ఇంతలో గేటు తీసిన శబ్దం రావడంతో లావణ్య వంటగది లో నుండి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి కిటికీ లోంచి తొంగి చూసింది. వాళ్ళ అత్తయ్య వచ్చిందేమో అని చెప్పి భయపడింది. కానీ వచ్చింది వాళ్ళ మామయ్య అవడంతో రిలాక్స్ గా అనిపించింది ఎందుకంటే ఆయన ఇవన్నీ పట్టించుకోడు. లావణ్య మీద ఆయనకి మంచి నమ్మకం, వాళ్ల మామయ్య లోపలికి రాగానే పంతులు గారిని పరిచయం చేసింది. వాళ్ళ మామయ్య ఆచార్య దగ్గర ఆశీస్సులు తీసుకుని లోనికి వెళ్ళాడు. లావణ్య కి బరువు దిగినట్టు అనిపించింది. ఆచారి కి కూడా అక్కడ ఎక్కువసేపు ఉండటం పద్ధతి కాదు అనిపించి కాఫీ వేగంగా తాగి బయలుదేరాడు. లావణ్య పూర్తిగా రిలాక్స్ అయింది కానీ సోఫా మీద ఇందాక వేసిన జాకెట్ తీయడం మర్చిపోయింది

ఆచారి వెళ్ళిన కాసేపటికి వాళ్ళ అత్తయ్య స్కూల్ నుండి వచ్చింది. ఆమె లోపలికి రాగానే సోఫాలో వేసి ఉన్న జాకెట్ ని అనుమానంగా చూసింది అది గమనించిన లావణ్య నాలుక కొరుక్కుంది తను చేసిన పొరపాటు కి. దానికి తోడు వాళ్ళ అత్తయ్య రాగానే మామయ్య ఆచారి వచ్చి వెళ్లిన విషయాన్ని ఆమెతో చెప్పాడు. లావణ్య గుండె లో పిడుగు పడ్డ పని అయింది. వాళ్ల మామయ్య అలా చెప్పగానే అత్తయ్య వెంటనే లా ఉండే వైపు చూసి అనుమానంగా లోపలికి వెళ్ళింది. ఈ సమస్య నుంచి ఎలా బయటపడాలో లావణ్యకి అర్థం కాలేదు. టెన్షన్తో గుండెదడ పెరిగిపోసాగింది. వాళ్ళ అత్తయ్య తో ఆమె ఎంతో చనువుగా ఉన్నా అత్తయ్య కు తన మీద మంచి అభిప్రాయం ఉంది. ఆమె దగ్గర ఇలా దొంగలా దొరికిపోవడం లావణ్యకి చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించింది. రాత్రి భోజనాలు అయ్యేంతవరకు అత్తయ్య లావణ్యతో ఏమీ మాట్లాడలేదు. భోజనాలు అయిపోయాక బాబు నిద్ర పోయాడు వాళ్ల మామయ్య కూడా నిద్ర పోవడంతో అత్తయ్య బయటికి వచ్చింది. లావణ్య టీవీ చూస్తూ ఉండగా వచ్చి పక్కన కూర్చుంది. లావణ్య కి నుదుటి మీద చిరు చెమటలు పట్టాయి. అప్పుడు అత్తయ్య మెల్లగా ఆచారి ఎందుకు వచ్చాడు అని అడిగింది. నిజం చెప్పాలంటే ఆ చారి రావడానికి కారణం ఏమీ లేదు. మరి అత్తయ్య కి ఏమి చెప్పాలి అని లావణ్య బుర్ర వేడెక్కిపోయింది. ఆ విషయాన్ని వాళ్ళ అత్తయ్య మీదకు తోసేయాలనిఅని నిర్ణయించుకుంది ప్రస్తుతానికి తనకు ఇంతకన్నా వేరే మార్గం కనిపించలేదు. ఆ ఆలోచన రాగానే లావణ్య లో కొంచెం ధైర్యం పెరిగింది. వెంటనే వాళ్ళ అత్తయ్య దగ్గర జరిగే చిన్నగా చెవి దగ్గరకు వచ్చి ఊరిలో నలుగురు నాలుగు మాటలు అంటున్నారని, ఆ విషయం మనకు చెప్పి జాగ్రత్తగా ఉండమని చెప్పడానికి ఆచారివచ్చాడని చెప్పింది. దానికి నిర్మలమ్మ మరి జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది అని అడిగింది అప్పుడు లావణ్య “ఇక్కడ బట్టలు మడత పెడుతూ ఉండగా ఎంత పచ్చడి జాకెట్లు వేసుకోకుండా ఉంటే మంచిది” అని ఆచారి చెప్పాడు అని చెప్పింది. అప్పుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య వైపు కోపంగా చూసి” అయినా మనము ఏమి వేసుకోవాలో వాడు మనకు చెప్పేది ఏంటి…. ఇంకోసారి నేను లేనప్పుడు ఇంటికి రానివ్వదు” అని చెప్పి ఇంటికి వెళ్ళి పడుకో అని తను కూడా వెళ్లి పడుకుంది. తన పథకం పారినందుకు లావణ్య మనసులో సంతోషించింది

పడుకోడానికి పోతున్న నిర్మలమ్మ లావణ్య ని వెనక్కి పిలిచి” రేపు రామిరెడ్డి ఏదో పనిమీద టౌన్ కి వస్తున్నాడంట… వీలు కుదిరితే ఇంటికి వస్తాను అని చెప్పాడు… నేను రేపు సెలవు పెట్టాను… కొంచెం అన్నం ఎక్కువ వండు” అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. ఆ మాట వినగానే లావణ్య మనసు నిండా చిలిపి ఊహలు బయలుదేరాయి. మనసు నిండా కొత్త కొత్త ఆలోచనలు రావడం తో ఆ రాత్రి ఆమెకి నిద్ర పట్టలేదు

మరుసటి రోజు రోజు లాగే ఎనిమిది గంటలకల్లా లావణ్య వాళ్ళ మామయ్య ఆఫీస్ కి వెళ్ళి పోయాడు అత్తయ్య లో ఎందుకో ఎప్పటి లాగా ఉండే హుషారు కనిపించలేదు కొంచెం సీరియస్ గా కొంచెం గంభీరంగా ఉంది ఆమె ఫేస్ కాసేపటికి స్నానం చేసి నైటీ లో నుండి చీర లోకి మారింది అయినా ఫేసులో ఇంకా సీరియస్ లావణ్య కి కొంచెం భయంగా అనిపించింది సరిగ్గా సమయం పది గంటలు అవ్వగానే రామిరెడ్డి కోటిరత్నం వచ్చారు కోటి రత్నం కూడా వస్తుందని వాళ్ళిద్దరూ ఊహించలేదు కోటి రత్నం వాళ్ళ ఇంటికి రావడం అదే మొదటిసారి అంత పెద్ద ఇల్లు చూడగానే కోటిరత్నం నోరు వెళ్ళబెట్టింది ఇలాంటి ఇంట్లో ఉండే నిర్మల ఇలా చేస్తుంది అని ఆశ్చర్యపోయింది నిర్మలమ్మ ఇద్దరిని పలకరించి కూర్చోమని చెప్పింది నిర్మలమ్మ కళ్లద్దాలు పెట్టుకుని గంభీరంగా ఉండడంతో రామి రెడ్డి కి కానీ కోటి రత్నం కి కానీ ఆమెతో త్వరగా మాట్లాడే ధైర్యం లేకపోయింది .లావణ్య వెళ్లి ముగ్గురికి కాఫీ కలిపి తెచ్చింది కోటిరత్నం లావణ్య కళ్ళలోకి చూస్తూ అత్తయ్య అలా ఎందుకు ఉంది అని సైగ చేసింది లావణ్య కూడా ఏమో తెలియదు అన్నట్లు కళ్లతోనే చెప్పింది .కోటి రత్నం కాఫీ తాగడం అయిపోగానే కోటిరత్నం లావణ్య తో ఇల్లంతా చూపించమని అడిగింది ఆ విధంగానైనా రామిరెడ్డికి నిర్మలమ్మ కి ఏకాంతం దొరుకుతుందని .విషయం అర్ధం అయిన లావణ్య కొడుకుని తీసుకుని పోతూ రామిరెడ్డి వైపు ఓరగా చూసి కన్ను కొట్టింది అత్తయ్య సంగతి చూసుకోమని .