BARTHALA MAARPIDI – 37 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES
BARTHALA MAARPIDI - 37 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES
BARTHALA MAARPIDI – 37 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES
కథ,కథనం: సంధ్య – కిరణ్
… మాటలు వినిపించాయేమో!…తలలు మావైపు తిప్పి విజిలేశారు మా మగాళ్ళు… ‘… పనివాళ్లు వింటారనైనా లేకుండా ఏంటా ఈలలూ!…’ అని వాళ్ళని గోమూగా కసురుతూ పక్కన చేరాం…
గెస్టులు రావడానికింకా టైం ఉంది…ఓ రౌండ్ వేసుకుందామేంటి అమ్మాయిలూ!…’ అన్నాడు మధు నన్ను తినేశేలా చూస్తూ…
…చప్పుడు పైకి రాకుండా పెదాలు కదిపి తనకి…ఛీ…కొట్టి, …ఆ దివాన్ అక్కడెందుకుందీ!… అన్నాను…మాట మార్చడానికి…
‘…, అదా! …కృషి క్షేత్రం…వర్కర్స్ వెళ్ళిపోయింతర్వాత మధ్యలోకి లాగుతాంలే!…’ అన్నాడు వికాస్ ,కన్ను గీటి…
…ఒంట్లో రక్తమంతా మొహం లోకి చేరడంతో నాకు నోటమాటరాలేదు…దివాన్ మీదున్న జంటని రెప్పలార్పకుండా ,ఎనిమిది జతల కళ్ళు చూసే …పా…డు… సీన్ ఊహించుకునేసరికి…
‘…ఛీ!… అందరూ మనలాంటి వాళ్ళనుకున్నావా!…’ అంటూ దెబ్బలాటకి దిగింది వకుళ…కందగడ్డలాంటి మొహంతో
‘…మనకన్నా ఓ నాలుగాకులు ఎక్కువ చదివిన వాళ్ళే , ఆ వచ్చేవాళ్ళు…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ…
‘…వీళ్ళ నోట్లో నోరెట్టి నెగ్గలేమమ్మా!…రా!…’ అంటూ వకుళని చెయ్యుచ్చుకుని వంటింటివైపు లాక్కెళ్ళాను , ‘…వెళ్ళండి!…తరవాత ఎలాగూ తప్పదు…’ అంటూ నవ్వారు మొగుళ్ళు…
…‘…ఏం దీదీ!…మరో రౌండ్ టీ ఇచ్చేదా!…’ అంది రూప మా మొహాల్ని కొంటెనవ్వుతో పరికించి చూస్తూ… ‘…టీ కాదు, కాఫీ…స్ట్రాంగ్ గా కలుపు…’ అని దానికి ఆర్డరేసి, తయారుగా ఉన్న తినుబండారాల వైపు తల తిప్పాం…
…ఓ నాలుగురకాల మంచూరియాలు రెడీగా ఉన్నాయి ,పుల్లలు గుచ్చి…మసాలా కాజూ, చిప్సూ ప్లేట్లల్లో రెడీగా ఉన్నాయి…తలో రెండూ రుచి చూసి, బాగున్నాయనుకుని , కాఫీ కప్పులుచ్చుకుని హాల్లోకెళ్ళాం…
…మగాళ్ళు మినీ బార్ లో స్టాకు చూసుకుంటున్నారు… ‘…ఆడాళ్ళకి వైన్ చాలనుకుంటా! జిన్ ఎలాగూ ఉంది… విస్కీయే అనుమానం… మనకి తలో రెండు పెగ్గులూ వస్తుందేమో!…’ అంటున్నాడు మధు… ‘ సరిపోదు…నేతెస్తానాగు…’ అంటూ బయల్దేరబోతున్నాడు వికాస్…
‘…ఏమక్కర్లే!…ఉన్నది చాలు…’ అంటూ నా మొగుడికి అడ్డు పడింది వకుళ , కాఫీ కప్పు అందిస్తూ…
‘…మందెక్కువైతే …ప…ని… తక్కువౌతుందనా!…’ అని వెక్కిరించాడు మధు…‘…అలాగే అనుకోండి…’ అంటూ తనకి కాఫీ అందిచ్చాను
