సుమతి ఈ ఊరికి వచ్చే ముందు వేరే ఊరిలో ఒక జమిందారుల పిల్లాడు సుమతిని ఉంచుకున్నాడు… సుమతి అవసరాలన్నీ తీర్చేవాడు… వాడికి మూడ్ వచ్చినప్పుడల్లా వాడుకునే వాడు. కొద్ది రోజులకు వాళ్ళ నాన్నకు విషయం తెలిసిపోయి సుమతిని చంపించబోతే… సుమతికి కొంత డబ్బు ఇచ్చి పారిపోయేలా హెల్ప్ కూడా చేశాడు. దాంతో ఆ కుర్రాడి తండ్రి సుమతిపై పెద్ద దొంగతనం అంటగట్టి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు కంప్లైంట్ కూడా ఇచ్చాడు. ఆ పరిస్థితులలోనే సుమతి ఈ ఊరు వచ్చి ఉమాదేవి ఇంటి దగ్గర అద్దెకు దిగింది. కానీ కొన్ని రోజులకు ఈ ఊరిలో ఉందని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఇన్ఫర్మేషన్ దొరకడంతో సుమతిని అరెస్టు చేశారు. అప్పుడే రంగారావు సుమతికి హెల్ప్ చేసి సుమతిని వాడుకోవడం మొదలు పెట్టాడు. సుమతి ఈ ఊరి వచ్చాక ఉమాదేవి ఇంట్లో, మరొకరి ఇంట్లో పనులు చేస్తూ… రంగారావు గాడు అక్కడకి, ఇక్కడికి పంపిస్తే వెళ్ళేది. ఆ ఇంట్లో జరిగిన కథే ఇప్పుడు సుమతి చెబుతోంది. (నెక్స్ట్ ఎపిసోడ్ లో చెప్పబోయే కథ)

ఆ ఇంట్లో ఇద్దరు భార్యభర్తలు, వారికి ఇద్దరు కొడుకులు… ఇంటిపెద్ద సుధాకర్ ఓ 50 ఏళ్ళు ఉంటాయి కానీ మనిషి దృడంగా ఉంటాడు. ఆవిడపేరు సుప్రియ వయస్సు 42 ఉండొచ్చు, తన తల్లితండ్రులకు ఆరోగ్య సమస్యలు ఉండంతో నెలలో 20 రోజులు వాళ్ళదగ్గరే ఉంటుంది. పెద్దకొడుకు ప్రీతమ్ (22) ఈమధ్యే ఏదో ఉద్యోగంలో చేరాడు. చిన్న కొడుకు శశి(19) డిగ్రీ మొదటి సంవత్సరం చదువుతున్నాడు. ఆ ఇంట్లో పొద్దున, సాయంత్రం వంట చెయ్యడానికి బట్టలు ఉతకడానికి ఈ ఊరు వచ్చిన కొన్ని రోజులకే పనిలో చేరింది సుమతి.

సుమతి ఉదయం వెళ్ళి వాళ్ళందరికీ టిఫిన్లు, క్యారేజీలు ప్రపేర్ చేసి ఎవరిదారిన వాళ్ళు వెళ్లగానే ఇంటి పనులు చూసుకుని ఉమాదేవి ఇంటికి వచ్చి, ఉమాదేవికి సాయంచేస్తూ, కబుర్లు చెబుతూ, మధ్యానం ఉమాదేవి ఇంట్లోనో… తను పనిచేసిన ఇంటి నుండో ఫుడ్ తెచ్చుకుని తిని సాయంత్రం దాకా పడుకుని మళ్ళీ వెళ్ళి వాళ్ళకు డిన్నర్ అదీ వండి పెట్టేసి 7 గంటల కల్లా ఉమాదేవి ఇంటికి చేరేది. మధ్యమధ్యలో ఆ రంగారావుగాడి ఆర్డర్లు ఫాలో కావడం, ఇదే చానాళ్ళుగా సుమతి దినచర్య.