వాళ్లు అలా చూడడానికి వెళ్ళగానే రామిరెడ్డి లేచి వచ్చి నిర్ణయము పక్కనే కూర్చున్నాడు వాళ్ల ఊరు వచ్చినప్పుడు రంగసాని గా కనిపించే నిర్మలమ్మ ఇక్కడ చాలా పెద్దరికం గా గంభీరంగా ఉండడం వల్ల చొరవ చేయలేకపోయాడు రామిరెడ్డి .”ఏంది నిర్మల అలా ఉన్నావు” అంటూ చేయి పట్టుకో పోయాడు .వెంటనే సున్నితంగా చేతిని విడిపించుకుని ఇక్కడ ఇలాంటివి చేయడం నాకు ఇష్టం లేదు రెడ్డిగారు అని అనగానే రామిరెడ్డి మొహం చిన్నబోయింది .అది గమనించిన నిర్మలమ్మ అలా అన్నందుకు కొంచెం బాధ పడింది కానీ తన ఇంటిలో అలా చేయడం తనకు ఏమాత్రం ఇష్టం లేదు .ఆ ఇంట్లో తనకు ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు ఉన్నాయి .అలా అని తను వద్దని చెప్తే తన ఇంటికి వచ్చిన వారిని అవమానించినట్టు గా ఉంటుంది అనిపించింది .వెంటనే లేచి పక్కనే వున్న తాళంచెవి తీసుకుని డాబా మీదకి వెళ్దాం రండి అని పిలిచింది ఒక్కసారిగా రామిరెడ్డి ముఖం వెలిగిపోయింది .ఇద్దరు డాబా మీదకి వెళ్ళారు ఇక్కడే గెస్ట్ లకోసం ఒక చిన్న బెడ్రూమ్ ఉంది నిర్మలమ్మ తాళం తీసి తలుపు తీసింది .కానీ చాల రోజులుగా ఆ గది వాడకపోవడం తో కొంచెం దుమ్ము పట్టి ఉంది .మంచం మీద దుప్పటి కూడా చిందరవందరగా ఉంది అది సరి చేద్దామని ముందుకు ఉండే లోపు వెనకనుంచి రామిరెడ్డి వాటేసుకున్నాడు .ఆ ప్రయత్నాన్ని విరమించుకుని నిలబడింది రామిరెడ్డి వైపు తిరిగి మొహం లో మొహం పెట్టి చూసింది. ఆమె మొహంలో ఏ మాత్రం చిలిపితనం లేదు .ఒక నిజమైన టీచర్ ఎంత గంభీరంగా ఉంటుందో అలానే ఉంది ఆ రోజు .వెంటనే రామిరెడ్డి ఆమె కింది పెదవిని చేత్తో పట్టుకొని లాగుతూ” ఏమైంది నీకు ఎందుకు ఎలా ఉన్నావు ఉన్నావు నేను రావడం వల్ల నీకు ఏదైనా ఇబ్బంది గా ఉందా ఉంటే చెప్పు వెళ్ళిపోతాను” ఉన్నాడు. నిర్మలమ్మ తన మొహం లోని సీరియస్ ఫీలింగ్ ని ఏమాత్రం మార్చకుండా అలాగే కళ్ళలోకి చూస్తూ తన కుడి చేత్తో రామిరెడ్డి panchani లాగేసింది .ఆమె ముఖంలోని భావానికి ఆమె చేసిన పనికి పొంతన లేకపోవడంతో రామిరెడ్డి కి ఒక్క క్షణం ఏమీ అర్ధం కాలేదు .అతని పంచపూర్తి గా విప్పేసి మంచం మీదకి విసిరేసింది తను పట్టీలు ఉన్న డ్రాయర్ మీద ఉన్నాడు .జేబులో కుడి వైపు ఎత్తుగా అగ్గిపెట్టె చుట్టలు ఉన్నాయి అవి నిర్మలమ్మ చేతికి తగలగానే ఆమె పెదవులమీద చిరునవ్వు మొదలైంది .వెంటనే జేబులో కి చేపట్టి చుట్ట ని బయటకు తీసింది అదే సీరియస్ మొఖంలో కొంచెం దోర నవ్వు కలిపి రామిరెడ్డి కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ చుట్టని అతని నోటికి అందించింది .ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా తను చేస్తున్న పని రామి రెడ్డి కి కొత్తగా అనిపించింది మరల జేబులోకి చెయ్యిపెట్టి అగ్గిపెట్టె బయటికి తీసింది.