‘…ఎలా ఉన్నాయి ఏర్పాట్లు!…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…సైడ్ టేబుల్స్ ఏవీ!?…’ అంది వకుళ, వంక పెడుతూ…‘…అదో వస్తున్నాయి…’ అన్నాడు మధు…మోసుకొస్తూన్న వర్కర్స్ ని చూపిస్తూ…అన్నీ చెక్ చేసుకుని , వాళ్ళని పంపించేశారు…
‘…ఇంకో పావుగంట టైముంది…’ అన్నాడు వికాస్, మా వైపు వంకర నవ్వు విసురుతూ…
‘…వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకురండి…’ అంటూ మా మొగుళ్ళని హాల్లోంచి తోసి , వంటింట్లోకెళ్ళి మరోసారి చెక్ చేసుకుని , రూపని పంపించి హాల్లోకొచ్చి చూద్దుము కదా!…వాళ్ళు మళ్ళీ తయారు…మినిమం ఎన్ని గుడ్డలుండాలి ఒంటిమీద!…అంటూ…
‘…ఆడైనా , మగైనా , మాక్సిమం మూడు…పుచ్చు డౌట్స్ పక్కనెట్టి , డీసెంటు గా డ్రెస్ అయ్యి రండి…’ అంటూ వాళ్ళని తరిమి సోఫాల్లో కూలబడ్డాం, గెస్ట్ లకోసం ఎదురుచూస్తూ…
…ఓ పది నిముషాల్లో వచ్చారిద్దరూ …జీన్స్ , హాఫ్ స్లీవ్ బుష్ షర్ట్స్ లో ఘుమఘుమలాడిపోతూ…
‘…ఏంటీ!…దిట్టంగా సెంటు పట్టించారూ!..’ అన్నాను… ‘…తయారై రమ్మన్నారుగా!…’ అన్నాడు మధు వకుళ పక్కన కూర్చుంటూ…
‘…దాని వాసనలకి ఒంటిమీద గుడ్డలు చింపేసుకునే ఆడాళ్ళెవరూ లేరిక్కడ! …’ అని వెక్కిరించింది వకుళ…
‘…మేం ఆశా జీవులం…వచ్చే వాళ్ళల్లో ఎవరైనా ఉండచ్చుగా!…’ అన్నాడు వికాస్ నా పక్కన జేరి…
‘…ఇంతలో మధు మొబైల్ మోగింది… తను ఫోన్ లో మాట్లాడుతూ ఎవరికో ఇంటి డైరెక్షన్స్ ఇస్తూంటే ‘… వెళ్ళండి ఆశాజీవులూ!..ఎవరో వస్తున్నారు…ట్రై యువర్ లక్!…’ అంటూ వాళ్లని మాటల్తోనే బయటికి తోశాం… (EOP 138)
…కాసేపట్లో కారాగిన చప్పుడు… ‘…రావే!…’ అంటూ వకుళ లేడిలా లేచి పరిగెత్తింది…లేవబోయిందాన్నే, పొద్దున్న అనుభవం గుర్తుకొచ్చి కూర్చుండిపోయి, టైం చూశాను…ఐదున్నర…అరగంటాలస్యం…మనవాళ్ళ పంక్యువాలిటీ …తెలిసిందేగా! …అనుకుంటూ ఎదురు చూశాను …ఎవరబ్బా! ఆ వచ్చిందీ!…అనుకుంటూ…
ఓ రెండు నిముషాల్లో…బెంగాలీ లో మాట్లాడుతూన్న వకుళ గొంతు వినగానే వచ్చిందెవరో అర్థమైపోయింది…మరుక్షణం బిమల్ బాబూ , అదీ ప్రత్యక్షం… ‘…గురుడు తయారయ్యే వచ్చాడు…’ అనుకున్నాను అతగాడి నీలం జీన్స్ , బ్లూ టీ షర్ట్ , ఫ్లాట్ హీల్ బ్లాక్ శాండల్స్ గెటప్ చూసి… ‘…పొట్టేంకాదు…’ అనుకున్నాను , ఓ అంగుళమెత్తు హీల్ శాండల్ వేసుకున్న వకుళ పక్కన నడుస్తూన్నా , ఓ అంగుళం పొడుగ్గానే కనిపిస్తూన్న అతగాడ్ని చూసి…