ఓనాడు సుధాకర్ ఆఫీసుకి వెళ్ళలేదు, ఒంట్లో బాలేదని ఇంట్లోనే ఉన్నాడు. యదాలాపంగా తన పనులలో పడిన సుమతి సుధాకర్ ఇంట్లోనే ఉన్నాడన్న విషయం మర్చిపోయి. చీర పవిట కప్పుకోకుండా నడుముకు చుట్టుకుని, ఎప్పటిలాగే గోచీ కట్టుకుని పనులు చేసుకుంటోంది.  హల్లో తడిబట్ట పెడుతూ తనలో తానే పాటలు పాడుకుంటోంది. బెడ్ రూమ్ లో మంచైపై గోడకు ఆనుకుని ఫోన్ చూస్తున్న సుధాకర్ సుమతి ఆ అవతారంలో చూసి షాకయ్యాడు. (చెప్పాగా పిల్ల నలుపేగానీ, పంపర పనస పండులా బానే ఉంటుందని) ‘ఏంటిది..! ఈ రేంజ్ లో ఎక్సపోజింగ్ చేస్తోంది?’ అనుకుని మనస్సులో ఒక నవ్వు నవ్వుకున్నాడు. ‘నేను ఇంట్లోనే ఉన్నానని మర్చిపోయిందా…! లేక కావాలనే చూపిస్తుందా…!’ చూద్దాం ఎంతసేపటికి నన్ను చూస్తుందో అనుకుని అలానే సుమతిని చూస్తూ ఉన్నాడు. ఇదేమి పట్టని సుమతి ఒంగుతూ, లేస్తూ తనమానాన్న తను, కూనిరాగాలు తీస్తూ చాలా శ్రద్ధగా హాల్ క్లీన్ చేసే పనిలోనే నిమగ్నమై ఉంది. ఏదో సరదాగా చూస్తున్నాడే గానీ, సుధాకర్లో వేడి మొదలైంది. తన ఛామన ఛాయ రంగుకి పల్చటి పసుపురంగు జాకెట్టు, మందపాటి ఎర్రచీర కట్టింది కానీ కప్పుకోలేదు, చీరకోంగుని నడుముకు చుట్టి గోచీలా దోపింది. అందులోనూ లోనెక్ జాకెట్టు కావడంతో తన యదలు చివరలు తప్ప మెత్తం బయటే ఉన్నాయి.తను చేతులు కదుపుతున్నప్పుడల్లా తన రెండు సళ్ళు ఒకదానినొకటి ‘పెక్’ కిస్ లు ఇస్తున్నట్లు దగ్గరకొచ్చి దూరంగా వెళ్తున్నాయి. కూనిరాగాలే పాడుతోంది కానీ సుధాకర్ కి మాత్రం అవి అతుకున్నప్పుడల్లా మనసులోంచి ఓ కిస్ సౌండ్ వినిపిస్తోంది. వెనక్కు తిరిగితే మెడనుండి నడుము కిందవరకూ రెండుగులాల జాకెట్టు ముక్క తప్ప మైదానంలా విశాలంగా కనబడుతోంది. లెగిసి నుంచుంటే… కొంచెం జారిన పొట్ట, రూపాయి బిళ్ళంత బొడ్డు,అటూ ఇటూ నడుము సైడ్లలో ఓ రెండు, మూడు మడతలు. సుమతి సోయగాలకి, సుధాకర్ మొడ్డ ఫుల్ ఫోర్సలోకి వచ్చేసింది. మద్య మద్యలో మొడ్డ పిసుక్కుంటూ, ఎక్కడ చూసేస్తుందో అని తన తొడల మధ్యలో దానిని దాచేస్తూ నానా అవస్థలు పడుతున్నాడు సుధాకర్. సడన్ గా లేచి ఎటోవెల్లిపోయింది సుమతి, మళ్ళీ ఈ లోకంలోకి వచ్చాడు…. ‘ఏదిది…? ఎటెల్లింది…? దీనెమ్మ తెలిసి చేసిందో, తెలీక చేసిందోగానీ మంటెట్టి పోయింది’ అనుకున్నాడు మనస్సులో మరో చిరునవ్వు నవ్వుకుంటూ.దీనెమ్మ ఈ నైట్ ఫ్యాంట్ ఇబ్బందిగా ఉంది అని లేచి లుంగీ కట్టుకున్నాడు. ఈలోపు మళ్ళీ కూనిరాగాలు వినబడడంతో… ఈసారి మరింత ఎదురుగా కనబడేలా… మంచం మీదే ప్లేస్ మార్చుకుని కూర్చున్నాడు. సుమతి ఇప్పటికీ అదే గెటప్లో ఉంది, పైగా సోఫా వెనక నుండి ముందుకు వంగి మరీ చిన్న బ్రష్ తో సోఫా క్లీన్ చేస్తుంది. సుమతి సోఫా పైన వాలినప్పుడల్లా తన సళ్ళు ఇప్పుడో, అప్పుడో ఆ జాకెట్లోంచి బయటకొచ్చేస్తాయేమో అనేలా… ఉబ్బి, ఉబ్బి కదులుతూ దర్శన మిస్తున్నాయి, చెమటలకు జాకిట్ కూడా తడిసిపోయి బ్రా షేపులు, ష్రిప్ లు క్లియర్ గా తెలుస్తున్నాయి. సుధాకర్ ఇంక ఆగలేక మెల్లగా లుంగీలోనే చేతికి పనిచెప్పాడు. ఇంతలో సుమతి ముందుకు వచ్చి వంగి సోఫా తుడుస్తుంటే తన పెద్ద పెద్ద పిర్రలు మద్యలో గోచీ రెండింటినీ విడదీస్తూ దర్శనమిచ్చింది. అబ్బా…. దీనెమ్మ… వెనకాలే వెల్లి దీని పట్టుకుని అదే సోఫాలో వేసి కుమ్మేయాలని పించింది సుధాకర్ కి.

