రవి అన్న వాళ్లు….వెళ్లి పలకరిద్దామనుకున్నాను కానీ ఇందాకటి నుంచి నాలో ఉన్న కోరిక ఆగట్లేదు ముందు పద్మ దెగ్గరికి వెళ్లాలని ఆతృతగా ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయాను..

ప్రణీత వాళ్ల అమ్మని చూసి పరిగెత్తుకుంటూ బైటికి వస్తుంటే నేను పద్మ కోసం లోపలికి పరిగెత్తాను, అప్పటికే రాత్రి ఎనిమిదవుతుంది పద్మ కనిపించలేదు ఇంతలో అమ్మ అన్నానికి పిలిచింది నిరాశగా అన్నానికి కూర్చున్నాను కానీ మానసంతా పద్మ చుట్టే ఉంది.. అన్నయ్య వాళ్లంతా భోజనానికి కూర్చున్నారు.. ప్రణీత రమ అత్త అందరూ కూర్చున్నారు.

అమ్మ : ఇవ్వాళ నేనే వండానురా వాసు..

వాసు :…..

అమ్మ : వాసు…

ప్రణీత : అన్నయ్యా…

అమ్మ : రేయ్…

వాసు : ఆ…! ఉన్నాను ఉన్నాను…

అమ్మ : ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్?

వాసు : ఏం లేదు.. అన్నయ్య పెళ్లి గురించే..

అమ్మ : అవునురా ముందు అన్నయ్య పెళ్లి చెయ్యాలి… లేకపోతే నీది అవ్వదని భయంగా ఉందా..

వాసు : నాకు ఆ భయాలు ఏం లేవు.. ఆల్రెడీ ఒక పెళ్లి అయిపోయింది నాకు.

అమ్మ దగ్గుతూ “ఏంటి పెళ్ళైపోయిందా?”..

వాసు : ఆ.. ఒకటి అయిపోయింది ఇంకో పెళ్లి కోసం వెయిటింగ్ ఇక్కడ పద్మ కోసం.

అమ్మ : నిజంగానా?

వాసు : నవ్వుతూ… నా సంగతి తరువాతే బాబు ముందు అన్నయ్య సంగతి చూడండి అక్కడ పెళ్లి కూతురు ఆగలేకపోతుంది..

అమ్మ : ఎవర్రా?

వాసు : ఉందిలే కవిత అని… రేపు చూపిస్తా…

అమ్మ : అమ్మాయి మంచిదేనా ఎవరి తాలూకా.. అస్సలే నా కొడుకు రాముడు.. రాముడికి తగ్గ సీతని వెతకాలి అని నేను చూస్తుంటే.. నువ్వెవరెవరినో తీసుకొస్తా అంటున్నావ్… నాకు నచ్చకపోతే వద్దు ముందే చెప్తున్నా…

వాసు : అమ్మాయి ఎలాంటిదో నీ రాముడినే అడుగు.. ప్రేమించింది వాడే.. అనగానే అన్నయ్యకి ఎక్కిళ్ళు వచ్చి మంచినీళ్లు అని లోపలికి పరిగెత్తాడు నా వీపు మీద ఒక గుద్దు గుద్ది..

అమ్మకి అర్ధం అయిపోయింది.. సైలెంట్ గా అన్నం తింటుంది..

వాసు : ఏంటి మా ఏం మాట్లాడవే.. ఇప్పుడు పొగుడు నీ రాముడిని..

అన్నయ్య లోపలనుంచి కవితని పట్టుకుని మాముందుకు తీసుకొచ్చాడు..

వాసు : మొత్తానికి మా అన్నయకి ధైర్యం వచ్చింది.

అమ్మ : నువ్వు ఆ సర్పంచ్ కూతురువి కదూ..

అమ్మ ఆలోచించడం మొదలు పెట్టింది, లేచి అమ్మ ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాను..

వాసు : అమ్మా.. మంచి పిల్లే.. ఇద్దరు ఒకరి కోసం ఒకరు ఇన్నేళ్లు వేచి ఉన్నారంటేనే తెలీట్లేదు జీవితాంతం ఆనందంగా బతుకుతారని.. ఒకరికొకరు మంచిది తోడే అమ్మా ఒప్పుకోవే..