…ఓ రెండడుగుల వెనక…మధూ , వికాస్ లు చెరోవైపూ అంగరక్షకుల్లా నడుస్తూంటే , రాణీగారిలా వస్తూంది దీపా మేమ్…ఎందుకో మధ్య మధ్యలో ఆగిపోతూ వస్తున్నారు వాళ్ళు…ఏంటా!…అని గమనించేసరికి ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోతూ, మాటి మాటికీ పవిటని సర్దుకుంటూ హంసలా నడుస్తూందావిడ… బుగ్గలు ఎఱ్ఱగా కందిపోయున్నాయి… పొగడ్తలతో మునగచెట్టెక్కిస్తున్నట్లున్నారు మగాళ్ళు! …అనుకుంటూ ఆవిడ కట్టిన చీర వైపు దృష్టి సారించాను…
… నలుపు బాక్ గ్రౌండ్ మీద , అక్కడా, అక్కడా , గ్రే కలర్ , ఎంబ్రాయిడరీ పూలున్న టఫేటా సిల్క్ చీర… ఒంటికి అతుక్కు పోయిందేమో అది!…నడుస్తూంటే ఆవిడ నిండైన తొడల కదలిక స్పష్టంగా తెలుస్తూంది…చెరో స్థనం మీద చెరో పువ్వుండేట్లూ , కుచ్చెళ్ళకి దిగువన, తొడలకి మధ్యగా మరో పువ్వొచ్చేట్లూ, బొడ్డుకి మూడంగుళాల కింద కుచ్చెళ్ళు దోపిందేమో మహాతల్లి…పిచ్చెక్కిపోతున్నారు మగాళ్ళు…వాటిని చూస్తూ…
బ్లాక్ కలర్ హై నెక్ స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ గుబ్బల్ని పూర్తిగా కవర్ చేస్తూన్నా, వాటి లిఫ్ట్ ని దాచలేకపోతున్నాయి… ఇది చాలనట్లు మెడకి నాలుగు అంగుళాల దిగువన ఓ డైమండ్ షేప్డ్ కట్…నవ్వుతూంటే ఆవిడ ఎఱ్ఱటి స్థనాలు మెరుస్తూ కనిపిస్తున్నాయి…ఆ కట్ లోంచి…
‘… వీపు మీద ఇంతకన్నా పెద్ద కట్ ఉంటుందేమో!…చెరో పిర్రమీదా , చెరో పువ్వూ ఉండితీరుతుంది…’ అని నాలో నేనే సణుక్కుంటూంటే…
‘…హలో సంధ్యా!…’ అంటూ నా పక్కనే ఉన్న సోఫాలో చేరాడు బిమల్ బాబు..‘….కాలేజీ లో ఫార్మల్ డ్రెస్సుల్లో తెలీలేదుగానీ… , ఆరోగ్యంగా మెరుస్తూన్న చర్మం , నిండైన భుజాలు, బింకమైన ఛాతీ…’ అనుకుంటూ చూపు వాల్చాను… జీన్ పాంట్ కి నిండుగా ,బింకంగా ఉన్న అతగాడి తొడలమీద చూపు పడేసరికి ఒళ్ళు ఝల్లు మంది…‘…చాకులా ఉన్నాడు…’ అనుకుంటూ ‘…హలో సర్…’ అంటూ పలకరించాను …నా స్థనాల సైజునీ, బింకాల్నీ అంచనా వేస్తూన్న అతడి చూపుని గమనించి పవిట సర్దుకుంటూ…
…అటూ ,ఇటూ చూసి…‘…యూ లుక్ స్టన్నింగ్!…’ అన్నాడు…ఆరాధనగా నన్ను చూస్తూ…
‘…మెరిసిపోతూన్న దీపా మేమ్ ముందు నేనెంత!…’ అన్నాను…ఇబ్బందిగా మరోసారి పైట సర్దుకుంటూ…‘…నీకూ, తనకీ పోలికేలేదు! …నీ…వి… బింకంగా…పొంకంగా…చేతుల్లో పట్టీ పట్టనట్లుండి ఊరిస్తూంటాయి…మరావిడవి!?…రెండు చేతూల్లోనూ, ఏ ఒక్కటీ ఇమడదు …ఎఱ్ఱ తోలుంటే సరికాదు…ఫిగర్ మైన్టైన్ చెయ్యాలి…’ అన్నాడు…నిర్లజ్జగా నా గుబ్బల్నీ, నడుంనీ , తొడల్నీ నమిలేశేలా చూస్తూ…