అగ్గిపుల్ల గీసి చుట్టని వెలిగించిన తరువాత, అగ్గిపుల్ల ను వెనక వైపు తిప్పి దానితో రామిరెడ్డి కందిగింజల మీద మెల్లగా పొడుస్తూ రామిరెడ్డి కళ్ళలోకి ఓరగా చూసింది గంభీరంగా ఉన్న ఆమె ముఖాన్ని చూడగానే రామిరెడ్డికి ఎక్కడలేని ఆవేశం తన్నుకొచ్చింది ఆమె చేతిలోని అగ్గిపుల్ల లాగేసుకుని ఆమెని వెనక్కి తోశాడు అతని బలం గా నెట్టడం తో విసురుగా వెనక్కి పడిపోయింది నిర్మలమ్మ అలా పడిపోవడంతో పైట పక్కకి జరిగి పోయింది చేతులు రెండు వెనక్కి వెళ్ళాయి చేతులు దించి పైటను సరి చేసుకుందాము అనుకునేలోపే రామి రెడ్డి మీద పడ్డాడు తన రెండు చేతులనూ వెనక్కి అలాగే పిలిచి పట్టుకున్నాడు .తన రెండు చేతులను పైకి అలాగే నెట్టి గట్టిగా పట్టుకున్నాడు రామిరెడ్డి బలం ముందు తన బలం కొంచెం కూడా సరిపోదని నిర్మలమ్మ కి బాగా తెలుసు. అందువల్లనే చేతులు వదిలించుకునే ప్రయత్నం ఆపేసింది .ఒక చేత్తో ఆమె రెండు చేతులను గట్టిగా పట్టుకున్న రామిరెడ్డి రెండో చేతిలో ఉన్న అగ్గిపుల్లతో జాకెట్ పైకి పొడుచుకొని వచ్చినట్లుగా ఉన్నా ఆమె ఎడమ నిపిల్ మీద చుట్టూ సున్నాలు చుట్ట సాగాడు .అలా అగ్గిపుల్లతో రుద్దుతూ ఉండగా నిర్మలమ్మ లో ఆడతనం మెల్లగా ఊపిరి పోసుకోసాగింది .అలా ఒక నాలుగుసార్లు చుట్టిన తర్వాత అప్పటికే నిక్కి ఉన్నా ఎడమ నిపిల్ మీద అగ్గిపుల్ల ని పెట్టి మెత్తగా లోపలికి దించాడు .దాదాపు అగ్గిపుల్ల మొత్తం దిగిపోయింది. నిర్మలమ్మ నోటిలోనుండి మూలుగు వచ్చింది. వెంటనే అగ్గిపుల్లలు పైకి లేపి మళ్ళీ లోపలికి నెట్టాడు .ఈసారి న ఎడమ నిపుల్బాగా పొడవు సాగి అగ్గిపుల్ల ను బలంగా బయటికి నెట్టింది .చర్యకి ప్రతి చర్యని గమనించిన రామిరెడ్డి అగ్గిపుల్ల ని పక్కన పడేసి అలాగే ముందుకు వంగి జాకెట్ పైకి పొడుచుకు వచ్చిన చిన్న సైజు చింతకా లాంటి నిపుల్ ని పెదాలతో ఒత్తుతో నాలిక కొనతో పొడవ సాగాడు . నిపుల్ మీద పెదవులతో దాడి చేయడం వల్ల ఖాళీగా ఉన్న తన కుడిచేతిని నిర్మలమ్మ చీర కుచ్చిళ్ళలోకి దూర్చాడు. అప్పటికే తొడల మధ్య జిగటగా తగిలి సాగింది వెంటనే తన చూపుడు వేలుతో ఆమె క్లిటోరిస్ ని పొడుస్తూ బొడిపెని చప్పరించసాగాడు .