు వైద్యం… చేశారు… 
అలాగే… కొన్ని ఇంగ్లీష్ మందులు కొన్ని తక్కువ మోతాదులో వాడింది… 
పంతులు అన్ని కట్లు కట్టి.. రాజా ఒంటిమీద దెబ్బలు చూస్తూ.. “అమ్మ దెబ్బలు బాగా తగిలాయి… ….. “
మధ్యలో ఆపి “అవును పంతులుగారు వచ్చేటప్పుడు వానల వల్ల కొండా మీద నుండి పది ఉంటాడు.. అప్పుడు తగిలి ఉంటాయి… “ఆలోచిస్తూ.. 
పంతులుగారికి ఆమె మాటలు సబబు గా అనిపించి… “అవునమ్మా కొద్దీనా ఆ పసరుని దెబ్బల మీద రాస్తూ ఉండు అమ్మ…” నేను వెళతాను… 
వెళ్తున్న పంతులుగారిని ఆపి… కొంత డబ్బు ఇచ్చించింది… “పొద్దున్న కార్యక్రమంకి  … పంతులు గారు… “
డబ్బులు తీసుకుని “సంతోషం అమ్మ… జాగర్తగా ఉండు… ” వెనక్కి తిరిగాడు.. 
మల్లి అతన్ని ఆపి.. “పంతులు గారు మా బావ ఇక్కడ ఉన్నాడు అని బయట ఎవరికీ చెప్పద్దు అండి … నాకు ఈ ఒక్క సాయం చేయండి… “
కొద్దిగా అనుమానం గా “ఎందుకు అమ్మ ????”
రాజా వంక చూస్తూ… “అంటే మా బావగారికి కొన్ని ఆస్తి గొడవలు ఉన్నాయ్.. ఇక్కడ …ఇలాంటి స్థితిలో ఉన్నాడు అంటే ప్రాణానికి ప్రమాదం… సమయం చూసుకుని నేను వాళ్ళకి అప్పగిస్తాను… “చేతులు జోడించి… 
నేను చెప్పినవి పంతులుగారికి నిజం అనిపించడంతో అలాగే అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు… 
రాజా వొంటి మీద ఉన్న దెబ్బలు నేల దెబ్బలు కాదు అని నాకు…. పంతులు గారికి స్పష్టంగా తెలుసు… నేను గొడవలు అని చెప్పగానే డబ్బు కోసం ఎంతైనా చేశారు అని అక్కడ నుండి వెళ్లిపోయూడు… 

కొన్ని నెలలు తరువాత తనలో ఎలాంటి మార్పు రాలేదు…నా ఆరోగ్యం ఇంకా క్షీణించింది..  నాకు భయం వేసింది… తనకి ఏమైపోతుందో అని… అప్పుడు వెంటనే నువ్వు గుర్తొచ్చావు… పైగా నువ్వు డాక్టర్…  తనని బాగు చేయగలవు…  మనం త్వరగా వెళ్ళాలి అక్క… అని పూర్తి చేసి.. 
సరే… ఎప్పుడు వెళ్ళాలి???…వర్షిణి.. 
మరదలు-ఇప్పుడే వెళదాం… 
సరే అని వర్షిణి, తన మరదలు ఊరికి వెళ్లారు పాపతో సహా… 
వర్షిణికి అక్కడకి వెళ్లిన తరువాత కన్నీళ్లు పెట్టుకుని ఏడుస్తుంది… రాజాని చూస్తూ 
మరో సమస్య వచ్చింది… తన మరదలి ఆరోగ్యం  పపూర్తిగా క్షీణించింది..  మరదలు పంతులుగారిని పిలిచి… వర్షిణిని పరిచయం చేసింది.. మా అక్క అని.. 
వర్షిణి ఎంత ప్రయతించిన తనని కాపాడలేక పోయింది… 
“రాజా ని కాపాడటం నా జీవిత లక్ష్యం కాబోలు… అందుకే నన్ను ఇప్పటి వరుకు బ్రతికించాడు దేవుడు,…. అనుకుంటా… “అని సంతోషంగా వర్షిణి చేతుల్లో కన్ను మూసింది… 

తాను చనిపోవడంతో  అక్క హోదాలో  కార్యక్రమాలు అన్ని పూర్తి చేసింది… పంతులు గారి సాయంతో.. 