ఓ పక్క గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూన్నా…ఇప్పుడే మీదడిపోయేట్టున్నాడు!…దూరం వెళ్ళడం మంచిది… అనిపించి లేవబోయాను…మేమ్ కి హలో చెప్పొస్తా!…అంటూ…
‘…అవసరం లేదు సంధ్యా! నేనొచ్చేశా!…’ అంటూ దీపా మేమ్ ప్రొఫెసర్ పక్కన కూలబడింది…ఇవాళ వికాస్ పనుంటూంది…అనుకుని మనస్సులోనే నవ్వుకున్నాను…సోఫా కాస్త కిందికి క్రుంగడం గమనించి…
‘…దీపా!…నా స్పెషల్ ఐటం వకుళకిచ్చావా!…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు…‘…అయ్యో!…మర్చిపోయా!…’ అంటూ బాగ్ లోంచి ఓ డబ్బా తీసి వంటింటి వైపు బైల్దేరిందావిడ…వీపు మీద ఆఠీను ఆకారపు కట్…కింద లేసులూ…‘…బ్రాసియర్ వేసుకోలేదేమో తల్లి…’ కసిగా అనుకున్నాను…ఆవిడ నిండైన పిరుదుల మీద రిథ్మిక్ గా కదులుతూన్న ఎంబ్రాయిడరీ పూలని చూస్తూ
‘…ఇప్పుడు చెప్పు సంధ్యా!…నా కామెంట్ కరెక్టో కాదో!…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు నా చూపుని ఫాలో అవుతూ…
‘…ఆ టైప్ ఫిగర్ మీద పడిచచ్చేవాళ్ళెందరో సర్!…’ అని ‘…సర్!…ఏంటీ మీ స్పెషల్ ఐటం!?…’ అన్నాను మాట మార్చడానికి…
‘…ఒహ్ అదా!…నేనే చేశాను…పంజాబీ మసాలాలు కూరిన జొల్ పుష్ప్ … ఆ…కో…రి…క…ని విపరీతంగా పెంచుతుంది…కావలిస్తే వకుళనడుగు…’ అంటూ నా వైపు జరగడం మొదలెట్టాడు…
‘…మదపిచ్చెక్కున్నాడు ముసలాడు…నన్నెవరైనా పిలిస్తే బాగుండు…’ అనుకుంటూంటే…బైట మరో కారాగిన చప్పుడు… సంధ్యా!…మీ దీదీ!…’ అంటూ పిలిచాడు వికాస్…బ్రతుకుజీవుడా!…అనుకుంటూ లేచి పరిగెత్తాను…
…సంధ్యా!… అంటూనా వైపు చేతులు జాపింది…అప్పుడే కారు దిగిన మాధురీ దీదీ… …గ్రీన్ ఈవిడ ఫేవరెట్ కలరేమో!… అనుకున్నా, ఆవిడ కట్టిన ముదురాకుపచ్చ బిన్నీసిల్క్ చీర , శంఖం లాంటి మెడ చుట్టూ మెరిసిపోయే మూడు వరసల జేడ్స్ గొలుసు , దానికింద ఓ ఆఠీను ఆకారపు జేడ్స్ లాకెట్ మధ్యలోంచి చొచ్చుకుపోతూన్న ఓ రూబీ బాణం …
ఇవాళ డేరింగ్ గా తయారైందీవిడ అనుకున్నాను… కాంట్రాస్ట్ గా ఉన్న ఆవిడ నల్లటి బ్లౌజ్ చూసి…కావడానికది క్లోజ్డ్ నెక్ బ్లౌజే ఐనా, మెడకింద ఓపెనింగ్ నాలుగు వేళ్ళ వెడల్పుతో మొదలైనా ,కాలర్ బోన్స్ కింది కొచ్చేసరికి ఆరంగుళాల పైచిలుకి విడిపోయి , మళ్ళీ అక్కడ్నుంచి స్థనాల మధ్య లోతుగా దిగిపోయింది … నాచూపుని గమనించిందేమో!…లాకెట్ ని గుబ్బల మధ్య చీలికని కవర్ చేశేలా సర్దుకుని మెట్లెక్కడం మొదలెట్టింది..