చాలా రోజుల నుంచి ఆపుకొని ఉన్న ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆ దెబ్బతో ఒక్కసారిగా భావప్రాప్తి పొందింది. రామిరెడ్డి వేళ్ళ నిండా జిగటగా సాగింది .వెంటనే రామిరెడ్డి ఆ వేలిని వాసన చూస్తున్నాడు .అబ్బ అంటూ మూలగ సాగాడు కానీ అప్పటికే తనకు భావప్రాప్తి అవడంతో ఆమెలో స్పందనలు ఆగిపోయాయి .అప్పుడు నేను నిర్మలమ్మ కి రామిరెడ్డి ని చూడగానే పాపం అనిపించింది .కానీ ఏమీ చేయలేని పరిస్థితి వెంటనే పైకి లేచి చీర సరి చేసుకుని రామిరెడ్డి ని అక్కడే కాసేపు పడుకోమని చెప్పి టీ పంపిస్తాను అని చెప్పి వెళ్ళింది. చేసేదేమీలేక పట్టీల డ్రాయర్ లో మోర పొడులు సాగిన తన కడ్డీని సవర తీసుకుంటూ పడుకుండిపోయాడు రామిరెడ్డి.

నిర్మలమ్మ కిందకి రావడంతో అప్పటిదాకా వంట గదిలో మాట్లాడుకుంటూ ఉన్న కోటిరత్నం లావణ్య సడన్ గా మాట్లాడడం ఆపేసి నిర్మలమ్మ వైపు చూశారు అప్పటికే నిర్మలమ్మ  జుట్టు చెదిరిపోయి  ఉంది తను కట్టుకున్న కాటన్ చీర నలిగిపోయి  ఉన్న నిర్మల మని అలా చూడగానే కోటిరత్నం కి ధైర్యం వచ్చింది. వెంటనే లావణ్య వైపు చూసి నవ్వుతూ చూడు లావణ్య పతివ్రత కి పాయసం కారి నట్టు ఉంది అని అంది నిర్మలమ్మ జబ్బలు పట్టుకొని పిసుకుతూ . కోటి రత్నం అలా అనగానే నిర్మలమ్మ లో లో వేడి రాజుకుంది . వెంటనే నిర్మలమ్మ కోటిరత్నం చేతిలోనుండి తన ఙబ్బలు విడిపించు కుంటూ ” నా పాయసం సంగతి సరే ముందు మీ మామ కి కారిపోయేలా ఉంది….. వెళ్లి ఆ సంగతి చూడు ” అంది నవ్వుతూ కోటిరత్నం తో అప్పటివరకు గుంభనంగా సీరియస్ గా ఉన్న అత్తయ్య ఒక్కసారిగా అలా మాట్లాడడంతో లావణ్య కి షాక్ అనిపించింది .తన చెయ్యి విడిపించుకుని ముందుకు పోతున్న నిర్మలమ్మ ని వెనక నుండి వాటేసుకున కోటి రత్నం చీర జాకెట్ పై నుంచే నిర్మలమ్మ రొమ్ములను ఒడిసిపట్టుకుని ” నేను     కారపోయేలా  చేసే కాడికి ఇంత దూరం ఎందుకు..”  