అమ్మో అరిచి గోలచేస్తే… నలుగురూ పోగైతే ఇంకేమైనా ఉందా… పరువు మొత్తం గంగలో కలిసిపోద్ది… అసలే దీని వయస్సు నాలో సగం ఉంటుంది, అబ్బో అంత రస్క్ ఒద్దు… (కొంచెం ధైర్య చేస్తే పక్కలోకి వచ్చేటైపని తెలీదు. పాపం సుధాకర్ కి) అందులోనూ ఒకటి, రెండు సార్లు సుమతిని ఆ రౌడీగాడితో చూశాడు వాళ్ళిద్దరి సంబంధం ఏంటో కూడా తెలీదు… దాంతో మరింత జంకాడు. కానీ ఈ ఫ్రీషో సుధాకర్ పిచ్చెక్కిస్తుంది. దాంతో ఏదోటి చేయాలని. ‘సుమతీ…!’ అంటూ దూరంగా ఉన్నవాళ్ళని పిలిచినట్టు గట్టిగా పిలిచాడు. ‘ఆ… ఏంటయ్యగారు’ టప్ప్ అని వెనక్కు తిరిగింది, పైనుండి కిందకు ఎగాదిగా చూసి కళ్ళెగరేశాడు సుధాకర్. అప్పుడుగానీ గుర్తు రాలేదు సుమతికి పైనంతా ఫ్రీషో వేస్తోంది అని వెంటనే పక్కు వెళ్ళి అన్నీ సర్ధుకుని మెల్లగా వచ్చి తలుపు చాటుగా నుంచుని ‘చెప్పండయ్యగారూ…’ అంది. సిగ్గుపడుతుందనుకున్న సుధాకర్ నవ్వి… ‘ఏంటి? నువ్వు… నీ అవతారం?’ అంటూ  మళ్ళీ కల్లెగరేశాడు. ‘మీరింట్లోనే ఉన్నారని గుర్తులేదయ్యగోరూ…? రోజు ఎవరూ ఉండరు కదా…! అందుకనే కొంచెం ఫ్రీగా ఉంటుందనీ…’ అంటూ దీర్ఘాలు తీస్తూ… సిగ్గు పడుతున్నట్టు తలదించుకుని నిల్చుంది సుమతి. ‘కొంచెం కాఫీ పెట్టివ్వు… తల నొప్పిగా ఉంది’ అన్నాడు సుధాకర్. ‘ఊ’ అంటూ అక్కడ నుంచి వెళ్లిపోయింది కానీ… తనతో మాట్లాడుతున్నంతసేపు సుధాకర్ చేతితో తన పురుషాంగాన్నీ పట్టుకుని తొడల మద్యకు తోయడం జమనించింది సుమతి. వెళ్ళి కాఫీపెడుతూ… ‘చాలా సేపటి నుంచీ చూస్తున్నాడను కుంటా… బాగా లేచిపోయుంటది… పిసుకుంటున్నాడు ముసులోడు అనుకుంటూ ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ మురిసి పోతోంది సుమతి. మనస్సులో ఇంకా రెచ్చగొట్టాలని ఫిక్స్ అయ్యింది. కాఫీ ఇవ్వడానికి వెళ్ళినప్పుటు ట్రే తీసుకెళ్ళకుండా కప్పు సాసర్ పట్టుకుని వెళ్ళి చేతులకి అందిస్తూ… సుధాకర్ చేతులు తగలగానే కన్నె పిల్లలా ఒంకరలు తరుగుతూ, వెళ్ళేప్పుడు నడుముతిప్పుకుంటూ  వెళ్ళి బకెట్ తీసుకుని బెడ్ రూమ్ కి వచ్చి ‘అయ్యగారు హాల్లో కూర్చుంటారా..? రూమ్ తుడుస్తాను అంది.’ సిగ్గులొలక పోస్తూ, ‘నేనేం అడ్డం నువ్వు తుడుచుకో’ నేను మంచం మీదే కూర్చుంటా అన్నాడు సుధాకర్ (ఇంక కాసేపు దాని సోకులు చూడొచ్చని).  ‘సరే అయ్యగారు’ అంటూ ఈ సారి డైరెక్ట్ గా కాకుండా ఇండైరెక్ట్ గా చూపించాల్సినవి చూపిస్తూ మద్య మద్యలో చూస్తున్నాడో లేదో ఓరకంట కనిపెడుతూ మంచం చుట్టూరు పాకుతూ, దేకుతూ వంగి వంగి తడిగుడ్డతో తుడుస్తోంది. కాఫీ తాగుతున్నట్టు నటిస్తున్న సుధాకర్ నోటితో కాఫీనీ, కళ్ళతో సుమతిని జుర్రుకుని మరీ తాగుతున్నాడు. ‘ఇది కావాలనే చేస్తుందా…? ఏదేమైనా దీన్ని గోకాలి… కానీ మెళ్ళగా… జాగ్రత్తగా గోకాలి’ తొందర పడితే తేడాలొస్తాయి’ మనస్సులోనే అనుకున్నాడు సుధాకర్. ఎంత దాద్దామన్నా తన మొడ్డ మాటిమాటికీ తొడల నుండి తప్పించుకుని వచ్చి గుడారాలు లేపుతోంది లుంగీని. సర్దుకుని, సర్ధుకుని మళ్ళీ, మళ్ళీ లోపలకి తోస్తున్నడు సుధాకర్. ఇదంతా ఓరకంట గమనిస్తూనే ఉంది సుమతి. తుడవడం అయిపోగానే సుమతి బయటకు వెళ్ళిపోగానే… బాత్రూమ్ కి పరుగు తీశాడు, తన మొడ్డ ఆవేశం చల్లార్చక పోతే నరాలు పగిలిపోయేలా ఉన్నాయి సుధాకర్ కి. బాత్రూమ్ దూరి… సుమతీ… సుమతీ… అటూ రాగాలు తీస్తూ చేతికి పని చెప్పాడు. బాత్రూమ్ లో దూరాడని తలుపు చప్పుడుతో గమనించిన సుమతి. గోడబైట బాత్రూమ్ కిటికీ కింద నుంచుని సుధాకర్ కలవరింతలు వింటోంది. సుధాకర్ కలవరింతలకు తనకూ తడి చేరి పోయింది ఒక చేతితో తన సళ్ళని పిసుక్కుంటూ, మరో చేత్తో చీర మీదే మెత్తని తడుముతూ అక్కడే గోడకానుకుని నిల్చుంది. ఒక పదినిమిషాల తరువాత సుధాకర్ కార్చుకుని షవర్ అనే చేశాడు. సుమతి కూడా సైలెంట్ గా అక్కడ నుంచి జారుకుంది. ఒక పది నిమిషాల తరువాత సుధాకర్ తల తుడుచుకుంటూ… అదే లుంగీ కట్టుకుని బయటకు వచ్చాడు. ఏమీ జరగనట్టు, చీర అదీ సుభ్రంగా సర్ధుకుని గుమ్మం దగ్గర నుంచుని సుధాకర్ హాల్లోకి రాగానే… ‘అయ్యగోరు పనులు అయిపోయాయి. సాయంత్రం వస్తా, భోజనం టేబుల్ మీదే పెట్టా…’ అంటూ వెళ్ళిపోయింది సుమతి. సుమతిని పిలుద్దామనుకున్నాడు కానీ… నోట మాట పెగల్లేదు సుధాకర్ కి. టీ.వీ. ఆన్ చేసుకుని జరిగిన సీన్లు తలుచుకుంటూ… మరోమారు చేతికి పని చెప్పాడు సుధాకర్. లాభంలేదు… ధైర్యం చేసి ఒకడుగు వేయాలి. పడితే పడుద్ది… లేకపోతే కాళ్ళు పట్టుకుని తప్పించుకోవచ్చు… అని నిశ్చయించుకున్నాడు.

ముసలోడు మోజు పడ్డాడని సుమతికీ తెలుసు… కానీ తొందరగా లొంగి పోతే… ఛీపైపోద్ది…. ఊరించి… ఊరించి… దొరికితే, దెబ్బలలో మజా ఉంటుంది. తరువాత వాళ్ళ కూడా దీని అవసరాలు తీర్చడానికి సుముఖత చూపిస్తారు. తొందరగా దొరికిపోతే ‘ఇది పెద్ద లంజ అనుకుంటారు, తనకి వ్యాల్యూ ఉండదు. వందో… వెయ్యో ఇచ్చి చేతులు దులుపుకుంటారు. ఎంతైన అనుభవం సుమతిది. సుమతికి కూడా సుధాకర్ మోజు పడడం నచ్చింది… ఈ మధ్య ఆ రంగారావుగాడు, వాడి మనుష్యులు వచ్చి నలిపేసి, హడావుడిగా నాలుగు దెబ్బలేసుకుని పోవడమేగానీ… ఓ ముద్దు ముచ్చటలేదు, ఎంతైనా చదువుకున్నోడి పనితనం వేరు, ముద్దు ముచ్చటా ఉంటాయి.