…చిరచిరలాడి , ఓ అడుగు ముందుకేశాను , ఆవిడ వైపు…నన్ను కౌగిలించుకుని చెంపా చెంపా రాస్తూ నా వీపు నిమిరింది…బ్రాసియర్ ఉందో లేదో చూస్తూందని అర్థమై, నేనూ అదే పని చేశాను… గ్రహించినట్లుంది…‘…నేనూ వేసుకోలేదూ!…టైం వేస్టని…’ అని నా చెవిలో గుసగుసలాడి …హలో వికాస్…అంటూ నా మొగుడి వైపు కదిలింది…మెరుస్తూన్న కళ్ళతో…
…‘…వీళ్ళ వ్యవహారం ముదురుతూన్నట్లుంది…జాగ్రత్త పడాలి…’ అనుకుంటూ అప్పుడే కార్ పార్క్ చేసొస్తూన్న మదన్ జీజూ వైపు తలతిప్పాను…
ఆఫ్ వైట్ జీన్స్ అతగాడి బలమైన తొడల్నిపట్టేసుంది…విశాలమైన చాతీనీ , బలమైన దండల్నీ, ఉండీ ఉండనట్లుగా ఉన్న చిరుబొజ్జనీ పట్టేసుకునుంది నీలం స్ట్రైప్డ్ టీ షర్ట్… నాకోసం పనిగట్టుకుని పెంచుకుంటున్నాడేంటి దేవుడా!… అనుకున్నాను కాలర్ లోంచి తోసు కొస్తూన్న రింగు రింగుల నల్లటి జుత్తు చూసి…
‘…సం…ధ్యా!…ఎంత కాలమైంది!?…’ అంటూ నన్ను వీధి గుమ్మందగ్గరే వాటేసుకున్నాడు మదన్ జీజూ… ‘…వదలండి జీజూ!…ఎవరైనా చూస్తారూ!…’ అంటూ కువకువలాడాను…అతగాడి కౌగిలిలో తృప్తిగా నలిగిపోతూనే ఓరకంటితో మాధురీ దీదీ వైపు చూస్తూ…
…అప్పటిదాకా చిరునవ్వుతో కబుర్లు చెప్తూన్న మాధురీ దీదీ మా వైపు ఓ పావు క్షణం చూసి…‘…మనమెంతకాలమైంది వికాస్! …క…లు…సు…కుని…’ అంటూ నా మొగుడి మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి , మునివేళ్ళమీద పైకి లేచి , పెదాలమీద తేలికగా ముద్దెట్టుకుంది…
‘…మొన్న బుధవారం సాయంత్రం…ఓ నాలుగు రోజులు కూడా కాలేదు…పదండి లోపలికి…’ అని మదన్ జీజూ జవాబు…
…నవ్వుకుంటూ లోపలికి ఓ రెండడుగులేశామో లేదో, ‘…రండి ,రండి…అంటూ మధు ఎదురయ్యాడు … జీజూ చేతులట్టుకుని స్వాగతం చెప్పి, ‘…కూర్చోబెట్టు సంధ్యా!…’ అంటూ నాకప్పజెప్పి, …నమస్తే జీ!…అంటూ మాధురీ దీదీ వైపు ఉత్సాహంగా అడుగేశాడు…
…రండి జీజూ…అంటూ మరో రెండడుగులేసేసరికి , చెంపలమీద పడుతూన్న లేత ఎరుపురంగు జుత్తుని అలవోకగా వెనక్కి తోసుకుంటూ , అడుగులేస్తూంటే సుతారంగా కదులుతూన్న స్థనాల మీదికి ,కొనగోటితో పైట లాక్కుంటూ , చిరునవ్వుతో ఎదురొచ్చింది వకుళ … రండి … రండి …అంటూ…
…దాని లోతైన బొడ్డుకి జానెడు కింద చీర కట్టడమే కాక, కుచ్చెళ్లకి కొంచెం కుడివైపు ఓ నల్లటి ఉత్తుత్తి కీబంచ్ వేలాడ దీసిందేమో!… ఆడాళ్ళ చూపుల్నే అయస్కాంతంలా లాగేస్తూందది ఆ వైపు…ఇక మదన్ జీజూ సంగతి చెప్పాలా!