అక్కడ అన్ని పనులు పూర్తి ఆయన తరువాతా వర్షిణి  ఒక van  మాట్లాడి , పంతులు గారి సాయంతో రాజాని  ఎక్కించారు.. 
పంతులు గారిదగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుని  van  ఎక్కింది… 
van వెళ్లేముందు ఒకసారి పంతులుదెగ్గరకి వెళ్లి తన దెగ్గర ఉన్న 25000 తీసి పంతులు కిచ్చి ” రాజా…. అదే అయన గురించి ఎవరైనా అడిగితె తెలియదు అని చెప్పండి.. “”
అంత డబ్బు ఒకేసారి చూసే సరికి  నోటి వెంట “అలాగే… నిశ్చంతగా ఉండు… అబ్బాయికి మంచి జరిగిద్ది” అని చెప్పాడు.. 
తరువాత వర్షిణి van ఎక్కి డ్రైవర్ కి పోనీ అని చెప్పింది… 
van ముందుకు కదిలింది.. వర్షిణి ఆలా పడుకుని ఉన్న రాజా మొహాన్ని చూడగానే అప్పటి వరుకు రాజా తో గడిపిన క్షణాలు,సరసాలు,కామక్రీడలు… అన్ని కాళ్ళ ముందు కదిలాయి.. 
తన మనసులో “రాజాతో గడిపిన ప్రతి క్షణం ఎంత మధురంగా ఉంది… ఆ సంతోషం,,, ఆ ఆనందం.. ,, ఆ మోటు తనం,,, ఆ పోట్లు… అః…. అవి నా జీవితం మొత్తం ఉంటె,…… 
         “ఉంటాడా”
         “ఎందుకు ఉండడు …. ఇప్పుడు తాను కోమాలో ఉన్నాడు… అంటే తన గతం మర్చిపోవచ్చు… అప్పుడు తెల్ల కాగితం లాంటివాడు.. నేను చెప్పిందే తాను వింటాడు… నేను రాసిందే తన గతం… “
        “మరి తన గతం గుర్తుకు వస్తే..?? అప్పుడు ఏంచేస్తావు?”
        “నువ్వు  డాక్టర్ వి అది మర్చిపోయావా??”
        “ఐన సరే నేను దీనికి ఒప్పుకోను”
        “నేను ఒప్పుకుంటున్నాను… ఈ ఒక్క అడుగు వేస్తె నా జీవితం మొత్తం సంతోషాలే …”
అని తనలో తానూ వాదించుకుని ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి.. బయట చూడగానే ఊరి దాటి కొంత దూరం వచ్చేసింది.. 
వర్షిణి-డ్రైవర్… van ని xxxxxx చోటు కి పోనివ్వు… 
డ్రైవర్-xxxxxx అంటే చాలా దూరం మేడమ్.. ఐన మనం వెళ్ళాల్సింది అక్కడికి కాదుగా… 
వర్షిణి- చిన్న చేంజ్… అక్కడకి పోనివ్వు నీకు డబల్ ఇస్తాను… 
డ్రైవర్-మీరు డబల్ అంటే నాకేం కష్టం.. ok  అని పోనిచ్చాడు.. 
వర్షిణి రాజా చేయి పట్టుకుని “ఇంకా ఎవ్వరూ ఉండరు మనకి …. నువ్వు,నేను, మన పిల్లలు… అంతే ” అని కళ్ళు మూసుకుంది. 
van ఆలా వెళ్తూ కనుమరుగు అయ్యింది… 

ఆలా కాలం  గిర్రున తిరిగింది…

ఆ ప్రమాదం జరిగి 1సం !! దాటి కొన్ని నెలలు అయ్యింది… 
నా గుండెల మీద బరువుగా ఉంది…. అది అంత  భారీగా లేదు… నేను తట్టుకో గలిగినదే… 
నన్ను మొహం మీద కొడుతున్నారు… ఆ దెబ్బలు నోప్పి కొద్దికొద్దిగా ఎక్కువ అవుతూ …….నాకు తెలుస్తుంది… 
నా తొడ మీద ఎదో బరువు ఉంది అది నాకు తెలుయడం లేదు… 
నేను మెల్లగా కళ్ళు తెరిచాను… ఆ నొప్పి ఎక్కువ అయ్యే సరికి.. 
చీకటిని చీల్చుకుంటూ వెలుతురు  కనిపించింది… 
మసక మసక గా నాకు ఒక ఆకారం నా గుండెల మీద కనిపించింది… మెల్లగా మాటలు వినిపిస్తున్నాయి… 
“ఎంత సేపు పడుకుంటావు …. లే…. ఆఫీస్ కి టైం…. అవ్వుతుంది…. లే…. లే…. లే…. “అని చెంపలు వాయిస్తుంది … 