అమ్మ నా తల మీద చెయ్యి వేసి అన్నయ్య వాళ్ళని ఒకసారి చూసింది.. కవిత వెంటనే వచ్చి అమ్మ ఆశీర్వాదం తీసుకుంది..

అమ్మ : వాసు నీకు సరిగానే అనిపిస్తుందా?

వాసు : అవును మా ఇద్దరు సరైన జోడి.. నువ్వే చూడు.. అని కవితని అన్నయ్య పక్కన నిలబెట్టి.. చూడముచ్చటగా లేరు..

అమ్మ : అవును.. అని చిన్నగా నవ్వింది.

అప్పుడు చూసాను పద్మని వెనక గోడ దెగ్గర నుంచి తొంగి చూస్తుంది, నన్ను చూడగానే తల దించుకుంది మౌనంగా.. సిగ్గుతోనెమో అనుకుని సర్థిచెప్పుకున్నాను..

అమ్మ వాళ్ళ తతంగం అంతా అయిపోయాక అందరూ పడుకోడానికి పది దాటింది.. చిన్నగా ఎవరి రూమ్ లోకి వారు వెళ్లడం మొదలెట్టారు.. అమ్మ తన రూమ్ లోకి తను… ప్రణీత రమ అత్త ఒక రూమ్ లోకి అన్నయ్య ఇంకో రూమ్ లోకి పద్మ కవితా ఇంకో రూమ్ లోకి వెళ్లారు..

ఇంకో పావుగంట ఎదురు చూసి అందరూ పడుకున్నారని రూఢీ చేసుకుని చిన్నగా కవిత వాళ్ల రూమ్ లోకి వెళ్ళాను.. లోపల అన్నయ్య కవిత ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు.. అన్నయ్య నన్ను చూసి లేచి నవ్వుకుంటూ వచ్చి కౌగిలించుకుని థాంక్స్ చెప్పాడు.. నెట్టేసాను…

వాసు : ఎహె.. లెగు.. ఏ టైం లో ఏం చెయ్యాలో కూడా తెలీదు ఈడీకి.. వదినా పద్మ ఎక్కడా?

కవిత : ఏమో వాసు.. ఇందాకే బైటికి వెళ్ళింది.. నాతో ప్రణీత దెగ్గరికి అని చెప్పింది..

వాసు : సరే.. నువ్వు అడ్డం లెగువురా బాబు.. (కింద కారిపోతుంది  నాకిక్కడ) అంటూ ప్రణీత వాళ్ల రూమ్ లోకి పరిగెత్తాను.

ప్రణీత వాళ్ల డోర్ కొట్టాను.. రమ అత్త తలుపు తీసింది.

రమ : ఏంట్రా ఈ టైంలో వచ్చావ్.. ఇప్పుడు కాదు.. పో..

వాసు : ఆ.. నీ బొందే… నీకోసం రాలేదు నేను.. పద్మ ఉందా లోపల..

రమ : లేదు.. ఎందుకు?

వాసు : అన్నీ కావాలే నీకు… అని చెయ్యి తీసుకుని నిగిడిన నా మొడ్డ మీద వేసుకున్నాను..

రమ : ఆదా సంగతి.. ఏమో నేను చూడలేదు..

వాసు : నీ.. పురుగులు పట్టి పోతారే మీరంతా.. ఇదేక్కడా చచ్చిందో అని లక్ష్మి మేడం రూమ్ కి వెళ్ళాను..

వాసు : మేడం… ఎలా ఉంది ఇప్పుడు?

లక్ష్మీ : బానే ఉన్నాను వాసు.. నాకోసం.. నువ్వు..

వాసు : అలా ఏం లేదు మేడం అయినా మీ అందాన్ని మర్చిపోగలనా.. మీ కొంటె చూపులు.. నేను మీ వైపు దొంగ చూపు చుసినప్పుడల్లా మీకు దొరికిపోడం నాకన్ని గుర్తున్నాయి లెండి.. ఇంతకి పద్మ వచ్చిందా..