అని ఒక్క క్షణం ఆమె రొమ్ములని పిండడం ఆపేసి ఏదో వెతికేదాన్ని లాగా నిర్మల ముందుకు వచ్చి నిలబడి ముందుకు ఒంగి నిర్మలమ్మ గుండెల వైపు చూస్తూ లావణ్య ఇలా రా అని పిలిచింది అప్పుడు నిర్మలమ్మ కి వెంటనే విషయం అర్థమై తన గుండెల వైపు చూసుకుంది జాకెట్లోనుంచి కాటన్ చీర పైగా బుడిపెలు నిక్కబొడుచుకుని తేలి కనిపిస్తూ ఉన్నాయి అప్పటికే రెడ్డి వాటిని అగ్గిపుల్లతో పొడవడంతో బాగా బిర్రబిగిసి గోడకు కొట్టిన గుమ్మ మీకు లాగా నిగడ దీన్ని ఉన్నాయి.  లావణ్య తన వద్దకు వస్తూ ఉండటంతో సిగ్గుతో ఏమి చేయాలో అర్థం కాక చేతులతో గుండెల మీద కప్పుకుంది కోటి రత్నం ఎందుకు పిలిచింది లావణ్య కి అర్థం కాలేదు అప్పుడు కోటిరత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ ” మీ అత్తకి బొల్ల కాయలు ఉన్నాయి … నీకు తెలుసా”  అంది ఆ మాట వినగానే లావణ్య ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది అత్తయ్య ముఖం అప్పటికే కందగడ్డ లాగ ఎరుపెక్కి పోయింది .సరిగ్గా ఇలాంటి అనుభవాలే అత్తా కోడలు కోరుకున్నది ఇప్పుడు కోటిరత్నం  కళ్ళు పెద్దవిగా చేసుకుని మాట్లాడుతూ ఎంతోమంది బుడిపెలా ని చూశాను గానీ ఇలాంటి బుడిపెని ఇంతవరకు ఎక్కడా చూడలేదు పెద్ద నేరేడు పండు లాగా ఉన్నాయి అందుకేనేమో మా మామ లిద్దరూ మెంటల్ ఎక్కి తిరుగుతున్నారు అత్త కి తగ్గ కోడలివి నీకు కూడా ఇదే సైజు ఉంటాయా అంది అప్పుడు లావణ్య నవ్వుతూ  చీ పొండి ఆంటీ అని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది

నిర్మలమ్మ మొహం లో ఆ సిగ్గు చూడగానే , కోటిరత్నం కి ఎలా అయినా కాసేపు ఆట పట్టించాలి అనిపించింది. నిర్మలమ్మ గుండెల మీద బలం గ కప్పుకున్న చేతులని ఎలా అయినా విడదీసి చూడాలి అన్న కసి రత్నం కి పెరిగి పోయింది …కొంచం సేపు పెనుగులాట తరవాత రత్నం విజయం సాధించింది …రత్నం కండ బలం ముందు నిర్మలమ్మ సున్నితత్వం ఓడిపోయింది . పావురానికి రెక్కలు రెండు ఎడం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకున్నట్టు , నిర్మలమ్మ రెండు చేతులు బలం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకుంది రత్నం. ఆలా