నా కళ్ళకి ఎదురుగా ఉన్న  అ నల్లటి ఆకారం నావైపు చేయి చూపిస్తూ మాట్లాడుతుంది.. 
మెల్లగా నా కళ్ళని  నా తొడ మీద బరువు గా ఉన్న చోట చూసాను… అక్కడ ఇంకో ఆకారం మొహం కనిపించడంలేదు… కానీ నన్ను చూస్తూ చేయి ఊపుతుంది…
పక్కన ఎదో సౌండ్ వస్తే చూసాను… కొంత దూరంలో  ఒక తెల్ల చీర కట్టుకుని ఉంది. నేను తనని గుర్తు పట్టలేదు… కానీ ఆమె నన్నే చూస్తుంది… ఎప్పుడైతే నేను తనని చూశానో నోటికి చేయి అడ్డం పెట్టుకుని తలుపు తీసి బయటకి వెళ్ళింది. 
అలా తలుపు తీయడం వల్ల ఒక్కసారిగా వెలుతురు  వచ్చింది.. ఒక్కసారిగా వెలుతురుకి నేను తట్టుకోలేక కళ్ళు మూసేశాను. 
మల్లి నా ముందు చీకటి కమ్మింది…   
నేను కళ్ళు  మూసుకుని నేను చూసిన ఆ ముగ్గురు ఎవరు? ఎవరు?…. అని ఆలోచించసాగాను.. 
“ఆ కుండపోత వాన….. 
 నా  కార్ ని లారీ గుద్దడం, 
ముసలాడు నా కార్ పక్కనే ఉండడం,
అమ్మ కార్ ని ఇంకో లారి గుద్దడం..,
కొద్దిసేపటికి ఇంకో కార్ ని లారి గుద్దడం…,
అమ్మని కాపాడటానికి వేళ్ళ బోతే  నన్ను  ఒక కార్ గుద్దడం… అందులో నుండి అజీజ్,ఒక కుర్రాడు దిగడం… ;
 ఇంకో కార్ నుండి సుర్జీత్,మంజిత్ దిగడం… 
నన్ను కొట్టడం, అమ్మ కార్ తగలబడటం …. 
ఇంకో కార్ పేలే సమయంలో కరుణ కనిపించడం… 
నా కారుతో సహా లోయలో పడటం… 
అన్ని గుర్తుకు రాగానే కళ్ళ నుండి నీళ్లు ధారగా కారుతూ ఉన్నాయ్… 
కొద్దిసేపు తరువాత తలుపు తెరచుకుని కొంత మంది లోపలకి  వచ్చారని తెలుస్తుంది.. వాళ్ళు ఎదో మాట్లాడుకుంటున్నారు… 
అప్పటి దాకా నన్ను కొట్టిన చేతులు న కన్నీళ్ళని తుడిచింది.. 
నేను మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచాను ఈ సారి స్పష్టంగా కాకా పోయిన …  కనిపిస్తుంది.. 
నా….. నా గుండెల మీద కూర్చుంది… నా బంగారం….. నా నల్ల బంగారం…. కరుణ.. నన్నే చూస్తుంది..  
అంటే తొడ దెగ్గర ఉన్నది అని అటు చూసాను.. అక్కడ ……. నా ప్రాణం…. మానస…. నన్ను చూసి చేయి ఊపుతుంది… 
అంటే ఆ రోజు ఏమి జరగలేదు… వీళ్ళు బాగానే ఉన్నారు… అంటే అమ్మకూడా బాగానే ఉంటుంది… 
అనుకుంటూ ఒక చేత్తో తన చెంపని నిమురుతూ ….. కరుణ….. అని పిలిచాను…. 
మరో చేత్తో తొడదెగ్గర ఉన్న తనని పట్టుకుని ….. మానస….. అని దెగ్గరికి లాగాను… 
ఇద్దర్ని ఆలా హత్తుకుని ఉన్నాను… కొద్దీ సేపు తరువాత పక్కన చప్పుడు ఐతే చూసాను.. ఇందాక చూసిన తెల్ల చీర కట్టుకున్న అమ్మాయి దెగ్గరికి వచ్చింది… తాను … 4అత్తా… 
తాను దెగ్గరకి  వచ్చి  పడుకుని పోయిన కరుణ,, మానసలని  చూసి కరుణాని ఎత్తుకుని పక్కన ఉన్న ఊయలలో పడుకోబెట్టింది… అలాగే మానస ని కూడా….. 4అత్తా పక్కకి  వెళ్లి నిలబడింది. 
అదేంటి కరుణ, మానసలని  4అత్తా ఎత్తుకుంది????
అని పక్కన ఉన్న  ఊయలని చూసాను.. అక్కడ ఇద్దరు చిన్న పిల్లలు ఇద్దరు ఉన్నారు..  నేను వాళ్ళని చూసి భ్రమ పడ్డానా????
పక్కన ఒక డాక్టర్ కూర్చుని… 
డాక్టర్-రాజా… ఇప్పుడు ఎలా ఉంది??…. తలనొప్పి? కళ్ళు నొప్పి,మంటలు ఏమైనా ఉన్నాయా??….అని తనని చెక్ చేస్తూ… 
*బాగానే ఉంది… 
డాక్టర్-అలాగా… ఈ గదిలో ఎవరున్నారో గుర్తు పట్టండి… 
*అలాగే… ఒక వైపు నుండి మొదలు పెడుతూ… 4అత్తా,…. 3అత్తా… కోమలి,….. చెల్లి పల్లవి….భాను,…. రజియా,….. and చివర్న డాక్టర్ వర్షిణి… 
నేను అందరి పేర్లు చదువుతుంటే అందరి మొహాల్లో ఆనందం తో వెలిగిపోయాయి.. 
ఇంతలో చెల్లి ……  కోమలి కి సైగ చేసింది… తాను బయటకి వెళ్లి ఒక అమ్మాయిని తీసుకుని లోపలకి  వచ్చింది… 
తనని చూడగానే నా కళ్ళు పెద్దవి అయ్యాయి… అటో  మెటిగ్గా నా నోటి నుండి  …….   ధ ……… ర ……. ణి 
అని చెప్పగానే నా కళ్ళు భారంగా అయ్యి మూసుకునిపోయాయి… 
అందరు కంగారు పడిపోయారు.. 
డాక్టర్ వర్షిణి- కంగారు పడాల్సింది ఏమి లేదు… కొద్దిగా రెస్ట్ తీసుకుంటే సరిపోతుంది…  మన అదృష్టం ఏంటి అంటే తనకి తగిలిన గాయాలు చాలా వేగంగా తగ్గాయి… మనకి కావాల్సింది స్పృహ రావడం.. ఇపుడు అది కూడా వచ్చింది…soooo  ప్రాబ్లెమ్ ఏమి లేదు…. తనకి ఒత్తిడి కలిగించే విషయాలు మాట్లాడవద్దు …. ప్రస్తుతానికి… 
అని చెప్పి తాను వెళ్ళిపోయింది..  
ఆలా కొన్ని వారాలు నేను గదికే పరిమిత మయ్యాను… నన్ను చూడటానికి 3అత్తా ఒక్కటే వచ్చేది… నా మందులు, తిండి, మొత్తం తనే  చూసుకునేది… 
నేను మెల్లగా నా గదిలో తిరగడం మొదలు పెట్టాను… అలాగే నా పనులు (brushing, బాతింగ్)నేను చేసుకోటం మొదలు పెట్టాను…  
 నేను గదిలో నుండి బయటకి వస్తాను అంటే ఎవరు వద్దు అనే వారు… 