లక్ష్మీ : లేదు వాసు..

వాసు : (అమ్మా… ఎక్కడికెళ్ళింది ఇది) సరే నేను రేపు మాట్లాడతాను మీరు పడుకోండి అని తిరిగి హాల్లోకి వచ్చాను.. ఇక మిగిలింది అమ్మ రూమే… లోపలికెళ్లాను.

అమ్మ దెగ్గర కూర్చుని మాట్లాడుతుంది.. ఏదో సీరియస్ గా..

వాసు : పద్మా ఇలా రా..

అమ్మ : దేనికి?

వాసు : చిన్న పని ఉందే.. మళ్ళీ పంపిస్తా..

అమ్మ : అది రాదు.. నాకు దానితో పని ఉంది.. ఎమట్లాడలన్నా అయితే ఇక్కడ మాట్లాడు లేకపోతే రేపు మాట్లాడుకో…

నాకు కోపం వచ్చింది.. రెండు అడుగుల్లో అమ్మ ముందుకు వెళ్లి కోపంగా చూస్తూ రెండు చేతులతో పద్మని ఎత్తుకుని బైటికి పరిగెత్తాను.. అమ్మకి నాలిక చూపించి ఎక్కిరిస్తూ.. అమ్మ కోపంగా బాధగా చూస్తుంటే… ఏదోలా అనిపించింది కానీ… ఆగకుండా నా రూమ్ లోకి తీసుకొచ్చి పద్మని మంచం మీద పండేసి వేగంగా వెళ్లి డోర్ పెట్టేసాను..

తిరిగి పద్మని చూసాను.. మంచం మీద కూర్చుని ఏడుస్తుంది.. అయోమయంగా వెళ్లి పద్మ కాళ్ళ దెగ్గర కూర్చున్నాను.. బైట అమ్మ తలుపు కొడుతుంది.

వాసు :
పద్మా.. ఏమైందే..
చెప్పవే… అలా ఏడవకే నేను చూడలేను..
పద్మ గడ్డం పట్టుకున్నాను..

పద్మా.. ఇప్పుడు వద్దా.. పెళ్లి అయ్యిందాక ఆగాలా.. ఇప్పుడు నీకిష్టం లేదా.. చెప్పవే నాకు అంత తొందర ఏం లేదు నీకెప్పుడు అంటే అప్పుడే చేసుకుందాం..

పద్మ ఇంకా మౌనంగానే ఏడుస్తుంది తప్ప తన దెగ్గర నుంచి సమాధానం లేదు… నా కళ్లెమ్మట నీళ్లు వచ్చేసాయి.

వాసు : పద్మా.. ఎవరినైనా ప్రేమించావా.. నిన్ను ఎప్పుడు అడగలేదు.. అస్సలు నేనంటే ఇష్టం ఉందా.. (చిన్నగా..) పద్మా.. నేనంటే ఇష్టం లేదా అని అడిగాను ఏడుపుని దిగమింగుకుంటూ…

పద్మ “బావా…” అని గట్టిగా ఏడుస్తూ నన్ను వాటేసుకుంది…

వాసు : బుజ్జి ఏమైందిరా.. చెప్పు… అలా ఏడవకురా నేను చూడలేను…

పద్మ : నేను కన్యని కాదు.. నీకు నన్ను అర్పించుకోడానికి నా దెగ్గర ఏం లేదు.. నన్ను చేరిచేసారు.. అని ఏడ్చేసింది…

రక్తం ఉడికిపోయింది నాకు…

వాసు : ఎవరు?

పద్మ నా గొంతులో కోపం చూసి భయపడి పోయింది..

పద్మ : బావా… వద్దు..

వాసు : ఎవర్రు….

పద్మ భయపడిపోయింది.. ” ఆ రమణ… సర్పంచ్.. SI సుబ్బరాజు..” అని ఏడుస్తూ కూర్చుంది… ఇంకా అమ్మ తలుపులు బాదుతూనే ఉంది.. లేచి తలుపులు తీసాను.. అమ్మని ఒక చూపు చూసి బైటికి నడిచాను.. నన్ను పిలిచింది కానీ పలకలేదు..