బొడ్డుకి కాస్త దిగువన…ఇంతవరకూ నే చూడని ఓ తేనెరంగు పుట్టమచ్చ…పనికట్టుకుని పెట్టుకుందేమో! , సిగ్గుమాలిన పిల్ల…అను కున్నాను…దాని వగలు చూసి… గోల్డెన్ యెల్లో జార్జెట్ చీర దాని ఒంటిరంగులో కలిసిపోవడంతో, దాని ఒంటిమీద బట్టున్నట్లు అనిపించటం లేదు…తొడల మెరుపు దాగినా, వాటి ఆకారం దాగట్లేదు , ఆ చీరలోంచి…
‘…ఈవిడ వకుళ కదూ!…మీ దీదీకి వర్ణించడం అస్సలు చాతగాదు…ఓ అప్సరసని చూస్తున్నాను మొట్టమొదటిసారి!…’ అంటూ దాన్ని అదాట్న కౌగలించుకున్నాడు మదన్ జీజూ… ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన బుగ్గల్తో ఓ చేతిని గుబ్బలకడ్డెట్టుకుని…ఓహ్!…ధాంక్యూ జీజాజీ… అంటూ మెలికలు తిరిగిపోతూ అతగాడి భుజం మీద తలవాల్చి…నాకు కన్నుగీటింది వకుళ …‘…నీక్కూడా వకూ!…నన్ను జీజూగా చేసు కున్నందుకు…’ అంటున్నాడు మదన్…
…మరీ బరితెగించిపోతూందీ వకుళ పిల్ల…అప్పుడే కలిసిన గెస్ట్ ని…బావ…ని చేసేసుకుందిది…మధు ఏమనుకుంటాడో!…అనుకుంటూ వెనక్కి చూశాను…
…ఈ లోకంలో లేరు మా మొగుళ్ళు…‘…బ్యూటిఫుల్ లాకెట్ భాబీ ఇది…ఎక్కడ కొన్నారూ!…ఎంతో!…మనం ఎఫర్డ్ చెయ్యగలమా వికాస్!?… ’ అంటున్నాడు మధు… దగ్గరగా చూసే మిషతో మాధురీ దీదీ గుబ్బలమీదున్న ఆ లాకెట్ కింద వేలు దూర్చి పైకెత్తుతూ …అవును…అన్నాడు వికాస్… దండ కింద కుడిచేతి వేళ్ళు జొప్పించి ఒక్కొక్క జేడ్ నీ బొటకన , చూపుడు వేళ్ల మధ్య పరీక్షగా తిప్పుతూ
…ఆపన్లు చేస్తూ ఒకళ్ళు దీదీ గుబ్బల లోయని కెలకడం, మరొకళ్ళు చనుమొనల్ని పుణకడం చేశారేమో !…ఆవిడ కరెంట్ షాక్ తగిలినట్లుగా సన్నగా వణికి , తనే లాకెట్ నీ, దాంతో పాటు గొలుసునీ పైకెత్తి పట్టుకుంది…కందిపోయిన బుగ్గల్తో…