ఆలా ఒకరోజు… 

చెల్లి,హీనా,గుణ ఆఫీస్ ఫైల్స్ చూస్తున్నారు.. 
రోజు మాదిరి గానే ఆ రోజు కూడా హీనా గుణ కొద్దిసేపు తరువాత వెళ్లిపోయారు… 
వాళ్ళు వెళ్లిన తరువాత 4అత్తా అచ్చి చెల్లిని భోజనానికి పిలిచింది.. 
అందరు భోజనానికి కూర్చున్నతరువాత రజియా  వడ్డిస్తుంది… 
చెల్లి-అందరి వెనక చూస్తూ (4అత్తా,3అత్తా,కోమలి,రజియా,ధరణి) అందరు…. భోజనం అయ్యిన తరువాత హాల్లో కి రండి మాట్లాడాలి.. 
అని గబగబా తినేసి హాల్లోకి వెళ్ళి కూర్చుంది.. కొద్దిసేపు తరువాత ఒకరి తరువాత మరొకరు… హాల్లోకి వచ్చారు… లాస్ట్ రజియా అన్ని సర్ది వచ్చింది. 
చెల్లి ధరణి వంకా చూస్తుంది… (ఎదో సీరియస్ గా ఆలోచిస్తూ )
అందరు పల్లవి వైపే చూస్తున్నారు.. 
చెల్లి-sooo ధరణి గారు… next ఎం చేద్దామ్ అనుకుంటున్నారు.. 
ధరణి-పల్లవి తనని అదే పనిగా చూడటం వాళ్ళ uncomfort గా ఫీల్ అయ్యింది.. )అది… అది…. అంటే? (అర్ధం కాకా
పల్లబి-మీరు వచ్చిన రోజు ఎం చెప్పారో మీకు గుర్తు ఉందిగా?
ధరణి-ఆ గుర్తు ఉంది… అని అప్పటి సమయాన్ని గుర్తు చేసుకుంది.
                  రాజా ఇంటికి వచ్చిన కొన్ని రోజులు తరువాత ధరణి వచ్చింది.. తాను రాజా చదువుకునే రోజులనుండి ప్రేమించుకుంటున్నాం…. కొన్ని అని అనివార్య కారణాల వల్ల  నేను u. s. వెళ్ళిపోయాను… రాజా ప్రమాదం గురించి తెలిసాక నేను ఉండలేక పోయాను.. తనని ఎలాగైనా చూడాలి అని ఇక్కడకి వచ్చాను… నేను అప్పటి ఫొటోస్, లెటర్స్ చూపించడం వల్ల  సగం నమ్మారు.. కానీ అప్పటికి మీకు (పల్లవికి) నమ్మకం లేకపోవడంతో కోమాలో ఉన్న రాజాకి స్పృహ వచ్చిన తరువాత నన్ను గుర్తు పట్టక పొతే ఇక్కడ నుండి వెళ్ళిపోవాలి అని condition పెట్టారు..  అందుకు నేను ఒప్పుకుని ఇక్కడ ఉంటున్నాను..    
అని ఒక్క గుక్కలో చెప్పింది… 
 పల్లవి-ఇప్పుడు అన్నయ్య నిన్ను గుర్తు పట్టాడు …  తరువాత ఏంటి?
ధరణి-ఏంటి అన్నట్టు పల్లవి వైపు చూసింది,,
పల్లవి- కొద్దీ రోజుల్లో అన్నయ బయటకి వస్తాడు.. కాబట్టి నువ్వు ఇక్కడ ఉండకూడదు… వెంటనే వెళ్ళిపో… 
ధరణి-గొంతులో పచ్చి వెలక్కాయ పడినట్టు అయ్యింది.. )నేను ఇంకా కొన్ని రోజులు ఇక్కడే ఉంటాను… 
పల్లవి-లేదు… ఇప్పటికి నిన్ను చాలా మంది అడుగుతున్నారు …. తరువాత చాల మంది వస్తారు… నిన్ను అడుగుతారు… ఏమని చేప్పాలి?
ధరణి- తలదించుకుని )నేను తనని ప్రేమిస్తున్నాను.. తనని విడిచి ఉండలేను… 