సాయంత్రం సుమతి వచ్చేప్పటికీ సుధాకర్ మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు. భోజనం చేసి పడుకుని సుమతి గురించే ఆలోచిస్తూ నిద్రలోకి జారిపోయాడు. సుధాకర్ ని మరోసారి రెచ్చగొట్టడానికి అన్నట్టు, మంచి మల్లెపూల సెంటుకొట్టి, పలుచటి చుక్కల చీర కట్టి. కిటికీలు, కిటికీలు డిజైన్ జాకెట్టు వేసి ఎంతో ప్రిపేర్ చేసుకుని వచ్చింది సుమతి. ‘అయ్యో పడుకున్నాడా…! లేపుదామా…!’ అనుకుంటూ లుంగీవైపు చూసింది. సర్కస్ టెంట్ లా గుడారం కనబడింది, ఎందుకో సుధాకర్ మడ్డ చూడాలను కుంది సుమతి. మెల్లగా దగ్గరకు వెళ్ళి రెండు వేళ్ళతో లుంగీని పైకి తీయడానికి ట్రై చేసింది. పూర్తిగా రాలేదు… ఇంతలో ‘సుమతీ’ అంటూ ఒకసారి కలవరించి నిద్రలోనే మడ్డ పట్టుకొని తొడల మద్యకుతోసి పక్కకు తిరిగాడు సుధాకర్. తన గురించే కల గంటున్నడని అర్ధమైంది సుమతికి… ‘అబ్బా కానీ చూద్దమంటే మిస్ అయ్యానే’ అని ఓ చిన్నపాటి నిట్టూర్పు, తన గురించే ఆలోచిస్తున్నడనే ఆనందంతో కిచెన్లో దూరి పనిలో పడింది సుమతి. సుమారు ఓ గంటసేపటి తరువాత లేపి కాఫీ ఇద్దామని వచ్చింది. ఈసారి లుంగీ తొడలపైదాకా ఉంది. ఇప్పుడు చూద్దాం అనుకుని మెల్లగా లుంగీ లేపింది. ‘ముసలోడే కానీ మడ్డ పెద్దదే… పూర్తిగా లేవలేదు సగం లేచిఉంది’ తాను చూసిన మడ్డలు అన్నింటిలోకి పెద్దదేంకాదు గానీ మీడియం… కానీ మందంగా ఉంది. ‘బుజ్జి ముండ’ అంటూ చేయి పెదాలకు తాకించి సుధాకర్ మొడ్డకు తాకించిది ముద్దు పెట్టినట్టు, చల్లటి ఏసీగాలి తగిలిందో… తన చేతి స్పర్శ తెలిసిందో సుధాకర్ మడ్డ గట్టిపడటం మొదలు పెట్టింది. సైలెంట్ గా చూస్తూండగానే మడ్డగట్టి పడి, సుధాకర్ మళ్ళీ ‘సుమతీ’ అంటూ మూలిగాడు. ఫక్కున సుమతికి నవ్వు వచ్చేసి పెద్దగా నవ్వేసింది.  వెంటనే లుంగీ వదిలేసి పారిపోయింది కిచెన్లోకి సుధాకర్ లేస్తాడేమో అని. ఒక రెండు నిమిషాలు ముసి, ముసి నవ్వులు నవ్వుకుని సుధాకర్ ను లేపాలన్నట్టుగా… ‘అయ్యగోరు… అయ్యగోరు… కాఫీ…’ అంటూ గట్టిగా పిలిచింది చికెన్లో నుండే. సుమతి పిలుపులకు మెలుకువ వచ్చిన సుధాకర్  తన పరిస్థతి చూసి ‘దీనెమ్మ… ఈడు మాత్రం నిద్రపోలేదు’ అనుకుంటూ  మొడ్డ, లుంగీ సరిచేసుకుంటూ… చుట్టూ చూశాడు. ‘తలుపు తీసే ఉంది, ఇది కాఫీ అని పిలుస్తుందంటే వచ్చి చాలాసేపయ్యి ఉంటుంది. కొంపదీసి చూసిందా…! చూస్తే ఏమనుకునుంటది?’ ఐనా మగాడ్ని నాకేంటి సిగ్గు…! అనుకుని బత్రూమ్ లో దూరి మొహం కడుక్కుని చేతికి మరోసారి పనిచెప్పి… అన్నీ సర్ధుకుని’ మెల్లగా బయటకు వచ్చాడు. ‘లేచారా…? ఉండండి కాఫీ తెస్తా…’ మరోసారి ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ, సిగ్గుపడింది సుమతి. ‘అమ్మదీనెమ్మ ఇది చూసింది…. చూసిందా? నిజంగా చూసుంటుందా? మామూలుగా నవ్విందా…? సిగ్గుతో నవ్విందా?’ ఆలోచనలో పడ్డాడు సుధాకర్. ‘మీరు వచ్చే సరికి కాఫీ కూడా చల్లారి పోతుందని ఫ్లాస్క్ లో పోసా అంటూ ఫ్లాస్క్, కప్పుతీసుకుని సుధాకర్ దగ్గరకు వచ్చింది. ‘గుప్పున మల్లెల వాసన… తన ముందు వయ్యారంగా వంగి తన క్లీవేజ్ చూపిస్తూ… కప్పులో కాఫీ పోసింది’ సుధాకర్ కి మత్తుగా వస్తున్న మల్లెల వాసనకి… అంత దగ్గరగా తన సళ్ళు చూసే సరికీ కంగారు వచ్చేసింది. కాఫీ కప్పు అందుకోబోయి వదిలేశాడు. కాఫీ మొత్తం కింద పడిపోయింది. ‘అయ్యయ్యో… ఉండండయ్యగోరు నేను తుడుస్తాను’ అంటూ వెళ్ళి కిచెన్లోనుంచి ఓ గుడ్డముక్క తెచ్చి. ‘పక్కకు జరగండయ్యగారు, ఇక్కడ కూచోండి అంటూ పక్కన ఉన్న సోఫా చూపెట్టింది. సుధాకర్ ఒక విధమైన షాక్ లో ఉన్నాడు. ఒక విధంగా ఉలక్కిపడి లేచి పక్కన ఉన్న సోఫాలో కూర్చున్నాడు.  కావలని సుధాకర్ ని రెచ్చగొట్టేలా పూర్తిగా కిందకి ఒంగి తన పెద్ద గుద్దలు సుధాకర్ మొహం ముందు చూపిస్తూ తుడుస్తూ మెల్లగా వెనకకు వస్తోంది. ‘నడుం పట్టుకుందామా…! పిర్ర పట్టుకుందమా…? లేకపోతే ఇటు తిరగగానే గట్టిగా వాటేసుకుందమా…!’ ఏదీ నిర్ణయించుకోలేక చేతులు పిసికేసుకుంటున్నాడు సుధాకర్. ‘ఏదోటి పట్టేసుకుందాం అని నిర్ణయించుకుని చేతులు లేపే లోపే సుమతి టక్కున లేచి ఒక అడుగు వెనక్కువేసి బ్యాలెన్స్ తప్పి సుధాకర్ ఒళ్ళో కూర్చుంది. ఒక్కసారిగా ఇద్దరికీ బాడీ మొత్తం కరెంటు పాసైంది. నిగిడిన సుధాకర్ మడ్డ పిర్రదల మద్య తగిలి సుమతికి… అంత అందం… గంపెడు మల్లెపూలు మీదపడ్డట్టు, మీదపడి మెత్తగా తగిలే సరికి సుధాకర్ కి. ఎంత స్పీడ్ గా పడిందో అంతే స్పీడ్ గా లేచి… ‘చూసుకోలేదయ్యగారు… చూసుకోలేదు’ అంటూ గబ గబా లేచి కిచెన్లోకి వెల్లిపోయింది. ఇంక సుధాకర్ ‘నా వల్ల కాదు’ లేచి వెళ్ళి సుమతిని పట్టేసుకుందామని ఫిక్సై లేచాడు. ఇంతలో ‘నాన్న… తగ్గిందా…?’ అంటూ చిన్న కొడుకు కాలేజీ నుండి వస్తూ అడిగాడు ‘లేదురా… టాబ్లెట్లు వేసుకున్నా… ఇప్పటిదాకా పొడుకుని లేచా… చూద్దాం’ రెస్ట్ తీసుకున్నాగా తగ్గిపోవచ్చు చూద్దాం’ అన్నాడు. కానీ ‘ఈనా కొడ్డుక్కి టైం సెన్స్ లేదు, నక్షత్రకుడిలా సర్రిగ్గా తగలడ్డాడు’ అనుకున్నాడు మనస్సులో. ‘బాబూ మీరు కూడా కాఫీ తాగుతారా…?’ అడిగింది సుమతి. ‘ఆ… తాగుతా ఆంటీ’ అంటూ పక్కన ఉన్న మరో సోఫాలో కూర్చున్నాడు శశి. ‘ఇద్దరికీ కప్పులలో కాఫీ పోస్తుండగా’ శశికి కూడా గట్టిగా మల్లెపూల వాసన రావడంతో, ‘ఏంటాంటీ… గట్టిగా తయారయ్యారు…?’ అనేశాడు శశి. ‘ఏరా…! వయస్సు పెరుగుతుంటే జ్ఞానం తగ్గుతుందా…? పరాయి ఆడవాళ్ళతో ఎలా మట్లాడాలో తెలీడం లేదా…!’ అని గట్టిగా గర్జించాడు సుధాకర్. (టైయానికి తగలడ్డాడన్న కోపం, మర్యాద లేకుండా సంస్కారం మరిచిపోయి వ్యంగ్యంగా మాట్లాడడనే కోపం కలిసి గట్టిగా గర్జించాడు.) ‘సారీ నాన్న… ఏదో సరదాగా…’ అంటూనే ‘సారీ ఆంటీ… ఏమీ అనుకోవద్దు మంచి బట్టలు కట్టుకుని బయట వెళ్తున్నట్టున్నారని అడిగానంతే’ అన్నాడు శశి. ‘ఏంలేదు బాబుగోరు… తెలిసిన వాళ్ళ ఫంచన్ ఉంటే… ఇంటిదగ్గరే రెడై అయ్యి ఇటునుండి ఇటే వెల్దామని’ అంటూ కవర్ చేసేసింది సుమతి. ‘ఓ… సారీ అంటీ’ మరోసారి చెప్పాడు శశి. ఇంకా కొంత సేపు ఉంటే… మళ్ళీ సుధాకర్ తో తిట్లు పడతాయని… ప్రష్ అయి వస్తా అంటూ  కాఫీ కప్పుతో తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. ‘అయ్యగోరు… భోజనం, కూరలు వండేశా… చెప్పాగదా పంచన్ కి వెళ్ళాలని… నేను వెళ్ళిరానా… రేపు ఉదయాన్నే వచ్చేత్తా…’ అంది సుమతి. (అసలే శశిగాడు మామూలోడు కాదు… తను ఇంటి కొచ్చినప్పటి నుండీ వాడి ఓరచూపులు, కొంటె మాటలూ గమనిస్తూనే ఉంది, వెటకారం, తెలివితేటలు ఎక్కువే. ఈ రోజుకి చేసింది చాలు అనుకుంది మనస్సులో), ‘సరే కొంచెం నా మంచం అది సర్ధి వెళ్ళు’ అన్నాడు సుధాకర్. (ఏదోటి చేసి దీనిని ఈ రోజు మరోసారి టచ్ చేయాలి… లేకపోతే నాకు నిద్రపట్టదు, ఏదేమైనా ఎలా రియాక్ట్ అవుతుందో తెలుసుకోవాలి. జరిగిందంతా తలుచుకుంటే కావాలనే చేస్తేంది అనిపిస్తోంది, కానీ తనని పెద్దగా ఎప్పుడూ గమనించలేదు కాబట్టి తను మామూలుగా కూడా ఇలానే ఉంటుందేమో అని డౌట్. కనీసం ఒక ట్రై అన్నా చేయాలి అనుకుని ఆలోచిస్తుండగా సుమతి బెడ్ రూమ్ నుండి బయటకు వస్తూ గుమ్మం గుద్దుకోవడం చూసి. సుధాకర్ కి ఒక ఐడియా వచ్చింది. ఇలానే యాక్సిడెంటల్ గా తగిలి నట్టు తగిలి నడుంపై చెయ్యవేస్తే… ఇష్టం లేకపోతే కోపంగా చూస్తుంది…? ఇష్టం ఉంటే సిగ్నల్స్ తెలుస్తాయి. ఇదే కరెక్ట్ అనుకున్నాడు.