…నాకు ఒళ్ళు మండిపోయింది , ఆ నాటకం చూసి…నిజంగా చేయించే వాళ్ళల్లా ఏం డ్రామాలాడుతున్నారు!…’ అని పళ్ళు నూరుకున్నాను …అనుకోకుండా పైకే అన్నానేమో ఆ మాట… వకుళ నా పక్కన ఎప్పుడు చేరిందో నే గమనించలేదుగానీ…‘…ఇంతకు ముందు తెలీవమ్మా నామొగుడికీ నాటకాలూ!…మీ ఆయన స్నేహం వల్ల ఒచ్చి నట్లున్నాయి…’ అని సన్నాయి నొక్కులు నొక్కిందది… ‘…ఆహాఁ!…అక్కడికి నీ మొగుడు నోట్లో వేలెడితే కొరకలేని వాడైనట్లూ!…’ అన్నాను… దాన్ని చురచురా చూస్తూ…
‘…అదేం సమాధానం చెప్పేదోగానీ… ‘…ఉఫ్ఫ్…’ అంటూన్న దీపా మేమ్ గొంతు వినిపించడంతో ఇద్దరం అటువైపు తల తిప్పాం…
… ఓ రెండడుగుల దూరంలో కొంటె నవ్వుతో నిలబడున్న మదన్ జీజూ వైపు…అ…దో…లా… చూస్తూనే…ఏ…దో…అంటూ పిర్రలు రుద్దుకుంటూంది దీపా మేమ్…వాళ్లకి కాస్త దూరం లో బిక్క మొహమేసుకుని నిలబడున్నాడు బిమల్ బాబు…
‘… నీ జీజూ ఇంత రెచ్చిపోతాడని చెప్పలేదేం తల్లీ!…ఓదార్చు, మన ప్రొఫెసర్ ని…’ అంటూ దీపా మేమ్ వైపు గబగబా వెళ్ళింది వకుళ …
‘…నాకు తెలుస్తేగా! ఇవాళెందుకో కసిమీదున్నాడు జీజూ…ఐనా పర్లేదులే!…అం…త…గా…నచ్చాయా!…అన్నట్లుందావిడ!…’ అంటూ దాంతో బాటే ప్రొఫెసర్ పక్కన చేరి… ‘…నే చెప్పలేదా సర్…ఆ టైప్ ఫిగర్ మీద పడిచచ్చేవాళ్ళెందరో అనీ!…’ అంటూ ఆయన భుజం మీద చెయ్యేశాను …నా ఒళ్ళు అతగాడికి రాసుకునేలా అటూ, ఇటూ కదులుతూ!… దాంతో కాస్త పుంజుకున్నట్లున్నాడు గురుడు…‘…ఆవిడెవరూ!…మిసెస్ గోయల్ కదూ?…’ అంటూ మధూ , వికాస్ లతో కబుర్లు చెప్తూ వస్తూన్న మాధురీ దీదీ వైపు నా చూపు తిప్పాడు బిమల్ బాబు…
…పరిచయం చేస్తే పోలా!…అనుకుని , …దీదీ!…మీట్ అవర్ ప్రొఫ్ …అంటూ ఆవిడ చెయ్యట్టుకుని బిమల్ బాబు దగ్గరకి తీసుకొచ్చి, డాక్టర్ బిమల్ బెనర్జీ … మా ప్రిన్స్ పాల్ …మిసెస్ మాధురీ గోయల్ …సీనియర్ వైస్ ప్రెసిడెంట్ … … కంపెనీ…అని చెప్పి, వికాస్ బాస్ కూడా!… అన్నాను… హౌడూయూ డూ!…అంటూ మాధురీ దీదీ మర్యాదగా చెయ్యందించింది షేక్ హాండ్ కోసం..