పల్లవి-ఒక పెళ్లి కానీ అమ్మాయి వేరే ఇంట్లో ఉండటం మా ఇంటి వాళ్ళకి, అ ఇంటి వాళ్ళకి మంచిది కాదు…ఇక్కడ ఉండాలి అంటే ఒక భందం ప్రేయసి….. అనేది భందం  కాదు…  కాబట్టి నువ్వు వెళ్లిపోవడం మంచిది.. 
ధరణి-మా ఇంట్లో వాళ్ళు ఎవరు లేరు…  మీకు తెలుసుగా మొన్ననే తాత చనిపోయాడు… plz నన్ను ఇక్కడ ఉండనివ్వడి… (ఇంత కష్ట పడింది రాజాకి దూరంగా ఉండటానికి కాదు…)
వీళ్ళ సంభాషణ వింటున్న మిగతా అందరిలో 4అత్తా కలిపించుకుని.. 
4అత్తా-పల్లవి నాకు ఎందుకో ధరణి ఇక్కడే ఉండటం మంచిది అనిపిస్తుంది.. 
పల్లవి-కానీ..??
4అత్తా-నువ్వు చెప్పింది కూడా సబబే .. ఇన్ని నెలలు తనని దెగ్గర చూడడటం వల్ల తన మీద ఒక అభిప్రాయం వచ్చింది.  కాబట్టి నేను ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాను… 
3అత్తా-ఏంటి?
4అత్తా-పల్లవి చెప్పినట్టు తాను ఇక్కడ ఉండాలి అంటే ఒక భందం కావాలి.. అది మనం ఇద్దాం .. 
పల్లవి-ఏంటి? అది?
4అత్తా-వాళ్ళు ఎలాగో ప్రేమికులు కాబట్టి వాళ్ళకి పెళ్లి చేసి ఒక భందం లోకి మారుతుంది.. 
అక్కడ ధరణితో సహా అందరి మొహాలు తెల్ల బోయాయి.. 
3అత్తా-ఎం మాట్లాడుతున్నావా అర్ధం అవుతుందా?? 
4అత్తా-తెలుస్తుంది.. 
3అత్తా-ఇప్పుడు వాళ్ళకి పెళ్లి జరిగితే ఇంటి పెత్తనం మొత్తం తనకి వెళ్ళిపోతుంది.. 
4అత్తా-వెళ్ళని.. ఒకసారి ఆలోచించండి… రాజా ఎంతగానో ప్రేమించిన, అభిమానించిన  3 ప్రాణాలు పోయాయి.. వాళ్ళకి పెళ్లి చేస్తే కనీసం ఈ  ప్రేమ అయినా దక్కుతుంది.. కొంత భాద తగ్గుతుంది.. అలాగే కీడు జరిగిన ఇంట్లో శుభకార్యం చేస్తే మంచిది.. అని పెద్దలు అంటారు… ఇంత కన్నా మంచిది ఏమి ఉంటుంది?
అక్కడ కొద్దిసేపు మౌనం ఆవహించింది.. 
పల్లవి-సరే నేను ఒప్పుకుంటున్నాను… 
కోమలి-నేను ఒప్పుకుంటున్నాను 
3అత్తా-నేను ఒప్పుకుంటాను.. 
పల్లవి-రజియా నువ్వు కూడా చెప్పు.. 
రజియా-నాదేముందండి.. ఐన మీరు అడిగారు కాబట్టి నాకు ఇష్టమే.. అని చెప్పి అక్కడనుండి వెళ్ళిపోయింది.. 
ధరణి తలా దించుకుని ఉంది.. 
4అత్తా-చూసావా అప్పుడే సిగ్గు పడుతుంది.. అని నవ్వింది.. 
పల్లవి-పెళ్ళి చాలా అంటే చాలా సింపుల్ గా జరగాలి.. మన ఇంటి వాళ్ళు తప్పితే ఎవరు ఉండకూడదు.. 
అందరు అలాగే అన్నారు.. 
4అత్తా-నేను పంతులుగారితో మాట్లాడతాను.. దెగ్గరలో ముహూర్తం ఉందేమో అని.. 
3అత్తా-నేను మిగతా పనులు చూస్తాను.. 
ధరణి తలదించుకుని ఆలా తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది.. 