ఇంటి నుంచి బైటికి వస్తుంటే… చెట్టుకు ఆనించిన గొడ్డలి కనపడింది.. తీసుకుని జీప్ లో వేసి జీపు బైటికి దూకించాను..

రూమ్ లోపలికి వెళ్ళిన జానకి పద్మని చూసి “చెప్పావా వాడికి?” అని అడిగింది..

పద్మ తెరుకుని బైటికి పరిగెత్తింది అంతలోపే వాసు జీప్ లో వెళ్లిపోవడం చూసి.. అర్జున్ దెగ్గరికి పరిగెత్తింది తన వెనకాలే జానకి..

పద్మ : బావా.. బావ..

అర్జున్ : పద్మా ఏమైందిరా ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్.. వెనకే వచ్చిన జానకి మొహంలో  ఆందోళన కనిపించి ఏదో జరిగిందని… ఏడుస్తున్న పద్మని చూసి “పద్మా ఏమైంది చెప్పు..

పద్మ : అది నన్ను పాడు చేశారని వాసు బావకి తెలిసింది… బావ ఒక్కడే ఆ సర్పంచ్ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాడు నాకు భయంగా ఉంది..

అర్జున్ : ఎ నా కొడుకు నీ మీద చెయ్యి వేసింది అని విపరీతమైన కోపంతొ పక్క రూంకెళ్లి కత్తి తీసుకుని వచ్చాడు కానీ కవిత కనిపించేసరికి ఆగాడు కానీ కోపం తగ్గలేదు..

కవిత తల దించుకుని చూస్తూ ఉండిపోయింది.. అర్జున్ వెళ్లి కవిత నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని “ఇందులో నీ తప్పు లేదు” అని బైటికి వెళ్ళిపోయాడు..

పద్మ మోకాళ్ళ మీద ఏడుస్తూ కూర్చుండిపోయింది మొహానికి చేతులు అడ్డుపెట్టుకుని.. జానకి ఓదార్చుతుంది కానీ కవిత పద్మ దెగ్గరికి వెళ్లే ధైర్యం చెయ్యలేక పోయింది.. అన్యాయం చేసిందే తన వాళ్ళు కదా… బాధగా పద్మని చూస్తూ ఉండిపోయింది కన్నీళ్లతో అది జానకి గమనించింది..

ఈలోగా శబ్దాలకి అందరూ లేచి చూసుకుంటూ కవిత రూమ్ దెగ్గరికి వచ్చారు.. విషయం తెలుసుకుని బాధ పడ్డారు.. రమ ఏటో వెళుతుంటే.. ప్రణీత అడిగింది “అమ్మా ఎటు?” అని..

రమ : అక్కడికే ఇవ్వాళ వాళ్ల చావులు నేను చూడాలిసిందే..

దానికి అందరూ కవిత వైపు చూసారు.. కవిత కళ్ళు తుడుచుకుని పద్మ పక్కకి జరిగి.. పద్మ తల మీద చెయ్యి వేసి “పద్మా.. తప్పు చేసిన ఏ ఒక్కరు తప్పించుకోలేరు” అని కౌగిలించుకుంది వెన్ను మీద పాముతూ..

ప్రణీత వెంటనే బాలుకి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పింది… రమ కూడా బైలుదేరింది ఆవేశంగానే… తన వెంటే బాలు సునీల్ వాళ్లు కూడా…

రమణ తాగి ఇంకా మంచం మీద కూర్చుని సంతోషంగా పేకాట ఆడుకుంటున్నాడు తన ఫ్రెండ్స్ తొ కలిసి.. ఇంకోపక్క అంబులెన్సు లో సుబ్బరాజుని హాస్పిటల్ నుంచి డిశ్చార్జ్ చేసినట్టున్నారు నలుగురు కలిసి స్ట్రెచర్ దించుతున్నారు.. వరద రాజులు అంబులెన్సు ని చూస్తూ రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లమని  చెప్తుండగానే.. ఇంటి ఇనప గేట్ బద్దలు కొట్టుకుంటూ వచ్చింది వాసు జీపు గాల్లోకి ఎగురుతూ..