.హౌడూయూ డూ!…అని బదులు చెప్తూనే ఆవిడ చెయ్యందుకుని, చటుక్కున దగ్గరకి లాక్కుని…‘…అద్భుతం…ఇటువంటిది నేనెక్కడా చూడలే!…’ అంటూ ఆవిడ గుండెల మీద చెయ్యేసి , లాకెట్ ని అరచేతిలో తీసుకుని పరీక్షగా చూడడం మొదలెట్టాడు…కందగడ్డలా ఎఱ్ఱగా అయిపోయిన దీదీ మొహం చూసేసరికి తలకొట్టేసినట్లై రెండడుగులు వెనక్కి వేశాను…
వెనక్కి చూసుకోకుండా కదిలానేమో!…ఎవరిమీదో తూలి పడ్డాను…ఓ జత మగ చేతులు నా వీపుకి బోటు పెట్టి నిలబెట్టాయి కానీ, వాటి తాలూకు అర చేతులు ఇంకాస్త ముందుకి జరిగి నా స్థనాల సైజుని అంచనా వేయడం మొదలెట్టాయి… అతగాడి చేతుల మీద జుత్తు చంకల్లో కితకిత లెడుతూంటే , …ఎహ్! వదులు మధూ!…అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయాను విడిపించుకోడానికి …
‘…మధుకంతగా అలవాటు పడిపోయావా సంధ్యా!…కానీ…రెండేళ్ళల్లో సైజులు బాగా పెరిగాయిలే!…ఇది అతగాడి పుణ్యమా! మరొకడి పుణ్యమా …’ అంటూ నా చెవికి కొంచెం ఎత్తులోంచి ఓ పరిచయమైన స్వరం గుస గుసగా అంటూంటే… ‘…ఛీ!…ఎవరూ!…’ అన్నాను , తల వెనక్కి తిప్పడానికి ట్రై చేస్తూనే, గుబ్బలమీద స్వేఛ్ఛా విహారం చేస్తూన్న వేళ్లని అదుపు చేయ డానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ…నా వేళ్లకి తగులుతూన్న మూడు జతల ఉంగరాలవల్ల మధు కాదని తెలిసిపోవడంతో!…
‘…అపుడే మర్చిపోయావా ఈ అసలు బావని!…’ అని తెలుగులో వినిపించేసరికి , ఎలాగో నన్ను చుట్టేసిన చేతుల్ని విడదీసుకుని వెనక్కి తిరుగుదునుకదా!…మా సుజాతక్క మొగుడు , కుమార్ బావ…
‘…ఒహ్!…బావా!…మీరెప్పుడొచ్చారూ ఢిల్లీకి?…అక్కేదీ??… ఇక్కడికెలా ఒచ్చారూ???…అని ప్రశ్నల వర్షం కురిపించాను…
…‘…ఒక్క సారి అన్ని ప్రశ్నలే!…నెమ్మదిమీద చెప్తానాగు!!…అదిగో మీ అక్క, వెళ్ళి కలిసిరా ముందు…’ అంటూ తప్పించుకుని, వకుళ వెంట సోఫాలవైపు నడిచాడు కుమార్ బావ….
…‘…అక్కా!…’ అంటూ వికాస్ తో ఏదో మాట్లాడుతూ వస్తూన్న తనవైపు గబగబా కదిలాను
‘…మాంఛి మూడ్ లో ఉన్నాడు కదా సందూ, మీ బావ!…నా కొత్త బాస్ ఈయనే!…ఆయన పేరు చెప్పగానే వకుళ గుర్తు పట్టి మీ రెండు జంటల్నీ సర్ప్రైజ్ చేద్దామని ప్లాన్ చేసి , ఈ దాసుడి మీద నీకు కోపం తెప్పించింది నీ ఫ్రెండ్ …ఇప్పటికైనా చల్లారావా! ’ అని వేడుకుంటూ నా పక్కనే గబగబా నడుస్తూన్న మధు వైపు ఓరగా చూసి , ‘…వేడెక్కానులే…’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ, అరనవ్వుతో…అవును… అన్నట్లు కనురెప్పలార్పి…సుజాతక్క వైపు పరిగెత్తాను ,తేలిక పడ్డ మనస్సుతో…
10ic