పల్లవి-అలాగే అన్న ని ఒప్పించే భద్యత కూడా మీదే అత్తలు…( అని 3అత్తా,4అత్తా వైపు చూస్తూ… ) ఆ ఘటన తరువాత ఇక్కడ చాలా జరిగాయి …అవి ఇప్పుడే కోలుకున్న అన్నకి తెలియకూడదు..  తెలిస్తే ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో మనం అస్సలు ఊహించలేము.. చిన్న విష్యం కూడా తెలియకూడదు..  అదే చాలా ముఖ్యమైంది.. 
4అత్తా- అలాగే ముందు ఆ పని తరువాత వేరే పనులు సరేనా… 
పల్లవి-అలాగే…  అని తన గదికి వెళ్ళిపోయింది.. 
అలాగే కోమలి వెళ్ళిపోయింది.. మిగిలింది 3అత్తా, 4అత్తా 
3అత్తా-రాజా ఒప్పుకుంటాడా?… ఈ పరిస్థితిల్లో 
4అత్తా-ఎలాగైనా ఒప్పించాలి… తప్పదు…  రేపు మాట్లాడాతా.. అని తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది.. 
ఆ రోజు రాత్రి ఉన్న వాళ్లలో కోన మంది నిద్ర పోలేదు. వాళ్లలో 4అత్త  ….  విష్యం ఎలా మొదలుపెట్టాలి?? ఎక్కడ ఆపాలి  అని ఆలోచిస్తుంది. 
కొంత మందిలో మరొకొరు ధరణి… కూడా తాను కనీసం మంచం మీద పడుకోకుండా నిలబడి కిటికీ లో నుండి చంద్రున్ని చూస్తూ ఉండిపోయింది.. 

మరుసటి రోజు.. నా టిఫిన్లు అన్ని అయ్యిన తరువాత 4అత్తా నా గదికి వచ్చింది.. 
తనని గమనించాను తాను కంగారుగా,… భయంగా ఎదో ఆలోచిస్తూ ఉంది.. అల్గ్వ తనలో కళ  తగ్గింది…. 
*ఏంటి అత్తా ఏంటి ఎదో ఆలోచిస్తున్నావు??
4అత్తా-ఎం లేదండి… (తత్తరపడుతూ 
*పర్లేదు చెప్పు… 
4అత్తా-ఒక్క ని!! అని బయటకి వెళ్లి పిల్లల్ని ఇద్దరిని తీసుకుని వచ్చి రాజా ముందు పెట్టింది… 
*చెప్పు
4అత్తా-ఒకసారి పిల్లని చూసి గట్టిగా గాలి పీల్చి ) నేను విన్నాను ధరణి మీరు  లవ్ చేసుకున్నారు అంటా అది నిజమేనా??
*అవును… అది…. 
4అత్తా-నన్ను  మధ్యలో ఆపేసి…నేను మీకు 2 విషయాలు చెప్తాను… మొదటిది నా కర్తవ్యం… రెండోది… 
*ఏంటో చెప్పు అత్తా… 
4అత్తా-అది.. వీళ్ళు మన బిడ్డలు… నీ పిల్లలు.. అని పిల్లల్ని చూపిస్తూ… సిగ్గు పడుతూ 
*నిజంగా…..  అని వాళ్ళని ఎత్తుకుని ఒళ్ళో పెట్టుకుని తల నిమురుతున్నాను…    
               వాళ్ళని చూస్తూ ఉంటె కళ్ళలో మెరుపు వచ్చింది అలాగే నాకు తెలియకుండా కన్నీళ్లు  వచ్చాయి.. 
4అత్తా-ఎప్పుడైతే మీకు కళ్ళు తెరవగానే వీలని చూసి కరుణ,మానస అని పిలిచారో నేను ఫిక్స్ అయ్యాను వాళ్ళ పేర్లు అవే  అని…  వాళ్ళకి జరిగింది మీకు ఇంకా గుర్తు ఉంది అని తెలిసింది… కానీ తెలియనట్టు మీరు ఉన్నారు.. అని( దెగ్గరికి వచ్చి పిల్లల తలల మీద ఉన్న నా చేతులు మీద తన చేతులు వేసి ) రెండవది మీకు ధరణికి పెళ్ళి అనుకున్నాం… అదే జరిగేంతవరకు మీరు అంతకు ముందు ఏమి జరిగింది అనేదాన్ని తెలుకోవడానికి ప్రయత్నం చేయవద్దు అని పిల్లల మీద ఒట్టు వేయండి అని నా చేతులని కదలనివ్వకుండా 
అది నేను ఆస్సలు ఊహించలేదు… ఆ హఠాత్ పరిణామానికి నా చేతులు అలాగే ఫ్రీజ్ అయ్యాయి.. తెను తేరుకునే లోపు తాను చేతులు  తీసేసింది… 
 