జీపు గాల్లోనుంచి నెలమీద టైరు ఆనిందో లేదో వాసు గొడ్డలి అందుకుని డోర్ తీసి బైటికి దూకాడు.. జీప్ నేరుగా రమణ కూర్చున్న మంచం వైపు వెళ్లి గుద్దింది..

ఈలోపే వాసు గొడ్డలితో మొదటి వేటు స్ట్రెచర్ లో భయంగా చూస్తున్న సుబ్బరాజు మీద పడింది.. నాలుగు సార్లు గుండెల మీద నరికి మెడ మీద ఒక్క వేటు వేసాడు.. అంతే అది చూసిన రమణకి ఉచ్చ కారిపోయింది.. చుట్టు ఉన్న పనివాళ్ళు ఆ నరకడం చూసి ఏటోళ్ళు అటు ఇష్టమొచ్చినట్టు ప్రాణం అరిచేత్తో పట్టుకుని బైటికి పరిగెత్తారు.

లోపలికి పరిగెత్తుతున్న వరద రాజు మీదకి గొడ్డలి విసిరాడు వాసు..అది నేరుగా వీపులో దిగింది.. వెంటనే పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి కింద పడిన వరదరాజు వీపు నుంచి గొడ్డలి బైటికి లాగి.. వెల్లికల తిరిగేలా ఒక్క తన్ను తన్ని గుండె మీద కాలు వేసి అదిమిపట్టి మూడు వేట్లు వేసాడు మెడ మీద..

అప్పటికే అర్జున్ తన వెనకాలే రమ.. వాసు స్నేహితులు అందరూ లోపలికి వస్తుండగా వాళ్ళు చూసిన విషయాలు జీవితంలో ఎప్పటికి మరిచిపోలేరు… అందరూ నిలబడి చూస్తుండగానే..

రమణ కిందపడి వద్దు వద్దు అంటూ వెనక్కి పాకూతుంటే కాల్లో గొడ్డలి దించి దెగ్గరికి లాక్కుని పన్నెండు సార్లు నరికాడు చనిపోయాదని తెలిసినా చుట్టూ చూసాడు ఇంకెవరైనా ఉన్నారేమో అని కానీ ఎవ్వరు కనిపించకపోయేసరికి ఇంకో రెండు సార్లు నరికి మూడో సారి ఆ గొడ్డలి వాడి గుండెలో ఇరుక్కుపోవడం వల్ల వదిలేసి అక్కడే బాయికి ఆనుకుని కూర్చుండిపోయాడు.. ఒంటి నిండా రక్తంతొ..

అక్కడున్న ఎవ్వరూ వాసు దెగ్గరికి వెళ్ళడానికి ధైర్యం చాల్లేదు.. వాళ్ళ జీవితంలో అనుకోలేదు అలాంటి చావులు చూస్తారని ఒక్కొక్కరి గుండె ఆగిపోయినంత పని ఐయింది… చివరికి అర్జున్ కూడా తన చేతిలో ఉన్న కత్తి కింద పడిపోయింది నోరు తెరుచుకుని అలానే వాసు గాడి కోపాన్ని చూస్తున్నాడు..

కొంచెం ధైర్యం చేసి రమ ముందడుగు వేసింది.. వాసుని శాంతింపజేయాలని.. బాయిలో నీళ్లు చేది బిందె నీళ్లు వాసు తల మీద పోసింది.. వెంటనే మరొకసారి ఇంకో బిందె నీళ్లు చేది మళ్ళీ పోసింది..

వాసు కళ్ళు తుడుచుకుని లేచి నిలబడ్డాడు.. రమ అదిరిపోయి పక్కకి జరిగి నిలబడింది.. గేటు నుంచి బైటికి నడుస్తుంటే తన స్నేహితులు అన్నయ్య భయంతొ పక్కకి జరిగిపోయారు…