పట్టుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ ఎద భాగం కొంచమ్ లోపలి కి లాగినట్టుగా వేపు కొంచం బిగించింది నిర్మలమ్మ. ఎందుకంటె , ఆమె బుడిపెలు ఆలా నిక్క పొడుచుకొని ఉంటె , చాల సిగ్గు గ , ఇంకో ఆడదాని ముందు చాల అవమానం గ అనిపించింది తనకి . కానీ ,నిర్మలమ్మ మనసు ఆ బుడిపెలకి అర్ధం కావడం లేదు. అవి ఇంకా సాగి , బొటన వేలు అంట లావుగా ,1 1 /2 అంగుళాల పొడవుతో బలం గ తోసుకొని ముందుకు వస్తున్నాయి. కాటన్ జాకెట్,కాటన్ చీర రెండు కలిసి కూడా వాటిని అణచలేకపోతున్నాయి . ఏమి చేయాలో అర్ధం కాకా గట్టిగ కళ్ళు మూసుకుంది నిర్మలమ్మ . మరల రత్నం , లావణ్య ని పిలిచింది . లావణ్య కి రావాలి అని ఉన్న అత్తయ్య ఇబ్బంది పడుతుంది అనిపించి రాలేదు. నిర్మలమ్మ కి రక్తం మొత్తం బుగ్గల్లోకి ఎగ చిమ్మినట్టు ఉంది .కళ్ళు తెరిచే ధైర్యం రావడం లేదు. ఒక 30 క్షణాల పాటు నిశబ్దం ఆవరించింది ఆ గది మొత్తం . మరు క్షణం వాటిలోకి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు జివ్వున లాగింది నిర్మలమ్మకి. తత్తరపాటుతో కళ్ళు తేరిచూడగా ,రత్నం నిర్మలమ్మ కుడి బుడిపేని పళ్లతో గట్టిగ ,మొరటుగా కొరికి వదిలి పెద్దగా నవ్వసాగింది . తన ప్రమేయం లేకుండానే నిర్మలమ్మ గొంతు లో నుండి కీచు శబ్దం రావడం తో లావణ్య పరిగెత్తుకుంటూ బయటకి వచ్చింది వంట గది లో నుండి . నిర్మలమ్మ తన రెండు చేతులని రత్నం పట్టు నుండి బలం గ విడిపించుకొని తన గది లోకి వేగం గ వెళ్ళిపోయింది . రత్నం ఇంకా నవ్వుతూనే ఉంది . లావణ్య కి అర్ధం కాలేదు. ఏమయ్యింది అన్నారు రత్నం వైపు ఆందోళనగా చూసింది . రత్నం ఇంకా అలాగే నవ్వుతు , లావణ్య గుండెల వైపు చూసి పళ్లతో కోరినట్టు చూపించి, కన్ను కొట్టింది . విషయం లావణ్య కి అర్ధం అయి …”ఆంటీ…నువ్వు మరీ …” అంటూ నిర్మలమ్మ గది లోకి వెలింది. లావణ్య తో పటు రత్నం కూడా వెలింది ఇంకా నవ్వుతు . రత్నం ని చూడగానే నిర్మలమ్మ చిరుకోపం ప్రదర్శిస్తూ ..” ఏంటి రత్నం…నే కన్నా మీ మాములే బెటర్ ” అంది ఎరుపెక్కిన బుగ్గలతో.