 *4అత్తా మీరు చేసింది నేను అస్సలు ఊహించలేదు… అలాగే నాకు అస్సలు నాకు నచ్చలేదు… నాకు బాగా కోపం కూడా ఉంది.. సరైన కారణం లేకపోతె నీకు ఉంటది…. 
4అత్తా-నవ్వుతు)నేను అన్నిటి కి సిద్ధంగా ఉన్నాను… 
*నవ్వమాకు నాకు ఎక్కడో కాల్తుంది… 
4అత్త-సరే నవ్వను … మరి మేము పెళ్ళికి priparatiom మొదలుపెట్టవచ్చా??
*తప్పుతుందా…. వేయించుకున్నావుగా… ఒట్టు.;.. (చిరాకు మొహం పెట్టి… 
4అత్తా-సరే  మేము ఆ పనుల్లో ఉంటాం… అని వెళ్ళబొయింది.. 
*నేను పిలవగానే వెనక్కి తిరిగింది)నేను ఒకసారి ధరణి తో మాట్లాడాలి.. అదే పెళ్లి గురించి… 
4అత్తా-అది మేము మాట్లాడేసాము… తనకి ఇష్టమే…. 
*ఏంటి మీరు మాట్లాడారా? తాను ok  చెప్పిందా (ఆలోచిస్తూ 
4అత్తా-మిగతాయి ఏమైనా ఉంటె పెళ్లి తరువాత తీరిగ్గా మాట్లాడుకోండి.. అని నవుతూ అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.. 
నేను పిల్లలని పట్టుకుని ఎదో ఆలోచిస్తూ పడుకుని పోయాను… 
4అత్తా బయటకి వెళ్లి లోపల జరిగినది మొత్తం చెప్పింది.. పిల్లలు,ఒట్టు తప్పించి… దాంతో అందరు రిలాక్స్ అయ్యేరు.. అలాే పెళ్లి పనులు మొదలుపెట్టారు.. 
కొన్ని వారాల  తరువాత నేను పెళ్లి బట్టలు వేసుకుని మొదటి సరి నా గది  నుండి బయటకి వచ్చాను..ఇది నా ఇల్లే కానీ కళ  తప్పి ఉంది.. నేను ఆలా ఇంటిని చూస్తూ ఉండగా 
  4అత్తా తీసుకుని వెళ్లి పీటల  మీద కూర్చోబెట్టింది.. 
చుట్టూ చూసాను అక్కడ 3,4 అత్తలు కోమలి ,చెల్లి, రజియా,భాను పంతులు గారు., నాపక్కన పెళ్లికూతురు అలంకరణ తో ధరణి… 
అంటే నిశితార్థం లేకుండా డైరెక్టుగా పెళ్లి అన్నమాట…
అది పెళ్లిలా లేదు… అక్కడ పెళ్లి జరుగుతున్నట్టు కూడా లేదు.. అందరి మొహాల్లో నెక్స్ట్ ఏమి జరుగుతుందా అని ఆలోచన కనిపిస్తుంది.. 
అక్కడ పంతులు గొంతు తప్పితే ఇంకా ఏమి వినపడటం లేదు… 
పంతులు పిలవడంతో నా ఆలోచనలు అన్ని పక్కన పెట్టి చూసాను.. చేతికి తాళి బొట్టు ఇచ్చి కట్టమని చెప్పాడు.. 
నేను కట్టే సమయానికి నాకు అక్కడ ఉంది కరుణ, మానస ఇద్దరు గుర్తుకు వచ్చారు… నా కళ్ళ వెంట నీళ్లు జలజలా మని కారిపోయాయి. 
4అత్తా నా కళ్ళు తుడిచి కట్టమని సైగ చేసింది.. 
వెంటనే ఏమి ఆలోచించ కుండా కట్టేసాను.. 
పెళ్లి అయ్యిపోయింది..   కోమలి మొబైల్ ల్లో అందరి ఫొటోస్ తీసింది.. 
పంతులు గారు అత్తాలకి ఎదో చెప్పి డబ్బు తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు.. 
మధ్యాహ్నం అయింది. మేము హాల్లో కూర్చుని ఉన్నాం. 
4అత్తా-మా దెగ్గరికి వచ్చి 
          రజియా వీళ్ళకి భోజనాలు పెట్టు… 
కోమలి,పల్లవి… వీళ్ళకి  కంపెనీ ఇవ్వండి.. 
భాను అక్కడ ఉన్న సంచుల్ని రాజా గదిలో పెట్టు.. ఐ చకచకా ఆర్డర్స్ వేసింది.. 
*ఇప్పుడు ఇది అవసరమా ….వెళ్తున్న సంచుల్లో పూలని చూసి 
4అత్తా-అవసరమే.. మీరు ఏమి మాట్లాడవద్దు.. రాత్రికి ముహూర్తం ఉంది అంట..  అని 3అత్తని తీసుకుని నాగదిలోకి వెళ్ళింది… 
నెక్స్ట్ నా శోభనం… అని తల పట్టుకుని కూర్చున్నాను.. 
  