ఇంతలో సుమతి ‘వెళ్లోస్తా అయ్యగోరు’ అంటూ బయటకు నడుస్తుంటే… ఒక్క నిమిషం అంటూ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు…. ‘ఏంటా…’ అంటూ ఆగింది సుమతి. బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లాక జేబులోంచి ఒక ఐదొందలు తీసి… ‘సుమతీ… ఇటురా…’ అని పిలిచాడు సుధాకర్… గదిలో నుండి మంచానికి ఉన్న మిర్రర్ లో సుమతిని చెక్ చేస్తూ సరిగ్గా తలుపు దగ్గర టైమింగ్ లో గుద్దుకోవాలని ప్లాన్ చేశాడు సుధాకర్. కరెక్ట్ గా ప్లాన్ చేసుకన్నట్టే సుమతి తలుపులోకి ఎంటరవు తుండగా చూడకుండా గుద్దినట్టు… గుద్ది టక్కున నడుంపై చెయ్యివేసి పిసికాడు. ‘ఏం చేస్తున్నాడో అర్ధమైంది సుమతికి కానీ ఇంత ఈజీగా దొరక్కూడదు… అనుకుని, ఇంకా తన నడుముపై ఉన్న చేతిని తోసేసింది, ‘సారీ… చూసుకోలేదు… పడిపోతున్నావనుకుని…. పట్టుకోబోయి…’ అంటూ భయంభయంగా నసుగుతున్నట్టుగా అన్నాడు. ‘పర్లేదు బాబుగారు… చూసుకోకుండానేగా… చెప్పండి ఎందుకు పిలిచారు? అంది సుమతి. ‘అంటే ఏదో ఫంక్షన్ కి వెళ్తున్నా నన్నావుగా… అవసరానికి ఉపయోగపడతాయని అంటూ 500 నోటు చేతికిచ్చాడు’. అనుమానంగా చూసింది సుధాకర్ వైపు సుమతి. ‘అడ్వాన్స్ గానేలే… సమయానికి ఉపయోగపడతాయని… కావాలంటేనే తీస్కో’ మళ్ళీ నసుగుతున్నట్లే అన్నాడు సుధాకర్. టక్ అని 500 నోటు తీసుకుని వెళ్తూ… వెళ్తూ గుమ్మందాటి వెనక్కు తిరిగి ఒయ్యారంగా ఓ నవ్వు నవ్వి బై అంటూ చేతులూపుతూ వెళ్ళి పోయింది సుమతి.

సుధాకర్ మరింత కన్ఫూజన్ లో పడ్డాడు. పడిందా…? పడలేదు…?  దీనెమ్మ ఇది మామూలుది కాదు… ఈ కన్పూజన్తో రేపు డ్యూటీ కెల్లినా నాకు మనశ్శాంతి ఉండదు. రేపు కూడా సెలవు పెట్టి… దీని సంగతి చూసేయాలి… అవసరమైతే కాళ్ళు పట్టుకునైనా ఒప్పించాలి… గట్టిగా గొడవచేస్తుందనిపిస్తే అదే కాళ్ళు పట్టుకుని తప్పించుకోవాలి. అంతే గానీ రేపు మాత్రం దీని సంగతి తేల్చేయాలి డిసైడ్ అయిపోయాడు సుధాకర్.

ఉమాదేవి ఇళ్ళు చేరిన సుమతి… పెద్ద ఘనకార్యం జరిగినట్టు… ‘నేను పనిచేసే ఇంట్లో పెద్దయన… చూసిచూడనట్టు గుద్ది… నడుం పిసికేశాడమ్మగారూ…’ అంది సుమతి.
‘నువ్వు ఈ రేంజ్లో సెంట్లు కొట్టి, సింగారించుకుని షో వేసుంటావు… అందుకే పిసికాడు…’ చాలా కాజువల్ గా అంది ఉమాదేవి. (ఉమాదేవికి తెలీవా దీని రంకు గాధలు… వీల్లిద్దరూ ఫ్రెండ్స్ అయనప్పటి నుండీ సుమతి చెప్పే కథలన్నీ అవే అయితే…)
‘ముసలోడే కానీ… రసికుడే…’ అంది జరిగిన వన్నీ గుర్తు చేసుకుంటూ సుమతి.
‘అదీ విషయం… ఇంతకీ వాడు పిసికాడని బాధ కాదు… నముము మాత్రమే పిసికాడని ఏడుపు… అంతేనా…? ఇంకాసేపు ఉండి… ముందు… వెనకా పిండుకోక పోయావా…? ’ వెటకారంగా అంది ఉమాదేవి.
‘ఛీ… ఫోండమ్మగారు, మరీ నామీద రెండు రెట్లు వయస్సుంటది…!’ అంటూనే సిగ్గుపడుతోంది సుమతి.
‘నీ వేషాలు నాదగ్గరేయకే… రేపో మాపో వాడి మీద నీకే జాలేసో, గులేసో… నువ్వే మీదెక్కి కుమ్మించుకుంటావ్ అంటుండగా…

శ్రీదేవి కాలేజి నుండి రావడంతో టాపిక్ మార్చేసి వేరే కబుర్లు మొదలుపెట్టారిద్దరూ..