రత్నం నవ్వుతు “ఎదో సరదా కి చేశాను లే …ఏమి అనుకోమాక ” అని నిర్మలమ్మ భుజం మీద చెయ్యి వేసి అనునయిస్తూ …” అయినా ..అవి ఏంటమ్మా..ఆలా ఉన్నాయి …మా ఇంట్లో గోడ కి కొట్టిన మేకుల్లాగా..తల్లి తోడు ..ఇప్పటిదాకా అసలు ఇలాంటివి కూడా ఉంటాయని నాకు తెలియదు..”అంది ఆశ్చర్యం గ మొహం పెట్టి. నిర్మలమ్మ కి కొంచం సిగ్గు గ,ఇంకొంచం గర్వం గ అనిపించింది . ” నాకు తెలిసి ..మీ అయన …అదే లావణ్య..మీ అసలు మామ …మీ అత్త బుడిపెలతో తాడు బొంగరం ఆడి ఉంటాడు ….చిన్న పిల్లల బొల్ల కాయల్లా తయారు చేసాడు” అంది నిర్మలమ్మ జబ్బా మీద గిచ్చుతూ. ఏ లోగ లావణ్య వెళ్లి ఇద్దరికీ కాఫీ తెచ్చి ఇచింది . మరి రామిరెడ్డి సంగతి ఏంటి అన్నట్టు  వాళ్ళ అత్త వైపు చూసింది లావణ్య . వెంటనే లావణ్య ఇంకో కప్ లో కాఫీ తీసుకొని డాబా పైకి వేళ్ళ బోతుండగా , రత్నం  లావణ్య వైపు చూస్తూ ” ఒక పద్ధతి ,సంస్కారం తెలిసిన ఆడది …ఇంటికి చుట్టాలు వచ్చినపుడు …ఇలా జాకెట్ వేసుకొని తిరగదు ” అంది కొంటెగా కవ్విస్తూ. అంతలో రామిరెడ్డి లుంగి సర్దుకుంటూ కిందకి రానేవచేసాడు . అపుడు రత్నం ” ఏమి బావ…అపుడే కార్చుకుని వచ్చేసావా…నేను ఇంకా నీకు కార్పిద్దాము అనుకుంటే ” అంది లావణ్య వైపు చూస్తూ.

ఏ లోగ పని మనిషి సుజాత రావడం తో రత్నం ,రామిరెడ్డి ఇద్దరు సైలెంట్ గ సోఫా లో కూర్చున్నారు . సుజాత కి కొత్తగా వింతగా అనిపించింది . ఎందుకంటె ,నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంటిలో ఇలాంటి మనుషులని ఆమె చూడటం ఇదే మొదటిసారి . ఎపుడు ఆఫీసర్స్ ,టీచర్స్ వస్తుంటరు . కానీ ఇలా లుంగీ కట్టుకున్న మొరటుగా ఉన్న రామిరెడ్డి , నాటు గా ఉన్న రత్నం లాంటి వాళ్ళు ఇంటిలోకి వచ్చి, అంటే కాకుండా సోఫా లో కూర్చుని ఉండటం, దానికి తోడు నిర్మలమ్మ కొంచం కూడా రెడీ అవకుండా నలిగిపోయి ఉన్న చీర తో వాళ్ళ ముందు ఉండటం …ఇవన్నీ చాల వింతగా అనిపించాయి సుజాత కి. సుజాత ఆలా పట్టి పట్టి చూడటం నిర్మలమ్మ మరియు లావణ్య గమనించారు. ఆమెకి ఎలాంటి అనుమానం రాదు అని వాళ్ళకి తెలుసు. ఎందుకంటె నిర్మలమ్మ ఫామిలీ గురించి అందరికి చాల మంచి అభిప్రాయం ఉంది. చదువుకున్న వాళ్ళు. డీసెంట్ గా వాళ్ళ పని వాళ్ళు చూసుకుంటారు. ఎవరికీ ఇబ్బంది కలిగించారు. పేదవాళ్ల కి చాల సహాయం చేస్తారు నిర్మలమ్మ దంపతులు. అలాంటి పేరు సంపాదించుకున్న అత్తామామలకి ఎలాంటి ఇబ్బంది రాకూడదు అనుకున్న లావణ్య వెంటనే ” సార్ ఏ రోజు రావడం లేట్ అయేలా ఉంది…మీరు మల్లి ఫోన్ చేసి రండి ” అని సుజాత కి వినిపించేలా రామిరెడ్డి తో అంది కాళ్ళ తో వెళ్లిపొమ్మని సైగ చేస్తూ. అది విన్న సుజాత కి ఎలాంటి అనుమానం రాలేదు. వెంటనే రామిరెడ్డి ,రత్నం ఇద్దరు వెళ్ళొస్తాము అని నిర్మలమ్మ కి కాళ్ళ టోన్ సైగ చేసి బయటకి వెళ్లిపోయారు. ఊపిరి పీల్చుకున్నారు నిర్మలమ్మ ,లావణ్య .