భోజనాలు అయ్యినాయి… నన్ను గదికి వెళ్ళమని చెప్పి ధరణి ని తీసుకుని పక్క గదికి వెళ్లారు.. 
న్నా గదికి వెళ్ళగానే పూలతో అలంకరించిన బెడ్ కనిపించింది.. దాన్ని చూసిన తరువాత మౌనంగా కిటికీ దెగ్గరికి వెళ్లి బయటకి చూస్తున్నాను.. 
ఆకాశంలో చంద్రుడు కనిపించాడు.. టైం 7,  7.30  అవ్వవచ్చు అని అంచనా వేసి కళ్ళు మూసుకోగానే కళ్ళు ముందు కరుణ,మానస కనిపించారు…
కరుణతో collage లో గడిపిన క్షణాలు… అలాగే మనసతో ఆఫీస్ లో గడిపిన క్షణాలు  తర్వాత మా పెళ్లి, శోభనం, సరసాలు,కోపాలు తాపాలు. అన్ని గుర్తుకు వచ్చాయి.. 
నేను ఊహల్లో తెలియాడుతుంటే ఎదో చప్పుడు అయ్యితే వెనక్కి చూసాను.. 
అక్కడ ధరణి పాలగ్లాస్ తో నిలబడి ఉంది.. అలాగే తలుపు లాక్ పడిన సౌండ్ వచ్చింది.. 
నేను అవి పట్టించుకోకుండా పక్కన ఉన్న స్టడీ టేబుల్ చైర్ లాగి కూర్చున్నాను.. ఒక పేపర్ తీసుకుని ఎదో రాసి బుక్ కింద పెట్టాను.. 
ఈలోపు తాను నా దెగ్గరికి వచ్చి పాల  గ్లాస్ ఇచ్చింది.. 
నేను గ్లాస్ తీసుకుని పక్కన పెట్టాను.. ఆలా తీసుకునే తప్పుడు తన చేయి వణకడం గమనించాను… 
  
కూర్చో అని మంచం మీద చూపించాను.. 
తాను నా కాళ్ళకి దండం పెట్టడానికి ఒంగ బోతే ఆపి కూర్చో మని చెప్పాను ..  తాను వెళ్లి  మంచం మీద కూర్చుంది.. 
*నీకు ఈ పెళ్ళి  ఇష్టమేనా?
తాను ఏమి మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉంది. 
*నువ్వు ఏమి మాట్లాడటంలేదు కాబట్టి I’ll take that NO 
‘మౌనం అంగీకారం కూడా అవ్వచ్చు… ‘
(తన కళ్ళలోకి చూస్తూ ఉన్నాను… తాను నా చూపు ని గమనించి తలా దించుకుని ఉంది… 
*my self rajarudra call me raj (తనకి నా గురించి తెలుసు కానీ నేను చేయి చాపి నన్ను పరిచయం చేసుకుంటూ.. 
తాను ఒక సరి నా వైపు చూసి కాన్ఫిడెంట్ గా నా చేయి పట్టుకుని) నా పేరు ధరణి.. అని చెప్పింది. 
*నాకు తెలుసు నువ్వు ధరణి కాదు అని…  
మంచం మీద మత్తెకించే మల్లెపూలు… గది  నిండా కామోద్రేకాన్ని విస్తరింప చేస్తున్న అగరబత్తీలు… ఎదురుగా కైపెక్కిన్చే అందమైన మొహం.. రొమాంటిక్ మూడ్ లో ఉన్న గది నేను చెప్పిన దానికి ఒక్కసారిగా పూర్తి వ్యతిరేకంగా అయ్యిపోయింది.. 
ధరణి మొహం ఒక్కసారిగా పాలిపోయింది..(తెలిసిపోయిందా??….. ఎలా తెల్సింది??..

159c

మంచి ప్రశాంతమైన నిద్ర కోసం ఈ మ్యూజిక్ ఒకసారి వినండి : https://youtu.be/XHNkTGDQyE0

NOte: – హలో ఫ్రెండ్స్ నా పేస్ బుక్ పేజి  delete అయింది నా కొత్త facebook లింక్ ఇక్కడ పెడుతున్నాను దయచేసి join అవ్వండి 

https://www.facebook.com/jabbardasth1

 

twitter link

twitter@jabbardasth1

Telegram

https://t.me/+okNWI4Lc_yE2OGU1